Share

บทที่ 512

เจฟฟรีย์คร่ำครวญอย่างสิ้นหวัง “ไม่! ฉันไม่อยากไป! ฉันไม่อยากไปที่ภูเขาบ้า ๆ นั่น!”

จากนั้นเขาก็หันไปหาชาร์ลี และเอาหัวโขกพื้นเพื่อขอร้อง “ปรมาจารย์เวด ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย! ให้ผมออกนอกประเทศไม่กลับมาอีกก็ได้ ผมจะไม่ทำร้ายเลียมอีก! ได้โปรดอย่าส่งผมไปที่ภูเขากอลมินนั่นเลยนะครับ!”

ชาร์ลีเพิกเฉยต่อคำขอร้องของพวกเขา และพูดกับสมาชิกครอบครัวที่เหลือว่า “ฟังให้ดี จากนี้ไปคุณมีเพียงสองทางเลือก คุณจะอยู่ภายใต้การปกครองของเลียมและทำงานหนัก และผมสามารถรับรองได้ว่า เลียมจะดูแลสวัสดิการของคุณ หรือ คุณจะตามสองพ่อลูกไปเก็บโสมที่เขากอลมิน!”

ชาร์ลีพูดย้ำอย่างหนักแน่นว่า “ผมจะให้เวลาพวกคุณทั้งหมดสิบวินาที คิดให้รอบคอบ และยืนข้างหลังคนที่คุณอยากติดตามไป!”

ทุกคนกระจัดกระจายไปราวกับฝูงมดทันทีที่ชาร์ลีออกคำสั่ง

ไม่น่าแปลกใจเลยที่ทุกคนต่างแย่งชิง และยืนเข้าแถวหลังเลียม!

จอร์แดนและเจฟฟรีย์คำรามอย่างโกรธจัด “ไอ้พวกเนรคุณ! ตระกูลของเราเลี้ยงพวกแกมาเสียข้าวสุกจริง ๆ !”

พวกเขาละเลยสองพ่อลูกนี่ไปเลย ทุกคนพร้อมใจกันหันหลังให้กับชายคนหนึ่งที่ล้มลง และตอนนี้ที่พ่อและลูกชายสูญเสียอำนาจอย่างเห็นได้ชัด แม้แต่คนโง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status