เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 725
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 726
เมื่อหัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยที่โรงแรมแชงกรีลาเห็นฉากนี้ เขาก็รีบนำชายกลุ่มหนึ่งเข้าไปเพื่อรีบไปหยุดพวกเขา จากนั้นเขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า “นี่พวกคุณ อย่าสร้างปัญหาที่ทางเข้าโรงแรมแชงกรีล่า ไม่อย่างนั้น อย่ามาโทษผม ถ้าผมไม่ไว้หน้าพวกคุณ!”จอห์นนี่รู้ว่าไอแซค คาเมรอน นายใหญ่ของแชงกรีลา มีภูมิหลังที่แข็งแกร่งและมีอิทธิพลมาก ดังนั้นเขาจึงรีบหยุดคนของเขาก่อนจะพูดกับคนขับรถแท็กซี่ว่า “วันนี้แกโชคดีมาก! แกควรระวังตัวไว้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าแก!”หลังจากที่เขาพูดเสร็จแล้ว เขาก็เดินขึ้นไปที่แชงกรีลาและพยายามพาคนของเขาขึ้นไปกับเขาด้วยขณะที่พวกเขากำลังจะเข้าไป เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็รีบลุกขึ้นเพื่อหยุดพวกเขา หลังจากนั้นผู้จัดการล็อบบี้ก็รีบเข้ามาและพูดว่า “ขอโทษครับคุณผู้ชาย คุณแต่งตัวไม่เรียบร้อยและดูไม่ดี ตามระเบียบโรงแรมของเรา คุณไม่สามารถเข้าโรงแรมแชงกรีลาของเราได้ครับ!”ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดของผู้จัดการ จอห์นนี่ก็สงบสติอารมณ์ลงในขณะที่เขาพูดดูถูกเหยียดหยามว่า “เรากำลังทำงานให้ตระกูลเว็บบ์จากซัดเบอร์รี่ คุณเป็นแค่ผู้จัดการล็อบบี้ แต่คุณยังกล้าที่จะหยุดเราจริง ๆ เหรอ?”ผู้จัดการล็
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 727
หลังจากที่จอห์นนี่และบอดี้การ์ดอีกสี่คนจากไป ข้าวของในล็อบบี้ก็เละเทะไปหมดผู้จัดการล็อบบี้ของแชงกรีลาและทีมรปภ.ทั้งหมดนอนกองอยู่บนพื้นโดยมีอาการบาดเจ็บสาหัส ใบหน้าและจมูกของพวกเขาทั้งหมดบวมและพวกเขาดูน่าสังเวชมากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งพยายามลุกขึ้นยืนขณะที่เขารีบวิ่งเข้าไปช่วยผู้จัดการล็อบบี้ให้ลุกขึ้นจากพื้น ในเวลานี้เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า “ผู้จัดการ เราควรทำอย่างไรครับ?”ผู้จัดการล็อบบี้ตอบอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าเย็นชา “รีบพาคนของเราไปโรงพยาบาลทันที ผมจะไปหาคุณคาเมรอน! ผมมั่นใจว่าคุณคาเมรอนจะไม่ปล่อยพวกเขาไปง่าย ๆ เพราะพวกเขากล้าสร้างปัญหาที่แชงกรีลา!”จากนั้นผู้จัดการล็อบบี้ก็เริ่มเดินกะเผลกไปทางห้องทำงานของไอแซคในเวลานี้ ทั้งโดนัลด์และฌอนยังคงรออยู่ที่ห้องชุดประธานของโรงแรมแชงกรีลา พวกเขารอจอห์นนี่และบอดี้การ์ดคนอื่น ๆ อย่างอดทนเพื่อกลับมาที่โรงแรมพร้อมกับข่าวดีดูเหมือนว่าเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว โดนัลด์ได้รับข้อความจากเคน โดยบอกว่าพวกเขามาถึงที่เฮเว่น สปริงส์แล้ว และพวกเขาก็สามารถปราบดอนอัลเบิร์ตได้สำเร็จ นอกจากนั้น เคนยังบอกด้วยว่าพวกเขาได้พบเรื่องเซอร์ไพรส์ที่ค
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 728
ฌอนก้าวถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว หลังจากนั้น จอห์นนี่และคนที่เหลือก็รวบรวมความกล้าและแสดงสีหน้าสลดใจเมื่อเข้าไปในห้องเหมือนสุนัขที่พ่ายแพ้ ก้มศีรษะและแขนหัก!โดนัลด์ตกตะลึงเมื่อเห็นชายห้าคนเดินเข้าไปในห้องของเขา เขาปล่อยถ้วยชาที่อยู่ในมือหล่นลงกระแทกกับพื้นด้วยความตกใจ…โดนัลด์จ้องไปที่ชายทั้งห้าด้วยความตกใจและตกตะลึง “แก…แก…เกิดอะไรขึ้น! เกิดอะไรขึ้นกับหน้าผากของพวกแก? ทำไมมันถึงเต็มไปด้วยเลือด? นี่…ทำไมดูเหมือนมีคนเขียนอะไรไว้บนหน้าผาก?”เนื่องจากชายทั้งห้าก้มศีรษะลง จึงค่อนข้างยากสำหรับโดนัลด์ที่จะเข้าใจคำที่สลักไว้บนหน้าผากของพวกเขาจอห์นนี่ก้าวไปข้างหน้าทันทีและทรุดตัวลงกับพื้นเพื่อคุกเข่าลงต่อหน้าโดนัลด์และพูดอย่างจริงใจว่า “คุณเว็บบ์ ผมขอโทษที่ไม่ได้ทำสิ่งต่าง ๆ ให้รุร่วง! โปรดยกโทษให้ผมด้วยครับ!”โดนัลด์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจและสยองเมื่อเห็นคนทั้งห้าของเขาอยู่ในสภาพที่น่าสงสารและน่าสังเวช สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันทีในขณะที่เขาถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? อธิบายทุกอย่างชัดเจนให้ฉันฟังที!”จอห์นนี่ยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้นขณะที่เขาก้มหน้าลงและตระโกนมาอย่างดัง “คุณเว็บบ์ พวกเรากับเคนไปจัด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 729
ในเวลานี้ ผู้จัดการล็อบบี้ซึ่งถูกจอห์นนี่เตะจนตายไปครึ่งหนึ่ง เดินโซเซผ่านประตูสำนักงานของไอแซคด้วยความช่วยเหลือจากพนักงานหลายคนผู้จัดการล็อบบี้เปิดประตูสำนักงานของไอแซค ทันทีที่ผู้จัดการล็อบบี้เข้ามาในห้องทำงานของไอแซค ไอแซคก็เห็นทันทีว่าเขาได้รับบาดเจ็บ เขาโพล่งออกมาว่า “คุณเซลเมอร์ เกิดอะไรขึ้น!”คุณเซลเมอร์พูดอย่างขุ่นเคืองว่า “คุณคาเมรอน พวกบอดี้การ์ดที่ทำงานให้ตระกูลเว็บบ์ในซัดเบอร์รี่บุกเข้าโรงแรมของเรา! พวกเขายังทุบตีผมและทีมรักษาความปลอดภัยของเราที่ล็อบบี้ของโรงแรมด้วย!”"อะไรนะ?!" ไอแซคขมวดคิ้วก่อนจะถามว่า “มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? โดนัลด์ เว็บบ์และลูกชายของเขาทั้งคู่พักอยู่ที่ห้องเพรสซิเดนท์เชียล สวีทในแชงกรีลา ซึ่งหมายความว่าพวกบอดี้การ์ดของพวกเขายังอยู่ในห้องกับพวกเขาด้วย แล้วทำไมพวกเขาถึงต้องต่อสู้และทุบตีพวกคุณทั้งหมดเพื่อบุกเข้าไปในโรงแรม?”คุณเซลเมอร์รีบอธิบาย “สถานการณ์ค่อนข้างซับซ้อน เหมือนว่าบอดี้การ์ดทั้งห้าเพิ่งจะทะเลาะกับใครบางคนข้างนอกมา พวกเขาทั้งหมดเนื้อตัวเปอะเปื้อนเต็มไปด้วยเลือด และเหมือนว่าแขนของพวกเขาจะหัก นอกจากนั้น ยังมีคำบางคำที่สลักไว้บนหน้าผากของพ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 730
ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยหลังจากนั้นพ่อตาก็ไปสูบบุหรี่ ชาร์ลีจึงนั่งอยู่ในรถขณะรับสายหลังจากเชื่อมต่อสายแล้ว ไอแซคก็รีบพูดว่า “คุณเวด ผมได้ยินมาว่าคุณมีความขัดแย้งกับบอดี้การ์ดจากตระกูลเว็บบ์หรือครับ?”ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ข้อมูลของคุณค่อนข้างถูกต้อง!”ไอแซครีบตอบว่า “คุณเวด คือชายทั้งห้ากำลังก่อเหตุและสร้างปัญหาที่แชงกรีลา ผมเพิ่งรู้เรื่องนี้หลังจากส่งคนไปตรวจสอบแล้ว”หลังจากนั้น ไอแซคอธิบายอย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อจอห์นนี่และบอดี้การ์ดคนอื่น ๆ ที่มาถึงแชงกรีลาหลังจากฟังคำพูดของไอแซค ชาร์ลีตอบอย่างเย็นชาว่า “สุนัขห้าตัวนั้น ผมไม่คิดว่าพวกเขาจะไม่ได้เรียนรู้บทเรียน ผมคิดว่า เมื่อพวกเขาได้บทเรียนแล้วพวกเขาจะได้พยายามทำตัวธรรมดามากขึ้นในอนาคต อย่างไรก็ตาม ผมไม่คิดว่าพวกเขาจะใช้ขาสร้างปัญหาแทน หลังจากที่สูญเสียแขนไปแล้ว!”ไอแซครีบพูดว่า “คุณเวดครับ ทั้งพ่อและลูกชายจากตระกูลเว็บบ์กำลังพักอยู่ที่แชงกรีลา คุณต้องการให้ผมทำอะไรกับพวกเขาไหม? คุณต้องการให้ทำอะไรเพียงแค่สั่งผมมา ผมจะทำมันให้เสร็จทันที!”ชาร์ลีฉีกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น สิ่งแรกท
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 731
แม้ว่าโดนัลด์จะเป็นมหาเศรษฐี แต่เขาไม่ใช่คนใจกว้างกล่าวอีกนัยหนึ่ง ในสายตาของเขา เขาไม่ควรต้องเสียเงินหรือใช้เงินกับสิ่งไม่ควรนี่คือสิ่งที่เขารู้สึกจริง ๆ เมื่อเขามองไปที่จอห์นนี่และชายอีกสี่คนทั้งห้าคนแขนหักแล้วและไม่สามารถเปิดประตูรถให้เขาได้อีกต่อไป เขาจะเก็บคนเหล่านี้ไว้เคียงข้างเขาได้อย่างไร?เงินเดือนของพวกเขาสูงอย่างน่าตลกและถ้าเขายังคงเก็บคนเหล่านี้ไว้ เขาก็เหมือนทำการกุศลที่ต้องเลี้ยงดูคนเหล่านี้ไปจนแก่ดังนั้นโดนัลด์จึงรู้สึกว่าควรขับไล่คนพวกนี้ออกไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ยิ่งไปไกลเท่าไหร่ก็ยิ่งดีสำหรับเขาอันที่จริง โดนัลด์ไม่ต้องการจ่ายเงินค่าชดเชยห้าแสนเหรียญให้พวกเขาเลยด้วยซ้ำดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกราวกับว่าเขามีน้ำใจต่อพวกเขามากอย่างไรก็ตาม จอห์นนี่และบอดี้การ์ดคนอื่น ๆ ไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกัน!ตอนนี้พวกเขาไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง!แนวคิดของคนไร้ประโยชน์คืออะไร? นี่หมายความว่าพวกเขาจะต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างคนไม่มีแขน!ชายผู้ไม่มีแขนแม้แต่กิน ดื่มหรือนอนคนเดียว ก็ไม่ได้! นี่พวกเขาจะไม่มีใครสักคนที่จะดูแลพวกเขาตลอดชีวิตที่เหลือของพวกเขาห
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 732
โดนัลด์ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดขณะที่เขาล้มลงกับพื้น เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นตระหนกในใจฌอนที่ยืนอยู่ข้างเขาตะโกนโดยไม่รู้ตัวว่า “นี่! แกมีสิทธิ์อะไรมาทำพ่อฉัน?”ไอแซคก้าวเข้าหาฌอนก่อนจะชกเข้าที่จมูกของเขาโดยตรง หลังจากนั้น ใบหน้าของฌอนเต็มไปด้วยเลือด ไอแซคก็ตะโกนว่า “แม้แต่พ่อของแกก็ยังต้องให้เกียรติและสุภาพกับฉัน แกคิดว่าแกเป็นใคร? นี่แกกล้าพูดกับฉันแบบนี้จริง ๆ เหรอ?! แกเบื่อชีวิตขนาดนั้นเลยเหรอ? เชื่อไหมว่าฉันสามารถปลิดชีวิตแกได้ในตอนนี้”“แกกำลังร้องขอที่จะตายจริง ๆ!” ตลอดชีวิตฌอน เขาไม่เคยถูกตำหนิหรือถูกทุบตีมาก่อน อย่างไรก็ตาม วันนี้เขาถูกทุบตีถึงสองครั้งแล้วครั้งแรก ชาร์ลีหักข้อมือข้างหนึ่งของเขา แล้วมาตอนนี้ไอแซคก็หักจมูกของเขาด้วยหมัดเดียวเขาเป็นเด็กนิสัยเสียและหยิ่งจองหองมาตั้งแต่เด็ก พูดแบบนี้เขาจะทนได้ยังไง?ฌอนคำรามด้วยความโกรธ “แกคิดว่าแกเก่งเพียงเพราะแกเป็นสุนัขรับใช้ของตระกูลเวดเหรอ? คิดว่าตัวแกเองเก่งขนาดนั้นเหรอ?! แกรู้ไหมว่าตระกูลเว็บบ์เป็นตระกูลที่มีอำนาจสูงสุดในภาคใต้? ฉันสามารถปลิดชีพแกได้ตอนนี้ก็ได้ถ้าฉันต้องการ!”ทันทีที่เสียงของฌอนสงบลง โดนัลด์ก็รีบ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 733
โดนัลด์โกรธจัดมาก เขาจ้องไปที่ชายห้าคนที่คุกเข่าอยู่บนพื้นก่อนจะถามอย่างเย็นชาว่า “ใครในพวกแกที่ทำ? หรือพวกแกทั้งห้าคนทำด้วยกัน?”จอห์นนี่ตกใจทันทีเมื่อเห็นความต้องการฆ่าในดวงตาของโดนัลด์ เขารีบพูดว่า “คุณ.. เว็บบ์ คุณจะโทษเราเรื่องนี้ไม่ได้! เราได้พยายามอธิบายให้ผู้จัดการล็อบบี้และรปภ.ทราบว่าเราทำงานให้ตระกูลเว็บบ์แล้ว อย่างไรก็ตาม พวกเขายืนยันว่าเราทุกคนแต่งกายไม่เหมาะสม และบอกว่าเราไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในแชงกรีลา ผมแค่กังวลมากที่จะมารายงานเรื่องนี้กับคุณ นั่นคือเหตุผลที่เราปะทะกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและบุกเข้ามาในโรงแรม…”โดนัลด์โกรธมากเมื่อได้ยินคำอธิบายของจอห์นนี่ เขาตบหน้าเขาอย่างแรงขณะที่เขาพูดว่า “พวกแกเป็นคนไร้ประโยชน์จริง ๆ! แกคิดว่าโรงแรมแชงกรีลาเป็นที่ที่แกสามารถบุกเข้าไปได้ทุกเมื่อที่ต้องการเหรอ! แกเอาแต่บอกฉัน ว่าแกทำทุกอย่างเพื่อตระกูลเว็บบ์ แกคิดว่าแกทำสิ่งนี้เพื่อตระกูลเว็บบ์จริง ๆ หรือ? ฉันขอให้แกทำสิ่งเล็กน้อยเช่นนี้และแกไม่สามารถจัดการกับมันได้ดี แต่แกกลับทำให้ฉันลำบากมาก! บอกฉันมา ว่าฉันมีแกอยู่เคียงข้างแล้วจะมีประโยชน์อะไร”จากนั้นโดนัลด์ก็พูดอย่า
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
