บทที่ 589

เอเลนตกหลุมพรางอย่างสมบูรณ์ เธอไม่รู้ว่าเธอตกหลุมพรางไปแล้ว ทั้งหมดที่เธอคิดได้ตอนนี้ก็คือทำยังไงเธอถึงจะได้รับเงินคืน

ดังนั้นเอเลนจึงรู้สึกประหม่ามากเมื่อได้ยินว่าลินดาไม่ต้องการเล่นต่ออีกต่อไป ในเวลานี้เธอโพล่งออกมาทันทีว่า “เราจะหยุดเล่นเพียงเพราะคุณต้องการหยุดเล่นตอนนี้ได้อย่างไรกัน?! เราตกลงเล่นต่ออีกแปดรอบแล้ว! ตอนนี้เราเล่นไปแค่สามรอบเท่านั้น!”

ลินดาตอบอย่างช่วยไม่ได้ “น้องเอเลน ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากเล่นกับคุณนะ แต่ประเด็นก็คือคุณไม่มีเงินจะเล่นกับเราแล้ว!”

หลังจากที่เธอพูดจบ ลินดาก็พูดว่า “ทำไมเราไม่จัดการให้เสร็จกันก่อนล่ะ? ทำไมคุณไม่ชำระบัญชีนี้ก่อน แล้วเราจะเล่นเกมที่เล็กกว่านี้ก็ได้นะ เอาไหม? ฉันจะยังคงเล่นกับคุณแม้ว่าจะเป็นเกมหนึ่งพันบาทหรือหนึ่งร้อยบาทก็ตาม มันจะดีกว่าไหม?”

“หนึ่งพันบาทเหรอ? หนึ่งร้อยบาทเหรอ?” เอเลนโพล่งออกมาอย่างกังวล “เราจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร? ฉันจะได้เงินคืนได้อย่างไรถ้าเราจะวางเดิมพันเพียงแค่นิดเดียว?”

ลินดาตอบอย่างช่วยไม่ได้ว่า “ถ้าคุณต้องการเดิมพันต่อหนึ่งหมื่นบาท คุณต้องเอาเงินของคุณออกมาก่อน ไม่อย่างนั้นฉันไม่อยากเล่นอีกแล้ว และเราจะหยุดเล่นใ