ชาร์ลีไม่ได้แปลกใจมากนักเมื่อจอร์แดนกลับคำพูดของเขา อันที่จริงเขาคาดการณ์ไว้แล้วเมื่อในตระกูลมีลูกมากกว่าหนึ่งคน เป็นเรื่องปกติที่พ่อแม่จะปฏิบัติต่อลูกหลานแต่ละคนอย่างยุติธรรมและเท่าเทียมกันได้ยากคุณท่านวิลสันเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด เธอไม่ชอบแคลร์มากเพราะเธอไม่เชื่อฟังตนด้วยการอยู่กับชาร์ลี ดังนั้นหญิงชราจึงชอบเวนดี้ผู้เชื่อฟังมากกว่าจอร์แดนไม่เคยถือว่าเลียมเป็นลูกชายของตัวเองเลย เขาเลี้ยงเลียมให้เป็นคนรับใช้ในตระกูลวีเวอร์เท่านั้น แล้วเขาจะมอบธุรกิจของตระกูลให้เลียมได้อย่างไร?ชาร์ลีจ้องไปที่จอร์แดน และถามอีกครั้ง “ผมจะให้โอกาสคุณครั้งสุดท้ายในการแก้ไขปัญหาตำแหน่งประธาน คิดให้ดีก่อนจะพูดอะไรออกมา”จอร์แดนเยาะเย้ย “ฉันไม่ต้องคิดหรอก ฉันจะบอกอะไรนายอีกครั้งนะ ฉันจะไม่ให้เลียมเป็นประธาน! บอกตามตรง ฉันไม่เคยคิดที่จะเลือกมันเป็นประธานเลยด้วยซ้ำ ถึงมันจะช่วยตระกูลวีเวอร์ในวันนี้ สำหรับฉันแล้ว มันก็เป็นแค่ลูกชายนอกสมรส มารหัวขนที่เกิดมาจากอีตัวในหมู่บ้านโดยที่ฉันไม่ได้ยินยอม!”จากนั้นเขาก็หันไปหาเลียม และตะโกนว่า “ส่วนแก ไอ้หมาเนรคุณ! ฉันเลี้ยงแกไว้ในบ้านมาหลายปีแล้ว เพื่อให้แกเป็นห
หลังจากนั้นทันที การแจ้งเตือนของข้อความมากมายก็เข้ามาในโทรศัพท์ของเจฟฟรีย์ราวกับฝูงผึ้งเขาเป็นสมาชิกของกลุ่มข้อความแชทที่มีสมาชิกหลายคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลวีเวอร์ พวกเขากำลังว้าวุ่นกันอยู่ขณะนี้!“เจฟฟ์ คุณไปเป็นประเด็นให้ดอน อัลเบิร์ตได้ยังไง? เขาเสนอรางวัลพันล้านบาทสำหรับรายชื่อคุณกับพ่อของคุณ! มันจะมีผลตอนเที่ยงคืนนี้!”ใบหน้าของเจฟฟรีย์มืดลง เขาตกใจ และกลัวมากก่อนที่เขาจะทันได้ตอบกลับ ข้อความอื่นก็โผล่ขึ้นมาในกลุ่ม“ฉิบหา*แล้ว ซีค ไวท์กำลังเพิ่มโบนัสให้อีกพันล้าน!”“เวรแล้ว เกรแฮม ควินตันก็ด้วย! ตอนนี้รางวัลเพิ่มขึ้นเป็นสามพันล้านแล้ว!”"โอ้พระเจ้า! ตระกูลมัวร์ก็อยู่ในนั้นด้วย! พวกเขาเพิ่มสองพันล้าน ตอนนี้รางวัลกลายเป็นห้าพันล้านแล้ว! ให้ตายสิ!”เจฟฟรีย์หน้าซีด เหงื่อเย็นทำให้ใบหน้าและร่างกายของเขาเปียกโชก เขาทำโทรศัพท์ตก และหน้าจอแตกจอร์แดนรีบถาม “เจฟฟรีย์ เกิดอะไรขึ้น?”ด้วยความกลัว เจฟฟรีย์บอกทุกอย่างกับจอร์แดนด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอนจอร์แดนตกใจมากกับข่าวนี้ ราวกับว่าวิญญาณของเขาได้ออกจากร่างของเขาไปแล้ว!เกิดอะไรขึ้น?ทำไมชายหนุ่มคนนี้ถึงมีอิทธิพลอำนา
จอร์แดนคร่ำครวญอย่างสิ้นหวังเมื่อได้ยินคำสั่งของชาร์ลี!เขาคิดว่าภูเขากอลมิน ภูเขาเฮงซวยนั่น และอากาศที่หนาวเย็นของมันช่างน่ารังเกียจยิ่งนัก!เขาคงไม่แม้แต่จะก้าวเท้าเข้าไปในที่เย็นยะเยือกนั้นหากไม่ใช่เพราะว่าเขาต้องเก็บรวบรวมยาเองตั้งแต่เริ่มต้นธุรกิจเนื่องจากเขารังเกียจสถานที่อันหนาวเย็นอันขมขื่น เขาจึงรังเกียจแม่ของเลียมไม่แพ้กัน และปฏิบัติต่อเธอเป็นคู่ชั่วคราวเท่านั้นอย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยคิดฝันว่า หลายสิบปีต่อมา ชาร์ลีจะลงโทษเขาด้วยการทำให้เขาอยู่ที่ภูเขากอลมินโดยที่ห้ามออกจากภูเขานั้นอีกเลยนั่นคือสถานที่ซึ่งเขาเกลียดที่สุด! มันคงเหมือนกับปลิดชีวิตตัวเองถ้าชาร์ลีขังเขาไว้ที่นั่น และไม่อนุญาตให้ออกมาอีกเลย!เขามั่นใจว่าเขาจะต้องตายในไม่ช้านี้เนื่องจากปัญหาสุขภาพ แต่ถ้าเขาไปสถานที่เช่นภูเขากอลมิน เขาจะตายเร็วขึ้น!นอกจากนี้ ที่แห่งนี้เปรียบเสมือนนรกสำหรับคนที่มักแสวงหาความสุขอย่างเขา!เขามองชาร์ลีอย่างสิ้นหวังและอ้อนวอน “ปรมาจารย์เวด ผมจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานมาก ขอร้องล่ะ ผมขอความเมตตาจากคุณ ผมจะให้เลียมเป็นผู้ดูแลบริษัททั้งหมด ตราบใดที่คุณให้ผมอยู่ในโอลรัสฮิลล์ต่อไปตลอ
เจฟฟรีย์คร่ำครวญอย่างสิ้นหวัง “ไม่! ฉันไม่อยากไป! ฉันไม่อยากไปที่ภูเขาบ้า ๆ นั่น!”จากนั้นเขาก็หันไปหาชาร์ลี และเอาหัวโขกพื้นเพื่อขอร้อง “ปรมาจารย์เวด ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย! ให้ผมออกนอกประเทศไม่กลับมาอีกก็ได้ ผมจะไม่ทำร้ายเลียมอีก! ได้โปรดอย่าส่งผมไปที่ภูเขากอลมินนั่นเลยนะครับ!”ชาร์ลีเพิกเฉยต่อคำขอร้องของพวกเขา และพูดกับสมาชิกครอบครัวที่เหลือว่า “ฟังให้ดี จากนี้ไปคุณมีเพียงสองทางเลือก คุณจะอยู่ภายใต้การปกครองของเลียมและทำงานหนัก และผมสามารถรับรองได้ว่า เลียมจะดูแลสวัสดิการของคุณ หรือ คุณจะตามสองพ่อลูกไปเก็บโสมที่เขากอลมิน!”ชาร์ลีพูดย้ำอย่างหนักแน่นว่า “ผมจะให้เวลาพวกคุณทั้งหมดสิบวินาที คิดให้รอบคอบ และยืนข้างหลังคนที่คุณอยากติดตามไป!”ทุกคนกระจัดกระจายไปราวกับฝูงมดทันทีที่ชาร์ลีออกคำสั่งไม่น่าแปลกใจเลยที่ทุกคนต่างแย่งชิง และยืนเข้าแถวหลังเลียม!จอร์แดนและเจฟฟรีย์คำรามอย่างโกรธจัด “ไอ้พวกเนรคุณ! ตระกูลของเราเลี้ยงพวกแกมาเสียข้าวสุกจริง ๆ !”พวกเขาละเลยสองพ่อลูกนี่ไปเลย ทุกคนพร้อมใจกันหันหลังให้กับชายคนหนึ่งที่ล้มลง และตอนนี้ที่พ่อและลูกชายสูญเสียอำนาจอย่างเห็นได้ชัด แม้แต่คนโง
จอร์แดนและเจฟฟรีย์นั่งลงบนพื้น และร้องไห้คร่ำครวญอย่างสิ้นหวัง พวกเขายังไม่สามารถยอมรับความจริงที่ว่า พวกเขาจะถูกส่งไปยังภูเขากอลมินได้เมื่อเห็นสภาพที่น่าสังเวชของพวกเขา ชาร์ลีพูดเรียบ ๆ ว่า “ถึงแม้ว่าตอนนี้จะเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง แต่ที่นั่นก็หนาวมากแล้ว ถ้าคุณไม่เตรียมเสื้อผ้าหนา ๆ และแจ็คเก็ตสำหรับฤดูหนาวล่ะก็ พวกคุณอาจจะหนาวตายได้ และคุณคงต้องโทษตัวเองเท่านั้น”ตามคำสั่งของเขา พวกเขาตระหนักว่าหากพวกเขายังล่าช้าอยู่อีก พวกเขาอาจจะต้องไปยังภูเขากอลมินมือเปล่า เมื่ออัลเบิร์ตและคนของเขามาถึง พวกเขาจึงลุกขึ้นและมุ่งหน้าไปที่ห้องเพื่อเก็บของในเวลานี้ พวกเขายอมแพ้กับการต่อสู้แล้ว เนื่องจากพวกเขาได้ตระหนักว่าความสามารถของชาร์ลีอยู่เหนือการควบคุมของพวกเขามากบรรดาตระกูลที่มีชื่อเสียงในโอลรัสฮิลล์ต่างก็เพิ่มรางวัลของคำสั่งไล่ล่าเพื่อประโยชน์ของชาร์ลี ถ้าพวกเขาไม่ขยับตอนนี้ พวกเขาจะต้องตายในเมืองจริง ๆ !สมาชิกในครอบครัวที่เหลือหลีกเลี่ยงจอร์แดนและเจฟฟรีย์ในทุกกรณี ไม่มีใครเต็มใจที่จะก้าวไปข้างหน้าและช่วยเหลือ แม้ว่าจอร์แดนจะไม่สามารถเดินได้ดีเนื่องจากสุขภาพที่แย่ลงของเขา ท้ายที่สุด ไม่มี
ชาร์ลีพยักหน้าและพูดเรียบ ๆ “ลุกขึ้นเถอะ ไปจัดการธุรกิจของตระกูลวีเวอร์ให้ดี ผมอาจต้องการความช่วยเหลือจากคุณในอนาคต”“ครับ ปรมาจารย์เวด ผมจะเชื่อฟังคำสั่งของคุณเสมอ!”สำหรับเลียมแล้ว ชีวิตของเขาได้สิ้นสุดลงแล้วในวันนี้ ดังนั้นเขาจึงมีเพียงสองความคิดในใจของเขาในตอนนี้หนึ่ง เขาจะตอบแทนบุญคุณของชาร์ลีในทุกวิถีทางที่เป็นไปได้สอง เขาจะไม่กลายเป็นจอร์แดน วีเวอร์!ชาร์ลีตบไหล่เลียมและพูดอย่างใจเย็นว่า “ทำเรื่องของคุณให้ดี ทำให้แม่ภูมิใจ!”เลียมพยักหน้าซ้ำ ๆ น้ำตาของเขาไหลรินชาร์ลีพูดกับแอนโธนีและไซล่าว่า “เอาล่ะ ทุกอย่างได้รับการแก้ไขแล้ว ไปกันเถอะ"ไซล่าเหลือบมองชาร์ลีราวกับว่าเธอกำลังมองดูเทพเจ้าแห่งสวรรค์เธอไม่รู้ว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงน่าดึงดูดและมีเสน่ห์ได้ขนาดนี้ ออร่าที่เขามีตอนที่เขาเตะจอร์แดนและเจฟฟรีย์ออกจากบ้านนั้นไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนจริง ๆแอนโธนีมีประสบการณ์ และมีความรู้มาก แต่เขาชื่นชมชาร์ลีมากขึ้นเรื่อย ๆ เขารู้สึกว่าการตัดสินใจอยู่ในโอลรัสฮิลล์เป็นหนึ่งในการตัดสินใจที่ดีที่สุดที่เขาทำในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาระหว่างทางกลับ ไซล่าอยู่หลังพวงมาลัย ขณะที่ชาร์ลีและแอนโธ
ยาฟื้นฟูถือได้ว่าเป็นยาอายุวัฒนะที่น่าอัศจรรย์สำหรับคนธรรมดา มันสามารถทำให้คนอายุน้อยลง และยืดอายุขัยได้อย่างไรก็ตาม สำหรับชาร์ลี ยาเม็ดนี้เป็นเพียงยารักษาระดับต่ำที่บันทึกไว้ในคัมภีร์วันสิ้นโลกนั้น ซึ่งหมายความว่ายานี้ไม่ได้วิเศษอะไรขนาดนั้นคราวนี้ชาร์ลีทำยาขึ้นมาสามสิบเม็ด เขาเก็บส่วนหนึ่งไว้สำหรับตนเอง และเก็บส่วนอื่นไว้เป็นรางวัลให้กับคนของเขาแม้ว่าแอนโธนีจะได้รับความเคารพอย่างสูงในแผนกการแพทย์แผนจีน แต่ในสายตาของชาร์ลี แอนโธนีเป็นเพียงลูกศิษย์ของเขาแอนโธนีจริงใจ เต็มใจที่จะอยู่เคียงข้างเขาและตอบแทนความโปรดปรานของเขา ส่วนใหญ่เขาไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก แต่เขาจริงใจมาก ดังนั้นยาเม็ดนี้จึงเป็นรางวัลที่มีประโยชน์ขณะที่เขาให้ยาแก่แอนโธนี เขาก็พูดว่า “อย่าเก็บไว้เลย คืนนี้ทานมันเถอะครับ และพักผ่อนให้สบาย”แอนโธนีระงับความตื่นเต้น และพูดว่า “ได้เลย ขอบคุณครับปรมาจารย์เวด!”ชาร์ลีพยักหน้า “ผมหวังว่าคุณจะมีสุขภาพแข็งแรง และมีพลัง และมีส่วนช่วยเหลือสังคมมากขึ้นผ่านบริการของคลินิกของคุณนะครับ”"แน่นอน! ผมสร้างคลินิกซีรีนเวิลด์ ขึ้นมาไม่ใช่เพื่อแสวงหากำไร แต่เพื่อรักษาผู้ป่วยและช่วยช
เมื่อเคนเน็ธกลับไปคฤหาสน์วิลสัน เวนดี้ก็รีบไปทักทายเขาด้วยความดีใจว่า “เคนเน็ธ ในที่สุดคุณก็กลับบ้านแล้ว ตระกูลวีเวอร์ได้ช่วยคุณไหมคะ?”เคนเน็ธบ่นด้วยความรำคาญ “พวกเขาช่วยฉันไม่ได้เลย ในที่สุดพวกเขาก็ขอให้ชาร์ลีรักษาฉันแทน”“ชาร์ลี? ชาร์ลี เวด?” เวนดี้ถามด้วยความประหลาดใจ “แล้วเขารักษาคุณหรือเปล่า?”เคนเน็ธถอนหายใจ “อืม แต่แค่เนื้อร้าย มันยังใช้การไม่ได้…”เวนดี้พูดอย่างขุ่นเคืองว่า “ถ้าอย่างนั้นคุณไม่ควรปล่อยตระกูลวีเวอร์ไปง่าย ๆ นะคะ โดยเฉพาะเจฟฟรีย์! เขาเป็นคนที่หลอกให้คุณกินยา และทำให้คุณทุกข์ทรมานมากมาย คุณต้องให้พวกเขารักษาคุณไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!”การแสดงออกของเคนเน็ธดูห่างเหินและเย็นชา “ฉันปล่อยตระกูลวีเวอร์ไปเพราะชาร์ลี แต่ถ้าฉันกลับไปที่อีสต์คลิฟฟ์แล้ว ฉันจะไล่ล่าตระกูลวีเวอร์ในเรื่องนี้!”เวนดี้ตกตะลึง “เคน… เคนเน็ธ คุณจะกลับไปที่อีสต์คลิฟฟ์แล้วเหรอคะ?”เคนเน็ธเหลือบมองเวนดี้อย่างไร้อารมณ์ และพูดว่า “แน่นอน ฉันจะกลับแล้ว โอลรัสฮิลล์ทำให้ฉันโชคร้ายมามากพอแล้ว!”เวนดี้ตื่นตระหนกทันทีเมื่อได้ยินว่า เทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งกำลังจะจากไป เธอกอดเขาและพูดอย่างเสียใจว่า “แต่เค