PABALIK-BALIK si Gabby sa tapat ng opisina ni Mari dala ang binili niyang lunch box na dapat sana kanina pa niya inabot ito no’ng lunch time pa. Nahihiya siyang pumasok kanina dahil alam niyang busy ito sa session kay Molly. Kanina pag-alis ni Molly ay tinanong niya ito kung nakakain ba sila ng lunch kanina. No’ng sinabing hindi pa ay mas lalo siyang nag-alala. Huminga nang malalim si Gabby saka niya binuksan ang pinto ng opisina ni Mari. Nanlaki ang mata ni Mari sa biglaang pagpasok ng pinsan niya sa loob. “Gabby?” gulat na bigkas niya habang sinusundan niya ng tingin ito papunta sa kanya. “Here.” Inilapag ni Gabby ang dala niyang pagkain sa mesa. “I know you skipped your lunch, Mari. H’wag mo naman pabayaan ang sarili mo.” Napakamot ng ulo si Gabby habang iniiwasan niya ng tingin si Mari. Natawa si Mari sa ginawa ng pinsan. “Maraming salamat, ah? Kasi kahit nandito na ako… inaalala mo pa rin ako,” ngiting pasalamat ni Mari tungkol sa sinabi niyang kahit nasa tuktok na siya ng
PAGLABAS ni Ricca sa main entrance ng condo building na inuupahan niya ay napahinto siya nang makita ang isang matangkad na lalaki na nakasandal sa itim na kotse. It was Mike again?! At ngayon ay driver niya ito papunta sa meeting place niya with Clarence at Mari. Napabuga ng hangin si Ricca nang pagbuksan siya ng pinto nito sa front seat. She rolled her eyes at pumasok siya sa back seat. Hindi siya komportable makatabi ito sa unahan. Lalo pa’t maalala niya ang una nilang tagpo sa Harrington company. Napahugot nang malalim na hininga si Mike sa ginawa ni Ricca. Dahan-dahan niyang nilabas ang hangin kasabay ng pagsara niya ng pinto. Tahimik siyang pumasok sa driver’s seat at saka pinaandar ang sasakyan. Tila hindi makabasag ng pinggan sa sobrang tahimik ng dalawa. Ayaw naman magsalita si Mike at baka barahin lang siya ni Ricca. Nagpatugtog na lang siya ng music sa loob. Now playing: You Belong With Me by Taylor Swift. Maya-maya pa ay biglang tumawa si Ricca nang mapansin ni
“MAG PINSAN tayo?!” sabay-sabay na bigkas ng tatlo. Napahigit ng paghinga si Ricca at kagyat na tinakpan ang bibig. "Oh my gosh! I can't believe this twist is real," utas pa ni Ricca habang pinapaypay ang sarili at saka siya uminom ng tubig. Katulad ni Ricca ay kumuha si Mari ng isang basong tubig saka nilagok iyon. “Me neither,” tugon niya pagkatapos pinahid ng tissue ang mga labi niya. Samantala, malalim naman ang iniisip ni Vina. “So, anak ka ng kapatid ni mom?” tanong ni Vina kay Ricca. "No, actually, I'm directly related to my grandfather Don Edward Dalton—the brother of Don Emilio. Anak ni grandpa ang mommy ko na si Joanna Dalton–-Suazon. So, technically, we're second cousins," paliwanag ni Ricca. Hanggang ngayon ay inaalam pa rin ng magkapatid ang family tree ng Dalton. "Do you have any idea about our lineage? I'm really confused about our family," tanong muli ni Mari. Inaalala ni Ricca lahat ng kasaysayan ng pamilyang Dalton. After that, she leaned forward. “You
EARLIER PANAY lakad ni Kate sa kwarto niya habang iniisip kung ano ang gagawin niyang plano para maghiwalay sina Clarence at Mari. Hindi na rin kasi niya maaasahan si Gabby para tulungan siya. Napahinto si Kate saka nilabas niya ang kanyang cell phone. Kailangan niya ngayon tawagin si Bitsy—ang secretary ni Mari. “Hello, Bitsy? Nasa’n si Mari ngayon?” “Uhm, may nilakad po siya, Ma’am Kate, eh. At saka diretso na siya uwi mamaya. Bakit po pala? Kung may sasabihin po kayo, baka bukas ko pa ma-re-relay sa kanya unless importante.” “No need. Gusto ko lang naman makausap si Mari sa personal. Maybe next time bibisita ako sa office niya. Thank you, Bitsy,” pagsisinungaling ni Kate. Pagkababa ng cell phone ay napangisi si Kate. “Kung wala si Mari, ibig sabihin, malaya akong makakapasok sa office niya?” tanong niya sa sarili. Nagbabakasakali si Kate na baka may makuha siyang bagay na magpapahina kay Mari. Nagmadali siyang bumalik ng Harrington building. Pagdating niya sa opis
MARI led the way to the conference room samantalang sumusunod naman sa likod niya ang secretary niyang si Bitsy. Excited na ibahagi ni Mari sa meeting ang tungkol sa collaboration niya kay Mr. X. “Good morning, everyone,” Mari began as she took her place at the head of the table. Inayos naman ni Bitsy ang mga papel at file sa harap niya. “Thank you all for being here today. I’m thrilled to announce some exciting news regarding our project.” Sabik na lumingon ang mga tao kay Mari. Inaabangan ng mga ito ang sunod na sasabihin ng boss nila. “We’ve recently established a collaboration with Mr. X,” patuloy na sabi ni Mari na may halong sigla ang boses. As many of you know, Mr. X is a renowned and wealthy entrepreneur with a global presence." Nanlaki ang mata ng mga kasamahan ni Mari at nagbulong-bulungan ito. Kinikilala nila ang kahalagaan ng partnership na iyon. “Kahapon, Mr. X reached out to me via email," nakangiting sabi ni Mari. "He expressed his interest in investing in Harring
Kanina sa boarding house ni Estefan…KARARATING lang ni Bella sa boarding house ni Estefan para surpresahin ito. Nakakunot ang noo niya nang makitang nakaayos ito. “Saan ka pupunta?” tanong ni Bella. “May raket ako. At teka nga, paano ka nakapasok sa boarding house ng mga lalaki?” tanong ni Estefan habang inaayos ang maroon blouse na matagal nang nakatago sa kabinet niya. “Matagal kitang hinanap, Estefan. Ginawa ko ang lahat para makapasok ako, nakiusap ako sa landlady niyo. Raket? Kay Kate ba galing iyan?” Napahinto si Estefan nang marining ang pangalan ni Kate. Nanliit ang mata niya at nilapitan si Bella. “Anong alam mo, Bella? Tell me!”“I called Kate to ask for help. Kunwari nasa hospital si mama kaya kailangan ko ng pera, hindi ko naman alam na kakagatin niya ang pagpapanggap ko. Pero kapalit ay binigay ko ang number mo. Ako ang dahilan kung bakit may ugnayan kayong dalawa ngayon.” “I am doing this para makuha ko ang matagal ko nang inaasam na trabaho at posisyon. Kaya h’w
“ALAM mo, Estefan, ang hina ng kokote mo! Kung hindi ko nakita ang hidden camera na naka-install sa teddy bear na iyon, baka nakita na ang mukha mo sa video! Hindi ba’t sinabi ko na sa’yo na delikado si Kate? Paano kung madamay ka, ha?” inis na sabi ni Bella kay Estefan. Nakaupo sa couch si Estefan. Nasa bahay siya ni Bella at hawak-hawak niya ang ice bag na nakadikit sa pisngi niya. “Alam ko naman iyon, Bella. Kaya nga dapat nakatalikod ako sa stuffed toy na iyon. Pero bakit ka ba pumasok?! Sinundan mo ba ako?” “Malamang! Alam ko naman kasi na may balak kayo ni Kate kaya sumunod na ako. At saka… hindi ako natutuwa sa ginawa mo kanina kay Mari! Nagseselos ako!” Nagsalubong ang mga kilay ni Estefan. “Ano bang pakialam mo? Hindi na ako babalik sa’yo, Bella!” Huminga nang malalim si Bella saka umupo sa tabi ni Estefan. Hinawakan niya ang kabilang kamay nito saka siya nagsalita. “Gusto mong lumayo ako sa’yo?” malambing na tanong ni Bella na may halong sarkastikong boses. “
NGINIG ang kamay at halos mabitawan ni Mari ang cell phone niya at napaupo siya muli sa kanyang kama. Hindi siya makapaniwala sa balitang si Kate pala ang tunay na Harrington at hindi siya. Nag-trending pa sa social media ang nangyari sa kanila ni Estefan. Umiling si Mari. “That’s not true. Ako ang totoong Harrington, hindi si Kate,” aniya habang nakatingin siya sa malayo.Naguguluhan siya. Paano nalaman ni Estefan ang tungkol kay Mr. X? May kinalaman ba si Kate rito? Ilang sandali pa ay muling bumalik si Epiphania sa kwarto. “Mari,” malungkot na sabi ng matanda saka hinagkan ang apo. “Narinig ko ang balita sa TV tungkol sa nangyari. Alam kong na-frame up ka. Alam kong hindi totoo ang sinasabi nila. Hindi totoong hindi ikaw ang Harrington. Mabait si Sharon, hindi niya magagawa ang lokohin ang pamilya niya lalo na si Robert.” Tulalang bumagsak ang mga luha ni Mari habang yakap siya ni Epiphania. May takot na bumabalot sa isipan niya. Nag-aalala siya sa kung ano ang iisipin ng mga
HAWAK ni Mari ang tablet niya nang maupo siya sa sala. Pinapanuod niya mula rito ang video na nakuha ng dalawang hidden camera; ang sa opisina niya at sa apartment ni Bitsy. Naikuyom ni Mari ang kaniyang kamay kasabay ng pag gilid ng luha niya nang makita kung paanong sinaksak ng tauhan ni Kate ang walang kalaban-labang Bitsy. Napalunok siya upang pigilan ang h’wag humikbi.Halos tatlong araw na walang maayos na tulog sina Clarence at Mari dahil sinamahan nila ang technician habang inaayos ang laptop at ma-restore ang video. “Stop it, Mari,” sabi ni Clarence. Kinuha niya ang tablet kay Mari at nilagay ito sa center table saka siya tumabi rito.“I don’t get the point, Clarence. Hindi ko alam kung bakit ganito na lang kasama si Kate. Na bakit kailangan pa niyang mangdamay ng ibang tao?” mangiyak-ngiyak na wika ni Mari. “H’wag mo na isipin iyon, Mari. Basta alam na nating masamang tao si Kate.” Napabuntong-hininga si Clarence at sa mukha niya ay may halong pag-aalala ay pagkadismaya
HULING araw na ni Bitsy nang bumisita si Mari sa chapel. Mabuti na lang ay nakahabol siya pagkatapos ng limang araw na pagpapahinga niya sa ospital. Umuwi na rin ang mga kaibigan niya sa Baguio. Hindi na niya sinama pa ang mga kaibigan at pamilya niya sa lamay dahil gusto niyang mapag-isa.Pagpasok ni Mari sa loob ay dinig niya hikbi ng pamilya sa pagkawala ng sekretarya niya. Sa bawat paghakbang niya patungo sa kabaong ni Bitsy ay unti-unti niyang nararamdaman ang matinding bigat at panghihinayang. “I’m sorry, Bitsy.” Iyon lamang ang lumabas sa bibig niya at saka tumulo ang kanyang luha. Pagkatapos niyang tingnan ang labi ng sekretarya ay lumapit siya sa ina nito upang makiramay. “I am sorry for your loss, M’am Merideth. Nakikiramay ako,” malungkot niyang sabi sa ina ni Bitsy. Hahawakan niya sana ang balikat nito nang bigla siyang tinulak palayo. “Ikaw! Ikaw ang may kasalanan kung bakit namatay ang anak ko!” sigaw ng nanay ni Bitsy na may halong pagbibintang. Nagdulot ng malak
HABANG busy ang mga tauhan ni Inspector Cruz sa paghahanap ng mga hidden camera sa loob ng apartment ay naroon si Bogart, nagpapanggap ito biglang isang parte ng team. Isang bulalas ang bumasag sa katahimikan nang matagumpay na itinaas ng isang pulis ang isang maliit na camera na nakita niya mula sa tv. “May nahanap akong hidden camera!” anunsyo niya. Napatingin ang lahat sa pulis na iyon at saka lumapit si Bogart dala ang ziplock na ang laman ay mga nakolektang hidden cameras ng apartment. Binuksan niya ang ziplock at ipinasok ng pulis camera.Malalim na ang gabi at pagod na pagod na ang mga pulis dahil umabot ng alas dos ng madaling araw ang imbestigasyon.Sa wakas ay nagsalita na si Inspector Cruz upang tapusin na ang operasyon. “Alright, let’s wrap up!” sabi niya.Bumaling ang tingin ni Inspector Cruz kay Bogart na nakatayo pa rin habang hawak ang ziplock. Nakaramdam siya ng lamig at napalunok. Nanlilisik ang mga mata ng inspektor na may halong panghihinala. May kung anong likid
TAHIMIK na nakahiga si Mari sa kama nang pumasok bigla si Clarence sa kwarto niya. Napansin ni Mari ang pagod at paghahabol hininga nito. Kunot ang noong pinagmasdan niya ang asawa. “Anong nangyayari sa’yo?” tanong niya. Huminga nang malalim si Clarence. “Bitsy is dead. Someone killed her!” nginig ang boses niyang sinabi iyon. Napasinghap si Mari. Pumasok sa loob ang mga kasama niya nang marinig iyon. Lahat sila ay hindi makapaniwala sa balita.Pagod at pinagpapawisan si Clarence dahil sa kamamadali niyang bumalik sa ospital. Umupo siya sa tabi ni Mari upang magpahinga.“And how about the video?” tanong ni Mari.“Inspector Cruz is trying to locate Bitsy's corporate laptop. They might call any moment. They're still investigating,” tugon niya.Napatingin sa malayo si Mari at biglang gumilid ang luha niya. Hindi niya inakalang madadamay ang secretary niya rito. Malaking responsibilidad din ito sa kanya at kasabay no’n ay nakokonsensya siya.“This is all my fault,” ani Mari sa sarili.
One hour ago… Madilim ang kalye habang naglalakad si Bitsy pabalik sa apartment niya. Wala na kasi siyang oras magluto kaya sa convenience store na lang siya bumili ng dinner. Habang naglalakad sa pasilyo patungong apartment ay may nakita siyang anino at yapak na tantya niyang isang lalaki na parang sinusundan siya. Nagmadali siyang lumakad hanggang sa nakabalik siya. Pagdating niya sa loob ay agad siyang dumiretso sa kusina. Nahagip ng kanyang mata ang mahinang liwanag mula sa nakabukas na corporate laptop ng Harrington sa ibabaw ng lamesa. Hindi pa kasi niya nai-su-surrender ito dahil may mga importanteng files pa siyang kailangan kunin upang matulungan niya ang boss niyang si Mari. Umupo siya sa lamesa at sinuri ang laptop niya. May mga nakatagong footage ang laptop niya galing sa hidden camera at kailangan niya i-upload ito sa email at maipadala kay Mari. Nakakunot ang noo niya habang nakatitig sa progress bar sa screen. “Sixty five percent pa lang?” reklamo niya rito haban
KUNOT ang noo at palakad-lakad si Kate sa gilid ng pool habang hawak niya ang red wine glass. Patuloy na ginugulo ang isip niya nang dahil sa sinabi ni Mari tungkol sa hidden camera sa opisina nito. Napahinto siya sa ginagawa niya nang magsitindig ang mga balahibong ma-realize na baka iyon ang magpapabagsak sa kanya. “What’s the problem, Kate?” tanong ni Silvana na kanina pa nakaupo sa foldable lounge chair habang pinagmamasdan ang anak. Nang pagod na ang mga paa ni Kate ay umupo siya katabi ng mommy niya. “I have a big problem, Mom. May hidden camera sa opisina ni Mari at kailangan ko iyon mabura,” nababahalang sabi ni Kate. Ngumisi lang si Silvana. Kinuha niya ang kanyang kape sa side table saka niya sinimsim iyon. Napatingin si Kate sa mommy niya habang inaabangan ang sunod nitong sasabihin. “Malaki ang posibilidad na ang secretary ni Mari ang may hawak no’n. Nabalitaan kong naaksidente si Mari at sinugod sa ospital.” Nanlaki ang mata ni Kate. Natuwa siya nang marinig iyon.
NASA mansyon na si Clarence at halos mag-iisang oras na siyang naghihintay ngunit wala pa ang asawa niya. Panay lakad niya sa sala at patuloy ang pag-usisa niya sa labas nagbabakasakaling nakaparada na ang sasakyan ni Mari. Nakailang tawag na siya sa kanyang cell phone pero hindi siya nito sinasagot. Napansin ni Epiphania ang bawat galaw ni Clarence. Pati siya ay nababahala na rin dahil wala na siyang balita kay Mari. “Wala pa rin ba ang apo ko?” tanong niya nang lapitan niya ito. Umiling si Clarence. “Hindi po siya sumasagot.” Nginig ang kamay ni Clarence. At sa bawat segundong lumilipas ay mas lalo siyang kinakabahan. Binalik niya ang kanyang isip kanina nang pumasok siya sa opisina. Dala-dala ni Mike ang tablet niya habang nagmamadaling pumasok ito sa opisina ni Clarence. Kunot ang noo niyang binigay iyon sa boss. “Sir, trending ngayon si Mari sa social media,” wika ni Mike nang ipakita ang article. Hinawakan ni Clarence ang tablet at napahinto siya nang bumungad sa k
MATAGUMPAY na ngiti ang ginawa ni Kate. Masaya siyang makitang nababalisa na si Mari. “See? Ang DNA na mismo ang nasabi na hindi ka parte ng pamilyang ito, Mari,” sabi ni Kate na may halong pangungutyang boses. "You've caused enough trouble, Mari. Leave this house and never come back," utos ni Silvana rito. Ilang segundo ang nakalipas ay kumunot ang noo ni Silvana. Hindi pa rin kasi umaalis ito. “Ano? Hindi ka pa aalis sa mansyon?” Nilakasan ni Silvana ang boses niya. “Guard!” Agad na pumasok sa sala ang gwardya nila. “Yes po, Ma’am?” “Kaladkarin niyo nga palabas itong kutong lupa. Siguraduhin niyo lang na hindi na siya makakaapak pa sa mansyong ito!” inis na sabi ni Silvana. Agad na hinawakan ng gwardya ang braso ni Mari. “Bitawan mo ako! Kaya kong maglakad palabas ng mansyon!” pagpumiglas na sabi ni Mari kaya agad naman siyang binitawan ng gwardya. Bago umalis si Mari ay lumingon muna siya sa kanila. "Someday, you'll regret treating me like this. And I'll make sure of it.
NGINIG ang kamay at halos mabitawan ni Mari ang cell phone niya at napaupo siya muli sa kanyang kama. Hindi siya makapaniwala sa balitang si Kate pala ang tunay na Harrington at hindi siya. Nag-trending pa sa social media ang nangyari sa kanila ni Estefan. Umiling si Mari. “That’s not true. Ako ang totoong Harrington, hindi si Kate,” aniya habang nakatingin siya sa malayo.Naguguluhan siya. Paano nalaman ni Estefan ang tungkol kay Mr. X? May kinalaman ba si Kate rito? Ilang sandali pa ay muling bumalik si Epiphania sa kwarto. “Mari,” malungkot na sabi ng matanda saka hinagkan ang apo. “Narinig ko ang balita sa TV tungkol sa nangyari. Alam kong na-frame up ka. Alam kong hindi totoo ang sinasabi nila. Hindi totoong hindi ikaw ang Harrington. Mabait si Sharon, hindi niya magagawa ang lokohin ang pamilya niya lalo na si Robert.” Tulalang bumagsak ang mga luha ni Mari habang yakap siya ni Epiphania. May takot na bumabalot sa isipan niya. Nag-aalala siya sa kung ano ang iisipin ng mga