นี่เป็นเพราะหมอทุกคนได้ออกมาเตือนผู้ที่ป่วยเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ไม่ให้แตะต้องอาหารทะเลอย่างเด็ดขาด! มันไม่ได้แค่เพียงทำให้อาการเลวร้ายลงเท่านั้น แต่ยังอาจทำให้เกิดการกัดกร่อนได้อีกด้วยฮันนาห์ขาสั่นด้วยความกลัว เธอไม่ได้ยับยั้งชั่งใจเลยสักนิด และกินอาหารทะเลเข้าไปมากแล้วด้วย คืนนี้ เธอช่างโชคร้ายอะไรอย่างนี้…ตอนนี้เองที่เวนดี้หยิบชิ้นปลิงทะเลและวางลงบนจานของฮันนาห์ จากนั้นเธอก็พูดว่า “คุณแม่ต้องตกทุกข์ได้ยากมาตั้งนาน คุณแม่ต้องทานปลิงทะเลเยอะ ๆ เพื่อบำรุงร่างกายนะคะ”ฮันนาห์รู้สึกขนลุกไปหมดทั้งตัวเมื่อมองเห็นปลิงทะเลแล้วเธอก็รู้สึกราวกับอาการคันของเธอจะยิ่งรุนแรงขึ้นไปอีกเธอรีบคืนปลิงทะเลให้เวนดี้ เธอตื่นตระหนกและรู้สึกกระอักกระอ่วนมากขณะนั้นเองที่ความร้อนจากหม้อไฟทั้งหกหม้อได้เปลี่ยนห้องให้กลายเป็นห้องซาวน่า ฮันนาห์เหงื่อแตกพลั่กชุ่มไปทั้งตัว และยังรู้สึกถึงอาการคันคะเยอที่เลวร้ายลงไปอีกเธอรีบลุกขึ้นยืนก่อนจะโพล่งออกมา “ฉันอิ่มแล้วนะคะ จะขอออกไปสูดอากาศข้างหน่อย พวกคุณอยู่ทานมื้อค่ำกันให้อร่อยนะคะ”แฮโรลด์ตอบ “คุณแม่ นี่ยังเหลือหอยเป๋าฮื้อกับหอยนางรมอีกตั้งเยอะนะค
เนื่องจากคืนนี้เป็นคืนแรกที่ครอบครัววิลสันจะได้อยู่ที่วิลล่าในธอมป์สัน เฟิร์ส พวกเขาแต่ละคนจึงมีความรู้สึกเป็นการเป็นงานอย่างแรงกล้าในหัวใจคุณท่านวิลสันเรียกตัวทั้งหมดเข้ามายังห้องนั่งเล่นแล้วทุกคนก็นั่งลงบนโซฟาสไตล์ยุโรปสุดหรู ดูเหมือนว่าคุณท่านวิลสันจะค้นพบพลังที่เธอเคยมีสมัยที่ยังคุมวิลสัน กรุ๊ปอยู่แล้วหลังจากที่กวาดสายตามองทุกคนแล้ว เธอก็พูดขึ้นว่า “วันนี้คือชัยชนะที่ได้กำหนดไว้แล้วสำหรับพวกเราทุกคน ถึงแม้ว่าวิลสัน กรุ๊ปจะยังไม่ฟื้นคืนมาจากความรุ่งโรจน์ในอดีต แต่ครอบครัวของเราก็ได้ฟื้นคืนชีพแล้ว สิ่งนี้เพียงสิ่งเดียวก็ควรค่าแก่การเฉลิมฉลอง”ทุกคนรีบพยักหน้า นอกจากสีหน้าน่าเกลียดบนใบหน้าของฮันนาห์แล้ว ทุกคนล้วนแต่ตื่นเต้นฮันนาห์กำลังรู้สึกถึงผลข้างเคียงจากอาหารทะเลแล้วตอนนี้ และความคันก็ทำให้เธอกระสับกระส่ายถึงขีดสุดคุณท่านวิลสันเหลือบมองเธอด้วยสีหน้ารังเกียจ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ฮันนาห์ แกโตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ ทำไมถึงทำตัวน่าขยะแขยงราวกับหนอนที่กำลังจะเปลี่ยนร่างเป็นดักแด้แบบนี้?”สีหน้าของฮันนาห์เแปรเปลี่ยนเป็นความน่าเกลียดน่ากลัวคุณท่านวิลสันพูดด้วยท่าทางที่หยาบคายเป็นอย่า
ฮันนาห์รู้สึกได้ว่าอาการคันของเธอนั้นเพิ่มมากขึ้น และเธอก็รู้สึกไม่สบายตัวเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ไม่มีอะไรที่เธอจะทำได้ เธอเพียงแต่ต้องอดทนให้ได้เพราะมันก็ดึกมากแล้วด้วยถึงแม้ว่าจะอยากไปโรงพยาบาล แต่เธอก็ไม่มีเงินเลย เธอจำเป็นต้องรอจนกว่าจะขายเครื่องทำกาแฟในวันพรุ่งนี้เสียก่อน เนื่องจากไม่มีทางเลือกอื่น เธอจึงทำได้แค่เพียงลุกขึ้นยืนและเดินขึ้นห้องนอนบนชั้นสองกับคริสโตเฟอร์ทันทีที่ก้าวเข้าสู่ห้องนอนสุดหรูขนาดใหญ่ คริสโตเฟอร์ก็อดไม่ได้ที่จะกระซิบ “ที่รัก ผมอยากแนบชิดกับคุณจังเลยคืนนี้...”ฮันนาห์ตกใจมากเมื่อได้ยินดังนั้น ขณะที่กำลังดิ้นรนหาทางหนี เธอก็พูดว่า “ลืมเสียเถอะ ฉันเหนื่อยแล้ว วันนี้เราเข้านอนกันไวหน่อยนะคะ”คริสโตเฟอร์ออดอ้อน “ที่รัก คุณไม่อยากหรือ?”ฮันนาห์รู้สึกอึดอัดใจมากในตอนนี้ ดังนั้นมันจึงชัดเจนมากว่าเธอไม่มีอารมณ์เอาเสียเลย เธอโพล่งออกมา “ก็ฉันบอกว่าไม่ไงคะ นั่นหมายความว่า ฉันไม่อยาก คืนนี้เราต่างคนต่างใช้ผ้าห่มของตัวเองนอนไปก็แล้วกัน”ถึงแม้ว่าคริสโตเฟอร์จะรู้สึกเศร้า แต่เขาก็รู้ว่ามันยากที่จะฝืนใจผู้เป็นภรรยาในยามที่เธอกระวนกระวายใจ ดังนั้น เขาจึงไมมีทา
เมื่อซีคได้ยินดังนั้น เขาก็พูดอย่างตื่นเต้น “นับเป็นเกียรติของผมที่ได้ทำงานรับใช้คุณครับ นายน้อย!”หลังจากนั้น ซีคก็รีบพูด “นายน้อยเวดครับ วันนี้ผมนำพันธุ์ไม้มามากกว่าสองร้อยชนิดเลยครับ ถ้าเราจะปลูกทุกต้นภายในวันนี้ มันจะใช้เวลานานมากเลยนะครับ ให้ผมสั่งคนงานเริ่มงานเลยไหมครับ? ประมาณการว่า เราน่าจะต้องใช้เวลาทำงานจนถึงตีห้าหรือหกโมงเช้าของวันพรุ่งนี้ครับ”ชาร์ลีพยักหน้าแล้วพูด “โอเค ให้คนงานเริ่มงานได้เลยตอนนี้”ซีครีบโบกมือให้ผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้าง ๆ และบอกเขาว่า “สั่งคนงานให้ลงมือเลยทันที บอกพวกลูกน้องให้ระวังด้วยนะ อย่าทำให้ต้นไม้เสียหายล่ะ โดยเฉพาะต้นเมล่อนกับผลของมัน ดูให้ดีอย่าให้ลูกเมล่อนร่วงล่ะ ถ้าพวกนายทำงานดี ฉันจะตบรางวัลเป็นซองแดงใส่เงินหนึ่งหมื่นดอลลาร์ให้พวกนายทีละคนเลย แต่ถ้างานออกมาไม่ดี และทำให้นายน้อยไม่พอใจ พวกนายก็อย่ามาโทษฉันแล้วกันที่ต้องเอาเรื่อง!”ผู้ใต้บังคับบัญชารีบก้มหน้าก้มตาก่อนจะเดินไปหาพวกคนงานและพูดว่า “ทุกคน พวกเราต้องทำงานให้หนักและทำให้ดีด้วยนะ คุณไวท์บอกว่า หากทุกคนทำงานสำเร็จเรียบร้อยเป็นที่น่าพอใจ เขาจะให้ซองแดงใส่เงินหนึ่งหมื่นดอลลาร์กับพ
ชาร์ลีหัวเราะเบาๆ ดูเหมือนว่าตอนนี้ จาค็อบจะกังวลมากว่าเอเลนจะรู้ว่ามาทิลด้ากลับมาออสเกียแล้วอย่างไรก็ตาม ถึงแม้จาค็อบจะปิดบังเรื่องนี้ได้ในช่วงสั้น ๆ แต่ก็คงไม่สามารถปิดบังเอเลนไปได้ตลอดชีวิตหรอก ระยะเวลาที่จะแอบซ่อนความจริงเรื่องนี้จากเอเลนก็ขึ้นอยู่กับโชคชะตาของชายแก่เองนั่นแหละ***คุณท่านวิลสันเป็นคนหูไว เมื่อเธอได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวด้านนอก เธอก็ลุกขึ้นจากเตียงและเดินไปยังระเบียงเมื่อมองดูดี ๆ เธอก็รู้ว่าบ้านของชาร์ลีสว่างจ้า หลังจากที่ดูใกล้ ๆ เธอก็เห็นว่ามีคนงานมากมายกำลังปลูกผลไม้และผักอยู่!เกิดบ้าอะไรขึ้นมาเนี่ย?ถ้าจะปลูกผัก พวกเขาไม่ต้องหว่านเมล็ดก่อนหรือไง?สิ่งที่ชาร์ลีกำลังทำเทียบเท่ากับการย้ายแปลงผักทั้งแปลงมาไว้ที่สนามหน้าบ้านเลยทีเดียวไอ้บ้านนอกก็ยังคงเป็นไอ้บ้านนอกอยู่วันยันค่ำ เขามีวิลล่าแสนสวยให้อยู่แต่กลับทำลายมันด้วยการปลูกผักผลไม้หลายชนิดถ้าเป็นเธอ เธอจะปลูกดอกไม้หรู ๆ แทน วิธีนี้จะทำให้เธอสามารถนำความหรูหราภูมิฐานมาสู่วิลล่าได้!อย่างไรก็ตาม เธอสามารถบอกได้ว่าคุณภาพของผักผลไม้ที่พวกเขาปลูกในสนามหน้าบ้านนั้นค่อนข้างดี มันน่าจะเป็นพวกอาหารออแ
ในที่สุดแคลร์ก็ตื่นตอนเจ็ดโมงเช้า เธอนอนหลับสบายกว่าที่เคยเป็นมาก่อน เธอไม่ฝันหรือตื่นเลยสักครั้งตลอดทั้งคืน ดูเหมือนเธอจะหลับลึกตลอดทั้งคืนเลยทีเดียว ดังนั้นวันนี้เธอจึงเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังเธอไม่เห็นชาร์ลีหลังจากที่ตื่นนอนแล้วแต่แคล์ก็ไม่แปลกใจ นั่นเป็นเพราะชาร์ลีตื่นนอนก่อนเธอทุก ๆ วันอยู่แล้วเนื่องจากเธอรู้อยู่แล้วว่าชาร์ลีจะพาเธอไปเก็บผักและผลไม้ในวันนี้ แคลร์จึงอารมณ์ดีมากและตั้งตารอหลังจากที่อาบน้ำเสร็จเรียบร้อย แคลร์ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดกีฬา แล้วจึงเดินลงมาข้างล่างเธอคิดว่าชาร์ลีคงกำลังเตรียมอาหารเช้าอยู่ เธอคาดหวังว่าจะออกเดินทางไปย่านชนบทหลังจากที่พวกเขาทั้งคู่ทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้คาดหวังว่าชาร์ลีจะรอเธออยู่ในห้องนั่งเล่นเมื่อชาร์ลีมองเห็นแคลร์ลงมาข้างล่าง เขาก็รีบทักทายเธอและยิ้มให้ “ที่รัก! เรารีบออกไปเก็บผักผลไม้กันเถอะตอนนี้!”แคลร์ประหลาดใจจึงถามขึ้นว่า “เอ๊ะ? เราจะเดินทางตอนนี้เลยหรือคะ? เรายังไม่ได้ทานมื้อเช้ากันเลย...”ชาร์ลียิ้มก่อนจะตอบ “ทำไมเราต้องทานมื้อเช้าตอนนี้ด้วยล่ะครับ? เดี๋ยวเราค่อยทานตอนกลับมาแล้วก็ได้นะ”จากนั้นชาร์ลี
แล้วแคลร์ก็มองชาร์ลีซึ่งกำลังยืนเคียงข้างเธอด้วยความประหลาดใจและมีความไม่อยากจะเชื่ออยู่บนใบหน้า“นี่… ฉัน… ฉันไม่ได้กำลังฝันไปใช่ไหมคะ? ชาร์ลี ทำไมถึงได้มีสวนผักผลไม้อยู่ในบ้านเราด้วยล่ะ?!” ชาร์ลีมองเธอด้วยความรักใคร่ก่อนจะยิ้มและพูดว่า “เด็กโง่ แน่นอนสิ คุณไม่ได้กำลังฝันไป คุณไม่ได้ชื่นชอบการเก็บผักผลไม้หรอกเหรอ? ผมให้คนหาพันธุ์ผักและผลไม้ที่ดีที่สุดในโอลรัส ฮิลล์มาให้เลยนะ ผมจะดูแลแปลงผักให้คุณด้วยในอนาคต จะได้แน่ใจว่ามันจะออกดอกออกผลมาเยอะ ๆ ให้คุณเก็บได้ตลอดทั้งสี่ฤดูในหนึ่งปีเลย!”แคลร์ซาบซึ้งมากจนดวงตากลายเป็นสีแดงเธอไม่เคยฝันมาก่อนเลยว่าสามีของเธอจะเตรียมเซอร์ไพรซ์ชิ้นใหญ่ไว้ให้เธอ!ตอนที่เธอยังเด็ก เธอเฝ้าฝันมาตลอดที่จะได้ปลูกผักผลไม้บริเวณสนามหน้าบ้านของตัวเอง เธอคงจะพอใจที่สุดแล้ว ถึงแม้มันจะเป็นแค่เพียงต้นมะเขือเทศหรือพริกอย่างไรก็ตาม คุณท่านวิลสันไม่เคยให้โอกาสนี้กับเธอเลยสักครั้งโดยไม่คาดฝัน สามีของเธอก็ได้มอบสวนผักผลไม้ที่ทั้งใหญ่และสวยงามให้เธอในชั่วข้ามคืนแคลร์ยิ่งรู้สึกซาบซึ้งขึ้นไปอีกเพราะคำมั่นสัญญาที่เต็มไปด้วยความรักของชาร์ลีที่มอบให้เธอแม้ว่าชาร์ลี
เช้านี้แคลร์รู้สึกราวกับเป็นผู้หญิงที่มีความสุขมากที่สุดในโลกในทางกลับกันก็มีผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่รู้สึกว่าเธอคือผู้หญิงที่โชคร้ายที่สุดในโลกผู้หญิงคนนั้นก็คือฮันนาห์ซึ่งกำลังอยู่ที่โรงพยาบาลซิลเวอร์วิงเธออยู่ที่แผนกนรีเวชกำลังรอให้ถึงคิวของตัวเอง ก่อนหน้าเธอมีคิวที่ยาวมากและในที่สุดก็ถึงคิวของเธอหลังจากที่เข้าไปในห้อง หมอก็เริ่มการตรวจตามปกติ แต่แม้แต่หมอที่มีประสบการณ์ก็ยังอ้าปากค้างด้วยความงงเมื่อเห็นสภาพที่ฮันนาห์เป็นและถามว่า “เกิดอะไรขึ้นคะ? ทำไมคุณถึงทำแบบนี้กับตัวเองล่ะ? คุณไม่ใส่ใจสุขอนามัยส่วนบุคคลบ้างเลยหรือ?”ถึงแม้จะเป็นหมอผู้หญิงที่เข้ามาดูแลเธอ แต่สีหน้าของฮันนาห์ก็กลายเป็นสีแดงน่าเกลียดจากการเน้นย้ำของหมอ แล้วเธอก็ภาวนาขอให้ตัวเองหายตัวไปจากห้องนี้เดี๋ยวนี้เลย เธอปิดหน้าด้วยความอับอายและพูดว่า “คุณหมอคะ พูดตรง ๆ เลยนะคะ มันเป็นเพราะผู้ชายของดิฉันค่ะ เขาไม่ใส่ใจเรื่องความสะอาดมากเท่าไหร่...”หมอบ่นพร้อมทั้งถอนหายใจหนักหน่วง “คุณควรบอกให้เขาสร้างสุขนิสัยที่ดีและดูแลเรื่องความสะอาดส่วนบุคคลด้วยนะคะ! ดูสิ่งที่เขาทำกับคุณสิ! นี่มันร้ายแรงมากนะคะ หมอต้องเตือนคุณเลย