บทที่ 71

มาถึงห้องข้าวหอมก็รีบล็อกประตูให้มิดชิดเข้าไว้ เขาเป็นผู้ชายไม่แปลกหรอกที่จะมือไวเพราะเธอก็เห็นอยู่ว่าเขาก็มือไวกับลูกสาวของเสนาเหมือนกัน แต่คนที่แปลกก็คือเธอดันไปปล่อยให้เขาลูบคลำ ไม่ใช่แค่ลูบคลำสิ เพราะเขาทำมากกว่านั้น

เช้าวันต่อมา.. ข้าวหอมไม่รู้ว่าตัวเองเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไร แต่ที่รู้ตาเธอคงช้ำแน่

เธอเลือกเดินออกมารอรถที่หน้าปากซอยเหมือนเช่นเคย แต่ขณะที่รออยู่ก็เห็นรถคันหรูวิ่งผ่านป้ายรถเมล์ที่เธอยืนรอ และก็เห็นด้วยว่าใครนั่งอยู่หลังรถคันนั้น แต่คนในรถไม่แม้แต่จะหันมามอง จะว่าไม่เห็นก็คงไม่ใช่เพราะเธอยืนเด่นอยู่ขนาดนี้

ตอนเช้ารถเมล์จอดรับหลายป้าย กว่าจะมาถึงป้ายที่เธอรอที่นั่งก็เต็มหมดแล้ว หลายคนต้องยืนเบียดกันเพราะถ้าไม่งั้นก็คงไปทำงานสาย

จนรถเมล์คันนั้นมาจอดที่หน้าบริษัท

"น้องข้าวหอมจ๊ะวันนี้มีประชุม เตรียมน้ำให้พี่หน่อยนะ" ขึ้นมาถึงเธอก็ได้รับมอบหมายงานจากเลขา

"ได้ค่ะ" หญิงสาวรีบนำของไปวางไว้ที่โต๊ะแล้วก็เข้าไปจัดเครื่องดื่มในห้องเครื่องดื่ม ใช้เวลาจัดเตรียมอยู่พอสมควรที่จริงก็ไม่ได้ทำคนเดียวหรอกเพราะมีแม่บ้านช่วยอีกแรง

จนผู้บริหารทยอยเข้าไปในห้องประชุมแล้ว เธอถึงได้นำเครื่อ