Nang matapos ang huling taon niya sa Highschool ay hindi na muli pang nakita ni Lumiere ang lalaking naging inspirasyon niya sa apat na taon. Ngayon ay nasa kolehiyo na siya. Kasama parin niya ang kanyang malditang pinsan na si Layla.
Araw ng Linggo ang lahat ay abala. Maraming nilutong ulam at sari saring minatamis. Inusisa ni Lumiere ang nangyayari sa kanilang bahay. Mas magarbo pa ito sa kanilang debut. Sabay narin kasi silang nagdaos ng debut ni layla dahil kaunti lang ang pagitan. Para tuloy silang kambal ng pinsan niyang unabes ay hindi niya makasundo."Wow..anung meron. Parang ang sasarap ng mga pagkain..."Sambit niya sa harap ng kanyang Lolo."Lumiere Apo..ngayon darating ang pamilya at ang iyong mapapangasawa. Kakauwi lang nila galing sa ibang bansa."Medyo lumulam ang masayahing mukha ng kanyang apo. Agad naman itong itinago ni Lumiere dahil humihina na ang kanyang lolo at ang tangi lamang niyang maggagawa ay ang sumunod dito."Ahh ganun po ba? Lo, kapag kinasal napo ba ako sa kanya isasama na nila ako? Sino napo ang magaalaga sa inyo?" Siya lang ang tanging iniisip ni Lumiere wala ng iba. Bahala na kung pangit ang lalaking nakatakdang ipakasal sa kanya."Syempre di naman ako papayag. Parehas pa kayong nasa kolehiyo. Pag-uusapan namin ang kasal ninyo at idadaos natin pero tapusin ninyo muna ang inyong pag-aaral." Paliwanag ng matanda kaya kahit papaano ay napangiti si Lumiere sa mga magiging desisyon ng matanda.Ilang sandali pa'y may dumating na kotse sa tapat ng kanilang bahay. Dumeretso agad ang mga bisita dun sa maliit na opisina ng kanyang Lolo. Siya naman ay pumasok sa kanyang kwarto upang kahit papaano ay makapag ayos. Naglagay siya ng konting polbo at nilagyan ng konting lipstick ang kanyang labi. Ilang sandali pa ay ipinatawag narin siya ng kanyang lolo sa hapag kainan. Sabay silang sumulpot ni Layla sa may pinto kaya silang dalawa ang pinagtinginan. Naroon din ang mga magulang ni Layla. Halos mapako ang kanyang mga mata sa lalaking ngayon lang niya ulit nakita.'Drake' bulong niya."Ano tatayo ka na lang ba diyan?" Bulong sa kanya ni Layla. At sabay silang umupo sa hapag kainan."Sino po ba sa kanila ang ipapakasal sa aming anak?" Tanong ng babaeng naroon. Ito ang ina ni Drake. Si Coreen"Matagal na naming napagdesisyunan ng aking kaibigan na ang mga panganay na anak namin ang magpapasal bilang pasasalamat sa aming pagkakaibigan. Ngunit ni isa sa amin ay di napagkalooban ng anak na lalaki. Kaya sa mga apo nalang kami babawi." Paliwanag ng matanda. "Si Rose at Celia ang aking mga anak na kambal. Ang anak ni Celia ang tutupad sa kasunduan dahil siya ang panganay sa kanila. Ang aking apo na si Lumiere" Sabay turo sa morena niyang apo.Napangiti ang mag-asawa kay Lumiere. Subalit puno naman ng pagkainis ang mukha ni Layla at gayundin ang pagkagulat niya sa lalaking hanggang ngayon ay hindi parin siya makapaniwalang si Drake ang sinasabi ng lolo niyang ipapakasal sa kanya. Nakasimangot ang lalaki at halos hindi niya ginagalaw ang pagkain.Binigyan sila ng pagkakataong makapagusap."Tutol ako sa union na ito. Dahil sa mga lolo natin naitali tayo sa isa't-isa? " At tinignan siya ng mapang-uyam na si Drake. 'Oo nga naman sino ba naman gaganahang pakasalan ang babaeng morenang chinita at ang laki laki pa ng salamin ko. Ang tanging asset ko lang ay ang balakang ko at dibdib maliban dun wala na. Samantala itong si Drake pinipilahan ng mga nag-gagandahang cheerleader dahil basketball player lang naman siya. Matangos na ilong at magandang lalaki at may matipunong katawan. Halata namang ayaw niya sa akin.' bulong niya sa sarili."O ano siguro pumapayag kana sa kasal. Pwes I will not promise you a happy life but a miserable one. Nagaaaral ako sa ibang bansa dahil ako na ang magmamana ng kumpanya." Lalo siyang naging indifferent at cold."Hindi ah. May magagawa paba tayo sa kasal na ito?" Pagsang ayon niya."Your life will become miserable once you agreed to this union." Galit niyang inulit iyon. Para tong sirang plaka. Matagal na siyang gusto ni Lumiere pero alam niyang one sided lang pagnagkataon. Sa isang sulok ng puso niya masaya siya dahil sa pagkakasundo ng mga pamilya nila. Matagal mang pangarap ngunit paano naman kung binantaan naman siya nito.Matapos ang paguusap ng kanilang mga magulang ay nagpaalam na rin ang mga ito."O Apo..kamusta ang pag-uusap ninyo ng binatang iyon. Kamukhang kamukha siya ng aking kaibigan nung kabataan namin." mukhang masaya ito."Eh, Lo mukhang ayaw naman sa akin ni Drake.." Sabi niya kase totoo naman. Baka naman may magawa pa siya na paraan."Kailangan niyang tumupad. Mamatay na akong masaya kapag nafulfill ninyo ang habilin namin naito." Maikli niyang tugon. Pero alam niyang pinal na ang desisyon nilang matatanda. Hindi na iyon mababago pa kaya susunod nalamang siya.Papasok na si Lumiere sa kanyang kwarto ng biglang sumulpot ang pinsan nito. Nagliliyab sa galit ang mga mata nito. Nakapamaywang pa ito."Ang prinsesa ng pamilyang ito ay ikakasal na. Dapat ako ang nasa posisyon mo. Hindi ka karapat dapat kay Drake. Ang pangit-pangit mo para sa kanya." Pang-aasar niya."Kahit ako hindi makapaniwala. Kung may problema kayo sa kasunduan bakit hindi si Lolo ang kausapin ninyo." Kota na ang inis na nararamdaman ni Lumiere dahil sa nangyayari. Kahit naman patay na patay siya sa lalaking iyon ay hindi niya mababago ang puso nung tao.Lumipas pa ang ilang araw siya ay ipinasundo na ni Coreen para ipasukat ang traje de boda nito."Ang ganda ganda mo Hija. Ngumiti kanaman dyan.." Sabi ng ina nito."Mukha po kasing ayaw naman sa akin ng anak ninyo." Sagot ko."Wag mong intindihin si Drake lahat naman natutunan ang pagmamahal. Normal lang naman ito dahil mga bata pa kayo. Basta sundin natin ang tito dahil kung nabubuhay ang Papa ay gayundin ang nanaisin niya. Sayang at mga babae kami edi sana ako at ang iyong ina ang ikakasal. Kung naging lalaki lang ako. Celia is my bestfriend." Kwento niya."Marami po ba kayong alaala kay Mama? Bata papo kasi ako ng mawala siya." Halos mangilid ang luha ni Lumiere habang nagtatanong tungkol sa kanyang ina.Ipinakita ni Coreen ang mga album kung saan naroon ang mga alaala ni Celia.Kahit papaano ay nakaramdam ng kaligayahan ang dalagang si Lumiere. Bago paman umalis si Lumiere ay nakita niyang muli si Drake na nuo'y nasa pool ngunit hindi nalang niya ito pinansin at patuloy lang sa pag lakad papuntang kotse."Mom, pati ba naman ikaw pumapayag na magpakasal ako sa probinsyanang yon..""Hindi siya probinsyana Drake. Parehas kayo ng Highschool na pinasukan how come you did not met each other even once." Sabi ng kanyang ina"I'm not into weird and nerd mom..she is not my type.""Kailangan mo itong gawin para sa lolo mo at sa mana mo. Look she is really beautiful.""Tsk...ah basta ayoko. Hindi ako pupunta sa kasal nayan.""Then say goodbye to your future position in the company. Remember his will makukuha mo lang ang mana mo once you got married to her."Nang marinig iyon ni Drake itinikom nalamang niya ang kanyang bibig. End of Conversation. Talo na siya. Sino ba ang matutuwa kung maibigay sa charity ang makukuha nyang mana.Sumapit ang araw ng Kasal. Garden Wedding ito at idinaos sa isang magandang venue dito sa Syudad. Punong-puno ng bulaklak ang mga bawat sulok ng venue. Sa make up room naroon si Lumiere at hindi mapakali. Kaya siya ay pinuntahan ni Coreen."Hindi sinasagot ni Drake ang calls ko, Hija..pero wag kang magalala dahil hinahanap na siya ni Alphonse. Oh..wag ka ng sumimangot.""Ayaw po talaga sa akin ng anak po ninyo. Kung di man po niya ako siputin okay lang po."Sa mundong ito hindi naman lahat makukuha mo ng walang kahirap-hirap na mailalaan para sa yo. Imposibleng pangarap yun. Ang malamang si Drake ang kanyang mapapakasalan ay isa ng dream come true kaya hindi narin niya hihilingin na pati ang puso nito ay mapasakanya.Pinilit niyang ngumiti sa babaeng kaharap niya ng oras ding iyon ay nagaalala kung saan lupalop na ang kanyang anak.Samantala si Drake ay nagmamadaling nagbibihis. Tinanghali siya sa Condo niya dahil sa kalasingan kasama ang mga kaibigan nito."Hmmm..where are you going honey...?" Usal ng isang babaeng blonde na nasa higaan parin niya hanggang ngayon."You better get up B***h. Late na ako sa kasal ko..Hindi pa ako handang maging pulubi. Not now.." Sabi niya. Habang sinusuot ang kanyang suit. "Here."Itinapon niya ang pera sa paanan ng babae.at nagmamadaling umalis.Nang dumating si Drake ay inakay agad ito ni Alphonse sa harap ng pari. Isinantabi muna niya ang pagpapaliwanag. Nagsimula ang seremonya ng kasal. Pailang beses niyang tinignan ang mukha ng lalaki at ng huli ay napatingin din sa kanya ito ngunit nakasimangot ito.Nagpalitan sila ng singsing at dumako sa huling parte. "You may kiss the bride." Humarap sila sa isat-isa at ngayon ay halos magwala ang kanyang puso sa kaba. 'Badum, Badum, Badum' At ang tanging nagawa nalamang niya ay ang pumikit at hintayin ang pagdampi ng labi ni Drake sa kanya. Mabilis lamang iyon ngunit para sa kanya ay katuparan ng pangarap niya. Nuon kasi puro pagpapantasya lamang ngayon opisyal na siyang asawa nito.At binulungan siya nito. "Anu bang halik ang gusto mo..open your eyes." Sarkastikong sabi nito.Humarap sila sa mga panauhin. Nagpalakpakan ang mga ito. 'As if we are happily married' bulong nito ngunit rinig ito ni Lumiere kaya pati siya ay nadamay sa bad vibes nito. Sa reception nakita niya si Layla hal
Lumipas ang 3taon. Nakapagtapos si Lumiere at nakapagbukas siya ng sarili niyang art studio at kasama roon ang kapirasong space para sa kanyang matutulugan. Nagpe-paint siya at nabebenta niya ito sa mataas na presyo. At ang ilang obra niya ay naidisplay sa ilang gallery. Naiinbitahan siya sa mga art exhibition kaya lalo siyang nakikilala sa karerang kanyang pinili.Sa mga taong iyon hindi nawala sa isip niya na isang araw uuwi si Drake para kamustahin siya kaya binago niya ang kanyang pananamit, gupit ng buhok at ngayon ay gumagamit na siya ng mga fashionable contact lenses. Naging conscious siya pagdating sa kanyang sarili. Lalong gumanda ang hubog ng kanyang katawan habang nagmamature siya.Isang mensahe ang natanggap niya mula kay Coreen. Uuwi na si Drake at kailangan ay naroon siya upang salubungin ito. Magkahalong pagkaexcite at takot ang nasa puso niya. Napa-buntong hininga lamang siya. Sa tatlong taon hindi man lang siya nito naalala pero tinanggap niya itong lahat. Kahit ang p
Warning SPG Ahead!!!. Not Suitable for young readers...READ AT YOUR OWN RISKDrake AchylsHalos 1 buwan ng hindi ko siya nakikita. Laging nakasara ang studio niya. Kahit sa burol at libing ay hindi manlang siya nagpakita. No phonecalls, text at laging nakaoff ang phone niya. She didn't attend any exhibition anymore. Maybe she need more time to think over it. Or something might happened to her. Nandito ako sa isang bar kasama ang isa kong kaibigan. Medyo late na kaya mga lasing na ang mga tao. Inubos ko lang ang inorder naming scotch. Napukaw ang tingin ko sa babaeng napakaganda ng katawan. Halos lahat na ng nasa dance floor ay lasing na kaya normal lang na gumigiling na at literal na nagwawala. Sabi pa nga niya.."Wanna S** with me.." at halos mag-ala vampire na ang lalaking nakahawak sa balakang nito sa paghalik sa leeg nito. Hanggang sa hatakin ito sa sulok at duon simulang himasin ang kanyang pw**. Nakakaakit silang tignan hanggang pinatalikod ito ng lalaking kaniigan nito. Halos
Warning Slight SPG Ahead!!!. Not Suitable for young readers...READ AT YOUR OWN RISKLumiereNagising akong waring binibiyak at sobrang sakit ng aking sintido kasabay nuon ang bigat ng bagay na nakadagan sa aking dibdib at ramdam ko din na nakahawak ito sa kabila kong dibdib. Unti-unting bumalik sa aking alaala ang bawat nangyari sa akin kasama ang lalaking ito. Na walang iba kundi si Drake Achlys Hernandez my soon-to-be-Ex-husband. I don't want to exaggerate this thing. Yes, I surrender everything to him because he pushed me to do it and I had nothing to offer other than my V*****ty. When I was sober we are already nak*d and ki***ng. Run? Yes I was about to run but he accused me and the only way to prove it is to give into his lustful gaze. Umiyak ako at sa tingin ko hindi ko na kaya pang-pigilin ang lalaking umibabaw sa akin. 'Anong iniiyak mo diyan?' sabi niya. Ang pangangatwiran ko ay walang kahihinatnan. He wanted to claim it. No remorse and no love in his kisses but lust. Tutal
Sa mga pagkakataong nasusukol ang isang tao nakakaramdam ng sakit at nakakapagdesiyon kahit makakagawa ito ng malaking pagbabago sa buhay.~~~~Kinuha ni Lumiere ang kanyang telepono at nanginginig na idinayal ang number ng kanyang kaibigan. Agad naman itong sumagot."Hello!""K-khia..Ki-hia!!!""Is that you Lummy!" Mahinahon niyang tawag sa kabilang linya.Nagsimula siyang humagulgol habang kausap ang kanyang kaibigan. Si Khia Agsaulio, kaibigang matalik ni Lumiere nung nasa College pa sila. Ngayon ito ay nasa San Lucas ang syudad na malapit sa dagat. Dito ito nakapagtayo ng maliit na studio."K-khia! I need your help..Please." Garalgal niya."Umiiyak kaba? Huminahon ka muna para maintindihan ko kung anu ang nangyayari." Sabi ni khia"Maaari ba akong pumunta diyan sa San Lucas? Ple-ase.."Pagmamakaawa ni Lumiere"Oo naman. At dito nanatin pagusapan yang pwede kong itulong sayo.""O-okay..I'll be going now..""I'll wait for you.."Dali-daling inayos niya ang sarili at nagsuot ng makapa
*wala siyang tigil ng kakatingin sa kanyang relo at dahil diyan napapailing na sa kanya ang mga kasama niya sa office. Nasa urgent meeting si Khia with the Dept. Heads dahil may client complaint incident sa isang hotel sa Serendra. Wala ang isip niya sa trabaho at nasa bahay kung saan naroon si Lumiere na nagiisa."Hay sa wakas natapos din. It took you ages to report that incident in Serendra. Ops naman." Sabi ni Khia habang namamaywang."Is that a mockery? I can't accept it." Sabi ng Operations Head."No but-" she was cut-off when Orphen pass on them. "Ms. Agsaolio, to my office now?" Maotorisado niyang sabi kay Khia."Now, Khia..sabi niya sa office niya diba?".Pangaasar ng Ops Head.Sumunod naman si Khia kay Orphen. Umupo ito sa swivel chair at itinaas ang mga paa. He was like a God sitting in his Throne."Khia..its intimidating. Tingin ka ng tingin sa relo like you don't want to be part of this team." May pino sa pagkakasabi nito pero mahinahon."Ah Sir kasi gusto ko ng umuwi.."
Drake AchlysIts my fault. Dahil ito sa galit ko kaya ko ipinilit ang sarili ko sa kanya. Bago paman ako masobrahan ng alak sa katawan bumalik ako sa studio ni Lumiere. I need to make-up to her, to reconcile or whatever it is. Hindi ko rin alam kung bakit ganito ang epekto niya sa aking sistema. Its something in her that I can't contain. On the night of our wedding I avoid her and sleep on the next room. Nung time na iyon ayoko pang matali or something na magkaroon ng commitment sa kanya even on that night we already married. Lalo ng ipagtapat niya sa aking gusto na niya ako simula ng highschool kami. Umalis ako ng bansa para mag-aral dahil importante parin sa akin ang posisyon ko sa kumpanya. Ayoko ng kasal na ito pero bakit simula ng may mangyari sa amin hindi ko na mapigil ang sarili kong makita siya at makasama. F**ck this feeling. I F****ing hate it!. Bago pa ako masiraan ng ulo kailangan ko na siyang makita. Agad akong bumaba ng kotse at pinasok ang studio. Pero wala na siya roo
Nasa isang kilalang Resort sila Lumiere at Khia para sa Team Building. Naka-shades at simpleng hanging blouse lang itong si Khia samantalang naka petite shirt with shorts naman tong si Lumiere ng sila ay dumating sa Resort kung saan napili ni Orphen."Sure kabang okay lang sa mga kasamahan mo na kasama mo ako? tanong ni Lumiere. Ramdam niya ang hiya at asiwa sa suot na kapirasong damit."Oo naman. Saka nagpunta tayo dito para mag-enjoy kaya umayos ka diyan. Pumayag naman si Sir Orphen. Teka tawagan ko lang ang ibang heads na kasama" paliwanag ni Khia habang nagtitipa sa telepono niya.At ilang saglit pa ay dumating na ang ilan. Kasama narito ang kanyang mga kadept. at ibinigay sa kanila ang kwarto para sa bawat magkakasama. Kaya agad silang nagtungo dun para mailagay ang kanilang mga dalang gamit."Huy, Two-piece talaga? Pwede bang ito nalang medyo tago ang mga nilalaman ko???" tangkang pagatras ni Lumiere sa nakahaing damit sa harap niya."Not that but this..Wala kana sa Centro to pr
Hi Milabs,A year din ang inabot ng story na ito at labis-labis akong nagpapasalamat sa pagbabasa ninyo sa aking munting akda. Medyo matagal din ang pag-update ko pasensya na po kayo. Pangalawa itong story na sinimulan ko dito sa Goodnovel. Bilang isang baguhang manunulat sana po ay nagustuhan ninyo ang story nila Lumiere at Drake na nagstart sa isang Arranged Marriage at mala-roller coaster na taguan ng totoong nararamdaman. Sana po ay suportahan din po ninyo ang iba ko pang story dito kay GN. Utang na loob ko po ito sa inyo na laging naka-antabay sa updates ko. May ilang chapters pa po tayo bago tuluyang isara ang kuwento nila Drake at Lumiere. Gusto ko lang mag-pasalamat sa inyo. Hanggang sa huli!Maraming Salamat po sa inyo!Lexie,
LUMIERE POV“Drake, mukhang manganganak na ako?” ani ko kay Drake na nasa kusina at may kung anong niluluto. Pinatay niya ang kalan at pinukol ako ng mapag-alalang tingin.Dali-dali niya akong nilapitan at bakas’ron ang pag-aalala sa kaniyang mukha. Hindi ko pa nakita ang ganitong itsura ni Drake. At sa ganitong eksena hindi ko narin magawang maipinta ang mukha ko. “May masakit ba sa iyo? Tell me where? or just tell me you’re atleast okay!” taranta niyang sabi. Hinubad niya ang kaniyang suot na apron at binalibag nalang kung saan. Saka ako hinawakan. “I’m in labor, Drake! Yes, I’m gonna be okay basta dalhin mo ako sa hospital ngayon ‘din!” mahinahon kong sabi pero mukhang lalo ko lamang siyang pinakaba at pinag-alala.Dahan-dahan kaming lumakad palabas ng bahay at hindi niya malaman kung bubuhatin na ba niya ako or hindi? Kaya bahagya kong pinisil ang kamay niya. At pinakatitigan ko ang mga mata niya.“I’m gonna be okay! Just drive!” “O-Oo.” Kahit sobrang sakit na ng tiyan ko ay n
Nagising si Lumiere dahil sa sinag ng araw na tumagos mula sa bintana. Naramdaman niya ang maiinit na hininga na dumadampi sa kaniyang mukha. Si Drake. Natulog sila ng magkatabi dahil nag-aalala ito at hindi din kasi mapigil ang kaniyang pag-iyak. Kumislot siya pero nanatili siyang nakakulong sa mga bisig nito. Pinagmasdan niya ang guwapong mukha nito at naalala niya ang unang beses na makita niya ito noon sa Campus. Magkaiba sila ng mundo noon at hindi sa hinagap ay mapapansin siya nito. Mabigat parin ang kaniyang talukap at nagsisimula na namang mangilid ang kaniyang luha. Kahit mahina ang kaniyang hikbi ay nagising si Drake. Pinunasan nito ang unang luha na umagos at kinintalan siya ng halik sa noo, sa ilong at marahang dampi sa kaniyang labi.“L-Lumiere, mag-start ulit tayo,” panunuyo ni Drake.“H-Hindi ko alam kung paano tayo magsisimula’t kung paano ko iha-handle ang sarili ko. I was still recovering,” nangangatal na sagot ni Lumiere.“Andito ako sa tabi mo. Bubuo ulit tayo ng pa
HINAWAKAN ni Drake ang mga kamay ni Lumiere at minasahe ng kaunti. Gayundin ang saya ng mga titig nila sa isat-isa.“How are you?” tanong ni Drake habang hindi binibitawan ang kaniyang mga palad.“Ahmm. I’m okay.” may pamumula sa mga pisngi ni Lumiere habang ngumingiti kay Drake.“You know what? It feels like a dream to me, Lumiere.” “Sa akin naman para akong tumutulay na naka-blindfold. Wala parin akong matandaan,” ani ni Lumiere.“Don’t worry, I’ll help you out,” sabi ni Drake at biglang naging seryoso ang mukha nito. “Thank You! Magkuwento ka about sa atin,” sabi ni Lumiere.“A-Actually, hindi naging maganda ang nangyari sa atin nitong mga nakaraang taon. But, I realize last night na kailangan mong malaman ang lahat. Promise me na hinding-hindi ka magagalit sa akin.”Bigla namang dumating si Coreen at pinukol niya ng matalim na tingin si Drake para huwag bumanggit ng kahit anong masamang memories kay Lumiere.“N-Nako halika na kayo sa dining para makapag-umagahan tayo.” muli niy
NATAGPUAN ni Coreen ang anak na sapo-sapo ang mukha habang hinihintay na lumabas ang doktor na sumusuri kay Lumiere. Masyado ng maraming dugo ang nawala kay Lumiere, halos patay na siya ng matagpuan ni Drake.Lumapit si Coreen at umupo. “Son?” tawag ni Coreen. Bahagyang inangat ni Drake ang mukha. Bakas sa mukha nito ang matinding pag-aalala at namumula ang mga mata.“Makakayanan ito ni Lumiere. Babalik siya sa atin.”“I know, Mom. Kayang-kaya niya ito,” Ngunit hindi niya napigilan ang hindi humagulgol ng iyak sa harap ng ina. Ito lamang ang nakakakita ng weak side ni Drake. Niyakap ni Coreen ang anak.“Be strong para sa kaniya anak. Magiging masaya na si Luke dahil nabigyan na ng hustisya ang pagkamatay niya.”“Mom, sa tuwing nasa poder ko si Lumiere ay lagi nalang siyang napapahamak. Maybe I need to accept this. Pinilit kong bumalik siya pero bakit ganoon lagi siyang nalalagay sa panganib.”“Hahayaan mo nalang ba siya ngayon? Susundin mo na ba ang Dad mo?” pinunasan niya ang luha ni
NAGSIMULA siyang mabalot nang takot para sa kaniyang buhay. Hindi na niya mapigil ang pagbuhos nang kaniyang luha ng oras ding iyon kasabay ang dumadagundong na kaba. Napansin siya ulit nang lalaki kaya’t muli siyang pinasadahan ng tingin at nilapitan.“Oh, Miss bakit ka umiiyak?” muling pa sanang magsasalita ang lalaki ngunit narinig nilang pareha ang pagdating nang isang kotse.Tinalikuran siya ng lalaki at tinungo kung sino ang nasa labas. Maya-maya pa ay nakarinig siya nang tunog nang nakatakong. Marahil ay ganito din ang naramdaman ng anak niya bago ito mawala.“Oooh my sweet cousin…” bungad nito. Naiangat niya ang ulo at pinagmasdan si Layla. Napaka-elegante parin nito sa pulang tight dress na suot nito.“L-Layla! Maguusap lang naman tayo hindi ba? P-Pakawalan mo ako!” pagmamakaawa niya.“Sa tingin mo ay pakakawalan kita para ano? M-Maging masaya na kayo ni Drake? Wala akong ibang balak na gawin ngayon kundi ang tapusin ang kawawa mong buhay.” Kinuha niya ang baril mula sa kaniy
NANG imulat niya ang kaniyang mga mata ay ilang segundo pang napako sa kisame ang mga ito kasabay ang pagbuga ng hangin dahil parang isang magandang panaginip ang nangyari sa kaniya ng nakaraang gabi. Ilang beses siyang napapikit at napatingin sa kaniyang katabi. Mahimbing paring natutulog si Lumiere. Tulad parin ng dati, para parin itong isang anghel sa kaniyang paningin. Pinagmasdan niya ito at bahagyang kinapa ang pisngi nito. Ilang beses itong kumislot ngunit hindi parin ito nagising. Napangiti siya sa kaniyang sarili sa naiisip siguradong pagod na pagod ito sa nagdaang gabi. Nang magising kasi ito ng madaling araw ay muli niya pa itong inangkin. Hindi niya kasi ito hinayaang makabuwelo. Napuno ng ungol nito ang kaniyang kuwarto at dahil na lamang sa pagod kaya parehas silang nakatulog.Hinalikan niya ang pisngi nito patungo sa ilong at sa labi nito. Bahagyang napaungol ito dahil sa sensasyong nararamdaman nang madampian ng haplos niya ang hita nito. Naimulat ni Lumiere ang kaniya
TRIGGER WARNING! Some scenes are not suitable for young and sensitive readers. READ at YOUR risk!Ang mga sumusunod na pangyayari ay may karupukan.LUMIERE POVNanlaki ang mga mata ko ng maramdaman ko ang kaniyang labi kaya agad akong lumayo. Ayokong magkaroon ng kaugnayan ulit sa kaniya. Ngunit hinigit niya ako kaya muling dumampi ang aking labi sa kaniya. Tinulak ko siya dahil hindi ito tama.“I need to go, D-Drake! This isn’t right!” tumayo ako.Alam kong mas magiging kumplikado ang lahat kapag pinagpatuloy ko pa ang pananatili ko sa lugar na ito. Kalmado na siya. Mukha namang maayos na siya. Pero muli niyang hinawakan ang kamay ko at hinila para makaupo ulit.“Look, I’m sorry,” he lowered his head.Ilang minuto kaming nabalot ng katahimikan. Ayokong magsalita at ganon din siguro siya. Hindi naging maganda ang pagsasama namin at parang ang kasal namin ay naging tanikala para sa amin.“I assumed you had already left. I was in Brimways drinking and thinking how my life could be if ou
Lumiere POV Sa halos 10 taon ngayon lang ako magkakalakas ng loob na pumasok sa lugar na ito. ‘Drake’ siya na naman ang naaalala ko. Gusto kong maging masaya at kalimutan na siya para sa ikatatahimik ng mga sarili namin. We need to move on. Kinuha ko ang cocktail na inorder namin ni Khia at sumabay sa nakakabinging ingay ng Bar. Sumayaw kami at nag-enjoy kami. Kinulong ko ang sarili ko sa mga alaala ni Luke. And I let the time slip away. Kinuha ni Khia ang aking kamay at hinila sa dance floor. Hindi ba masyado na kaming matanda para makipagsayaw sa mga tao ‘ron? Nah for Khia I can do anything. Nagsayaw kami hanggang lumabas ang lahat ng pawis ko. Gusto kong ayusin ang buhay ko at kahit papaano ay mag-enjoy. Ayoko ng umiyak at magkulong sa Gallery. Bukas na bukas ay aalis na ako at hahanapin ko ang sarili ko para maging masaya. Ngunit nagulat nalang ako ng may humapit sa aking baywang. Parehas kaming naliligo sa pawis at natagpuan ko ang sarili kong nasa bisig ng isang estranghero. Nas