บทที่ 576

เขาไม่รู้ว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้น

เขาไม่รู้ว่าทำไมอัลเบิร์ตถึงให้หน้าชาร์ลีขนาดนี้ ชาร์ลีเป็นแค่ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ของเพื่อนพ่อตาไม่ใช่หรือ?

เพื่อนพ่อตาของเขาเป็นเพียงคนที่น่าสงสารและไร้ประโยชน์เหมือนกันนี่ อย่างนั้นลูกเขยของเขาย่อมเป็นเพียงแค่เศษขยะที่น่าสมเพชเช่นกันสิ!

ทำไมอัลเบิร์ตถึงให้ความสำคัญกับขยะที่ไร้ประโยชน์พวกนี้กัน?

ก่อนที่เขาจะรู้เหตุผล อัลเบิร์ตก็ได้ตบหน้าเขาอย่างแรง!

เพียะ!

เจครู้สึกเวียนหัว แก้มของเขาก็บวมขึ้นทันที

“ดอน อัลเบิร์ต นี่คุณ…”

เจคตัวสั่นด้วยความตกใจขณะที่เขาถาม “ดอน อัลเบิร์ต ผมทำอะไรผิดเหรอครับ?”

อัลเบิร์ตกัดฟันก่อนจะด่าว่า “แกเป็นแค่หมาจรจัด แล้วยังกล้าทำให้คุณเวดขุ่นเคืองเหรอ? แกเบื่อกับการใช้ชีวิตแล้วใช่ไหม? ได้เลย! ฉันจะลากแกไปที่ฟาร์ม แล้วสับแกเเป็นอาหารหมาในวันนี้!”

เจครู้สึกว่าหัวของเขากำลังจะระเบิด เขาแน่นิ่งไปด้วยความตกใจ จากนั้นเขาก็ทรุดลงกับพื้น

ในฐานะสุนัขรับใช้ของอัลเบิร์ต เขารู้ดีแก่ใจว่า มีคนนับไม่ถ้วนที่เสียชีวิตด้วยน้ำมือของอัลเบิร์ต และหลายคนหายเงียบอยู่ในท้องของสุนัขที่อัลเบิร์ตเลี้ยงไว้!

หลังจากนั้น เจครีบคุกเข่าลงต่อหน้าอัลเบ