Prologue

This is a work of fiction; therefore, the novel's story and characters are fictitious. Any public agencies, institutions, or historical figures mentioned in the story serve as a backdrop to the characters and their actions, which are wholly imaginary.

Lumiere Ramirez

Ako nga pala si Lumiere Ramirez, nasa ika-4 na taon na sa Highschool. Inayos ko ang aking salamin para malinaw kong makita ang pinaka-gwapong lalaki dito sa school namin. Si Drake Achlys Hernandez. Halos lahat dito kilala siya at pinipilahan ng mga babae. May sariling Fans Club nga eh, pero ayokong bumilang dun tama ng araw-araw ko siyang nakikita kahit ni kausapin di ko magawa paano nakakalusaw ang ka-gwapuhan. Kahit puro pawis pa yan iba parin ang gandang lalaki at malakas ang appeal. Mukhang tapos na ang practice nila makaalis na.

"Ehem, ehem..hoy nerd! Sabi na nga ba andito kananaman eh. Si Drake nanaman ang pinagpapantasyahan mo noh. Sorry ka dahil hindi ka papatulan niyan. Nerd ka diba?" Naghalakhakan ang buong grupo niya.

Yan ang m*****a kong pinsan. Si Layla Ramirez. Mas maganda siya sa akin, maputi at may straight na buhok dagdag pa ang singkit niyang mata. Kumpara sa akin na singkit nga makapal naman ang salamin tapos morena pa. Ang konting inangat ko lang ay medyo may utak naman ako kesa sa kanya. Mainit ang dugo niya sa akin kahit wala naman akong ginagawa sa kanyang masama.

"Oo. Si Drake nga. Saka hanggang tingin lang ako yun lang."

"Hanggang diyan kalang talaga.Hmmm" Pang-aasar niya.

Nilagpasan ko nalang sila dahil lagi naman kaming ganito never nagkasundo. Ganoon ata kapag palagi kaming pinagkukumpara at hindi ko maiaalis na ako ang pinaka-paborito ni Lolo. Ako ang pinaka-panganay na apo pero oras lang naman ang nilamang ko kay Layla pero si Lolo hindi ko nakitang naging mabait sa kanya kaya kahit papaano naaawa din ako sa kanya.

"Kapag lumapit ka sa kanya malilintikan ka sa akin." Banta niya sa akin. Pero hindi ko nalang siya pinakinggan as if naman na makakalapit ako kay Drake sa dami ng babaeng nagaabang dun at baka himala nalang ng langit kapag pinansin niya ako. 'Hayz delulu na naman si Lumiere.'

De bale pag-grumaduate na kami ng Higschool makakalimutan ko na si Drake at magmomove-on kahit hindi naging kami. Bigla tuloy akong napangiti kahit sa mga ganitong pangarap natutuwa na ako. Siya lang naman ang inpirasyon ko kaya nga lagi akong masaya at kahit papaano hindi ko na iniisip na si Lolo nalang ang totoong nagmamahal sa akin dahil wala na akong mga magulang namatay sila sa isang aksidente. 'Ay Oo nga pala si Lolo'. Bigla nalang akong napatingin sa relo ko kaya nagsimula akong magmadaling makalabas ng eskwelahan dahil may mga gamot pa akong bibilhin. Lagot nanaman ako kay Aunty Rose pag-nagkataon.

Nang makarating ako sa aming bahay nakita ko si Lolo hawak ang isang kahon. Nilapitan ko siya para magmano. "Lo, dito na po ako.." nakangiti kong sabi.

"O Apo..mamaya kana pumasok dun sa loob. May sasabihin muna ako sayo."

"Etong box na ito ay pagmamayari ni Celia."

"Kay Mama po?"

Isang jewelry box. Inabot niya sa akin at binuksan ko naman. Nakita ko ang pares ng sing-sing.

"Kay Mama at Papa po ba ito?" Tanung ko.

"Apo pag-umedad ka ng labingwalong taon. Kailangan mo ng ipakasal sa apo ng aking matalik na kaibigan." Nagulat ako dahil ang sinasabi niya sa akin ay ang aking hinaharap.

"Uso papo ba yung Arrange Marriage nayan. Diba po dapat kung sino ang mahal ko yun ang aking pakakasalan?"

"Hindi mo pa nga nakikilala ay umaayaw kana. Hindi ka pwedeng umatras dahil matagal na itong kasunduan bago pa mawala ang iyong mga magulang."

Actually nawalan ako ng gana na makinig pa sa kanya kase madami na akong nakikita sa mga palabas sa TV na ganyan halos puro negatibo. Umaasa akong maayos pa ito at malay ko kung bigla nalang din umayaw yung mapapangasawa ko dahil ako eto si Lumiere na Nerd at Weird.