Iniwasan siya ni Calista."Stop it. Ipapaintindi mo sa mga tao ang buong sitwasyon. Dumating ako dahil kailangan ko ng tulong mo."Nagkibit balikat si Hector at sumunod kay Calista sa upuan nila. Dalawang tao lang ang kayang tumanggap ng mesa. Ngayon ay kinailangan nitong pasanin ang apat na tao. Hindi ito magkasya sa kabila ng pagtayo nilang dalawa.Matapos makatanggap ng ilang sulyap mula sa server, inangat ni Hector ang kanyang ulo at tumingin sa mga bodyguard ni Calista."Gusto mo bang maupo sa katabing mesa? Nasa akin na ang bayarin."Napatingin sa kanya ang mga bodyguard."Hindi."Masasabi nila sa unang tingin na ang lalaking ito ay sinusubukang kumilos kay Madam.Magalang na ngumiti si Hector."Baka tumabi ka? Magiging awkward kapag nanatili kayo dito."Bagama't maganda ang ekspresyon ni Hector, pinilit ng kanyang titig ang mga bodyguard. Dati siyang nasa army at sanay siyang mamuno sa daan-daang lalaking nasa ilalim niya.Bagama't nakangiti siya, ipinakita niya ang k
Naiinis ang tono ni Ava, at ikinagulat ni Calista na minarkahan nito ang kanilang unang pagkikita. At this juncture, hindi pa sila nagpapakilala.Ang di-makatwirang hangin ng superioridad at pagpapakumbaba ni Ava kay Calista ay medyo kahanga-hanga, para sabihin ang hindi bababa sa. Kahit na si Hector ay isang masungit na tao at hindi nakakasama ng maraming babae sa mga nakaraang taon, pwede niyang makuha ang tila hindi kanais-nais na tono sa boses ni Ava. Kumunot ang noo niya at magsasalita na sana. Biglang tumaas ang isang kilay ni Calista at nagtanong, "Anong ibig mong sabihin?" Sinadya ni Ava na magbigay ng banayad na pahiwatig kay Calista, pero dahil matigas ang ulo ni Calista sa pagiging upfront, hindi mapigilan ni Ava na maging prangka."Alam ba ni Hector na may asawa ka na?" Nanatiling tahimik si Calista, na sumulyap kay Hector, na ang nakakunot na mga kilay ay pwedeng naka-flat ng langaw. Ang kanyang katahimikan ay nag-udyok kay Hector na magpaliwanag. Kahit na si A
Kumunot ang noo ni Lucian, napatitig kay Calista. Nagsisi siya sa mga sinabi niya. Mas gugustuhin pa niya kung magalit sa kanya si Calista kaysa sa ganito nalang siya balewalain. Nagpaalam si Calista kay Hector at umalis na bitbit ang kanyang bag, na parang wala si Lucian. Sinundan siya ni Lucian at nagsalita, "I'm sorry. Hindi sinasadya ang sinabi ko kanina. I didn't mean it the way you might have interpreted it." Natagpuan ni Lucian ang kanyang sarili sa isang hindi pamilyar na posisyon. Hindi siya sanay na humingi ng tawad at mukhang awkward na ngayon, isang malaking kaibahan sa karaniwan niyang pag-uugali.Pero, nanatiling hindi tumugon si Calista. Napasapo si Lucian sa kanyang noo, na parang wala sa sarili."Calista, hanggang kailan mo balak ituloy 'to?" Itinuring niya ang kanyang katahimikan at hindi tumutugon na saloobin bilang isang pag-aalburoto, na walang indikasyon ng kanyang pagpayag na lutasin ang isyu. Sa kabila ng kanyang mga pagtatangka, patuloy na sinalubong
Napataas ang kilay ni Calista, nagulat sa biglaang pakiusap ni Lucian. Lumingon siya sa kanya habang nakaupo ito, mukhang relaxed. Hindi niya lubos maisip ang intensyon nito. "Nabanggit ng doktor na huminto ang pagdurugo, at mas mabilis kang gagaling kung magpapahinga ka sa bahay." Ang mga pampublikong ospital ay hindi mapayapa, at ang kanilang mga silid ay hindi maihahambing sa mga mararangyang suite sa mga pribadong pasilidad.Ang Stansend Manor, sa kabilang banda, ay may mga doktor at kawani nito, na walang alinlangan na ginawa itong mas angkop na lugar para sa pagpapagaling kaysa sa mataong at maingay na pampublikong ospital. Nakangiting tumingin sa kanya si Lucian at mahinahong sumagot, "Hindi mo alam kung kailan ulit magsisimula ang pagdurugo. Medyo liblib ang aking lugar, at walang tao sa gabi. Pwedeng maging isang tunay na isyu kung mahimatay ako sa sobrang dugo. pagkawala." Pinandilatan siya ni Calista, manipis ang suot nitong pasensya."Anong ginagawa mo?" Nagsimu
Tumango si Yara bilang pagsang-ayon sa sentimyento ni Calista. Bagaman pinag-iisipan niyang gumawa ng ilang mapanuksong pananalita noong una, pinili niyang iwasang gawin iyon sa harapan ni Paul.Ayaw niyang kutyain ang kaibigan habang nasa paligid ito, kaya itinago niya ang kanyang mga komento sa kanyang sarili. Inabutan ni Yara ng regalo si Calista at nagpaliwanag, "Dala ng nanay ko ang souvenir na ito para sa iyo mula sa kanyang paglalakbay. Ito ay ilang mga pagkain. Nag-aalala siya na baka masira ang mga ito, kaya pinakiusapan niya akong dalhin ito sa iyo." Tinanggap ni Calista ang regalo nang may pasasalamat at sumagot, "Paki-thank you sa nanay mo para sa akin." Pagbabago ng paksa, nagtanong si Yara, "Oh, paano mo nahawakan ang vase na iyon mula sa huling pagkakataon? Naiinip na ang employer dahil bibiyahe na sila sa ibang bansa at tinanong kung pwede bang makuha ito ng maaga." Paniniguro ni Calista her, "Ako na ang bahala. Kukunin ko na ngayon para sayo." Si Yara ay may
Kumunot ang noo ni Paul at umiling."I'm sorry, but I didn't idea that Calista came to see me that night. Malamang kinuha ng staff ang pera pero hindi na sumunod." Kung tutuusin, medyo mahiyain si Calista noon, at pwedeng sinamantala iyon ng staff. Nanatiling hindi kumbinsido si Yara, anuman ang sinabi ni Paul."Kung hindi dahil sa iyong customized, one-of-a-kind na relo, hindi ka mapagkakamalan ni Calista na si Lucian ..." Hindi sana napunta si Calista sa maling kama at pinilit na pakasalan si Lucian. Kinabahan siya at hindi sinasadyang nakainom ng napakaraming inumin habang hinihintay si Paul nang gabing iyon. Nakatulog na siya, at nang tulungan siya ng isang lalaki mula sa kanyang upuan, ang malabo niyang kalagayan ay humadlang sa kanya na makita ang mukha nito. Pero, kitang-kita niyang napansin ang kakaibang relo na suot ng lalaki. Nabanggit ni Paul na ang kanyang relo ay custom-made, isa sa isang uri sa mundo. Naniniwala si Calista na ang pagbibigay ng tip sa waiter pa
Si Paul ay hindi isang taong madaling tumanggap ng responsibilidad. Karaniwang pinananatili niya ang isang palakaibigan pero malayo sa damdamin, na ginagawang mahirap para sa iba na kumonekta sa kanya. Pero, sa pagkakataong ito, hindi niya maiwasang makaramdam ng personal na kasangkot. Ang kanyang mga emosyon ay isang masalimuot na halo ng galit, panghihinayang, at kahit isang pahiwatig ng pakikiramay. Sumagot si Lucian, "Oo." Naging matino si Lucian nang gabing iyon, alam na alam niya na sumama si Calista sa kanya sa maling paniniwalang siya si Paul. Ang kanilang kasunod na intimate encounter ay hindi pinagkasunduan. Naikuyom ni Paul ang kanyang kamao nang walang pag-aalinlangan at inihampas ito sa mukha ni Lucian. Bagama't hindi sanay si Paul na makipag-away, nakatanggap siya ng pagsasanay mula pagkabata dahil sa mga potensyal na banta mula sa background ng kanyang pamilya. Malaki ang lakas ng suntok niya. Mabilis na umatras si Lucian, gamit ang kanyang kamay para harangi
Walang humpay ang pagbabato nina Lucian at Paul sa isa't isa. Nanginginig sa pag-aalala ang boses ni Calista, "Lucian ..." Pero, nabigo ang kanyang pagsusumamo na pigilan ang galit at hindi mapigil na lalaki. Sa halip, pinalakas lamang nila ang kanyang galit, na pinatindi ang kanyang pag-atake kay Paul. Si Paul, na hindi sanay sa mga pisikal na alitan, ay kitang-kitang walang kaparis. Sinubukan ni Calista na pigilan si Lucian, pero ang isang lalaking natupok ng galit ay hindi makatwiran. Halos itaboy niya ito sa bulag na galit. Habang tinatangka ni Lucian na suntukin si Paul, kumapit ito sa braso nito, gamit ang bigat ng katawan niya para pigilan siya. Sa kabila ng lakas ni Lucian, hindi siya makawala sa pagkakahawak nito. Unti-unting natauhan si Lucian, pero mas lumakas ang kanyang galit at pagnanais na mapahamak.Nanatiling impassive ang ekspresyon niya habang nagtatanong, "Calista, pinoprotektahan mo ba siya?" Naalala ni Lucian ang panahong nag-away sila ni Hector, at l
Nagpadala siya sa kanya ng mga liham sa loob ng isang buwan ngunit walang tugon. Noong panahong iyon, hindi siya gusto ni Paul, kaya't makatuwiran na itinapon niya ang kanyang mga sulat. Agad na natigilan si Lucian. Gayunpaman, kaswal na tanong lamang ni Calista. Hindi niya inaasahan ang isang tugon at hindi niya namalayan na nanigas si Lucian. Hindi niya alam na pinag-iisipan niya kung sasabihin sa kanya ang totoo. Bagama't maaaring maging katanggap-tanggap ang ilang paraan na ginagamit upang ituloy ang mga babae, niloko na niya ito tungkol sa insidente sa relo.Makakahanap pa siya ng mga dahilan noon. Pero pagdating sa love letters, ibang usapan. Bago niya ito maisip, inabot ni Calista at iniligpit ang credit cards, itinulak ang mga ito patungo kay Lucian."Sige, ingatan mo sila." Nakaupo sila sa tabi ng bintana sa unang palapag, at masyadong kitang-kita ang mga credit cards. Nakikita ni Calista ang ilang dumadaan na sumulyap sa kanilang pwesto.Ayaw niyang mawalan ng mala
"Kailan ako … "Nakalimutan na ni Calista ang ganoong maliit na insidente.Bigla niyang naalala at nagpaliwanag, " Noon ay tinutulungan ko ang isang direktor na maghanap ng artista para sa kanyang bagong drama. Agad ko siyang binlock pagkatapos kong ibigay sa direktor ang contact niya." Lumiwanag ang mga mata ni Lucian, ngunit tumahimik siya at walang tigil na tumugon."Hmm." Ang kanyang sumunod na sinabi ay nakapukaw ng atensyon ni Lucian, "Naka-blind date mo si Ms. Turner noon." Mukhang naguguluhan si Lucian, "Ms. Turner? Sino iyon?" Pinanlakihan siya ng mata ni Calista."Nakipag-date ka sa kanya at hindi mo na matandaan ang pangalan niya. Nadamay pa niya ang negosyo ng kanyang ama dahil sa iyo." Nang marinig ito, naalala ni Lucian ang pangyayari.Kumunot ang noo niya at nagtanong, "Yung hindi sinasadyang mapaso ang kamay mo ng kumukulong tubig?" Puno pa rin ng galit ang tono nito kahit na matagal na, at nakalimutan na niya ang hitsura nito. ... Nagpareserba si D
Sabi ni Calista, "May isang beses ka lang para magsalita, kaya pagbutihin mo. Marami rin akong natuklasan sa mga taon na ito. Huwag mo ng subukan mag sinungaling pa. Isipin mo ang ginawa ni Nikolette ngayon. Baka kailanganin ko kumuha ng doktor para tingnan ang mga natamo ko. Pagkatapos non, tsaka ka lang pwede bumalik sa iyong anak na babae." Ipinakita pa nito sa kanya ang isang larawang kuha ng mga nanonood sa restaurant, na kinukunan nang hilahin ni Nikolette ang kanyang buhok.Sa larawan, lumitaw si Calista na mahina, nakakaawa, at walang magawa. Ito ay maliwanag na siya ay tinatakot. Hindi nakaimik si Zachary. Naisip ni Zachary na si Nikolette ay hindi nag-iisip na ibigay sa kanya ang ebidensya ng ganon kadali, ngunit naramdaman din niya na dapat ay mas pahirapan niya si Calista, tinitingnan ang kanyang mapagmataas na kilos. "May lumapit sa akin noon, humihingi ng tulong sa nanay mo sa pagpapanumbalik ng isang painting. Akala ko wala lang, kaya pumayag ako." Nilaktawan ni
Mabilis na sinagot ni Calista ang telepono na bahagyang nagpawi ng galit sa puso ni Lucian. "Nagpareserve ako sa isang restaurant. Mag dinner tayong dalawa ngayong gabi. Asan ka? Susunduin kita." Kung narinig ito ni David, iikutin niya lang ang kanyang mga mata. Si Lucian ang nagpumilit na hindi niya pallaambutin ang kanyang puso. Akala niya ay tumigas na puso ng kanyang amo, ngunit hindi iyon totoo. Ang malumanay na tono ni Lucian ay wala sa lahat ng kumpiyansa niya noong kausap niya si David kanina. “Sige, ibigay mo sakin ang address ng restaurant, at magta-taxi ako papunta doon,” tuwang tugon ni Calista. Nakahinga si Lucian, at may ngiti sa labi. Alam niyang, sa pagitan niya at ng matanda, mas pinili siya ni Calista. Marahil ay dahil sa kawalan niya ng karanasan sa pakikipag-date kaya nagkaroon ng pagkakataon ang isang may karanasang nakatatandang lalaki. Walang ideya si Calista tungkol sa kaguluhan sa kanyang puso ngayon. Nakaupo siya sa harap ng kulungan, nag-sketch.
Kakapasok lang ni Calista sa pinto ng pumasok si Liam. Sinalubong niya ito ng bahagyang pagtagilid ng ulo bago mabilis na nilapitan si Hugo."Napagmasdan ko ito, Mr. Jacquez. Kamakailan ay kumunsulta si Nikolette sa isang abogado. Tinitingnan niya kung ang pera na ginastos sa isang bata ay maaaring bawiin o hindi pagkatapos na mapatunayang hindi sila bahagi ng pamilya. Inamin niya na kaya niyang hinila ang buhok ni Ms.Calista ay dahil inutusan siya ni Zachary. Ayaw ni Zachary na makulong. Ayaw niyang susundan siya ng mga loan shark kapag nakalaya na rin siya. Kaya, naisip niya na pilitin si Ms. Calista na tulungan siya sa ganitong paraan."Nagiging awkward na ito. Gayunpaman, mabilis na inamin ni Calista ang kanyang mga pagkakamali. Lumingon siya at nag-alok ng isang pilit ngunit humihingi ng tawad na ngiti."I'm sorry. Mukhang mali ang pagkakakilala ko sainyo ni Vivian. Gabi na rin. Maghahanda ako ng regalo sa ibang pagkakataon bilang paghingi ng tawad.""Maliit na hindi hindi pag
Napansin ni David ang nakakatakot na ekspresyon sa mukha ni Lucian nang lumabas siya ng police station. Parang may namumuong gulo.Sa katunayan, nang ilibot ni Lucian ang lugar ngunit walang nakitang palatandaan ni Calista, mas lalong nagdilim ang kanyang ekspresyon."Nasaan si Calista?""Nakatanggap ng tawag si Madam Calista at..." Itinuro ni David ang direksyon kung saan siya umalis. "Pumara siya ng taxi at umalis.""Bakit hindi mo siya pinigilan?" tanong ni Lucian na nagngangalit ang mga ngipin."Pinigilan ko. Pero, hindi siya nagpatinag." Sinubukan ni David na ipaliwanag ang sarili. "Susundan ko sana siya pero sinabi ni Madam Calista na kung susubukan ko, babalikin lang niya ako sayo. Nagbanta pa siya na paalisin ako para mag manual labor.""Sino ang tumawag sa kanya?" Tanong ni Lucian pero hindi niya inaasahan na malalaman ni David ang sagot.Mukhang naiipit ang assistant. Pinagsalubong niya ang kanyang mga kilay. Kahit hindi siya nagsasalita, sumisigaw ang buong pagkatao n
Sinamaan sila ni Nikolette ng mapang-asar na titig."Kayo ang may balak. Pareho kayo ni Calista. Mapanlinlang ka..."Agad na pinasok ni Yara ang tuwalya na ginamit niya sa pagpunas ng kanyang mga kamay sa bibig ni Nikolette .Nagpupunas siya ng kamay bago siya lumabas. Sa sobrang pagmamadali niya, hindi niya sinasadyang nailabas niya ito.Ilang sandali pa, iniisip niya kung saan niya maaaring ilagay ang tuwalya. Ngayon, nakita niyang medyo madali pala ito dalhin.Napatitig siya kay Calista na nakaluhod sa sahig na para bang may hinahanap."Anong ginagawa mo? Anong hinahanap mo dyan sa tapat ng cr?""Naghahanap ako ng buhok," sagot ni Calista.Nagkaroon ng biglaang naisip si Calista. Ngunit hindi siya lubos na sigurado kung tama ang kanyang hula.Si Vivian ay nagpunta sa Everglade Manor noong upang manipulahin siya at si Hugo na sumailalim sa isang paternity test.Base sa reaksyon niya, siya ay tunay na umaasa na anak siya ng Jacquez family.Dahil sa kanyang ugali, tiyak na h
Hindi naman gaanong maaabala si Calista kung hindi niya ito pinansin. Ngunit napagtanto niya na wala siyang nakitang anumang mga pagbabago sa kabila ng kanyang mahabang pagsisiyasat.Si Julia ay tila naglaho sa hangin pagkatapos ng kanilang minamadaling pagkikita pabalik sa Apthon . Maging ang pribadong detective na binayaran niya sa mataas na halaga ay hindi niya natunton kung nasaan siya.Pinasadahan ni Calista ng daliri ang buhok niya sa inis."Natanong mo na ba si Zachary tungkol dito?" tanong ni Yara."Oo. Pero, nag maang-maangan siya na parang wala siyang alam.""Wala kang ebidensya. Pero sa diary ng nanay mo, hindi maikakaila ang pagkakasangkot niya. Kung makonsensya siya, makakahanap ka ng butas sakanya."Ipinatong ni Calista ang kanyang baba sa kanyang kamay at mahinang sinabi, "Si Zachary ay nasa detensyon at naghihintay ng paglilitis. Walang sinuman maliban sa kanyang abogado ang pinapayagang makipagkita sa kanya.""Puntahan mo si Lucian. Sabi mo bawal makipagkita sa
Hindi na kailangang i-rehash ang mga nalalaman na nila. Kaya naman umiling si Calista."Mga bagay na may kinalaman sa trabaho. Tara na."Hinaplos niya ang kanyang tiyan. Sasabihin pa lang niya na nagugutom siya pero pinigilan niya ang sarili bago umalis ang mga salita sa kanya.Sa halip ay sinabi niya, "Hindi pa tayo naghahapunan."Para sa isang tulad ni Lucian, na ang isip ay napuno ng mga maling kaisipan, ang pariralang "Nagugutom ako" ay may nagpapahiwatig na kahulugan.Si Elizabeth ay kumikilos nang palihim kaya't isinantabi niya si Calista para lamang makausap ito. Wala itong kinalaman sa trabaho.Pero si Calista ay tila hindi interesadong magbahagi. Sa kabila ng sama ng loob ni Lucian, hindi siya nagpilit ng mga sagot. Boyfriend pa rin siya sa trial run. Wala siyang karapatang makialam sa mga gawain nito."Tara na. Ano ang gusto mong kainin?"Wala siyang pakialam sa pagkain. Nakatuon lang siya sa kamay ni Calista na nakalaylay sa gilid niya. Hindi niya maiwasang hawakan a