LOGINShare
บทที่ 1087
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1088
เอเลนตะคอก “แกล้อฉันเล่นหรือเปล่า? ฉันต้องกลัวแกไหม? แกเชื่อไหมว่าลูกเขยของฉันสามารถส่งแกกลับไปขุดถ่านหินที่ภูเขากอลมินได้ เพียงแค่เขาโทรศัพท์ครั้งเดียวเท่านั้น?”เนื่องจากจาค็อบและแคลร์ไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย เอเลนจึงไม่กลัวที่จะพูดถึงเหมืองถ่านหินฮันนาห์จ้องเขม็งไปยังเอเลนด้วยสีหน้าราวกับจะกินเลือดกินเนื้อและกำลังจะพูดอะไรออกมา ขณะนั้นเอง คุณท่านวิลสันก็ได้เปิดประตูด้านหน้าของวิลล่า A04 เธอมองหน้าเอเลนซึ่งกำลังตกตะลึง แล้วคุณท่านวิลสันก็แกว่งกุญแจไปมาและยิ้มขณะที่พูด “เอเลน เมื่อกี้ แกพูดว่าอะไรนะ? แกพูดว่าจะบิดหัวออกมาให้ฉันเตะเล่นเป็นลูกบอลใช่ไหม? เร็ว ๆ เข้าสิ รีบทำเข้า”เมื่อเอเลนเห็นว่าหญิงชราเปิดล็อคประตูหน้าวิลล่าA04ได้จริง ๆ เธอก็ตกละลึงจนพูดไม่ออกเลยทีเดียวเป็นไปได้อย่างไร? ครอบครัววิลสันไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอกจนไม่มีที่ซุกหัวนอนแล้วหรอกหรือ? พวกเขามีปัญญาซื้อวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สได้อย่างไร? เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาสามารถพลิกสถานการณ์ด้านโชคลาภของตัวเองกลับมาได้?ยิ่งไปกว่านั้น คนพวกนี้ยังจะมาเป็นเพื่อนบ้านของเธออีกตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป นี่มันช่างน่ารำคาญเสียเหลือเกิน…ขณะ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1089
ไม่มีใครกลัวการกลับมาของพ่อและพี่ชายตัวเองมากเท่าเลียมอีกแล้วหากตระกูลเว็บบ์ประสบความสำเร็จในการพาตัวพ่อและพี่ชายของเขากลับมาจากภูเขากอลมินได้ล่ะก็ สิ่งแรกที่ตระกูลเว็บบ์จะช่วยสองคนนั้นจะต้องเป็นการชิงเอาวีเวอร์เภสัชกรรมกลับไปแน่ ๆ นั่นเป็นเพราะตระกูลเว็บบ์คงไม่ต้องการเอาตัวสองพ่อลูกกลับมาเพื่อให้กลายเป็นไอ้งั่งหรอก ตระกูลเว็บบ์จะต้องคาดหวังว่าพันธมิตรของพวกเขาจะมีอำนาจมากยิ่งขึ้นไปอีกต่างหากวีเวอร์เภสัชกรรมคือบริษัทผลิตยาที่มีมูลค่าตลาดหลายพันล้านดอลลาร์ ถ้าหากพวกเขาสามารถร่วมมือกับตระกูลเว็บบ์ได้ มันก็จะมีพื้นที่มากมายสำหรับการพัฒนาต่าง ๆ ดังนั้น หลังจากที่พาตัวสองพ่อลูกกลับมาจากภูเขากอลมินแล้ว โดนัลด์จะต้องอยากช่วยสองคนนั้นฟื้นฟูอำนาจแน่ ๆ ซึ่งจะเท่ากับว่า ตระกูลเว็บบ์ได้พันธมิตรที่มีมูลค่ากว่าพันล้านดอลลาร์และยังฆ่าไม่ตายอีกต่างหากด้วยชาร์ลีเชื่อว่า เลียมจะต้องทำทุกวิถีทางเพื่อหยุดพวกตระกูลเว็บบ์ทันทีที่เขาทราบเรื่องอย่างแน่นอนไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าพ่อลูกตระกูลวีเวอร์จะกลับมาได้จริง มันก็ไม่สำคัญสำหรับชาร์ลีเลยสักนิดเขามีวิธีจัดการกับสองพ่อลูกตระกูลวีเวอร์เป็นพั
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1090
เอเลนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน “ชาร์ลี ทำไมเธอไม่หาโอกาสจัดการพวกมันทั้งครอบครัวให้เจ็บแสบไปเลยล่ะ? มันน่าจะดีนะ ถ้าเธอหักขาของพวกมันทุกคน พวกมันจะได้ใช้เวลาทั้งวันอยู่ในวิลล่าด้วยการนั่งรถเข็นเสียเลยไงล่ะ”ชาร์ลีถามเธอ “ถ้าพวกเขาตัดสินใจรายงานผมกับตำรวจ ผมจะต้องจบลงที่คุกอย่างแน่นอน ผมไม่ติดขัดอะไรหรอกครับ แต่ถ้าหากผมถูกขังอยู่ในคุก แล้วคุณแม่จะทำยังไงล่ะครับ? ถ้าพวกเขามาที่นี่และซ้อมคุณแม่”เอเลนตกตะลึงเมื่อได้ยินดังนั้นเธอต้องยอมรับว่าสิ่งที่ชาร์ลีพูดมีเหตุผลจริง ๆครอบครัววิลสันมีจำนวนคนมากกว่าพวกเขา ถ้าชาร์ลียังอยู่ พวกนั้นคงจะไม่กล้ามาที่นี่และหาเรื่องเธอ อย่างไรก็ตาม ถ้าหากชาร์ลีไม่อยู่แถวนี้ แล้วใครจะปกป้องเธอได้ล่ะ?”จาค็อบน่ะหรือ?ไอ้อ้วนนั่นกำลังขอหย่ากับเธอ ดังนั้น เขาน่าจะเป็นฝ่ายรังแกเธอด้วยตัวเองเสียมากกว่านอกจากนี้ เขายังเป็นคนไร้ประโยชน์และน่าสมเพชมาโดยตลอด ขาของเขาอ่อนยวบทุกครั้งเมื่อไหร่ก็ตามที่เจอแม่ของตัวเอง เอเลนคงกำลังฝันกลางวันอยู่แน่ ถ้าเธอคิดจะเลือกเขาเป็นที่พึ่งดังนั้น เธอจึงทำได้แค่ถอนหายใจขณะที่พูด “ถ้าอย่างนั้น ดูเหมือนว่าฉันจะไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากกา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1091
ชาร์ลีไม่ได้คิดจริงจังเรื่องครอบครัววิลสันมากนักอย่างไรเสีย คนพวกนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากตัวตลกสำหรับเขายิ่งไปกว่านั้น เขามั่นใจว่ากลุ่มคนเหล่านี้จะไม่กล้าก่อปัญหากับเขาแน่ แถมฮันนาห์ยังเกลียดเอเลนเข้ากระดูกดำ ชาร์ลีจึงทำนายว่าครอบครัววิลสันคงจะพุ่งเป้าไปที่แม่ยายของเขาอย่างแน่นอนในอนาคตสิ่งนี้นับว่าเป็นเรื่องที่ดี พวกคนชั่วก็ควรมีปัญหาเป็นของตัวเองเพราะฉะนั้น ความคิดของชาร์ลีทั้งหมดจึงจดจ่ออยู่กับสวนผักของภรรยาครั้งนี้ ซีคมีความกระตือรือร้นอย่างเต็มที่ เขาไปยังแหล่งเพาะพันธุ์ทุกที่เพื่อหาซื้อพวกผักและผลไม้พันธุ์ดี ๆ ภายในช่วงบ่ายของวัน ๆ เดียว เขาก็สะสมพันธุ์พืชออแกนิคที่สมบูรณ์แข็งแรงได้แล้วหลายต้นชาร์ลีต้องการให้ภรรยาของเขามองลงมาเห็นสวนผักบริเวณสนามหน้าวิลล่ายามที่เธอตื่นนอนตอนเช้าในวันพรุ่งนี้ ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจขอให้ซีคช่วยพาคนกลุ่มหนึ่งมาที่นี่พร้อมต้นไม้และต้นผักหลากหลายชนิด เพื่อที่พวกเขาจะได้สร้างสวนผักผลไม้ได้ในช่วงค่ำเวลานี้ คุณท่านวิลสันกำลังมองดูห้องครัวสุดหรูภายในวิลล่า แต่เธอกลับทำอะไรกับมันไม่ได้เลยวิลล่านั้นช่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ เครื่องใช้ต่าง ๆ และ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1092
คริสโตเฟอร์รู้สึกอายขณะที่ตอบ “ผมเคยยืมไปแล้วตั้งแต่ตอนก่อนเข้าทัณฑสถานครับ ผมยืมเงินไปมากที่สุดเท่าที่จะมากได้ หลาย ๆ คนก็บล็อกผมไปแล้วด้วยครับ”คุณท่านวิลสันมองแฮโรลด์และเวนดี้ ก่อนจะถามอีกครั้ง “แฮโรลด์ เวนดี้ แกสองคนล่ะ? พวกแกไม่มีเพื่อนที่เต็มใจให้พวกแกยืมเงินบ้างเลยหรือ?”“คุณย่าไม่รู้อะไรบ้างเลยนะครับ” แฮโรลด์พูดด้วยสีหน้าหม่นหมอง “ข่าวการล้มละลายของครอบครัววิลสันแพร่กระจายไปทั่วในหมู่เพื่อน ๆ ของผมแล้ว ตอนนี้ไม่ว่าผมจะส่งข้อความหาใคร อีกฝ่ายก็ไม่ตอบ พวกเขาจะแกล้งตายทันทีที่ผมขอยืมเงินจากพวกเขาด้วยซ้ำ”เวนดี้ก็มีสีหน้าหม่นหมองด้วยเช่นกัน “คุณย่า หนูยืมเงินจากใครก็ไม่ได้เลยค่ะ ถ้าหนูหายืมได้ง่าย ๆ หนูก็คงไม่ต้องใช้ครีมทาหน้าถูก ๆ หรอกค่ะ”คุณท่านวิลสันตอบ “ทำไมแกไม่ส่งข้อความหาเคนเน็ธ วิลสันและขอให้เขาช่วยส่งเงินมาให้แกล่ะ? อย่างไรเสีย พวกแกสองคนก็เคยอยู่ด้วยกันช่วงสั้น ๆ นี่ เขาจะต้องเต็มใจให้เงินแกใช้บ้างล่ะ ใช่ไหม?”เวนดี้ถอนหายใจก่อนจะตอบ “เคนเน็ธบล็อกหนูไปแล้วล่ะค่ะ...”คริสโตเฟอร์มองหน้าคุณท่านวิลสันแล้วจึงถาม “คุณแม่ไม่มีเพื่อนหรือครับ?”“ฉันรึ?” คุณท่านหัวเราะอย่าง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1093
โดนัลด์รู้ดีอยู่แล้วว่าครอบครัววิลสันนั้นยากจนมาก แต่เขาไม่รู้เลยว่าครอบครัววิลสันจะน่าสมเพชทุเรศขนาดนี้เขามีเมตตาพอที่จะหาบ้านให้คนพวกนี้อาศัย พวกเขาจะได้เป็นหอกข้างแคร่ของชาร์ลีอย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าสิ่งแรกที่คนพวกนี้จะทำทันทีที่ได้ย้ายเข้าไปก็คือการขายเครื่องใช้ภายในวิลล่าเขาพ่นลมออกทางจมูกอย่างโมโห “ครอบครัวนี้มันขี้หมาชัด ๆ พวกมันไร้ค่า ไร้ประโยชน์ และไม่เคยทำอะไรสำเร็จเลย!”ผู้ช่วยเองก็รู้สึกเช่นเดียวกันว่าคนพวกนี้ไร้ค่าเกินกว่าจะทำงานนี้ได้ เขาจึงถามขึ้นว่า “คุณเว็บบ์ครับ ท่านต้องการให้ผมไล่พวกมันออกจากวิลล่าเลยไหมครับ? หากท่านไม่ไล่พวกมันไปตอนนี้ วิลล่าจะต้องถูกทำลายและว่างเปล่าเพราะพวกมันในเร็ว ๆ นี้แน่ครับ!”โดนัลด์ถอนหายใจ เขาดูถูกครอบครัวนี้จริง ๆ แต่คนเหล่านี้ก็ได้ย้ายเข้าไปอยู่ข้างบ้านชาร์ลีแล้ว หากเขาไล่ตะเพิดพวกมันออกไปตอนนี้ จะไม่เป็นการแสดงจุดอ่อนของเขาให้ชาร์ลีเห็นหรอกหรือ?ดังนั้น เขาจึงโบกมือและพูด “ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนตอนนี้ คอยจับตาดูพวกมันไปก่อน”ผู้ช่วยก้มศีรษะ “ได้ครับ ผมจะสั่งให้คนจับตาดูพวกมันต่อไป”ครอบครัววิลสันไม่รู้เลยว่าทุกการกระท
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1094
หลังจากที่ต้องลำบากอย่างมากกับการช่วยใส่โทรทัศน์เข้ารถของอีกฝ่าย ในที่สุด พวกเขาก็ได้รับเงินหกหมื่นดอลลาร์จากการขายโทรทัศน์แฮโรลด์พูดอย่างตื่นเต้น “ตอนนี้ ครอบครัวเราไปกินอาหารดี ๆ กันได้แล้ว! ไปกินซีฟู้ดหม้อไฟกันดีไหมครับ?”คริสโตเฟอร์รีบพูด “ดีเลย! พ่ออยากกินหอยเป๋าฮื้อเล่น ๆ สักหน่อย!”คุณท่านวิลสันพูดขึ้นว่า “แฮโรลด์ โอนเงินค่าโทรทัศน์มาให้ย่าก่อน”เมื่อแฮโรลด์ได้ยินดังนั้น เขาก็รีบตอบทันที “คุณย่าครับ ปล่อยเงินไว้ในมือผมได้เลยครับ คุณย่าไม่ต้องกังวลนะครับ”หลังจากที่ต้องเผชิญกับบททดสอบหลาย ๆ เรื่อง คุณท่านวิลสันก็มีเพียงความคิดเดียวในใจ เธอจะต้องเป็นคนเก็บเงินทั้งหมดด้วยตัวเธอเองเท่านั้น ไม่อย่างนั้น เธอก็คงจะไม่มีปฏิภาณไหวพริบทางด้านความปลอดภัยเอาเสียเลยดังนั้น เธอจึงตะคอกแฮโรลด์ “การตัดสินใจเรื่องสำคัญในบ้านของฉันเป็นหน้าที่แกตั้งแต่เมื่อไหร่? นี่แกลืมไปแล้วหรือไงว่า ใครเป็นคนได้สิทธิ์ให้พวกเราทุกคนมาอยู่ที่ธอมป์สัน เฟิร์สได้ตั้งแต่แรก?”สีหน้าของแฮโรลด์แปรเปลี่ยนเป็นความน่าเกลียดคริสโตเฟอร์รู้อยู่เต็มอกว่าถึงคราวที่หญิงชราจะกลับมาเป็นหัวหน้าครอบครัวอีกครั้ง ไม่มีใครส
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1095
เมื่อนึกถึงความจริงที่ว่าเธออาจจะติดโรคบางอย่างมา ฮันนาห์ก็รู้สึกว่าอาการคันเริ่มออกอาการหนักขึ้นและหนักขึ้นเธอตื่นตระหนกเมื่อคิดกับตัวเอง: ถ้าเกิดเธอป่วยจริง ๆ ล่ะ? เธอได้กลับมาคืนดีกับสามีแล้วตอนนี้ มันคงยากที่จะปิดบังเรื่องนี้จากเขา หากเธอป่วยจริง ๆ แล้วจะเกิดอะไรขึ้น? ถ้าหากเขารู้เรื่องนี้ขึ้นมาสิ่งที่น่ากลัวมากกว่านั้นก็คือ ความจริงที่ว่าทั้งสองคนได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันแล้วตอนที่ใช้เวลาคืนหนึ่งในคฤหาสน์ตระกูลเว็บบ์เมื่อคืนนี้ ตอนนั้นคริสโตเฟอร์สามีของเธอไม่ได้เตรียมมาตรการป้องกันโรคอะไรไว้เลย เธอจะทำอย่างไรถ้าทำให้เขาต้องติดโรคไปด้วย?แล้วแบบนี้เขาจะรู้หรือไม่ว่าเธอเคยปรนเปรอคนอื่นในช่วงที่อยู่ที่เหมืองถ่านหินด้วย?ทันทีที่เธอคิดถึงเรื่องนี้ ฮันนาห์ก็ตัดสินใจที่จะไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกายในช่วงเช้าของวันถัดไป เธอคงจะโชคดี ถ้าหากไม่เป็นอะไรเลยถ้าหากว่าป่วย เธอก็จะรีบรักษาตัวเองให้ไว ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามอย่างไรก็ตาม ยังมีปัญหาอื่นอีกที่เธอต้องเผชิญ หากไปโรงพยาบาล เธอก็ต้องลงทะเบียน ตรวจร่างกายและรับใบสั่งยาเพื่อที่จะได้รับการรักษาให้หายได้เธอไม่มีเงินเลยและไม่มีเง
Latest chapter
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
