บทที่ 577

“นี่แก… แกมัน…”

แอรอนโกรธเจคลูกเขยของเขาอย่างมากจนเขาแน่นหน้าอกและล้มลงไปอย่างแรง

เขาไม่คิดไม่ฝันว่า ลูกเขยที่เขารักและชื่นชมมาตลอด จู่ ๆ ก็กลายเป็นคนบัดซบที่อยากให้เขาตาย!

เขาสั่นไปทั้งตัวและด่าทอเสียงดัง “เจค! ฉันมันตาบอดที่ยอมให้ลูกสาวแต่งงานกับเด็กเหลือขอและเนรคุณอย่างแก!”

ทำไมตอนนี้เจคถึงต้องสนว่าแอรอนเป็นพ่อตาของเขาด้วย?

เขากลัวว่า ชาร์ลีกับอัลเบิร์ตจะฆ่าเขามากกว่าแล้วเขาก็จะสูญเสียทุกอย่าง!

ถ้าต้องมีใครชดใช้เรื่องนี้และตายในวันนี้ เจคอยากให้เป็นพ่อตามากกว่าตัวเขาเอง!

ทั้งหมดทั้งมวล เรื่องวันนี้เกิดจากชายชราคนนั้น ถ้าเขาไม่ได้ให้เจคสร้างปัญหาแก่จาค็อบและชาร์ลี ลูกเขยของเขา เจคก็คงไม่ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้?

เจคจึงชี้นิ้วไปที่แอรอนก่อนจะพูดว่า “แอรอน ไอ้หมาแก่! เพราะแกคนเดียวที่ทำให้ฉันต้องมีปัญหากับคุณเวดและดอน อัลเบิร์ต เพราะแกคนเดียว! แกสั่งให้ฉันทำ! ฉันควรตายแทนแกเหรอ!? แล้วทำไมฉันต้องมาตายเพราะแกด้วย”

"ไอโง่เอ๊ย!" แอรอนโบกมือปัดและพูดว่า “โอ้ ชาร์ลี อย่าไปฟังไอ้บ้านั่นพูดเรื่องไร้สาระ ฉันไม่ได้สั่งให้เขาทำแบบนี้กับพวกเธอเลย เขาคนเดียวเลยที่อยากจะมีเรื่องกับพวกเธอ อย่