LOGINShare
บทที่ 63
Last Updated:
2025-03-10 13:53:48
Related chapters
กฎคือห้ามรัก บทที่ 64
ไม่ใช่แค่เทวาหรอกที่จำข้าวหอมได้ ข้าวหอมก็จำผู้ชายในคืนนั้นได้แม่น คนบ้าอะไรอยู่ดีๆ ก็เอาขายื่นมาขัดขาเธอให้ล้มและตัวเองก็เข้ามาช่วยแต่ข้าวหอมไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นน้องชายของรุ่นพี่เทวิน เพราะดูการแต่งตัวหรือแม้แต่นิสัยคนละเรื่องเลย"ผมว่าคุณผู้หญิงเข้าไปในบ้านดีกว่าครับ" ถึงแม้ผู้ชายคนนี้จะเป็นน้องชายของเจ้าของบ้าน แต่ดูท่าทางแล้วไม่น่าไว้ใจ บอดี้การ์ดก็เลยยังคงกันเทวาไม่ให้เข้าใกล้สโนไวท์อยู่ดี"อะไรของพวกนี้วะ ว่าจะหนีมาพักสมองสักหน่อย" พอเรียนจบเทวาก็บอกพ่อว่าจะมาช่วยงานพี่ชาย ..ที่บอกแบบนั้นเพราะถ้าเขาไม่มีงานทำพ่อจะให้เข้าโรงเรียนเตรียมทหาร ถึงแม้ไม่ได้เรียนมาทางด้านนี้แต่ก็ไม่สายที่จะเริ่มเรียนที่ศิลาอยากให้เทวารับราชการเผื่อว่าลูกจะเปลี่ยนนิสัยได้บ้าง แต่คนแบบเทวาถ้าเขาไม่ยอมเปลี่ยนเองก็ไม่มีใครสามารถบังคับเขาได้สโนไวท์รอเทวินกลับบ้านจนค่ำมืด เขาก็ยังไม่กลับมา"จะไปไหน" ข้าวหอมรีบไปหยุดสโนไวท์ที่กำลังจะออกจากห้อง"ฉันจะลงไปถามคนข้างล่างว่ามันยังไงกันแน่ ทำไมพี่วินถึงยังไม่กลับ..มันเกิดอะไรขึ้น""แต่พี่เขาบอกให้รออยู่ข้างบน""ฉันรู้สึกยังไงไม่รู้""รู้สึกอะไร หรือว่าเธอไ
Last Updated : 2025-03-10กฎคือห้ามรัก บทที่ 65
"งื้ออออ!!" มือเรียวยกขึ้นมาเช็ดริมฝีปากทันทีที่เขาปล่อยให้เธอเป็นอิสระ เพราะเมื่อสักครู่เทวาไม่ได้ใช้มือตัวเองปิดปากเธอ แต่เขาใช้ปากของเขาเอง..นั่นหมายถึงจูบ "ไอ้!!""ไอ้อะไรพูดดีๆ นะ บอกแล้วไงว่าห้ามกรี๊ดยังจะแหกปากอีก""ไอ้คนเลว ไอ้คนชั่ว!""อ้าวสงสัยว่าอยากจะโดนอีกครั้ง เดี๋ยวพี่จัดให้น้อง""กรี๊ด!" ข้าวหอมกรี๊ดใส่หน้าก่อนที่จะรีบออกมาจากห้องของเธอเอง แล้วตรงมาที่ห้องของสโนไวท์กับเทวิน "สโนว์เธอไปอยู่ไหน รู้ไหมว่าอีตาบ้านี่รังแกฉัน งื้ออออ" ไม่คิดว่าจูบแรกของเธอจะถูกผู้ชายแบบนี้ขโมยไป ข้าวหอมไม่ได้พิศวาสเลยที่เขาเป็นลูกชายของเจ้าใหญ่นายโต เพราะดูแล้วนิสัยผู้ชายคนนี้แย่มาก[โรงพยาบาล]"มันเป็นแบบนี้ได้ยังไงคะ ใครทำพี่""พี่ไม่เป็นอะไรมากแล้ว ไม่ร้องนะ""ใครเป็นคนยิงพี่ บอกฉันมา""ทุกอย่างมันจบแล้ว""พี่ก็บอกฉันมาสิว่ามันเกิดเรื่องอะไร ตำรวจจับมันได้หรือยัง""โอ๊ย""พี่ไม่ต้องขยับตัว" สโนไวท์เช็ดน้ำตาตัวเองออก เพราะเมื่อสักครู่เขากำลังจะเอื้อมมือมาเช็ดให้กับเธอ"เรื่องที่เกิดขึ้นครั้งนั้นทำไมเราถึงไม่บอกพี่""มันเกี่ยวกับเรื่องนั้นเหรอคะ" ไม่ต้องบอกเธอก็พอจะรู้แล้วว่าเขาหมายถึงเรื่อ
Last Updated : 2025-03-10กฎคือห้ามรัก บทที่ 66
กฎคือห้ามรัก บทที่ 66 [เทวา)จะไม่ช่วยพี่ชายก็ไม่ได้ เพราะเห็นสภาพที่พี่ชายนอนบาดเจ็บอยู่บนเตียง ถึงแม้เขาไม่เอาไหนแค่ไหนก็คงต้องได้ช่วยแล้วล่ะ"เอาวะถ้าไม่เจ๊งก่อนนะ" เทวามองดูตัวเองในกระจก เขาชอบแต่งตัวแบบสบายๆ แบดๆ หน่อย แต่ครั้งนี้ต้องใส่สูทผูกเนคไท หึ..คงกลัวเมียรู้มากสินะถึงยอมให้กิ๊กมาทำงานกับเราพอเทวาลงมาจากชั้นบนก็ไม่เห็นข้าวหอมแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจ เดินตรงไปขึ้นรถซึ่งมีคนขับรถคู่ใจของพี่ชายทำหน้าที่ และผู้ช่วยมือขวายืนคอยเปิดประตูให้"เชิญครับคุณเทวา" ก้าวหน้าเคยเจอเทวาอยู่ไม่กี่ครั้งพอรถเคลื่อนตัวออกมาก้าวหน้าก็ส่งเอกสารให้เทวาได้อ่านดู ว่าควรทำตัวยังไง หรือเรียกอีกอย่างว่าสคริปต์เพื่อพูดในที่ประชุมเรื่องที่เทวินถูกยิงในครั้งนี้ไม่ใช่ปิดข่าวแค่ภายนอก ภายในก็ถูกปิดข่าวด้วย เพราะไม่อยากให้เกิดเรื่องวุ่นวาย หรือบางทีอาจจะมีคนหัวหมอโอนถ่ายหุ้นของลักขณามาเป็นของตัวเอง ถ้าเป็นแบบนั้นผู้ถือหุ้นรายใหญ่อาจจะถูกเปลี่ยนมือก็เป็นได้ห้องประชุมผู้บริหาร.."อะไรครับเนี่ย อยู่ดีๆ จะมาให้น้องชายดูงานแทน มันไม่ใช่ตำแหน่งพนักงานนะครับที่จะทำแทนกันได้" แน่นอนว่าต้องมีคำพูดที่ส่อไปในทางล
Last Updated : 2025-03-10กฎคือห้ามรัก บทที่ 67
"หยุดนะคุณเทวา ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นของคุณนะ"จากประโยคแรกที่เทวากำลังจะหยุดตามคำที่เธอบอก แต่พอมีประโยคหลังตามมาใจเทวาก็ฮึดขึ้นอีก"ไม่ใช่เพื่อนเล่น..แต่เล่นเพื่อนได้ใช่ไหม""กรี๊ด ถอยไปนะ!""ข้างในเขาจะฆ่ากันไหมคะ""คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้งครับ" กุ้งนางและก้าวหน้าได้แต่ยืนลุ้นอยู่หน้าประตู ว่างานนี้จะมีเลือดสาดไหมในห้อง.."ก็ได้ถ้างั้นฉันไปล่ะ" จากที่เดินมุ่งตรงเข้าไปหาข้าวหอม เทวาก็เดินเลี่ยงออกแล้วเปิดประตู"นี่! คุณกลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!" จะเดินตามไปก็ไม่ได้เพราะกระโปรงยังอยู่ในสภาพเดิม"หึหึ กลับก็กลัวสิ""มีอะไรกันหรือเปล่าครับ" ก้าวหน้าเห็นเทวาขำออกมาจากในห้อง ส่วนกุ้งนางชะโงกหน้าเข้าไปมองคนที่อยู่ในนั้น"ว้ายย น้องข้าว""อะไรครับ" ก้าวหน้าที่กำลังจะเดินตามเทวินพอได้ยินเสียงร้องของกุ้งนางก็รีบเดินมาที่ห้อง"คุณเก้าอย่าเข้ามาค่ะ" กุ้งนางรีบปิดประตูไว้ "ทำไมเราถึงอยู่สภาพแบบนี้""ก็อีตาบ้านั่นน่ะสิมันแกล้งข้าว""อีตาบ้า? อย่าพูดแบบนี้อีกนะ นั่นน้องชายบอสเลยนะ""น้องชายยังไงนิสัยไม่เหมือนกันเลย""เดี๋ยวพี่ไปหาอะไรมาให้เปลี่ยน รออยู่ในนี้แหละ"คนบ้าอะไรไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย ..อา
Last Updated : 2025-03-10กฎคือห้ามรัก บทที่ 68
หลังจากที่ก้าวหน้าทั้งขอร้องและอ้อนวอนจนข้าวหอมใจอ่อนยอมตามเทวาเข้ามาในห้องประชุมแต่ก้าวหน้าก็ไม่ได้ทิ้งให้ทั้งสองเข้ามาตามลำพังเพราะเขาเดินตามเข้ามาด้วย"งานของลูกค้าที่มีปัญหา ใครจะเป็นคนไปเคลียร์ล่ะครับ""ถ้าลูกค้าคนไหนมีปัญหาก็ยกเลิกสัญญาแค่นี้ก็จบ""คุณ!" ข้าวหอมซึ่งไม่ได้อ่านเอกสารที่ก้าวหน้าให้กับเทวารีบพูดขัดจังหวะ "คุณจะบ้าเหรอ กว่าจะได้ลูกค้าแต่ละคน""ใช่ครับ..แค่เด็กฝึกงานยังคิดออกเลย ว่ากว่าทางบริษัทจะได้ลูกค้ามาแต่ละคน แล้วคุณจะมาบริหารบริษัทได้ยังไง"ข้าวหอมถึงกับหน้าเสียเมื่อเป็นคนเปิดทางให้ฝ่ายตรงข้ามต่อว่าเทวาได้"ในเมื่อบริษัทของเราจะผลิตสินค้าเอง..ทำไมต้องแคร์ลูกค้าพวกที่จะมาผลิตสินค้าในบริษัทเราด้วยล่ะครับ""อะไรนะ? บริษัทมีนโยบายจะผลิตสินค้าเองเหรอคะ?" เรื่องนี้สโนไวท์ยังไม่เล่าให้ข้าวหอมฟังเพราะเกิดเรื่องขึ้นมาเสียก่อน แต่ในเอกสารนั้นก็ได้เขียนรายละเอียดไว้หมดแล้ว"หึ.. ผมว่าพวกคุณนัดกันก่อนดีกว่าไหมครับ ค่อยเรียกประชุม ดูเหมือนว่าผู้ช่วยกับเจ้านายจะยังไม่คุยกันเลย""ดูคุณจะมีปัญหากว่าใครเพื่อนเลยนะครับคุณเสนา ผมคิดว่าเราควรจะนัดทานข้าวกันสักมื้อ""ได้เลยครับ เอ
Last Updated : 2025-03-10กฎคือห้ามรัก บทที่ 69
"......" อันอันเหลือบตามองไปที่เสนา เพราะดูทุกอย่างมันไม่เป็นไปตามแผนเลย และสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นพูด นักข่าวที่ถูกจ้างวานมาคงได้ข่าวใหม่แน่เสนาก็ไม่มีแผนสำรองด้วย แถมยังเข้าไปตอนนี้ไม่ได้ เพราะไม่เช่นนั้นจะดูออกหน้าออกตาเกินไป"กลับบ้านได้หรือยังคะ นี่มันก็ดึกมากแล้วคุณไม่เป็นห่วงฉันกับลูกเลยเหรอ"คนที่กำลังสนุกสนานอยู่ข้างๆ ต่างก็หันมองมา เพราะดูเหมือนภรรยาจะมาตามสามีที่ออกมาเที่ยวกับผู้หญิงอื่นกลับบ้าน"ผมว่าเรากลับกันก่อนเถอะครับ" ก้าวหน้าหันมองไปที่นักข่าว ที่จริงทั้งสองมองเหตุการณ์อยู่ครู่หนึ่งแล้ว พอเห็นเสนาหันไปส่งซิกให้กับใครบางคน ทั้งสองถึงได้รีบเข้ามาฉันทำบ้าอะไรลงไปวะเนี่ย ข้าวหอมเพิ่งคิดได้ว่าตัวเองไม่น่าเล่นบทบาทนั้นเลย แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้ก็ไม่รู้ว่าจะเคลียร์สถานการณ์ตรงหน้าได้ยังไงพอคิดได้แบบนั้นข้าวหอมก็รีบวิ่งออกไปก่อน จะตามออกมาหรือไม่ตามก็เรื่องของพวกเขาแล้วกันออกมาถึงข้าวหอมก็เรียกแท็กซี่ ..ทีแรกว่าจะไม่มาแล้วเชียว แต่กลัวว่าบริษัทของเพื่อนจะมีปัญหา เวลาตัวเองมีปัญหาเพื่อนก็ยื่นมือเข้ามาช่วยตลอด ทำไมแค่นี้จะช่วยเพื่อนไม่ได้เช้าวันต่อมา..ก๊อก..ก๊อก.. ที่จริงเมื่อค
Last Updated : 2025-03-10กฎคือห้ามรัก บทที่ 70
"ถอยออกไปนะ ไม่งั้นฉันจะร้องให้คนข้างนอกเข้ามาช่วย""เดี๋ยวนะ..เธอบอกว่าท้องกับฉันไม่ใช่เหรอ ทำไมกลัว""คือว่าฉัน..""จะแก้ตัวว่ายังไง""ไม่มีอะไรจะแก้" เห็นใบหน้ายียวนกวนประสาทของเขาแล้ว ถึงแม้อธิบายไปคนแบบนี้ก็คงไม่ฟัง"แน่ใจเหรอว่าไม่มีอะไรจะแก้? แต่ฉันเห็นว่ามีเยอะเลย" ดวงตาคมมองตั้งแต่หน้าอกลงไปถึงสิ่งที่หวงแหนของผู้หญิง แล้วก็มองขึ้นมาสบตาเจ้าของเรือนร่างนั้น"ถ้าไม่มีอะไรจะพูดแล้ว..ฉันขอตัว" หญิงสาวหันไปกำลังจะเปิดประตู แต่ช้ากว่าคนที่ยืนอยู่ด้านใน"เอ๊ะนี่ี่คุณ! ช่วย.. อืมมม" ข้าวหอมกำลังจะตะโกนออกไปบอกทหารที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูแต่ก็ไม่ทันอีกนั่นแหละ เพราะตอนนี้เธอถูกเขาปิดปากไว้ด้วยปากของเขาเองกำปั้นเล็กทุบลงลำแขนแกร่งเพื่อหยุดเขา..แต่อีกฝ่ายดูเหมือนจะไม่สนใจ"อืมม!" เธอพยายามกัดฟันไว้เพื่อไม่ให้เขารุกล้ำเข้ามาในพื้นที่ด้านใน แต่ก็สู้แรงดันลิ้นของเทวาไม่ได้ จนตอนนี้ลิ้นของเขาเข้ามาสัมผัสในโพรงปากดวงตากลมที่เปิดกว้างอยู่ ค่อยๆ หลับลงช้าๆ เมื่อถูกอีกฝ่ายเล้าโลมหนักขึ้น ที่จริงเธอไม่ได้เคลิ้มไปกับรสจูบของเขาเลย แต่เธอหยุดเขาไม่ได้ก็เลยต้องปล่อยให้จูบจนพอใจเทวาค่อยๆ ขยับริมฝี
Last Updated : 2025-03-10กฎคือห้ามรัก บทที่ 71
มาถึงห้องข้าวหอมก็รีบล็อกประตูให้มิดชิดเข้าไว้ เขาเป็นผู้ชายไม่แปลกหรอกที่จะมือไวเพราะเธอก็เห็นอยู่ว่าเขาก็มือไวกับลูกสาวของเสนาเหมือนกัน แต่คนที่แปลกก็คือเธอดันไปปล่อยให้เขาลูบคลำ ไม่ใช่แค่ลูบคลำสิ เพราะเขาทำมากกว่านั้นเช้าวันต่อมา.. ข้าวหอมไม่รู้ว่าตัวเองเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไร แต่ที่รู้ตาเธอคงช้ำแน่เธอเลือกเดินออกมารอรถที่หน้าปากซอยเหมือนเช่นเคย แต่ขณะที่รออยู่ก็เห็นรถคันหรูวิ่งผ่านป้ายรถเมล์ที่เธอยืนรอ และก็เห็นด้วยว่าใครนั่งอยู่หลังรถคันนั้น แต่คนในรถไม่แม้แต่จะหันมามอง จะว่าไม่เห็นก็คงไม่ใช่เพราะเธอยืนเด่นอยู่ขนาดนี้ตอนเช้ารถเมล์จอดรับหลายป้าย กว่าจะมาถึงป้ายที่เธอรอที่นั่งก็เต็มหมดแล้ว หลายคนต้องยืนเบียดกันเพราะถ้าไม่งั้นก็คงไปทำงานสายจนรถเมล์คันนั้นมาจอดที่หน้าบริษัท"น้องข้าวหอมจ๊ะวันนี้มีประชุม เตรียมน้ำให้พี่หน่อยนะ" ขึ้นมาถึงเธอก็ได้รับมอบหมายงานจากเลขา"ได้ค่ะ" หญิงสาวรีบนำของไปวางไว้ที่โต๊ะแล้วก็เข้าไปจัดเครื่องดื่มในห้องเครื่องดื่ม ใช้เวลาจัดเตรียมอยู่พอสมควรที่จริงก็ไม่ได้ทำคนเดียวหรอกเพราะมีแม่บ้านช่วยอีกแรงจนผู้บริหารทยอยเข้าไปในห้องประชุมแล้ว เธอถึงได้นำเครื่อ
Last Updated : 2025-03-10
Latest chapter
กฎคือห้ามรัก บทที่ 99 ตอนจบเทวิน
กฎคือห้ามรัก บทที่ 99 [ตอนจบเทวิน]"อะไรนะ? นี่เหรอที่มันบอกว่าจะยกบริษัทไปไว้บ้านหนอง..หนองอะไรนะ""หนองบึงใหญ่ครับ""นั่นแหละ แล้วใครจะมีเวลาไปเล่นกับมัน""แต่เอกสารนี้สำคัญมาก ผมคงต้องได้เดินทางไปเองแล้วล่ะบอส" จะส่งแฟกซ์หรืออีเมล์ไปให้เซ็นก็ไม่ได้ เพราะต้องการลายลักษณ์อักษรจริงๆ"แล้วเมื่อไรมันจะกลับมา""อีกสี่วันครับ" เพราะตอนนี้เทวาเดินทางไปได้สามวันแล้ว"ถ้ามีงานสำคัญแบบนี้อีก จะไม่ต้องวิ่งไปหามันที่บ้านหนองบึงเลยเหรอ""หนองบึงใหญ่ครับ""รู้แล้ว!""ตกลงเอาไงดีครับบอส""คงต้องเป็นแบบนั้นแหละ"ฝ่ายที่เกี่ยวข้องกับงานที่เทวาได้รับมอบหมายก็เลยต้องเดือดร้อนไปด้วย จะว่าเดือดร้อนทั้งหมดก็ไม่ใช่ เพราะการออกต่างจังหวัดมันก็มีอะไรสนุกๆ อีกหลายอย่าง"มีอะไรคะ ทำไมหน้าเป็นแบบนั้น" สโนไวท์เดินสวนทางกับคนที่เพิ่งออกจากห้องเทวินพอดี"ก็ไอ้ตัวดีน่ะสิ""เทวาเหรอ? เขาทำอะไรคะ""เพื่อนเราเมื่อไรจะกลับมา""เห็นข้าวบอกว่าสัปดาห์หน้าค่ะ""อะไรนะ? ไหนบอกอีกสี่วันไง""ไม่รู้สิคะ แต่ข้าวหอมบอกว่าจะอยู่ต่อ""ตายแน่งานนี้""ทำไมคะ""เปล่าหรอก" ขณะที่คุยกับเธออยู่ เทวินยังคงก้มหน้าก้มตาทำงานเขายอมรับว่าช่
กฎคือห้ามรัก บทที่ 98 ตอนจบเทวา
กฎคือห้ามรัก บทที่ 98🔞 [ตอนจบเทวา]"มีอะไรกันคะ ทำไมอยู่ในห้องนี้กันหมดเลย" พอสโนไวท์เข้ามาในห้องนี้ ก็เจอว่าข้าวหอมและเทวาก็อยู่ในนี้ด้วย"เปล่าหรอก..แล้วเรามีอะไร" เทวินถามในขณะที่กำลังเซ็นเอกสารให้กับน้องสะใภ้"ฉันอยากจะปรึกษาเรื่องงานค่ะ แต่ถ้าพี่ไม่ว่างก็ไม่เป็นไร""เราแค่เอาเอกสารมาให้บอสเซ็น""แค่นั้นจริงนะ""ใช่""บอกฉันมา" แค่มองหน้าก็รู้แล้วว่าเพื่อนคงมีอะไรแน่"หึ.." เทวินขำมีเรื่องไหนที่รอดพ้นสายตาของสโนไวท์ไปได้ "หวานใจกำลังเดินทางกลับมา" เขาก็เลยเป็นคนบอกเอง"หวานใจเหรอคะ? เห็นว่าไปเรียนต่างประเทศนานแล้วนี่คะ""เธอรู้จักด้วยเหรอ""รู้จักสิ ก็ลูกสาวเพื่อนของพ่อเรา"จริงด้วยข้าวหอมลืมเลยว่าพวกเขารู้จักกันตั้งแต่เด็กแล้วพอได้ลายเซ็นข้าวหอมก็กลับมาห้องทำงาน"ถอยไปค่ะฉันจะทำงาน""ยังไม่หายโกรธผมอีกเหรอ" ชายหนุ่มที่เดินตามมาโอบเอวเธอไว้"ฉันได้ยินเพื่อนคุณพูดเต็มสองหูเลย""นั่นมันเรื่องสมัยก่อน" ก็รู้กันอยู่ว่าเทวาเป็นผู้ชายนิสัยยังไง และหวานใจก็เป็นผู้หญิงที่สวยมากด้วย"คุณยอมรับแล้วใช่ไหม"เทวามองหน้าเธอครู่หนึ่งโดยไม่ได้พูดอะไร จนข้าวหอมรู้สึกหวั่นๆ ในใจ"คุณร้องไห้ทำไม"
กฎคือห้ามรัก บทที่ 97
"คุณทำอะไรคะ" พอได้ยินเทวินถาม ข้าวหอมก็รีบเข้ามาดูในห้อง แต่ก็คิดไว้แล้วแหละว่ามันคงเป็นแบบที่ตัวเองคิด"คุณชอบไหม"หญิงสาวมองกระท่อมน้อยปลายนาของเธอที่เขายกมาไว้ในห้องทำงาน ทีแรกก็แอบแปลกใจอยู่หรอกว่าเขาถ่ายรูปไว้ตั้งแต่เมื่อไร เพราะรูปติดอยู่ผนังเกือบทุกมุมห้อง"คุณจะได้ไม่คิดถึงบ้านมากไง""ฉันไม่เท่าไรหรอก..แต่คุณหนักแล้ว""ว่าผัวมันบาปนะ""ก็มันจริงไหมล่ะคะ"หนึ่งเดือนผ่านไป~"มีอะไรคะ" ขณะที่กำลังแต่งตัวสโนไวท์เห็นสามีนั่งทำหน้ามุ่ย"วันนี้เจ้าเทวาพาเมียไปตามนัด รู้ไหมว่าเมียมันท้องกี่เดือนแล้ว""สองเดือนค่ะ แล้วไงต่อคะ""คุณเมียครับ พี่เป็นพี่ชายเจ้าเทวามัน แถมอายุเยอะกว่ามันเยอะมาก แต่พี่ยังไม่มีวี่แววเลยว่าจะได้เป็นพ่อ"สโนไวท์มองสามีผ่านกระจกบานใหญ่ที่กำลังแต่งหน้า อย่างที่รู้กันอยู่ว่าเธอยังไม่อยากมีลูกหญิงสาวไม่ได้ตอบ ไม่ใช่ว่าเธอไม่รักเด็ก รู้ว่าเพื่อนกำลังท้องเธอดีใจมาก รอวันที่หลานจะคลอดออกมา"พี่กดดันเราเกินไปไหม" เทวินเห็นว่าสีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเมื่อพูดเรื่องนี้"ฉันยังไม่พร้อม""ไม่พร้อมก็ไม่เป็นไรจ้ะ ปีหน้าเราคุยกันใหม่ก็ได้"ปีหน้าเธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะพร้อมไหม แ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 96
"ทำไมคุณถึง.." พอสโนไวท์ออกไปแล้ว ข้าวหอมก็อยากจะถามเขาว่าทำแบบนี้ทำไม เพราะหมู่บ้านของเธอไม่ได้สวยงามพอที่จะเอามาตกแต่งห้องทำงานสักหน่อย"ถึงอะไร""ถึงทำแบบนี้คะ" หญิงสาวมองไปรอบๆ ห้อง ไม่ได้มีแค่รูปถ่าย ยังมีโมเดลของกระท่อมน้อยปลายนา"เพราะมันเป็นที่ที่คุณเกิดและโตมาไง""คุณรักฉันจริงหรือคะ" จะผิดไหมถ้าจะบอกว่า เธอไม่ได้เชื่อร้อยเปอร์เซ็นที่เขาบอกรัก เขาอาจจะเห็นแก่เด็กที่กำลังจะเกิด หรืออะไรสักอย่างที่ไม่ใช่รักแท้ เพราะเธอกับเขารู้จักกันเพียงแค่ไม่นาน แถมรู้จักกันจากเหตุการณ์ที่ไม่ค่อยดีด้วย"ถามแบบนี้สงสัยอยากให้ผมบอกรักอีกเหรอ" ชายหนุ่มมองไปที่ประตู"คุณมองอะไรคะ""คุณลืมแล้วหรือไง ถ้าบอกรักครั้งหนึ่งก็ต้องหนึ่งครั้ง""อะไรของคุณ!""เอาวะที่ทำงานก็ที่ทำงาน""คุณเทวา คุณทำเป็นเล่นได้ทุกสถานการณ์จริงๆ เลยนะ""ถ้างั้นมันก็ผิดคอนเซ็ปท์น่ะสิ""ฉันไม่เล่นกับคุณแล้ว คนกำลังจะซึ้งแล้วเชียว""ใครบอกผมเล่น.. ว่าแล้วก็ขึ้นเลยเห็นไหมเนี่ย" ชายหนุ่มค่อยๆ รูดซิปลงเผยให้เห็นเป้ากางเกงชั้นในที่มันตุงออกมา"คนบ้า" ปากว่าให้แต่ใบหน้าอดยิ้มไม่ได้"ช่วยหน่อยสิ คุณเห็นไหมเนี่ยมันจะลงง่ายไหม..งานการไม
กฎคือห้ามรัก บทที่ 95
ขณะที่ข้าวหอมกำลังจะเดินไป เมื่อเห็นว่ามีผู้หญิงทักเขา..เทวาก็เลยคว้าแขนเธอไว้ก่อน"ผมเชื่อว่าคุณฉลาดพอที่จะไม่ก่อเรื่องอีก" เทวาหันไปพูดกับผู้หญิงที่ทักเขาอยู่เมื่อสักครู่"แค่ทักก็ไม่ได้หรือคะ" ประโยคนี้อันอันมองไปที่ข้าวหอมเหมือนเย้ยหยันอีกฝ่าย"ปล่อยค่ะ ฉันจะไปทำงาน" หญิงสาวดึงมือของเขาออก แต่อีกฝ่ายไม่ยอมปล่อย"โกรธผมเหรอ""ทำไมฉันต้องโกรธคุณด้วยคะ คุณทำอะไรผิด"ดวงตาของผู้หญิงอีกคนตอนนี้มองบน แถมเบะริมฝีปากเล็กน้อย และกำลังจะเดินหนีไปจากตรงนี้ เพราะอันอัน แค่อยากให้ทั้งสองมีปากเสียงกันเฉยๆ แต่ถ้าทำให้เลิกกันได้นั่นมันคือกำไร"หยุด"พอได้ยินเสียงเทวาบอกให้หยุดอันอันก็เลยหันกลับมา "มีอะไรคะ""ผมคิดว่าเราคงอยู่ร่วมกันไม่ได้แล้วล่ะ""คุณคะฉันยังไม่ได้ทำอะไรพวกคุณเลยนะ แค่ฉันทักมันก็ผิดมากเลยเหรอ คนเคยเห็นหน้าค่าตากันถ้าไม่ทักนี่สิแปลก""ถ้าคุณทักแบบจิตใจบริสุทธิ์ใครจะว่าอะไรให้คุณ""เทวาคะ เราสองคนก็เคย....." อันอันแกล้งพูดทิ้งช่วงไว้ให้คนฟังอีกคนเข้าใจผิด ว่าทั้งสองเคยมีอะไรกัน "..สนิทกันมาก่อน""คุณกำลังจะพูดอะไร" เทวาไม่ใช่คนโง่เขาหันมองไปดูข้าวหอมที่ตอนนี้ไม่มองหน้าใครเลย"อย่าบ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 94
โรงแรมที่ขึ้นชื่อประจำจังหวัดนี้"แม่สวยจังเลยค่ะ" ข้าวหอมไม่เคยเห็นแม่แต่งชุดแบบนี้มาก่อน ถ้าไม่ใช่งานสำคัญของลูกสาวดวงใจก็คงไม่แต่งแบบนี้ แต่เพราะลูกสาวแต่งงานกับคนมีหน้ามีตา ดวงใจก็เลยยอมใส่ชุดที่ถูกจัดมาให้"หนูก็สวยเหมือนกัน""สวยได้แม่ไงคะ""ชมกันไปชมกันมาอยู่นี่แหละ แล้วพ่อเราล่ะ""ใช่..พ่อไปไหนแล้วแม่" ข้าวหอมมองหาพ่อเพราะพ่อก็มาเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกันกับแม่"พ่ออยู่นี่" สาธิตหลบมุมไม่กล้าออกมาให้ลูกกับเมียเห็น"พ่อไปทำอะไรอยู่ตรงนั้นคะ""แน่ใจนะว่าจะให้พ่อใส่ไอ้ชุดนี้""พ่อทำเป็นเล่นไป ออกมาก่อนเร็ว" ดวงใจขำสามี..ไม่ใช่แค่นางหรอกที่ไม่เคยใส่เสื้อผ้าพวกนี้สามีก็เช่นกันสาธิตค่อยๆ ก้าวเดินออกมาแบบประหม่า"ใกล้เสร็จกันหรือยังครับ" ทันใดนั้นประตูห้องก็เปิดเข้ามา จากที่สาธิตกำลังจะเดินออกมารีบหลบเข้ามุมเดิม "เกิดอะไรขึ้นครับ" เทวาเห็นอะไรแว๊บๆ พอดี"ก็พ่อน่ะสิคะไม่เคยใส่ชุดแบบนี้ก็เลยไม่กล้าออกมา""คุณพ่อออกมาเถอะครับ" เทวาเดินเข้าไปพาตัวพ่อตาออกมาจากมุมนั้น"หล่อมากเลยค่ะพ่อ""หล่อจริงเหรอ ไม่ได้ดูแปลกนะ""คุณพ่อแต่งแบบนี้แล้วหล่อขึ้นเยอะเลยครับ""ขอใส่แค่งานลูกสาวพอแล้วนะ ไม่ต้อ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 93
"เฮ้ยๆ ทำไมขบวนรถถึงไปจอดอยู่หน้าบ้านของ??" ทุกคนที่อยู่ร้านค้าต่างก็มองตามขบวนรถนั้นไปพอเห็นแล้วว่าขบวนรถไปหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของใคร ทุกคนในร้านค้าต่างก็หันมองดูป้าคนที่มโนเมื่อสักครู่"หรือว่าจะเป็นลูกเขยของป้าจริงๆ""มึงคิดเหมือนกูไหมวะ" ป้าคนนั้นรีบเดินออกมาจากร้านค้า และคนในร้านต่างก็เดินตามไปดูขบวนรถนั้นหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของป้าก็จริง แต่ท้ายขบวนยาวเลยบ้านอีกหลังไป"พ่อรถใครมาทำอะไร ทำไมเยอะจัง" ดวงใจที่กำลังเก็บกวาดบ้านอยู่ถามสามีในขณะที่มองออกมาดู"นี่แหละมั้งที่เขาบอกไม่ให้เราทำเสียงดังกัน" ที่จริงวันนี้ก็ยังมีงานให้ทำอยู่นิดหน่อยแต่สาธิตไม่ทำ เพราะทางจังหวัดบอกออกมาแบบนั้นพอเทวาและข้าวหอมได้ยิน..ทั้งสองก็รีบออกมาจากห้องหน้าบ้าน.."ถ้าไม่ใช่บ้านป้าก็คงเป็นบ้านหลังนี้แล้วล่ะ" "บ้านหลังนี้เขาจะมาทำไมกันวะ" ป้ายังคงใจเต้นตุบตับๆ เพราะคิดว่าลูกสาวคงไปได้สามีรวยไม่บอกแม่ แล้วทีนี้ทางครอบครัวผู้ชายออกตามหาเมื่อรู้ว่าลูกสาวตัวเองท้องหนีกลับมาอยู่บ้าน"สวัสดีค่ะคุณ" เสียงนี้ดังขึ้นจากกลุ่มชาวบ้าน คนที่เพิ่งก้าวลงจากรถกำลังจะหันไปมอง ..แต่จังหวะเดียวกันกับคนในบ้านหลังที่พวกท่านมา
กฎคือห้ามรัก บทที่ 92
วันนี้ก็เข้าวันที่สองแล้วที่เทวาเป็นผู้ช่วยช่าง เขาเห็นความมุ่งมั่นของพ่อเธอ ถึงแม้เขาอาสาจะจ้างช่างมาทำให้ ท่านก็อยากจะทำเอง ท่านเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมาก นี่แค่เพิ่งได้มาสัมผัสกับครอบครัวของเธอเขายังรู้สึกได้"ให้ฉันช่วยไหม" ข้าวหอมเห็นเขาใช้จอบผสมปูนเพราะมันต้องใช้แรงเยอะ กว่าจะทำให้เนื้อปูนและทรายเข้ากันได้"อยากช่วยเหรอ"หญิงสาวพยักหน้าแล้วรีบเดินเข้ามาใกล้"ถ้างั้นก็ช่วยดูตาให้ผมหน่อย ไม่รู้อะไรเข้า""จริงเหรอคะ" ข้าวหอมเขย่งเท้าขึ้น ส่วนเขาก็โน้มตัวลงมาเหมือนว่าจะให้เธอดูให้ แต่จังหวะนั้นเขาก็ได้จุ๊บเข้าที่ริมฝีปากของเธอแทน "อุ๊ยคุณเทวา" หญิงสาวมองไปดูพ่อก่อนเลยเป็นอันดับแรก"ชื่นใจจัง มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย""คุณทำอะไร""เดี๋ยวค่อยมาเติมพลังให้ผมใหม่ ตอนนี้ถอยออกไปก่อน" พอเธอขยับออกเขาก็เริ่มใช้จอบนั้นผสมปูนอีกครั้งวันต่อมา.."ทำอะไรก็ไม่รู้จักอายผีสางเทวดา""พี่ว่าให้ใคร" ดวงใจที่กำลังทำความสะอาดรอบบ้านเพราะวันนี้สามีก็คงจะทำเสร็จแล้ว ได้ยินเพื่อนบ้านพูดลอยๆ ก็เลยถามดู"ถ้าฉันพูดไปเดี๋ยวก็หาว่าฉันแอบมอง""พี่ว่าให้ลูกฉันเหรอ" ดวงใจอดทนกับคนข้างบ้านมาก็นานพอสมควรแล้ว แต่ช่วงหลังเร
กฎคือห้ามรัก บทที่ 91
พอซ่อมแซมหลังคาเสร็จ สาธิตก็เริ่มฉาบปูนตรงที่ค้างคาไว้ตั้งแต่สมัยส่งลูกสาวเข้าเรียนมหาวิทยาลัย"เราทำเป็นเหรอ" สาธิตเห็นลูกเขยกำลังจะผสมปูน"ผมเห็นคุณพ่อทำเมื่อสักครู่ คิดว่าคงทำเป็นครับ" เทวากะปริมาณทรายละเอียดที่กรองไว้แล้ว และปูนกับน้ำตามที่พ่อของเธอผสมไปครั้งแรก เพราะถ้าจะให้ท่านทั้งฉาบและผสมเองมันคงเสียเวลาข้าวหอมอาสาทำอาหารกับแม่รอ เพราะเธอไม่มีเวลาเป็นห่วงเขาแล้ว ตอนนี้เป็นห่วงพ่อกับแม่มากกว่า กำนันใครก็รู้ว่าแกโหดมากแค่ไหน มีชาวบ้านบางคนส่งดอกเบี้ยไม่ตรงแกถึงกับยึดที่ดินทันทีจะว่าให้เจ้าหนี้ก็ไม่ได้เพราะมีสัญญาเซ็นกันไว้แล้วเวลาเดียวกันนั้นแต่คนละสถานที่..ติ๊ก~ รูปภาพไลน์ถูกส่งมายังเครื่องของพลตรีศิลา"มีอะไรคะ" ญาณินเห็นสามีมองรูปภาพนั้นด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยเชื่อในรูปภาพเท่าไร "ลูกชายเรานี่คะ""คุณก็เห็นเหมือนผมใช่ไหม""เทวาทำงานพวกนี้เป็นตั้งแต่เมื่อไรคะ" ใช่แล้วมันคือรูปภาพที่เทวากำลังผสมปูนแถมมาให้ดูแบบคลิปก็มีคนของศิลาเดินทางมาก่อนเพื่อดูสถานที่ พอมาถึงเห็นภาพนั้นแล้วก็อดส่งไปให้คนเป็นพ่อแม่ได้เห็นด้วยไม่ได้"ผู้หญิงคนนี้แน่จริงๆ" กับพ่อแม่บางคนอาจจะโมโหที่เห็นลูกไปทำ
