Nakaupo na ang dalawa sa dining table habang isa-isa kong nilapag yung hapunan. Tahimik lang silang dalawa at ako naman ay naiilang na. Matapos kong maihanda yung hapunan ay agad akong nagpaalam sa kanila."Pakabusog po kayo," I slightly bow my head and turned around."Aren't you gonna eat with us?" Napahinto ako nang magsalita si Kento.Umiling ako at bahagyang ngumiti. "Hindi na po. Katulong lang po ako at hindi nararapat na sumasabay ako sa inyong kumain.""Nonsense," iling niya. "Come join us. Kapag magkasama tayo ay hindi ka katulong. Kaibigan ka namin," he paused to turn to Timothee. "Diba, Tim?"Tumaas ang magkabilang kilay ni Timothee. "She's not my friend, dude. She's my maid. There's a difference-- ow!"Kento may have stepped on his foot for him to shout like that."Kaibigan natin siya, diba?" Pinanglakihan ni Kento ng mata ang kaibigan."Oo na! Oo na! Kaibigan na nga natin," he then faced me. "Umupo ka na nga! Kakain na tayo," nguso niya at bumalik sa pagkain.Nagdadalawang
Timothee is avoiding me. I must have hurt his feelings. Kaya nga ayaw kong binubuksan yung bibig ko kasi walang filter. Kailangan kong mag-sorry sa kanya pero paano ko naman yun gagawin 'e iniiwasan nga niya ako.Walang sched si Timothee this morning kasi sa hapon pa yung shoot niya. He is inside his room at hindi ko alam kung ano yung ginagawa niya. And here I am inside my room thinking of how to say that I am sorry. I admit naman na kasalanan ko. I literally just say anything that would come out of my mouth without thinking."Magsosorry ka lang naman, Ava. It's not like it's your first time, right?" Bulong ko sa sarili.Huminga ako nang malalim. Nasa kabilang kwarto lang si Timothee. Just knock on the door and say sorry. Ganun lang kasimple.I hold on to the door knob and thrust the door open. In front of me is the door of Timothee which is closed. Humakbang ako papalabas at tumayo sa harap nito. Huminga ulit ako nang malalim bago kumatok."Sir Timothee?" I called.I waited for a fe
"What was that all about?" Tanong ni Timothee pagkapasok namin ng villa.He sounded like he didn't like what I did which made me feel furious. Sobrang dali lang naman ang magpasalamat. Can't he do that?"Ano po yung gusto niyong ulam?" Walang gana kong tanong at binabalewala yung tanong niya.I went to the kitchen without glancing at him. I opened the fridge and took some meat. Bahala na kung ano yung lulutuin ko ngayon. "Look. I appreciate what you did there pero hindi mo na dapat yun ginawa," he insisted."Why?" I finally glanced at him. "Kasi kaya mo na? Sir, kung hindi ako sumabat baka nasuntok mo na yung tao. Inisip ko lang kung ano ang dapat gawin sa oras na 'yun.""But how about you? People would talk how rude my maid was.""People won't care about me," sagot ko. "Isang katulong lang ako at walang mawawala sa akin kapag sinagot ko sila. Except if you fire me which I doubt would happen. Pero kung nasuntok mo yung lalaki, issue na naman.""Issue?" He asked."Narinig ko yung usap
"Sir?" I called Timothee pero hindi siya kumibo.Naisipan kong pababayaan ko nalang muna siya. He's probably tired from work. Kita ko din yung mga ginagawa niya at hindi iyon madali. I thought posing for the camera would be easy not until I saw how Timothee works. Kailangan talagang magtutulungan yung skills at mentality mo. He is still resting his head on my shoulders. Nakasiksik pa rin sa leeg ko. I feel a bit uncomfortable but at the same time, healing. Ewan ko. Maybe because I haven't been touching my skin with others for long. "Sir?" I called again pero hindi siya sumagot.I tap his head pero hindi pa rin siya kumikibo. Unti-unti ko nalang naramdaman yung bigat niya."Sir! Natutulog kayo? Sir! Ah!"I unintentionally dropped him on the cold ground. Nanlaki ang aking mga mata. Hindi ko kasalanan! Ang bigat niya at hindi ko alam na nakatulog na pala siya!Yumuko ako as I bended my knees to check on him."Sir? Okay lang kayo? Naku! Pasensya na po!"I only received a groan from him.
Nilapag ko na sa mesa yung mangkok kung nasaan nakaupo si Timothee. Sakto naman paglapag ko ay biglang bumukas yung pinto at iniluwa si Kento."I'm back!" Sigaw niya."Sa kusina, dude!" Sigaw pabalik ni Timothee habang hininilot yung sintedo niya.I heard footsteps nearing the kitchen kaya pumunta na ako sa gilid para bigyan ng daan yung bagong dating. "Oh? Ang aga niyo naman," sabi ni Kento. "Wait. Is that hangover soup?""Yup!" Timothee popped the p. "We had a few drinks last night.""We?"Timothee nodded. "Me and Ava drank last night and right now I have a massive headache.""You and Ava?" Napalingon si Kento sa akin as his eyes lost the glow. "Nothing happened, right?""Walang nangyari!" I blurted out.Napatitig silang dalawa sa akin, gulat dahil sa biglaan kong pagsigaw. I cleared my throat and looked down."Walang nangyari," sabi ko ulit pero this time ay hininaan ko na yung boses ko."Are you sure? Wala ba talagang mangyari, Tim?" Tanong niya sa kaibigan."Wala. Ang naalala ko
"Diego!" Sita ni Mommy. "Anak ko si Ava kaya pwede siyang bumisita dito kahit kailan niya gusto.""Ano ba ang pinunta niya dito? Iuuwi na ba niya yung aso niya? Kung ganun kunin mo na!" Sigaw niya kaya napayuko ako."Binibigyan naman tayo ng allowance para pang-alaga sa aso. It's not that of a big deal," mahinahon na sabi ni Mommy."Hindi nga problema yung dog food e nahiya naman yung pagkain na kaya kong dalhin araw-araw. Ang mahal ng pagkain ng aso tapos tayong nag-aalaga ay pinagsawaan yung mumurahing ulam!" Tito Diego brushed his hair in frustration. "Bahala ka na d'yan!"Tumalikod na sa amin si Tito Diego at iniwan na kami. Bumuntong-hininga si Mommy bago ako hinarap."Pagpasensyahan mo na Tito Diego mo. Alam mo na, talagang ayaw niya sa Daddy mo," she said."Uuwi na siguro ako Mommy. Mukhang ayaw nga din ni Tito na makita ako. Well, I can just set a date for us to meet!" I suggested.Para kasi akong nasasakal kanina. Alam kong hindi talaga ako welcome sa pamamahay na ito pero ib
"Ako na dito, Mom," I insisted."Hindi anak. Bisita kita kaya ako na ang maghuhugas ng pinggan," iling ni Mommy at bahagya akong tinulak."Mom, let me do it. Hmm? Kaya ko naman atsaka nakakahiya na kasi pinapakain niyo pa ako sa bahay niyo," I said."Ikaw pa yung nahiya e dapat ako nga kasi ikaw pa yung naghugas," she giggled. "Anyway, I didn't expect you to wash dishes. Saan mo natutunan 'yan?""Tinuruan ako ni Manang," I replied."Si Manang? Yung yaya mo simula pagkabata?" She asked which I nodded. "Wow! Kung ganun dapat ko siyang pasalamatan. She raised you well."Napangiti ako habang sinasabunan yung mga pinggan. Manang did raised me well."Hindi lang naman ito yung tinuro niya sa akin," I said."Oh? Ano pa yung tinuro sa iyo?" Sabik niyang tanong."She taught me house chores. Minsan ako na yung naglilinis ng mansyon, well kasama din yung ibang katulong. Ayaw niya kasing lalaki akong spoiled," I replied.Naalala ko nung sabi niya ay tuturuan niya daw akong magwalis. I was hesitant
"Sir Timothee!" I exclaimed. "Ano po yung ginagawa niyo dito sa labas? I thought you have a shoot?"Pinaningkitan niya ako ng mata habang nakahalukipkip pa rin. Tumaas ang magkabila kong kilay. Anong tiningin-tingin niya? Galit kaya siya? Pero nagpaalam naman ako sa kanya."Sir?" I asked.Hindi siya sumagot, sa halip ay itinaas niya yung kamay niya. He gestured his fingers for me to get closer. Naguguluhan man ay lumapit ako sa kanya."What took you so long?" He asked."Because I was bonding with my Mom," I replied. "Sabi niyo tatawagan niyo lang ako kapag papauwi na kayo. That's what I did--""Are you sure you're with your mother?" Taas-kilay niyang tanong. "From what I saw, I don't think you're with your mother."Kumunot ang aking noo at tumalikod. My eyes landed on the wheel tracks from Peter's motorcycle. Napakurap ako. Mukhang alam ko na kung ano yung iniisip niya."Ah. It's a misunderstanding--""I saw what I saw," putol niya sa sinabi ko. "Papayagan naman kitang gumala pero san