Chapter 14
Bella's POV
Hindi tuloy ako mapakali dahil sa mga sinabi nila. Kabado isang libo. Baka magulat na lang kami, Nasa harapan na namin si Dr. Wilson. Kaya kailangan na talaga naming maghanda hangga't maaga pa.
"Anong gagawin natin ngayon?" si Aiden.
"Kailangan na nating maghanda." Sabi ni Klarence.
Pagkatapos naming magkainan ay nagligpit na kami ng pinagkainan namin. Medyo maraming hugasin ngayon dahil nga sa naghanda kami para sa birthday ni Klarence.
"Anong regalo mo sa akin?"
Hindi ako sumagot sa tanong niya. Kami lang dalawa ni Klarence ngayon dito sa Underground Garden.
"Yun na." Sabi ko.
"Alin?" tanong niya.
Ang hina maman nitong kumuha.
"Yung surpresa ko. Ako kaya ang nagplano nun. Edi ayun na yung regalo ko sa'yo." sabi ko.
Sumandal siya sa bench.
"Hindi naman ako nag-enjoy." Sabi nya.
Napatingin ako sa kaniya. Hindi siya nag-enjoy? Edi sana, Sinabi niya para nakapagpa-party ako noh. Edi sana inimbita ko yung mga zombies para may kasama siya dzuh.
"Pero may isa pang paraan para madama ko yung kaarawan ko."
Agad akong tumingin sa kaniya, Hinihintay ang susunod na mga sasabihin niya. Go! Sabihin mo. Pagbibigyan na kita tutal, Birthday mo naman.
"Ano yon?" tanong ko agad.
Nilapit niya ang mukha niya sa mukha ko kaya napaatras agad ako kasabay ng mabilis na pagtibok ng puso ko. Diretso ang tingin niya sa mga mata ko kaya halos mapako ako sa kinauupuan ko.
"Yung maging boyfriend mo."
Ngumisi ako at saka lumapit ng bahagya sa kaniya. Siya naman ang napaatras ngayon.
"ULOL!" sigaw ko sa mismong mukha niya.
Halos mangisay na ako sa kilig dahil sa mga sinabi niya, Hindi ko lang ipinapahalata. Parang may kung anong meron dito sa dibdib ko at napakabilis ng tibok. Dinaig pa ang may karerang kabayo.
"Klarence? Andiyan ba kayo?" si Zach yun mula sa labas.
"Lumabas na tayo, Hinahanap na tayo dun." Sabi ni Klarence saka hinawakan ang kamay ko at hinila ako palabas ng underground garden.
"Epal talaga." pakinig kong bulong niya.
Okay, Lakas maka-k-drama.
"Uh-huh..." tambad ni Zach pagkalabas namin habang nakatingin sa mga kamay namin ni Klarence na magkahawak.
Tiningnan niya kaming dalawa habang bahagyang nakaawang ang bibig. Tinanggal ko na ang kamay ko sa pagkakahawak ni Klarence. Masyadong awkward at PDA masyado.
"Mag-uusap usap daw sabi ni Caleb." Seryosong sabi ni Zach kay Klarence saka kami iniwan.
Lahat na siguro sila ay nasa kwarto na nina Caleb. Kami na lang dalawa ang naiwan dito eh.
"Problema nun?" tanong niya sa kawalan.
Hinampas ko na. Nakakinis talaga 'tong lalaking 'to. Palagi na lang. Argh! Ang sarap ipakain sa pating.
"Aww!" pag-inda niya habang hawak ang braso niya na hinampas ko.
"Ikaw talaga!" sabay turo ko sa kaniya. "Masyado kang PDA!" bulyaw ko pa.
"Eh ano naman ngayon?" sabay ngisi niya.
Ang sarap talaga nitong batukan sa totoo lang. Nagsimula na kaming lumarga patungo sa kwarto nina Caleb dahil hahaba pa ang pagtatalo namin at saka, May naghihintay sa amin dun. Kami na lang ang hinihintay.
"What is it?" tanong ni Klarence.
"Si Dr. Wilson." nag-aalangang sambit ni Caleb.
"What about him?" nakakunot ang noong tanong ni Klarence.
"Na-detect namin siya. Mukhang may balak siyang pumunta dito."
Agad nagsitayuan ang mga balahibo ko. Totoo ngang nanganganib na ang mga buhay namin. Kung hindi kami maghahanda, Wala lang ang lahat ng pinaghirapan nila para sa formula at, Baka maging zombie na din kami nang hindi namin namamalayan.
"What?" si Klarence
"Mukhang nalaman niyang gumagawa din tayo ng formula para sa pagbabalik ng mga zombies sa pagiging tao." Si Caleb.
"Mukhang may plano siyang hadlangan tayo." Si Zach.
Halos mapatalon ako sa gulat nang biglang sipain ni Klarence ang lamesa.
"Tol Kalma." Pagpapakalma ni Dan.
"Hindi talaga siya titigil!" sabi ni Klarence.
"Tangina!" pagmumura niya pa.
Tumingin si Klarence kay Zach nang kumalma ito. Mukhang may sasabihin.
"Zach, Samahan mo muna sina Bella at Ben." Tumango si Zach upang ipakita ang pagsang-ayon nito.
Sumunod ako kay Zach na maglakad para puntahan si Ben sa kusina. Naabutan namin siyang pana'y pa din ang kain ng spaghettie. Madumi na ang mukha nito.
"Hay naku Ben!" sabi ko.
Kumuha ako ng wet wipes saka pinunasan ang bibig niya. Mga kabataan talaga ngayon. HAHAHA Joke lang.
"So caring. Pwede nang magkaanak." Sabi ni Zach.
Binato ko siya ng wet wipes pero nailagan niya kaya tumawa siya. Napahiya lang ako dahil tinawanan lang din ako ni Ben. Ang papangit nilang kasama. Parang hindi mga kaibigan ah. Pinagtutulungan na naman ako dito.
"Grabe ka naman sa anak! Anak kaagad? Boyfriend muna tapos asawa." Sabi ko.
Nakapalumbaba si Zach na tumingin sa mga mata ko.
"Anong bang type mo sa isang lalaki?" tanong niya.
Umakto akong nag-iisip. Ano nga ba?
"Ahm, Yung mabait syempre. Kailangan mabait ka para hindi ako matakot sa'yo. Pangalawa, Dapat kaya mo akong buhayin. Ano pang silbi kung magpapakasal ako tapos hindi mo pala ako kayang pakainin. Nakakain ba yung matatamis na salita?" panimula ko.
Kung nakakain lang ang matatamis na salita, Baka matabang-mataba na ako ngayon.
"Pangatlo, Dapat caring. Kung kaya mong alagaan ang sarili mo, Dapat kaya mo din akong alagaan at ang mga magiging anak natin. Pang-apat, Dapat may takot ka sa Diyos dahil kung hindi, Salamat na lang sa lahat-lahat. Pang-lima, Dapat marespeto, Kung kaya mo akong respetuhin, Dapat kailangan mo ding respetuhin ang mga magulang ko kagaya ng pagrespeto mo sa akin. Dahil, sila ang pinaka-nakakakilala sa akin. Panghuli, Dapat, Mahal natin ang isa't isa. Hindi pwede yung one-sided love dahil bakit magpapakasal ang dalawang tao kung hindi naman pala mahal yung isa't isa hindi ba?" paliwanag ko.
Umayos siya ng upo.
"Ang sabi ko naman ideal boy hindi ideal husband." Sabi ni aka uminom ng juice.
"Oo nga pakinig ko. Pero sa akin kasi, Yung ideal boy ko, it's equal to ideal husband dzuh..." sabi ko pa.
Ipinatong niya ang juice niya sa lamesa bago ulit ako tingnan sa mga mata.
"I can be your ideal boy. I can do respect you, take care of you, I'm also a prayful type of person, I respect your parents, i can make you happy and I can revive you and lastly... I love you." Sabi niya sa akin.
Hala siya, Halatang seryoso ang gagi. Tapos yung 'I love you' niya walang can. Tapos panis! I can revive you daw ack! HAHAHAHA.
Kaya kitang buhayin sa tagalog HAHAHA. Pak na pak at may dating Yawa.
Pero mukhang seryoso siya sa mga sinasabi niya sa akin. Kahit puro kalokohan lang ang nasa isip ko, Alam ko din kung seryoso ang kausap ko. Kasalanan din ni Lukas kung bakit puro kalokohan na din ang nasa utak ko.
"Hoy may bata." Sabay turo ko kay Ben na busy sa pakikinig sa amin.
Napailing na lamang si Ben saka itinuloy ang pagkain niya.
"Tahimik akong kumakain tapos may nag-confess na? Tsk..."
Kami naman ni Zach ang napailing.
"Ang hihina niyo." Sabi na naman ni Ben Tenison na hindi man lang tumitingin sa amin.
"What do you mean?" tanong ni Zach.
Tiningnan kami ni Ben na parang ka-edad lang niya ang kinakausap niya.
"Kayo nasa confess stage palang. Kami ni Lisa, Mag-jowa na."
Hala, Lagot ka sa kuya mo HAHAHAHA.
"Oh Ben, Saan ka pupunta?" tanong ko kay Ben dahil paalis siya sa kusina.
"Maliligo na po." Sabi niya sa akin nang tumigil siya.
"Eh busy ang kuya mo, Sino'ng magpapaligo sa'yo?"
"Kaya ko na pong maligo mag-isa. Malaki na ako."
Tumingin ako kay Zach para itanong kung papayag siya at tumango naman siya para sumang-ayon.
"Sige." Pagpayag ko.
Tumakbo na papunta sa kwarto si Ben kaya naiwan lang kaming dalawa ni Zach dito sa kusina.
"Grabe ka naman sa Revive." Sabi ko saka tumawa.
"Bakit?"
"Masyadong OA."
Yawa sa Revive HAHAHAHA.
"Eh di'ba sabi mo, Kailangan kaya kang buhayin?" tanong niya sa akin
"Oo nga HAHA, Pero ang ibig-sabihin ko dun ay yung mapapakain ako! Grabe ka naman sa Revive, Bubuhayin nga yon pero kung patay na! Revive Revive ka diyan. Hindi pa ako patay ano!" sabi ko saka tumawa na naman.
"Pinapatawa lang kita." Sabi niya.
Asus! Palusot ka pa eh. Ito talagang si Mr. Revive HAHAHA. Yawa tol sa Revive. Ang pahiyain ko talaga kahit kailan. Pasalamat siya, Sa isip ko lang siya pinapahiya at hindi sa naraming tao noh.
"Bakit hindi ka kasama dun sa loob?" pag-iiba ko ng topic.
Hindi ba't dapat ay kasama siya dahil kasamahan din siya at mukhang kanang kamay pa siya ni Klarence. Minsan nakakalito din kung sinong kanang kamay ni Klarence. Kung si Zach ba o si Caleb. Nung una kasing punta ko dito ay madalas niya ring kasama si Zach at si Caleb naman kung may kailangan siyang itanong.
Baka wala naman talaga siyang kanang kamay.
Edi putol ang kamay niya HSHSHS.
"Alam ko na ang plano eh."
Napatingin ako sa kaniya. Alam na daw niya ang plano? Kaya ba hindi siya kasama dun? Siyempre, Ano pa nga ba?
Ang slow mo self kahit kailan.
"Huh?"
"Alam ko na ang plano. Kaming dalawa ni Klarence ang nagplano niyan kagabi. Siya na ang magpapaliwanag sa iba para mas malinaw niyang maipaliwanag.Kapag kasi ako ang nagpahayag sa kanila ng plano, Magulo minsan."
Hehe, Same vibes pala tayo eh.
"Parehas pala tayo eh."
"Parehas na ano?"
"Parehas tayong magulo." Sabi ko saka nag-pose ng wacky na tinatakpan ang mukha ko.
"Meant to be talaga tayo." Sabi niya saka ngumisi.
Hala siya! Meant to be daw. Meant to be daw kami. Hala, Lagot ako kay Klarence nito.
Label asan ka na?
"Ang corny mo mag-joke. Hindi talaga bebenta."
"Hindi ko naman pinagbebenta ang joke ko ah." Sabi pa niya.
Grabe! Ang papangit talagang ka-bonding ng mga tao dito. Kung hindi man masungit eh nambabara sila. Parang hindi mga kaibigan 'tong mga adik na 'to.
"Tss, Ewan ko sa'yo. Ang pangit mong ka-bonding." Saka ako nag-tsk.
Kaunting oras kaming natahimik nang biglang dumating si Fiona na may iniinom na juice. Halatang kaliligo lang noya dahil nakatuwalya pa ang buhok niya. Kanina pa akong nakaligo dahil maaga akong nagising. Baka kasi may magsabing hindi pa ako naliligo.
"Oh, Andito pala kayo? What? Dating?" tanong niya na parang may ginagawa kami ni Zach.
"Shut up Fiona." Sambit ni Zach.
"Why?" ibinaba niya ang juice niya sa lamesa. "Nagtatanong lang naman ako ah."
Hindi na kami sumagot ni Zach dahil lahat na lang kay Fiona ay may malisya. Kapag sinagot namin siya ay baka sabihin pa niyang defensive kami. Baka paghinalaan niya kaming dalawa ni Zach kahit wala naman kaming ginagawang masama.
Sampalin kita diyan eh.
"By the way, Let me change the topic. Where's the others?" tanong niya saka ulit sumimsim ng juice.
"Nagme-meeting."
"Eh bakit hindi ka kasama?" tanong ulit ni Fiona.
"Alam ko na ang plano." Maikling sambit ni Zach.
"Oh, Okay. Andun din ba si Aiden?" napatingin ako kay Fiona.
Bakit ba palagi na lang niyang hinahanap si Aiden? Ano bang meron dito sa dalawang ito? Huwag niyong sabihin sa aking hindi pa din nahahanap ni Fiona yung panty niya? Anak ng tokwa naman oh. Gaano ba kahalaga sa kaniya yung panty na yun? Limited edition ba? Gawa ba sa ginto? Tsk, tsk.
"Uh-huh. Bakit mo hinahanap?" tanong ni Zach.
"W-Wala naman. May sasabihin lang."
"Bakit parang palagi kang may sasabihin kay Aiden?" tanong ko. Sumingit na ako.
Epal ka self.
"It's none of your business." Saka ako inirapan ni Fiona.
Kalma ka self, Barado ka dun.Wala kang maisasagot dun. Masyadong mataray iyang kausap mo kaya pagbigyan mo na. Madalas mo din namab 'yang nababara kaya minsan lang 'yan. Papasko mo na sa kaniya.
"Fiona naghahanap ka na naman ba ng away?" tanong ni Zach.
"Excuse me? Tama naman ako ah! It's non of her business." Saka ulit umirap si Fiona.
Hindi ba siya napapagod kaiirap? Ako itong nahihilo sa kaniya kanina pa eh. Nakakainis. Kunin ko 'yang eyeball mo eh at ipakain sa Zombie.
"Minsan kasi, Know your limits. Huwag puro katarayan. Kaya ang iniisip ng iba ay naghahanap ka ng gulo." Umiiling na sabi ni Zach.
Oh pak! Barado ka gurl.
"Why Zach? Masama ba ang nagtanong huh?"
"Wala naman akong sinabing mali ang magtanong, Fiona. Pero iyang katarayan mo, Ilugar mo naman."
Ohhhh... Barado ka gurl.
"Okay. It's none of your business, Bella. Sa kusina nina Klarence."
Napakunot ang noo ni Zach saka tumingin at nagsalita.
"Gago ka ba Fiona o bobo ka lang?"
Halos maibuga ni Fiona ang iniinom niyang juice dahil sa sinabi sa kaniya ni Zach.
Ohhh... Wala ka na ba gurl? Ubos na ubos ka na dahil sa pambabara sa'yo ni Zach.
Ito talagang si Zach, May ambag din pala 'yang pagiging mambabara mo. Parehas kayo ni Klarence.
"How dare you!" saka umalis si Fiona sa kusina.
Walk-out ka gurl? Ohhh, Panis!
Ilang segundo na naman kaming natahimik ni Zach. Ang boring talaga kapag walang babarahin itong mga tao dito. Kapag ako naboring ng husto, Makikipag-chikahan na talaga ako sa mga zombies. Tutal sila naman itong palaging gala ng gala kaya marami silang nasasagap na balita.
Like,
Yung kaklase mo dati! Nabaril. Ayun, Triple dead.
Ack!
"Hello, Zach?" pakinig ko sa device na dala-dala pala ni Zach.
Palagi nga pala nila dapat dala-dala iyong device na yon para in case of emergency.
"Hello?"
"Pumunta kayo dito sa kwarto. Andito na sina Ben at Fiona. Kayo na lang ang wala." Si Caleb yun.
"Okay." Sabay tago ni Zach sa device.
"Tara na."
Sumunod ako kay Zach patungo sa loob ng kwarto.
"Ihanda niyo ang mga armas!" sabay bato ni Klarence kay Zach ng baril.
Ito na naman ako, Kabado.
"Bakit? Anong nangyari?"
"Si Dr. Wilson. Na-trace siya ni Caleb. Papunta na siya dito." Sabi ni Lukas.
Oh No! No! No! No!
Hell No!
Chapter 15 Bella's POV "Bella, Si Ben ha." Paalala ni Klarence. Sabi niya kasi sa akin kanina ay baka maging busy sila kaya ako na muna ang pagbabantayin niya kay Ben kung sakali. "Lilikas tayo?" tanong ni Zach sa mga kasamahan niya. Nagiging mas mapanganib na ngayon dahil sa papunta dito si Wilson. Siguradong ang mga buhay namin ay hindi na safe dahil sa kasamaang taglay ni Dr. Wilson. Baka pati ang bata ay gawan din niya ng masama at hindi na ako magugulat kapag nangyari nga iyon. "Kailangan eh." Sabi ni Lu
Chapter 16Bella's POVNarito kami ngayon sa kwarto ng mama ni Zach. Malinis pala sa gamit ang mama nito dahil halatang-halata sa mga muwebles. Yun nga lang, Nakakahiya namang hawakan dahil baka masira ko. Wala akong pambayad.Si Fiona at si Ben lang ang kasama ko dito sa kwarto ngayon dahil nasa kabilang kwarto yung iba. Hindi ko sigurado kung kwarto ba yun ng Papa ni Zach o kwarto niya. Patuloy naman sa paglalaro ng robon itong si Ben. Maiwan na siguro lahat, Huwag lang ang robot na yun.
Chapter 17Bella's POV"Asan si Dan?" tanong ni Lukas.Si Dan na naman ang hinahanap nitong isang ito. Parang hindi nagkita kanina."Andun sa kusina. Nagluluto." Sabi ni Aiden.Ewan ko ba kina Aiden at Fiona at hindi pa nila sabihin sa lahat na sila ng dalawa. Lahat naman siguro ay boboto sa kanila. Kagaya naman kanina ni Lukas, Parang wala lang sa kaniya nung sinabi kong sila na ngang dalawa.Bakit ba hindi ko naitanong iyon kanina?
Chapter 18Bella's POV"Fiona, Alam mo din sana na masakit sa akin ang pagkawala niya." Sabi ni Aiden na umiiyak na din.Gustuhin ko mang umawat sa kanila ay hindi ko magawa."Oo alam ko. Kahit naman siguro sino masasaktan kung sila ang nasa kalagayan mo. Pero Aiden! It's fvcking three years! Tatlong taon na yan—""Oo tatlong taon na! Tatlong taon na Fiona pero masakit pa din. Sobrang sak
Chapter 19Bella's POV"Ang mga armas!" sigaw ni Klarence sa mga kasamahan niya."Klarence, Ang sugat mo." Sabi ko sa kaniya pero nginitian niya lang ako."Maayos na ako." Sabi niya bago ako halikan sa noo. "Dito lang kayo sa loob, Huwag kayong lalabas." Sabi nito sa amin.Pipigilan ko pa sana siya nang harangin ako nina Lukas at Fiona. "Huwag ka nang sumunod dun Bella. Mapapahamak ka lang!" sa
Chapter 20 Bella's POV "KLARENCE!" sigaw ko kahit hindi ko na siya makita. Pinagtutulungan na siya ng mga zombies ngayon. "Bella, Tama na." Saad ni Zach habang inilalayo ako sa may pinto. "Zach! Si Klarence, Tulungan natin siya. Kailangan niya tayo." Sabi ko habang humahagulhol. "Bella, Wala na si Kla—" pinutol ko ang sasabihin niya.
Chapter 21 Bella's POV "Nakita niyo ba si Klarence?" tanong ko sa mga kasamahan ko na nakikipagyakapan na sa mga kamag-anak at kakilala nila. "Ate Bella, Asan na si Kuya?" tanong ni Ben na akay-akay ko. Kanina ko pa siyang hinahanap kasabay ng paghanap ko sa pamilya ko. Binabalot na ako ng kaba na baka hindi sila naging normal. "Hindi ko pa napapansin eh." Sabi ani Zach na nagmamasid
Chapter 22Bella’s POV“Kapag hindi ka dun nag-aral, sige ka.” Sabi ni Klarence habang magkahawak kami ng kamay.“Dun na nga ako mag-aaral eh!” sabi ko sabay hampas sa braso niya. Ack! “Paulit-ulit ka na eh, Kanina ka pa.” Sabi ko pa bago maupo sa may bench. Umupo na din siya sa tabi ko.Pagkatapos ng dalawang taon, medyo nakakaahon na din sa wakas ang mundo. Malinis na ang ilang lugar dito at masisimulan na ulit ang pasukan. Akalain niyo ‘yun, parang kahapon lang, ang daming zombies dito sa tabi-tabi.Ang hindi ko ata kinaya ay nung malaman nina Lukas na ‘yung teacher nila sa P.E. ang magiging guro nila. Grabe! Muntik nang maiyak si Lukas dahil dun. Kapag sinuswerte ka nga naman oo.“Naninigurado lang, baka magbago na naman ang pasya niyo eh.” Sabi nito.Inirapan ko siya, “B
A/N: HI! THIS IS ME, THE AUTHOR OF THIS STORY. SALAMAT SA INYO, SA PAGBABASA NITONG STORY KONG ITO. I REALLY TREASURED THIS STORY DAHIL ITO ANG PINAKAMAHABA KONG STORY AS OF NOW AT SOBRANG TUWANG-TUWA AKO NA NATAPOS KO NA ITO AT SALAMAT NG MARAMI SA MGA MAGAGANDA NIYONG FEEDBACKS. NAGPAPASALAMAT AKO SA SUPORTA NG PINSAN KO, HAHA, SHOUT SA'YO AT SA MGA KAIBIGAN KO NA ANDIYAN SA TABI KO KAPAG NAHIHIRAPAN AKO KASI WALANG IDEA MINSAN. NGAYONG NATAPOS KO NA ITO, SANA AY MATUWA KAYO KASABAY NG PAGIGING MASAYA KO DAHIL SA WAKAS, MAY NAIBAHAGI NA NAMAN AKONG PANIBAGONG ISTORYA. MARAMING SALAMAT SA INYO, MAHAL KO KAYO!!💜 -Iamawriter Epilogue Catherine's POV When they say ‘Love’, ang unang pumapasok sa isip ko ay ang salitang ‘Sweetness’ at ‘Pain’. Bakit sweetness? Kasi kapag nagmam
Chapter 54Catherine's POV“Isa pa. Oh pak!” saad ng photographer.Ngayon ang photoshoot namin ni Lukas para sa kasal namin. Damn, i can’t wait. It feels like the best day of my life. Hindi na ako makapaghintay na maikasal sa kaniya at mapag-isa ang puso naming dalawa.Hinawakan ni Lukas ang bewang ko. Kaagad na kumalabog ang puso ko dahil sa mga hawak niya. Suot ko ngayon ang kulay pulang gown na napakahaba habang siya ay naka tuxedo. Argh! He’s so hot. Hindi ko akalaing magiging hot siya kagaya nito.“Okay, one more. One more. Oh, pak! Good shot!” sabi ng baklang photographer sa amin.Nakailang shot na din kami. Mula sa garden, sa pond at kung saan-saan pa. Akala ko nung una, madali at mabilis lang pero hindi pala. Ang dami kong susuotin.“Okay, this is enough for today. Ang gaganda ng mga kuha. Grabe, excited na ako para sa kasal ninyo.” Wika ni Bading.&nbs
Chapter 53Catherine's POV“Sinabi ko naman sa’yo, ako na ang maglilinis nitong kalat namin.” Sabi ni Lukas habang pinupulot ang mga bote.Kanina pang umalis ang mga kaibigan niya. Si Fiona ang nagmaneho ng van. Hindi naman sila gaanong nalasing dahil alam nilang may pupuntahan sila bukas.“Hindi, ayos lang. Ikaw, magpahinga ka na kaya? May pupuntahan ka pa bukas kasama sila, di’ba?” saad ko habang pinupunasan ang lamesa.“Tayo, Catherine. Tayo. Kasama ka bukas. Ayokong mag-isa dun dahil siguradong kasama din nila ang mga shota nila eh. Ikaw, sasama ka sa akin. Shita kita eh.” Saad pa niya.Agad na namula ang pisngi ko nang tawagin niya akong shota niya. Bakit ba ako kinikilig? Hayst.“S-Sige. Tapos na din ‘to, maglilinis lang ako ng katawan tas matutulog na tayo.”“Hindi ka ba gutom?” tanong niya at umiling naman ako. &nbs
Chapter 52Catherine's POVIsang linggo na ang lumipas simula nang sabihin sa akin na nakatakda akong ikasal kay Lukas. Jusko Lord, oo nga po at gwapo, mayaman, ‘di ko lang sure kung mabait, si Lukas pero ba’t naman kasal kaagad?Sinabi din nila sa akin na sa bahay ni Lukas ako mamamalagi at titira. In fairness, ang laki ng bahay NIYA. Yes, yes, yes! Niya, sa kaniya. Gara, may pabagay kaagad. Well, mayaman naman di Lukas eh.“Hey honeybunch. Anong gusto mong kainin para mamaya?” tanong sa akin ni Lukas. Simula nang maging kami ay honeybunch na ang tawag niya sa akin. Kairita ‘tong lalaking ‘to.“Anong honeybunch? Sapakin kita eh.” Sabi ko sa kaniya bago siya pandilatan ng mga mata. Naupo naman siya sa tabi ko.“Hindi mo pa ako sinasagot, nasa sapak ka na kaagad. May gusto ka bang kainin?”“Para sa hapunan?” tanong ko at tumango naman si
Chapter 51Catherine's POVHalos iisang oras pa lang ata akong nakakaidlip nang biglang may kumatok sa pinto ng kwarto ko. Sino naman kaya ang kakatok? Bakit may kakatok sa pinto ng kwarto ko eh—teka, tapos na ba ang party sa baba?Tumingin ako sa sarili ko, ganun pa din ang suot ko habang yakap-yakap ang blazer ni Lukas. Kaagad ko itong inilayo sa akin. Damn, bakit ko ba ‘yun yakap-yakap? Sino bang naglagay nito sa akin at yakap ko ‘to?“Sino ‘yan?” tanong ko saka mabilis na inayos at sinuklay ang buhok kong saburang dahil sa pagtulog ko. Bwisit. Bakit ba kasi ako nakatulog? Hindi ko man lang ‘yun napansin.“Hey, Catherine. Bilisan mo diyan, may ipapakilala kami ng papa mo, mahalaga ‘to.” Sigaw ni mama.“Inaantok na ako ma, hindi ba pwedeng bukas na lang?” tanong ko para makalusot.
Chapter 50Catherine's POVIsinara ko ang libro ko bago ito ilagay sa lalagyan.“Hannah? Andiyan na ang mga bisita sa labas. Tama na muna ‘yang pagbabasa mo. Ipagpabukas mo na ‘yan.” Sabi ni mama mula sa labas ng pintuan ko.“Opo ma, papariyan na po.” Wika ko. “Nag-aayos lang po.” Dagdag ko pa.Guminhawa ang pakiramdam ko nang marinig ko ang mga yabag ng sapatos niya pababa ng hagdan. Pumunta na ako sa tapat ng salamin para tingnan ang sarili ko. Nang masiguro kong ayos na ang lahat, pati na din ang gown na supt ko ay lumabas na ako.Bumungad sa akin ang mga ilaw at ang mga mayayamang kaibigan ng mga kaibigan ko. Andito din ang mga kamag-anak namin na galing pa sa ibang bansa.“Oh, andiyan na pala si Catharina. Dalaga ka na, hija.” Wika ni ninang saka ako hinalikan sa pisngi.
Chapter 49Jenivah's POV"Aalis na po kami," paalam ni Dan kina Tata Dodong at Papa habang tumatayo. Lumapit siya sa akin at saka umakbay. "May pupuntahan pa po kasi kami eh." wika niya sabay kindat sa akin. Kaagad naman na nangunot ang noo ko sa inasta niya.Anong meron?Biglang nagtawanan ang mga tao dito kaya mas lalo akong nagtaka. May ihinagis si Ray kay Dan na maliit na bagay at hindi ko naman kaagad 'yun napagtanto kung ano.Kahon?"Sige na. Ang anak ko ha," wika ni Papa kay Dan. "Opo, ako pong bahala sa kaniya." saad naman ni Dan saka ngumiti ng napaka-pakalapad.Okay, this is awkward.Nakaakbay lang sa akin si Dan hanggang sa makarating kami sa kotse niya. Ibinigay ko kay Papa kanina ang susi ng kotse at siya na lang daw ang magmamaneho nun kaya hindi na ako umalma pa.“Hey, Bakit b
Chapter 48Jenivah's POVMabuti na lang at andito ako sa Batangas, hindi masyadong traffic. Mama gave me the adress, malapit lang naman pala dahil sa Anilao lang yun. Andun kasi si Tata Dodong.I smiled when I realized I was close to Anilao. I could already see the beautiful trees as I got closer and closer. I winced when the car I was using suddenly went crazy."What the fuck?" I tried to start the car again because the engine might have just moved but no, I think there was something wrong!I've tried this many times but it really doesn't want to work. I got out of the car and looked at the engine. Smoke immediately greeted me, luckily I was able to get away before the smoke ate me."Gago ngayon pa talaga nasiraan?" napatampal ako sa noo ko at saka napailing. Malapit na ako eh, tapos biglang nangyari 'to? "How lucky i am?" i murmured.Me
Chapter 47Jenivah's POVAgad akong napabangon nang wala akong Dan na nadatnan sa tabi ko. Sisikat pa lang ang araw. Tiningnan ko ang paligid at wala pa din siya sa kwarto ko. Nagtungo na lamang ako sa banyo at nagsimulang mag-toothbrush.Nang makalabas ako ay nakahinga ako ng maluwag nang madatnan sa terrace ng bahay si Dan at si Papa. Nagkakape sila habang nag-uusap. They look so happy, aren't they?Nasa kusina si mama at busy sa cellphone niya. Mabuti na lamang at nakapagpakabit kami ng wifi nung isang buwan para hindi na sila mahirapan ni papa na mag free data. Palagi na lang sila nagtitiis at pana'y din ang gastos ng mga ito sa pagpapa-load.