Napansin agad ni Paul na may mali kay Calista. Hinawakan niya ang kamay nito nang akmang tatakbo ito palayo sa kanya."Anong mali?"Nag-aalala si David nang makita niya ang tingin ni Calista na dumaan sa kanila mula sa malayo."Mukhang nakita ka ni Mrs. Northwood."Ang kanilang mga aksyon ay itinuturing na stalking, hindi ba? Kumunot ang noo ni Lucian."Hindi, hindi siya nakatingin sa akin."Sa sandaling natapos niya ang kanyang pangungusap, nakita niya si Calista na hinahampas ang kamay nito mula sa pagkakahawak ni Paul. Tumakbo siya patungo sa isang lugar na may kakaunting tao."Tigilan mo siya," utos ni Lucian kay David.Natigilan si Paul saglit, pagkatapos ay agad niya itong sinundan. Pero maraming tao sa kalye. Nawala sa kanyang paningin si Calista habang nakikisalamuha sa karamihan.Natuon ang tingin ni Calista sa balingkinitang pigura na hindi kalayuan sa kanya. Siya ay nasa katamtamang taas, mga limang talampakan apat.Mabilis siyang gumalaw sa karamihan, paminsan-min
“Hindi ako nakikipagpustahan sa iyo,” sabi ni Calista.Hindi na siya mag-aaksaya ng oras sa ganoong idle matter."Kung gayon halika at kumain ka sa akin ngayon," sabi ni Lucian.Nawalan ng masabi si Calista.Hindi niya namamalayan na inabot niya ang kanyang telepono dahil gusto niyang tawagan si Paul para ipaalam na ligtas siya. Doon niya lang napagtanto na wala sa kanya ang phone niya habang inabot niya iyon.Nang sunggaban siya ni Paul kanina, hinawakan niya rin ang strap ng bag niya. Inihagis niya sa kanya ang kanyang bag habang nagpupumilit na makalayo sa kanya.Hinahanap ni Paul si Calista sa mga lansangan. Sumunod naman sa kanya si David."Mr. Baker, kaka-text lang sa akin ni Mr. Northwood. Medyo natakot si Mrs. Northwood, kaya hinatid niya muna siya pabalik sa hotel."Napahinto si Paul sa kanyang mga hakbang. Lumingon siya at tumingin kay David."Naakit ba siya ni Lucian?"Si David ay sumumpa sa kanya."No way. Nakita lang ni Mr. Northwood ang nangyari kaya sinundan s
Alam ni Calista na baka busog na si Lucian, pero hindi niya alam na ganoon pala siya kapuno. At hindi niya inaasahan na magiging pipi siya hanggang sa nag-voice out lang siya kapag hindi na niya kinaya.Hindi niya namamalayan na gustong tumungo sa kanya, pero tumigil siya. Tumalikod siya at pumunta sa malapit na mart para bumili ng tubig.Paglabas ni Calista ay tapos na si Lucian sa pagsusuka. Nakatayo siya doon na may hindi mabata na ekspresyon. Inabot nito sa kanya ang tubig."Sorry. Pero kung hindi mo na kaya, pwede mo na lang sabihin. Di mo kailangan magpanggap na matatag."Kinuha ni Lucian ang tubig. Nagbanlaw siya bago siya dahan-dahang lumunok sa tubig.Ang kanyang arko na leeg ay lumikha ng isang eleganteng linya, at ang kanyang bahagyang nakausli na Adam's apple ay lumilipat pataas at pababa sa bawat paglunok. Sa pamamagitan ng bahagyang nakabukas na kwelyo ng kamiseta, ang kanyang collarbones ay bahagyang nahayag.Sa nakasisilaw na neon lights at tinta-asul na kalangita
Ang nakatitig sa kanya ay si … Lucian.Hindi malinaw kung gaano siya katagal na nakaupo doon. Nakasuot pa rin siya ng kung ano siya noong nasa tourist hotspot sila kanina.Mag-isa siyang nakaupo doon, na may hawak na salamin sa kanyang kamay. Sa ilalim ng madilim na mga ilaw, ang kulay amber na likido ay nagbuhos ng mga batik ng liwanag sa kanyang mga daliri.Tumayo si Lucian.Ang kanyang hitsura, pigura, paraan ng pagdadala niya at ang kanyang mamahaling damit na masasabi ng sinuman sa unang sulyap ay nakakuha ng maraming atensyon mula sa kanyang paligid.Maraming babae ang gumagawa ng prostitusyon sa bar na ito. Ilang uri ng kababaihan ang naroroon, maging mapang-akit, konserbatibo, inosente, nangingibabaw—pangalanan mo na.Ang iba sa kanila ay sabay na nakikipagkwentuhan sa malayo, ang iba ay gumagala sa bar na may hawak na baso.Kapag nakita na nila ang isang tao o may interesado sa kanila, uupo sila at mag-uusap magdamag.Wala pa si Calista dito, pero nakita na niya ang il
Pagtayo ni Calista ay sinundan din siya ni Paul."Ihatid na kita.""Di na kailangan, Mr. Baker. Pwede kang magpatuloy sa pag-inom sa kanila. Nasa baba lang, kaya hindi mo na ako kailangang makita."Kanina, nang tanungin ni Shawn si Paul kung okay lang ba sa kanya ang uminom, ito ay isang pagtatangka na ikategorya siya bilang partner ni Paul.Kahit pa alam niyang pwedeng sobra ang kanyang pag-iisip, mas mabuting iwasan pa rin ang anumang posibleng hindi pagkakaunawaan.Dahil imposible, dapat niyang linawin ang sarili. Mas mainam na huwag magbigay ng halo-halong senyales tulad ng pagtanggi sa salita pero ang pagkilos ay kabaligtaran.Lumikha ito ng maling impresyon na pwede siyang mapagtagumpayan sa pamamagitan lamang ng ilang pagsisikap.Minsan, ang pagkakaroon ng damdamin para sa ibang tao ay nakakapagpa-hypnotize sa sarili sa isang tiyak na paraan.Dahil sa pag-aalinlangan ng isa na nagbigay naman sa kabilang partido ng mga maling senyales, na humahantong sa kanila nang mas ma
Walang ekspresyon si Lucian habang itinataas ang paa, at walang pag-aalinlangan na tinapakan si Kyle.Hindi siya nagsimula nang may matinding puwersa, pero ang mabagal at tuluy-tuloy na presyon na ginawa niya paroo't parito ay naging napakasakit. Dahil sa unti-unting lumalalim na puwersa, tanging ang lugar na iyon ang nakatuon ni Kyle.Pero nakatayo doon si Lucian, mukhang kalmado at kalmado. Bukod sa walang emosyon niyang mga mata, walang anumang senyales ng pagbabagu-bago ng emosyon. Pwede pa nga siyang ituring na matikas.Kung husgahan lamang ng kanyang mukha, walang sinuman ang mag-uugnay sa nakakatakot na pagkilos na ito sa kanyang kasalukuyang ekspresyon."Argh—"Umalingawngaw sa elevator ang tili ni Kyle na parang tili ng katay na baboy.Hindi man lalaki si Calista, kahit papaano ay ramdam niya rin ang sakit. Umangat pa ang mga paa niya ng hindi sinasadya.Pilit na tinutulak ni Kyle ang paa ni Lucian, pilit na kumawala sa lakas ng pagdurog ni Lucian sa kanyang ari. Pero k
Pinunasan ni Paul ang kanyang ilong at awkward na sinabi, "Kahit na ang mga lalaki … uh … paminsan-minsan ay may ilang mga pagnanasa, Lucian …."Ito ang una para sa kanya na pag-usapan ang paksang ito sa isang tao, at higit pa sa isang tao ang babaeng hinahangad niya. Hirap talaga siyang mag-bring up."Hindi naman siguro siya kukuha ng kalapating mababa ang lipad. At saka, ang babaeng iyon ... parang hindi niya ito karaniwang tipo."Pero mali pala ang hula ni Paul. Hindi na muling lumabas ang babae. Dahil sa personalidad ni Lucian, pinalayas na sana niya ito noong una kung hindi siya interesado.Binatukan ni Paul si Calista ng nag-aalalang tingin."Calista..."Sinamaan siya ng tingin ni Calista. Walang bakas ng kalungkutan sa mukha niya."Mahaba rin ang araw mo. Bumalik ka na sa kwarto mo at magpahinga. Hindi ba kailangan nating tuklasin ang loob ng gusali bukas?"Pagkatapos magpaalam ni Calista kay Paul, isinara niya ang pinto. Nang dumaan siya sa desk, kinuha niya ang kanyang
"Nagiging mabait lang sila, parang hindi naman nila gustong ipa-report ito sayo."Ang ganitong mga mensahe ay hindi natanggap sa Apthon dati. Ang bawat lungsod ay may mga madilim na lihim, hangga't hindi ito lumalabas, kakaunting tao lamang ang mga nakakaalam nito.Kaya naman, may ilang insidente kamakailan na anf naganap sa Apthon , partikular na isang karumal-dumal na gawa kung saan ang isang babae ay lantarang sinalakay, at ilang uri ng puwersang criminal ang sangkot.Ang insidenteng ito ay nakakuha ng pansin sa buong bansa, na nagresulta sa mas matinding pagbabantay. Ang hotel na ito ay tila malakas and loob na lumalabag sa batas.Nagsalubong ang kilay ni Lucian. Nakatitig ang matalim niyang mata kay Calista. Sa sandaling ito, malinaw na ipinakita ni Lucian ang awtoridad at tensyon ng isang may kapangyarihan."Kung makakapag-imbistiga ako, tiyak na magagawa rin ito ng iba. Kung maglakas-loob silang gumawa ng ganito, tiyak na may tumutlong sakanila."Alam ito ni Calista. Kung