เมื่อซีคได้ยินดังนั้น เขาก็พูดอย่างตื่นเต้น “นับเป็นเกียรติของผมที่ได้ทำงานรับใช้คุณครับ นายน้อย!”หลังจากนั้น ซีคก็รีบพูด “นายน้อยเวดครับ วันนี้ผมนำพันธุ์ไม้มามากกว่าสองร้อยชนิดเลยครับ ถ้าเราจะปลูกทุกต้นภายในวันนี้ มันจะใช้เวลานานมากเลยนะครับ ให้ผมสั่งคนงานเริ่มงานเลยไหมครับ? ประมาณการว่า เราน่าจะต้องใช้เวลาทำงานจนถึงตีห้าหรือหกโมงเช้าของวันพรุ่งนี้ครับ”ชาร์ลีพยักหน้าแล้วพูด “โอเค ให้คนงานเริ่มงานได้เลยตอนนี้”ซีครีบโบกมือให้ผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้าง ๆ และบอกเขาว่า “สั่งคนงานให้ลงมือเลยทันที บอกพวกลูกน้องให้ระวังด้วยนะ อย่าทำให้ต้นไม้เสียหายล่ะ โดยเฉพาะต้นเมล่อนกับผลของมัน ดูให้ดีอย่าให้ลูกเมล่อนร่วงล่ะ ถ้าพวกนายทำงานดี ฉันจะตบรางวัลเป็นซองแดงใส่เงินหนึ่งหมื่นดอลลาร์ให้พวกนายทีละคนเลย แต่ถ้างานออกมาไม่ดี และทำให้นายน้อยไม่พอใจ พวกนายก็อย่ามาโทษฉันแล้วกันที่ต้องเอาเรื่อง!”ผู้ใต้บังคับบัญชารีบก้มหน้าก้มตาก่อนจะเดินไปหาพวกคนงานและพูดว่า “ทุกคน พวกเราต้องทำงานให้หนักและทำให้ดีด้วยนะ คุณไวท์บอกว่า หากทุกคนทำงานสำเร็จเรียบร้อยเป็นที่น่าพอใจ เขาจะให้ซองแดงใส่เงินหนึ่งหมื่นดอลลาร์กับพ
ชาร์ลีหัวเราะเบาๆ ดูเหมือนว่าตอนนี้ จาค็อบจะกังวลมากว่าเอเลนจะรู้ว่ามาทิลด้ากลับมาออสเกียแล้วอย่างไรก็ตาม ถึงแม้จาค็อบจะปิดบังเรื่องนี้ได้ในช่วงสั้น ๆ แต่ก็คงไม่สามารถปิดบังเอเลนไปได้ตลอดชีวิตหรอก ระยะเวลาที่จะแอบซ่อนความจริงเรื่องนี้จากเอเลนก็ขึ้นอยู่กับโชคชะตาของชายแก่เองนั่นแหละ***คุณท่านวิลสันเป็นคนหูไว เมื่อเธอได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวด้านนอก เธอก็ลุกขึ้นจากเตียงและเดินไปยังระเบียงเมื่อมองดูดี ๆ เธอก็รู้ว่าบ้านของชาร์ลีสว่างจ้า หลังจากที่ดูใกล้ ๆ เธอก็เห็นว่ามีคนงานมากมายกำลังปลูกผลไม้และผักอยู่!เกิดบ้าอะไรขึ้นมาเนี่ย?ถ้าจะปลูกผัก พวกเขาไม่ต้องหว่านเมล็ดก่อนหรือไง?สิ่งที่ชาร์ลีกำลังทำเทียบเท่ากับการย้ายแปลงผักทั้งแปลงมาไว้ที่สนามหน้าบ้านเลยทีเดียวไอ้บ้านนอกก็ยังคงเป็นไอ้บ้านนอกอยู่วันยันค่ำ เขามีวิลล่าแสนสวยให้อยู่แต่กลับทำลายมันด้วยการปลูกผักผลไม้หลายชนิดถ้าเป็นเธอ เธอจะปลูกดอกไม้หรู ๆ แทน วิธีนี้จะทำให้เธอสามารถนำความหรูหราภูมิฐานมาสู่วิลล่าได้!อย่างไรก็ตาม เธอสามารถบอกได้ว่าคุณภาพของผักผลไม้ที่พวกเขาปลูกในสนามหน้าบ้านนั้นค่อนข้างดี มันน่าจะเป็นพวกอาหารออแ
ในที่สุดแคลร์ก็ตื่นตอนเจ็ดโมงเช้า เธอนอนหลับสบายกว่าที่เคยเป็นมาก่อน เธอไม่ฝันหรือตื่นเลยสักครั้งตลอดทั้งคืน ดูเหมือนเธอจะหลับลึกตลอดทั้งคืนเลยทีเดียว ดังนั้นวันนี้เธอจึงเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังเธอไม่เห็นชาร์ลีหลังจากที่ตื่นนอนแล้วแต่แคล์ก็ไม่แปลกใจ นั่นเป็นเพราะชาร์ลีตื่นนอนก่อนเธอทุก ๆ วันอยู่แล้วเนื่องจากเธอรู้อยู่แล้วว่าชาร์ลีจะพาเธอไปเก็บผักและผลไม้ในวันนี้ แคลร์จึงอารมณ์ดีมากและตั้งตารอหลังจากที่อาบน้ำเสร็จเรียบร้อย แคลร์ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดกีฬา แล้วจึงเดินลงมาข้างล่างเธอคิดว่าชาร์ลีคงกำลังเตรียมอาหารเช้าอยู่ เธอคาดหวังว่าจะออกเดินทางไปย่านชนบทหลังจากที่พวกเขาทั้งคู่ทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้คาดหวังว่าชาร์ลีจะรอเธออยู่ในห้องนั่งเล่นเมื่อชาร์ลีมองเห็นแคลร์ลงมาข้างล่าง เขาก็รีบทักทายเธอและยิ้มให้ “ที่รัก! เรารีบออกไปเก็บผักผลไม้กันเถอะตอนนี้!”แคลร์ประหลาดใจจึงถามขึ้นว่า “เอ๊ะ? เราจะเดินทางตอนนี้เลยหรือคะ? เรายังไม่ได้ทานมื้อเช้ากันเลย...”ชาร์ลียิ้มก่อนจะตอบ “ทำไมเราต้องทานมื้อเช้าตอนนี้ด้วยล่ะครับ? เดี๋ยวเราค่อยทานตอนกลับมาแล้วก็ได้นะ”จากนั้นชาร์ลี
แล้วแคลร์ก็มองชาร์ลีซึ่งกำลังยืนเคียงข้างเธอด้วยความประหลาดใจและมีความไม่อยากจะเชื่ออยู่บนใบหน้า“นี่… ฉัน… ฉันไม่ได้กำลังฝันไปใช่ไหมคะ? ชาร์ลี ทำไมถึงได้มีสวนผักผลไม้อยู่ในบ้านเราด้วยล่ะ?!” ชาร์ลีมองเธอด้วยความรักใคร่ก่อนจะยิ้มและพูดว่า “เด็กโง่ แน่นอนสิ คุณไม่ได้กำลังฝันไป คุณไม่ได้ชื่นชอบการเก็บผักผลไม้หรอกเหรอ? ผมให้คนหาพันธุ์ผักและผลไม้ที่ดีที่สุดในโอลรัส ฮิลล์มาให้เลยนะ ผมจะดูแลแปลงผักให้คุณด้วยในอนาคต จะได้แน่ใจว่ามันจะออกดอกออกผลมาเยอะ ๆ ให้คุณเก็บได้ตลอดทั้งสี่ฤดูในหนึ่งปีเลย!”แคลร์ซาบซึ้งมากจนดวงตากลายเป็นสีแดงเธอไม่เคยฝันมาก่อนเลยว่าสามีของเธอจะเตรียมเซอร์ไพรซ์ชิ้นใหญ่ไว้ให้เธอ!ตอนที่เธอยังเด็ก เธอเฝ้าฝันมาตลอดที่จะได้ปลูกผักผลไม้บริเวณสนามหน้าบ้านของตัวเอง เธอคงจะพอใจที่สุดแล้ว ถึงแม้มันจะเป็นแค่เพียงต้นมะเขือเทศหรือพริกอย่างไรก็ตาม คุณท่านวิลสันไม่เคยให้โอกาสนี้กับเธอเลยสักครั้งโดยไม่คาดฝัน สามีของเธอก็ได้มอบสวนผักผลไม้ที่ทั้งใหญ่และสวยงามให้เธอในชั่วข้ามคืนแคลร์ยิ่งรู้สึกซาบซึ้งขึ้นไปอีกเพราะคำมั่นสัญญาที่เต็มไปด้วยความรักของชาร์ลีที่มอบให้เธอแม้ว่าชาร์ลี
เช้านี้แคลร์รู้สึกราวกับเป็นผู้หญิงที่มีความสุขมากที่สุดในโลกในทางกลับกันก็มีผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่รู้สึกว่าเธอคือผู้หญิงที่โชคร้ายที่สุดในโลกผู้หญิงคนนั้นก็คือฮันนาห์ซึ่งกำลังอยู่ที่โรงพยาบาลซิลเวอร์วิงเธออยู่ที่แผนกนรีเวชกำลังรอให้ถึงคิวของตัวเอง ก่อนหน้าเธอมีคิวที่ยาวมากและในที่สุดก็ถึงคิวของเธอหลังจากที่เข้าไปในห้อง หมอก็เริ่มการตรวจตามปกติ แต่แม้แต่หมอที่มีประสบการณ์ก็ยังอ้าปากค้างด้วยความงงเมื่อเห็นสภาพที่ฮันนาห์เป็นและถามว่า “เกิดอะไรขึ้นคะ? ทำไมคุณถึงทำแบบนี้กับตัวเองล่ะ? คุณไม่ใส่ใจสุขอนามัยส่วนบุคคลบ้างเลยหรือ?”ถึงแม้จะเป็นหมอผู้หญิงที่เข้ามาดูแลเธอ แต่สีหน้าของฮันนาห์ก็กลายเป็นสีแดงน่าเกลียดจากการเน้นย้ำของหมอ แล้วเธอก็ภาวนาขอให้ตัวเองหายตัวไปจากห้องนี้เดี๋ยวนี้เลย เธอปิดหน้าด้วยความอับอายและพูดว่า “คุณหมอคะ พูดตรง ๆ เลยนะคะ มันเป็นเพราะผู้ชายของดิฉันค่ะ เขาไม่ใส่ใจเรื่องความสะอาดมากเท่าไหร่...”หมอบ่นพร้อมทั้งถอนหายใจหนักหน่วง “คุณควรบอกให้เขาสร้างสุขนิสัยที่ดีและดูแลเรื่องความสะอาดส่วนบุคคลด้วยนะคะ! ดูสิ่งที่เขาทำกับคุณสิ! นี่มันร้ายแรงมากนะคะ หมอต้องเตือนคุณเลย
ฮันนาห์มึนงงและสับสนเมื่อเห็นผลตรวจ!ไม่เพียงแค่เธอจะเป็นโรคหนองใน แต่เธอยังเป็นซิฟิลิสด้วย?!ไอ้ผู้คุมระยำคือราชาแห่งโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ดี ๆ นี่เอง!เขาคือต้นเหตุของความเดือดร้อนทั้งหลายทั้งปวงของเธอจริง ๆ ขาของฮันนาห์เหลวยวบเป็นเยลลี่ เธอจึงรีบเอนตัวพิงกำแพงและนั่งลงบนพื้น ขณะที่ปาดน้ำตา เธอก็เปิดดูรายงานหน้าที่สามด้วยมืออันสั่นเทารายงานแผ่นที่สามบอกว่า: ตรวจหาเชื้อเอชไอวี ค่าตัวแปรที่ต้องการวัดคือ 0.11 ตามด้วยค่าอ้างอิงระบุว่า ผลเป็นลบในที่สุดฮันนาห์ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกเธอรู้สึกโชคดีอย่างล้นเหลือที่ไม่มีเชื้อโรคเอดส์ ไม่อย่างนั้นมันคงเป็นจุดจบสำหรับเธออย่างแน่นอนเธอกลืนน้ำลายอย่างโล่งใจ ในที่สุดก็พบความสบายใจได้บ้างเล็กน้อย จากนั้นก็พลิกไปหน้าสุดท้ายของผลตรวจฮอโมนส์ฮิวแมนคอริออนิกโกนาโดโทรฟิน (เอชซีจี): 5324.2!เธออ่านค่าซ้ำแล้วซ้ำเล่า กลอกตาขึ้นข้างบนและก็เกือบจะเป็นลมนี่มัน… ค่าชี้วัดการตั้งครรภ์ว่าเป็นบวกไม่ใช่หรือ?!จากนั้นเธอก็รีบดูหมายเหตุที่อยู่ด้านหลัง ค่าชี้วัดบ่งบอกว่าตั้งครรภ์ได้สี่ถึงแปดสัปดาห์ห้วงเวลาสอดคล้องกับช่วงที่เธออยู่ที่เหมืองถ่านหิน
ฮันนาห์ตกตะลึงจนนิ่งไปชั่วครู่ เมื่อเธอรวบรวมสติได้ ความคิดแรกของเธอก็คือต้องกำจัดทารกให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ เธอหันไปหาหมออย่างรวดเร็วและถาม “คุณหมอคะ นัดหมายสำหรับการทำแท้งที่เร็วที่สุดคือวันไหนคะ?”“ถ้าคุณต้องการ ดิฉันสามารถจัดให้ได้ในสัปดาห์ถัดไปค่ะ เร็วที่สุดก็คือวันจันทร์”ฮันนาห์ตัวสั่นเทิ้มและตื่นตระหนกเมื่อได้ยินว่าจะต้องรอจนถึงวันจันทร์ แล้วเธอจึงถามอย่างกระวนกระวาย “ทำไมดิฉันต้องรอจนถึงวันจันทร์เลยล่ะคะ? ถ้ามันเกี่ยวกับเรื่องเงิน ดิฉันสามารถจ่ายเพิ่มเป็นสองเท่าหรือสิบเท่าของราคาเลยนะคะ!”สถานการณ์ในตอนนี้จริงจังมาก ช้าไปหนึ่งวันอาจมีความเป็นไปได้สูงว่าการตั้งครรภ์ของเธออาจถูกค้นพบได้ เธอจึงอดไม่ได้ที่จะกระวนกระวายใจหมอส่ายหน้าและระบุว่า “มันไม่เกี่ยวกับเรื่องเงินหรอกค่ะ แต่มีเพียงการตรวจรักษาทางคลีนิคเท่านั้นที่เปิดในช่วงสุดสัปดาห์ หากคุณต้องการทำแท้งเด็ก คุณก็ต้องรอจนถึงวันจันทร์”“ก็ได้ค่ะ… เราจะทำมันในวันจันทร์เลยค่ะ”สีหน้าของฮันนาห์เปลี่ยนเป็นบูดบึ้ง เธอตื่นตระหนกแต่ก็ต้องยอมรับชะตากรรมอย่างไรเสีย เธอก็ไม่สามารถจัดการเรื่องนี้ได้ด้วยมือของเธอเองการทำแท้
คริสโตเฟอร์บอก “แม่บอกให้เธอไปตลาดแล้วซื้อเนื้อมาตอนขากลับ แล้วกลับบ้านมาทำมื้อเที่ยงด้วย”ฮันนาห์รู้สึกหงุดหงิดแต่ก็ตอบอย่างเรียบ ๆ “ได้ ฉันจะแวะที่ตลาดแล้วกลับมาบ้าน”…ชาร์ลีกับแคลร์ใช้เวลาอยู่ในสวนเล็ก ๆ ของพวกเขาทั้งเช้า เก็บบรรดาผักต่าง ๆแคลร์มีความสุข รู้สึกมีชีวิตชีวาและไร้ความกังวลเหมือนสาวน้อยวัย 18 เธอเก็บผักอย่างร่าเริง พรวนดินและรดน้ำต้นไม้อย่างตั้งใจเอเลนยังอยากถ่ายรูปเอาไปลงโซเชียล เธอชักเริ่มหมดความอดทนเมื่อคู่สามีภรรยานั้นใช้เวลาอยู่ในสวนนานไม่เลิกราเมื่อชาร์ลีกับแคลร์เดินเข้าบ้านมาพร้อมผักตะกร้าใหญ่ เธอก็รีบวิ่งลงไปด้านล่างพร้อมมือถือ ก่อนถ่ายรูปเซลฟี่และรูปของสวนทุกมุมหลังจากยืนกลางแสงแดดแผดเผาถ่ายรูปจนนับไม่ถ้วน เธอก็เร่งเข้ามาในบ้านก่อนชโลมเจลว่านหางจระเข้บนใบหน้าและแขนเพื่อป้องกันผิวไหม้ ขณะที่ทาเธอก็เลื่อนดูรูปในมือถือไปด้วย ก่อนเลือกมา 9 รูปอย่างตั้งใจเพื่อโพสต์ลงบนโชเชียลพร้อมคำอธิบายว่า “ดูสวนผักของเราสิ ผักน้อย ๆ น่ารักของฉันโตอย่างสวยงามเพราะการดูแลอย่างตั้งใจของฉันเอง”เมื่อรูปอัปโหลดไปเรียบร้อย เธอก็ได้รับการกดถูกใจและความเห็นมากมายชื่นชมสวนของ