เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 315
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 316
ใบหน้าของเอเลนดูบิดเบี้ยว สีหน้าเธอตอนนี้ฉายให้เห็นความดูถูกเหยียดหยาม เธอตะโกนว่า “ชาร์ลี หุบปากซะไอ้ขี้แพ้! แกคิดว่าแกเป็นใคร?! แกไม่มีสิทธิ์ที่จะออกความเห็นอะไรกับเรื่องนี้ทั้งนั้น!”เธอยิงคำพูดที่แหลมคมใส่ชาร์ลีและคำราม “หยุดมายุ่งกับการรักษาของดร.ลินช์ ออกไปซะ!"ชาร์ลีขมวดคิ้วด้วยความท้อใจในขณะเดียวกันเขาก็คิดว่า ‘เป็นไปได้ไหมที่โจชัวเป็นคนแรกที่ซื้อยาจากแซคารี? ถ้าเป็นเช่นนั้นเขาจะต้องเป็นคนที่ขายยาให้แอนโธนี ซิมมอนส์ ในราคาห้าสิบล้านบาทแน่ ๆ นั่นมันไม่ซื่อสัตย์เลย โกงราคากันเห็น ๆ !เจสันต้องใช้เงินจำนวนมากเพื่อจ้างเขามาที่นี่ในขณะเดียวกันนี้ เจสันหัวเราะเยาะโดยคิดว่าเขานั้นอยู่เหนือชาร์ลี “ชาร์ลี แกมันเป็นคนขี้แพ้ เพราะแกทำอะไรไม่ได้ก็เลยดีแต่ปากใช่ไหม? แกมันเสแสร้ง!”จากนั้นเขาก็ตบมือเสียงดังราวกับว่าเขานึกอะไรขึ้นมาได้และพูดขึ้นว่า “โอ้ ฉันเข้าใจแล้ว! ที่แกไปตั้งคำถามใส่ดร.ลินช์ เพราะแกไม่ต้องการให้อาจาค็อบอาการดีขึ้นแน่ ๆ !”“หือ ฉันเสแสร้งงั้นเหรอ?”ชาร์ลีสามารถอดทนต่อการเยาะเย้ยและการดูถูกของเอเลนได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะทำแบบเดียวกันได้กับเจสัน เขาหัวเราะเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 317
ตามทิศทางของเสียง ทุกคนมองไปที่ประตูและเห็นชายวัยกลางคนในชุดสูทที่ดูเท่เดินเข้ามาในวอร์ด ทั้งเจสันและดร.ลินช์ต่างก็ตกใจทันทีที่เห็นชายคนนั้น ใบหน้าพวกเขาซีดและอ้าปากกว้างเขาคือราชาโลกใต้ดินแห่งโอลรัสฮิลล์ ดอน อัลเบิร์ต โรดส์!เกิดอะไรขึ้น?!ทำไมเขาถึงมาที่นี่?ก่อนที่เจสันและดร.ลินช์จะตอบสนองต่อการปรากฏตัวของเขา ฉากต่อไปทำให้พวกเขาตะลึงเหมือนถูกฟ้าผ่า!กลุ่มคนเข้ามาในห้องเหมือนหน่วยสวาท พวกเขาคือ ดอริส ยัง, ซีค ไวท์, เกรแฮม ควินตัน, เทรวิส เลน, แอนโธนี ซิมมอนส์ และคนอื่น ๆ ! คนเหล่านี้ล้วนเป็นบุคคลสำคัญในโอลรัสฮิลล์และ แลงคาสเตอร์ทั้งสิ้น!พวกเขาเดินตรงไปที่ชาร์ลี ต่างพากันโค้งคำนับและทักทายด้วยความเคารพ “ปรมาจารย์เวด!”ชาร์ลีถามขึ้นอย่างสงสัย “ทำไมพวกคุณทุกคนถึงมาที่นี่?”ดอน อัลเบิร์ตตอบว่า “ปรมาจารย์เวด พวกเรามาทันทีที่ทราบเรื่องพ่อตาของคุณ หวังว่าคุณจะไม่รังเกียจกับการมาอย่างกะทันหันของพวกเรานะครับ”ชาร์ลียิ้ม “ขอบคุณ คุณมีน้ำใจมาก”น้ำเสียงของเขาผ่อนคลายและสบาย ๆ แต่คำพูดสั้น ๆ ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้บรรดาวีไอพีเหล่านี้หน้าแดงด้วยความตื่นเต้นและพวกเขาก็ตัวสั่นเล็กน้อยเน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 318
ดอน อัลเบิร์ตมองไปยังเจสันด้วยสายตาที่น่ากลัวและพูดว่า “ปรมาจารย์เวดเป็นผู้นำของพวกเรา การไม่เคารพเขาเท่ากับทำให้พวกเราเป็นศัตรูของนาย ถ้านายกล้าพ่นเรื่องไร้สาระอีก ฉันจะหักขานายทิ้งซะ!”ใบหน้าของเจสันซีดลง ขณะที่เหล่าวีไอพีกำลังตำหนิเขาอย่างต่อเนื่อง เขาทั้งตกใจ และพูดอะไรไม่ออกในขณะนี้แอนโธนีตะโกนอย่างเย็นชาขึ้นว่า “มานี่สิ โจชัว ลินช์!”โจชัวตัวสั่นด้วยความประหลาดใจเมื่อชื่อของเขาถูกเรียกคนอื่นอาจไม่รู้ แต่เขารู้อย่างชัดเจนว่ายาวิเศษของเขาช่วยรักษาอาการป่วยของแอนโธนีได้หรือไม่ เขายังสามารถหลอกลวงพวกเขาได้ก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้ชายที่โดนแอบอ้างตัวจริงได้อยู่ที่นี่แล้ว คำพูดโอ้อวดของเขาก่อนหน้านี้จะถูกเปิดโปง!อย่างไรก็ตาม เขาก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับก้มหัวลงต่ำและทักทายว่า “ปรมาจารย์ซิมมอนส์”แอนโธนีตำหนิอย่างโกรธ ๆ “ฉันได้ยินนายบอกว่านายรักษาอาการป่วยของฉันด้วยยาเม็ดในมือของนาย นั่นเป็นความจริงหรือเปล่า?”โจชัวเริ่มลนลาน “ผมขอโทษครับ ปรมาจารย์ซิมมอนส์ ผมแค่พูดเรื่องไร้สาระและโอ้อวดในสิ่งที่ผมไม่ได้ทำ โปรดยกโทษให้ผมด้วย…”อันที่จริงโจชัวรู้ดีอยู่แล้วว่าหลังจากที่เขาขายยาให้แอนโธ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 319
เอเลนและแคลร์เฝ้าดูสถานการณ์ด้วยสีหน้าตกตะลึง ในขณะที่เจสันตกใจและงุนงงยิ่งกว่าเดิมเอเลนคาดหวังให้หมอที่เก่งกาจช่วยรักษาสามีของเธอ แต่ใครจะไปคิดว่าเขาจะขอโทษชาร์ลีโดยยอมรับว่าเขาได้หลอกพวกเขาเรื่องยาวิเศษ…ใบหน้าของเจสันเปลี่ยนเป็นบูดบึ้งด้วยความโกรธและอับอาย เขากำหมัดแน่น รู้สึกว่าชาร์ลีทำให้ชื่อเสียงทั้งหมดของเขากำลังถูกตราหน้าและอับอาย แต่เขาปฏิเสธที่จะเชื่อว่าชาร์ลีมีอำนาจอย่างที่คนเหล่านี้กล่าวถึง เขาไม่เต็มใจที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ต่อไอ้ขี้แพ้คนนี้ทันใดนั้นเอง ดอน อัลเบิร์ตก็หัวเราะเยาะเขาอย่างไม่คาดคิดและถามชาร์ลีว่า “ปรมาจารย์เวด จะให้ผมทำยังไงกับไอ้หนุ่มตระกูลแกรนท์คนนี้ดีครับ?”เขาไม่กล้าตัดสินใจเองต่อหน้าชาร์ลี เพราะไม่อย่างนั้นเขาจะทำร้ายเจสันทันทีเพียงเพราะว่าเจสันมีทัศนคติที่หยาบคายต่อชาร์ลีชาร์ลีพูดอย่างเรียบ ๆ ว่า “แล้วแต่คุณจะจัดการเลย”ดอน อัลเบิร์ตยิ้มอย่างร้ายกาจกับคำพูดของชาร์ลี แต่ก่อนที่เขาจะเรียกคนของเขาออกมาได้เกรแฮมขมวดคิ้วด้วยความกระวนกระวายใจและถามขึ้นว่า “เดี๋ยวก่อน ฉันได้ยินจากลุค มาร์แชลว่านายไปก่อเหตุในงานแสดงรถยนต์เมื่อวานนี้และทำให้ปรมาจารย์เวด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 320
ในความเป็นจริงระหว่างเดินทางไปโรงพยาบาล ชาร์ลีได้วางแผนที่จะรักษาพ่อตาของเขาด้วยตัวเอง เขามั่นใจว่ายาของเขาสามารถรักษาอาการบาดเจ็บที่กระดูกสันหลังได้อย่างง่ายดายอย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขามาถึงโรงพยาบาล เขาพบว่าเจสันอยู่ที่นั่นกับดร.ลินช์และเอเลนจะมาห้ามไม่ให้เขามายุ่งเกี่ยวกับการรักษาอย่างแน่นอน แล้วเขาก็ยังกังวลว่ายาที่มาจากที่ไหนก็ไม่รู้จะทำให้เกิดความสงสัยและมันคงยากสำหรับเขาที่จะอธิบายตัวเองได้ตอนนี้แอนโธนีอยู่ที่นี่แล้ว เขาจะเป็นโล่ในการจัดการเรื่องนี้ ชื่อเสียงและประสบการณ์ของแอนโธนีจะปกปิดการรักษาของจาค็อบได้อย่างดีเยี่ยม ท้ายที่สุดมันน่าเชื่อถือกว่านี้ถ้าปาฏิหาริย์ทางการแพทย์ถูกสร้างขึ้นในมือของเขาแอนโธนีเข้าใจข้อกังวลของเขา แต่เขาก็อดแปลกใจไม่ได้ว่า “ปรมาจารย์เวดครับ อาการบาดเจ็บที่กระดูกสันหลังมักมีความซับซ้อนไม่ว่าจะเป็นการรักษาทางการแพทย์แบบจีนหรือแบบตะวันตก และไม่มีวิธีใดที่จะรักษาให้หายขาดได้ คุณแน่ใจหรือครับว่ายาวิเศษของคุณจะใช้ได้ผล?”จากนั้นเขาก็แสดงสีหน้าขอโทษและพูดต่อว่า “ขออภัยด้วยครับปรมาจารย์เวด ผมไม่ได้ตั้งใจจะสงสัยในตัวยาของคุณ แต่ผมเพียงไม่เข้าใจมัน มันเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 321
ในขณะนี้ แคลร์กังวลมากเกี่ยวกับสถานการณ์ของพ่อของเธอเธอไม่คาดคิดว่าดร.โจชัว ลินช์ที่เจสันเชิญมาจะกลายเป็นหมอต้มตุ๋นจริง ๆเมื่อโจชัวถูกเปิดโปงแล้วเธอจะหาใครในโอลรัสฮิลล์เพื่อรักษาพ่อของเธอได้อีก?ชาร์ลีพาแอนโธนีมาหาเธอและพูดว่า “แคลร์นี่คือดร.แอนโธนี ซิมมอนส์ แพทย์ที่มีชื่อเสียง เขาสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของคุณพ่อได้”แคลร์และเอเลนดีใจมากเมื่อได้ยิน! พวกเขาไม่เคยคิดว่าแอนโธนี ซิมมอนส์ แพทย์ชื่อดังของประเทศจะเต็มใจที่จะมารักษาจาค็อบแคลร์รีบพูดขึ้นว่า “ดร.ซิมมอนส์ ต้องขอขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณนะคะ!”แอนโธนียิ้มและกล่าวว่า “ไม่ต้องกังวลคุณผู้หญิงเวด ผมเป็นหนี้บุญคุณของปรมาจารย์เวดและผมจะพยายามให้ดีที่สุดครับ”จากนั้นเขาก็เดินไปที่เตียงพลางหยิบเม็ดยาออกมาผ่าครึ่งอย่างระมัดระวังแล้วใส่เข้าไปในปากของจาค็อบ ภายใต้การจ้องมองที่คาดหวังของทุกคนทุกคนต่างพากันกลั้นหายใจและคาดหวังกับเหตุการณ์ตรงหน้าแพทย์ของจาค็อบกำลังเฝ้าดูอย่างเต็มตา แม้ว่าเขาจะไม่เชื่อว่ายาจีนจะสามารถรักษาอาการบาดเจ็บที่กระดูกสันหลังได้แต่ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาคือดร.แอนโธนี ซิมมอนส์ผู้โด่งดังดังผู้นั้น อา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 322
ในขณะเดียวกันนี้ เมื่อจาค็อบรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงที่น่าอัศจรรย์ในร่างกายของเขา เขาก็จ้องมองอย่างว่างเปล่าด้วยความงุนงงและไม่เชื่อกับสิ่งที่เกิดเขาจำได้ราง ๆ ว่าเขาได้ประสบกับอุบัติเหตุและเขาขยับตัวไม่ได้เลย ไม่ใช่เหรอ?แต่ตอนนี้ทำไมเขาถึงรู้สึกราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขา? เขารู้สึกมีพลังและแข็งแรงดียิ่งกว่าก่อนเกิดอุบัติเหตุเสียอีก!นี่มันเกิดอะไรขึ้น?จาค็อบสับสนงุนงงมาก เขาถามต่อว่า “แคลร์ เกิดอะไรขึ้นกับพ่อ?”แคลร์ฟื้นคืนสติ เธอรีบไปหาพ่อของเธอและพูดขณะที่เธอร้องไห้ว่า “คุณพ่อประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์และเกือบจะเป็นอัมพาต แต่ต้องขอบคุณดร.ซิมมอนส์เป็นอย่างมากค่ะ เพราะตอนนี้คุณพ่อไม่เป็นอะไรแล้ว”จากนั้นเธอก็เดินไปหาแอนโธนีและกล่าวอย่างซาบซึ้งว่า “ดร.ซิมมอนส์ ขอบคุณมากนะคะ! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณพ่อของฉันก็คงไม่ฟื้นขึ้นมา”ก่อนที่เธอจะโค้งคำนับนั้น แอนโธนีหยุดเธออย่างรวดเร็วในขณะที่เขาคิดกับตัวเองว่า ‘ที่จริงแล้วคุณควรจะขอบคุณปรมาจารย์เวดต่างหาก หากไม่มียาของเขา ก็คงไม่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บของพ่อคุณได้ ถ้าต้องบอกความจริงแล้วนั้น มันเป็นยาของปรมาจารย์เวดต่างหากที่ช่วยให้พ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 323
แคลร์รู้สึกอับอายมากหลังจากได้ยินคำเตือนนี้จากแม่ของเธอนอกจากนี้เธอเองก็รู้สึกว่าชาร์ลีกำลังหาเรื่องเสี่ยงครั้งใหญ่ จากการให้คำแนะนำเกี่ยวกับฮวงจุ้ยแก่บรรดาบุคคลที่ร่ำรวยและมีอำนาจเหล่านี้ มันไม่ต่างอะไรกับการที่เขาเดินไต่ขึ้นแกรนด์แคนยอนซึ่งนั้นมันเป็นงานที่อันตรายอย่างมากมีปรมาจารย์ด้านฮวงจุ้ยและอภิปรัชญาจำนวนมากที่เคยได้หลอกลวงคนดังหลายคนในอดีต แต่พวกเขาทั้งหมดต่างก็ต้องประสบกับความตายอย่างน่าสยดสยองหากชาร์ลียังคงให้คำแนะนำเกี่ยวกับฮวงจุ้ยต่อไปอีก คงไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคตเมื่อเอเลนเห็นสีหน้ากังวลบนใบหน้าของแคลร์ เธอก็รู้ว่าเธอได้ล้างสมองแคลร์ได้สำเร็จแล้ว ดังนั้นเธอจึงรีบฉวยโอกาสที่จะตีเหล็กในขณะที่มันยังร้อนอยู่ “แม่คิดว่าลูกควรหย่ากับชาร์ลีทันทีที่พ่อของลูกออกจากโรงพยาบาล! ไม่อย่างนั้นใครจะไปรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้ากลุ่มมหาเศรษฐีและมีอำนาจพวกนั้นจับได้ว่าชาร์ลีหลอกลวงพวกเขามาตลอด แล้วเราจะทำยังไงถ้าครอบครัวเราต้องมาซวยเพราะเขาด้วยล่ะ?”จากนั้นเอเลนก็พูดต่อว่า “นี่ลูกไม่เห็นเหรอว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจสัน แกรนท์ก่อนหน้านี้? เขาไม่ได้รับโอกาสแม้แต่จะพูดหรืออธิบายอะไ
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
