แคลร์เดินทางไปที่ทำงานใหม่ของเธอในเช้าวันรุ่งขึ้นในขณะเดียวกันชาร์ลีก็ขี่สกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าของเขาไปที่ตลาดสดในขณะที่แคลร์ยุ่งอยู่กับที่ทำงานของเธอในช่วงนี้ เขาจึงซื้อวัตถุดิบที่มีคุณค่าทางโภชนาการเป็นพิเศษเพื่อทำอาหารอร่อย ๆ ให้เธอหลังจากซื้อของเสร็จ ชาร์ลีก็เดินออกจากตลาดและได้พบกับลอรีน“ชาร์ลี!” ลอรีนตะโกนเรียกชื่อของเขาด้วยความตื่นเต้นดีใจชาร์ลีรู้สึกประหลาดใจ “อ้าว ลอรีนบังเอิญอะไรอย่างนี้!”ลอรีนมองไปที่ชาร์ลีและพึมพำอย่างลังเล “ใช่… เอิ่ม ไม่… ไม่ ฉัน… ฉัน…”ชาร์ลีเอียงศีรษะสับสน "ค่อย ๆ พูดสิครับ ช่วงนี้คุณยังมีเรื่องมากวนใจอยู่อีกบ้างไหม?”ใบหน้าของลอรีนแดงกล่ำ ที่จริงเธอรอเขาอยู่นอกบ้านของแคลร์ตั้งแต่เช้าและแอบติดตามชาร์ลีมาตลอดทางลอรีนกระแอมในลำคอ รวบรวมความกล้าและพูดขึ้นว่า “ฉัน… จริง ๆ แล้วฉันมาที่นี่เพื่อขอบคุณที่ช่วยฉันเมื่อวานนี้”ชาร์ลียิ้ม “ด้วยความยินดีครับ ผมช่วยคุณก็เพราะคุณเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของแคลร์ ก็เท่านั้นแหล่ะครับ”เขาพบว่ารูปลักษณ์ของเธอดูแปลกประหลาดและเขาก็ได้รับคำตอบลอรีนส่ายหัวและพูดต่ออย่างแน่วแน่ “ชาร์ลี จริง ๆ แล้วฉันรู้ว่าคุณไม่ได้แ
ไม่แปลกใจเลยถ้าเขาจะหาก้อนกรวดไม่เจอหลังจากวันนั้น เพราะเขาทำมันหล่น! บังเอิญหรือน่าเสียดายกันแน่ที่ลอรีนเก็บมันไว้...เขาควรจะอธิบายเรื่องนี้อย่างไร? งานเข้าแล้ว…ชาร์ลีกัดริมฝีปากเจื่อน ๆ และพูดด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ “คุณหมายความว่ายังไง? มันเป็นเพียงก้อนกรวดธรรมดา ๆ เท่านั้นนะ”ลอรีนมองตาชาร์ลีและพูดอย่างเคร่งเครียดว่า “อย่าโกหกฉันเลย! แซคารีบอกฉันแล้วว่าก้อนกรวดนี้เป็นของคุณ มันเป็นก้อนกรวดที่หายาก ก้อนกรวดสันติภาพและความมั่งคั่งนี่มีเพียงอันเดียว”ชาร์ลีเม้มริมฝีปากแล้วทำเป็นมองไปทางอื่น เขาสาปแช่งแซคารีอย่างเงียบ ๆ ที่รั่วเรื่องนี้ออกมา!เนื่องจากลอรีนเก็บหลักฐานไว้ได้ ชาร์ลีจึงทำได้เพียงแค่พยักหน้ายอมรับอย่างไม่เต็มใจ “ก็ได้ ๆ ผมจะยอมรับว่าผมเองที่เป็นคนที่ช่วยคุณที่โอลรัสบิสโทร แต่ในตอนที่ผมเห็นคุณ ผมบังเอิญอยู่ใกล้ ๆ แถวนั้นพอดี! ช่วยอย่าบอกแคลร์เกี่ยวกับเรื่องนี้นะ!”เขาเงียบหลังจากสารภาพ พวกเขาต่างอยู่กับความเงียบที่น่าอึดอัดชั่วขณะชาร์ลีรู้สึกอับอายและอึดอัดมากทีเดียว เขาไม่รู้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับลอรีนอย่างไรเนื่องจากเขาใช้ความพยายามอย่างมากในการปกปิดตัวตนของเขา แต่ลอร
หลังจากกลับบ้านชาร์ลีทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเกี่ยวกับเรื่องที่เจอกับลอรีนโดยบังเอิญอย่างไรก็ตาม หลังจากสงบลงทันใดนั้นเขาก็จำได้ว่าเขายังไม่ได้ปรุงยาที่เขาสัญญาไว้กับแอนโธนี ซิมมอนส์และตระกูลมัวร์สำหรับพวกเขาแล้ว ยานี้ถือเป็นยาที่น่าอัศจรรย์ที่สุดที่โลกนี้จะมีได้แต่ในความเห็นของชาร์ลีเป็นเพียงยาที่พบได้ทั่วไปมากที่สุดชนิดหนึ่งในคัมภีร์วันสิ้นโลก หากเขาสามารถปรับแต่งและผลิตยาที่ทรงพลัง ทรงคุณค่ากว่าที่บันทึกไว้ในคัมภีร์นี้ เขาก็สงสัยว่ามันจะทำให้คนตายกลับมาได้หรือไม่ หรือแม้แต่ทำให้ใครบางคนเป็นอมตะก็ได้เช่นกันหรือไม่?แม้จะมีปาฏิหาริย์ที่เป็นไปได้ แต่ยาที่ทรงพลังเหล่านั้นก็ต้องการส่วนผสมที่แปลกและหายากจำนวนมากซึ่งบางอย่างเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน ที่สำคัญที่สุดส่วนใหญ่เป็นส่วนผสมที่ต้องใช้เรกิเพื่อปรับแต่งให้เป็นส่วนผสมที่ใช้งานได้ เขาเป็นเพียงผู้เริ่มต้นในการปรุงยาและยังมีหนทางอีกยาวไกล ดังนั้นเขาต้องค่อย ๆ เดินอย่างช้า ๆ และระมัดระวังอย่างไรก็ตาม ชาร์ลีเต็มใจที่จะปรุงแต่งและผลิตยาสำหรับพวกเขา เพราะเขาต้องการสั่งสมประสบการณ์ในด้านนี้ให้มากขึ้นและเพิ่มพูนทักษะด้วยเช่นกันเขาไม่มี
“ดีเลยครับ ขอบคุณมากนะครับ!” ชาร์ลีกล่าวด้วยรอยยิ้ม “รบกวนเตรียมเพิ่มเยอะ ๆ หน่อยนะครับ พอดีผมมีแผนจะเอาไปใช้อย่างอื่นด้วย”ชาร์ลีมีเงินทั้งหมดในโลกที่จะซื้อส่วนผสมเหล่านั้น แต่เขาต้องการช่องทางที่น่าเชื่อถือ ส่วนผสมทางการแพทย์ที่ดีเปรียบเสมือนวัตถุโบราณชั้นดีที่หาไม่ได้ง่าย ๆ สำหรับสิ่งที่มีค่าเงินไม่ใช่ประเด็นหลักแต่เป็นหนทางที่ถูกต้องเพื่อได้มาพื้นเพของเขาในโอลรัสฮิลล์นั้นจัดว่าตื้นมากเมื่อเทียบกับอิทธิพลและอำนาจของตระกูลมัวร์ในเมืองนี้ พวกเขาจะมีทรัพยากรที่น่าเชื่อถือในทุก ๆ ด้านที่นี่ทันทีที่จัสมินวางสายเธอได้รับรายชื่อส่วนผสมยาจากชาร์ลี หลังจากนั้นเธอก็โทรหาเกรแฮม ควินตันทันทีแม้ว่าตระกูลควินตันจะไม่โดดเด่นเท่าตระกูลมัวร์ แต่ในเชิงการค้าและธุรกิจหลักของพวกเขาก็วนเวียนอยู่กับโบราณวัตถุ วัตถุทางวัฒนธรรม และยาสมุนไพรจีนแม้แต่ชาร์ลีเองก็ไม่รู้ว่าเกรแฮมเป็นผู้จัดหาวัตถุดิบยารายใหญ่ที่สุดในตอนใต้ทั้งหมด สาเหตุหลักมาจากเกรแฮมสามารถทำธุรกิจที่ไม่ต้องสั่งโดยแพทย์แต่จะติดต่อโดยตรงกับโรงงานผลิตยารายใหญ่และร้านขายยาในเครือได้เลย เขาทำเฉพาะธุรกิจค้าส่งไม่ใช่ค้าปลีกจัสมินแจ้งรายชื่อ
นับตั้งแต่ที่เธอได้รับการสอนบทเรียนจากชาร์ลี ออโรร่าก็ตระหนักดีว่าความอ่อนน้อมถ่อมตนและความเจียมตัวเป็นสิ่งสำคัญเนื่องจากมีใครบางคนที่ดีกว่าเธอเสมอเมื่อเธอได้เรียนรู้เกี่ยวกับความสามารถเหนือธรรมชาติของชาร์ลี ความชื่นชมและความเขินอายก็เริ่มฝังรากลึกในใจเธอที่มีต่อเขาเธอรู้สึกละอายใจเพราะเธอตั้งใจจะดวลกับเขาโดยไม่รู้ว่าเธอกำลังจะต่อสู้กับอะไรอย่างไรก็ตาม หญิงสาวที่มีความซ่าและมีชีวิตชีวาเหมือนตัวเธอเองนั้น ถูกดึงดูดเข้าหาผู้ชายที่แข็งแกร่งกว่ามากได้อย่างง่ายดาย เพราะผู้ชายประเภทนี้เป็นประเภทเดียวที่สามารถสยบความซ่าของพวกเธอได้ดังนั้นนับจากนั้นเป็นต้นมาออโรร่าจึงถือว่าชาร์ลีเป็นไอดอลที่ยิ่งใหญ่ และน่าชื่นชมที่สุดของเธอ เมื่อเธอได้ยินว่าชาร์ลีต้องการจะปรุงยาอายุวิเศษเธอก็อุทานว่า “ว้าว หนูไม่รู้ว่าปรมาจารย์เวดสามารถปรุงยาได้ด้วยซ้ำ นี่มันเหลือเชื่อมาก!”เกรแฮมถอนหายใจ “พูดตรง ๆ พ่อไม่รู้ว่า ปรมาจารย์เวดทรงพลังแค่ไหน! เราเห็นแค่เรื่องที่สนใจเท่านั้น! พ่อได้ยินมาว่าเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา แม้แต่แอนโธนี ซิมมอนส์ แพทย์อัจฉริยะก็ยังแสดงความเคารพต่อทักษะทางการแพทย์ของปรมาจารย์เวดด้วย! อ
เกรแฮมทำหน้าบึ้งตึงและพูดอย่างจริงจังว่า “ลูกรัก อีกไม่นานปรมาจารย์เวดจะประสบความสำเร็จจนกางปีกและทะยานสู่ท้องฟ้าเหมือนนกอินทรีที่น่าภาคภูมิใจ! จนถึงตอนนั้นล่ะก็ ทุกตระกูลในโอลรัสฮิลล์ ไม่สิ ทุกตระกูลทั่วประเทศจะชอบเขา พวกเขาจะส่งลูกสาวที่สวยและมีเสน่ห์ที่สุดเข้าสู่อ้อมอกของเขาแน่! ลูกรัก ลูกต้องรีบคว้าโอกาสเมื่อลูกไปส่งส่วนผสมให้กับเขานะ!”"ฮะ…"ออโรร่าเขินหน้าแดง “พ่อกำลังพูดถึงอะไรคะเนี่ย… หนูไม่เข้าใจ… โอกาสอะไร…”“ใช่แล้ว ไปเลยลูก ไปทำให้เขาเห็น” เกรแฮมเหล่มองเธอและล้อเธอต่อ “พ่อเห็นว่าลูกก็ชื่นชมเขามากใช่ไหมล่ะ?”ออโรร่าก้มหน้าลงอย่างเขิน ๆ ใบหน้าของเธอตอนนี้แดงราวกับมะเขือเทศเชอร์รี่ เธอพยักหน้าเล็กน้อยเกรแฮมกล่าวต่อว่า “พ่อมีลางสังหรณ์ว่าปรมาจารย์ตัวจริงอย่างปรมาจารย์เวดจะไม่อยู่ในถ้ำเล็ก ๆ ของตระกูลวิลสันนานเกินไปหรอก วันหนึ่งเขาจะจากครอบครัวนั้นไป ดังนั้นลูกต้องรีบจัดการ! สร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเขาให้เร็วที่สุด ลูกยังสามารถเริ่มสร้างรากฐานของความรู้สึกของลูกได้นะ!”จากนั้นเกรแฮมมองไปบนท้องฟ้าและถอนหายใจ “ถ้าตระกูลของเราได้ลูกเขยที่น่าทึ่งอย่างปรมาจารย์เวดล่ะก็ โชคชะต
เช้าวันรุ่งขึ้นชาร์ลีกำลังจะออกไปตลาดเมื่อเขาได้รับโทรศัพท์ สายนั้นคือ ออโรร่า ยัยพริกขี้หนูของตระกูลควินตันเสียงตุ้งติ้งของออโรร่าดังก้องผ่านโทรศัพท์ “ปรมาจารย์เวด ตอนนี้คุณอยู่ที่บ้านหรือเปล่าคะ?”“อยู่ครับ ทำไมเหรอ? มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่า?"“คุณพ่อขอให้ฉันมาส่งส่วนผสมยามาให้คุณ เขาบอกว่าเป็นคำสั่งของคุณมัวร์ ตอนนี้คุณสะดวกหรือเปล่าคะ? ฉันจะไปหาคุณเอง คุณสะดวกช่วงไหนบ้างคะ?แคลร์ออกไปก่อนเวลา เพราะเธอกำลังยุ่งกับที่ทำงานใหม่ ในขณะที่จาค็อบออกไปกับเอเลนที่คฤหาสน์ธอมป์สันเฟิร์สเพื่อตรวจสอบความคืบหน้าของการปรับปรุง ตอนนี้ชาร์ลีอยู่บ้านคนเดียวเขาจึงตอบว่า “ได้ครับ สะดวก แวะมาได้เลย”"ได้ค่ะ! แล้วเจอกันนะคะ!"ไม่กี่นาทีต่อมาชาร์ลีก็ได้ยินเสียงเคาะประตูเขาเปิดประตูและเห็นออโรร่า เธอสวมชุดสีเบจ ผมยาวหยักศกพาดไหล่ และแก้มของเธอทาด้วยบลัชออนสีชมพูระเรื่อ วันนี้เธอดูสวยและเป็นกุลสตรีสุด ๆ พร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ในมือ“ปรมา… ปรมาจารย์เวด สวัสดีค่ะ… ฉัน… ฉันออโรร่า ควินตัน คุณจำฉันได้ไหมคะ…”ออโรร่าพูดติดอ่างอย่างประหม่าและกระวนกระวายเมื่อคืนนี้เธอพลิกตัวตลอดทั้งคืนขณะที่คำพู
นี่เป็นส่วนผสมของยาที่ดีที่สุดในกระเป๋าใบใหญ่ใบนี้! บางชิ้นหายากมากจนชาร์ลีหาซื้อไม่ได้ด้วยซ้ำ!ชาร์ลีมองไปที่ออโรร่าด้วยความงุนงงและถามว่า “พ่อของคุณได้วัตถุดิบที่ยอดเยี่ยมพวกนี้มาจากไหน?”“พูดตรง ๆ นะคะ ตระกูลของเราเป็นเจ้าของธุรกิจที่หลากหลายซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นยา บรรพบุรุษของเราเป็นพ่อค้าวัตถุดิบยามาตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 และเรามีทีมจัดส่งของเราเองที่รวบรวมวัตถุดิบยาที่ดีที่สุดจากทั่วประเทศและขายให้กับคนรวยคนมีชื่อเสียงในเมือง เราอยู่ในธุรกิจนี้มาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา”จากนั้นเธอก็เริ่มอย่างรีบร้อน “โอ้ใช่ คุณพ่อบอกว่าถ้าคุณต้องการอะไรในเรื่องของวัตถุดิบหรือส่วนผสมในการรักษาโรคในอนาคต คุณบอกผ่านเราได้เลยนะคะ เราจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อตอบสนองความต้องการของคุณ!”อีกครั้งที่ชาร์ลีรู้สึกประหลาดใจนับตั้งแต่ที่เขาได้รับคัมภีร์วันสิ้นโลกนั้นโดยบังเอิญ เขาก็หลงใหลในเนื้อหาที่น่าทึ่งและลึกลับ มีวิธีการและใบสั่งยามากมายสำหรับการผลิตยา แต่ก็มีส่วนผสมยามากมายที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อนเช่นกันเขากำลังตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เขาไม่คาดว่าตระกูลควินตันจะเป็นตระก