เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 732
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 733
โดนัลด์โกรธจัดมาก เขาจ้องไปที่ชายห้าคนที่คุกเข่าอยู่บนพื้นก่อนจะถามอย่างเย็นชาว่า “ใครในพวกแกที่ทำ? หรือพวกแกทั้งห้าคนทำด้วยกัน?”จอห์นนี่ตกใจทันทีเมื่อเห็นความต้องการฆ่าในดวงตาของโดนัลด์ เขารีบพูดว่า “คุณ.. เว็บบ์ คุณจะโทษเราเรื่องนี้ไม่ได้! เราได้พยายามอธิบายให้ผู้จัดการล็อบบี้และรปภ.ทราบว่าเราทำงานให้ตระกูลเว็บบ์แล้ว อย่างไรก็ตาม พวกเขายืนยันว่าเราทุกคนแต่งกายไม่เหมาะสม และบอกว่าเราไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในแชงกรีลา ผมแค่กังวลมากที่จะมารายงานเรื่องนี้กับคุณ นั่นคือเหตุผลที่เราปะทะกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและบุกเข้ามาในโรงแรม…”โดนัลด์โกรธมากเมื่อได้ยินคำอธิบายของจอห์นนี่ เขาตบหน้าเขาอย่างแรงขณะที่เขาพูดว่า “พวกแกเป็นคนไร้ประโยชน์จริง ๆ! แกคิดว่าโรงแรมแชงกรีลาเป็นที่ที่แกสามารถบุกเข้าไปได้ทุกเมื่อที่ต้องการเหรอ! แกเอาแต่บอกฉัน ว่าแกทำทุกอย่างเพื่อตระกูลเว็บบ์ แกคิดว่าแกทำสิ่งนี้เพื่อตระกูลเว็บบ์จริง ๆ หรือ? ฉันขอให้แกทำสิ่งเล็กน้อยเช่นนี้และแกไม่สามารถจัดการกับมันได้ดี แต่แกกลับทำให้ฉันลำบากมาก! บอกฉันมา ว่าฉันมีแกอยู่เคียงข้างแล้วจะมีประโยชน์อะไร”จากนั้นโดนัลด์ก็พูดอย่า
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 734
หลังจากที่เขาพูดจบ โดนัลด์ก็รีบพูดว่า “คุณคาเมรอน คุณจะแก้ไขปัญหานี้อย่างไร? ตราบใดที่คุณมีวิธีแก้ปัญหานี้ ผมจะทำทุกอย่างตามคำสั่งของคุณอย่างแน่นอน!”ไอแซคมีสีหน้าเย็นชาในขณะที่เขาจ้องไปที่โดนัลด์ ไอแซคอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่า ทายาทของตระกูลเว็บบ์นั้นลื่นไหลมากและเต็มใจที่จะให้และรับโทษเหมือนว่าเขามีความต้องการเอาชีวิตรอดสูงอย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาได้ยั่วยุนายน้อยของตระกูลเวด มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะหาทางออกเรื่องนี้โดยที่ไม่ได้รับบาดเจ็บ!ถ้าไม่ใช่เพราะคำสั่งของนายน้อย ไอแซคคงปลิดชีพพวกเขาไปแล้ว!ไอแซคสูดหายใจอย่างเย็นชาก่อนจะพูดว่า “โทษที แต่ฉันไม่สามารถยอมรับคำขอโทษของแกได้! ฉันไม่คิดว่าตระกูลเวดจะยอมรับคำขอโทษของแกเช่นกัน!”โดนัลด์ระงับความโกรธของเขาก่อนจะถามเสียงเบา ๆ ว่า “คุณคาเมรอน คุณจะแก้ปัญหานี้อย่างไร?”ไอแซคตอบอย่างเย็นชาว่า “ในเมื่อคนของแกทั้งห้าคนทำให้คนของฉันต้องบาดเจ็บด้วยขาของพวกเขา ฉันจะหักขาของชายทั้งห้านี้ ในวันนี้!”ทันทีที่โดนัลด์ได้ยินคำพูดของไอแซค เขาก็พยักหน้าและเห็นด้วยโดยไม่ลังเลเลย "ไม่มีปัญหา! เนื่องจากคุณคาเมรอนได้พูดขึ้นมาแล้ว ขาของชายทั้งห้านี้พร้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 735
ก่อนที่โดนัลด์จะเข้าใจความหมายที่ซ่อนในคำพูดของไอแซค คนของไอแซคก็ทำตามคำสั่งแล้ว ลูกน้องของไอแซคล้วนเป็นนักสู้ที่มีชื่อเสียงและน่าเหลือเชื่อเช่นกัน พวกเขาอาจไม่แข็งแกร่งหรือทรงพลังเมื่อเทียบกับจอห์นนี่อย่างไรก็ตาม จอห์นนี่เหมือนตายไปแล้วครึ่งหนึ่งในขณะนี้ จอห์นนี่อาจยังสามารถจัดการกับคนธรรมดาคนใดก็ได้ แต่เขาจะไม่สามารถต่อสู้กับคนที่มีฝีมือในการต่อสู้ได้ดังนั้นจอห์นนี่จึงไม่มีโอกาสต่อต้านหรือตอบโต้เมื่อเขาเผชิญหน้ากับลูกน้องของไอแซคชาร์ลีได้วางแผนชะตากรรมของเขาไว้ล่วงหน้าแล้ว!จอห์นนี่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหมดหนทางและสิ้นหวังอย่างมากในตอนนี้เขาไม่เคยคิดฝันว่าจะต้องมาอยู่ในสภาพนี้!ถ้าขาของเขาหักจริง ๆ เขาจะไม่เป็นคนไร้ความสามารถในชีวิตนี้หรอกหรือ?เมื่อถึงเวลานั้น เขาจะเป็นเพียงคนไร้ความสามารถที่มีแขนขาหัก เขาคงต้องนอนอยู่บนเตียง ไม่สามารถขยับตัวได้ เขาก็ไม่สามารถดูแลตัวเองได้ด้วยซ้ำ…ในเวลานี้ คนของไอแซคก้าวไปข้างหน้า เมื่อเขาเข้าใกล้จอห์นนี่และบอดี้การ์ดคนอื่น ๆ ผู้ชายคนแรกที่พวกเขาเริ่มด้วยไม่ใช่ใครอื่นนอกจากจอห์นนี่ชายคนหนึ่งสั่งชายอีกคนหนึ่งว่า “จับขามันให้ฉัน!”ผู้ชา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 736
ไอแซคยิ้มอย่างสนุกสนานขณะที่เขาพูดต่อว่า “แกอยากรู้ไหมว่าใครกล้าให้ฉันทำแบบนี้? ต้องขอโทษด้วยก็แล้วกันนะ เพราะนายน้อยของตระกูลเวดได้มอบอำนาจนี้แก่ฉัน!” หากอยู่ภายใต้สถานการณ์ปกติ ในฐานะโฆษกของตระกูลเวด ไอแซคคงไม่กล้าเข้าไปยุ่งและเผชิญหน้ากับตระกูลเวบบ์โดยใช้ชื่อตระกูลเวดโดยตรง เขาจะมีความกล้าที่จะหักขาสองพ่อลูกจากตระกูลเวบบ์ได้อย่างไร?อย่างไรก็ตาม การตัดสินใจในวันนี้ไม่ได้เกิดขึ้นด้วยตัวเขาเอง แต่เป็นคำสั่งที่นายน้อยของเขาสั่งโดยตรง!ถ้านายน้อยของตระกูลเวดบอกว่าเขาต้องการให้ทั้งพ่อ และลูกชายตาย ไอแซคก็จะทำทันทีโดยไม่ลังเล นอกจากนี้ตระกูลเวดจะให้การสนับสนุนและปกป้องเขาอย่างเต็มที่ตามที่เขาต้องการ!ดังนั้นไอแซคจึงไม่หวั่นไหวกับการกระทำของเขาทั้งโดนัลด์และลูกชายต่างก็ตกตะลึง!นายน้อยของตระกูลเวดต้องการจัดการกับพวกเขางั้นเหรอ?พวกเขาเคยทำให้นายน้อยของตระกูลเวดขุ่นเคืองตั้งแต่เมื่อไหร่? พวกเขาไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ!ในเวลานี้ พวกเขาก็ไม่เชื่อว่าชาร์ลี ไอ้ขยะคนนั้นที่มีชื่อเสียงในฐานะลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ในโอลรัส ฮิลล์ แท้จริงแล้วคือนายน้อยของตระกูลเวดจากอีสต์คลิฟฟ์!โดนัลด์รีบกล่าวว
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 737
โดนัลด์ใกล้จะพังทลายลงแล้ว!เขารู้ว่าตอนนี้เขาไร้อำนาจโดยสิ้นเชิง! หลังจากที่มาที่โอลรัส ฮิลล์ เขาก็ไม่สามารถหาตัวตนของผู้กระทำความผิดที่ทำร้ายลูกชายคนที่สองของเขาได้ ยิ่งกว่านั้นทั้งเขาและลูกชายคนโตต่างก็สูญเสียขาไปคนละข้าง…ทันใดนั้น คนของไอแซคก็เดินไปหาโดนัลด์และจับขาขวาของเขาและทุบไปที่หัวเข่าของเขาโดยตรง... โดนัลด์รู้สึกเจ็บปวดอย่างมากที่เข่าขวาของเขาและเขารู้สึกราวกับว่าเขากำลังจะสลบจากความเจ็บปวดโดนัลด์กัดฟันเพื่อไม่ให้ตัวเองกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด อย่างไรก็ตาม เขาสามารถทนต่อความเจ็บปวดที่รุนแรง และน่าสยดสยองได้เพียงไม่ถึงสิบวินาทีก่อนที่เขาจะร้องออกมาอย่างดังและน่าสยดสยอง!ไอแซคจ้องโดนัลด์อย่างเย็นชาก่อนจะพูดจาดูถูกเหยียดหยาม “แกคิดว่าตระกูลเวบบ์เป็นใครกัน? แกกล้าที่จะมาเหยียบถิ่นของของตระกูลเวดงั้นเหรอ? นี่เป็นเพียงการลงโทษเล็กน้อยที่จะสอนบทเรียนให้กับแกในวันนี้! หากแกยังกล้าที่จะรุกรานตระกูลเวดอีกในอนาคต ตระกูลเวดจะทำลายและสังหารตระกูลเวบบ์ทั้งหมดให้สิ้นซากอย่างแน่นอน!”คำพูดของไอแซคเสียงดังและชัดเจน!โดยเฉพาะในช่วงเจ็ดคำสุดท้าย 'ทำลาย และสังหารตระกูลเวบบ์ทั้งหมดให้ส
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 738
โดนัลด์ตัวสั่นด้วยความกลัวก่อนจะหันกลับมาถามอย่างประหม่า “คุณคาเมรอน คุณมีอะไรเพิ่มเติมให้เรารับใช้อีกไหมครับ?” ไอแซคชี้ไปที่จอห์นนี่และชายอีกสี่คนที่นอนอยู่บนพื้นก่อนจะพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันอยากให้แกทั้งคู่ลากสุนัขห้าตัวนี้ออกจากที่นี่เดี๋ยวนี้! ฉันไม่ต้องการให้พวกเขาทำให้แชงกรีลาของฉันสกปรกอีกต่อไป!”“ผม…” โดนัลด์รู้สึกกังวลมากและรู้สึกเหมือนกำลังจะอาเจียนเป็นเลือด!เขาใช้เวลาสักครู่ก่อนที่จะรู้สึกตัวก่อนจะโพล่งออกมา “คุณคาเมรอน ผมได้บอกคุณไปแล้วว่าพวกเขาทั้งห้าคนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลเวบบ์อีกต่อไปแล้ว คุณสามารถทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการกับพวกเขา คุณสามารถฆ่าพวกเขาได้หากต้องการ”ไอแซคตอบอย่างเย็นชาว่า “แกลืมสิ่งที่ฉันเพิ่งพูดไปก่อนหน้านี้หรือเปล่า? ชายทั้งห้าคนนี้มีงานศิลปะแกะสลักไว้บนหน้าผากของพวกเขา ฉันต้องการให้แกพาพวกเขากลับไปที่คฤหาสน์ตระกูลเวบบ์กับแก ฉันต้องการให้แกแน่ใจว่าแกจะปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างดีไปตลอดชีวิต แกไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาตายได้ แล้วห้ามเอางานศิลปะที่สวยงามที่สลักอยู่บนหน้าผากของพวกเขาออกไปด้วย แกเข้าใจฉันไหม?"งานศิลปะ…โดนัลด์มองไปที่จอห์นนี่และบอดี้ก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 739
หลังจากการประนีประนอมอย่างสมบูรณ์ของโดนัลด์ ทั้งพ่อและลูกชายที่ได้รับบาดเจ็บและพิการทำได้เพียงพยายามพาจอห์นนี่และบอดี้การ์ดอีกสี่คนออกจากโรงแรมแชงกรีลาอย่างทุลักทุเลทั้งสองคนพิการไปแล้ว แต่ฌอนกลับอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชยิ่งกว่าเดิม จ้อมือและขาของเขาหักดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากมากสำหรับเขาที่จะพาชายทั้งห้าออกจากโรงแรม ทั้งพ่อและลูกชายทำได้เพียงใช้กำลังและความพยายามทั้งหมดเพื่อลากจอห์นนี่ออกไป พวกเขาอดไม่ได้ที่จะหอบเหนื่อยกับทุกย่างก้าวที่พวกเขาทำพวกเขาไม่เพียงแต่เหนื่อยและอ่อนล้าอย่างมากเท่านั้น แต่ขาที่หักของพวกเขายังเจ็บอย่างสาหัสอีกด้วยในเวลานี้ ไม่มีใครกล้าพูดอะไรหรือส่งเสียงใด ๆ เลย พวกเขาทำได้เพียงกัดฟันขณะที่ยังคงลากชายห้าคนนั้นออกไปไอแซคกอดอกราวกับว่าเขากำลังเพลิดเพลินกับการแสดงดี ๆ ต่อหน้าเขา เขาเพียงมองดูพ่อและลูกชายใช้กำลังทั้งหมดเพื่อลากชายทั้งห้าไปที่ทางเข้าโรงแรมแชงกรีลาโดนัลด์ทำได้เพียงนั่งลงบนพื้นในขณะที่เขายกมือขึ้นเพื่อเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากของเขา หลังจากนั้นเขาถามไอแซคว่า “คุณคาเมรอน คุณพอใจหรือยัง?”ไอแซคพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่างไรก็ตา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 740
ในเวลาเดียวกันนี้ เคียนที่กำลังอาศัยอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลเวบบ์ที่ซัดเบอร์รี่ก็ได้โทรหาโดนัลด์ทันทีเขาเพิ่งฟื้นคืนสติหลังจากทานอาหารมื้อพิเศษเสร็จ เคียนจึงโทรหาพ่อของเขาโดยไม่คำนึงถึงกลิ่นเหม็นเน่าที่น่าสยดสยองในปากของเขาเลย โดนัลด์ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้รับสายโทรศัพท์จากลูกชายคนสุดท้องในเวลานี้เพราะโดยท้ายที่สุดแล้ว ลูกชายของเขามักจะรู้สึกหดหู่มากในช่วงเวลาที่เขาทานอาหารเสร็จ เขาจะรู้สึกเหมือนจะตาย และอยากที่จะฆ่าตัวตาย เขาจะตกอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชมากจนเขาไม่ต้องการที่จะเจอหรือพูดคุยกับใครเลยโดนัลด์จึงไม่เข้าใจว่าทำไมลูกชายคนสุดท้องของเขาถึงโทรหาเขาในเวลานี้อาจเป็นเพราะว่าเคียนได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา และลูกชายคนโตของเขางั้นเหรอ? เคียนเลยโทรมาหาเขาเพื่อถามไถ่หรือเปล่า?โดนัลด์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโล่งใจขึ้นบ้างเล็กน้อยเมื่อนึกถึงเรื่องนี้อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขารับสาย เขาก็ได้ยินเสียงของเคียนที่กระวนกระวายอย่างมากจากปลายสาย "พ่อครับ! มีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น! คุณปู่หัวใจวาย!”"อะไรนะ?" โดนัลด์โพล่งออกมา “เกิดอะไรขึ้น! พ่อเพิ่งคุยกับคุณปู่ของลูกทางโทรศัพท์เมื่อไม่นา
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
