LOGINShare
บทที่ 270
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 271
หลังจากกลับบ้านชาร์ลีทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเกี่ยวกับเรื่องที่เจอกับลอรีนโดยบังเอิญอย่างไรก็ตาม หลังจากสงบลงทันใดนั้นเขาก็จำได้ว่าเขายังไม่ได้ปรุงยาที่เขาสัญญาไว้กับแอนโธนี ซิมมอนส์และตระกูลมัวร์สำหรับพวกเขาแล้ว ยานี้ถือเป็นยาที่น่าอัศจรรย์ที่สุดที่โลกนี้จะมีได้แต่ในความเห็นของชาร์ลีเป็นเพียงยาที่พบได้ทั่วไปมากที่สุดชนิดหนึ่งในคัมภีร์วันสิ้นโลก หากเขาสามารถปรับแต่งและผลิตยาที่ทรงพลัง ทรงคุณค่ากว่าที่บันทึกไว้ในคัมภีร์นี้ เขาก็สงสัยว่ามันจะทำให้คนตายกลับมาได้หรือไม่ หรือแม้แต่ทำให้ใครบางคนเป็นอมตะก็ได้เช่นกันหรือไม่?แม้จะมีปาฏิหาริย์ที่เป็นไปได้ แต่ยาที่ทรงพลังเหล่านั้นก็ต้องการส่วนผสมที่แปลกและหายากจำนวนมากซึ่งบางอย่างเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน ที่สำคัญที่สุดส่วนใหญ่เป็นส่วนผสมที่ต้องใช้เรกิเพื่อปรับแต่งให้เป็นส่วนผสมที่ใช้งานได้ เขาเป็นเพียงผู้เริ่มต้นในการปรุงยาและยังมีหนทางอีกยาวไกล ดังนั้นเขาต้องค่อย ๆ เดินอย่างช้า ๆ และระมัดระวังอย่างไรก็ตาม ชาร์ลีเต็มใจที่จะปรุงแต่งและผลิตยาสำหรับพวกเขา เพราะเขาต้องการสั่งสมประสบการณ์ในด้านนี้ให้มากขึ้นและเพิ่มพูนทักษะด้วยเช่นกันเขาไม่มี
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 272
“ดีเลยครับ ขอบคุณมากนะครับ!” ชาร์ลีกล่าวด้วยรอยยิ้ม “รบกวนเตรียมเพิ่มเยอะ ๆ หน่อยนะครับ พอดีผมมีแผนจะเอาไปใช้อย่างอื่นด้วย”ชาร์ลีมีเงินทั้งหมดในโลกที่จะซื้อส่วนผสมเหล่านั้น แต่เขาต้องการช่องทางที่น่าเชื่อถือ ส่วนผสมทางการแพทย์ที่ดีเปรียบเสมือนวัตถุโบราณชั้นดีที่หาไม่ได้ง่าย ๆ สำหรับสิ่งที่มีค่าเงินไม่ใช่ประเด็นหลักแต่เป็นหนทางที่ถูกต้องเพื่อได้มาพื้นเพของเขาในโอลรัสฮิลล์นั้นจัดว่าตื้นมากเมื่อเทียบกับอิทธิพลและอำนาจของตระกูลมัวร์ในเมืองนี้ พวกเขาจะมีทรัพยากรที่น่าเชื่อถือในทุก ๆ ด้านที่นี่ทันทีที่จัสมินวางสายเธอได้รับรายชื่อส่วนผสมยาจากชาร์ลี หลังจากนั้นเธอก็โทรหาเกรแฮม ควินตันทันทีแม้ว่าตระกูลควินตันจะไม่โดดเด่นเท่าตระกูลมัวร์ แต่ในเชิงการค้าและธุรกิจหลักของพวกเขาก็วนเวียนอยู่กับโบราณวัตถุ วัตถุทางวัฒนธรรม และยาสมุนไพรจีนแม้แต่ชาร์ลีเองก็ไม่รู้ว่าเกรแฮมเป็นผู้จัดหาวัตถุดิบยารายใหญ่ที่สุดในตอนใต้ทั้งหมด สาเหตุหลักมาจากเกรแฮมสามารถทำธุรกิจที่ไม่ต้องสั่งโดยแพทย์แต่จะติดต่อโดยตรงกับโรงงานผลิตยารายใหญ่และร้านขายยาในเครือได้เลย เขาทำเฉพาะธุรกิจค้าส่งไม่ใช่ค้าปลีกจัสมินแจ้งรายชื่อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 273
นับตั้งแต่ที่เธอได้รับการสอนบทเรียนจากชาร์ลี ออโรร่าก็ตระหนักดีว่าความอ่อนน้อมถ่อมตนและความเจียมตัวเป็นสิ่งสำคัญเนื่องจากมีใครบางคนที่ดีกว่าเธอเสมอเมื่อเธอได้เรียนรู้เกี่ยวกับความสามารถเหนือธรรมชาติของชาร์ลี ความชื่นชมและความเขินอายก็เริ่มฝังรากลึกในใจเธอที่มีต่อเขาเธอรู้สึกละอายใจเพราะเธอตั้งใจจะดวลกับเขาโดยไม่รู้ว่าเธอกำลังจะต่อสู้กับอะไรอย่างไรก็ตาม หญิงสาวที่มีความซ่าและมีชีวิตชีวาเหมือนตัวเธอเองนั้น ถูกดึงดูดเข้าหาผู้ชายที่แข็งแกร่งกว่ามากได้อย่างง่ายดาย เพราะผู้ชายประเภทนี้เป็นประเภทเดียวที่สามารถสยบความซ่าของพวกเธอได้ดังนั้นนับจากนั้นเป็นต้นมาออโรร่าจึงถือว่าชาร์ลีเป็นไอดอลที่ยิ่งใหญ่ และน่าชื่นชมที่สุดของเธอ เมื่อเธอได้ยินว่าชาร์ลีต้องการจะปรุงยาอายุวิเศษเธอก็อุทานว่า “ว้าว หนูไม่รู้ว่าปรมาจารย์เวดสามารถปรุงยาได้ด้วยซ้ำ นี่มันเหลือเชื่อมาก!”เกรแฮมถอนหายใจ “พูดตรง ๆ พ่อไม่รู้ว่า ปรมาจารย์เวดทรงพลังแค่ไหน! เราเห็นแค่เรื่องที่สนใจเท่านั้น! พ่อได้ยินมาว่าเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา แม้แต่แอนโธนี ซิมมอนส์ แพทย์อัจฉริยะก็ยังแสดงความเคารพต่อทักษะทางการแพทย์ของปรมาจารย์เวดด้วย! อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 274
เกรแฮมทำหน้าบึ้งตึงและพูดอย่างจริงจังว่า “ลูกรัก อีกไม่นานปรมาจารย์เวดจะประสบความสำเร็จจนกางปีกและทะยานสู่ท้องฟ้าเหมือนนกอินทรีที่น่าภาคภูมิใจ! จนถึงตอนนั้นล่ะก็ ทุกตระกูลในโอลรัสฮิลล์ ไม่สิ ทุกตระกูลทั่วประเทศจะชอบเขา พวกเขาจะส่งลูกสาวที่สวยและมีเสน่ห์ที่สุดเข้าสู่อ้อมอกของเขาแน่! ลูกรัก ลูกต้องรีบคว้าโอกาสเมื่อลูกไปส่งส่วนผสมให้กับเขานะ!”"ฮะ…"ออโรร่าเขินหน้าแดง “พ่อกำลังพูดถึงอะไรคะเนี่ย… หนูไม่เข้าใจ… โอกาสอะไร…”“ใช่แล้ว ไปเลยลูก ไปทำให้เขาเห็น” เกรแฮมเหล่มองเธอและล้อเธอต่อ “พ่อเห็นว่าลูกก็ชื่นชมเขามากใช่ไหมล่ะ?”ออโรร่าก้มหน้าลงอย่างเขิน ๆ ใบหน้าของเธอตอนนี้แดงราวกับมะเขือเทศเชอร์รี่ เธอพยักหน้าเล็กน้อยเกรแฮมกล่าวต่อว่า “พ่อมีลางสังหรณ์ว่าปรมาจารย์ตัวจริงอย่างปรมาจารย์เวดจะไม่อยู่ในถ้ำเล็ก ๆ ของตระกูลวิลสันนานเกินไปหรอก วันหนึ่งเขาจะจากครอบครัวนั้นไป ดังนั้นลูกต้องรีบจัดการ! สร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเขาให้เร็วที่สุด ลูกยังสามารถเริ่มสร้างรากฐานของความรู้สึกของลูกได้นะ!”จากนั้นเกรแฮมมองไปบนท้องฟ้าและถอนหายใจ “ถ้าตระกูลของเราได้ลูกเขยที่น่าทึ่งอย่างปรมาจารย์เวดล่ะก็ โชคชะต
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 275
เช้าวันรุ่งขึ้นชาร์ลีกำลังจะออกไปตลาดเมื่อเขาได้รับโทรศัพท์ สายนั้นคือ ออโรร่า ยัยพริกขี้หนูของตระกูลควินตันเสียงตุ้งติ้งของออโรร่าดังก้องผ่านโทรศัพท์ “ปรมาจารย์เวด ตอนนี้คุณอยู่ที่บ้านหรือเปล่าคะ?”“อยู่ครับ ทำไมเหรอ? มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่า?"“คุณพ่อขอให้ฉันมาส่งส่วนผสมยามาให้คุณ เขาบอกว่าเป็นคำสั่งของคุณมัวร์ ตอนนี้คุณสะดวกหรือเปล่าคะ? ฉันจะไปหาคุณเอง คุณสะดวกช่วงไหนบ้างคะ?แคลร์ออกไปก่อนเวลา เพราะเธอกำลังยุ่งกับที่ทำงานใหม่ ในขณะที่จาค็อบออกไปกับเอเลนที่คฤหาสน์ธอมป์สันเฟิร์สเพื่อตรวจสอบความคืบหน้าของการปรับปรุง ตอนนี้ชาร์ลีอยู่บ้านคนเดียวเขาจึงตอบว่า “ได้ครับ สะดวก แวะมาได้เลย”"ได้ค่ะ! แล้วเจอกันนะคะ!"ไม่กี่นาทีต่อมาชาร์ลีก็ได้ยินเสียงเคาะประตูเขาเปิดประตูและเห็นออโรร่า เธอสวมชุดสีเบจ ผมยาวหยักศกพาดไหล่ และแก้มของเธอทาด้วยบลัชออนสีชมพูระเรื่อ วันนี้เธอดูสวยและเป็นกุลสตรีสุด ๆ พร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ในมือ“ปรมา… ปรมาจารย์เวด สวัสดีค่ะ… ฉัน… ฉันออโรร่า ควินตัน คุณจำฉันได้ไหมคะ…”ออโรร่าพูดติดอ่างอย่างประหม่าและกระวนกระวายเมื่อคืนนี้เธอพลิกตัวตลอดทั้งคืนขณะที่คำพู
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 276
นี่เป็นส่วนผสมของยาที่ดีที่สุดในกระเป๋าใบใหญ่ใบนี้! บางชิ้นหายากมากจนชาร์ลีหาซื้อไม่ได้ด้วยซ้ำ!ชาร์ลีมองไปที่ออโรร่าด้วยความงุนงงและถามว่า “พ่อของคุณได้วัตถุดิบที่ยอดเยี่ยมพวกนี้มาจากไหน?”“พูดตรง ๆ นะคะ ตระกูลของเราเป็นเจ้าของธุรกิจที่หลากหลายซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นยา บรรพบุรุษของเราเป็นพ่อค้าวัตถุดิบยามาตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 และเรามีทีมจัดส่งของเราเองที่รวบรวมวัตถุดิบยาที่ดีที่สุดจากทั่วประเทศและขายให้กับคนรวยคนมีชื่อเสียงในเมือง เราอยู่ในธุรกิจนี้มาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา”จากนั้นเธอก็เริ่มอย่างรีบร้อน “โอ้ใช่ คุณพ่อบอกว่าถ้าคุณต้องการอะไรในเรื่องของวัตถุดิบหรือส่วนผสมในการรักษาโรคในอนาคต คุณบอกผ่านเราได้เลยนะคะ เราจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อตอบสนองความต้องการของคุณ!”อีกครั้งที่ชาร์ลีรู้สึกประหลาดใจนับตั้งแต่ที่เขาได้รับคัมภีร์วันสิ้นโลกนั้นโดยบังเอิญ เขาก็หลงใหลในเนื้อหาที่น่าทึ่งและลึกลับ มีวิธีการและใบสั่งยามากมายสำหรับการผลิตยา แต่ก็มีส่วนผสมยามากมายที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อนเช่นกันเขากำลังตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เขาไม่คาดว่าตระกูลควินตันจะเป็นตระก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 277
ไม่ว่าจะเป็นเกรแฮมหรือออโรร่ายาวิเศษจากชาร์ลีคือสิ่งที่พวกเขาไม่คิดว่าจะสามารถขอได้ มันเป็นโชคชั้นใหญ่ที่สุดของพวกเขา ด้วยยาวิเศษพวกเขาสามารถชุบชีวิตสมาชิกในตระกูลที่อยู่ครึ่งทางผ่านประตูสวรรค์ได้และมันจะมีความหมายมากสำหรับตระกูลที่ร่ำรวยและมีอำนาจเช่นพวกเขาอย่างไรก็ตามพวกเขาไม่เคยคาดหวังว่าชาร์ลีจะใจกว้างถึงขนาดที่จะให้พวกเขาถึงสองเม็ด!ออโรร่าจ้องมองด้วยความงุนงงราวกับว่าคำพูดของชาร์ลีเป็นสายฟ้ารูปแบบหนึ่งที่ทำให้เธอว่างเปล่า เธอมองไปที่ชาร์ลีอย่างจริงจัง ดวงตาของเธอเริ่มขุ่นมัวและน้ำตาที่มีขนาดเท่าเมล็ดถั่วก็กลิ้งลงมาที่แก้มใสสีชมพูนุ่ม ๆ ของเธอ เธอสะอื้น “ปรมาจารย์เวด… คุณ… คุณพูดจริงใช่ไหมคะ?”ชาร์ลีหัวเราะ "ทำไมล่ะ? คุณคิดว่าผมโกหกคุณอยู่เหรอ?”"เปล่าค่ะ! ไม่เลย!” ออโรร่ารีบส่ายหัว น้ำตาไหลทำให้ฉากทั้งหมดดูน่ารักน่าเอ็นดูเธอเช็ดน้ำตาและพูดด้วยเสียงสะอื้น แต่ซาบซึ้ง “ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย… ขอบคุณ! ขอบคุณมากนะคะ!"จากนั้นเธอโค้งคำนับด้วยความเคารพ เธอเชื่อว่าถ้าพ่อของเธออยู่ที่นี่เขาก็จะทำเช่นเดียวกันชาร์ลีหัวเราะเบา ๆ กับปฏิกิริยาของเธอและพูดว่า “คุณควินตันกลับไปบอกพ่อของค
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 278
ออโรร่ากลับบ้านมาด้วยหัวใจที่ยังคงเต้นอย่างรุนแรง เธอรู้สึกตื่นเต้นและดีใจมากในขณะเดียวกันในคฤหาสน์ควินตัน เกรแฮมกำลังรอเธออย่างใจจดใจจ่อเขากังวลว่าชาร์ลีจะเห็นด้วยกับคำขอของเขาเกี่ยวกับยาวิเศษนั้นหรือไม่ท้ายที่สุดแล้วตระกูลควินตันได้รับการจัดอันดับสูงกว่าตระกูลของซีค ไวท์เล็กน้อยในแง่ของสถานะทางสังคม แต่พวกเขากลับลดลงเมื่อเทียบกับตระกูลของจัสมิน มัวร์ เขากลัวว่าชาร์ลีจะดูถูกครอบครัวของเขา แม้ว่าเขาจะสาบานว่าจะเป็นผู้ติดตามที่ซื่อสัตย์ก็ตามแม้ว่าตระกูลมัวร์จะต้องการที่จะประจบประแจงชาร์ลีแต่ก็มีโอกาสที่เขาจะได้แสดงตัวตนร่วมกับตระกูลมัวร์ในทางนั้นหรือไม่?ขณะที่เขาเดินไปมาอย่างกังวลออโรร่าก็กลับมา เขารีบวิ่งออกไปทันทีที่เธอจอดรถที่ลานภายในของคฤหาสน์“ออโรร่า เป็นอย่างไรบ้างลูก? ปรมาจารย์เวดเห็นด้วยกับคำขอของเราไหม?!”น้ำตาเอ่อคลอดวงตาของเธออีกครั้งเมื่อเธอพยักหน้าซ้ำ ๆ“ใช่ค่ะพ่อ! เขาตกลงตามคำขอของเรา!”"วิเศษที่สุด ๆ!" เกรแฮมหัวเราะเสียงดัง“พ่อคะ ปรมาจารย์เวดบอกว่าจะให้เราสองเม็ดด้วยนะคะ!”"ว่าไงนะ?!" เสียงหัวเราะดังขึ้นบนใบหน้าของเกรแฮมและถูกแทนที่ด้วยความประหลาดใจ"สอ
Latest chapter
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
