เคนร้องไห้ด้วยความสิ้นหวัง เมื่อมีดแตะบนหน้าผากของเขา เขาก็คร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดและถึงกับดิ้นรนสุดชีวิตอัลเบิร์ตตบหน้าเขาด้วยความหงุดหงิด และพูดว่า “ถ้าแหกปากอีกครั้งล่ะก็ผมจะตอนลูกชายคุณทันที!”เมื่อได้ยินแบบนั้น เคนก็ยังตัวสั่นแต่ก็พยายามนิ่งอยู่ เขากัดฟัน น้ำตาไหลอย่างต่อเนื่องขณะที่อัลเบิร์ตเริ่มสลักบนหน้าผากของเขาอัลเบิร์ตนั้นรวดเร็ว และแม่นยำมาก ไม่นาน คำว่า 'พ่อของไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช' ก็ถูกสลักบนหน้าผากของเคน!หน้าผากของเคนเต็มไปด้วยเลือดราวกับว่ามันเพิ่งผ่านเขียงมามาร์คัสตัวสั่นด้วยความกลัวอย่างมากเมื่อเขาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด พ่อของเขาคงจะรู้สึกเจ็บปวดและเศร้าหมองเป็นอย่างมาก เพราะมีคำที่สลักอยู่บนหน้าผากของเขาอยู่มากมายเมื่อการสลักเสร็จสิ้น เคนก็สะอื้นและถามว่า “ปรมาจารย์เวด คุณปปล่อยพวกเราไปได้แล้วใช่ไหมครับ?”ชาร์ลีส่ายหัว “คุณคิดว่ามันจบแค่นั้นจริง ๆ เหรอ?”จากนั้น เขาพูดกับมาร์คัสว่า “เฮ้ ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช ผมขอโทรศัพท์คุณหน่อย”มาร์คัสหยิบ iPhone รุ่นล่าสุดออกมาอย่างรวดเร็ว เขาปลดล็อกหน้าจอ แล้วส่งต่อให้ชาร์ลี“คุณมี TikTok ไหม?” ชาร์ลีถาม“มีครับ…” มา
ชาร์ลียิ้มและพยักหน้าอย่างพึงพอใจ และกล่าวว่า “เร็วเข้า งั้นเรามาเริ่มกันเลย”จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและถ่ายไปที่เคนและมาร์คัสพ่อและลูกยืนเคียงข้างกัน มาร์คัสเช็ดน้ำตาแล้วยิ้ม “สวัสดีทุกคน ผมชื่อ มาร์คัส ลอยด์ ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช”เคนก็รีบพูดด้วยว่า “สวัสดีครับ ผมชื่อเคน ลอยด์ พ่อของไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช”จากนั้นพวกเขาก็พูดพร้อมกันว่า “วันนี้พวกเราจะแสดงสแตนด์อัพคอมเมดี้กันนะครับ!”มาร์คัสกล่าวว่า “ผมพนันได้เลยว่าพวกคุณทุกคนคงเคยเห็นคำเหล่านี้ที่สลักอยู่บนหน้าผากของผมกันแล้ว ทำไมน่ะเหรอ? ก็เพราะผมเป็นคนที่หยิ่งยโสและคำพูดเหล่านี้จะเตือนพวกคุณทุกคนว่าพวกคุณเป็นไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพชไงล่ะ”เคนกล่าวต่อว่า “มีคนพูดไว้ว่า 'พ่อและลูกเหมือนกัน' แต่ในกรณีของผมนั้น มันคือ 'ลูกและพ่อเหมือนกัน' ในเมื่อลูกชายของผมมีคำว่า 'ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช' สลักไว้ที่หน้าผากของเขา ผมจึงไม่อาจปล่อยให้เขาหลงระเริงในความรุ่งโรจน์นั้นเองได้ ผมก็เลยเข้าร่วมกลุ่มและมีคำว่า 'พ่อของไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช' สลักไว้บนหน้าผากด้วย”มาร์คัสกล่าวว่า “จนถึงตอนนี้ คุณคงสงสัยว่าทำไมพ่อกับผมนั้นถึงหยิ่งผยอง? สาเหตุหลัก
มาร์คัสรับคำพูดของเคนอย่างรวดเร็วและอุทานว่า “ถ้าผมไปหาตระกูลเวบบ์ ไอ้หมาแก่นั่นจะต้องการให้ผมเป็นอาเสี่ยของเขาไหมเนี่ย?”เคนดีดนิ้วของเขา “อ๊ะ! อย่าพูดเชียวนะ เพราะพ่อคิดว่ามันเป็นไปได้มาก!”มาร์คัสรีบพูดว่า “แต่พ่อ ไม่เป็นไรหรอก! ถ้าไอ้หมาแก่นั่นเรียกเราทั้งสองว่าเสี่ย แล้วจะแยกความแตกต่างระหว่างอายุของเราได้ยังไงล่ะ?”เคนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบว่า “ใช่ ที่ลูกพูดนั้นก็ถูก แล้วถ้าพ่อจะเป็นเสี่ยเลี้ยงของเขา ก็ไม่เป็นไรใช่ไหม?”มาร์คัสยิ้มอย่างเขินอาย "ฟังดูดีสำหรับผมนะ!"เคนกล่าวว่า “อันที่จริงแล้ว ทุกคนในตระกูลเวบบ์มีรสนิยมส่วนตัวที่น่าสนใจทีเดียว เคียน เวบบ์ชอบกินอึ ไอ้หมาแก่ชอบสะสมเสี่ยเลี้ยง แม้แต่โดนัลด์ เวบบ์ก็มีรสนิยมที่แปลกเหมือนกันนะ”"จริงเหรอครับ?" มาร์คัสถามว่า “มันคืออะไร? เขาชอบกินของแบบนั้นด้วยเหรอ?”“ไม่ใช่” เคนตอบ “พ่อได้ยินมาว่าเขาชอบเห็นเมียตัวเองมีชู้น่ะสิ”“ชอบเห็นเมียตัวเองมีชู้? มันหมายความว่าอะไร?”“หมายความว่าเขามีเมียที่รักสนุกและเขาก็สนุกกับมัน! อันที่จริง ยิ่งเมียของเขานอนกับผู้ชายมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น!”มาร์คัสอ้าปากค้างด้วย
ในขณะนี้ เคนหยุดชั่วขณะหนึ่ง และมองไปรอบ ๆ อย่างไม่สบายใจ จากนั้นเขาก็หายใจหอบและพูดต่อ “พูดตามตรง เมียของโดนัลด์นั้นสวยจริง ๆ เธอเป็นที่รู้จักว่าสวยที่สุดในตอนใต้!”มาร์คัสรีบถามขึ้นว่า “พ่อหมายถึงเมียที่โดนัลด์ต้องการนอนกับผู้ชาย 10,000 คนหรือเปล่า?”“ใช่ เธอนั่นแหละ!” เคนพูดด้วยท่าทางหลงใหล “พ่อเคยฝันว่าจะนอนกับเธอสักครั้ง! ลองนึกภาพว่าเมียของโดนัลด์ เวบบ์กำลังนอกใจเขากับพ่อดูสิ มันเจ๋งขนาดไหน?!”มาร์คัสพูดอย่างบ้าคลั่ง “พ่อครับ ผมได้ยินมาว่าเธอโอเคกับผู้ชายทุกคน งั้นขอผมไปกับพ่อด้วยได้ไหม?”เคนหัวเราะและพูดว่า “แน่นอนสิลูก! ไปกันเลยไหม ยังไม่ถึง 21.00 น. ถ้าเราขับรถไปตอนนี้ เราจะไปถึงเมืองซัด เบอร์รี่ตอนเที่ยงคืนและนั่นเป็นเวลาที่เมียของโดนัลด์จะดูแลเรา!”“ว้าว สุดยอดไปเลย!” มาร์คัสยิ้มอย่างตื่นเต้น “ไปกันเถอะ!”ในขณะนี้ ชาร์ลีกดปุ่มหยุดและพยักหน้าด้วยความยินดี “ไม่เลวเลย ผมคิดว่าคุณทั้งคู่มีพรสวรรค์เชียวล่ะ เอาล่ะ เริ่มหนีกันได้แล้ว!”รอยยิ้มหายไปจากใบหน้าของเคนทันที และถูกแทนที่ด้วยการขมวดคิ้ว “ปรมาจารย์เวด คุณจะโพสต์วิดีโอตอนนี้ไหมครับ?”“ใช่” ชาร์ลีพยักหน้า และพูดว่า “ฉ
เคนและมาร์คัส ลอยด์ได้หายตัวไปจากสายตาของพวกเขา อัลเบิร์ตพบว่าการลงโทษของปรมาจารย์เวดเป็นเรื่องน่าขบขัน เขาทำให้ชายสองคนตื่นตระหนกไปตลอดชีวิตโดยที่มือของเขาไม่สกปรก เป็นการลงโทษที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขาในขณะนี้ บอดี้การ์ดทั้งห้ายังคงนอนอยู่บนพื้นห้องไดมอนด์อัลเบิร์ตถามว่า “ปรมาจารย์เวด คุณจะทำอย่างไรกับคนเหล่านี้ดีครับ? คุณอยากจะฆ่าพวกมันไหมครับ หรือว่า…”ชาร์ลีคลิกลิ้นของเขาแล้วถามว่า “อืม คิดสิ นายมีความคิดดี ๆ บ้างไหม?”อัลเบิร์ตจ้องไปที่จอห์นนี่ด้วยความเกลียดชังเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าตระกูลเวบบ์จะฆ่าเขาจริง ๆขอบคุณปรมาจารย์เวด เขาสามารถเอาชีวิตรอดได้ ไม่อย่างนั้นเขาคงตายไปแล้วในเงื้อมมือของจอห์นนี่!ดังนั้นความเกลียดชังของอัลเบิร์ตที่มีต่อตระกูลเวบบ์จึงมาถึงจุดสูงสุดในทันทีเขาหวังว่าเขาจะสามารถสับจอห์นนี่ออกเป็นล้านชิ้นได้ในขณะนี้!เขาหันไปหาชาร์ลี และพูดว่า “ปรมาจารย์เวด ทิ้งคนพวกนี้ไว้กับผมเถอะครับ!”ชาร์ลีถามด้วยความสงสัย “นายคิดจะทำอะไร?”อัลเบิร์ตพูดอย่างเย็นชาว่า “ผมจะพามันไปหาหมาของผม และให้อาหารแก่สุนัขของผมทีละเล็กทีละน้อย!”จากนั้นเขาก็เสริมว่า “คืนนี้ผมจะให้
สี่คำสำหรับคนแรกห้าคำสำหรับคนที่สองหกคำสำหรับคนที่สามเจ็ดคำสำหรับคนที่สี่และเขาเป็นคนที่ห้า นั่นหมายความว่าเขาต้องถูกสลักคำแปดคำบนหน้าผากของเขางั้นเหรอ?บนหน้าผากของเขามีที่ว่างไม่เพียงพอสำหรับคำมากมายขนาดนั้น!!จอห์นนี่หลั่งน้ำตาและอ้อนวอนขณะเช็ดน้ำตาน้ำมูก “ปรมาจารย์เวด โปรดยกโทษให้ผมด้วย ผมจะซื่อสัตย์ต่อคุณ ผมจะเป็นสุนัขรับใช้ของคุณ ผมจะทำตามทุกความต้องการของคุณ…”ชาร์ลีตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “คุณยังไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นสุนัขรับใช้ของผม แต่ถ้าคุณยังพูดพล่ามเรื่องไร้สาระต่อไป ผมจะปล่อยให้อัลเบิร์ตให้อาหารคุณกับสุนัขของเขา! ผมทำตามที่ผมพูดเสมอ ลองดูสิ!”จอห์นนี่หุบปากทันทีเขากลัวชาร์ลีจริง ๆ !เขาไม่กล้าโพล่งอะไรอีกหลังจากชาร์ลีขู่เพราะเขากลัวชาร์ลีจะฆ่าเขาจริง ๆ !ในขณะนี้ อัลเบิร์ตหยิบมีดขึ้นมาจากพื้น เขาเดินไปหาชายคนแรกและถามว่า “ปรมาจารย์เวด คุณอยากแกะสลักอะไรเป็นอย่างแรกดีครับ?”ชาร์ลีคิดขณะพูด “มันต้องสั้นและกระชับ! ขอคิดก่อนนะ…"หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่ง ชาร์ลีอุทานว่า “ผมรู้แล้ว! 'ฌอน เวบบ์ โง่เง่า'!”ชายคนนั้นแทบทรุดตัวลงทั้งน้ำตาหากถ้อยคำเหล่านั้นถูกสลัก
หลังจากที่จอห์นนี่เงียบ อัลเบิร์ตก็ลากชายคนที่สามมาถามว่า “คุณเวด แล้วคนนี้ล่ะ?”“ฌอน เว็บบ์ เป็นโจรกระจอก”อัลเบิร์ตพยักหน้า เขาผ่อนคลายมือและเริ่มสลักคำหกคำบนใบหน้าของชายคนนั้นจากนั้นก็ถึงคิวของชายคนที่สี่“คุณเวด คราวนี้มีเจ็ดคำ”“อืม… 'โดนัลด์ เว็บบ์ อ่อนแอบนเตียง'”อัลเบิร์ตอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและพูดว่า “คุณเวด ทำไมเราไม่พูดให้ตรงกว่านี้ล่ะ? แค่บอกว่าเขาไร้สมรรถภาพหรือมีภาวะหย่อนทางเพศน่ะครับ”ชาร์ลีโบกมือให้ “มันละเอียดอ่อนมาก เราไม่สามารถพูดถึงมันอย่างตรงไปตรงมา พวกสาว ๆ จะเขินอายได้ เมื่อเห็นมัน”อัลเบิร์ตทำงานศิลปะเสร็จเร็วมากคนสุดท้ายที่เหลือคือจอห์นนี่จอห์นนี่จ้องดูใบหน้าเปื้อนเลือดของเหล่าพี่น้อง ด้วยความกลัวเขาเป็นคนที่มีทิฐิและหยิ่งผยอง ความแข็งแรงและพลังอันล้ำลึกของเขาทำให้เขาคิดว่าเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกและมันครอบงำเขาอย่างช้า ๆอย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เขาไม่กล้าโพล่งคำใด ๆ ไม่เช่นนั้น ชาร์ลีอาจจะเอาจริงเอาจังกับการสลักบทกวีบนใบหน้าของเขา!เขาทนไม่ได้ถ้าเป็นบทกวี 'กุหลาบแดง'!ดังนั้นเขาจึงหลั่งน้ำตาอย่างเงียบ ๆ และรอเวลาที่ศักดิ์ศรีของเขาจะถูกทำล
แต่ใครจะรู้ว่าพวกเขากำลังพูดความจริงหรือโกหก?อัลเบิร์ตรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยในตอนนี้ เขาตบจอห์นนี่ด้วยความหงุดหงิดและตะโกนว่า “แกจะหุบปากจะได้ไหม?! ถ้าฉันได้ยินเสียงบ่นอีก ฉันจะสลักวิลเลียม เชคสเปียร์บรรเลงให้ทั่วตัวแก!”การตบนั้นแรงมาก นัยน์ตาของจอห์นนี่ว่างเปล่าชั่วขณะหนึ่ง ตอนนี้เขาไม่กล้าโพล่งแม้แต่คำเดียว ดังนั้นเขาจึงร้องไห้ขณะที่ทนคมมีดที่กำลังกรีดอยู่บนใบหน้าของเขาเขาสัมผัสได้ถึงคมใบมีด ที่กำลังตัดผ่านผิวหนังบนหน้าผากของเขา ความเจ็บปวดที่ท่วมท้นทำให้เขาแทบจะเป็นลม และเลือดไหลอย่างไม่หยุดจากหน้าผากของเขา มันทำให้เขาไม่อาจลืมตาได้เขาเสียใจทุกอย่างที่เขาทำในวันนี้ ถ้าเขารู้ ว่าเขาจะต้องทนทุกข์อันมีจุดจบน่าสังเวชที่แบบนี้ เขาคงไม่ตกลงที่จะฆ่าอัลเบิร์ตไม่ว่าโดนัลด์จะสั่งให้เขาทำมากเพียงใด…น่าเสียดาย ที่โลกนี้ไม่มีปุ่มย้อนกลับ…ในขณะนี้ บอดี้การ์ดทั้งห้าของโดนัลด์กลายเป็นป้ายโฆษณาขนาดเท่าคน โดยมีคำสลักอยู่ทั่วใบหน้าของพวกเขา โดยเฉพาะจอห์นนี่ หน้าผากของเขาไม่กว้างพอที่จะใส่คำได้แปดคำ ดังนั้นคำบางคำจึงถูกสลักไว้บนแก้มของเขา ซึ่งมันน่าสยดสยองยิ่งกว่านั้น คำทั้งหมดบนใบหน้าของ