Chapter 12
Ack! Goodmorning. Ngayon na ang birthday ni Klarence! Sa wakas. Nandito ako ngayon sa kusina kasama si Dan. Kaming dalawa ang nag-aayos ng ihahanda maya-maya. Nililibang naman ni Zach at Ben si Klarence ganun din si Caleb sa pamamagitan ng paghahanap nila sa golden blood type.
Potek naman kasing Golden Blood Type yan, Pinahihirapan kami ng husto. Hindi ba pwedeng magpakita na lang siya kaagad okay?
"Saan ba ilalagay 'to Bella?" tanong ni Lukas na hawak-hawak ang mga lobo.
"Lukas! Ang icing naman!" suway sa kaniya ni Dan.
"Grabe, Ang bilis mo namang magselos. Tinitikman ko lang naman Dandarandandan."
"Diyan mo na lang ilagay sa mga sahig yang maliliit at hindi lumilipad. Tapos yan namang malalaki Paliparin mo na lang sa kisame." sabi ko.
Inayos ko na ang cake. Grabe, Ang cute! Pabilog yung cake tapos caramel yung icing kasi mahilig si Klarence sa caramel kaya yun na lang yun napilu naming flavor.
Sana magustuhan niya 'tong regalo ko sa kaniya. Nagpaka-effort ako para rito. Sa totoo lang, Excited na ako. Yipeee!
"Ay!" nagulat ako dahil pumutok yung isang lobo sa sahig.
"Aiden!" suway ko.
Ngumisi siya. "Sorry." sabay wacky.
Peace sign yun diba?
"Gosh! Kung hindi lang ito para kay Klarence hindi talaga ako tutulong." maarteng sabi ni Fiona.
Sino bang may sabi na tumulong ka? Gusto mo lang namang magpabida kay Klarence kaya ka tumutulong sa amin. Pwede namang huwag ka nang tumulong kasi hindi ka naman kawalan.
"Hindi naman kita pinilit na tumulong ah." sabi ko.
Sabay-sabay na nag-Ohhh ang mga loko. Sige, Trip niyo yan eh. Barado kita girl. Nakakagigil ka.
"Bakit naman hindi ako tutulong eh hindi naman ako tulad mong plastik."
"Fiona!" suway ni Caleb.
Pinapapainit talaga ng babaeng ito ang dugo ko eh ano? Talagang hindi ako nito titigilan hangga't hindi niya nakukuha ang gusto niya. Wala naman akong ginagawa sa kaniya pero kung makaasta siya eh parang ang laki-laki ng kasalanan ko sa kaniya. At tinawag pa niya akong plastik.
Aba! At ako pa ang plastik ngayon huh? Naibabaling na pala sa iba ngayon ang ka-plastikan. Try mo kaya girl na tumingin sa salamin, Baka kailangan mo nang dalhin sa Garbage Area dahil masyado ka nang plastik.
Magpatunaw ka tas bagong item ulet. May pakinabang ka pa.
"Excuse me?" hindi na ako nakapagpigil.
Nilabanan ko ang matatalim na titig niya. Sige, Titigan tayo.
"Bakit, Hindi ba?"
Peke akong tumawa.
"Una sa lahat, Ginawa ko itong surprise na ito para kay Klarence at hindi naman para sa'yo. Pangalawa, Hindi ako plastik kasi hindi ganun. Kasi hindi namanaako katulad mo. Pangatlo, Sa'yo lang ako nakikipagplastikan."
Oh di'ba? Sige, Magsalita ka ngayon.
"Burn." sambit ni Lukas na nagpapalipad ng mga lobo sa kisame.
"Stop it." saway ni Aiden na mukhang hindi natutuwa sa nangyayari.
Naiinis na tumingin si Fiona kay Aiden.
"Bakit naman ako ang pinatitigil mo? Si Bella ang—"
"I said STOP!" iritadong sigaw ni Aiden.
Galit na ibinaba ni Fiona ang gamit sa kamay niya at umalis sa kusina.
Napailing si Aiden saka ito sinundan. Parang feeling ko tuloy ngayon, Kasalanan ko.
==
Aiden's POV
"Fiona... Fiona wait."
Sinusundan ko ngayon si Fiona. The fvck! Papunta siguro siya ngayon sa Underground Garden. Hindi niya din pansinin ang pagtawag ko sa pangalan niya.
Sabi ko na nga ba eh.
"Fiona Wait." sabi ko saka sinarhan ang Underground garden.
Sound Proof naman ito kaya walang makakarinig sa usapan naming dalawa.
"Bakit mo ba ako sinusundan?!" galit na sigaw niya habang...
Umiiyak?
Shit! Napaiyak ko siya. Tangina.
"Umalis ka na." utos niya sa akin.
"No." agad kong sagot.
Hindi ako aalis dito hangga't hindi kami nagkakaayos.
"Mag-uusap tayo." sabi ko.
Ilang araw na kaming magkaaway. Nakakainis lanh! Nakakainis lang na isipin na andito ako pero nagpapakabaliw pa din siya kay Klarence.
"No. Ayoko." sagot niya.
Tinabihan ko siya sa Bench. Talagang sobrang ganda niya kahit saang anggulo ko siya tingnan. Masyado nga lang mataray.
"Lumayo ka!"
"Bakit naman ako lalayo?"
Ambang susuntukin niya ako pero agad kong nahawakan ang kamay niya at niyakap siya.
"Pakawalan mo ako!" sigaw niya.
"No."
Gusto kong ganito muna.
"Hindi kita pakakawalan hangga't hindi tayo nagkakaayos."
Mas lalo siyang napaiyak.
"Why are you still crying? Sinabi ko lang naman na gusto kong magkaayos tayo."
Sinubukan niyang makaalis sa akin pero mas malakas ako sa kaniya. Sige lang Fiona, Gawin mo ang kaya mo. Kapag natali na kita sa akin, Hinding-hindi na kita pakakawalan kahit anong mangyari.
"Magkaayos? MAGKAAYOS?! Eh kanina nga eh parang mas kinakampihan mo si Bella kaysa sa akin. Bwisit kang lalaki ka!" saad niya.
Napahalakhak ako. Ang babaw naman ng dahilan ng ikinagagalit ng isang ito.
"Anong nakakatawa, ha?" tanong niya.
Hinalikan ko ang noo niya pero agad niya akong tiningnan ng nakakdiri.
"Eeww..."
"Tss.. Ang arte talaga." sabi ko.
Siya na mismo ang humilig ng ulo niya sa balikat ko. Sana ganito na lang tayo lagi, Sabihin mo lang sa akin na mahal mo ako, Hindi na talaga kita pakakawalan.
==
Bella's POV
"Okay na ba yan?" tanong ko kay Dan na inaasikaso akong spaghettie.
"Oo, Okay na 'to."
Bumalik na din sina Fiona at Aiden. Saan naman galing yung dalawang yun. Inirapan ako ni Fiona nang makadaan siya sa tapat ko pero hindi ko na siya pinatulan. Bawal ang bad vibes pag-nae-excite ako Argh! Kailangan positive vibes lang.
Tinanggal ko na ang apron ko at tinawagan na ni Lukas si Zach gamit ang gadget na inimbento ni Caleb. Yung parang radio, Ganun.
"Zach, My loves. Halina daw kayo!" sabi ni Lukas.
Tsk, Kahit kailan talaga.
"Okay." tipid na sagot ni Zach.
Pinatay na namin ang ilaw. Parating na sila kaya hinanda na din nina Lukas ang pasabog nila. Hindi maman yun bomba HAHAHA.
"Where are the—" hindi na namin pinatapos na magsalita si Klarence dahil binuksan na namin ang ilaw at pinasabog ang confetti,
"HAPPY BIRTHDAY!" sabay sabay naming sigaw.
Happy Birthday to you
Happy Birthday to you
Happy Birthday, Happy Birthday
Happy Birthday to you
Sabay-sabay kaming kumanta. Ako ang may hawak ng ginawa kong cake. Sinindihan ito ni Dan at saka ako lumapit kay Klarence.
"Mag-wish ka muna bago mo hipan." sabi ko.
Tiningnan niya ako bago pumikit saka hinipan ang kandila.
"Yehey!" sabi ko.
Inilapag ko na ang cake sa lamesa. Nasa kanan ko si Klarence at nasa kaliwa ko naman si Zach. Nasa harap ko si Ben na katabi si Lukas. Nagchi-chikahan na naman ang dalawa. Magkatabi din si Fiona at si Aiden. Hala sya.
Hinati ni Caleb ang cake at binigyan kami. Ako dapat ang maghahati niyan kasi ako naman ang nagluto niyan. Argh!
Hindi ko pa ginagalaw ang cake ko dahil nakatitig lang ako kay Klarence. Gusto kong makita kung ano ang magiging reaksyon niya sa luto kong cake. Sana magustuhan niya yan kasi pinaghirapan ko pa yan. Baka first time kong mag-bake at mabuti na lang na tinulungan ako ni Dan sa paghahanda nun.
"Kamusta ang lasa?" tanong ko kay Klarence na nginunguya ang cake.
Sana magustuhan niya. Sana....
"Sinong nagluto nito?" tanong niya.
"Bakit?" tanong ko.
"Ang pangit ng lasa." sambit niya.
Napalitan ng lungkot ang mukha ko. Hindi niya nagustuhan ang cake na ginawa ko para sa kaniya.
"A-Ako." sabi ko.
Bigla kong naramdaman ang labi niya sa pisngi ko.
"Klarence!" saway ko sa kaniya.
"Ang sarap!" sabi niya.
Ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko, bwisit ka Klarence!
Chapter 13Bella's POVHalos magmura ang puso at utak ko kasi nagustuhan niya yung binake ko sa kaniyang cake. Ack! Nagustuhan niya. Nagustuhan niya."Ben, Dahan-dahan." sabi ko sa kaniya saka pinunasan ang mukha niya.Puno na ng icing ang mukha niya. Ang kalat niya masyadong kumain. Pinaghalong sauce ng spaghettie at icing ng cake ang bibig niya. Hay nako."Ang sarap po kasi Ate Bella."Hehe, Kalma, Ako lang kaya 'to.Huminga ng malalim si Klarence. Naging seryoso
Chapter 14 Bella's POV Hindi tuloy ako mapakali dahil sa mga sinabi nila. Kabado isang libo. Baka magulat na lang kami, Nasa harapan na namin si Dr. Wilson. Kaya kailangan na talaga naming maghanda hangga't maaga pa. "Anong gagawin natin ngayon?" si Aiden. "Kailangan na nating maghanda." Sabi ni Klarence. Pagkatapos naming magkainan ay nagligpit na kami ng pinagkainan namin. Medyo maraming hugasin ngayon dahil nga sa naghanda kami para sa birthday ni Klarence. "Anong regalo mo sa akin?"
Chapter 15 Bella's POV "Bella, Si Ben ha." Paalala ni Klarence. Sabi niya kasi sa akin kanina ay baka maging busy sila kaya ako na muna ang pagbabantayin niya kay Ben kung sakali. "Lilikas tayo?" tanong ni Zach sa mga kasamahan niya. Nagiging mas mapanganib na ngayon dahil sa papunta dito si Wilson. Siguradong ang mga buhay namin ay hindi na safe dahil sa kasamaang taglay ni Dr. Wilson. Baka pati ang bata ay gawan din niya ng masama at hindi na ako magugulat kapag nangyari nga iyon. "Kailangan eh." Sabi ni Lu
Chapter 16Bella's POVNarito kami ngayon sa kwarto ng mama ni Zach. Malinis pala sa gamit ang mama nito dahil halatang-halata sa mga muwebles. Yun nga lang, Nakakahiya namang hawakan dahil baka masira ko. Wala akong pambayad.Si Fiona at si Ben lang ang kasama ko dito sa kwarto ngayon dahil nasa kabilang kwarto yung iba. Hindi ko sigurado kung kwarto ba yun ng Papa ni Zach o kwarto niya. Patuloy naman sa paglalaro ng robon itong si Ben. Maiwan na siguro lahat, Huwag lang ang robot na yun.
Chapter 17Bella's POV"Asan si Dan?" tanong ni Lukas.Si Dan na naman ang hinahanap nitong isang ito. Parang hindi nagkita kanina."Andun sa kusina. Nagluluto." Sabi ni Aiden.Ewan ko ba kina Aiden at Fiona at hindi pa nila sabihin sa lahat na sila ng dalawa. Lahat naman siguro ay boboto sa kanila. Kagaya naman kanina ni Lukas, Parang wala lang sa kaniya nung sinabi kong sila na ngang dalawa.Bakit ba hindi ko naitanong iyon kanina?
Chapter 18Bella's POV"Fiona, Alam mo din sana na masakit sa akin ang pagkawala niya." Sabi ni Aiden na umiiyak na din.Gustuhin ko mang umawat sa kanila ay hindi ko magawa."Oo alam ko. Kahit naman siguro sino masasaktan kung sila ang nasa kalagayan mo. Pero Aiden! It's fvcking three years! Tatlong taon na yan—""Oo tatlong taon na! Tatlong taon na Fiona pero masakit pa din. Sobrang sak
Chapter 19Bella's POV"Ang mga armas!" sigaw ni Klarence sa mga kasamahan niya."Klarence, Ang sugat mo." Sabi ko sa kaniya pero nginitian niya lang ako."Maayos na ako." Sabi niya bago ako halikan sa noo. "Dito lang kayo sa loob, Huwag kayong lalabas." Sabi nito sa amin.Pipigilan ko pa sana siya nang harangin ako nina Lukas at Fiona. "Huwag ka nang sumunod dun Bella. Mapapahamak ka lang!" sa
Chapter 20 Bella's POV "KLARENCE!" sigaw ko kahit hindi ko na siya makita. Pinagtutulungan na siya ng mga zombies ngayon. "Bella, Tama na." Saad ni Zach habang inilalayo ako sa may pinto. "Zach! Si Klarence, Tulungan natin siya. Kailangan niya tayo." Sabi ko habang humahagulhol. "Bella, Wala na si Kla—" pinutol ko ang sasabihin niya.
A/N: HI! THIS IS ME, THE AUTHOR OF THIS STORY. SALAMAT SA INYO, SA PAGBABASA NITONG STORY KONG ITO. I REALLY TREASURED THIS STORY DAHIL ITO ANG PINAKAMAHABA KONG STORY AS OF NOW AT SOBRANG TUWANG-TUWA AKO NA NATAPOS KO NA ITO AT SALAMAT NG MARAMI SA MGA MAGAGANDA NIYONG FEEDBACKS. NAGPAPASALAMAT AKO SA SUPORTA NG PINSAN KO, HAHA, SHOUT SA'YO AT SA MGA KAIBIGAN KO NA ANDIYAN SA TABI KO KAPAG NAHIHIRAPAN AKO KASI WALANG IDEA MINSAN. NGAYONG NATAPOS KO NA ITO, SANA AY MATUWA KAYO KASABAY NG PAGIGING MASAYA KO DAHIL SA WAKAS, MAY NAIBAHAGI NA NAMAN AKONG PANIBAGONG ISTORYA. MARAMING SALAMAT SA INYO, MAHAL KO KAYO!!💜 -Iamawriter Epilogue Catherine's POV When they say ‘Love’, ang unang pumapasok sa isip ko ay ang salitang ‘Sweetness’ at ‘Pain’. Bakit sweetness? Kasi kapag nagmam
Chapter 54Catherine's POV“Isa pa. Oh pak!” saad ng photographer.Ngayon ang photoshoot namin ni Lukas para sa kasal namin. Damn, i can’t wait. It feels like the best day of my life. Hindi na ako makapaghintay na maikasal sa kaniya at mapag-isa ang puso naming dalawa.Hinawakan ni Lukas ang bewang ko. Kaagad na kumalabog ang puso ko dahil sa mga hawak niya. Suot ko ngayon ang kulay pulang gown na napakahaba habang siya ay naka tuxedo. Argh! He’s so hot. Hindi ko akalaing magiging hot siya kagaya nito.“Okay, one more. One more. Oh, pak! Good shot!” sabi ng baklang photographer sa amin.Nakailang shot na din kami. Mula sa garden, sa pond at kung saan-saan pa. Akala ko nung una, madali at mabilis lang pero hindi pala. Ang dami kong susuotin.“Okay, this is enough for today. Ang gaganda ng mga kuha. Grabe, excited na ako para sa kasal ninyo.” Wika ni Bading.&nbs
Chapter 53Catherine's POV“Sinabi ko naman sa’yo, ako na ang maglilinis nitong kalat namin.” Sabi ni Lukas habang pinupulot ang mga bote.Kanina pang umalis ang mga kaibigan niya. Si Fiona ang nagmaneho ng van. Hindi naman sila gaanong nalasing dahil alam nilang may pupuntahan sila bukas.“Hindi, ayos lang. Ikaw, magpahinga ka na kaya? May pupuntahan ka pa bukas kasama sila, di’ba?” saad ko habang pinupunasan ang lamesa.“Tayo, Catherine. Tayo. Kasama ka bukas. Ayokong mag-isa dun dahil siguradong kasama din nila ang mga shota nila eh. Ikaw, sasama ka sa akin. Shita kita eh.” Saad pa niya.Agad na namula ang pisngi ko nang tawagin niya akong shota niya. Bakit ba ako kinikilig? Hayst.“S-Sige. Tapos na din ‘to, maglilinis lang ako ng katawan tas matutulog na tayo.”“Hindi ka ba gutom?” tanong niya at umiling naman ako. &nbs
Chapter 52Catherine's POVIsang linggo na ang lumipas simula nang sabihin sa akin na nakatakda akong ikasal kay Lukas. Jusko Lord, oo nga po at gwapo, mayaman, ‘di ko lang sure kung mabait, si Lukas pero ba’t naman kasal kaagad?Sinabi din nila sa akin na sa bahay ni Lukas ako mamamalagi at titira. In fairness, ang laki ng bahay NIYA. Yes, yes, yes! Niya, sa kaniya. Gara, may pabagay kaagad. Well, mayaman naman di Lukas eh.“Hey honeybunch. Anong gusto mong kainin para mamaya?” tanong sa akin ni Lukas. Simula nang maging kami ay honeybunch na ang tawag niya sa akin. Kairita ‘tong lalaking ‘to.“Anong honeybunch? Sapakin kita eh.” Sabi ko sa kaniya bago siya pandilatan ng mga mata. Naupo naman siya sa tabi ko.“Hindi mo pa ako sinasagot, nasa sapak ka na kaagad. May gusto ka bang kainin?”“Para sa hapunan?” tanong ko at tumango naman si
Chapter 51Catherine's POVHalos iisang oras pa lang ata akong nakakaidlip nang biglang may kumatok sa pinto ng kwarto ko. Sino naman kaya ang kakatok? Bakit may kakatok sa pinto ng kwarto ko eh—teka, tapos na ba ang party sa baba?Tumingin ako sa sarili ko, ganun pa din ang suot ko habang yakap-yakap ang blazer ni Lukas. Kaagad ko itong inilayo sa akin. Damn, bakit ko ba ‘yun yakap-yakap? Sino bang naglagay nito sa akin at yakap ko ‘to?“Sino ‘yan?” tanong ko saka mabilis na inayos at sinuklay ang buhok kong saburang dahil sa pagtulog ko. Bwisit. Bakit ba kasi ako nakatulog? Hindi ko man lang ‘yun napansin.“Hey, Catherine. Bilisan mo diyan, may ipapakilala kami ng papa mo, mahalaga ‘to.” Sigaw ni mama.“Inaantok na ako ma, hindi ba pwedeng bukas na lang?” tanong ko para makalusot.
Chapter 50Catherine's POVIsinara ko ang libro ko bago ito ilagay sa lalagyan.“Hannah? Andiyan na ang mga bisita sa labas. Tama na muna ‘yang pagbabasa mo. Ipagpabukas mo na ‘yan.” Sabi ni mama mula sa labas ng pintuan ko.“Opo ma, papariyan na po.” Wika ko. “Nag-aayos lang po.” Dagdag ko pa.Guminhawa ang pakiramdam ko nang marinig ko ang mga yabag ng sapatos niya pababa ng hagdan. Pumunta na ako sa tapat ng salamin para tingnan ang sarili ko. Nang masiguro kong ayos na ang lahat, pati na din ang gown na supt ko ay lumabas na ako.Bumungad sa akin ang mga ilaw at ang mga mayayamang kaibigan ng mga kaibigan ko. Andito din ang mga kamag-anak namin na galing pa sa ibang bansa.“Oh, andiyan na pala si Catharina. Dalaga ka na, hija.” Wika ni ninang saka ako hinalikan sa pisngi.
Chapter 49Jenivah's POV"Aalis na po kami," paalam ni Dan kina Tata Dodong at Papa habang tumatayo. Lumapit siya sa akin at saka umakbay. "May pupuntahan pa po kasi kami eh." wika niya sabay kindat sa akin. Kaagad naman na nangunot ang noo ko sa inasta niya.Anong meron?Biglang nagtawanan ang mga tao dito kaya mas lalo akong nagtaka. May ihinagis si Ray kay Dan na maliit na bagay at hindi ko naman kaagad 'yun napagtanto kung ano.Kahon?"Sige na. Ang anak ko ha," wika ni Papa kay Dan. "Opo, ako pong bahala sa kaniya." saad naman ni Dan saka ngumiti ng napaka-pakalapad.Okay, this is awkward.Nakaakbay lang sa akin si Dan hanggang sa makarating kami sa kotse niya. Ibinigay ko kay Papa kanina ang susi ng kotse at siya na lang daw ang magmamaneho nun kaya hindi na ako umalma pa.“Hey, Bakit b
Chapter 48Jenivah's POVMabuti na lang at andito ako sa Batangas, hindi masyadong traffic. Mama gave me the adress, malapit lang naman pala dahil sa Anilao lang yun. Andun kasi si Tata Dodong.I smiled when I realized I was close to Anilao. I could already see the beautiful trees as I got closer and closer. I winced when the car I was using suddenly went crazy."What the fuck?" I tried to start the car again because the engine might have just moved but no, I think there was something wrong!I've tried this many times but it really doesn't want to work. I got out of the car and looked at the engine. Smoke immediately greeted me, luckily I was able to get away before the smoke ate me."Gago ngayon pa talaga nasiraan?" napatampal ako sa noo ko at saka napailing. Malapit na ako eh, tapos biglang nangyari 'to? "How lucky i am?" i murmured.Me
Chapter 47Jenivah's POVAgad akong napabangon nang wala akong Dan na nadatnan sa tabi ko. Sisikat pa lang ang araw. Tiningnan ko ang paligid at wala pa din siya sa kwarto ko. Nagtungo na lamang ako sa banyo at nagsimulang mag-toothbrush.Nang makalabas ako ay nakahinga ako ng maluwag nang madatnan sa terrace ng bahay si Dan at si Papa. Nagkakape sila habang nag-uusap. They look so happy, aren't they?Nasa kusina si mama at busy sa cellphone niya. Mabuti na lamang at nakapagpakabit kami ng wifi nung isang buwan para hindi na sila mahirapan ni papa na mag free data. Palagi na lang sila nagtitiis at pana'y din ang gastos ng mga ito sa pagpapa-load.