ฌอนรู้สึกโกรธเล็กน้อยในใจ ทั้งเขาและพ่อของเขากำลังยืนอยู่ตรงหน้าจัสมินในขณะนี้ ทว่าจัสมินได้กล่าวว่าจริง ๆ แล้วมีแขกที่สำคัญยิ่งกว่าเมื่อเทียบกับพวกเขา มีใครอีกในโอลรัส ฮิลล์ ที่จะมีความสำคัญมากกว่าพ่อและตัวของเขาเองอีกเหรอ?กล่าวอีกนัยหนึ่ง ใครในโอลรัส ฮิลล์ มีสถานะหรืออำนาจที่ยิ่งใหญ่กว่าเมื่อเปรียบเทียบกับตระกูลเว็บบ์?แม้ว่าเขาจะรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย แต่ฌอนยังคงพูดต่อไปด้วยท่าทีสุภาพอ่อนโยนใน เขากล่าวว่า “อย่างไรก็ตาม จัสมิน ผมเตรียมของขวัญไว้ให้คุณเป็นพิเศษ ผมไม่แน่ใจว่าคุณจะชอบหรือไม่?”จัสมินขมวดคิ้วก่อนจะพูดว่า “คุณเว็บบ์ คุณควรเก็บของขวัญไว้นะคะ ฉันไม่ต้องการอะไร และฉันก็ไม่ต้องการให้คุณใช้เงินมากมายหมดไปกับฉัน นอกจากนี้ ฉันไม่สามารถรับของขวัญจากคุณได้โดยไม่มีเหตุผล”ในเวลานี้ ฌอนรีบหยิบกล่องของขวัญที่เคนมอบให้เขาออกมาก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “จัสมิน ทำไมคุณถึงสุภาพกับผมจัง อันที่จริง ผมสังเกตเห็นว่าสร้อยข้อมือที่คุณใส่นั้นเก่าและชำรุดมากแล้ว ผมอดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยสำหรับคุณ คุณเป็นหญิงสาวผู้สง่างามของตระกูลมัวร์ ดังนั้นคุณจะมาสวมเครื่องประดับที่เรียบง่ายแ
ในขณะนี้ ฌอนรู้สึกเหมือนกำลังจะตายเขาไม่เคยคิดว่าสร้อยข้อมือที่สุดจะโทรมบนข้อมือของจัสมินจะกลายเป็นของที่ระลึกที่แม่ของเธอทิ้งไว้…ยิ่งกว่านั้น เขายังบอกด้วยว่าของที่ระลึกที่แม่ของเธอทิ้งไว้นั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าเศษขยะ…นี่เป็นหายนะไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว!จัสมินเดิมทีก็เย็นชาและไม่แยแสต่อเขาอยู่แล้ว ดังนั้นในตอนแรกเขาจึงวางแผนที่จะพึ่งพาสร้อยข้อมือนี้เพื่อรับคะแนนแต่ก็ไม่คาดคิดว่าเขาเพิ่งขุดหลุมฝังศพของตัวเองไป…คราวนี้คะแนนในใจจัสมินน่าจะลดลงจนเหลือคะแนนติดลบในเวลานี้ โดนัลด์ซึ่งยืนอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม อดไม่ได้ที่จะรู้สึกงงเล็กน้อยขณะจ้องมองลูกชายของเขาที่ถูกทิ้งให้ยืนอยู่คนเดียวในความงุนงงลูกชายของเขาเพิ่งไปมอบของขวัญให้จัสมินไม่ใช่หรือ?จัสมินต้องมีความสุขมากที่ได้รับของขวัญราคาแพงเช่นนี้ถ้าเป็นเช่นนั้น เหตุใดจัสมินจึงขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว?ขณะที่เขามีความสงสัยอยู่ในใจ โดนัลด์เดินไปหาลูกชายก่อนจะตบไหล่เบา ๆ แล้วถามว่า “จัสมินเป็นอย่างไรบ้าง?”เมื่อโดนัลด์เห็นว่าฌอนยังคงถือสร้อยข้อมือเพชรอยู่ในมือ เขาถามด้วยความประหลาดใจว่า “จัสมินปฏิเสธของขวัญของลูกเหรอ?”ฌอนมีส
แคลร์ออกมาจากห้องนอนขณะที่เธอบิดขี้เกียจ และถามชาร์ลีว่า “วันนี้คุณมีอะไรต้องทำบ้างไหมคะ?”ชาร์ลีตอบว่า “ผมจะต้องไปงานวันเกิดเพื่อนตอนเที่ยงน่ะ”หลังจากนั้น ชาร์ลีถามแคลร์ว่า “ภรรยาที่รัก คุณต้องการอะไรไหม?”แคลร์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ใช่ พอดีฉันอยากไปซื้อของ แต่ถ้าคุณยุ่ง ไม่เป็นไรค่ะ! ฉันจะขอให้ลอรีนไปกับฉันแทน”ชาร์ลีตอบว่า “ขอโทษจริง ๆ นะที่รักของผม คุณไปช้อปปิ้งกับลอรีนก่อนนะวันนี้ ผมจะไปกับคุณวันหลังแล้วกันนะ”แคลร์ยิ้มเล็กน้อยขณะที่เธอพูดว่า “โอเคค่ะ”เอเลนแม่ยายของชาร์ลีหน้าตาบูดบึ้งมากขณะที่เธอพูดว่า “นี่ ชาร์ลี นายจะไปงานวันเกิดเพื่อนนายงั้นเหรอ? เขาแก่หรือเปล่า?”ชาร์ลีพยักหน้าขณะที่เขาพูด “ใช่ครับ เขาอายุแปดสิบปีแล้ว”เอเลนเยาะเย้ยก่อนจะพูดว่า “นี่นายกำลังพยายามใช้ทักษะโง่ ๆ ของนายเพื่อหลอกลวงชายชราเหล่านั้นเพื่อที่นายจะได้โกงเงินทั้งหมดของพวกเขาอีกงั้นสินะ?”ชาร์ลีตอบเพียงว่า “ผมไม่ได้โกหกใคร”“ตอนนี้นายยังไปหลอกพวกเขาอยู่อีกหรือเปล่า?” เอเลนพูดขณะที่เธอหายใจอย่างเย็นชา “ยังมีบุคคลที่ร่ำรวยและมีอิทธิพลในโอลรัส ฮิลล์ที่ยังไม่ถูกนายหลอกอีกหรือเปล่า? ให้ฉันบ
ชาร์ลีรู้สึกขำจริง ๆ เมื่อเห็นการแสดงของเอเลนเขารู้ว่าตอนนี้เอเลนขาดเงินจริง ๆ ปกติแล้วเธอใช้เงินจำนวนมากเพื่อตัวเอง แต่ตอนนี้เธอต้องเสียใจมากที่เงินของเธอหมดเกลี้ยงกระเป๋าตอนนี้เอเลนรู้สึกหดหู่มากขึ้นเมื่อเธอเห็นว่าจาค็อบกำลังจะไปเฮเวน สปริงส์เพื่อทานอาหารค่ำในคืนนี้เอเลนพูดกับจาค็อบว่า “ไม่! ฉันต้องการให้คุณเอาเงินสองหมื่นเหรียญที่คุณจะใช้จ่ายในคืนนี้มาให้ฉัน!“ทำไมผมต้องทำอย่างนั้นด้วย?” จาค็อบก็กังวลมากเช่นกัน และเขาก็โพล่งออกมาว่า “เอเลน ผมเตือนคุณแล้วนะ! เงินออมทั้งหมดของครอบครัวก็อยู่ในมือคุณแล้ว แม้ว่าคุณจะไม่ต้องการมอบให้ผมก็ไม่เป็นไร แต่คุณยังมาขอเงินจากผมอีกเหรอ?”เอเลนเริ่มรู้สึกผิดขึ้นมา แต่เธอยังคงพูดอย่างดื้อรั้นว่า “งั้นคืนนี้คุณไปทานอาหารเย็นที่ราคาถูกกว่านี้ได้ไหม? คุณสามารถใช้เงินหนึ่งหมื่นดอลลาร์สำหรับอาหารค่ำและเอาเงินอีกหมื่นดอลลาร์ให้ฉันแทน!”จาค็อบตอบอย่างโกรธเคืองว่า “คุณมีเงินอยู่ในมือตั้งเยอะ! ทำไมคุณต้องเอาเงินหนึ่งหมื่นไปจากผมอีก? คุณไม่คิดว่ามันมากไปหน่อยเหรอ?”เอเลนพูดอย่างโกรธเคือง “ฉันไม่สน! ถ้าวันนี้คุณไม่ให้เงินฉันหนึ่งหมื่นดอลลาร์ ฉันจะไม่ป
หลังจากนั้น แคลร์มองที่เอเลนก่อนจะพูดว่า “แม่คะ หยุดทำให้พ่อลำบากใจสักทีได้ไหม? ปกติเขาไม่ค่อยใช้เงินเท่าไหร่อยู่แล้ว ทำไมแม่ถึงไปหาเรื่องกับพ่อในตอนนี้ เพียงเพราะว่าเขาต้องการพาเพื่อน ๆ ในสมาคมไปทานอาหารล่ะคะ?”เอเลนกล่าวว่า “ฉันแค่พยายามประหยัดเงินให้กับครอบครัว! เราเป็นครอบครัวประเภทที่ใช้เงินสองหมื่นเหรียญเพื่อทานอาหารงั้นเหรอ?”หลังจากนั้น เอเลนก็จ้องจาค็อบก่อนจะพูดว่า “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณต้องให้เงินฉันในวันนี้ ไม่ว่าคุณจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม!”อันที่จริง แคลร์รู้อยู่แล้วว่าแม่ของเธอกำลังทำอะไรอยู่เธอรู้ว่าแม่ของเธอเป็นเพียงคนบ้าวัตถุนิยมที่คลั่งไคล้ในเงินทอง ถ้าพ่อของเธอปฏิเสธที่จะให้เงินกับแม่ของเธอในวันนี้ มันจะเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะได้ออกจากบ้านในเวลานี้ แคลร์รีบตัดบท “แม่คะ หยุดทำให้พ่อลำบากใจเถอะค่ะ แม่ต้องการหนึ่งหมื่นดอลลาร์ใช่ไหม? หนูจะให้แม่เอง""ตกลง!" เอเลนตอบอย่างตื่นเต้น “ถ้าอย่างนั้นลูกควรโอนเงินให้แม่เดี๋ยวนี้เลยนะ!”แคลร์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และโอนเงินหนึ่งหมื่นดอลลาร์ไปให้เอเลนเอเลนเปิดโทรศัพท์มือถืออย่างรวดเร็วเพื่อตรวจสอบว่า
เมื่อชาร์ลีเห็นว่าแคลร์ดื้อรั้นแค่ไหน เขาพยักหน้าขณะที่พูดว่า “งั้นก็ได้ครับภรรยาของผม ขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือของคุณนะ ผมขอตัวก่อนแล้วกัน”“ค่ะ ไปได้แล้ว!” แคลร์จึงถามอย่างรวดเร็วว่า “คุณไปงานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อน คุณเตรียมของขวัญให้เขาหรือยังคะ?”ชาร์ลีฮัมเสียงก่อนจะพูดว่า “ครับ ผมเตรียมของขวัญให้เขาแล้ว”แคลร์รีบถาม “คุณเตรียมของขวัญอะไรให้เขาคะ? เช็คให้ดีนะคะว่าของขวัญไม่เล็กหรือถูกเกินไป ไม่อย่างนั้นคนรับอาจจะรู้สึกไม่พอใจก็ได้นะคะ!”ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ผมได้เตรียมบางอย่างที่ผมทำเองให้เขาแล้ว ไม่ใช่ของขวัญทั่ว ๆ ไป แต่มีค่ามากกว่านั้นแน่นอน ท้ายที่สุดเพื่อนของผมเขาไม่สนใจเรื่องเงินมากนัก ดังนั้นผมจึงเชื่อว่าเขาจะรักของขวัญของผมอย่างแน่นอน”“เยี่ยมมาก!” แคลร์พยักหน้าก่อนที่เธอยิ้มและพูดว่า “ถ้าเป็นแบบนั้น คุณก็ควรจะออกไปได้แล้วนะคะ!”"โอเคครับ"ในเวลานี้ ชาร์ลีลุกขึ้นก่อนจะสวมเสื้อโค้ตธรรมดา หลังจากนั้นเขาก็บอกลาแคลร์ พ่อตาและแม่ยายก่อนออกจากบ้านทันทีทันทีที่ชาร์ลีก้าวออกจากบ้าน เอเลนวางโทรศัพท์มือถือลงก่อนที่เธอมองแคลร์ด้วยสีหน้าจริงจัง “แคลร์ ทำไมทุกวันนี้ลู
ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ขอบคุณที่มารับผมวันนี้นะครับ”จัสมินรีบตอบ “นี่เป็นความรับผิดชอบของฉันค่ะ อย่างไรก็ตาม เป็นเกียรติของตระกูลมัวร์มากที่คุณมางานเลี้ยงวันเกิดคุณปู่ของฉันได้ในวันนี้”ขณะที่เธอพูด จัสมินก็วิ่งเหยาะ ๆ ไปข้างหน้าสองก้าว ขณะที่เธอเปิดประตูที่นั่งข้างคนขับก่อนจะโค้งตัวเล็กน้อยและผายมือให้ชาร์ลีขณะที่เธอหน้าแดง และพูดว่า “ปรมาจารย์เวด เชิญขึ้นรถได้เลยค่ะ”ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะขึ้นรถอย่างเฉยเมยหากใครก็ตามได้เห็นจัสมิน หญิงสาวผู้มีชื่อเสียงของตระกูลมัวร์ ที่เปิดประตูรถให้กับชายหนุ่มเป็นการส่วนตัว พวกเขาคงจะตกใจอ้าปากค้างจนกรามจะถึงพื้นอย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะมาจากแง่มุมไหน ชาร์ลีรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขาที่จะคู่ควรกับการกระทำของจัสมินในการเปิดประตูรถให้เขาในแง่ของตัวตนของเขา เขาเป็นนายน้อยของตระกูลเวด และตระกูลเวดนั้นมีอิทธิพลมากกว่าเมื่อเทียบกับตระกูลมัวร์ในแง่ของความแข็งแกร่ง เขาเป็นปรมาจารย์เวด แม้แต่คุณปู่ของจัสมินก็ให้ความเคารพและสุภาพกับเขามาก ดังนั้น ชาร์ลีจึงรู้สึกว่าการที่จัสมินเปิดประตูรถให้เขาเป็นเรื่องปกติธรรมดาชาร์ลีไม่รู้ว่าแคลร์
ในรถจัสมินขับรถขณะที่เธอพูดกับชาร์ลี “ปรมาจารย์เวด คุณปู่ของฉันพูดถึงคุณมาสองสามวันแล้ว เขากลัวว่าคุณจะไม่มีเวลามาร่วมงานวันเกิดของเขา ฉันเชื่อว่าเขาจะมีความสุขมากที่ได้พบคุณ!”ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ในเมื่อผมได้สัญญากับคุณไปแล้วว่าผมจะมาร่วมงานวันเกิด ทำไมผมถึงต้องผิดสัญญาที่มีกับคุณด้วยล่ะ?”“อื้มมม!” จัสมินพยักหน้าอย่างมีความสุขก่อนจะพูดว่า “ฉันคิดว่าคนที่ปู่ของฉันต้องการพบมากที่สุดในวันนี้คือคุณนะคะ”ขณะที่เธอพูด จัสมินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจขณะที่เธอพูดว่า “ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน เขาได้พูดถึงคุณอย่างต่อเนื่องในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานับตั้งแต่เขาไปพบคุณหมออัจฉริยะ ดร.ซิมมอนส์ เมื่อไม่กี่วันก่อน เขายังบอกฉันอย่างลับ ๆ ว่าความปรารถนาสูงสุดของเขาคือการได้พบคุณที่งานเลี้ยงวันเกิดของเขาในวันนี้”ชาร์ลีชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะเบา ๆเขารู้เหตุผลว่าทำไมนายท่านมัวร์ถึงต้องการพบเขาเป็นอย่างมากเขาคงได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของร่างกายและรูปลักษณ์ของแอนโธนีและเขาต้องค้นพบผลมหัศจรรย์ของยาอายุวัฒนะ ดังนั้นนายท่านมัวร์คงต้องหวังว่าชาร์ลีจะมอบยาตัวหนึ่งให้เขา!อั