เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 401
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 402
ฮวงจุ้ยที่คลับกลอเรียสนั้น ยอดเยี่ยมในระดับหนึ่ง อย่างไรก็ตาม ในความคิดของชาร์ลี ไม่ได้มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้มากนักในความเป็นจริง คนธรรมดาอาจรู้สึกว่า ฮวงจุ้ยของที่นี่ดีมาก แต่สำหรับชาร์ลีแล้ว ฮวงจุ้ยที่ชั้นสองก็เหมือนกับแก้วน้ำเปล่า ไม่มีข้อดี หรือข้อเสีย แต่มันก็ดูจืดชืดธรรมดาเกินไปเนื่องจากชาร์ลีได้รับปากสัญญากับจัสมินไปแล้ว ชาร์ลีจึงไม่ได้รังเกียจที่จะจัดการยกระดับฮวงจุ้ยของคลับกลอเรียสให้สูงขึ้นไปอีกในเวลานี้ ชาร์ลีกำลังครุ่นคิดกับตัวเอง นึกถึงความลับของฮวงจุ้ยทั้งหมดที่อยู่ในคัมภีร์วันสิ้นโลกที่เขาได้จากการศึกษามานั้น ก่อนที่เขาจะคิดไอเดียหลายอย่างเพื่อแก้ไขปรับปรุงฮวงจุ้ยของสถานที่นี้ให้ดีขึ้นทันใดนั้น เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้นข้างหลังเขา“ชาร์ลี ไอ้เศษขยะ! นายมาทำอะไรที่นี่?”ทันทีที่เขาได้ยินสิ่งนี้ ชาร์ลีก็ขมวดคิ้วก่อนที่เขาจะหันกลับไปมอง ในเวลานี้เขาเห็นเวนดี้และชายในชุดสูท Zegna สีขาวเดินเข้ามาหาเขาชายคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา แต่เขาไม่ใช่ใครอื่น นอกจากเจฟฟรีย์ วีเวอร์ หลานชายคนโตของตระกูลวีเวอร์นั้งเองเจฟฟรีย์ วีเวอร์รักเวนดี้มาก เขารักเธอมากจริง ๆ นับ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 403
ชาร์ลีหัวเราะออกมาอย่างดัง หลังจากได้ยินคำพูดของเจฟฟรีย์ เขาไม่ได้รู้สึกทุกข์ร้อนไปกับคำพูดนั้นเลย แต่กลับมองเจฟฟรีย์ด้วยรอยยิ้มสงบและถามกลับไปว่า “งั้นบอกผมหน่อยสิ ทำไมคุณถึงรู้สึกว่าผมไม่คู่ควรที่จะอยู่ที่นี่?”เจฟฟรีย์จ้องกลับไปที่เขาด้วยท่าทางโอ้อวดและตะคอกไปว่า “หือ นายอยากให้ฉันบอกนายจริง ๆ เหรอ? แน่นอนว่านายไม่คู่ควรที่จะอยู่ที่นี่! ดูเสื้อผ้าที่โคตรซอมซ่อของนายสิ นายดูแย่ยิ่งกว่าเด็กโบกจอดรถเสียอีก!”ชาร์ลีหัวเราะเบา ๆ “ผมจะสวมใส่อะไร มันก็คือเรื่องของผม คลับกลอเรียสมีกฎการแต่งตัวที่ลูกค้าต้องทำตามอย่างเคร่งครัดด้วยงั้นเหรอ?”เจฟฟรีย์หัวเราะเยาะ “ก็ไม่ใช่หรอก นายจะใส่อะไรก็เรื่องของนาย แต่นี่คือคลับสำหรับสมาชิกเท่านั้น! ห้ามผู้ที่ไม่ใช่สมาชิกเข้ามาโดยเด็ดขาด!” เขามองไปที่ชาร์ลีอย่างเหยียดหยาม “นายเป็นสมาชิกระดับคลาสสิกที่นี่อย่างนั้นเหรอ?”ชาร์ลีส่ายหัวเบา ๆ “เปล่า”“ถ้าอย่างนั้น นายเป็นสมาชิกระดับซิลเวอร์สินะ?”“เปล่า”เสียงเย้ยหยันดังก้อง “อย่าบอกนะว่า นายเป็นสมาชิกระดับวีไอพีโกลด์น่ะ!”ชาร์ลีโบกมือลวก ๆ “ไม่ใช่”เจฟฟรีย์หัวเราะ “ฮ่าฮ่าฮ่า! พระเจ้า นายจะบอกว่า นายเป็
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 404
เจฟฟรีย์หยิบบัตรมาและขมวดคิ้วทันทีที่เขามองไปที่บัตรใบนั้นอย่างแรก รูปแบบของบัตรใบนี้ดีมาก! ดีกว่าบัตรสมาชิกซิลเวอร์ของเขาอีก!แต่เขาไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับระดับสมาชิกสูงสุดของคลับกลอเรียสมาก่อนเลย! เห็นได้ชัดว่ามีระดับสมาชิกเพียงสี่ระดับเท่านั้น!เจฟฟรีย์มีคำตอบอยู่ในใจ ชาร์ลีปลอมบัตรมาแน่นอน!ไอ้ขี้แพ้นี่ช่างกล้านัก! เขากล้าปลอมบัตรสมาชิกคลับของตระกูลมัวร์ได้อย่างไร! นี่มันเปรียบเสมือนกับการที่เขาปลอมเช็คธนาคารเลยนะ!เพราะอย่างนั้น เขาจึงกอดอกอย่างเย่อหยิ่ง และเปล่งเสียงทางจมูก “สหาย นายควรจะขอโทษ แล้วก็ไสหัวออกไปจากที่นี่ตอนนี้ดีกว่านะ! อย่าให้ฉันถึงกับต้องโทรหาคุณลุงออสการ์ พ่อบ้านของตระกูลมัวร์เลย นายรู้ไหมว่า ฉันมีความสัมพันธ์แบบไหนกับคุณลุงออสการ์? เขากับพ่อฉันเป็นเพื่อนสนิทกัน รู้ไว้ซะ!”จริง ๆ แล้วพ่อของเจฟฟรีย์ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับลุงออสการ์เลย พวกเขาเพียงมาจากบ้านเกิดเดียวกัน และรู้จักกันเมื่อนานมาแล้วออสการ์ทำงานให้กับตระกูลมัวร์มาเป็นเวลาหลายปี และได้รับเกียรติจนเป็นที่เคารพนับถือในตระกูลมัวร์ กล่าวได้ว่านอกเหนือจากบุคคลสำคัญในตระกูลมัวร์แล้ว เขาเองยังเป็นหนึ่งในส
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 405
เสียงตะโกนของออสการ์ดังก้องไปทั่วทั้งห้องโถง เจฟฟรีย์ยิ้มกริ่มรา้ยกาจ เขามองไปที่ชาร์ลีและเยาะเย้ยไปว่า “โอ๊ะโอ ตอนนี้คุณลุงออสการ์อยู่ที่นี่แล้ว นายได้ตายแน่ ไอ้ขี้แพ้! แม้แต่พระเจ้าก็ช่วยอะไรแกไมไ่ด้!”จากนั้นเขาหันไปหาออสการ์และชี้ไปที่ชาร์ลีและพูดว่า “คุณลุงออสการ์ครับ มีไอ้ขี้แพ้อยู่ที่นี่ เขาไม่ได้แค่แส้แสร้งทำเป็นสมาชิกของคลับนี้นะครับ แต่ยังดูหมิ่นคุณมัวร์ด้วย คุณลุงต้องสั่งสอนเขานะครับ!”ออสการ์ขมวดคิ้ว เมื่อมองไปตามที่เจฟฟรีย์บอก แต่ดวงตาที่แก่ชราของเขามองเห็นได้ไม่ดีนัก เขาจึงจำชาร์ลีจากระยะไกลไม่ได้ ในขณะที่พวกเขายืนใกล้กัน เขาจึงสามารถมองเห็นเจฟฟรีย์ได้เนื่องจากเจฟฟรีย์เป็นลูกชายของเพื่อนเก่าเขา จึงคุ้นเคยกับเขาอยู่บ้าง และสามารถเชื่อถือคำพูดของเขาได้ เขาจึงถามกลับไปด้วยเสียงที่เข้มงวดว่า “มันเป็นใคร? การ์ด กดเขาลงกับพื้นซะ!”การ์ดร่างกำยำหลายคนพุ่งเข้ามาหาพวกเขาอย่างอุกอาจเวนดี้ตื่นเต้นมาก เธอจ้องไปที่ชาร์ลีพลางหัวเราะเยาะ และเธอพูดไปว่า “ฮ่าฮ่า ชาร์ลี วันนี้นายได้ตายแน่ ๆ !”ชาร์ลียิ้มกว้าง “ไม่ต้องกังวลไปหรอก เธอจะได้ไปก่อนฉันอีก”เวนดี้กระทืบเท้าของเธอด้วยควา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 406
ออสการ์ย่อตัวลงคุกเข่าต่อหน้าชาร์ลี และพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือและเคร่งขรึมว่า “ปรมาจารย์เวด ช่วยยกโทษในสิ่งที่ผมทำผิดด้วยครับ ช่วยบอกข้อผิดพลาดของผม แล้สผมจะแก้ไขทันทีครับ!ชาร์ลีพยักหน้า เขาก้มมองลงไปก่อนจะชี้ไปที่เจฟฟรีย์ที่กำลังงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จากนั้นชาร์ลีก็ได้ถามไปว่า “ผู้ชายตรงนั้น อ้างว่าคุณเป็นเพื่อนสนิทพ่อของเขา จริงหรือเปล่า?”ออสการ์เหลือบมองเจฟฟรีย์และรีบพูดไปว่า “พ่อของเขากับผมมาจากบ้านเกิดเดียวกันเท่านั้น แทบจะถือได้เลยว่า เป็นแค่คนรู้จักกันเท่านั้น แต่ไม่ใช่เพื่อนร่วมรุ่นกันอย่างแน่นอนครับ”“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าอีกครั้งและถามไปอีกว่า “เด็กคนนั้นและโสเภณีของเขาใช้ชื่อคุณเพื่อดูถูกและข่มขู่ผม และยังอยากจะฆ่าผมด้วยซ้ำ คุณจะทำยังไงล่ะ?”ออสการ์เข้าใจในทันที ความไม่พอใจของชาร์ลีที่มีต่อเขานั้นมาจากไอ้บ้าเจฟฟรีย์ เขาตะโกนใส่เจฟฟรีย์ปว่า “ไอ้เด็กนี่! มาขอโทษปรมาจารย์เวดในสิ่งที่แกทำเดี๋ยวนี้ ไอ้เด็กบ้า!”เจฟฟรีย์กะพริบตาด้วยความประหลาดใจ และยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นใครคือปรมาจารย์เวด? ทำไม? อย่างไร?เขาเป็นแค่คนขี้แพ้ไม่ใช่เหรอ? ออสการ์บ้าไปแล้วหรือไง?
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 407
เจฟฟรีย์ตกใจมากกับสายตาอาฆาตของออสการ์ ทำให้เขาสั่นด้วยความกลัว แต่เขาก็กระแอมขึ้นมาและพูดกลับไปว่า “คุณลุงออสการ์ บนกระดานข้อมูลในล็อบบี้ที่ชั้นหนึ่ง ไม่มีข้อมูลอะไรที่แจ้งว่ามีบัตรสมาชิกซูพรีมวีไอพีนี้เลยนะครับ เขาทำมันขึ้นมาเอง! อย่าหลงเชื่อเขานะครับ!”“ใช่ค่ะ!” เวนดี้ก็หัวเราะเยาะโดยไม่รู้ว่าเธออยู่ท่ามกลางปัญหาใหญ่ในขณะนี้ “ฉันไม่เคยเห็นใครหน้าด้านและขี้โอ่ขนาดนี้มาก่อนในชีวิตเลย! เขาแสร้งทำเป็นสมาชิก สร้างระดับสมาชิก และยังปลอมแปลงบัตรสมาชิกนี้อีก! เขาไม่เคารพตระกูลมัวร์เลยด้วยซ้ำนะคะ!”เวนดี้ต้องการกำจัดชาร์ลีออกไปให้พ้น ๆ ซะ จนเธอเชื่อมโยงพฤติกรรมของชาร์ลี กับการทำให้ตระกูลมัวร์อับอายเข้าด้วยกัน ดังนั้นตระกูลมัวร์จะไม่ละเลยกับการกระทำผิดของชาร์ลีอย่างนี้แน่นอนแต่เธอไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชาร์ลีและตระกูลมัวร์เลยสักนิดแม้ว่าเธอจะไม่เชื่อว่าชาร์ลีขี้แพ้นี้ จะมีเส้นสายและสมบัติที่เขาอ้างว่ามาจากแวดวงชนชั้นสูง และปฏิเสธที่จะเชื่อว่า ชาร์ลีได้รับความเคารพอย่างสูงในสังคมชนชั้นสูงนั่นคือความจริงออสการ์ตัวสั่นด้วยความโกรธ เมื่อพวกเขาพูดอย่างไม่ใส่ใจ ออสการ์ก็ตะโกนใส่พวกเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 408
ออสการ์พูดอย่างเย็นชา “ได้ ถ้าแกไม่อยากทำ ฉันจะให้เด็กของฉันไปเอาน้ำหอมเข้มข้นจากโกดังมาสิบกิโล แล้วแบ่งให้แกสองคนคนละห้ากิโล แกจะออกไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นถ้าแกยังกินไม่หมด!”คลับกลอเรียสมีทั้งหมดสิบห้าชั้น โดยในแต่ละชั้นมีพื้นที่กว้างใหญ่มาก แต่ละชั้นเต็มไปด้วยน้ำหอมนำเข้าที่มีระดับ และราคาแพงอยู่ทุกมุม ดังนั้นคลับนี้จึงเก็บน้ำหอมไว้เป็นจำนวนมากเจฟฟรีย์ตัวสั่นด้วยความกลัว หลังจากที่ได้ยินว่าต้องกินน้ำหอมห้ากิโล ใบหน้าของเขาซีดในน้ำหอมเข้มข้นห้ากิโลกรัมอย่างน้อยครึ่งหนึ่งเป็นแอลกอฮอล์ เช่นเดียวกับสารเคมีต่าง ๆ สารปรุงแต่งที่ละเอียด และสารฆ่าเชื้อ ถ้าเขาดื่มน้ำหอมถึงห้ากิโลกรัมจริง ๆ แม้แต่ฮาเดส เทพแห่งความตายก็ไม่สามารถหยุดเขาไม่ให้ตายได้!ออสการ์รู้สึกกระวนกระวายใจกับความลังเลของเจฟฟรีย์ จึงตะโกนบอกพวกการ์ดไปว่า “ถ้าพวกมันไม่ทำ ก็อัดพวกมันก่อน ถือว่าเป็นการเริ่มต้น!”“ครับนาย!”ภายใต้คำสั่งของเขา การ์ดร่างกำยำพุ่งตรงไปข้างหน้าเพื่อล้อมรอบเจฟฟรีย์และเวนดี้ไว้การ์ดยกหมัดขึ้นและชกพวกเขาโดยไม่พูดอะไรเลยก่อนที่พวกเขาจะตอบสนองต่อการโดนชกต่อยและถูกเตะใส่ เจฟฟรีย์และเวนดี้นั้นต่างก็ร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 409
ทุกคนรู้ดีว่าโถปัสสาวะในห้องน้ำของผู้ชายนั้นน่าขยะแขยง แต่การเลียมันจะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิตแต่ถ้าคุณกินน้ำหอมสักห้ากิโลกรัมได้ตายอย่างแน่นอน !เจฟฟรีย์และเวนดี้เย่อหยิ่งมาก แต่นี่เป็นเรื่องของชีวิตและความตายแล้วถ้าพวกเขาเลียโถปัสสาวะล่ะ? ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก พวกก็แค่ไปบ้วนปากและแปรงฟันสักสองสามครั้งก็ได้แล้ว!เนื่องจากพวกเขาเลือกบทลงโทษเป็นการเลียโถปัสสาวะแล้ว ออสการ์จึงสั่งไปว่า “เด็ก ๆ ลากไอ้สองตัวนี่ไปห้องน้ำชายเดี๋ยวนี้!”การ์ดลากเจฟฟรีย์และเวนดี้ไปที่ห้องน้ำชายที่ชั้นสองเหมือนพวกเขาลากสุนัขที่ตายไปแล้วสองตัว ออสการ์ถามชาร์ลีไปว่า “ปรมาจารย์เวด คุณอยากควบคุมเองไหมครับ?”ชาร์ลีพยักหน้า “แน่นอน! จะพลาดเรื่องน่าสนใจแบบนี้ได้ยังไง?”ออสการ์พาชาร์ลีไปที่ห้องน้ำการ์ดผลักเจฟฟรีย์และเวนดี้ไปที่โถปัสสาวะอันหนึ่ง แล้วพูดอย่างเย็นชาไปว่า “เลียสิวะ รออะไร?”เจฟฟรีย์ตัวสั่นด้วยความตกใจกับเสียงแหบแห้ง แต่เขาไม่กล้าที่จะก้าวขาไปข้างหน้าแม้ว่าห้องน้ำในคลับกลอเรียสจะค่อนข้างสะอาด แต่เขาก็ยังได้กลิ่นปัสสาวะที่รุนแรงจากโถปัสสาวะซึ่งทำให้เขารู้สึกคลื่นไส้ส่วนเวนดี้รู้สึกขนลุกจาก
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
