เมื่อเคนและคนของเขาบุกเข้าไปในห้องไดมอนท์ สวีทนั้น ชาร์ลีกำลังเดินทางไปที่เฮเว่น สปริงส์โดยขับรถบีเอ็มดับเบิลยูของจาค็อบเขาไม่ได้วางแผนที่จะออกไปข้างนอกเลย แต่ดันมีความน่ารำคาญในบ้าน นั่นก็คือเอเลนเธอไม่สามารถหยุดบ่นจู้จี้จุกจิกกับเขาได้ อย่างแรกคือเธอบ่นเกี่ยวกับการใช้จ่ายสิ้นเปลืองของจาค็อบที่ต้องทุ่มเงินถึงสองหมื่นเหรียญในมื้ออาหารค่ำแทนค่าเครื่องสำอางของเธอและค่าเล่นไพ่นกกระจอกกับเพื่อนของเธอจากนั้นเธอก็หันเหความสนใจของเธอไปที่ชาร์ลี เพราะเธอไม่ชอบที่เขาไม่สามารถทำงานหาเงินนอกบ้านได้และอยู่แต่ในบ้านเพื่อสูบเลือดสูบเนื้อของพวกเขาเธอตื่นตัวมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเธอยืนกรานที่จะแนะนำชาร์ลีให้ทำงานเป็น รปภ.ในลานจอดรถด้วยเงินเดือนเดือนละสามพันเหรียญและยืนยันว่าเขาจะต้องให้เงินเดือนทั้งหมดกับเธอเมื่อเขาได้รับเงินเดือนชาร์ลีรู้ว่ากระเป๋าตังค์ของเอเลนนั้นเกลี้ยงกริบ เพราะเธอหมดตัวจากการถูกหลอกลวงและเธอก็ไม่สามารถจ่ายค่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือยได้เหมือนเมื่อก่อน ดังนั้นเธอจึงใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่บ้านเท่านั้น โดยจู้จี้จุกจิกอยู่ตลอดเวลาเธออารมณ์ไม่ดี และเธอคิดว่าชาร์ลีไม่เป็นที่พอใจต่อเธอ
เมื่อชาร์ลีเข้าไปในเฮเว่น สปริงส์ เขาพบพนักงานเสิร์ฟ และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยนอนกองอยู่บนพื้นชาร์ลีเดินเข้าไปหาพวกเขาเพื่อเช็คดูและตระหนักได้ว่าพวกเขาหมดสติ มีรอยฟกช้ำขนาดใหญ่ที่คอราวกับว่ามีใครบางคนใช้มือตบพวกเขาอย่างแรง“อืม ดูเหมือนว่าพวกเขาจะแข็งแรงมากทีเดียว!” ชาร์ลีขมวดคิ้ว จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและขึ้นไปที่ชั้นบน!ในเวลานี้ อัลเบิร์ตใกล้จะตายแล้ว ดวงตาของเขาค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีขาวในอีกด้านหนึ่งของห้องสวีท เคนและมาร์คัสได้สบสายตากันมาร์คัสหยิบมีดสั้นออกมาจากเข็มขัดแล้วพูดอย่างเย็นชาขณะที่มองดูจาค็อบที่กำลังสั่นอยู่ที่มุมห้องว่า “ในเมื่อจอห์นนี่จัดการอัลเบิร์ตได้แล้ว งั้นผมจะจัดการกับไอ้สารเลวจาค็อบ!”“พ่อ จับเขาไว้ ผมอยากจะสลักคำว่า 'พ่อตาของไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช' บนหน้าผากของเขา!”เคนพยักหน้าด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย “ได้! จัดการเลย! สลักคำอย่างสุดกำลังที่ลูกมี สลักจนถึงแกนกระโหลกศีรษะมันไปเลย!”จาค็อบตกใจมาก เขารู้สึกราวกับว่าวิญญาณของเขาเกือบจะออกจากร่างไปแล้ว “ฉันบริสุทธิ์นะ ทำไมพวกคุณถึงทำกับฉันแบบนี้!”"บริสุทธิ์งั้นเหรอ?!" มาร์คัสเดินตรงไปยังจาค็อบและตบหน้าเขา
ใบหน้าของชาร์ลีเย็นชาราวกับน้ำแข็ง!เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเคนและมาร์คัสจะกล้าพาคนมาฆ่าอัลเบิร์ตและจาค็อบ!ตอนนี้เขาโกรธมากจนพร้อมที่จะฆ่า!ในทางกลับกัน เคนและมาร์คัสแทบจะลอยเหนือดวงจันทร์ทันทีเมื่อพวกเขาเห็นเขา!มาร์คัสเหมือนตกนรกทั้งเป็น เพราะเขาโดนดูถูกเหยียดหยามรวมทั้งอับอายขายหน้าทุกรูปแบบมาโดยตลอด!ทั้งหมดเป็นเพราะชาร์ลี!ในที่สุด เขาก็จะได้ล้างแค้นในคืนนี้!เคนก็มีความแค้นต่อชาร์ลีพอ ๆ กันเนื่องจากการโจมตีของเขาในวันนี้ ตอนแรกเขารู้สึกเสียใจที่เขาไม่สามารถฆ่าชาร์ลีได้ในวันนี้ แต่ชาร์ลีกลับมาปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา! นี่มันช่างน่าประหลาดใจจริง ๆ!เคนหันไปหาจอห์นนี่อย่างรวดเร็วและตะโกนว่า “คุณจอห์นนี่! ไอ้สวะคนนี้คือชาร์ลี เวด! ฆ่ามันเดี๋ยวนี้!”มาร์คัสตะโกนอย่างร่าเริงเช่นกัน “ใช่ คุณจอห์นนี่ ฆ่าไอ้เวรนั่นเดี๋ยวนี้!”ชาร์ลีขมวดคิ้วและพูดอย่างสงบก่อนที่จะเกิดพายุว่า “ให้อัลเบิร์ตกับพ่อตาของฉันออกไปเดี๋ยวนี้และฉันอาจพิจารณาไว้ชีวิตพวกนาย”เคนโกรธจัด “ไอ้เวรนี่ นายกำลังพูดบ้าอะไรอยู่ ไอ้ยักษ์ขี้แพ้? นายจะอวดดีก่อนตายเหรอ? นายคิดว่านายมีพลังขนาดนั้นจริงเหรอ? นายไม่รู้หรือว่าคุณ
กระดูกไหล่ซ้ายของจอห์นนี่แตกเป็นเสี่ยง ๆ มีเพียงชั้นของผิวหนังและเนื้อที่เชื่อมแขนซ้ายของเขากับไหล่ แขนซ้ายของเขาห้อยอยู่ข้าง ๆ อย่างไร้ชีวิต ขณะที่เขาดูตกใจ และงุนงงเป็นอย่างมาก!เขานับว่าเป็นหัวหน้าแห่งกองกำลังพิเศษที่มีพละกำลังมหาศาล! เขาแทบจะไม่มีคู่ต่อสู้ในกองทัพเลยด้วยซ้ำ!ด้วยความภาคภูมิใจและความแข็งแกร่งของเขา เขาจะไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะมาเป็นบอดี้การ์ดของใครสักคนถ้าหากไม่ใช่เพราะเงินที่เสนอที่ไม่อาจต้านได้จากตระกูลเวบบ์จอห์นนี่ไม่เคยพ่ายแพ้มาหลายปีขนาดนี้ อย่างไรก็ตาม เมื่อชาร์ลีเข้ามาหาเขาก่อน แขนซ้ายของเขาก็พิการ! ชาร์ลีมีพลังอะไร! มันน่าเหลือเชื่อเกินไป!ชาร์ลียิ้มให้กับจอห์นนี่ที่ตกใจและถามว่า “ทำไม? นายกลัวเหรอ?"จอห์นนี่ก้าวถอยหลังด้วยความตกใจและถามว่า “นายเป็นใคร? ทำไมนายถึงมีพละกำลังมากขนาดนั้น?”ชาร์ลีพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ “ฉันเป็นใครงั้นเหรอ? ฉันเป็นคนที่นายไม่ควรจะมายุ่งด้วย!”จอห์นนี่กัดฟันด้วยความสิ้นหวังและตะโกนบอกเหล่าสมุนของเขาว่า “ฆ่าเขาซะ!”ชายสี่คนรีบวิ่งไปข้างหน้าทันทีและจอห์นนี่ก็เข้าร่วมกับพวกเขาด้วย แม้กระทั่งแขนซ้ายที่พิการของเขา!ห้าชายฉกรรจ์ได้
จอห์นนี่พิการไปบางส่วนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และร่างกายของเขาก็เจ็บปวดมากจนความหาญกล้าและพละกำลังทั้งหมดของเขาได้สลายไปจากร่างกายของเขาโดยสิ้นเชิง!เขาเหลือบมองชาร์ลีอย่างสิ้นหวังและภาพของเหยื่อทั้งหมดของเขาก็เริ่มแวบเข้ามาในหัวคืนนี้เขาจะเดินตามรอยเหยื่อของเขาแล้วงั้นเหรอ? เขาจะถูกบดขยี้และฆ่าโดยนักฆ่าฝีมือดีที่แข็งแกร่งกว่าเขาแล้วงั้นเหรอ?!จอห์นนี่รู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมากในขณะนี้!อันที่จริงเขาแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่กลัวตายมันเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามยิ่งเขาฆ่ามากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรักชีวิตมากเท่านั้นเขาต้องการที่จะมีชีวิตอยู่อย่างสบาย!นี่คือเหตุผลที่เขาทำงานภายใต้ตระกูลเวบบ์ในฐานะนักฆ่าของพวกเขาเขาจะฆ่าศัตรูของตระกูลทั้งหมดภายใต้คำสั่งของพวกเขา และเพื่อแลกกับรางวัลที่เขาจะได้รับมาอย่างมากมายหลังจากใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยและสุขสบายมาหลายปี เขารู้สึกว่าชีวิตเขานั้นดีเกินกว่าจะยอมแพ้ในตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่อาจยอมรับชะตากรรมของการตายในคืนนี้ได้เขาร้องไห้และอ้อนวอนว่า “ปรมาจารย์เวด ผมต้องขออภัยที่ประเมินคุณต่ำไป ผมไม่รู้ว่าคุณมีพลังมากขนาดนี้ ได้
จอห์นนี่ไม่สามารถทำอะไรได้แล้วในตอนนี้ กระดูกไหล่ทั้งสองข้างของเขาแตกเป็นเสี่ยง ๆ เนื้อของเขาถูกทุบจนเละและถ้าเขาไปโรงพยาบาลในตอนนี้ ทางเดียวเท่านั้นคือการตัดแขน เขาจะไม่สามารถแม้แต่จะเช็ดก้นของตัวเองได้! มันจะเหมือนนรกทั้งเป็น!ไม่ เขาไม่อยากอยู่อย่างนั้นไปตลอดชีวิต!ในที่สุดมาร์คัสก็เห็นภาพที่ชัดขึ้นหลังจากที่พ่อตบและดุเขา มันไม่มีประโยชน์สำหรับเขาที่จะยังอวดดีต่อชาร์ลีในตอนนี้ ชายผู้แข็งแกร่งและทรงพลังอย่างจอห์นนี่ ผู้ซึ่งเอาชนะคนของดอน อัลเบิร์ตได้ก็ยังพ่ายแพ้อย่างง่ายดายแม้ว่าเขาจะขู่ชาร์ลีด้วยมีดที่คอของจาค็อบ เขาก็มั่นใจว่าชาร์ลีจะฆ่าเขาได้โดยที่จาค็อบไม่ได้เจ็บตัวด้วยซ้ำดังนั้นพ่อของเขาจึงฉลาดมาก!เขาคุกเข่าลงและโอดครวญ “ปรมาจารย์เวด ผมขอโทษ ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย…พ่อกับผมมาที่นี่วันนี้เพราะฌอน เวบบ์ บังคับให้เราทำ! ผมมันคนอ่อนแอ! ผมไม่กล้าที่จะทำอะไรด้วยตัวเองถึงแม้ว่าผมจะยืมความกล้าหาญจากสิงโตก็ตาม…”เขาคร่ำครวญและร้องไห้เสียงดังขณะขอโทษชาร์ลีชาร์ลีพูดอย่างดูถูกเหยียดหยามว่า “อืม ดูเหมือนว่าพวกนายจะมีความปรารถนาอย่างมากที่อยากจะมีชีวิตอยู่นะ!”เคนรีบพูดต่อว่า “ใช่แล
อัลเบิร์ตเคยเห็นโอสถที่งานเลี้ยงวันเกิดของนายท่านมัวร์และเขาก็ได้เห็นด้วยตาว่ามันมหัศจรรย์เพียงใดอย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าหวังว่าเขาจะได้รับโอกาสอันล้ำค่าแบบนี้ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกราวกับว่าเขาได้กินยามหัศจรรย์ แต่เขาก็ตกใจมากเพราะเขาก็ไม่แน่ใจว่ามันเกิดขึ้นจริงหรือไม่ชาร์ลียิ้มอย่างอ่อนโยนและพูดว่า “มันเป็นโอกาสของนาย”อัลเบิร์ตน้ำตาไหลทันที!เขารู้ทันทีว่าปรมาจารย์เวดให้โอกาสที่หายากกับเขาที่เขาไม่กล้าฝันถึง!เขาไม่เคยคิดเลยว่าโอกาสที่หายากจะเกิดกับเขา เมื่อเขาเกือบจะตายในวินาทีที่แล้ว!โอสถ!โอกาสที่หายากที่สุดที่เขาไม่กล้าแม้แต่จะฝันถึงนั้นได้เกิดขึ้นแล้ว!ในตอนนี้ ความภักดีของอัลเบิร์ตที่มีต่อชาร์ลียิ่งสูงขึ้นไปกว่าเดิม!เขายังรู้สึกว่าชาร์ลีได้ช่วยชีวิตของเขาและจากนี้ไป ทุกวินาทีของชีวิตของเขาจะเป็นของชาร์ลีดังนั้นเขาจึงสาบานว่าเขาจะอุทิศตนให้กับปรมาจารย์เวด เพราะหากไม่มีชาร์ลี เขาคงตายไปแล้ว!ขณะที่ร่างกายของอัลเบิร์ตได้ฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว เขาลุกขึ้นคุกเข่าต่อหน้าชาร์ลีและกล่าวว่า “ปรมาจารย์เวด ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! จากนี้ไป ชีวิตของผมจะเป็นของคุณ!”ชาร์
ชาร์ลีหันไปหาอัลเบิร์ตและถามด้วยความขบขัน “อัลเบิร์ต ในเมื่อมาร์คัส ลอยด์เป็นไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช งั้นคุณคิดว่าพ่อของเขาควรเป็นอย่างไร?”อัลเบิร์ตคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “อืม เนื่องจากลูกชายของเขาเป็นไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช…พ่อของเขาควรจะเป็น 'พ่อของไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช' ใช่ไหมครับ?”ชาร์ลีพยักหน้าอย่างพอใจ "ใช่! นายพูดถูก เขาเป็นพ่อของไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช”จากนั้นเขาหันไปหาเคนและถามด้วยรอยยิ้มว่า “เคน ลอยด์ คุณคิดว่าไง?”เคนพยักหน้าอย่างจริงจัง และพูดด้วยน้ำเสียงที่ประจบประแจงว่า “ใช่ครับ ดอน อัลเบิร์ตพูดถูก ผมเป็นพ่อของไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช!”"ดี" ชาร์ลีพยักหน้าและพูดกับอัลเบิร์ตว่า “เห็นไหม เขายอมรับด้วยตัวเอง ดังนั้นเตรียมปากกาของคุณให้พร้อม”"ปากกา?" อัลเบิร์ตจ้องเขม็ง และโพล่งขึ้นว่า “ปากกาอะไรครับปรมาจารย์เวด? อยากให้ผมเขียนอะไรไหม?”ชาร์ลีชี้ไปที่รอยที่แกะสลักบนหน้าผากของมาร์คัสแล้วพูดว่า “เขียนป้ายบนหัวเขาไง ลืมไปแล้วเหรอ?”อัลเบิร์ตตบหัวด้วยเสียงหัวเราะและกล่าวขอโทษว่า “อ๋าา ผมขอโทษที่พูดตรง ๆ ปรมาจารย์เวด พอดีว่าผมไม่รู้ว่าคุณหมายถึงอะไร!”เคนอ้าปากค้างด้วยความตกใจสุ