บทที่ 728

ฌอนก้าวถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว หลังจากนั้น จอห์นนี่และคนที่เหลือก็รวบรวมความกล้าและแสดงสีหน้าสลดใจเมื่อเข้าไปในห้องเหมือนสุนัขที่พ่ายแพ้ ก้มศีรษะและแขนหัก!

โดนัลด์ตกตะลึงเมื่อเห็นชายห้าคนเดินเข้าไปในห้องของเขา เขาปล่อยถ้วยชาที่อยู่ในมือหล่นลงกระแทกกับพื้นด้วยความตกใจ…

โดนัลด์จ้องไปที่ชายทั้งห้าด้วยความตกใจและตกตะลึง “แก…แก…เกิดอะไรขึ้น! เกิดอะไรขึ้นกับหน้าผากของพวกแก? ทำไมมันถึงเต็มไปด้วยเลือด? นี่…ทำไมดูเหมือนมีคนเขียนอะไรไว้บนหน้าผาก?”

เนื่องจากชายทั้งห้าก้มศีรษะลง จึงค่อนข้างยากสำหรับโดนัลด์ที่จะเข้าใจคำที่สลักไว้บนหน้าผากของพวกเขา

จอห์นนี่ก้าวไปข้างหน้าทันทีและทรุดตัวลงกับพื้นเพื่อคุกเข่าลงต่อหน้าโดนัลด์และพูดอย่างจริงใจว่า “คุณเว็บบ์ ผมขอโทษที่ไม่ได้ทำสิ่งต่าง ๆ ให้รุร่วง! โปรดยกโทษให้ผมด้วยครับ!”

โดนัลด์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจและสยองเมื่อเห็นคนทั้งห้าของเขาอยู่ในสภาพที่น่าสงสารและน่าสังเวช สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันทีในขณะที่เขาถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? อธิบายทุกอย่างชัดเจนให้ฉันฟังที!”

จอห์นนี่ยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้นขณะที่เขาก้มหน้าลงและตระโกนมาอย่างดัง “คุณเว็บบ์ พวกเรากับเคนไปจัด