เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1233
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1234
ดีแลนพูดขึ้นด้วยความหงุดหงิด "ถ้ารู้อย่างนี้ผมก็คงตามจีบเธอตอนที่เราไปเรียนต่างประเทศแล้วล่ะ...”ซิลเวียถามว่า "แล้วทำไมไม่ทำล่ะ?”ดีแลนถอนหายใจแล้วพูดว่า "ก็ตอนนั้นผมคิดว่าผู้หญิงต่างชาติดีกว่านี่ครับ ฉะนั้นตลอดหลายปีที่เรียนอยู่ต่างประเทศ ผมก็เลยไล่ตามแต่สาวต่างชาติ"จากนั้นเขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ แล้วรีบถามว่า "แม่ครับ ผมคิดว่าจัสมินคงไม่ประทับใจในตัวผมหลังเกิดเหตุการณ์ที่น่าอัปยศอดสูนี้ ผมควรทำอย่างไรดีครับ?ซิลเวียถอนหายใจแล้วพูดว่า "ถ้าอย่างนั้นแกก็ต้องคิดหาวิธีที่จะได้คืนดีกับเธอ แล้วกู้หน้าตัวเองกลับมา แต่การเอาชนะใจสาว ๆ นั้นต้องใช้เวลา และไม่รับประกันว่าจะประสบผลสำเร็จในทันที แกต้องเตรียมพร้อมสำหรับการสู้รบที่ยืดเยื้อ"ดีแลนพูดว่า "คุณหมอบอกว่าผมอาจต้องนอนติดเตียงเป็นเวลาสิบห้าวันหลังการผ่าตัด ซึ่งก็หมายความว่าผมไม่สามารถเดินทางไปโอลรัส ฮิลล์ได้อีกสักพักหนึ่ง...”ซิลเวียพูดเป็นเชิงตำหนิขึ้นว่า "แล้วอย่างไรล่ะ? แค่สิบห้าวันเอง ในขณะที่จัสมินเป็นโสดมาตั้งยี่สิบหกปี!”เมื่อดีแลนได้ยินดังนี้ ก็ยิ้มกว้างแล้วพูดว่า "ขอบคุณครับคุณแม่ ผมรู้สึกมั่นใจมากขึ้นที่ได้ยินแม่พูดแบบนั้
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1235
ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลที่มีชื่อเสียงของอีสต์คลิฟฟ์นั้นมีความซับซ้อนเกินกว่าใครจะเข้าใจการแต่งงานระหว่างชนชั้นสูงถือเป็นเรื่องปกติระหว่างตระกูลเหล่านี้ ซึ่งมีความคล้ายคลึงการแต่งงานระหว่างราชวงศ์ที่ลูกหลานของราชวงศ์ที่มีอำนาจได้แต่งงานกับสมาชิกของตระกูลที่ได้ครองราชย์ตระกูลอื่น ๆท้ายที่สุดแล้ว ทุกครอบครัวต่างก็มีทั้งลูกสาวและลูกชาย และเมื่อพวกเขาถึงวัยที่สามารถแต่งงานได้ พวกเขาก็จะต้องมองหาคู่ครองที่เหมาะสม เนื่องจากพวกเขาเหล่านี้ไม่สามารถเลือกคู่ครองจากครอบครัวโดยทั่วไปได้ พวกเขาจึงมีทางเลือกเดียวคือ มองหาลูกหลานจากตระกูลอันทรงเกียรติต่าง ๆอาจกล่าวได้ว่าตระกูลอันทรงเกียรติทั้งหมดนี้ล้วนมีความสัมพันธ์กันไม่มากก็น้อย จากการแต่งงานระหว่างกัน ในความเป็นจริงแล้ว บางตระกูลที่มีลูกหลานจำนวนมากจะขยายการแต่งงานระหว่างตระกูล ไปยังเครือข่ายขนาดใหญ่ของตระกูลที่มีชื่อเสียงอื่น ๆการอภิเษกสมรสระหว่างราชวงศ์ในยุโรปถือเป็นเรื่องปกติมากในบรรดาประเทศที่มีการปกครองโดยมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข โดยกษัตริย์และราชินีของแต่ละประเทศต่างมีสายสัมพันธ์ต่อกัน นี่เป็นเพราะราชวงศ์ทั่วทั้งยุโรปถือเป็นครอบค
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1236
หลังจากทำการตรวจร่างกายอย่างละเอียดหลายรายการ แพทย์ก็ลงความเห็นว่าคุณย่าของดีแลนได้รับบาดเจ็บที่กระดูกก้นกบ และจำเป็นต้องนอนพักบนเตียงเป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์เนื่องจากหญิงชรามีอาการเจ็บปวดมาก แพทย์จึงฉีดยาชาและยาแก้ปวดให้เธอดีแลนเดินตามแม่ไปที่ห้องคนไข้ของคุณย่าด้วยความรู้สึกเขินอายทันทีที่เขาเดินเข้าไปในห้องคนไข้นั้น ลีโอนาร์ดผู้เป็นพ่อก็รีบเดินออกมาตบหน้าเขาอย่างแรง แล้วตะโกนเสียงดังลั่นว่า "ไอ้ลูกชั่ว! แกทำให้ชื่อเสียงของตระกูลป่นปี้ไปหมดแล้ว! โชคดีนะที่คุณย่าของแกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก ไม่อย่างนั้นฉันได้ฆ่าแกแน่!”ดีแลนไม่เคยถูกลงโทษตั้งแต่เด็ก การตบอย่างกะทันหันของพ่อ ทำให้เขาตกตะลึงและรู้สึกเสียใจคุณย่าของเขารู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่เห็นหลานชายถูกตบ เธอจึงพูดขึ้นว่า "พอเถอะลีโอนาร์ด ดีแลนยังเด็กอยู่ พวกเด็ก ๆ ก็มักทำตัวแบบนี้ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่เรื่องดีงามก็ตาม"คุณท่านโคชไม่ได้ใจกว้างเท่าภรรยาของเขา เขามองจ้องไปที่ดีแลน แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "เขาไม่ใช่เด็กแล้วนะ ตอนนี้เขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันจะไปคาดหวังอะไรจากเขาได้ ขนาดความต้องการทางเพศของตัวเองเขายังควบคุมไม่ได้
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1237
ในที่สุดการผ่าตัดก็สามารถนำสร้อยทับทิมออกจากลำไส้ของดีแลนที่น่าอนาถได้สำเร็จสิ่งที่รอเขาอยู่ก็คือ การนอนพักอยู่บนเตียงเป็นเวลาสิบห้าวัน ดังนั้นเขาจึงต้องนอนอยู่ในห้องวีไอพีของโรงพยาบาลประจำตระกูลเหมือนมัมมี่เนื่องจากการใช้เครื่องหยดยาแก้ปวดเข้าทางช่องเหนือไขสันหลังนั้น อาจก่อให้เกิดความเสียหายต่อร่างกายได้ ดังนั้นจึงถอดเครื่องหยดยาออกทันทีหลังผ่าตัดเสร็จ สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างต่อเนื่องเมื่อขยับตัวอยู่บนเตียง ด้วยใบหน้าที่ดูบูดเบี้ยวอย่างน่าเวทนายิ่งรู้สึกเจ็บปวดมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกเกลียดชังชาร์ลีมากขึ้นเท่านั้นเขาแทบจะอดใจรอไม่ไหวแล้ว! ถ้าหายดีเมื่อไหร่ เขาจะรีบเดินทางไปแก้แค้นชาร์ลีที่โอลรัส ฮิลล์ทันทีแน่นอน เขาจะหั่นชาร์ลีให้เป็นชิ้น ๆ เพื่อกู้ชื่อเสียงที่มัวหมองกลับมาในฐานะนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคชในทางตรงกันข้าม ชาร์ลีกลับไม่ได้ให้ความสนใจเขาแม้แต่น้อยเพื่อนสมัยเรียนมัธยมปลายของแคลร์กำลังจะแต่งงานในช่วงสุดสัปดาห์ที่จะถึงนี้ เนื่องจากเขาสัญญากับภรรยาว่าจะไปขอยืมรถหรูสองคันไปใช้เป็นรถแต่งงานของเพื่อนแคลร์ เขาจึงโทรหาเกรแฮมในวันศุกร์ แล้วขอให้เขาส่งรถสอ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1238
แคลร์พูดด้วยเสียงกระวนกระวายเล็กน้อย "ฉันเกรงว่าจะขับรถพวกนี้ได้ไม่ดี รถพวกนี้มีเครื่องยนต์ที่ทรงพลังมาก ฉันเลยกลัวว่าจะควบคุมไม่อยู่ แล้วทำให้เกิดอุบัติเหตุ ถ้าฉันทำให้รถของพวกเขาเป็นรอยขึ้นมา นั่นต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่"ชาร์ลีพูดพร้อมกับรอยยิ้มอ่อนโยน "ไม่ต้องกังวลนะที่รัก คุณไม่ต้องสร้างความลำบากให้ตัวเองมากก็ได้ คิดว่ารถสองคันนี้เป็นรถของเราก็แล้วกันนะ"แคลร์พูดขึ้นว่า "คุณควรสอนฉันขับรถพวกนี้ก่อนนะคะ ปุ่มไหนทำหน้าที่อะไรบ้าง และอื่น ๆ ด้วย"ชาร์ลีพยักหน้า "ได้เลยครับ มานี่สิ ผมจะสอนคุณขับรถบูกัตติคันนี้ให้แล้วกันนะ"ในขณะนี้รถเบนท์ลีย์รุ่นใหม่ล่าสุดได้แล่นเข้ามาที่คฤหาสน์ธอมป์สัน เฟิร์สท์คนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยคือ แฮโรลด์ซึ่งสวมชุดสูทสุดเท่ที่ดูไม่เข้ากับใบหน้าที่ชวนขนลุกของเขาเลยคริสโตเฟอร์ผู้เป็นพ่อของเขานั่งอยู่ตรงเบาะข้างคนขับคุณท่านวิลสันและเวนดี้นั่งอยู่ตรงเบาะแถวหลังเมื่อเร็ว ๆ นี้ ตระกูลเว็บบ์ได้โอนเงินเข้าบัญชีของตระกูลวิลสันตามที่สัญญาไว้ พวกเขาจึงนำเงินก้อนนั้นไปชำระเงินกู้ของวิลสัน กรุ๊ปที่เป็นหนึ้กับธนาคารอยู่ ดังนั้นบริษัทของพวกเขาจึงได้รับการฟื้นฟูขึ้นม
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1239
คุณท่านวิลสันดูหมิ่นดูแคลนชาร์ลีและครอบครัวมาโดยตลอดเมื่อเธออ้อนวอนให้พวกเขากลับไปหาครอบครัว พวกเขาปฏิเสธหัวชนฝา ตอนนี้เธอได้เงินลงทุนก้อนโตมาจากตระกูลเว็บบ์แล้ว เธอจึงไม่จำเป็นต้องให้ความสำคัญกับพวกเขาเลยนอกจากนี้เธอยังรู้สึกว่า ชาร์ลีและครอบครัวดูแข็งแกร่งแต่เพียงภายนอก แต่แท้ที่จริงแล้วภายในกลับอ่อนแอถึงแม้ว่าพวกเขาจะอาศัยอยู่ในวิลล่าธอมป์สัน เฟิร์สอันหรูหรา แต่นั่นคือทั้งหมดที่พวกเขามีชาร์ลีและจาค็อบไม่มีงานทำและไม่มีรายได้ จึงได้แต่นั่ง ๆ นอน ๆ อยู่ที่บ้านไปวัน ๆ แคลร์เป็นเจ้าของสำนักงาน แต่ธุรกิจที่เธอทำอยู่นั้นมีขนาดเล็กมาก และรายได้ที่เกิดจากธุรกิจนั้นก็ค่อนข้างขาดแคลนในช่วงนี้ดังนั้นคุณท่านวิลสันจึงเชื่อมั่นว่า… แม้พวกเขาจะอาศัยอยู่ในวิลล่าธอมป์สัน เฟิร์ส แต่ก็ไม่มีกำลังพอจะอาศัยอยู่ที่นั่นได้ ซึ่งถ้าพูดกันตามความเป็นจริงแล้ว พวกเขาไม่ได้ร่ำรวยอย่างที่เธอเป็นอยู่ในตอนนี้ตอนที่เธอต้องการความช่วยเหลือจากพวกเขาก่อนหน้านี้ เธอได้วิงวอนขอร้องให้พวกเขากลับมาอยู่กับครอบครัว ซึ่งนั่นทำให้เธอได้รับความอับอายและโดนดูถูกเหยียดหยาม พวกเขาดูถูกเธอและไม่ยอมทำตามคำขอร้องของเธอ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1240
เอเลนกำลังนอนดูละครทางโทรศัพท์มือถืออยู่บนเตียง เธอเบื่อมากที่ได้รับบาดเจ็บจนออกไปไหนไม่ได้ จึงแก้เบื่อด้วยการดูละครเมื่อละครดำเนินเรื่องมาจนถึงจุดพีค เสียงบีบแตรที่ดังแสบแก้วหูก็ดังกึกก้องอย่างต่อเนื่องลอดเข้ามาจากนอกบ้าน จนเธอรู้สึกหงุดหงิดและแสบแก้วหูเป็นอย่างมาก เธอเลยเดินปึงปังไปดูที่ระเบียงห้อง แล้วเห็นรถเบนท์ลีย์คันใหม่เอื่ยมจอดอยู่ที่หน้าบ้าน ซึ่งเสียงบีบแตรที่ดังน่ารำคาญนั้นเป็นเสียงที่ดังขึ้นมาจากรถคันนี้เอเลนตะโกนด่าอย่างโกรธเกรี้ยว "เฮ้ย! พวกแกเป็นใครกัน? เป็นบ้าไปแล้วเหรอไง? มาบีบแตรที่หน้าบ้านฉันทำไม?”คริสโตเฟอร์มองผ่านหน้าต่างรถเห็นเอเลนยืนตะโกนด่าอยู่บนระเบียง เขายิ้มและพูดว่า "ดูสิครับแม่ นังผู้หญิงปากร้ายคนนั้นออกมายืนด่าใหญ่เลย!”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า!” คุณท่านวิลสันรู้สึกมีความสุขเหลือเกินที่เห็นการโต้ตอบจากเอเลน แล้วพูดว่า "นังนั่นรักเงินเป็นที่สุด และถ้าเธอรู้ว่าเรากลับมาสุขสบายเหมือนเดิมแล้ว เธอจะต้องโกรธเกรี้ยวและอิจฉาพวกเรามากแน่ ฉันจะแกล้งทำให้เธอเห็นว่า ฉันยินดีรับพวกเขากลับมาอยู่กับครอบครัวของเรา เธอจะต้องรีบแจ้นมาประจบประแจงเหมือนหมาแน่ ๆ จากนั้นฉันก็จะทำให้เ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1241
เมื่อได้ยินคำพูดของคุณท่านวิลสัน เอเลนก็ผงะและรู้สึกไม่พอใจมีคนนำเงินมาลงทุนกับตระกูลวิลสันจริง ๆ เหรอ? คนคนนั้นบ้าไปแล้วหรืออย่างไร?มีคนที่น่ารังเกียจเหลืออยู่ไม่กี่คนในตระกูลวิลสัน แล้วพวกเขาจะพาใครมาร่วมวงด้วยได้อีกล่ะ? เป็นไปไม่ได้เลยที่คนเหล่านั้นจะทำให้วิลสัน กรุ๊ป กลับมาฟื้นคืนชีพขึ้นอีกครั้ง! การเอาเงินมาลงทุนในบริษัทนี้ก็เหมือนการโยนเงินลงไปในท่อระบายน้ำนั่นแหละ!เมื่อคิดได้ดังนี้ เอเลนก็พูดจาเย้ยหยันขึ้นทันที "นี่… นังแก่น่ารำคาญ ไม่ต้องมาแสดงความเห็นอกเห็นใจคนอื่นให้ฉันเห็นหรอกย่ะ เพราะเท่าที่ฉันรู้มาเกี่ยวกับแกและสมาชิกครอบครัวสั่ว ๆ ของแกน่ะ ถึงแม้วิลสัน กรุ๊ปจะได้เปิดตัวขึ้นอีกครั้ง แต่ก็ต้องล้มละลายลงอีกครั้งในอีกไม่กี่วันอย่างแน่นอน ลองแหกตาดูสิว่าครอบครัวแกเหลือแต่สมาชิกปัญญาอ่อนอยู่ทั้งนั้น! แกจะคาดหวังอะไรจากแฮโรลด์ไอ้ขี้แพ้ได้ล่ะ? แกควรขอบคุณเขาด้วยซ้ำที่ไม่ได้ใช้เงินของแกจนหมดน่ะ!”คำพูดของเอเลนจี้ใจดำของคุณท่านวิลสันเข้าอย่างจังถึงแม้ว่าโดนัลด์ เว็บบ์จะนำเงินมาลงทุนในบริษัทของพวกเขา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะสามารถสุขกายสบายใจได้ในอนาคตเพราะอย่างไรก็
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
