เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 500
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 501
เจฟฟรีย์ไม่คิดว่าจะถูกทั้งพ่อและเคนเน็ธตบพร้อมกัน เพราะเขากำลังตั้งคำถามเกี่ยวกับตัวตนของชาร์ลีอันที่จริงแล้ว เขาสามารถทนได้หากเคนเน็ธตบเขา เพราะเขารู้ว่าเขาเป็นคนที่ทำให้เคนเน็ธต้องมาเป็นแบบนี้ เพราะเหตุผลเดียวที่เคนเน็ธต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะยาที่เขาให้ไป ก็เป็นเรื่องปกติที่เคนเน็ธจะเกลียดและโมโหเขาแต่เจฟฟรีย์ไม่อยากเชื่อจริง ๆ ว่าพ่อของเขาซึ่งแทบจะไม่เคยตบเขาเลยในตลอดหลายปีที่ผ่านมาได้ตบเขาถึงสองครั้งติดกันแล้ว!เขาเอามือจับที่หน้าขณะมองไปที่จอร์แดนและพูดว่า “พ่อ! ทำไมพ่อถึงตบผมอีกแล้ว ผมทำอะไรผิด?”“ไอ้เด็กเวรนี่! แกหุบปากสักทีเถอะ!”จอร์แดนจ้องมองเขาอย่างดุเดือดก่อนจะด่าในใจ ทำไมลูกชายของเขาถึงไม่รู้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำในตอนนี้?เพราะแอนโธนีทำตามคำสั่งของชาร์ลี ดังนั้นชาร์ลีจึงเป็นผู้เข้ามาช่วยตระกูลวีเวอร์เพียงคนเดียว! ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นแค่เศษขยะจริง ๆ แต่ก็ไม่ควรทำให้เขาขุ่นเคือง!หลังจากตำหนิเจฟฟรีย์ จอร์แดนก็รีบพูดขึ้นว่า “คุณเวดครับ ผมจัดการไอ้ลูกหมาแล้ว อย่าไปถือสาเลยนะครับ...”เคนเน็ธก็ตื่นตระหนกในเวลานี้เช่นกัน เขาเกลียดเจฟฟรีย์แทบตาย ตอนนี้เขาเตะเจฟฟรีย์ก่อนจะพูดอ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 502
ผู้หญิงพวกนั้นทุกคนก็แค่ถูกหลอก ดังนั้นจอร์แดนจึงรู้สึกว่า ผู้หญิงควรกำจัดทารกทันทีที่พวกเขารู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์ ทำไมพวกเขาจะต้องให้กำเนิดลูกออกมาด้วยล่ะ?นี่เป็นเหตุผลพื้นฐานว่าทำไมจอร์แดนถึงเกลียดเลียมมาโดยตลอดถ้าไม่ใช่เพราะพ่อของเขารู้ว่า เขามีหลานชายอีกคนอยู่ที่นั่น จอร์แดนคงไม่มีวันรับเด็กบ้า ๆ ที่ผู้หญิงในหมู่บ้านคลอดออกมาให้เขาหรอก!แม้ว่าเลียมจะเป็นส่วนสำคัญต่อตระกูลวีเวอร์ก็ตาม แต่เขาก็ไม่สามารถมอบธุรกิจของตระกูลวีเวอร์ให้กับเขาได้! เขาเป็นใครถึงสมควรได้รับสิ่งนี้?อย่างไรก็ตาม จอร์แดนไม่ได้เปิดเผยความคิดและความรู้สึกในใจออกไป เขาเพียงต้องการไล่เคนเน็ธตัวปัญหานี้ออกไปเสีย!ดังนั้นจอร์แดนจึงกล่าวด้วยความเคารพว่า “คุณเวดครับ ช่วยท่านประธานวิลสันด้วยนะครับ!”เคนเน็ธพลันมองชาร์ลีด้วยสีหน้าขมขื่น ไม่ว่าอย่างไรก็ตามมมันไม่ใช่เหตุผลที่เขาเรียกชาร์ลีว่าปู่ แต่ทำไมเขาถึงต้องไปขอโทษชาร์ลีเพียงเพราะเขาต้องการรักษาความเจ็บป่วยของเขาไม่อย่างนั้นเขาจะทนกับความอัปยศอดสูนี้ทำไมกัน?ชาร์ลียิ้มอย่างชอบใจก่อนจะพูดกับเคนเน็ธว่า “มาสิ ให้ผมตรวจชีพจรของคุณหน่อย”เคนเน็ธรีบยื่นข้อมือออก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 503
“ใช้ปัสสาวะคนเหรอ?!” เคนเน็ธพูดขึ้นทันทีด้วยท่าทางอักอ่วน “นี่… ไม่น่าขยะแขยงไปหน่อยเหรอ? คุณจำเป็นต้องใช้ปัสสาวะจริง ๆ เหรอ?”ชาร์ลีพูดจาโผงผาง “คิดว่าผมล้อเล่นหรือไง?”เขาชี้ไปที่จอร์แดนและถามว่า “คุณ! คุณอยู่ในธุรกิจยามาหลายปีแล้ว ผมขอถามคุณหน่อย พวกเขาไม่ได้ใช้ปัสสาวะของเด็กชายตัวเล็ก ๆ เป็นตัวเคลือบยาแผนโบราณเหรอ?”"ใช่ครับ คุณพูดถูก!" จอร์แดนพยักหน้า “วิธีการโบราณหลายวิธีต้องใช้ปัสสาวะของเด็กชายตัวเล็ก ๆ เป็นตัวเคลือบยา ที่จริงมีประเพณีกินไข่แช่ปัสสาวะในภาคใต้ด้วย ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีผลดีต่อสุขภาพ”จากนั้นเขาก็หันไปหาเคนเน็ธ และพูดว่า “อย่ากังวลเลย คุณวิลสัน ปัสสาวะของเด็กชายตัวเล็ก ๆ เป็นส่วนผสมที่เก่าแก่มากในการแพทย์แผนจีน มันไม่สกปรกอย่างที่คุณคิด”เคนเน็ธโล่งใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินว่าเป็นปัสสาวะของเด็กชายเขาเคยเห็นปัสสาวะของเด็กชายตัวเล็ก ๆ ในภาพยนตร์คลาสสิกของจีน อันที่จริงมันไม่ได้น่าขยะแขยงอย่างที่ฟังอย่างไรก็ตาม เมื่อเคนเน็ธเริ่มทำใจได้เกี่ยวกับปัสสาวะของเด็กชาย ทันใดนั้นชาร์ลีก็พูดว่า “ในกรณีของคุณ เราไม่สามารถใช้ปัสสาวะของเด็กผู้ชายเป็นตัวเคลือบยาได้ พลังหยา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 504
ผู้คนต่างมองหน้ากันอย่างเงียบ ๆ จากนั้นพวกเขาก็มองไปที่จอร์แดนซึ่งเป็นหัวหน้าตระกูลวีเวอร์ทุกคนรู้ว่าจอร์แดนเจ้าชู้เมื่อสมัยที่เขายังหนุ่ม ย้อนกลับไปในสมัยนั้น เขายังกินยาเสริมเพียงเพื่อจุดประสงค์เดียวคือ ได้นอนร่วมกับผู้หญิงที่ทำให้เขาขึ้นสวรรค์ในตอนที่เขาอายุเพียงสิบหกปีเท่านั้น ดังนั้นเขาเป็นคนที่หลับนอนกับผู้หญิงมากที่สุดในบรรดาพวกเขาทั้งหมดจอร์แดนเริ่มยิ้มอย่างมีชัยเมื่อสังเกตเห็นว่า ทุกคนต่างจ้องมองมาที่เขา เขายืนตัวตรงและพูดว่า “ปรมาจารย์เวด สำหรับข้อมูลของคุณ เมื่อตอนที่ผมยังหนุ่ม ๆ ผมค่อนข้างมีเสน่ห์ ดังนั้นผมจึงมีคนชื่นชมมากมายในสมัยก่อน ผมเดาว่าผมเคยนอนกับผู้หญิงประมาณสามถึงห้าร้อยคนได้!”ชาร์ลีพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ และพูดกับเคนเน็ธขณะที่เขาชี้ไปที่จอร์แดน “ตกลง เขาเป็นคนของคุณ”เคนเน็ธทำหน้าบึ้งเล็กน้อยชาร์ลีให้เขาดื่มปัสสาวะของไอ้เฒ่านี้จริงหรือ? มันน่าขยะแขยงเกินไป!อย่างไรก็ตาม ชาร์ลีกล่าวว่า ยิ่งชายผู้นั้นมีประสบการณ์มากเท่าไร ผลลัพธ์ก็จะยิ่งดีขึ้นเท่านั้น จอร์แดนเจ้าชู้มากกว่าเคนเน็ธ ดังนั้นเขาจึงเป็นผู้สมัครที่ดีที่สุดเขาจึงกัดฟันด้วยความตกตะลึงและพึมพำ “เ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 505
คำพูดของชาร์ลีทำให้เคนเน็ธเวียนหัว หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดเขาก็เข้าใจคำพูดของชาร์ลีเนื่องจากปัสสาวะเป็นตัวเคลือบยา จึงถูกนำมาใช้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของยา แน่นอนว่าเขาต้องดื่มปัสสาวะก่อนแต่ปัสสาวะหนึ่งลิตร...เคนเน็ธสัปหงกอยู่ในความกังวลอีกครั้งตรงกันข้าม ชาร์ลียิ้มร่าแล้วพูดว่า “คุณรอช้ากว่านี้ไม่ได้แล้วนะ ถ้าองคชาตของคุณเน่าเฟะ อย่าโทษผมก็แล้วกันที่ไม่ได้ช่วยชีวิตคุณ”เคนเน็ธสั่นสะท้านกับจินตนาการ และโพล่งขึ้นมาว่า “โอเค! ผมจะทำตามที่คุณบอก!”ชาร์ลีพยักหน้าและพูดกับจอร์แดนว่า “คุณวีเวอร์ ดื่มน้ำเสียหน่อยก่อนเถอะ แล้วค่อยให้คนไปต้มยา”จอร์แดนโค้งคำนับด้วยความเคารพ และพูดว่า “ครับ ปรมาจารย์เวด…”เคนเน็ธถอนหายใจยาว ยอมจำนนต่อชะตากรรมของเขา สำหรับเขาแล้ว การรักษาองคชาตของเขาสำคัญกว่าสิ่งอื่นใดในทางกลับกัน ชาร์ลีรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งปัสสาวะและยาที่ขมสุด ๆ ไม่จำเป็นสำหรับอาการป่วยของเคนเน็ธเลย สิ่งที่เขาต้องการคือ ยาอายุวัฒนะเล็กน้อยที่ชาร์ลีปรุงออกมา และแผลของเขาก็จะหายปัสสาวะของจอร์แดนในฐานะตัวเคลือบยาเป็นเพียงอุบายหลอกล่อเคนเน็ธเท่านั้นหลังจากนั้นไม่นาน กลิ่นอัน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 506
สถานการณ์ของเคนเน็ธนั้นเทียบได้กับสถานการณ์ของหนุ่มไฮโซที่ขึ้นชื่อในเรื่องการกินอึที่ว่อนอยู่บนอินเทอร์เน็ต…เคนเน็ธดื่มปัสสาวะในเฮือกเดียว เขาเช็ดปากและเร่งเร้าอย่างเร่งรีบ “ยาอยู่ที่ไหน? เร็วสิ! เอามาให้ผมกินเดี๋ยวนี้!”ชาร์ลีหยิบชามยาต้มสีดำข้นจากคนใช้ และแอบโรยเศษของยาวิเศษเล็กน้อยลงไปในซุปจากนั้นเขาก็ยื่นยาต้มให้เคนเน็ธ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นี่ครับ คุณวิลสัน!”กลิ่นปัสสาวะรุนแรงยังติดอยู่ในปากของเคนเน็ธ เขาอยากจะหาอะไรสักอย่างมาบรรเทาความน่ากลัว ดังนั้นเขาจึงรีบดื่มยาอึกใหญ่เมื่อได้มันมาความขมเกือบจะทำให้เขาล้มลงหลังจากที่กินไปอึกใหญ่ ๆเขาไม่เคยลิ้มรสอะไรที่ขมขนาดนี้มาก่อนในชีวิต มันเหมือนกับก้อนชะเอมที่หั่นเป็นตันและละลายในยาสมุนไพรชามนี้ยาไม่เพียงแต่จะมีรสขมเท่านั้น แต่ยังรู้สึกร้อนอย่างรุนแรงอีกด้วย!ทันทีที่ลิ้นของเขาสัมผัสกับซุปก็ชา ตามด้วยทั้งปาก เมื่อยาเข้าสู่กระเพาะ มันกำลังลุกไหม้ราวกับกินกรดซัลฟิวริกเข้าไป!ในเวลาเดียวกัน เคนเน็ธรู้สึกได้ถึงระดับความอุ่นที่แตกต่างออกไปจากท้องของเขา และลงไปยังองคชาตของเขา!อันที่จริง มันบรรเทาความเจ็บปวดได้แทบจะในทันที! มัน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 507
หลังจากความทุกข์ทรมานมากมาย เคนเน็ธนั้นอยากกลับบ้านสุด ๆ นอกจากนี้ เขารู้ว่าไม่มีใครในโอลรัสฮิลล์ที่สามารถช่วยให้เขาฟื้นคืนได้อีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงต้องการลองเสี่ยงโชคที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อเขายังมีงานสำคัญที่ต้องเข้าร่วม วันเกิดปีที่ 84 ของแม่ของเขา ในฐานะลูกชายคนโต เขาต้องกลับไปฉลองวันเกิดของแม่แม่ของเขาขอให้เขาเชิญแอนโธนีไปงานเลี้ยงวันเกิด แต่ดูเหมือนว่า แอนโธนียังไม่ให้อภัยเขา อย่างไรก็ตามเขากระแอมคอ และถามว่า “ลุงซิมมอนส์ วันเกิดแม่ของผมใกล้จะถึงแล้ว ผมอยากจะเชิญลุงมาร่วมงานครับ”แอนโธนีพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “คุณ... วิลสัน ฉันบอกคุณแล้ว ฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับครอบครัวของคุณแล้ว ดังนั้นอย่าเสียเวลาชักชวนให้ฉันไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดอีกเลย”เคนเน็ธถอนหายใจ และพยักหน้าอย่างผิดหวัง แม้ว่าเขาอยากจะกระโจนใส่ชายชรา และทุบตีเขา แต่เขาก็ยังพูดอย่างถ่อมตนว่า “เอาล่ะ ลุงซิมมอนส์ ในเมื่อลุงตัดสินใจแล้ว ผมจะไม่บังคับให้ลุงทำอะไรที่ไม่ต้องการ ขอโทษนะครับ ผมจะกลับไปที่อีสต์คลิฟฟ์แล้ว”แอนโธนีพยักหน้าเคนเน็ธมองที่แอนโธนีและชาร์ลี เขายังคงอยู่ท่ามกลางความโกรธ แต่เขากลืนความโกรธลงไป และจากไป
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 508
ความหมายจริง ๆ ของจอร์แดนคือ “คุณ ชาร์ลี เวดเป็นแค่คนนอก อย่ามายุ่งกับเรื่องในบ้านของตระกูลวีเวอร์!”เลียมรู้สึกดิ่งสุด ๆ เมื่อได้ยินคำพูดของพ่อที่ไร้หัวใจเขาตระหนักว่าเขาถูกหลอก นี่มันช่างน่าเวทนาเหลือเกิน!พ่อของเขาไม่เคยต้องการให้โอกาสเขาเลย!แม้ว่าเขาจะยอมมอบโสมหิมะล้ำค่าของแม่เพื่ออ้อนวอนชาร์ลีให้ช่วยตระกูลของเขา พ่อของเขาคงไม่อยากเลือกเขาเป็นประธานบริษัทชาร์ลีขมวดคิ้วด้วยความประหลาดใจ และถามอย่างเย็นชาว่า “โอ้? คุณวางแผนที่จะผิดสัญญาสินะ?”จอร์แดนอธิบายอย่างรวดเร็วว่า “ไม่ใช่นะ ปรมาจารย์เวด นั่นเป็นความเข้าใจผิด มีบางอย่างที่คุณไม่รู้ วันก่อนผมได้บอกลูกชายทั้งสองคนว่า ใครก็ตามที่สามารถแก้ปัญหานี้ให้ครอบครัวของเราจะมีโอกาสเป็นประธานมากขึ้น แน่นอนว่าผมจะให้เครดิตกับเลียมในสิ่งที่เขาทำเพื่อตระกูลในวันนี้ ดังนั้นเมื่อพูดถึงการเลือกตั้งตำแหน่งประธาน เขาจะมีโอกาสชนะมากขึ้น”จอร์แดนไร้ยางอายและไม่ซื่อสัตย์สุด ๆ เขาเปลี่ยนการอ้างสิทธิ์จากการยืนยันเป็น 'มีโอกาสมากขึ้น' ซึ่งเปลี่ยนการควบคุมวาระกลับไปอยู่ในมือของเขา มันเหมือนกับการโยนเหรียญในมือของเขา ซึ่งเขาสามารถเลือกหัวหรือก้อยไ
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
