เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 36
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-04 11:02:11
บทที่เกี่ยวข้อง
You're Hired! Carry My Child Chapter 37
Merrill's POVNagsimula na ako sa pag-aayos ng mga gamit ko sa di kalakihang maleta. Naroon na ang lahat sa ibabaw ng kama. Natupi nang maayos ang mga damit ko pero hindi ko alam kung paano ko ipagkakasya ang lahat sa isang maleta lang dahil ayaw kong magbitbit ng marami. Nang mabasa ko ang huling mensahe niya, napaisip ako kung ano ang iiwanan ko na sa mga naroon. Nakapamewang ako habang palipat-lipat ang tingin sa mga damit at mga kung ano-anong mga anik-anik ko na naroon.Ang sabi niya ay naroon naman na ang mga lahat ng kakailanganin ko. Maaring mga toiletries kaya naman inalis ko na ang isang pouch kung saan nakalagay ang isang bottle ng shampoo, condition at body wash.Maraming mga damit ang gusto kong dalhin pero sa dami ay hindi magkakasya sa maleta kaya pinagpares-pares ko na lamang para makatiyak na bawat araw ay masusuot ako. Hindi ko pa naman sigurado kung kasama ang damit sa mga sinasabi niyang mayroon na doon.Damit, isang extra na walking shoes at sandals, mga skin ca
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08You're Hired! Carry My Child Chapter 38
Merrill's POVBandang alas sais trenta na kami natapos mamasyal sa mga kamag-anak. Palubog na ang araw ngunit maaliwalas pa kaya kitang-kita pa ang daraanan.Habang naglalakad, tahimik lang si Papa. Ninanamnam ang malamig at sariwang hangin na dumadaan. Bukirin at mga kakahuyan ang makikita sa aming lugar. Iyon nga lang ay nakakalbo na ang ibang parte ng bundok dahil mayroon doong minahan. "Ang dami na ring nagbago rito mula nang umalis ako. Mas marami na ang mga bahay di tulad dati na halos bukid lang talaga ang matatanaw mo," usal ni Papa maya-maya."Kaya nga po. Ang gaganda na rin at konkreto ang ilang mga bahay na dati ay pawid lang gaya nang atin. Ang saya lang pong isip-isipin na umuunlad na ang mga pamumuhay ng mga tao rito nang paunti-unti," sagot ko naman sa kaniya nang nakangiti."Tama ka, anak. Nakakalungkot lang na hindi nakita ni Tatay ang mga ito lalo na't lahat halos ng mga kapitbahay natin ay mga kamag-anak natin. Gaya mo ang mga anak nila ay nakatapos na ng kolehiyo
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09You're Hired! Carry My Child Chapter 39
Third-person's POV"Travel safe and see you tomorrow." Ito ang huling mensaheng ipinadala ni Keith sa kaniya. Dalawang oras na ang lumipas mula nang natanggap niya iyon—oras na paalis pa lamang sila ng kaniyang ama sa kaniyang bahay."Mabuti na lang pala at iniwan ko ang cellphone ko," untag ni Merrill habang nakatingin pa rin sa screen. Kasama pa naman din niya ang kaniyang Papa.Nag-type muna ito ng sagot bago nagtungo sa banyo. "Thank you, Sir. See you tomorrow too!" Sinadyang lagyan ng padamdam nang isipin nitong excited ang dalaga malaman ang resulta kahit ang totoo niyan ay kinakabahan ito nang sobra.Pagbaba ng cellphone sa lamesa, dumiretso na siya sa banyo ngunit nang mapadaan sa malaking salamin sa kaniyang silid ay bigla siyang napahinto.Humarap siya rito upang kaniyang makita ang buo niyang katawan repleksyon na para bang naghahanap ang dalaga ng kahit anong sinyales na siya na'y nagdadalang-tao at dala na niya ang tagapagmana ng mga Lee."Kung tutuusin ay malaki rin ang
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-17You're Hired! Carry My Child Chapter 40
Merrill's POV"Nandito na po pala siya," untag ng nurse habang nakatingin kay Keith. Hindi ko naisip na siya ang dahilan kung bakit ako pinaghintay nang ganoong katagal ng nurse kahit wala namang ibang pasyente bukod sa akin.Napatitig ako sa kaniya dahil hinahabol nito ang kaniyang hininga nang mga sandaling iyon. Kitang-kita ang butil-butil nitong pawis sa noon na tila ba ang layo nang kaniyang tinakbo gayong nasa parehong ospital naman naroon ang kaniyang lola."H-hi..." bati niya sa akin nang nakangiti. "Hi," matabang kong sagot. "I will tell doktora na narito na po kayo," wika ng nurse bago nagtungo sa pinto ng clinic upang i-lock iyon.Naglakad na ito patungo sa isang silid matapos at kami na lamang ni Keith ang naiwan doon.Naisip kong bumalik sa inupuan ako habang wala pa ang nurse. Hindi ko feel ang makipagbatian kay Keith kung tutuusin dahil pinaghintay ako nang ganoong katagal. Kumakalam na ang sikmura ko. Nangangasim dahil wala pa akong kinain mula almusal."I'm sorry I
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26You're Hired! Carry My Child Chapter 41
"Hi, Merrill!" Pumasok si Doc Trixie sa loob ng silid nang makalabas na ang nurse. May dala siyang clipboard at tila may binabasa roon habang nakangiti."Hello po, Doc," ganti ko sa kaniya.Nag-angat siya ng tingin at tila may dalang magandang balita base sa ningning ng kaniyang mga mata kaya bumangon muna ako at naupo sa kama. Doon ko lang napansin na may nakakabit na dextrose sa aking braso. "Aalisin ko rin 'yan maya-maya kapag okay ka na. Baka mahilo ka na naman kasi," anito sa akin nang mapansin kung saan ako nakatingin."O-okay po, Doc," sagot ko nang naiilang. Pakiramdam ko kasi ang O.A masyado na kabitan pa ako suwero e ang dahilan ng pagkahilo ko ay gutom lang. "By the way, we already took you a blood sample for a test. Halos isang oras ka rin kasing nakatulog and Mr. Lee needed to leave for his next meeting. I will announce the result once Mr. Lee returned. For now, kumain ka muna to get more energy. If you need anything, I'll be outside lang," wika nito saka nagpaalam. I
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28You're Hired! Carry My Child Chapter 42
"Doc Trixie is asking for assistance. Nasa clinic po ngayon ang anak ng wanted na si Frank Lee..." Tila nag-slow motion ang papasarang pinto ng elevator nang marinig ko ang sinabi ng nurse sa kausap niya sa cellphone.Dalawa lang ang pagpipilian ko nang mga oras na 'yon, ang lumabas at tiyaking hindi makakatakas ang anak ni Frank Lee para magkaroon na ng lead sa kung saan ito nagtatago o ang hayaan na lamang makatakas ito nang sa ganoon ay matagalan ang paghahanap ni Keith ng hustisya para sa mga magulang niya.Pakiwari ko ay wala naman akong ibang choice kundi ang tulungan siya. Kapag nakuha niya ang hustisya para sa mga magulang niya ay malilinis na rin namin ang pangalan ni Lolo. Pikit-mata akong humakbang paabante at pinindot ang isang button sa dingding upang hindi tuluyang sumara ang pinto. Huminto naman agad iyon at muling nagbukas. "Opo. Magpadala raw po kayo ng sec—" Ito ang huling narinig ko mula sa kaniya bago niya ako habulin. "M-Ms. Merrill! tawag niya sa akin ngunit h
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-02You're Hired! Carry My Child Chapter 43
"W-what are you doing, you b*tch?" sigaw nito sa akin habang nagpupumiglas. "Let me go... you id*ot!" utos niya ngunit hindi ko siya pinakawalan kahit pa nakakahilong sumakay sa likod niya habang hawak ko ang dalawang kamay. Ginawa ko siyang kabayo ngunit sa bandang binti niya ako nakasampa. Biglang nawala si Doc Trixie na kanina ay naroon lang sa kwarto kasama namin. Hindi ko napansin kung lumabas ba siya ng clinic o nagtago sa kung saan pero sana naman dumating na ang mga security personnel. Bakit kasi ang tagal nila? "Let me go!" sigaw nito ulit na parang naiiyak na pero sino ba siya para kaawaan.Pinaikot ko na lamang ang mata ko sa inis. Wala akong balak na patulan siya pero nakakainis—napakaingay."Manahimik ka nga! Ang lakas ng loob mong magpunta rito kahit alam mong wanted ang mga magulang mo tapos pati doctor ko guguluhin mo't pinagbantaan kanina na sasaktan.""I didn't do that!" "Sus! Sinungaling. Akala mo ba hindi ko narinig 'yon? Dinig na dinig sa labas."Sandali siya
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04You're Hired! Carry My Child Chapter 44
Third-person's POV"Iyon na nga po ang nangyari, Sir." Pagkatapos ni Merrill ng kaniyang pahayag sa buong nangyari sa loob ng clinic bago nila nahuli si Agatha.Habang tinatanong siya ay hindi maiwasan ng dalawa ang mapalinga ng ilang ulit sa paligid. Hinahanap niya kung naroon si Keith ngunit hindi niya ito nakita kahit isang beses. "Thank you for your cooperation. Tatawagan ka na lamang namin sakaliman na may kailangin pa kami," anang pulis nang matapos na ito sa pagkuha ng mga importanteng detalye kay Merrill. Hinayaan na siyang makaalis. Hindi na niya hinintay sina Doc Trixia at ang nurse na kasabay niyang pumaroon kasama ng mga pulis sa isang kotse.Paglabas na paglabas niya sa pinto, isang lalaki ang bigla na lamang humarang sa kaniyang daraanan. Mukha itong nasa mid-30s lamang. Mukhang disenteng tingnan sa kaniyang suot na malinis ang puting t-shirt at pantalong kupas. Gumilid si Merrill sa pag-aakalang papasok ito sa loob ng police station ngunit laking-pagtataka niya nang h
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07
บทล่าสุด
You're Hired! Carry My Child Chapter 57
Itinaas ni Kelvin ang kaniyang dalawang kamay nang itutok ng matanda sa kaniya ang baril."Woah! Tay...kalma lang po..." aniya rito upang hindi nito kalabitin ang gatilyo. "Bakit, sa tingin mo ba hindi ko alam ang ginagawa ko?" Nanginginig ang boses nito ngunit. Maging ang tuhod ay nangangatog ngunit nanatiling nakatayo nang tuwid habang hawak ang 45 caliber na b*ril na iniwan sa kaniya ni Frank bago sila umalis.Binigyan siya nito nang malaking halaga matapos silang timbrehan na may kahina-hinalang mga kalalakihan na nagawi sa kanilang lugar matapos ang anunsyo sa radyo at telebisyon na lalakihan na ang patong sa kanilang mga ulo.Maging siya rin naman ay natukso gayong alam niya kung nasaan nagtatago ang mag-asawa ngunit naisip niyang mas malaki ang makukuha niya kina Frank kung tutulungan niya ang mga ito na makapagtago at makatakas. Tama nga siya rito sapagka't pinangakuan siya nito ng dalawampung milyon kapalit ng kaniyang pananahimik. Natanggap na nila ang malaking halaga sa ka
You're Hired! Carry My Child Chapter 56
Matapos silang i-tour ng may-ari sa kabuuan ng bahay, hiningi nila ang numero nito. "Maraming salamat po ulit. Tatawag na lang po ako kapag naipakita ko na sa misis ko ang mga litrato at kung okay po sa kaniya itong bahay," ani PO2 Kelvin Martinez bago sila umalis. Nang nasa loob na sila ng sasakyan ay walang imik ang kaniyang kasama na tila ba may malalim na iniisip habang nakatingin sa may tindahan.Naroon na ang matandang lalaki at natingin sa kanilang sasakyan. Tinted ang salamin ng kotse kaya naman hindi sila nakikita sa loob ngunit hindi maalis ang tingin ng matanda sa kanila."Kailangan nating bantayan ang galaw ng mga tao rito," untag ni PO3 Leonard Casimiro."Bakit, may napansin ka bang kakaiba bukod d'yan sa matanda sa tindahan?" tanong ni Kelvin kaniyang partner bago ini-start ang makina ng sasakyan na tila natatawa dahil na-we-weirdo-han siya nang husto sa matanda."Iyon nga, e. Siya nga ang pinagdududahan ko," sagot ni Leonard nang umusad na ang sasakyan.Awtomatikong na
You're Hired! Carry My Child Chapter 55
Third-person's POVMakalipas ang higit-kumulang isang oras, nakatanggap ng mensahe si Elias. He rushed to his boss' office. Mabilis ang bawat hakbang na tila nagmamartsang sundalo.Inangat ni Keith ang kaniyang ulo nang marinig ang papalapit na mga yabag nito. "Sir, nagpadala na raw sila ng dalawang pulis sa lugar kung saan magkakatugma ang mga impormasyon mula sa mga tumawag at natanggap na mga mensahe," kaniyang anunsyo hindi pa man lubos na nakalalapit sa desk ng binata.Inilapag ni Keith ang hawak na ballpen sa ibabaw ng mga dokumentong kaniyang pinipirmahan at isinandal ang likod sa kaniyang upuan. Bahagya siyang napangisi nang mapangtano. "Iba talaga ang nagagawa ng pera. Kung siguro noong umpisa palang naiisip ko ng gawin 'to, it won't take us this long to get a lead to their whereabouts," untag ni Keith.Hindi siya makapaniwala na ganoon kabilis silang makakukuha ng lead. Sandali siyang nag-isip. He couldn't wait to see his Uncle again face to face para ipamukha ang lahat ng
You're Hired! Carry My Child Chapter 54
Third-person's POV Sa pagbaba ni Keith ng telepono, bumalik ang kaniyang atensyon sa cellphone na nakapatong sa kaniyang desk. Naisip niya bigla si Merrill at ang supling na nasa sinapupunan nito. Isang ngiti ang sandaling sumilay sa kaniyang mga labi. Masaya siya na successful ang unang procedure, but the day he found out about the news, bigla rin siyang natakot. Takot na baka may isang mahalagang tao na naman ang mawala sa kaniya kapag hindi pa niya natapos ang kasalukuyang problema. Habang nag-iisip, isang mensahe muli ang dumating. "You didn't answer my question..." Keith nearly chuckled nang mabasa ito. Buong akala niya ay makakatakas siya sa tanong nito but the message was long kaya ipinagpatuloy niya muna ang pagbabasa. "...naiintindihan ko naman how you feel. Masyadong inappropriate ang tanong ko, but I'm glad na you're safe at hindi ka nila pinagtangkaang saktan ulit." Merrill's message made his heart skip a bit. Hindi sila magkaharap nang mga sandaling iyon ngunit para
You're Hired! Carry My Child Chapter 53
Third-person's POV"I just did. How about you? How are you feeling today?" sagot ni Keith sa dalaga. Sinamahan pa niya ang mensahe ng isang nakangiting Emoji to show how he appreciated the message she sent kahit pa wala siya sa tamang pagkakataon para maging masaya nang araw na 'yon.Ibinalik niya ang cellphone sa desk matapos magpakawala ng isang malalim na buntong-hininga saka tumayo mula sa kinauupuang swivel chair at nagtungo muna sa kaniyang private comfort room. Wala pang dalawang minuto siyang nasa loob nang dumating ang reply ni Merrill.Pagbalik niya sa desk, ang cellphone ang kaniyang unang dinampot. "Katatapos lang din namin nag-lunch. I'm okay and how about you?" basa niya sa mensahe ng dalaga. Hindi pa siya nakakapag-type ng sagot ay may isa pang reply na dumating. "Nabalitaan ko ang nangyari kanina sa bahay n'yo. Pakiabot na lamang sa pamilya ni Kuya Richard ang pakikiramay ko. Wala bang balita kung sino ang mga gumawa?"Hindi na nagulat si Keith na nakarating na sa ka
You're Hired! Carry My Child Chapter 52
Keith's POV I couldn't swallow the steak Elias order for my lunch mula sa isang fancy restaurant gayong alam niya na iyon ang hilig ko, but after what happened parang hindi tama na iyon ang napiling niyan kunin. Pumunta ako sa office to ease my mind a little. Elias was the one who asked to settle what was needed para wala ng problemahin pa ang pamilya ng mga namatayan. I felt guilty looking at their corpse dahil pakiramdam ko ay kasalanan ko na naman na may nadamay na tao dahil ako ang target nila. Ayan na naman. My chest kept tightening sa tuwing maiisip ko ang bagay na 'yon. I couldn't help but blame myself for every tragic things going on that involved my family. I put the fork and knife down at tinawagan si Elias by just pressing a single number gamit at wireless telephone na nasa lamesa ko. Kababalik niya lamang galing morgue at dumaan sa restaurant to get us both a lunch, but I didn't like his choice of food for me. It was bothering me just by looking at it. "Hello, Si
You're Hired! Carry My Child Chapter 51
Merrill's POVMabigat ang aking ulo dahil hirap akong makatulog nang nagdaang gabi. Laman ng isip ko ang resulta ng test na ginawa sa akin habang wala akong malay. Buntis na nga raw ako at dala ko na ang anak ng nag-iisang apong lalaki ni Madam Janet Lee. Hind pa rin ako makapaniwala na nangyayari na ang mga nasa plano ko at sa nakikita ko pa nga ay unti-unti ko na ring nagagawang makuha ang loob ni Keith dahil sa pinapakita kong kabaitan sa kaniya kahit pa ang mga 'yon ay walang pagpapanggap—ang tunay na ako. Dumiretso ako sa kusina upang kumuha sana ng maiinom na tubig sa pag-aakalang wala pang gising na mga kasambahay nang mga oras na 'yon. "Magandang umaga, Ma'am!" "Ay palaka!" Nagitla ako nang biglang sumulpot ang isa sa kanila galing sa isang silid. Mabilis kong tinakpan ang bibig ko at humingi ng paumanhin, "Sorry po." Tatawa-tawa naman ang kasambahay na na may dala ng isang tray ng itlog at isang gallon ng mantika na isinabit niya lamang sa kaniyang hinliit upang madala n
You're Hired! Carry My Child Chapter 50
Keith's POVI woke up wearing the same clothes I was wearing when I came home last night. Mahaba-habang tulog din ang nakuha ko ngunit tila ba hindi sapat dahil sa pagod at stress sa araw-araw na hindi na nga nababawasan, nadagdagan pa. Mabigat ang aking ulo maging ang buong katawan. Nais ko pa sanang umidlip sandali dahil hindi pa tumutunog ang aking alam ngunit napilitan akong bumangon dahil sa walang tigil na mga katok sa pinto ng aking silid."S-Sir?" tawag mula sa labas ngunit may ibang ingay pa na mas nakaagaw ng aking pansin. Umaalingawngaw ang paparating na sirena ng bombero ngunit hindi ko alam kung saan didiretso."S-Sir Keith?" Muling pagtawag sa pinto na tila ba natataranta na ito.Dahan-dahan akong bumangon because I still could step on my sprained left foot. I received for my cane but it fell on the floor. Hindi ko na pinulot. Dumiretso na ako sa pinto ma hindi naman kalayuan kahit paika-ika sa paghakbang.The firetruck came closer. Nagsisisigaw rin ang mga tao sa labas
You're Hired! Carry My Child Chapter 49
Keith's POV"Thank you." I turned to face her when we were about to leave. Hinatid niya 'ko sa front door after we shared a delicious dinner with all the house helpers and my two bodyguards that she insisted on letting them stay outside.Her kind heart made me adore her secretly. She reminded me of my late parents who would do the same if there are people are. They wouldn't care to stand just to give another person a seat. It was a bitter sweet memory that I could forever cherish because I was young when I lost them.It felt great as well to eat around people. Mula nang umuwi ako ng Pilipinas at maospital si Lola ay laging mag-isa na lamang akong kumakain sa hapag-kainan kapag nasa bahay ako. The mansion is too big to live alone lalo na at may separate house ang mga house helpers doon.Merrill gave me a frown. "Para saan ka nagpapasalamat?" tanong nito na tila ba nalilito at walang clue sa kung ano ang ipinagpapasalamat ko."Sa dinner... and the laughter earlier?" sagot ko na medyo pa
