Share

CHAPTER 3

last update Last Updated: 2022-09-17 17:34:21

“MOMMY, I'm sorry! I'm really, really sorry!” paulit-ulit kong sambit habang umiiyak nang nakayuko. Nakabihis na ako at nakaupo na ngayon sa kama ko habang haplos ni Mommy ang likod ko para patahanin ako sa pag-iyak.

“Kasalanan ko po lahat, tita. Handa naman po akong panagutan si Elize kung mamarapatin niyo. I can marry her,” ani Drex na nakatayo sa tabi ng kapatid kong walang kibo at nakatingin lang sa akin.

“Lumabas ka muna, hijo. Mamaya na tayo mag-usap. Kakausapin ko lang muna itong anak ko,” mahinahon na sabi ni Mommy.

“Sige po, tita,” magalang na sagot ni Drex bago lumabas ng pinto. Naiwan naman kaming tatlo nina Mommy at ng kapatid ko sa loob ng kuwarto.

“Mommy, p-paano kung hindi matuloy ang kasal namin ni Luke?” pasinghak-singhak kong tanong at sinabayan ng mahinang pag-iling.

“Kakausapin ko si Luke, anak, kaya tumahan ka na. Sabihin mo sa akin kung ano ba talaga ang nangyari sa inyong dalawa ni Drex.”

Napaangat ako ng tingin kay Mommy. “He fooled me, mom. Nagising na lang ako na may nangyari na sa amin dalawa! Nagising na lang ako na pareho na kaming hubad sa kama!”

Malalim na bumuntonghininga si mommy at hinaplos ang ulo ko. “Pero impossible naman na pinagsamantalahan ka ni Drex, Anak. I know him very well, he is a good guy. Matagal na namin siyang kilala ng daddy mo, at isa pa matalik kayong magkaibigan.”

Marahas akong umiling. “He is not a good guy, mom. He's an evil. He is a damn psychopath! He fooled me!”

“Tsk. Ang bait kaya ni Kuya Drex, guwapo't macho pa kumpara kay Kuya Luke!” sabat ng kapatid ko bago patakbong lumabas ng kuwarto.

Napailing naman si Mommy. “Huwag mo na lang patulan ang kapatid mo. Gusto mo bang tawagan ko si Luke ngayon at kausapin?”

“No, Mom. I'm afraid, paano na lang kung aatras siya sa kasal namin?”

Nagpakawala si mommy ng malalim na buntonghininga bago tumayo. “Kung talagang mahal ka niya ay tatanggapin ka niya kahit na maging sino ka man, kaya ang mas mabuti pa ay ayusin mo na ang sarili mo at pupunta tayo sa bahay nila para kausapin si Luke.”

Tumango ako at tipid na ngumiti kay Mommy. “Thanks, Mom. You're the best.”

Ngumiti lang si mommy sa akin bago lumabas ng kuwarto. Pagkalabas ni Mommy ay agad kong inayos ang sarili ko at naglagay ng kaunting makeup sa aking mukha. Isang off-shoulder yellow dress na hanggang tuhod lang ang haba napili kong suotin at pinarisan ko lang ito ng isang yellow stiletto heels na dalawang inches lang ang taas. Nang makitang okay na ang sarili ko ay lumabas na ako ng kuwarto. Buti na lang paglabas ko ay ang kapatid kong si Trisha Lorain na lang ang nadatnan ko at si Mommy, wala na si Drex na kinahinga ko naman nang maluwag.

Habang nasa biyahe kami ay hindi ko mapigilan ang kabahan. Ano na lang ang sasabihin ko kay Luke? Pakakasalan niya pa kaya ako? Sobra akong kinakabahan. Alam kong sobra akong mahal ni Luke, pero hindi ko alam kung ano ang magiging reaction niya oras na malaman niya ang nangyari sa amin ni Drex.

“Mommy, si daddy po nasaan?” tanong ko kay mommy na ngayo'y nakaupo naman sa front seat katabi ng driver namin. Nasa backseat naman kami ng kapatid ko. 

“Tinawagan ko na ang daddy mo at sinabing pumunta siya sa bahay nina Luke.”

Napapisil ako sa sarili kong kamay. “N-Nasabi niyo po ba kay Dad ang nangyari?” kinakabahan kong tanong na agad namang kinatango ni Mommy. 

“Siya na raw ang bahalang kumausap kay Drex, kaya huwag ka nang mag-alala pa.”

Pagdating namin sa bahay ni Luke ay agad kaming pumasok nina Mommy. Halos manginig ako sa kaba habang naglalakad papasok sa loob ng Foentez Mansion—ang bahay ng parents ni Luke.

Papasok pa lang ako sa pinto ng mansion ay nang bigla na lang akong sinalubong ni Luke ng mahigpit na yakap.

Hindi ko na mapigilan ang mapahikbi. “I'm sorry, Luke. Hindi ko sinasadya.”

Hinaplos niya ang likod ko. “It's okay, nabanggit na sa akin ni Mommy ang naabutan niya sa apartment mo. Pero may tiwala naman ako sa 'yo, kaya sa 'yo lang ako makikinig.”

Para akong nabuhayan ng loob at bumitaw ng yakap sa kanya. “Sasabihin ko sa ’yo lahat, hindi ako maglilihim kahit kaunti, I promise.”

Ngumiti si Luke sa akin at marahas na tumango bago bumaling kay Mommy. “Tita, kakausapin ko lang po si Elize saglit.”

Napatango naman si mommy, kaya agad akong niyaya ni Luke na umakyat sa kanyang kuwarto.

Pansin ko pa ang masamang tingin ng kanyang mommy na nakasalubong namin sa hagdan. Alam kong masama ang loob nito sa akin dahil sa naabutan, but I understand, may karapatan siyang sumama ang loob sa akin dahil sa nakita niya. Sino ba naman kasi ang matutuwa kung makita mo ang mamanugangin mong n*******d at may kayakap pang ibang lalaki? Kahit sino naman ay magagalit talaga.

Pagkapasok namin sa loob ng kuwarto ay agad akong pinaupo ni Luke sa kanyang kama at naupo naman siya sa tabi ko. 

“Okay, babe. Now tell me what really happened.”

Napalunok ako ng isang beses. Huminga muna ako ng malalim bago nagpaliwanag.

“Nagising na lang ako nang n*******d katabi si Drex, Luke. Hindi ko maalala kung ano ba talaga ang buong nangyari, basta ang natatandaan ko lang ay nag-doorbell si Drex sa apartment ko at pinagbuksan ko. May dala siyang isang bote ng whiskey, sabi niya gusto niya lang akong i-congratulate sa huling pagkakataon.” Nanginginig na nilaro-laro ko anv aking kamay kahit na namamawis na ‘yon. “Kaya ayon... uminom kaming dalawa, at hanggang doon lang talaga ang naaalala ko. Nagising na lang akong hubo't hubad katabi siya.” Napahikbi ako.

Napakuyom naman ng kamao si Luke nang marinig ang paliwanag ko.

“Sabi ko na nga ba't masama ang kutob ko sa lalaking 'yon, pansin ko ang mga tingin na binibigay niya sa 'yo, kaya nga sinabihan kitang layuan na ang lalaking 'yon. Tingnan mo tuloy ang nangyari. Damn!”

Mas lalo akong napaiyak. “I'm so sorry, Luke. H-Hindi ko naman alam na mangyayari 'to. I'm really sorry.”

Ginulo niya ang kanyang buhok at napabuga ng hangin bago ako niyakap. “Tahan na, 'wag ka nang umiyak. Ngayon din ay magsasampa ako ng kaso sa gagong 'yon. Sisiguraduhin kong mabubulok siya sa bilangguan,” mariin na sabi ni Luke bago hinalikan ako sa noo. “Bukas na lang natin ituloy ang kasal. You need to rest, Elize. Kahit anong mangyari ay pakakasalan pa rin kita. I still love you.”

Parang nakahinga ako ng maluwag sa narinig.

Pagkatapos naming mag-usap ni Luke ay sabay kaming lumabas ng kuwarto niya at bumaba ng stairs. 

Pagkababa namin ay agad kong nakita si daddy na nakaupo couch katabi si mommy at kaharap ang parents ni Luke. 

“Maupo kayo, may sasabihin ako,” wika ni Dad. 

Naupo naman kami ni Luke sa kabilang couch. 

“Napag-usapan na po namin na bukas na lang ipagpatuloy ang kasal, tito. Magsasampa po ako ng kaso ngayon sa lalaking 'yon,” ani Luke habang hawak ang kamay ko. 

Umiling si Dad at tumingin sa aming dalawa ni Luke. “Hindi niyo na kailangan pang ituloy ang kasal, at 'wag na rin magsampa ng kaso kay Drex. Nakapagpasya na ako.” Tumayo si Dad. “Ipapakasal ko na lang si Elize kay Drex, buo na ang pasya ko.”

Gulat akong napatayo at ganoon din si Luke. 

“Pero tito, paano niyo po nasasabi ang bagay na 'yan? Hindi ako papayag na ibigay sa kanya si Elize!” bulalas ni Luke at mahigpit na hinawakan ang isa kong kamay. 

“Oo nga, Dad, anong pumasok sa isip niyo at nasasabi niyo 'yan? No way! Hinding-hindi ako magpapakasal sa lalaking 'yon!”

“Umuwi na tayo!” galit na sagot ni daddy at naglakad palabas ng mansyon.

Marahas akong umiling at tumingin kay Mommy na tumayo na rin. “Mommy, ano po bang pinagsasabi ni daddy? Ano'ng nangyayari sa kanya?”

My mom sighed. “Umuwi na raw tayo sabi ng Daddy mo, halika na.” Inagaw ni Mom ang kamay ko mula kay Luke. 

“Pero, tita,” apila ng boyfriend ko na parang ayaw pa akong bitawan, pero sa huli ay pinakawalan din ang kamay ko. 

Ang mga parents ni Luke ay nanatiling tahimik habang nakaupo at parang wala nang pakialam. 

Agad akong hinila ni Mommy palabas ng mansyon at pinapasok sa loob ng kotse. 

“Mom, ano po bang nangyayari? Bakit kayo nagkaganyan ni Daddy? What happened, Mom?” mangiyak-ngiyak kong tanong pagkaupo sa loob ng kotse. 

Kita ko pa ang paghabol ni Luke sa akin palabas ng mansyon pero agad nang pinatakbo ng driver namin ang kotse paalis.

“Mom, sumagot po kayo!” sigaw ko kay mommy nang hindi ito kumibo.

Damn! Hindi ko alam kung anong nangyari sa parents ko, parang kanina lang ay ayos pa si Mom sa akin. Hindi ko alam kung ano ang pinag-usapan nila ng parents ni Luke at nagkaganito sila ni Dad. 

Related chapters

  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 4

    MAGHAPON akong nagkulong sa loob ng aking kuwarto, kahit na dinalhan ako ni Mommy ng pagkain ay pinabayaan ko lang at hindi kinain.Hindi pa rin ako makapaniwala sa desisyon nina Mommy at Daddy na gusto nila akong ipakasal kay Drex, imbes na kay Luke na siyang fiancè ko. Kahit na umiyak ako at nagmakaawa ay tinalikuran lang ako ng parents ko at sinabing buo na ang pasya nila. Itinago din ni Mommy ang phone ko, kaya hindi ako makatawag kay Luke.Nang sumapit ang gabi ay naisipan kong tumakas, pero paglabas ko ng aking kuwarto ay puro mga naka-lock ang pinto ng bahay, kaya wala na akong nagawa kundi ang bumalik sa kuwarto ko, naghanap pa ako ng telephone na maaaring gamitin pero itinago yata ni Mommy pati telephone. Kinabukasan ay panay ang katok ng mommy ko at ng kapatid ko sa aking kuwarto pero hindi ko sila pinagbuksan at nanatiling tahimik.“Anak, kailangan mong kumain. Buksan mo ang pinto may dala akong pagkain para sa 'yo,” ani Mommy pero hindi ko pinansin at nanatili lang akong

    Last Updated : 2022-09-17
  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 5

    PAGKAHINTO ng taxi sa harap ng apartment ni Luke ay agad akong bumaba at sumilip sa driver."Pakihintay lang po muna, manong, hihingi lang ako ng pera sa boyfriend ko."Napasatsat ang taxi driver. "Hay naku, bakit kailangan ko pang maghintay? Oh, sige na, basta bilisan mo!"Hindi ko mapigilan ang mapasimangot sa reklamo ng taxi driver. Tsk. Pasalamat na nga siya at paghintayin ko pa siya, eh balak ko nga sanang takasan na lang, kaso natawa naman ako sa kanya.Napailing na lang ako at iniwan ang badtrip na taxi driver.Pagtapat ko sa pinto ng apartment ni Luke ay hindi na ako nag-doorbell pa dahil alam ko naman ang password ng apartment niya, kaya binuksan ko na lang. Pagkapasok ko ay walang tao sa loob ng apartment, at tingin ko ay wala si Luke, kaya dumiretso ako sa kuwarto niya para humanap ng pera na pambayad sa taxi driver. Habang papalapit ako sa kuwarto ay siya namang pagkunot ng noo ko nang makarinig ng sunod-sunod na ungol na nagmumula sa loob, kaya nagmamadali akong lumapit

    Last Updated : 2022-09-17
  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 6

    Halos hindi ko na mahabol ang sarili kong hininga dahil sa klase ng halik ni Drex na para bang uhaw na uhaw at parang walang balak pakawalan ang labi ko. He kissed me while his right hand was massaging my breast. We are both naked in bed while kissing each other. "Drex, I need to breath…" mahina kong sambit sa gitna ng halikan naming dalawa. "Take my breath away, baby,” he replied but he didn't stop kissing me. "I will give you my breath with all my heart..." Pilit kong iniiwas ang labi ko para makalanghap ng hangin, pero kahit anong iwas ko ay nahahabol pa rin ni Drex at nasasakop. At dahil sa kailangan ko na talagang huminga ay wala na akong choice kundi ang sipain ang hita ni Drex. "Ouch—fuck! Damn! Elize Mica!" gulat na bulalas ni Drex na napabitaw ng halik sa akin at napaalis sa ibabaw ko bago tapahawak sa pagitan ng kanyang hita at halos hindi maipinta ang mukha. "Ano bang problema mo! Bakit mo sinipa ang alaga ko?" Napairap ako at umupo sa kama. "Paano kita hindi sisipa

    Last Updated : 2022-10-11
  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 7

    KINABUKASAN ay maaga akong gumising at pumunta sa bahay ng parents ko para sana kunin ang cellphone kong naiwan na itinago ni Mommy noong isang araw, dahil baka nag-text o tumawag na ang manager ko tungkol sa commercial. Sa pagkakaalam ko ay bukas na ishu-shoot ang gagawing commercial para sa bagong brand ng whitening lotion, at ako ang napiling mag-endorse ng CEO ng kompanya. Pagdating ko sa bahay ay wala na sina mommy at daddy, at tanging mga katulong na lang ang naabutan ko at bunso kong kapatid na nakaupo sa sofa at suot ang school uniform.“Loraine, nakita mo ba kung saan nilagay ni Mommy ang cellphone ko?” tanong ko sa kapatid ko na busy sa kaka-text sa kanyang cellphone.Napaangat naman ito ng tingin nang marinig ang tanong ko. “I'm sorry. Ayon sa pagkakaalam ko ay parang ibinigay yata ni Mommy ang cellphone mo kay Kuya Drex, ate.”Agad na nangunot ang noo ko. “What? At bakit naman ibinigay ni mommy sa lalaking ‘yon ang cellphone ko? Eh, akin ‘yon!”Napasimangot ang kapatid ko

    Last Updated : 2022-10-11
  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 8

    “HEY! Stop!” natataranta kong sigaw habang nakatingin kay Luke at Drex na nagpapatayan na sa harap ko at parang walang balak na buhayin ang isa’t isa.“Gago ka! At talagang may lakas ng loob ka pang magpakita kay Elize matapos mo siyang pagtaksilan!” galit na sabi ni Drex na gumanti ng suntok kay Luke. “Kasalanan mo ‘tong lahat. Kundi dahil sa ’yo, kami pa sana ngayon ni Elize at baka kasal na kami. Pero sinira mo ang lahat! Walanghiya ka!” pabalik na sigaw ni Luke at gumanti rin ng suntok kay Drex. Pareho nang putok ang labi nilang dalawa.Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong gawin para tumigil silang dalawa. Kung bakit naman kasi wala man lang dumaan kahit isang tao dito sa parking lot. Wala tuloy akong mahingian ng tulong para awatin silang dalawa. “Ayoko lang naman na mapunta sa manluluko na tulad mo ang best friend ko! Dadaan ka muna sa bangkay ko bago mo siya maagaw sa akin!” sigaw ni Drex at muling pinalipad ang kamao kay Luke, pero agad namang nakailag si Luke.“Ipagpal

    Last Updated : 2022-10-11
  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 9

    I SMILE bitterly while looking at my reflection in the mirror in front of me. I am wearing an expensive wedding gown. Today is my wedding day, and I'm not happy about it. I don't want to get married to someone I don't really love, but I don't have a choice."Elize? Are you done?" I heard my mom's voice while knocking at my door.“I'm done! I'm going outside, Mom! Just wait a minute!" I yelled back.Nagpakawala ako ng malalim na buntonghininga bago naglakad at binuksan ang pinto.“Buti naman at lumabas ka na, anak. Alam mo bang kanina pa si Drex sa simbahan? At sabi ni balae ay baka daw pupunta 'yon dito kapag hindi ka pa dumating! Sampong minuto na tayong late, Elize!” bungad ni Mommy pagkalabas ko ng kuwarto. Hindi ko ito pinansin at naglakad na ako palabas ng bahay habang hawak-hawak ang dulo ng gown ko.Agad akong sumakay sa bridal car na nakahinto sa labas ng gate.“Ngumiti ka nga, Elize. Tingnan mo 'yang mukha mo para kang namatayan!” sermon ni Mommy pagpasok ng sasakyan.“I don

    Last Updated : 2022-10-11
  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 10

    “I’M SORRY… H-Hindi ko sinasadya na masugatan ka,” mahina kong sambit habang nakaupo sa kama at nilalagyan ng ointment ang maliit sa sugat ni Drex sa likod ng ulo.Hindi kumibo si Drex at nanatiling walang imik.Hindi ko alam kung galit ba siya o ano, ni hindi niya ako pinapansin mula kanina, pero pumayag naman siyang lagyan ko ng ointment ang kanyang sugat.“Drex, galit ka ba sa akin dahil sa pagbato ko sa ’yo?”Hindi siya sumagot.“Sorry na. Hindi ko talaga sinasadya, Drex. I'm sorry.”Hindi pa rin siya kumikino hanggang kngayon kahit na pilit ko siyang kinakausap patungkol sa nangyari.Gusto kong sisihin ang sarili ko dahil sa pagbato ko sa kanya, kung hindi ko siya binato hindi sana siya masusugatan. This is all my fault.Pagkatapos kong gamutin ang sugat niya ay agad siyang tumayo at walang sabi-sabing naglakad palabas ng kuwarto, kaya naiwan akong mag-isa sa loob. Isang malalim na buntonghininga ang pinakawalan ko bago naglakad papasok ng banyo at hinubad ang wedding gown ko pa

    Last Updated : 2022-10-11
  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 11

    NASA studio ako ngayon habang nakaupo sa isang sofa at nakatingin sa manager kong si Gorgen. Kanina pa ito pabalik-balik ng lakad sa harap ko at panay ang sermon sa akin dahil sa mga hickey sa leeg ko, na siyang dahilan kung bakit hindi matutuloy ang photoshoot para sa isang magazine. Kailangan kasing naka-swimsuit, kaya lang puro hickey ang nasa katawan ko at hindi kayang takpan ng make up. Highblood tuloy ang manager ko sa akin. “Akala ko ba ayaw mo diyan sa asawa mo? Pero bakit puro hickey na ‘yang buong katawan mo? Nag-iisip ka ba talaga, Elize Mica!”Napanguso ako. “Sorry na, nadala lang kasi ako sa tukso, eh.”Hindi makapaniwalang napatingin sa akin si Gorgen. “Tukso?” bulalas nito. “Anong klaseng tukso naman ‘yan, Elize? Eh halos minarkahan na niya ang buo mong katawan! Paano na ang photoshoot niyan? My goodness! Mauubos ang dugo ko riyan sa asawa mo! Ghad!” Napapaypay ito sa sarili na para bang nababanas na talaga kahit hindi naman mainit.“Gorgen, puwede naman sa susunod na

    Last Updated : 2022-10-11

Latest chapter

  • You're Mine, My Best Friend    LAST CHAPTER

    ELIZE NAPAHIKAB ako at inunat-unat ang aking katawan bago iminulat ang aking mga mata. Maliwanag na sa buong silid pero wala na akong katabi sa kama at mag-isa na lang sa loob kuwarto. Nang mapatingin ako sa alarm clock na nasa bedside table ay alas otso na, kaya kahit na parang inaantok pa ako ay pinilit kong bumangot at naligo sa loob ng banyo. Nang matapos sa pagligo ay hindi na ako nag-abala pang magbihis at isinuot ko na lang ang white bathrobe at binalot ng puting tuwalya ang ulo ko bago lumabas ng kuwarto at bumaba ng hadgan.Pababa pa lang ako ay rinig ko na ang pag-iyak ng kambal, kaya nagmamadali akong naglakad papunta ng kitchen. Pero nang mapatapat na ako sa nakasiwang na pinto ay agad akong natigilan nang makita kong ano ang nangyayari sa loob. Nakatalikod si Drex at walang damit na pang-itaas habang nakasuot ng apron at parang may hinahalo sa kawali, I think nagluluto, habang ang kambal naman ay nakaupo sa kani-kanilang swivel chair at naka-seatbelt pa. Umiiyak si Shann

  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 33

    DREX I WAS just sixteen years old and Elize was fourteen when we first met in my parents house. I still remember the day when my mom introduced her to me. That day was my mom's birthday."Come here, son. May ipapakilala ako sa 'yo. Tama na muna 'yang pagbabasa mo ng libro," excited na sabi ni mommy pagkapasok ng kuwarto ko."I'm not interested, Mom," tamad kong sagot habang nakasandal sa headboard ng aking kama at nakatutok pa rin ang tingin sa binabasa kong libro."Oh come on, son. Pagbigyan mo na si mommy, anak. Huwag mo naman akong ipahiya sa Tita Amanda mo. Sinabi kong ipapakilala kita sa anak niya ngayon dahil magiging school mate mo siya by this year."I frowned at my mom as she grabbed my arm. "Mom, I'm not interested, okay? Look, I'm studying here. I don't want to go out!""Hay naku naman, anak. Puro na lang libro ang inaatupag mo kapag narito ka sa bahay. Subukan mo namang magkaroon ng kaibigan. Hindi ka ba nabo-boring sa life mo? School-bahay ka na lang palagi."Hindi na ak

  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 32

    MULA sa paghuhugas ng plato ay napasinghap ako dahil sa biglang pagyapos ng dalawang braso ni Drex sa aking baywang."Mahal ko, tama na 'yan, kanina pa kaya ako inaantok..." Inamoy-amoy niya ang leeg ko. "Pinatulog ko na ang mga anak natin, kaya dapat matulog na rin tayo.""Tatapusin ko lang 'tong mga plato. Puwede ka namang matulog kahit wala ako, hindi ko naman dala ang mata mo.""Hindi kasi ako matulog kapag hindi kita katabi. Oo nga at hindi mo dala ang mata ko, pero mahal ko, dala-dala mo ang puso ko..." nilambingan niya pa ang kanyang boses.Hindi ko na napigilan ang ngiti ko at nagpunas ng kamay bago humarap sa kanya. "Sus, nambubula ka na naman. Oo na, sige na."Agad na lumapad ang kanyang ngiti. "Okay, let's go!"Napayakap na lang ako sa kanyang leeg nang bigla niya akong buhatin palabas ng kitchen.Pagkapasok namin sa loob ng kuwarto ay agad niya akong inihiga sa kama at pumaibabaw naman siya sa akin na kinasimangot ko."Teka, akala ko ba inaantok ka na?""Let's make love fi

  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 31

    ANG tadhana ay talaga nga namang mapagbiro, hindi natin alam kung anong mangyayari sa ating hinaharap. Minsan ang akala natin na siya ang makakatuluyan natin ay hindi pala, minsan may mga pangakong hindi talaga natutupad, dahil 'yon na talaga ang nakatadhana. Nangyayari ang mga hindi nating inaasahang mangyari sa hinaharap.Nang ibalita namin ni Drex sa parents namin na nagkabalikan na kami ay talaga namang tuwang-tuwa sina Tita Mesha at mommy, and of course, si daddy and Tito Harold. Talagang makikita sa kanilang mga mukha ang tuwa sa nalamang nagkabalikan na kami ng dati kong best friend na ngayon ay asawa ko na.Nakauwi na rin sina mommy, daddy at Loraine sa mansyon. Nang malaman kasi nila na okay na kami ni Drex ay kinabukasan din ay umuwi agad sila, talagang binigyan lang nila kami ni Drex ng araw para mag-usap at nang sa gayon ay magkabalikan. Well, their plan was successful, dahil talaga namang nagkabalikan kami ni Drex, and I'm very thankful.And about naman sa aksidente namin

  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 30

    KINABUKASAN nang magising ako ay mag-isa na lang akong nakahiga sa kama at gano'n na lang ang gulat ko nang makita ang orasan, 2 minutes na lang at alas dose na ng tanghali.Napabalikwas ako ng bangon at nanghihinang pumasok ng banyo.Pakiramdam ko ay parang binugbog ang katawan ko. Ramdam ko ang pangangatog ng mga tuhod ko at parang kumikirot pa ang pagitan ng hita ko na kinangiwi ko. Paglabas ko ng kuwarto ay sa hagdan pa lang ako ay kitang-kita ko na ang kambal na nakaupo sa couch katabi ng kanilang ama."Hey, good morning!"Napalingon ang kambal nang marinig ang boses ko at mabilis na bumaba si Aeron sa sofa bago patakbong lumapit sa akin, kaya agad ko itong binuhat at pinaulanan ng halik sa mukha na kinahagikhik nito."I think it should be good afternoon, tanghali na kaya!" natatawang sambit ni Drex at binuhat naman si Shannel bago lumapit sa 'kin at hinalikan ako sa pisngi. "Nagutom ka na ba? Gusto mong ipaghain kita ng pagkain?"Mahina akong umiling. "Ayoko, hindi pa naman ako

  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 29

    WALANG alinlangan kong tinugon ang kanyang labi. I missed him so much. I miss his lips, his body, I miss all of his. It's been two years at hanggang ngayon ay nadadala pa rin ako sa kanyang mga uhaw na halik.Nang maihiga niya ako sa ibabaw ng kama ay saka siya bumitaw sa labi ko at tinitigan ang mukha ko bago ngumiti nang matamis sa akin.He touched my face using his right hand. "Are you sure about this? Do you want me to continue?" he asked in a canorous tone. "I don't wanna force you anymore, so tell me if you want me to stop this."I slowly shook my head. "No. Don't stop, Drex. Just continue, please? I missed you so much. And I want you to continue!" I flirty answered, touching his face down to his sexy lips."You don't have to beg for it. I love you, my queen." He kissed my forehead. "I love you so much!"Matapos niyang halikan ang noo ko ay muli niyang sinakop ang labi ko, kaya muli akong tumugon at iniyakap ang mga braso sa kanyang leeg, hanggang sa naramdaman ko na lang ang pa

  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 28

    EIGHT-THIRTY na nang makauwi kami sa bahay ng parents ko, at tulad nga ng gusto ni Tita Mesha ay iniwan namin ang kambal sa bahay nila. Pareho kaming walang kibo ni Drex habang nasa biyahe. Tahimik siyang nagmamaneho, at tahimik naman akong nakaupo sa kanyang tabi. Hanggang sa biglang tumunog ang phone ko, hudyat na may mensaheng dumating.MommyAnak, kumusta na kayo ni Drex? Nagkaayos na ba kayo?Hindi ko mapigilan ang mapairap sa text ni mommy. Talagang inaasahan niyang magkakaayos kami ni Drex. Ngayon ay na-gets ko na kung bakit sila umalis."Break up with him, Elize."Napabaling ang tingin ko kay Drex. "Huh?""I said, break up with him. Paano tayo makakapagsimula muli kung nakabuntot pa sa 'yo 'yang fiancé mo?" Parang may pait pa sa kanyang boses habang masama ang tingin sa hawak kong cellphone.Oh, and speaking of Garry. Hindi ko na alam kung saan na ba napadpad ang bading na 'yon matapos mapaalis sa hotel, ni hindi na tumawag sa akin o nag-text man lang."Oo nga pala, Drex, pina

  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 27

    "TWO years ago, I saw you with Leila in your office. N-Naghahalikan kayong dalawa, at hindi lang 'yon dahil nakahubad pa si Leila. That day, sasabihin ko na sa 'yo ang t-tungkol sa p-pagbubuntis ko, p-pero gano'n 'yong naabutan ko. I thought you cheated on me, that's why I left you, Drex. I'm really sorry kung ngayon ko lang nalaman ang totoong nangyari. I'm really sorry!" pagpatuloy ko sa pagsasalita habang umiiyak sa kanyang dibdib at nakayapos pa rin sa kanyang katawan.Wala akong nakuhang sagot mula sa kanya at nanatili lang siyang nakatayo habang yapos ko. Hindi ko makita ang expression ng kanyang mukha dahil nakasubsob ako sa kanyang dibdib, kaya naman unti-unti akong nag-angat ng tingin.Nakatitig pala siya sa akin, sa mukha ko.Wala akong mabasang emosyon sa kanyang mukha, kaya hindi ko alam kung galit ba siya o ano. Magaling siya pagdating sa pagtatago ng emosyon."Kung gano'n iniwan mo ako dahil lang do'n? Tingin mo ba ay kaya kitang pagtaksilan at ipagpalit sa ibang babae?

  • You're Mine, My Best Friend    CHAPTER 26

    "Oh, saan ka pupunta?" tanong ni Drex na may pagtataka nang makita ang bigla kong pagtayo. "Hindi ka pa kumakain, Elize.""P-Puwede mo bang sabihin sa akin kung saan nakatira ngayon si Leila?"Mas lalong kumunot ang noo ni Drex sa tanong ko pero agad ding tumango."Sure, but before that kumain ka muna. Sa pagkakaalam ko ay kakabalik lang ni Liela kahapon mula sa China dahil may business meeting ang kanyang asawa rito sa Pinas. Isa kasi sa mga business partner ni Dad ang asawa niya at baka bukas ay babalik din sila agad ng China pagkatapos ng meeting. Ano nga pala ang kailangan mo sa kanya? Sa pagkakaalam ko ay hindi naman kayo malapit sa isa't isa."Hindi ko na namalayan ang pagkuyom ko ng kamao."May itatanong lang akong importante sa kanya. Mamaya na ako kakain, magbibihis lang ako. Pakihintay na lang ako sa kotse."Napapabuntonghininga na tumango na lang si Drex at hindi na umangal pa.Lumabas ako ng kitchen at mabilis na nagbihis sa kuwarto.Habang nasa biyahe ay nanatili akong wa

DMCA.com Protection Status