LOGINShare
บทที่ 1436
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1437
แคลร์ไม่เชื่อในสิ่งที่แม่ของเธอพูด เธอสัมผัสได้ถึงความจริงใจของชาร์ลี แล้วเขาจะนอกใจเธอได้อย่างไร?แคลร์จึงหันไปหาเอเลนแล้วพูดว่า “แม่คะ แม่คิดมากไปเอง ชาร์ลีไม่มีทางนอกใจหนูหรอกค่ะ!”“แกหมายความว่ายังไงที่บอกว่า “ไม่มีทางนอกใจ?!” เอเลนยกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นด้วยความประหลาดใจ แล้วโต้แย้งว่า “ถ้าเป็นอย่างนั้นก็บอกฉันที ทำไมชาร์ลีถึงซื้อผลิตภัณฑ์บำรุงผิวมาสามเซตล่ะ แต่เขาเอากลับมาแค่สองเซต? อีกเซตหนึ่งอยู่ไหนล่ะ? มันหายไปไหน?!”แคลร์ตอบว่า “เป็นไปได้อย่างมากว่าเขาคงซื้อให้เพื่อนล่ะมั้งคะ? บางทีเพื่อนของเขาอาจขอให้เขาช่วยซื้อให้หน่อย?”“เพื่อนเหรอ?!” เอเลนตอบโต้ด้วยใบหน้าที่ดูแข็งกระด้างเพราะความโกรธ “มีแค่คนไร้สมองอย่างแกเท่านั้นแหละที่เชื่อแบบนั้น! เห็นได้ชัดว่าเขาซื้อให้ผู้หญิง! แกบอกว่าเขาเป็นเด็กกำพร้าไม่มีแม่ เขาไม่มีแม้แต่ญาติที่นี่! ถ้าอย่างนั้นเขาจะซื้อผลิตภัณฑ์บำรุงผิวให้ใครได้อีกล่ะ?! แน่นอนว่าต้องเป็นนังจิ้งจอกตัวนั้น!”แคลร์มีท่าทีอึดอัดใจเล็กน้อย เธอรู้ว่าสิ่งที่แม่พูดมานั้นก็มีเหตุผลชาร์ลีไม่มีญาติพี่น้องในพื้นที่ที่อาศัยอยู่ในปัจจุบันนี้ และเขาก็ไม่มีเพื่อนผู้หญิงมากนัก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1438
เธอไม่เคยมองปัญหาจากมุมนี้มาก่อน แต่ด้วยความที่เธอมีบุคลิกแบบนี้ เธอจึงกลัวและอายที่จะคิดทำอะไรแบบนั้นหลังจากฟังแม่ดุด่าแล้ว เธอก็รู้สึกถึงความวิตกกังวลที่ก่อตัวขึ้นภายในใจเอเลนยังไม่ยอมหยุดบ่นว่าอยู่ข้าง ๆ “เฮ้อ ฉันเคยดูถูกชาร์ลีโดยคิดว่าเขาเป็นเพียงสิ่งโสโครกและเศษสวะ เขาดูเหมือนคนไร้ประโยชน์ แต่ถ้าเพ่งพินิจให้ดีก็จะเห็นว่าเขาเป็นคนที่มีความสามารถคนหนึ่ง! แกเห็นไหมว่าเขาสามารถควบคุมคนใหญ่คนโตพวกนั้นได้ยังไง! นี่แหละที่ฉันเรียกว่ามีพรสวรรค์! แล้วก็ยังมีวิลล่าราคาหลายล้านดอลลาร์แห่งนี้ก็เป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมมาก! อากาศที่นี่ช่างสดชื่นและทำให้รู้สึกกระปรี้กระเปร่า! ใครจะไปรู้ในระยะเวลาอันใกล้นี้ เขาอาจจะใช้ความสามารถของเขาจนได้เป็นเจ้าของเกาะในมัลดีฟส์ก็ได้!”“นี่…” แคลร์พูดอย่างเคอะเขิน “แม่คะ หยุดฝันกลางวันได้แล้ว”เอเลนตอบอย่างเคร่งขรึม “เราจำเป็นต้องฝัน! ใครจะไปรู้บางทีจู่ ๆ ความฝันนั้นก็อาจจะเป็นจริงขึ้นมาก็ได้!”ในขณะที่เธอกำลังพูดอยู่นั้น จู่ ๆ เธอก็ลดเสียงให้เบาลง “แก… รีบไปจับเขารวบหัวรวบหางได้แล้ว! แกเป็นสามีภรรยากัน! รีบทำมันให้จบ ๆ ไปซะ! อีกอย่าง ทำไมไม่ลองนั่งจับเข่าคุ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1439
ในขณะที่ชาร์ลีกำลังดูโทรทัศน์อยู่นั้น จู่ ๆ แคลร์ก็เดินเข้ามาหาเมื่อเธอเห็นว่าเขากำลังดูโทรทัศน์อยู่ แคลร์ก็นั่งลงข้าง ๆ เขาหลังจากนั้นแคลร์ก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วถามเขาเบา ๆ ว่า “ชาร์ลีคะ ฉันขอถามอะไรคุณหน่อย คุณต้องตอบตามความเป็นจริง ห้ามโกหกฉันนะ”ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “ถามมาได้เลยที่รัก”แคลร์ยื่นใบเสร็จในมือให้ชาร์ลีแล้วถามว่า “ทำไมถึงมีชุดผลิตภัณฑ์บำรุงผิวสามเซตเขียนอยู่ในใบเสร็จนี้คะ? ไม่ใช่ว่าฉันไม่ไว้ใจคุณหรอกนะ แต่หวังว่าคุณจะสามารถอธิบายที่มาที่ไปให้ฉันฟังได้”เมื่อชาร์ลีเห็นใบเสร็จนั้น เขาก็อึ้งไปครู่หนึ่ง เขาเข้าใจได้ทันทีว่าไอแซคจะต้องวางใบเสร็จนั้นไว้ในกล่องของขวัญกล่องใดกล่องหนึ่ง หลังจากซื้อผลิตภัณฑ์บำรุงผิวแล้วเป็นแน่ชาร์ลีมองไปรอบ ๆ และเมื่อเห็นว่าเอเลนไม่ได้อยู่ที่นั่นเขาจึงกระซิบว่า “ผมจะบอกตามตรงนะที่รัก ความจริงแล้วพ่อเป็นคนร้องขอเซตผลิตภัณฑ์บำรุงผิวพวกนั้น”“พ่อของฉัน?!” แคลร์ตกตะลึงเล็กน้อยแล้วถามว่า “พ่อของฉันแก่แล้วนะ ทำไมเขาถึงยังต้องการผลิตภัณฑ์บำรุงผิวชั้นยอดพวกนั้นด้วยล่ะ?”ชาร์ลียิ้มอย่างเคอะเขินก่อนจะพูดว่า “ผมไม่ควรบอกเรื่องนี้กับคุณเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1440
ในขณะที่นานาโกะไปเยี่ยมดูอาการของคาสึกิอาจารย์ของเธอ เธอก็ได้ยินข่าวว่าวิคตอเรียนักกีฬาชาวออสเตรเลียที่ถูกออโรร่าโค่นกลางเวทีในวันนี้ ก็ได้เข้ามารักษาตัวที่โรงพยาบาลซิลเวอร์วิงเหมือนกันฮิโรชิได้เข้าไปสอบถามในเรื่องนี้เป็นการเฉพาะ แล้วกลับมาส่งข่าวที่ทำให้นานาโกะตกใจอย่างมากปรากฏว่าวิคตอเรียแขนหักทั้งสองข้างจากการโดนออโรร่าเตะในระหว่างการแข่งขัน ตอนนี้เธอได้เข้าเฝือกแล้ว และประกาศถอนตัวจากการแข่งขันรอบชิงอันดับสามในวันมะรืนนี้ ดังนั้นมิเชลล์คู่ต่อสู้ที่นานาโกะเอาชนะมาได้จึงได้รับตำแหน่งที่สามไปทันทียิ่งไปกว่านั้น วิคตอเรียไม่เพียงแต่ถอนตัวจากการแข่งขันนี้เท่านั้น แต่ยังมีความเป็นไปได้สูงที่เธอจะเลิกเล่นไปเลยนี่เป็นเพราะแขนมีความสำคัญมากสำหรับนักกีฬาต่อสู้ ดังนั้นเมื่อเกิดอาการแขนหัก ก็จะฟื้นตัวและกลับสู่สภาพเดิมได้ยาก ถึงแม้จะหายดีแล้วก็ตามซึ่งจะส่งผลกระทบต่อนักกีฬาอาชีพไปตลอดชีวิตจึงเป็นไปได้ว่าเธอต้องจบอาชีพนี้ไปโดยปริยายนานาโกะตะลึงงันเมื่อได้ยินข่าวนี้เธอรู้ว่าวิคตอเรียได้รับบาดเจ็บที่แขนทั้งสองข้างในระหว่างการแข่งขัน แต่ไม่คิดไม่ฝันว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บสาหัสถึงขนาดน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1441
จาค็อบไม่ได้กินข้าวเย็นที่บ้านในคืนนั้นเขาบอกว่าเขาจะออกไปดินเนอร์กับผู้บริหารหลายคนของสมาคมการเขียนอักษรจีนและวาดภาพโบราณ รวมทั้งสมาชิกสองสามคนของมหาวิทยาลัยการศึกษาผู้ใหญ่ด้วยจาค็อบโทรหาชาร์ลีในช่วงที่เลยเวลาสามทุ่มไปเล็กน้อยตอนที่จาค็อบโทรมานั้น ชาร์ลีกำลังนั่งดูทีวีอยู่กับภรรยาในห้องนั่งเล่นเอเลน… แม่ยายของเขาได้ทาครีมพอกหน้าไข่ปลาคาร์เวียที่ช่วยต่อต้านริ้วรอย แล้วนอนเอนกายในท่าสบาย ๆ อยู่บนโซฟาสองที่นั่ง พร้อมกับเลื่อนดูคลิปวิดีโอสั้น ๆ ในโทรศัพท์มือถือไปด้วย ในระหว่างนั้นเธอก็พึมพำออกมาว่า “แหม! เด็กสาวชาวญี่ปุ่นที่มาแข่งขันการต่อสู้ป้องกันตัวในโอลรัส ฮิลล์นั้นมีหน้าตาสะสวยจังเลย!”ชาร์ลีรู้ว่าเธอกำลังพูดถึงนานาโกะอย่างแน่อน เขาไม่ได้พูดอะไรออกมาในเวลานี้ แต่โทรศัพท์มือถือของเขาเริ่มสั่นเตือนแล้วเมื่อชาร์ลีเห็นว่าเป็นโทรศัพท์จากจาค็อบ เขาจึงรีบรับสายและพูดว่า “ครับพ่อ”จาค็อบส่งเสียงจากปลายสายที่ฟังดูเมาเล็กน้อย เขาหัวเราะแล้วพูดว่า “โอ้ ลูกเขยที่แสนดีของพ่อ ทำไมไม่ขับรถมารับพ่อที่เฮฟเว่น สปริงส์หน่อยล่ะ? พ่อดื่มไวน์น่ะ”ชาร์ลีไม่ได้คิดอะไรมาก เขาตอบแบบสบาย ๆ ว่า “โอ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1442
เอเลนตื่นเต้นมากแล้วพูดกับชาร์ลีว่า “ลูกเขยที่แสนดีของแม่ ที่ผ่านมาทำไมแม่ถึงไม่รู้ว่าเธอเป็นคนดีขนาดไหน?”ชาร์ลีหัวเราะแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา ถ้าเขารู้ว่าเขาสามารถจัดการกับผู้หญิงเหลี่ยมจัดอย่างเอเลนได้ง่าย ๆ ด้วยการให้เงินเดือนละห้าหมื่นดอลลาร์ เขาคงทำไปนานแล้ว เขาจะได้ไม่ต้องเดือดเนื้อร้อนใจกับปัญหาต่าง ๆ นานาในเวลานี้เอเลนกำลังคิดแต่จะประจบประแจงชาร์ลี เธอจึงจงใจพูดกับแคลร์ว่า “โอ้ แคลร์! อายุลูกก็ไม่น้อยแล้วนะ แต่งงานกับชาร์ลีมาเกือบสี่ปีแล้ว แม่ว่าถึงเวลาต้องมีลูกด้วยกันแล้วนะ ครอบครัวเราสี่คนอาศัยอยู่ในวิลล่าหลังใหญ่ขนาดนี้ มันทำให้ดูเงียบเหงาไปหน่อยนะ ถ้ามีเด็ก ๆ มาวิ่งเล่นอยู่ในวิลล่าก็คงจะมีชีวิตชีวาดีนะ… ว่าไหม?”ทันทีที่ชาร์ลีได้ยินดังนี้ เขาก็รู้สึกแปลกใจมาก!ยอดเยี่ยมจริง ๆ !แม่ยายของเขาไม่เคยคิดถึงอะไรนอกจากผลประโยชน์ของตัวเธอเองดูเหมือนว่าตอนนี้เธอมองเห็นเงินเป็นพระเจ้าอย่างเต็มตัวแล้ว!เพราะแต่ไหนแต่ไรมา เธอเคยบอกกับแคลร์ซ้ำแล้วซ้ำอีกด้วยว่า เธอไม่ควรมีความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยากับชาร์ลีชาร์ลีจำได้ว่าครั้งหนึ่งแม่ยายได้บุกเข้าไปในห้องนอนของพวกเขาในตอนเช้าตรู
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1443
แคลร์ไม่คาดคิดว่าชาร์ลีจะใช้เงินเพื่อเอาชนะใจแม่ของเธอยิ่งไปกว่านั้น ผลของการใช้เงินเพื่อเอาชนะใจแม่ของเธอก็ดูเหมือนจะได้ผลดีเสียด้วยสิ!ทันใดนั้นแคลร์ก็รู้สึกอับอายมาก และรู้สึกเหมือนอยากจะขุดหลุมฝังตัวเองลงไปตรงนั้นเลยในเวลานี้นี่เองที่เอเลนเห็นแคลร์ไม่พูดอะไร เธอจึงคอยกระตุ้นแคลร์จากทางด้านข้าง “ลูกสาวที่แสนดีของแม่ แม่จะพาลูกไปพบหมอชราชาวออสเกียนคนนั้นพรุ่งนี้เลยดีไหม เขาจะได้สั่งยาให้ลูกกินไงล่ะ?”แคลร์รู้สึกหมดหนทางอย่างยิ่งในเวลานี้ แล้วพูดอย่างเขินอายว่า “แม่ หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้วค่ะ!”เอเลนตอบอย่างเคร่งขรึม “แกมาหาว่าฉันพูดไร้สาระได้ยังไงกัน?! ฉันก็อยากจะได้อุ้มหลานให้เร็วที่สุดเหมือนกันนี่!”แคลร์รู้ว่าถ้าเธอไม่รีบออกไปเดี๋ยวนี้ แม่ของเธอคงพูดอย่างไม่มีวันจบสิ้นอย่างแน่นอน ดังนั้นเธอจึงผลักชาร์ลีอย่างเร่งรีบแล้วพูดว่า “รีบไปรับพ่อกลับบ้านกันเถอะค่ะ”ชาร์ลียิ้มพร้อมกับพยักหน้าแล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเราขอตัวไปรับพ่อก่อนนะครับ ไว้ค่อยคุยเรื่องการมีลูกแฝดกันวันหลัง”เอเลนส่งเสียงมาจากทางด้านข้าง “ใช่! ใช่! เราค่อยคุยเรื่องนี้กันวันหลัง ฉันคิดว่าคุยกันพรุ่งนี้เลยจ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1444
ชาร์ลีและแคลร์ยังนั่งอยู่ในรถ ซึ่งอยู่ห่างจากกลุ่มคนพวกนั้นพอสมควร ดังนั้นทั้งสองจึงไม่ได้ยินว่าพวกเขากำลังพูดคุยอะไรกันแต่จากที่สังเกตดูแล้วนั้น ก็เห็นได้ชัดว่ามาทิลด้าต้องขอให้พอลลูกชายของเธอช่วยเตรียมของขวัญมาให้จาค็อบเป็นการแลกเปลี่ยนแคลร์ยิ่งรู้สึกหดหู่ใจเมื่อเห็นคนทั้งคู่แลกของขวัญกัน “คุณดูพ่อกับป้าฮอลล์สิ! ทั้งคู่ทำตัวเกินกว่าคำว่าเพื่อนอย่างเห็นได้ชัด พวกเขาดูเหมือนคู่รักในวัยกลางคนและวัยสูงอายุซะมากกว่า!”ชาร์ลีพยักหน้าเบา ๆเขาสังเกตเห็นมานานแล้วว่าทั้งสองคนมีความรักต่อกัน มาทิลด้าถึงกับตั้งชื่อกลางให้พอลว่า ‘จามาล’ นี่พิสูจน์ให้เห็นว่ามาทิลด้าไม่เคยลืมจาค็อบเลยจนถึงตอนนี้ส่วนจาค็อบก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก หลังจากถูกเอเลนกดขี่มานานหลายปี เขาก็เฝ้าแต่คิดถึงและโหยหามาทิลด้ามาเป็นเวลานานแล้วถ้าชาร์ลีปล่อยให้เอเลนอันตรธานหายไปจากโลกใบนี้ หลังจากที่เธอขโมยบัตรธนาคารของเขาไป จาค็อบก็คงได้กลับมาพบกับมาทิลด้า แล้วสานต่อความสัมพันธ์ของพวกเขาในตอนนี้ไปแล้วตอนนี้เองที่แคลร์รู้สึกทนไม่ได้อีกต่อไป จึงบอกกับชาร์ลีว่า “ทำไมคุณไม่บีบแตรสักสองทีล่ะ พ่อจะได้รู้ว่าพวกเราอยู่ตรงนี้
Latest chapter
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
