Alam ni Calista na baka busog na si Lucian, pero hindi niya alam na ganoon pala siya kapuno. At hindi niya inaasahan na magiging pipi siya hanggang sa nag-voice out lang siya kapag hindi na niya kinaya.Hindi niya namamalayan na gustong tumungo sa kanya, pero tumigil siya. Tumalikod siya at pumunta sa malapit na mart para bumili ng tubig.Paglabas ni Calista ay tapos na si Lucian sa pagsusuka. Nakatayo siya doon na may hindi mabata na ekspresyon. Inabot nito sa kanya ang tubig."Sorry. Pero kung hindi mo na kaya, pwede mo na lang sabihin. Di mo kailangan magpanggap na matatag."Kinuha ni Lucian ang tubig. Nagbanlaw siya bago siya dahan-dahang lumunok sa tubig.Ang kanyang arko na leeg ay lumikha ng isang eleganteng linya, at ang kanyang bahagyang nakausli na Adam's apple ay lumilipat pataas at pababa sa bawat paglunok. Sa pamamagitan ng bahagyang nakabukas na kwelyo ng kamiseta, ang kanyang collarbones ay bahagyang nahayag.Sa nakasisilaw na neon lights at tinta-asul na kalangita
Ang nakatitig sa kanya ay si … Lucian.Hindi malinaw kung gaano siya katagal na nakaupo doon. Nakasuot pa rin siya ng kung ano siya noong nasa tourist hotspot sila kanina.Mag-isa siyang nakaupo doon, na may hawak na salamin sa kanyang kamay. Sa ilalim ng madilim na mga ilaw, ang kulay amber na likido ay nagbuhos ng mga batik ng liwanag sa kanyang mga daliri.Tumayo si Lucian.Ang kanyang hitsura, pigura, paraan ng pagdadala niya at ang kanyang mamahaling damit na masasabi ng sinuman sa unang sulyap ay nakakuha ng maraming atensyon mula sa kanyang paligid.Maraming babae ang gumagawa ng prostitusyon sa bar na ito. Ilang uri ng kababaihan ang naroroon, maging mapang-akit, konserbatibo, inosente, nangingibabaw—pangalanan mo na.Ang iba sa kanila ay sabay na nakikipagkwentuhan sa malayo, ang iba ay gumagala sa bar na may hawak na baso.Kapag nakita na nila ang isang tao o may interesado sa kanila, uupo sila at mag-uusap magdamag.Wala pa si Calista dito, pero nakita na niya ang il
Pagtayo ni Calista ay sinundan din siya ni Paul."Ihatid na kita.""Di na kailangan, Mr. Baker. Pwede kang magpatuloy sa pag-inom sa kanila. Nasa baba lang, kaya hindi mo na ako kailangang makita."Kanina, nang tanungin ni Shawn si Paul kung okay lang ba sa kanya ang uminom, ito ay isang pagtatangka na ikategorya siya bilang partner ni Paul.Kahit pa alam niyang pwedeng sobra ang kanyang pag-iisip, mas mabuting iwasan pa rin ang anumang posibleng hindi pagkakaunawaan.Dahil imposible, dapat niyang linawin ang sarili. Mas mainam na huwag magbigay ng halo-halong senyales tulad ng pagtanggi sa salita pero ang pagkilos ay kabaligtaran.Lumikha ito ng maling impresyon na pwede siyang mapagtagumpayan sa pamamagitan lamang ng ilang pagsisikap.Minsan, ang pagkakaroon ng damdamin para sa ibang tao ay nakakapagpa-hypnotize sa sarili sa isang tiyak na paraan.Dahil sa pag-aalinlangan ng isa na nagbigay naman sa kabilang partido ng mga maling senyales, na humahantong sa kanila nang mas ma
Walang ekspresyon si Lucian habang itinataas ang paa, at walang pag-aalinlangan na tinapakan si Kyle.Hindi siya nagsimula nang may matinding puwersa, pero ang mabagal at tuluy-tuloy na presyon na ginawa niya paroo't parito ay naging napakasakit. Dahil sa unti-unting lumalalim na puwersa, tanging ang lugar na iyon ang nakatuon ni Kyle.Pero nakatayo doon si Lucian, mukhang kalmado at kalmado. Bukod sa walang emosyon niyang mga mata, walang anumang senyales ng pagbabagu-bago ng emosyon. Pwede pa nga siyang ituring na matikas.Kung husgahan lamang ng kanyang mukha, walang sinuman ang mag-uugnay sa nakakatakot na pagkilos na ito sa kanyang kasalukuyang ekspresyon."Argh—"Umalingawngaw sa elevator ang tili ni Kyle na parang tili ng katay na baboy.Hindi man lalaki si Calista, kahit papaano ay ramdam niya rin ang sakit. Umangat pa ang mga paa niya ng hindi sinasadya.Pilit na tinutulak ni Kyle ang paa ni Lucian, pilit na kumawala sa lakas ng pagdurog ni Lucian sa kanyang ari. Pero k
Pinunasan ni Paul ang kanyang ilong at awkward na sinabi, "Kahit na ang mga lalaki … uh … paminsan-minsan ay may ilang mga pagnanasa, Lucian …."Ito ang una para sa kanya na pag-usapan ang paksang ito sa isang tao, at higit pa sa isang tao ang babaeng hinahangad niya. Hirap talaga siyang mag-bring up."Hindi naman siguro siya kukuha ng kalapating mababa ang lipad. At saka, ang babaeng iyon ... parang hindi niya ito karaniwang tipo."Pero mali pala ang hula ni Paul. Hindi na muling lumabas ang babae. Dahil sa personalidad ni Lucian, pinalayas na sana niya ito noong una kung hindi siya interesado.Binatukan ni Paul si Calista ng nag-aalalang tingin."Calista..."Sinamaan siya ng tingin ni Calista. Walang bakas ng kalungkutan sa mukha niya."Mahaba rin ang araw mo. Bumalik ka na sa kwarto mo at magpahinga. Hindi ba kailangan nating tuklasin ang loob ng gusali bukas?"Pagkatapos magpaalam ni Calista kay Paul, isinara niya ang pinto. Nang dumaan siya sa desk, kinuha niya ang kanyang
"Nagiging mabait lang sila, parang hindi naman nila gustong ipa-report ito sayo."Ang ganitong mga mensahe ay hindi natanggap sa Apthon dati. Ang bawat lungsod ay may mga madilim na lihim, hangga't hindi ito lumalabas, kakaunting tao lamang ang mga nakakaalam nito.Kaya naman, may ilang insidente kamakailan na anf naganap sa Apthon , partikular na isang karumal-dumal na gawa kung saan ang isang babae ay lantarang sinalakay, at ilang uri ng puwersang criminal ang sangkot.Ang insidenteng ito ay nakakuha ng pansin sa buong bansa, na nagresulta sa mas matinding pagbabantay. Ang hotel na ito ay tila malakas and loob na lumalabag sa batas.Nagsalubong ang kilay ni Lucian. Nakatitig ang matalim niyang mata kay Calista. Sa sandaling ito, malinaw na ipinakita ni Lucian ang awtoridad at tensyon ng isang may kapangyarihan."Kung makakapag-imbistiga ako, tiyak na magagawa rin ito ng iba. Kung maglakas-loob silang gumawa ng ganito, tiyak na may tumutlong sakanila."Alam ito ni Calista. Kung
Namilog ang mga mata ni Calista nang makita ang bagay na nasa kamay ni Lucian. Siya ay sabay na nahihiya at galit. Inabot niya si Lucian para itulak siya."Lucian, bastok ka, lumabas ka!"Nagbigay siya ng napakalakas na puwersa. Nang itulak niya si Lucian palayo, umusad siya ng ilang hakbang dahil sa pagkawalang-kilos.Hindi namamalayan ni Lucian na napahawak siya sa baywang ni Calista. Ngunit nakalimutan niyang nakasuot pala siya ng tsinelas pang-hotel.Ang pagkikikiskisan sa pagitan ng talampakan ng tsinelas at ng karpet ay mas malakas kaysa sa karaniwang sapatos, at tila mas malaki ang tsinelas kaysa sa kanyang paa.Sa pag-usad niya ay natanggal ang isa niyang tsinelas. Napaatras siya at nawalan ng balanse. At pareho silang bumagsak sa kama.Malambot ang kama sa five-star hotel. Nang bumagsak, tumalbog muli sila nang bahagya sa nangyari.Ang likod ng ulo ni Calista ay hinawakan ni Lucian, na mahigpit na nakadikit ang pisngi sa dibdib nito.Sa ilalim ng tela, damang-dama niya
Tamad na nakasandal si Lucian sa dingding habang naka cross arms. Lalong bumukas ang kanyang suot sa kanyang mga galaw, na kitang-kita ang dalawang pulang marka sa kanyang dibdib." Malapit ka nang mag-trenta, o kung mamalabisin ng kaunti, halos kwarenta. Paano ka pa makakapagtanong ng mga ganyang inosenteng tanong? Nandito ako dahil dito ako natulog kagabi."Kung nagawa pa ni Paul na mapanatili ang kanyang kalmado bilang isang maginoo kanina nang mabuksan ang pinto, ngayon ay tuluyan nang nagbago ang kanyang ekspresyon. Mahigpit na kumunot ang kanyang mga noo at kilay, puno ng walang pakialam na emosyon n panunumbat."Sinamantala mo siya?""Maaaring ito ay mutual consent sa pagitan namin? Paul, no'ng tumanggi kang tulungan siya, wala ka na sa buhay niya. Wala ka nang pagkakataon sa kanya. Ang impresyon niya sayo simula noong pagkabata niyo ay nawawala na dahil sa pagpupursige mo."Kahit alam ni Paul na ang sinabi ni Lucian ay kumakatawan lamang sa kanyang personal na opinyon, hin
Nagpadala siya sa kanya ng mga liham sa loob ng isang buwan ngunit walang tugon. Noong panahong iyon, hindi siya gusto ni Paul, kaya't makatuwiran na itinapon niya ang kanyang mga sulat. Agad na natigilan si Lucian. Gayunpaman, kaswal na tanong lamang ni Calista. Hindi niya inaasahan ang isang tugon at hindi niya namalayan na nanigas si Lucian. Hindi niya alam na pinag-iisipan niya kung sasabihin sa kanya ang totoo. Bagama't maaaring maging katanggap-tanggap ang ilang paraan na ginagamit upang ituloy ang mga babae, niloko na niya ito tungkol sa insidente sa relo.Makakahanap pa siya ng mga dahilan noon. Pero pagdating sa love letters, ibang usapan. Bago niya ito maisip, inabot ni Calista at iniligpit ang credit cards, itinulak ang mga ito patungo kay Lucian."Sige, ingatan mo sila." Nakaupo sila sa tabi ng bintana sa unang palapag, at masyadong kitang-kita ang mga credit cards. Nakikita ni Calista ang ilang dumadaan na sumulyap sa kanilang pwesto.Ayaw niyang mawalan ng mala
"Kailan ako … "Nakalimutan na ni Calista ang ganoong maliit na insidente.Bigla niyang naalala at nagpaliwanag, " Noon ay tinutulungan ko ang isang direktor na maghanap ng artista para sa kanyang bagong drama. Agad ko siyang binlock pagkatapos kong ibigay sa direktor ang contact niya." Lumiwanag ang mga mata ni Lucian, ngunit tumahimik siya at walang tigil na tumugon."Hmm." Ang kanyang sumunod na sinabi ay nakapukaw ng atensyon ni Lucian, "Naka-blind date mo si Ms. Turner noon." Mukhang naguguluhan si Lucian, "Ms. Turner? Sino iyon?" Pinanlakihan siya ng mata ni Calista."Nakipag-date ka sa kanya at hindi mo na matandaan ang pangalan niya. Nadamay pa niya ang negosyo ng kanyang ama dahil sa iyo." Nang marinig ito, naalala ni Lucian ang pangyayari.Kumunot ang noo niya at nagtanong, "Yung hindi sinasadyang mapaso ang kamay mo ng kumukulong tubig?" Puno pa rin ng galit ang tono nito kahit na matagal na, at nakalimutan na niya ang hitsura nito. ... Nagpareserba si D
Sabi ni Calista, "May isang beses ka lang para magsalita, kaya pagbutihin mo. Marami rin akong natuklasan sa mga taon na ito. Huwag mo ng subukan mag sinungaling pa. Isipin mo ang ginawa ni Nikolette ngayon. Baka kailanganin ko kumuha ng doktor para tingnan ang mga natamo ko. Pagkatapos non, tsaka ka lang pwede bumalik sa iyong anak na babae." Ipinakita pa nito sa kanya ang isang larawang kuha ng mga nanonood sa restaurant, na kinukunan nang hilahin ni Nikolette ang kanyang buhok.Sa larawan, lumitaw si Calista na mahina, nakakaawa, at walang magawa. Ito ay maliwanag na siya ay tinatakot. Hindi nakaimik si Zachary. Naisip ni Zachary na si Nikolette ay hindi nag-iisip na ibigay sa kanya ang ebidensya ng ganon kadali, ngunit naramdaman din niya na dapat ay mas pahirapan niya si Calista, tinitingnan ang kanyang mapagmataas na kilos. "May lumapit sa akin noon, humihingi ng tulong sa nanay mo sa pagpapanumbalik ng isang painting. Akala ko wala lang, kaya pumayag ako." Nilaktawan ni
Mabilis na sinagot ni Calista ang telepono na bahagyang nagpawi ng galit sa puso ni Lucian. "Nagpareserve ako sa isang restaurant. Mag dinner tayong dalawa ngayong gabi. Asan ka? Susunduin kita." Kung narinig ito ni David, iikutin niya lang ang kanyang mga mata. Si Lucian ang nagpumilit na hindi niya pallaambutin ang kanyang puso. Akala niya ay tumigas na puso ng kanyang amo, ngunit hindi iyon totoo. Ang malumanay na tono ni Lucian ay wala sa lahat ng kumpiyansa niya noong kausap niya si David kanina. “Sige, ibigay mo sakin ang address ng restaurant, at magta-taxi ako papunta doon,” tuwang tugon ni Calista. Nakahinga si Lucian, at may ngiti sa labi. Alam niyang, sa pagitan niya at ng matanda, mas pinili siya ni Calista. Marahil ay dahil sa kawalan niya ng karanasan sa pakikipag-date kaya nagkaroon ng pagkakataon ang isang may karanasang nakatatandang lalaki. Walang ideya si Calista tungkol sa kaguluhan sa kanyang puso ngayon. Nakaupo siya sa harap ng kulungan, nag-sketch.
Kakapasok lang ni Calista sa pinto ng pumasok si Liam. Sinalubong niya ito ng bahagyang pagtagilid ng ulo bago mabilis na nilapitan si Hugo."Napagmasdan ko ito, Mr. Jacquez. Kamakailan ay kumunsulta si Nikolette sa isang abogado. Tinitingnan niya kung ang pera na ginastos sa isang bata ay maaaring bawiin o hindi pagkatapos na mapatunayang hindi sila bahagi ng pamilya. Inamin niya na kaya niyang hinila ang buhok ni Ms.Calista ay dahil inutusan siya ni Zachary. Ayaw ni Zachary na makulong. Ayaw niyang susundan siya ng mga loan shark kapag nakalaya na rin siya. Kaya, naisip niya na pilitin si Ms. Calista na tulungan siya sa ganitong paraan."Nagiging awkward na ito. Gayunpaman, mabilis na inamin ni Calista ang kanyang mga pagkakamali. Lumingon siya at nag-alok ng isang pilit ngunit humihingi ng tawad na ngiti."I'm sorry. Mukhang mali ang pagkakakilala ko sainyo ni Vivian. Gabi na rin. Maghahanda ako ng regalo sa ibang pagkakataon bilang paghingi ng tawad.""Maliit na hindi hindi pag
Napansin ni David ang nakakatakot na ekspresyon sa mukha ni Lucian nang lumabas siya ng police station. Parang may namumuong gulo.Sa katunayan, nang ilibot ni Lucian ang lugar ngunit walang nakitang palatandaan ni Calista, mas lalong nagdilim ang kanyang ekspresyon."Nasaan si Calista?""Nakatanggap ng tawag si Madam Calista at..." Itinuro ni David ang direksyon kung saan siya umalis. "Pumara siya ng taxi at umalis.""Bakit hindi mo siya pinigilan?" tanong ni Lucian na nagngangalit ang mga ngipin."Pinigilan ko. Pero, hindi siya nagpatinag." Sinubukan ni David na ipaliwanag ang sarili. "Susundan ko sana siya pero sinabi ni Madam Calista na kung susubukan ko, babalikin lang niya ako sayo. Nagbanta pa siya na paalisin ako para mag manual labor.""Sino ang tumawag sa kanya?" Tanong ni Lucian pero hindi niya inaasahan na malalaman ni David ang sagot.Mukhang naiipit ang assistant. Pinagsalubong niya ang kanyang mga kilay. Kahit hindi siya nagsasalita, sumisigaw ang buong pagkatao n
Sinamaan sila ni Nikolette ng mapang-asar na titig."Kayo ang may balak. Pareho kayo ni Calista. Mapanlinlang ka..."Agad na pinasok ni Yara ang tuwalya na ginamit niya sa pagpunas ng kanyang mga kamay sa bibig ni Nikolette .Nagpupunas siya ng kamay bago siya lumabas. Sa sobrang pagmamadali niya, hindi niya sinasadyang nailabas niya ito.Ilang sandali pa, iniisip niya kung saan niya maaaring ilagay ang tuwalya. Ngayon, nakita niyang medyo madali pala ito dalhin.Napatitig siya kay Calista na nakaluhod sa sahig na para bang may hinahanap."Anong ginagawa mo? Anong hinahanap mo dyan sa tapat ng cr?""Naghahanap ako ng buhok," sagot ni Calista.Nagkaroon ng biglaang naisip si Calista. Ngunit hindi siya lubos na sigurado kung tama ang kanyang hula.Si Vivian ay nagpunta sa Everglade Manor noong upang manipulahin siya at si Hugo na sumailalim sa isang paternity test.Base sa reaksyon niya, siya ay tunay na umaasa na anak siya ng Jacquez family.Dahil sa kanyang ugali, tiyak na h
Hindi naman gaanong maaabala si Calista kung hindi niya ito pinansin. Ngunit napagtanto niya na wala siyang nakitang anumang mga pagbabago sa kabila ng kanyang mahabang pagsisiyasat.Si Julia ay tila naglaho sa hangin pagkatapos ng kanilang minamadaling pagkikita pabalik sa Apthon . Maging ang pribadong detective na binayaran niya sa mataas na halaga ay hindi niya natunton kung nasaan siya.Pinasadahan ni Calista ng daliri ang buhok niya sa inis."Natanong mo na ba si Zachary tungkol dito?" tanong ni Yara."Oo. Pero, nag maang-maangan siya na parang wala siyang alam.""Wala kang ebidensya. Pero sa diary ng nanay mo, hindi maikakaila ang pagkakasangkot niya. Kung makonsensya siya, makakahanap ka ng butas sakanya."Ipinatong ni Calista ang kanyang baba sa kanyang kamay at mahinang sinabi, "Si Zachary ay nasa detensyon at naghihintay ng paglilitis. Walang sinuman maliban sa kanyang abogado ang pinapayagang makipagkita sa kanya.""Puntahan mo si Lucian. Sabi mo bawal makipagkita sa
Hindi na kailangang i-rehash ang mga nalalaman na nila. Kaya naman umiling si Calista."Mga bagay na may kinalaman sa trabaho. Tara na."Hinaplos niya ang kanyang tiyan. Sasabihin pa lang niya na nagugutom siya pero pinigilan niya ang sarili bago umalis ang mga salita sa kanya.Sa halip ay sinabi niya, "Hindi pa tayo naghahapunan."Para sa isang tulad ni Lucian, na ang isip ay napuno ng mga maling kaisipan, ang pariralang "Nagugutom ako" ay may nagpapahiwatig na kahulugan.Si Elizabeth ay kumikilos nang palihim kaya't isinantabi niya si Calista para lamang makausap ito. Wala itong kinalaman sa trabaho.Pero si Calista ay tila hindi interesadong magbahagi. Sa kabila ng sama ng loob ni Lucian, hindi siya nagpilit ng mga sagot. Boyfriend pa rin siya sa trial run. Wala siyang karapatang makialam sa mga gawain nito."Tara na. Ano ang gusto mong kainin?"Wala siyang pakialam sa pagkain. Nakatuon lang siya sa kamay ni Calista na nakalaylay sa gilid niya. Hindi niya maiwasang hawakan a