LOGINShare
บทที่ 25
Related chapters
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 26
"ใช่! ถ้าลูกสาวของฉันได้แต่งงานกับเขา ฉันก็คงตายตาหลับ!”“เห้อ หยุดฝันเถอะ! ถึงเธอจะตายไปแล้ว เขาก็ไม่ชอบลูกสาวของเธอหรอก!”ทันทีที่เอเลนเห็นเขา เธอก็รีบเข้าไปข้าง ๆ เขา และพูดอย่างจริงจังว่า “ทางนี้ เควิน ในที่สุดเธอก็มา! น้ากำลังตั้งหน้าตั้งตารอเธออยู่เลย!”แท้จริงแล้วคนที่ตั้งหน้าตั้งตารอจริง ๆ คือเควินต่างหากล่ะเควินพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณน้าครับ ผมขอโทษนะครับที่ให้คุณน้ารออย่างนี้!”“โอ้ ไม่เลยจ้ะ เควิน เธอก็ใจดีเกินไป เธอใช้เวลาเพียงสิบนาทีเพื่อมาที่นี่ เธอมาเร็วมาก!”“พอผมได้ยินว่าคุณน้ากำลังมีปัญหาผมก็รีบขับรถมาทันทีเลย ผมฝ่าไฟแดงมาด้วยซ้ำ”เอเลนดูตกใจมากแต่ถามด้วยความกังวล “นั่นจะทำให้เธอมีปัญหากับตำรวจหรือเปล่า?”“ไม่ครับ” เควินพูดอย่างเฉยเมย “ตำรวจจราจรเป็นคนรู้จักของผมทั้งหมด การโทรกรี๊งเดียวคือสิ่งที่ผมเอาไว้จัดการใบสั่ง”เควินกระแอมในลำคอและเริ่มพูดอีกครั้ง “เข้าเรื่องของคุณน้าเลยดีกว่าครับ คุณน้าถูกหลอกไปทั้งหมดเท่าไหร่เหรอครับ?"เอเลนถอนหายใจอย่างหดหู่ “มากกว่าสิบล้านบาทน่ะ พวกเขาสัญญาว่าน้าจะได้รับเงินปันผลสองล้านในเดือนนี้ แต่ตอนนี้น้าเอากองทุนคืนมาไม่ได้ด้ว
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 27
เช่นเดียวกับที่เอเลนตื่นเต้นสุดขีด ทันใดนั้นเควินก็ประกาศเสียงดังขึ้นมาว่า "คุณลุงคุณป้าใจเย็น ๆ นะครับ ผมจะไปคุยกับพวกเขาเดี๋ยวนี้ รอฟังข่าวดีจากผมนะครับ!”เอเลนรู้สึกว่าการปรากฏตัวของเควินที่นี่ทำให้พวกเขารู้สึกปลอดภัยมากที่สุด เธอจึงโพล่งอย่างตื่นเต้นว่า “เควิน น้าขอไปกับเธอด้วย!”ชาร์ลีพูดแทรกอย่างรวดเร็ว “คุณแม่ครับ ผมคิดว่าคุณแม่ควรอยู่ห่าง ๆ ดีกว่า ถ้าเควินแก้ปัญหาไม่ได้ คุณแม่อาจจะมีปัญหานะครับ!”“เฮอะ!” เอเลนคำรามอย่างโกรธ ๆ “นี่แกกล้าสงสัยในความสามารถของเควินงั้นเหรอ?!”เหล่าบรรดาลุงป้าทั้งหลายต่างคาดหวังว่าเควินจะช่วยให้พวกเขาได้เงินกลับคืนมา แต่ตอนนี้ชาร์ลีกลับพูดไม่เข้าหูมันทำให้พวกเขารู้สึกไม่พอใจ และหงุดหงิดกับเขาเป็นอย่างมากเมื่อเผชิญกับสายตาและเสียงบ่นไม่พอใจ ชาร์ลีก็พูดอย่างเรียบเฉยว่า “คุณแม่ครับ มันจะดีกว่าถ้าคุณรออยู่ตรงนี้นะ มันจะเป็นการดีที่สุดถ้าเราอยู่เฉย ๆ ไว้ก่อน”เอเลนรู้สึกว่าน้ำเสียงของเขาน่าขยะแขยง เธอก่นด่าทันที “หุบปากเน่า ๆ ของแกไปเลย! นี่ไม่ใช่ที่ที่แกจะมาเปิดปากพูด!”ความหยิ่งผยองและความเย่อหยิ่งฉาบบนใบหน้าของเควิน เขาเยาะเย้ยถากถาง “นายมันไม
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 28
ในขณะเดียวกันประธานบริษัทประกันภัยเอซล เอเซล จอร์แดนก็ได้รับใช้ชายคนหนึ่งในวัยสี่สิบเศษอย่างสมเกียรติใบหน้าของเขาเปล่งประกายด้วยรอยยิ้มกว้าง เขาดึงบัตรธนาคารจากลิ้นชักและยื่นให้ชายคนนั้นด้วยความเคารพและพูดว่า “ดอน อัลเบิร์ต มีเงินอยู่ในบัตรนี้สามร้อยล้านบาทครับ หมายเลขพินคือวันเกิดของคุณ นี่คือเงินพิเศษสำหรับคุณครับ ลองตรวจนะครับ”ชายวัยกลางคนสวมสูทที่เนี้ยบ ใบหน้าของเขาค่อนข้างหยาบกร้านและซีดเซียว แต่ดวงตาที่เหมือนนักล่าของเขานั้นแหลมคมราวกับสิงโตหากมีคนอื่นอยู่ด้วยพวกเขาจะจำผู้ชายคนนี้ได้ทันทีเขาคือ ดอน อัลเบิร์ต โรดส์!ทุกคนในโอลรัสฮิลล์รู้กันดีว่าอัลเบิร์ตเป็นหัวหน้ามาเฟียแห่งโลกใต้ดิน และไม่มีใครกล้ายุ่งกับเขา!อัลเบิร์ตมองไปที่เอเซลและพูดด้วยรอยยิ้มที่พึงพอใจ “แอ็กซี่ ไม่เลวนี่ นายค่อนข้างมีไหวพริบดีเลยทีเดียว ฉันประทับใจ!”เอเซลพูดด้วยน้ำเสียงกังวลว่า “คุณดอน อัลเบิร์ต เราจะทำอย่างไรกับคนที่ออกมาประท้วงที่นั่นครับ?”อัลเบิร์ตพูดอย่างเรียบเฉยว่า “พวกมันเป็นแค่คนแก่ ๆ เท่านั้น ไม่ต้องสนใจพวกเขา ถ้าพวกเขาไม่แยกย้ายกันไป ฉันจะให้ลูกน้องไปสอนบทเรียนให้สักหน่อย!”เอเซลถอนห
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 29
ในขณะที่เควินยืนอยู่หน้าประตูทางเข้าของเอลเซลประกันภัยด้วยสีหน้าภาคภูมิใจอยู่นั้นเขารู้ว่าวันนี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่เขาจะได้มีซีนต่อหน้าแม่ของแคลร์ เขาต้องยึดช่วงเวลานี้ไว้เพื่อพิสูจน์คุณค่าของเขา!ถ้าเขาเอาชนะใจแม่ได้ ไม่นานแคลร์ก็จะต้องเป็นของเขา!และเมื่อถึงเวลานั้น เขาก็สามารถใช้ชีวิตกับแคลร์ วิลสัน ผู้หญิงที่สวยที่สุดในโอลรัสฮิลล์ได้ในที่สุด แค่คิดเนื้อหนังก็เต้นไปหมดแล้ว!ดังนั้นเขาจึงประกาศเสียงดังว่า “คุณลุงกับคุณป้าไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะคืนเงินให้ทุกคน!”ทุกคนต่างโห่ร้องด้วยความดีใจและตื่นเต้น เมื่อได้ยินคำพูดของเขารอยยิ้มกว้างฉาบอยู่บนใบหน้าของพวกเขาทันทีทุกคนยกเว้นชาร์ลีที่มองเควินด้วยสายตาเย้ยหยัน หนุ่มคนนั้นเต็มไปด้วยความมั่นใจในตัวเองที่ตอนนี้เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหลังจากนี้เขาจะเป็นอย่างไรในขณะที่เควินเชิดหน้าเต็มที่และมีความสุขกับเสียงเชียร์ จู่ ๆ ก็มีคนผลักประตูเอเซลประกันภัยออกมาจากด้านในจากนั้นเอเซลและชายวัยกลางคนในชุดสูทสุดเนี้ยบก็โผล่ออกมาที่ประตูชายวัยกลางคนดูมีออร่าล้นเหลือแม้เขาจะอายุมาก เขาคือดอน อัลเบิร์ต!ด้านหลังเขามีกลุ่มชายล่ำบึกที่ติดตามเขา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 30
ในขณะที่เควินกำลังข่มขู่คุกคาม ชายหนุ่มที่อยู่ข้างหลังดอน อัลเบิร์ต ก็ก้าวไปข้างหน้าและกระชากผมของเควินและตบหน้าเขาไปหลายฉาด!“ไอ้เวรนี่ แกกล้าดียังไงมาขึ้นเสียงกับคุณดอน อัลเบิร์ต! แกอยากตายเหรอไง?!”จากนั้นเขาก็จับเอเลนและตบหน้าเธอ เขาตะคอก “ยัยแก่โง่ กล้าดียังไงมาดูถูกคุณดอน อัลเบิร์ต! ฉันจะฉีกปากเหม็น ๆ ออกจากหน้าแกซะ!”ตู้ม!รู้สึกราวกับว่าเควินและเอเลนถูกฟ้าผ่า!อะไรนะ?ชายในชุดสูทที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาคือบุคคลอันตราย ดอน อัลเบิร์ต แห่งโอลรัสฮิลล์?แถมเมื่อกี้พวกเขายังเหยียดหยามอัลเบิร์ตอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว...ในไม่ช้าเลือดก็ไหลออกมาใบหน้าของพวกเขา ช่างดูซีดเซียวราวกับกระดาษสองแผ่น เหงื่อเย็นปกคลุมหน้าผากและร่างกายของพวกเขาสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ด้วยความกลัวเควินตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขาทิ้งตัวลงบนพื้นคุกเข่าต่อหน้าดอน อัลเบิร์ตและร้องไห้ขณะที่เขาวิงวอนว่า “คุณดอน ผมขอโทษ ผมมันไม่ดีเอง! ผมขอโทษที่จำคุณไม่ได้ครับ ขอโทษที่ดูถูกคุณ! ผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคนแก่ ๆ พวกนี้เลย รวมถึงเงินพวกเขาด้วย! ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย!”เขาคุกเข่าบนพื้น เขาทั้งตบตัวเองทั้งโหม่งหัวกับพื้
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 31
เอเลนหมอบลงบนพื้น ร่างกายของเธอสั่นอย่างรุนแรง เธอหลับตาแน่นเพื่อรอให้ผู้ชายตัวร่างโตตบ แต่การตบไม่ทันได้เกิดขึ้นเหมือนที่เธอรอคอยเธอลืมตาขึ้นด้วยความสับสนและตกใจ!ชาร์ลีลูกเขยที่แสนดีของเธอออกมาจับข้อมือผู้ชายคนนั้นไว้!นี่…เธอรู้สึกว่าใจของเธอหายไปชั่วขณะ เธอไม่สามารถประมวลผลสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ได้ ทำไมชาร์ลีผู้ไร้ประโยชน์ถึงกล้าออกมาแบบนี้?ดอน อัลเบิร์ตไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีใครบางคนกล้ายืนหยัดต่อสู้เพื่อย้าป้าในช่วงเวลาแบบนี้ เขาคำรามอย่างเย็นชา “นายเป็นใคร? นายก็อยากตายด้วยอย่างนั้นเหรอ?”ชาร์ลียิ้มจาง ๆ “คุณคือดอน อัลเบิร์ตใช่ไหม? หากคุณอยากจะตบสั่งสอนไอ้สารเลวคนนั้นก็ทำไป แต่ขอความกรุณาอย่าแตะต้องแม่ยายของผม!”ความมืดมนครอบงำบนใบหน้าของอัลเบิร์ต “ยัยแก่นี่คือแม่ยายของนายงั้นเหรอ? นายคิดว่านายเป็นใครฉันถึงต้องทำตามที่นายขอ?”อัลเบิร์ตเริ่มโกรธเกรี้ยวเมื่อเขาพูดเขาได้รับความเคารพอย่างสูงจากหลาย ๆ คนในโอลรัสฮิลล์ แต่ในวันนี้เขาต้องเผชิญกับความน่าอับอายประการแรก มีเด็กโง่คนหนึ่งที่เรียกตัวเองว่า เควิน ไวท์ ตะโกนอยู่ข้างหน้าบริษัทเขา จากนั้นคนโง่คนนี้ที่น่าขยะแขยงย
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 32
ทันทีที่เสียงนั้นดังก้องเข้าไปในหูของอัลเบิร์ต สมองของเขาก็ประมวลผลข้อมูลอย่างรวดเร็วและจำเจ้าของเสียงนั้นได้ว่าเป็น ไอแซค คาเมรอน ชายที่เขาพยายามจะสนิทด้วย!เขาพูดว่าเขาทำให้นายน้อยของเขาไม่พอใจ?หรือมันอาจจะเป็นผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเขา?!ยิ่งกว่านั้นไอแซครู้ว่ามีสมาชิกทั้งหมดยี่สิบห้าคนในครอบครัวของเขา ไอแซคค้นคว้าเกี่ยวกับภูมิหลังของเขาอย่างละเอียดแล้วอย่างนั้นหรือ?ไอแซค คาเมรอนเป็นตัวแทนของตระกูลเวดแห่งโอลรัสฮิลล์! อิทธิพล และอำนาจของตระกูลเวดนั้นมหาศาลและแข็งแกร่งมากจนสามารถทำลายเขาได้ง่ายเหมือนกับการบี้มด!ขาของอัลเบิร์ตกลายเป็นวุ้นและเขาสั่นด้วยความกลัวเมื่อเขาฟังเสียงโกรธของไอแซค เขาพูดติดอ่างว่า “คะ-คะ คุณคาเมรอน ได้โปรดใจเย็น ๆ ก่อน ผะ… ผมไม่รู้ มันเป็นแค่ความเข้าใจผิด นายน้อยและผม…”"หุบปาก!" ไอแซคตะโกนว่า “ตัวตนของนายน้อยของเราเป็นความลับสูงสุด ถ้าแกรั่วไหลออกไปแม้แต่นิดเดียวฉันสาบานว่าฉันจะกวาดแกและครอบครัวของแกให้หายไปจากโลก!”ร่างกายของอัลเบิร์ตสั่นอย่างแรงยิ่งกว่าผู้ป่วยพาร์กินสัน เขารีบพูดว่า “ผมขอโทษ คุณคาเมรอนผมขอโทษอย่างที่สุด! ผมจะจัดการตามนั้น…”คุณคาเมรอน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 33
เอเลนล่องลอยและไม่ค่อยอยากจะเชื่อเมื่อเธอได้ยินคำพูดของเอเซล เงินของเธอเพิ่มขึ้นจาก 18 ล้านเป็น 20 ล้าน!เธอถามด้วยความประหลาดใจ “นี่คุณแน่ใจเหรอ? คุณให้ฉัน 20 ล้านจริง ๆ เหรอ?”เอเซลพยักหน้าอย่างรีบร้อน "แน่นอนครับ! มันเป็นของคุณทั้งหมด!"“ว้าว วิเศษมาก!” เอเลนร้องเสียงหลงด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นเอเลนไม่เพียงแต่ได้เงินคืน แต่ยังได้เงินเพิ่มอีกสองล้านบาท เหล่าบรรดาลุงป้าที่เหลือก็เขย่งเท้าด้วยความกระวนกระวายใจ พวกเขารู้สึกว่าเมื่อเอเลนได้รับเงินคืนแล้วพวกเขาก็ควรได้รับแบบเดียวกันไม่ใช่เหรอ?ดังนั้นบางคนจึงเริ่มพูดขึ้นว่า “คุณจอร์แดนแล้วเงินของพวกเราล่ะ?”เอเซลหันไปหาอัลเบิร์ตด้วยความโกรธอัลเบิร์ตรู้สึกหนักใจที่จะยอมจำนนเงินทั้งหมดที่มีในกระเป๋า แต่เขาต้องต่อสู้กับตระกูลเวดที่เขาไม่สามารถต่อสู้ด้วยได้ เขาอาจถึงขั้นเสียชีวิต ดังนั้นเขาจึงโพล่งว่า “แค่คืนเงินเอง คืนเงินไปให้หมด! เพื่อประโยชน์ของคุณเวด พวกเขาจะได้รับเงินต้นและเงินปันผลคืน!”ฝูงชนโห่ร้องอย่างยินดีทันใดนั้นเสียงเย็นชาของชาร์ลีก็ดังขึ้น “ดอน อัลเบิร์ต คำว่า ‘เพื่อประโยชน์ของผม’ หมายความว่ายังไง ผมไม่มีส่วนเกี่ยวข
Latest chapter
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
