"Nagiging mabait lang sila, parang hindi naman nila gustong ipa-report ito sayo."Ang ganitong mga mensahe ay hindi natanggap sa Apthon dati. Ang bawat lungsod ay may mga madilim na lihim, hangga't hindi ito lumalabas, kakaunting tao lamang ang mga nakakaalam nito.Kaya naman, may ilang insidente kamakailan na anf naganap sa Apthon , partikular na isang karumal-dumal na gawa kung saan ang isang babae ay lantarang sinalakay, at ilang uri ng puwersang criminal ang sangkot.Ang insidenteng ito ay nakakuha ng pansin sa buong bansa, na nagresulta sa mas matinding pagbabantay. Ang hotel na ito ay tila malakas and loob na lumalabag sa batas.Nagsalubong ang kilay ni Lucian. Nakatitig ang matalim niyang mata kay Calista. Sa sandaling ito, malinaw na ipinakita ni Lucian ang awtoridad at tensyon ng isang may kapangyarihan."Kung makakapag-imbistiga ako, tiyak na magagawa rin ito ng iba. Kung maglakas-loob silang gumawa ng ganito, tiyak na may tumutlong sakanila."Alam ito ni Calista. Kung
Namilog ang mga mata ni Calista nang makita ang bagay na nasa kamay ni Lucian. Siya ay sabay na nahihiya at galit. Inabot niya si Lucian para itulak siya."Lucian, bastok ka, lumabas ka!"Nagbigay siya ng napakalakas na puwersa. Nang itulak niya si Lucian palayo, umusad siya ng ilang hakbang dahil sa pagkawalang-kilos.Hindi namamalayan ni Lucian na napahawak siya sa baywang ni Calista. Ngunit nakalimutan niyang nakasuot pala siya ng tsinelas pang-hotel.Ang pagkikikiskisan sa pagitan ng talampakan ng tsinelas at ng karpet ay mas malakas kaysa sa karaniwang sapatos, at tila mas malaki ang tsinelas kaysa sa kanyang paa.Sa pag-usad niya ay natanggal ang isa niyang tsinelas. Napaatras siya at nawalan ng balanse. At pareho silang bumagsak sa kama.Malambot ang kama sa five-star hotel. Nang bumagsak, tumalbog muli sila nang bahagya sa nangyari.Ang likod ng ulo ni Calista ay hinawakan ni Lucian, na mahigpit na nakadikit ang pisngi sa dibdib nito.Sa ilalim ng tela, damang-dama niya
Tamad na nakasandal si Lucian sa dingding habang naka cross arms. Lalong bumukas ang kanyang suot sa kanyang mga galaw, na kitang-kita ang dalawang pulang marka sa kanyang dibdib." Malapit ka nang mag-trenta, o kung mamalabisin ng kaunti, halos kwarenta. Paano ka pa makakapagtanong ng mga ganyang inosenteng tanong? Nandito ako dahil dito ako natulog kagabi."Kung nagawa pa ni Paul na mapanatili ang kanyang kalmado bilang isang maginoo kanina nang mabuksan ang pinto, ngayon ay tuluyan nang nagbago ang kanyang ekspresyon. Mahigpit na kumunot ang kanyang mga noo at kilay, puno ng walang pakialam na emosyon n panunumbat."Sinamantala mo siya?""Maaaring ito ay mutual consent sa pagitan namin? Paul, no'ng tumanggi kang tulungan siya, wala ka na sa buhay niya. Wala ka nang pagkakataon sa kanya. Ang impresyon niya sayo simula noong pagkabata niyo ay nawawala na dahil sa pagpupursige mo."Kahit alam ni Paul na ang sinabi ni Lucian ay kumakatawan lamang sa kanyang personal na opinyon, hin
Sa mundong ito, may mga lugar na may madilim na sikreto sa kabila ng northern Myian .Para sa isang tulad ni Calista, kahit na siya ay ipuslit, ang kanyang destinasyon ay isang mayamang bansa. Mapipilitan siyang sumali sa mga dark web auction—dito nagtipon ang mga mayayamang indibidwal.Minsan, isang round lang ng bidding ay maaaring kumita ng malaki.Ang mga panaginip ni Calista na siya’y binenta sa northern Myian ay naimpluwensyahan ng mga ganong video. Pero iba ang dark web, ang alam lang ng mga ordinaryong tao ay nakakatakot.Ngunit hindi nila alam kung gaano ito nakakatakot. Walang anumang mga konkretong imahe kung saan nanggagaling ang ganoong inspirasyon, kaya imposibleng mapanaginipan ang tungkol dito.Napatulala si Calista. Hindi niya pinansin si Lucian at ini-angat ang mga kumot para pumunta sa banyo para magpahangin. Makalipas ang halos sampung minuto, siya lang ang lumabas.Bumalik na sa normal ang ekspresyon ng mukha niya. Bahagyang namumula lamang ang gilid ng kanya
Inangat ni Calista ang kanyang ulo.Sa likod ng kalyeng ito, na natatabunan ng hotspot ng turista, ang mga tindahang nakaharap sa kalye ay hindi nagbebenta ng anumang kakaibang bagay na nakakaakit.Samakatuwid, hindi gaanong matao sa kalyeng ito. Dahil sa malawak na kalye, malamang na ang dalawang taong ito ay humaharang sa kanyang daanan para sa anumang iba pang dahilan.Matapos pigilin ang kanyang hininga buong araw, sa wakas ay dahan-dahan niya itong pinakawalan."Sino kayo?""Ms. Everhart, gusto po kayong makilala ng boss namin."Salamat sa walang mukha na lalaking iyon, iniugnay niya ngayon ang salitang 'boss' sa mukha nito."Hindi ko alam kung sino ka, at wala akong ideya kung sino ang 'boss' mo."Pagkasabi nito ay tumalikod na siya para umalis. Akmang susunggaban siya ng lalaki, ngunit may grupo ng mga turistang lumapit sa di kalayuan. Halos isang dosenang tao, kaya binawi niya ang kamay at ngumiti ng paumanhin."Paumanhin, hindi malinaw ang aking sinabi . Si Ms. Simmon
Naninigas ang ekspresyon ng dalawang lalaki sa loob ng sasakyan nang matitigan nila ang taong nasa harapan nila. Nagdiin ang kanilang mga ngipin."Fuck, bakit andito yang taong ‘yan? Hindi ba siya hawak ni Noah?"Sa una, ang kanilang pagkidnap ay binalak kagabi. Pero napilitan silang itigil ang lahat dahil pinigilan sila ni Liam.Hindi man sila sigurado kung malas lang sila o sinundan ni Liam si Calista, ngayon ay nahati sila sa dalawang grupo. Pagdating, kinumpirma nila na nakabuntot nga siya sa kanila.Pinangunahan ni Noah ang isang grupo para ilihis ang kanyang atensyon, habang plano nilang dukutin si Calista.Ang lalaki na nasa upo sa harap ay nagbulalas, " Paano niya ito nasundan ang babaeng ito? Hindi kaya nalaman na nila?"Malamig at mabagsik ang mga katangian ni Liam, na nagmistulang espada.Biglang hinatak ng driver ang manibela, nagtangkang dumaan sa gilid. Ilang minuto lang, pawis na pawis na siya sa noo."Tumahimik ka. Imbes na mag-alala ka dito, dapat mong isaalang
Sa totoo lang, gusto niyang mag-wala.Nang banggitin ni Calista ang plano niyang akitin ang ahas na ibunyag ang pinagtataguan nito kagabi, hindi siya sumang-ayon.Gayunpaman, tila ang babaeng ito ay hindi man lang kumunsulta sa kanya para sa payo; nakapagdesisyon na siya. Ipinaalam lamang niya sa kanya para sa karagdagang seguridad.Sinabi niya na isasaalang-alang niya ito, ngunit hindi rin siya handang maghintay ng ganoon katagal. Sa kasamaang palad, nagkaroon siya ng apurahang pagpupulong noong hapong iyon at kailangang umalis ng ilang oras.Hindi niya kailanman naisip na ito ay sapat na oras para sa mga bagay na pumunta sa katimugan sa kritikal na sandaling ito.Gayunpaman, nang makitang mahinang nakasandal si Calista doon, namumula at lumuluha ang mga mata habang nakatitig sa kanya, hindi niya napigilan ang sarili na sumbatan siya.Napaawang ang labi ni Lucian. Napalunok siya, nag-aatubili na pinipigilan ang kanyang galit.Malamig siyang nagsimula, "Ganyan ka na ba katigas a
Kung ito ay anumang bagay, maaaring si Lucian mismo ang nag-imbestiga nito. Hindi na kailangan ang opinyon ni Paul. Gayunpaman, ito ay isang bagay na wala siyang paraan upang malaman sa kanyang sarili.Ito ay tungkol sa panloob na pag-iisip ni Calista, isang bagay na siya lamang ang maaaring magbunyag. Kaya, bukod kay Yara, si Paul lang siguro ang nakakaalam.Ang una ay ang kanyang babaeng kaibigan at ang huli ay ang kanyang matalik na kaibigang lalaki, pati na rin ang kanilang tagapamagitan. Habang nag-aalangan, sinamantala ni Paul ang pagkakataon at kinaladkad si Lucian palabas ng silid.Pagkasara pa lang ng pinto ay bumaba ang kamay niya, at lumingon siya sa katabi niyang kwarto. Hindi galit si Lucian. Lahat ng iyon ay pasok sa kanyang inaasahan.Nagtaas siya ng kilay at sinabing, "Hindi ba tayo mag-iinuman?"Hindi na lumingon si Paul."Ganito na lang tayo. Ano pa ang silbi ng inumin? Baka may lakas ng loob kang tulungan ang sarili mo, pero hindi ko kayang bilhan ka ng kahit a
Nagpadala siya sa kanya ng mga liham sa loob ng isang buwan ngunit walang tugon. Noong panahong iyon, hindi siya gusto ni Paul, kaya't makatuwiran na itinapon niya ang kanyang mga sulat. Agad na natigilan si Lucian. Gayunpaman, kaswal na tanong lamang ni Calista. Hindi niya inaasahan ang isang tugon at hindi niya namalayan na nanigas si Lucian. Hindi niya alam na pinag-iisipan niya kung sasabihin sa kanya ang totoo. Bagama't maaaring maging katanggap-tanggap ang ilang paraan na ginagamit upang ituloy ang mga babae, niloko na niya ito tungkol sa insidente sa relo.Makakahanap pa siya ng mga dahilan noon. Pero pagdating sa love letters, ibang usapan. Bago niya ito maisip, inabot ni Calista at iniligpit ang credit cards, itinulak ang mga ito patungo kay Lucian."Sige, ingatan mo sila." Nakaupo sila sa tabi ng bintana sa unang palapag, at masyadong kitang-kita ang mga credit cards. Nakikita ni Calista ang ilang dumadaan na sumulyap sa kanilang pwesto.Ayaw niyang mawalan ng mala
"Kailan ako … "Nakalimutan na ni Calista ang ganoong maliit na insidente.Bigla niyang naalala at nagpaliwanag, " Noon ay tinutulungan ko ang isang direktor na maghanap ng artista para sa kanyang bagong drama. Agad ko siyang binlock pagkatapos kong ibigay sa direktor ang contact niya." Lumiwanag ang mga mata ni Lucian, ngunit tumahimik siya at walang tigil na tumugon."Hmm." Ang kanyang sumunod na sinabi ay nakapukaw ng atensyon ni Lucian, "Naka-blind date mo si Ms. Turner noon." Mukhang naguguluhan si Lucian, "Ms. Turner? Sino iyon?" Pinanlakihan siya ng mata ni Calista."Nakipag-date ka sa kanya at hindi mo na matandaan ang pangalan niya. Nadamay pa niya ang negosyo ng kanyang ama dahil sa iyo." Nang marinig ito, naalala ni Lucian ang pangyayari.Kumunot ang noo niya at nagtanong, "Yung hindi sinasadyang mapaso ang kamay mo ng kumukulong tubig?" Puno pa rin ng galit ang tono nito kahit na matagal na, at nakalimutan na niya ang hitsura nito. ... Nagpareserba si D
Sabi ni Calista, "May isang beses ka lang para magsalita, kaya pagbutihin mo. Marami rin akong natuklasan sa mga taon na ito. Huwag mo ng subukan mag sinungaling pa. Isipin mo ang ginawa ni Nikolette ngayon. Baka kailanganin ko kumuha ng doktor para tingnan ang mga natamo ko. Pagkatapos non, tsaka ka lang pwede bumalik sa iyong anak na babae." Ipinakita pa nito sa kanya ang isang larawang kuha ng mga nanonood sa restaurant, na kinukunan nang hilahin ni Nikolette ang kanyang buhok.Sa larawan, lumitaw si Calista na mahina, nakakaawa, at walang magawa. Ito ay maliwanag na siya ay tinatakot. Hindi nakaimik si Zachary. Naisip ni Zachary na si Nikolette ay hindi nag-iisip na ibigay sa kanya ang ebidensya ng ganon kadali, ngunit naramdaman din niya na dapat ay mas pahirapan niya si Calista, tinitingnan ang kanyang mapagmataas na kilos. "May lumapit sa akin noon, humihingi ng tulong sa nanay mo sa pagpapanumbalik ng isang painting. Akala ko wala lang, kaya pumayag ako." Nilaktawan ni
Mabilis na sinagot ni Calista ang telepono na bahagyang nagpawi ng galit sa puso ni Lucian. "Nagpareserve ako sa isang restaurant. Mag dinner tayong dalawa ngayong gabi. Asan ka? Susunduin kita." Kung narinig ito ni David, iikutin niya lang ang kanyang mga mata. Si Lucian ang nagpumilit na hindi niya pallaambutin ang kanyang puso. Akala niya ay tumigas na puso ng kanyang amo, ngunit hindi iyon totoo. Ang malumanay na tono ni Lucian ay wala sa lahat ng kumpiyansa niya noong kausap niya si David kanina. “Sige, ibigay mo sakin ang address ng restaurant, at magta-taxi ako papunta doon,” tuwang tugon ni Calista. Nakahinga si Lucian, at may ngiti sa labi. Alam niyang, sa pagitan niya at ng matanda, mas pinili siya ni Calista. Marahil ay dahil sa kawalan niya ng karanasan sa pakikipag-date kaya nagkaroon ng pagkakataon ang isang may karanasang nakatatandang lalaki. Walang ideya si Calista tungkol sa kaguluhan sa kanyang puso ngayon. Nakaupo siya sa harap ng kulungan, nag-sketch.
Kakapasok lang ni Calista sa pinto ng pumasok si Liam. Sinalubong niya ito ng bahagyang pagtagilid ng ulo bago mabilis na nilapitan si Hugo."Napagmasdan ko ito, Mr. Jacquez. Kamakailan ay kumunsulta si Nikolette sa isang abogado. Tinitingnan niya kung ang pera na ginastos sa isang bata ay maaaring bawiin o hindi pagkatapos na mapatunayang hindi sila bahagi ng pamilya. Inamin niya na kaya niyang hinila ang buhok ni Ms.Calista ay dahil inutusan siya ni Zachary. Ayaw ni Zachary na makulong. Ayaw niyang susundan siya ng mga loan shark kapag nakalaya na rin siya. Kaya, naisip niya na pilitin si Ms. Calista na tulungan siya sa ganitong paraan."Nagiging awkward na ito. Gayunpaman, mabilis na inamin ni Calista ang kanyang mga pagkakamali. Lumingon siya at nag-alok ng isang pilit ngunit humihingi ng tawad na ngiti."I'm sorry. Mukhang mali ang pagkakakilala ko sainyo ni Vivian. Gabi na rin. Maghahanda ako ng regalo sa ibang pagkakataon bilang paghingi ng tawad.""Maliit na hindi hindi pag
Napansin ni David ang nakakatakot na ekspresyon sa mukha ni Lucian nang lumabas siya ng police station. Parang may namumuong gulo.Sa katunayan, nang ilibot ni Lucian ang lugar ngunit walang nakitang palatandaan ni Calista, mas lalong nagdilim ang kanyang ekspresyon."Nasaan si Calista?""Nakatanggap ng tawag si Madam Calista at..." Itinuro ni David ang direksyon kung saan siya umalis. "Pumara siya ng taxi at umalis.""Bakit hindi mo siya pinigilan?" tanong ni Lucian na nagngangalit ang mga ngipin."Pinigilan ko. Pero, hindi siya nagpatinag." Sinubukan ni David na ipaliwanag ang sarili. "Susundan ko sana siya pero sinabi ni Madam Calista na kung susubukan ko, babalikin lang niya ako sayo. Nagbanta pa siya na paalisin ako para mag manual labor.""Sino ang tumawag sa kanya?" Tanong ni Lucian pero hindi niya inaasahan na malalaman ni David ang sagot.Mukhang naiipit ang assistant. Pinagsalubong niya ang kanyang mga kilay. Kahit hindi siya nagsasalita, sumisigaw ang buong pagkatao n
Sinamaan sila ni Nikolette ng mapang-asar na titig."Kayo ang may balak. Pareho kayo ni Calista. Mapanlinlang ka..."Agad na pinasok ni Yara ang tuwalya na ginamit niya sa pagpunas ng kanyang mga kamay sa bibig ni Nikolette .Nagpupunas siya ng kamay bago siya lumabas. Sa sobrang pagmamadali niya, hindi niya sinasadyang nailabas niya ito.Ilang sandali pa, iniisip niya kung saan niya maaaring ilagay ang tuwalya. Ngayon, nakita niyang medyo madali pala ito dalhin.Napatitig siya kay Calista na nakaluhod sa sahig na para bang may hinahanap."Anong ginagawa mo? Anong hinahanap mo dyan sa tapat ng cr?""Naghahanap ako ng buhok," sagot ni Calista.Nagkaroon ng biglaang naisip si Calista. Ngunit hindi siya lubos na sigurado kung tama ang kanyang hula.Si Vivian ay nagpunta sa Everglade Manor noong upang manipulahin siya at si Hugo na sumailalim sa isang paternity test.Base sa reaksyon niya, siya ay tunay na umaasa na anak siya ng Jacquez family.Dahil sa kanyang ugali, tiyak na h
Hindi naman gaanong maaabala si Calista kung hindi niya ito pinansin. Ngunit napagtanto niya na wala siyang nakitang anumang mga pagbabago sa kabila ng kanyang mahabang pagsisiyasat.Si Julia ay tila naglaho sa hangin pagkatapos ng kanilang minamadaling pagkikita pabalik sa Apthon . Maging ang pribadong detective na binayaran niya sa mataas na halaga ay hindi niya natunton kung nasaan siya.Pinasadahan ni Calista ng daliri ang buhok niya sa inis."Natanong mo na ba si Zachary tungkol dito?" tanong ni Yara."Oo. Pero, nag maang-maangan siya na parang wala siyang alam.""Wala kang ebidensya. Pero sa diary ng nanay mo, hindi maikakaila ang pagkakasangkot niya. Kung makonsensya siya, makakahanap ka ng butas sakanya."Ipinatong ni Calista ang kanyang baba sa kanyang kamay at mahinang sinabi, "Si Zachary ay nasa detensyon at naghihintay ng paglilitis. Walang sinuman maliban sa kanyang abogado ang pinapayagang makipagkita sa kanya.""Puntahan mo si Lucian. Sabi mo bawal makipagkita sa
Hindi na kailangang i-rehash ang mga nalalaman na nila. Kaya naman umiling si Calista."Mga bagay na may kinalaman sa trabaho. Tara na."Hinaplos niya ang kanyang tiyan. Sasabihin pa lang niya na nagugutom siya pero pinigilan niya ang sarili bago umalis ang mga salita sa kanya.Sa halip ay sinabi niya, "Hindi pa tayo naghahapunan."Para sa isang tulad ni Lucian, na ang isip ay napuno ng mga maling kaisipan, ang pariralang "Nagugutom ako" ay may nagpapahiwatig na kahulugan.Si Elizabeth ay kumikilos nang palihim kaya't isinantabi niya si Calista para lamang makausap ito. Wala itong kinalaman sa trabaho.Pero si Calista ay tila hindi interesadong magbahagi. Sa kabila ng sama ng loob ni Lucian, hindi siya nagpilit ng mga sagot. Boyfriend pa rin siya sa trial run. Wala siyang karapatang makialam sa mga gawain nito."Tara na. Ano ang gusto mong kainin?"Wala siyang pakialam sa pagkain. Nakatuon lang siya sa kamay ni Calista na nakalaylay sa gilid niya. Hindi niya maiwasang hawakan a