Kabanata 4 Isang Pagdiriwang Para sa Pagtakas Mula sa Kalungkutan

Ginagamit ni Calista ang credit card ni Lucian. Naisip niya na sayang ang paggamit ng kanyang pera para manatili sa isang hotel.

Tinawagan niya si Yara para tanungin ang address niya. Pagkatapos, nagmaneho siya papunta doon.

Sinundan siya ni Jonathan sa buong daan, pero hindi niya ito pinansin.

Isang palamuti ang nadali sa kanyang kamay habang inilalabas ang kanyang bagahe sa sasakyan. Dumudugo ito, buti na lang at hindi ito masyadong malalim

Nakatira si Yara sa ika-17 na palapag. Inaasahan niya si Calista, kaya iniwan niyang bahagyang nakabukas ang pinto.

Sandali siyang natigilan nang dalhin ni Calista ang kanyang bagahe sa loob ng bahay. Hindi ito binanggit ni Calista sa telepono.

Naisip ni Yara na parang tumakas si Calista sa bahay.

Nilampasan niya ang pagsusuot ng face mask habang tinutulungan niya si Calista sa mga bagahe. "Dapat sinabi mo sa akin na may dala kang mga luggage. Hinintay sana kita sa ibaba ..."

Tapos napansin niya, "May gasgas ka. Anong nangyari?"

Nag-alala si Yara at gustong kumuha ng medical kit. Pero pinigilan siya ni Calista.

"Ayos lang. Mababaw lang yan at malayo sa bituka."

"Napakaraming pera ang ginugol mo sa pag-aalaga ng mga kamay mo. Hindi ka ba pwedeng maging mas maingat? Tingnan mo ang mga pianists. Kung pwede lang nilang putulin yung kamay nila at itago sa isang safe, for sure matagal na nilang ginawa."

Natawa siya sa exaggeration ni Yara, na nagdagdag ng kaunting kulay sa kanyang madilim na araw. "Hindi naman 'to ganun kaseryoso."

Napatigil si Yara. Dahil andito na rin ang usapan, muli niyang ibinalita ang bagay na iyon. "Naaalala mo yung sinabi ko sa'yo? Nakapagdesisyon ka na ba?"

Nanatiling tahimik si Calista dahil hindi pa siya nakakapagdesisyon.

"Ilang beses na akong kinontak ni Jacob. Siya ang top historic preservationist sa bansa! Mga top dogs lang ang pwedeng magtrabaho sa field na 'yun.

"Pag-isipan mo. Siguro importante ka para sa kanya kaya personal pa siyang pupunta. Kung hindi lang dahil sa gusto mong ilihim ang pagkatao mo, matagal ko nang naibigay sa kanya ang number mo."

Si Calista ay isang bihasang historic preservationist. Natutunan niya ang craft na 'to sa murang edad mula sa nanay niya, kaya siya ay napakahusay. Kumuha rin siya ng mga kaugnay na courses noong college para dito.

Noong una, nagplano siyang magtrabaho sa isang museum pagkatapos ng graduation. Pero may nangyaring hindi inaasahan. Tapos, wala siyang choice kundi pakasalan si Lucian.

Sa lahat ng mga taong ito, nakakatanggap siya ng mga trabaho bilang isang freelance conservator sa pamamagitan ni Yara.

Ngayon, iba na ang sitwasyon. Hihiwalayan niya si Lucian at magsisimula ng bagong buhay.

Sandaling nag-isip si Calista at tumango. "Tinatanggap ko na 'yung offer."

"Totoo?" Nagulat si Yara sa sagot. Kung tutuusin, laging tumatanggi si Calista noon.

"Malay natin 'di ba. Makakapagsimula ako anytime."

"Anytime?" Nagulat na naman si Yara. "Pa'no naman ang trabaho mo sa Northwood Corporation? Nag-resign ka ba?"

"Oo, kahapon," kaswal na sagot ni Calista na para bang walang kinalaman ito sa kanya.

Napaisip si Yara. Ang trending na balitang nabasa niya kaninang umaga ay sapat na para bigyang kulang ang kanyang imahinasyon.

"Noon ka pa sana nag-resign. Napaka-g*go lang niyan ni Lucian Northwood! Hindi naman niya kinakain yung mga hinahanda mong pagkain, bakit ka pa laging pinapa-order?

"Bagay lang sa kanal ang isang snob na gaya niya. Magsama sila ni Lily. Makipaghiwalay ka na diyan. Tatlong buwan na lang din naman. Mas mabuti nang matapos ang mga bagay bagay nang maaga. "

Dahil sa pagod, napasandal si Calista sa sofa. Naging mahirap ang araw na iyon para sa kanya. "Nabring up ko nga ang divorce, pero ayaw niya. Sabi niya hintayin ko daw makumpleto 'yung tatlong taon. "

Umirap si Yara. "Oh 'di ba sabi sa'yo eh g*go 'yan eh. Tinanggihan ni Lily ang proposal niya at nag-abroad para ituloy ang career niya. I bet hindi ka niya bibitawan at makipagbalikan ng ganoon kadali.

"Sobrang babaw niya 'no? Pinapakita niya lang na great catch siya para 'di na siya ulit iwan ni Lily."

Hindi pa ganoon kalayo ang iniisip ni Calista. Natauhan lang siya nang banggitin ito ni Yara.

"Lucian Northwood, g*go ka! Ginagamit mo lang talaga ako!" Napaisip si Calista.

"Naku sinasabi ko sa'yo. Wag mo nang isipin ang courtesy. Ishare mo online 'yung marriage certificate niyo bago kayo mag-divorce. Makakatapat din ng hustisya 'yang dalawang 'yan. Para matawag na homewrecker ng mga tao si Lily!"

"Hindi na. Hayaan mo na sila Kung gagawin nating big deal, baka mahirapan pa akong maghanap ng boyfriend." Nanlaki ang mata ni Calista. Hindi niya akalain na magandang ideya iyon.

Kumislap ang mga mata ni Yara habang iniisip, "Boyfriend?"

Mukhang iiwan na talaga ni Calista si Lucian. Magandang balita! Dapat silang magdiwang!

Kumuha siya ng isang pack ng beer sa ref at binigyan si Calista ng isang lata. "Ito oh. Let's celebrate. Finally makakalaya na sa lungkot ang bestfriend ko!"

Akmang kukunin na ito ni Calista nang tumunog ang doorbell.

"Ugh sino kaya 'to," ungol ni Yara habang binuksan ang pinto.

Si Jonathan iyon. Hindi tulad kanina, desperado na siya ngayong matapos ang inutos sa kanya.

Kinapa niya ang leeg niya para tingnan si Calista sa sala. "Madam Calista, hinihintay po kayo ni Mr. Northwood sa baba. Tara na po."

Kumunot ang noo ni Calista. Hindi siya lumingon at parang naiinip. "Hayaan mo siyang maghintay, kung ganon."

Mayroon siyang beer na maiinom at isang kama na matutulugan sa unit ni Yara. Samantala, naghihintay si Lucian sa sasakyan.

Kahit gaano pa kalawak ang sasakyan ay hindi siya makakahiga at makapagpahinga nang maayos.

Wala siyang dapat ikatakot.

Nang matapos siya ay humigop siya ng beer.

Hindi maglalakas-loob si Jonathan na ihatid ang mensaheng iyon kay Lucian, maliban na lang kung may death wish siya. Wala na siyang maisip na iba kaya dinagdag niya, "Tinawagan ni Madam Selena si Mr. Northwood. Mukhang hindi maganda ang pakiramdam niya—"

Nag-ring ang phone ni Calista habang nagsasalita. Ang nanay ni Lucian—si Selena Jenkin.

Pwede niyang huwag pansinin si Lucian kung gusto niya, pero hindi niya pwedeng balewalain ang tawag sa telepono ni Selena.

Sa paglipas ng mga taon, mas tinatrato siya ni Selena nang mabuti kaysa sa ginagawa ni Lucian.

Sa tuwing makakatagpo si Selena ng anumang maganda o mahal, palagi niyang sinisigurado na kunin ito para kay Calista. Isa pa, lagi niyang kinakampihan si Calista tuwing nag-aaway sina Calista at Lucian.

"Mom."

"Calista, tinawagan ko si Lucian. Sabi niya hindi mo siya kasama. Nag-night out na naman ba ang brat na iyon?"

Si Selena lang siguro ang naglakas loob na tawagin si Lucian ng ganun. Lagi niyang sinisigurado na nasa bahay siya tuwing tatawag siya.

"Hindi po. Andito ako sa bahay ng kaibigan ko. Birthday niya po kasi kaya sagot niya ang dinner ko." Hindi binanggit ni Calista ang tungkol sa hiwalayan, nag-aalala siya na baka ikasama pa ng pakiramdam ni Selena.

Si Selena ay nagkaroon ng matinding pagdurugo pagkatapos niyang ipanganak ni Lucian, na nag-iwan sa kanya ng mga pangmatagalang isyu sa kalusugan. Hindi rin siya nasa magandang kalagayan nitong mga nakaraang taon.

Samantala, napairap si Yara ng kanyang mga mata. Biglang naging birthday niya noong araw na iyon. Ang bilis makaisip ng palusot ni Calista.

Iminungkahi ni Selena, "Bumalik na kayo sa Stansend Manor pagkatapos niyan. Nasa trabaho pa ang Dad ni Lucian at hindi maganda ang pakiramdam ko.

"Tumawag ka na ba sa doktor, Mom?" tanong ni Calista. Nag-aalala siya sa kalusugan nito.

"No. Hindi naman ganun kaseryoso eh. May nabili akong bracelet sa auction. Tignan po. Baka magustuhan mo. "

"Sige po." Sa wakas ay pumayag na rin si Calista pagkatapos ng sandaling katahimikan.

Kung tumawag sa kanya si Selena para lang bigyan siya ng regalo, tatanggihan niya ito. Kung tutuusin, hihiwalayan na niya si Lucian. Pero, sinabi ni Selena na hindi maganda ang kanyang pakiramdam kaya naisipan ni Calista na pumunta na lang din.

Alam ni Yara na imposibleng magbago ang isip ni Calista. Kaya, siya mismo ang nagpaalis sa kanya. "Maniwala ka sa'kin, may pakay siya kaya ka niyang tinawagan."

Nakaparada ang pamilyar na sasakyan malapit sa entrance ng apartment building. Nakasandal dito si Lucian habang naninigarilyo.

Nang marinig ang ingay, tumingin siya sa kanila nang may madilim at malalim na mga mata.