Share

Chapter 6

Author: Riyalayz
last update Last Updated: 2021-10-05 19:44:24

Mabilis na dumaan ang mga araw. I'm back with my usual routine, bahay-eskwelahan. Nakapagtrabaho si Papa pero na destino naman siya sa karatig-bayan kaya hindi rin siya makakauwi dahil nga stay-in daw sila doon.

Medyo nalungkot ako dahil akala ko ay magkakasama na kami. Pero wala naman akong magagawa, atleast di naman masyadong malayo ang kanyang pinagtatrabuan kumpara sa Maynila.

Malakas ang ulan kaya naisipan kong tumigil muna sa isang tiyangge para magpasilong bago tumulak sa sasakyan ng traysikel papuntang school. Habang pinagmamasdan ang malalaking patak ng ulan, sumagi sa isip ko ang imahe ng lalaking nakilala ko sa mansiyon ng mga Chrysalis.

Alam ko ang mga lalaking katulad niya. Siguro nga ay mas matanda siya sa akin ng ilang taon, but with his built, he looks more manlier and older than his age. He's the type of the guy that I can't reach. Mayaman at mukhang playboy. Probably the girls everywhere will flock just to get his attention. Ayoko ng ganoon.

Ayoko ng ganoon? Talaga? Napasapo ako ng noo sa mga naiisip ko. Kaya minabuti ko na lang na tumuloy na. Medyo humina na rin naman ang ulan.

Pagkapasok ko ng gate ng aming school ay bigla akong nakaramdam ng hindi maganda. For this past few weeks, hindi na dumadalaw ang aking mga pangitain. Pero this time, ito na naman. My heart is beating so fast. Kinakabahan ako ng posibleng mangyari. 

Habang naglalakad ay nagdadasal ako na sana walang mangyaring masama sa kahit kanino. 

"Shea! Partner tayo!" 

I looked at Maureen. Palakaibigan siyang ngumiti. Nag-iwan na naman ng group assignment ang aming guro kaya abala ang lahat sa pag research ng topic na kailangan bukas. 

"Sige," ngumiti na lang din ako. 

"Kinausap ka ba ni Kuya nung nakaraan?" she asked. 

I remember the boy, Brian. Kapatid nga pala niya yun. 

"Ah, oo. Nakikipagkaibigan lang. Meron ka pa lang kapatid na senior." 

I'm amaze on how I manage the conversation. Kadalasan, oo at hindi lang talaga ang sinasagot ko. 

She laughed. "Oo kapatid ko yun, di naman kami masyadong nagkaka-usap dito sa school kaya marami din minsan ang nagugulat na may kapatid pala ako dito." 

Maureen is smart and beautiful. Sa unang tingin ay masasabing suplada but I guess she's nice. I never thought that she'd approach me like this. Tila ba ang gaan at natural lang sa kanyang makipag-usap sa iba compared to my awkward self during conversations with other people.

"Ikaw? May kapatid ka rin ba?" 

Umiling ako. "Nag-iisa lang ako."

Her mouth formed an "O" kaya naman napangiti na lang ako. I know that it's kinda lonely to some pero sa akin okay lang naman. Sanay akong mag-isa kaya wala namang problema. 

"I dunno if nakikita mo si kuya sa mga contests na sinasalihan mo pero mahilig yun sa mga quiz bee!" 

"Oo nga, medyo pamilyar din siya sa akin."

Patuloy pa sa pagkuwento si Maureen. Naaaliw naman akong makinig. I can see her happiness tuwing nagkukuwento siya tungkol sa kanyang kapatid. They seemed very close. 

"And ang ganda-ganda mo! Pero masyado kang snob! Ngumiti ka din kaya. Mas lalo kang gaganda." nakangising tugon niya sakin. 

Napangiwi ako. Well, if that's the case then that's it. Pero I'm not really aware of my looks though. 

Nagpatuloy kami sa pagsagot ni Maureen. Hinati namin ang topic at maya-maya pa ay nagpaalam na siyang umalis para magpaturo sa kanyang kuya. There are points that are kinda difficult kaya naman naisipan ko na ring pumunta sa library para maghagilap ng puwedeng isagot. 

I can still feel the uncertainty kahit na medyo nalibang ako kay Maureen kanina. Napahinga ako ng malalim habang naglalakad papuntang library. Malawak ang sakop ng aming eskwelahan kaya kailangan pang lakarin sa kabilang side ang building ng library. Pero bago pa man makarating doon madadaanan muna ang iilang classroom ng mga seniors. 

"Hi Sheaaaaa! Notice meeeee!" 

Napalingon ako sa isang senior na nakadungaw sa bintana habang kumakaway. Napalinga-linga ako sa paligid. Hindi kalayuan ang classroom kaya naman siguradong ako ang tinatawag niya. Nakita kong sumunod naman na dumungaw ang mga kalalakihan sa mismong bintana at kumaway din sa akin. 

How come that they know me? Nahagip din ng mata ko si Brian. Kumaway din siya sa akin at ilang sandali pa ay inulan na siya ng kantyaw ng mga kaklase. Tinulak-tulak pa siya ng mga ito. 

Kaya pala. Section pala nila iyon. Napapailing na lang akong nagpatuloy sa paglalakad. 

Nasa ika-tatlong palapag ang library at walang elevator ang building na iyon kaya naman napilitan akong mag hagdan. Hinihingal ako nang makarating sa taas. Pinakalma ko muna ang sarili bago pumasok. 

Nanginig ako sa lamig ng aircon. Inabot ko sa isang student assistant ang aking library card para ma scan. Saglit akong pumunta sa section ng fictional novels at naghanap ng puwedeng basahin pagkatapos kong magresearch mamaya. 

Maingat akong naglakad para hindi makagawa ng ingay papunta sa Biology section. Nang makita na ang hinahanap na libro ay pumuwesto ako sa pinakasulok na bahagi ng mesa. Nagsimula na akong magbasa. Lumibot ang mata ko sa mga kasama kong nag-aaral. Alas tres na ng hapon kaya naman maya-maya ay mag di-dismissal na ng karamihan aa klase. 

Binilisan ko ang pagsagot at nang halos  matapos na ay dinalaw ako ng matinding antok. Tinigil ko muna ang pasusulat at bahagyang ihiniga ang ulo ko sa makakapal na libro at tuluyan nang nakatulog. 

The scene is blurry, at nakita kong nasa hallway ako ng aming building. Luminga-linga ako at nakitang abala ang bawat classroom. Suddenly I saw a girl walking ahead of me. Tila may sariling buhay ang mga paa ko at biglang sinundan ang babae. When she was about to turn to the right direction, nakita ko ang isang flower pot na mahuhulog mula 2nd floor. 

Nanlaki ang mga mata ko at dali-daling tumakbo sa gawi ng babae. After a few minutes, I pushed her on the opposite side before the pot could hit her head. Natumba kaming dalawa. We heard a shattered noise from the broken pot. Durog na durog ito pagbagsak sa semento. 

Mabilis akong tumayo at tinulungan ang babae na tila nagulat din sa nangyari. Ilang sandali pa ay nakita kong tumakbo ang mga siguro'y kaklase niya palapit sa amin. 

"Naku! Aia ayos ka lang ba?" 

Aia... The scene suddenly drifts away at naramdaman kong may tumatapik sa aking braso. 

"Shea..."

Unti-unti kong minulat ang aking mga mata. I saw Brian ang Maureen beside me. Napakurap-kurap ako ng ilang saglit bago naupo ng maayos. A dream again. Sweat trickled down my temples even though the aircon is on full blast.

"Okay ka lang ba? Masama ba ang pakiramdam mo?" concern etched on Brian's face. 

Kinalma ko muna ang aking sarili at naghanap ng magandang alibi. I turned to them and smiled. 

"Ayos lang ako, medyo nahilo at nakatulog lang ng konti."

"Hala, sobrang dami ba ng binigay ko na topic sa'yo? Baka napagod ka nang husto, " agap ni Maureen.

Napako ang tingin niya sa mga librong kinuha ko sa shelves. Honestly I didn't even finish answering the questions. Tatapusin ko na lang mamaya sa bahay.

I smiled again to assure na ayos lang ako. Pinunasan ko ang aking pawis at tumayo na dahil magsasarado na ang library.

"Sabay na lang tayo para may kasama kang bumaba. Baka mapano ka pa,"si Brian. 

I was preoccupied of my dream. Dito yun mangyayari sa school. Kelan naman kaya mangyayari iyon? 

Kinuha ko ang aking library card at sumunod na kela Brian at Maureen sa labas. May pag-aalala pa din sa kanilang mga mata. 

I tried to look okay. Ngumiti ako at inaya na silang bumaba. 

Nang makalabas kami ng building ay nagpaalam na si Brian. Magkaiba ang aming building kaya naman sabay kaming naglakad ni Maureen. 

"Nakita ka naming natutulog sa library. This is the first time na nakita kitang ganoon kaya naman lumapit kami. Tama nga ako. Baka masama ang pakiramdam mo pero kanina mukhang okay ka naman," mahabang lintaya ni Maureen. 

"Ayos lang ako Maureen," I assured her. 

Hindi yata kontento sa sagot ko. Inilapit niya ang kanyang palad sa aking noo. I appreciate their concerns. Mabait silang magkapatid. Today, they are the first few people who invaded the space I'm closing for too long. They considered me as their friend.  Sa loob-loob ko, nakaramdam ako ng munting saya. 

Paunti-unti siguro naman ay masasanay ako sa ganito. As long as there are genuine people whom I can call friends, I guess I can live the life I wanted to. 

Kinuha ko ang kamay ni Maureen at binaba iyon pero hindi ko binitiwan. Nagulat siya sa ginawa ko. I sincerely smiled at her and utter my gratitude.

Related chapters

  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 7

    Kinabukasan ay nakakaramdam pa din ako ng hindi maganda. Expecting things to happen within the day. Hindi ko na ipinahalata kay Maureen na may bumabagabag sa akin dahil siguradong mangungulit na naman iyon.Nag-iisa akong kumain sa canteen. Lunch namin kaya marami akong nakakasabay. But there are classes na on-going pa din. Ang iba ay abala sa mga kanya-kanyang activities. Bigla kong naalala ang naging panaginip ko kahapon sa library. Pinilit ko ibalik kagabi para makita ang mukha ng babae pero hindi na naulit iyon.Ang tanging naaalala ko lang ay ang kanyang pangalan.Aia...Yes, that's it.. Aia. I'm really worried because the past years, wala naman akong napanaginipan na insidente na nangyari sa school. Kahapon lang. Tinapos ko ang aking pagkain para makabalik na ng classroom.Medyo may kalayuan din ang building ng canteen kaya naisipan kong sa kabilang side na lang dumaa

    Last Updated : 2021-10-06
  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 8

    Mabilis akong nakarating ng bahay dahil sa paghatid ni Aia. As usual, Tom welcomed me. He stretched his back at magaang tumalon-talon papunta sa akin. Kinarga ko naman siya at pumasok na ng bahay. Sinalubong ako ni Lolo Vico. "Aba eh, apo sino ang naghatid sa'yo pauwi?" Ngumiti ako at nagmano. "Bagong kaibigan ko po Lolo." Namangha si Lolo sa aking sinabi. Wala akong nababanggit na naging kaibigan simula noong mag-aral ako. Ngayon lang. "Mabuti naman at nagkakaroon kana ng kaibigan. Akala nga'y mag-aakyat na ng ligaw sa'yo." humalakhak si Lolo. "Anong ligaw-ligaw iyan ha?" lumabas si Lola sa kusina. Ngumiwi ako. Lumapit na lang ako at nagmano rin sa kanya. "Bata ka pa Shea! At alam mo naman na..." Hindi niya tinapos ang kanyang sasabihin. At the back of m

    Last Updated : 2021-10-09
  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 9

    Napabalikwas ako ng bangon. Panaginip na naman ulit. Pumikit ako ng mariin para alalahanin ang naging panaginip ko pero hindi na naging malinaw pa ang mga nangyari. Huminga ako ng malalim para kalmahin ang sarili bago bumangon.The usual day and my usual routine. Sabado at walang pasok kaya naman napatingin ako sa oras. Alas-sais pa lang ng umaga. Kadalasan pag walang pasok ay tanghali na akong nagigising. Pero ngayon napaaga dahil sa dumalaw na panaginip.Tahimik ang buong kabahayan ng bumaba ako. May nakita akong papel na nasa mesa. Meron iyong sulat-kamay ni Lola na nagsasaad na pumunta sila ng bukid. Matapos basahin ay lumabas na lamang ako at nagsimulang magdilig ng mga halaman.Kagabi, tadtad ng text ni Aia ang cellphone ko. Nag-aayang mamasyal daw sa bayan. Hindi ko alam ang isasagot dahil siguradong mag-aalala na naman si Lola. Pero hindi niya talaga ako tinigilan kaya naman bago maghanda ay gagawa muna ako ng mga

    Last Updated : 2021-10-11
  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 10

    Napatingin ako sa malaking screen. Kasalukuyan kaming nakatayo sa isang podium nang nakaharap sa aming kalaban. Two teams are left for the final round. Ako at si Maureen ang representative ng aming school at isang lalaki at babae naman sa kabila.Ang makakakuha ng tamang sagot para sa susunod na tanong ay tatanghaling champion for this year's Regional Science Quiz Bee. Napahinga ako ng malalim. Naka-flash sa screen ang aming scores. It's a tie. That's why the last question will be the tie breaker.May sinasabi pang guidelines ang emcee kaya naman napabaling muna ako sa mga nanood. Naroon sa bandang gitna si Aia. Sumama siya para moral support daw. Kumaway siya sa akin at nag thumbs-up sign. Ngumit naman ako.Binalik ko ang aking tingin sa screen. Maya-maya pa ay pinakita na ang huling tanong.How many atoms are in Ca (No3) 2?Mabilis na pinindot ni Maureen ang b

    Last Updated : 2021-10-13
  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 11

    "Maraming salamat ate. Hindi ko kasi napansin yung magnanakaw kanina." "Walang anuman. Mag-ingat ka sa susunod," tapik ko sa balikat ng bata. Tinanaw ko siya habang papaalis. Nitong mga nakaraang araw ay napanaginipan ko ang isang batang ninanakawan ang bag. Kaya naman nang mapadaan ako sa sinasakyan papuntang school, doon rin nangyari ang insedente kaya namataan ko iyon at napigilan. Minsan na lang akong dindadalaw ng aking mga pangitain. Hindi ko din maiwasang tumulong sa mga apektado nito kung sakali. As long as things are in my control, I am willing to help...now. Malaki talaga ang pinagbago ng pananaw ko simula ng makilala ko ang aking mga kaibigan. But I like it this way. Ang sarap sa pakiramdam na makatulong. Medyo na late ako ng dating sa school dahil sa pagsagip sa bata at sa traffic na rin. Mabuti na lang at wala pa ang aming teacher kaya naman napahinga

    Last Updated : 2021-10-14
  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 12

    Sabado ng hapon nang magsabi si Papa na uuwi. Nasabik ako nang tumawag siya kaya naman naisipan namin ni Lola na magluto ng masarap na hapunan."Apo, nagkakaroon ka pa ba ng panaginip?" tanong ni LolaNaghahanda kami ng rekados para sa aming lulutuin. Napansin siguro ni Lola na mas naging abala ako sa school at sa aking mga bagong kaibigan kaya naman hindi na kami nakakapag-usap tungkol sa mga panaginip ko."Meron pa din naman po Lola, pero hindi na madalas."Ngayon ay magluluto kami ng adobo at kaldereta. Hindi ako kumakain ng mga meat, tanging manok lang ang pasok sa panlasa ko kaya naman dalawang putahe ang lulutuin ni Lola.Hinihiwa ko ang sibuyas nang magsalita ulit si Lola."Eh..yung sa panaginip mo tungkol sa aksidente?"Natigilan ako ng ilang sandali. Oo nga. Nakalimutan ko na ang tungkol doon. Hindi na rin naman ulit dumala

    Last Updated : 2021-10-16
  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 13

    My eyes were heavy as they opened. Bumungad sa akin ang puting kisame at ilang boses din ang naririnig ko na nag-uusap. Base sa amoy alcohol na paligid, kung hindi ako nagkakamali ay nasa isang ospital ako.Pinilit kong bumangon at nang maramdaman ang kirot sa aking ulo ay napapikit ako ng mariin."Don't move yet. Magpahinga ka na muna," it was a familiar baritone voice.Oo nga pala. Sinagip ako ng isang lalaki kanina. Wait.. yes, isang lalaki at.. Bigla akong napaangat ng tingin. A pair of forceful stare is directly spewing towards me. Nanlaki ang mga mata ko. Siya nga ang nagligtas sa akin!Seryoso siyang nakatitig sa akin kaya hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Kung puwede lang sana akong lamunin ng lupa. Ginala ko ang aking mga mata sa paligid. Kanina ay may kausap siya pero siguro ay lumabas na dahil siya na lang ang naroon."S-salamat po sa pagligtas sa a-kin. Habang-

    Last Updated : 2021-10-18
  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 14

    Kinabukasan ay nagdesisyon na akong pumasok sa school matapos ang isang araw na pag-absent. Pinilit pa ako ni Lola na magpahinga pa pero tumanggi na ako. Marami na akong na miss na bagong lessons kaya ayaw ko nang madagdagan pa iyon.Pinagkaguluhan naman ako ng aking mga kaklase pagkarating ko ng classroom. Agaw-pansin kasi ang bandage ko sa ulo."Guys! Ano ba? Nakakadagdag kayo sa stress ni Shea. May nangyari lang kahapon, okay? Kaya alis na.. Alis!" pagtataboy sa kanila ni Maureen.I thanked her. Hindi din kasi ako sanay na pinagkakaguluhan. Ang nakakabigla lang ay dati parang wala naman silang pakialam sa akin. Pero ngayon biglang nagkaroon na. Meron talagang nangulit kung ano ang nangyari kaya naman napilitan akong magkuwento. Nasa labas kami ng room dahil sa isang outdoor activity. Tapos na ang grupo namin kaya naman nagkukuwentuhan na lang kami habang inaantay ang ibang grupo na matapos."Talag

    Last Updated : 2021-10-20

Latest chapter

  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 22

    Sumalampak ako sa kama pagkarating. Pagod na pagod ako. Nakailang tawag si Levi sa akin pero hindi ko na muna sinagot at tuluyan nang pinatay ang cellphone ko.I'm drained. Exhausted. Mabigat din ang pakiramdam ko. Nakaraos man ako ngayong araw, hindi pa rin maalis-alis ang agam-agam ko tungkol sa aking panaginip. Dagdagan pa ng involvement ni Levi sa iniisip ko.Hangga't hindi ko nahahanapan ng sagot ang puwedeng mangyari, hinding-hindi ako mapapanatag.Nag-ayos ako ng sarili bago bumaba at maghapunan. Mamaya, tatawagan ko si Papa. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula pero dapat ay may gawin ako kesa sa wala. Imposibleng simpleng panaginip lang iyon. Paano kung..Napapikit ako. Ayokong mag-isip ng kahit anong masama. Hindi ko man madalas nakakasama ang ama ko, mahal na mahal ko parin siya. Pero hindi ko naman dapat balewalain lang ang panaginip ko.Matapos ang hapunan ay nais

  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 21

    Sumakit ang ulo ko kinaumagahan. Mabilis din ang tahip ng dibdib ko. Hindi na ako nakatulog matapos ang napakasamang panaginip na iyon. Gustong kong maiyak na hindi ko maintindihan. Dahil alam kong..may posibilidad magkatotoo lahat. Wala pang panaginip ko ang hindi nangyari.Huminga ako ng malalim. Imposibleng si Papa iyon. Baka namalikmata lang ako. Pero tila kay linaw ng mga pangyayari sa panaginip ko. As if I was destined to witness that scene. Bumangon ako at naisipang bumaba. It's 5:30 in the morning and I'm wide awake. Umpisa na din ng aming klase kaya naisipan kong magluto na lang ng almusal.Pagkatapos ay naligo ako at nagplantsa ng uniporme. Habang ginagawa ang mga dapat kong gawin lumulutang pa din ang isip ko. Ang tagal bago ulit ako nanaginip. Pero bakit..bakit?Naiiyak ako. Hindi ko dapat ipahalata iyon kay Lola. Siguradong pati siya ay maaapektuhan. Bago ako bumaba ay nagdasal ako kahit papano a

  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 20

    Masaya akong lumangoy sa medyo malalim na parte ng sapa. Enjoy na enjoy ako sa lamig ng tubig. Kasalukuyan kaming nasa garden ng mansiyon. Saglit na bumalik si Levi sa kanilang bahay para kumuha ng pagkain namin. Simula ng mamasyal kami sa paborito niyang lugar, sunod-sunod na ang paggala naming dalawa. Nahihiya na nga ako dahil halos wala na akong ginagawa sa mansiyon. At ayos naman kay Lola na mamasyal ako basta..si Levi ang kasama. My grandparents are very fond of him. Hindi ko alam kung bakit. Kung titingnan, aliw na aliw sila kay Levi. At kung iisipin parang si Levi pa ang kanilang apo. Sa mga oras na magkasama kami, mas lalo ko siyang nakikilala. I saw his side that no one can see. Kaya mas lalo pa akong namamangha. I also met some of his friends. Kahit na hindi man ako makasabay sa estado ng buhay niya, panatag ako kahit papano na meron siyang mga kaibagan. Isang hapon noon, nang maisipan ng mga kaibig

  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 19

    Hinihingal pa rin ako kahit na nakaakyat na kami. Hawak-hawak pa rin ni Levi ang kamay ko. Hinila ko iyon para kunin mula sa kanyang pagkakahawak pero nabigo ako. He's holding my hands firmly and amusement etched on his face while watching me. Tinitigan ko ulit siya ng masama. I even rolled my eyes. Napahalakhak lang ulit siya. "Medyo nahihirapan ka sa suot mo," puna niya nang makitang inaayos ko ang aking damit. "Hindi mo kasi sinabi na magha hiking pala tayo. Sana ay nakapag bihis ako ng mas kompotableng damit!" dabog ko. Ngumisi siya. Talaga lang Levi? Nakakatawa? "Gusto kong i-surprise ka kaya.." hindi niya itinuloy ang sasabihin. Kaya? Ngumiti lang siya at hinila ako papalapit sa tila isang cliff. My jaw dropped because of what I saw. Mula sa aming kinatatayuan, mabini ang hanging umiihip at tanaw na tanaw ang buong bay

  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 18

    Kay bilis lang ng mga araw. I run to hug my grandfather. Na miss ko siya dahil ilang araw din kaming hindi nagkita. Sabado ngayon kaya naman umuwi kami sa aming bahay. Nilapitan ko rin ang pinakamamahal ko na pusa. He gave my feet some headbutts. I miss him too. At mas lalo lang siyang tumaba ngayon. Binuhat ko siya at pumasok na kami sa bahay. The past few days, si Lolo lang ang nag-aasikaso ng lahat sa bahay. Sa bukid man hanggang sa mga alaga naming manok. I know he's lonely being alone kaya naman sumigla siya ng makauwi na kami. Since that day, when Levi ditched me, hindi ko na siya nakitang umuwi ng ilang araw. Hindi rin kami nagkita bago kami umuwi. Maybe he's too busy with his work and..fiance. Hindi ko maikakailang hindi ako nagtatampo sa ginawa niya. But I do understand. Kaya naman mas alam ko na saan ko ilalagay ang expectations ko at kung saan ako lulugar. Isang buwan lang naman ang aming summer break at

  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 17

    "Apo, halika na. Maghahapunan na tayo," pag-agaw ni Lola sa atensiyon ko. "Susunod po ako Lola." "Oh siya, 'wag kang magtatagal." "Opo." Ilang oras na akong napapatulala dahil sa mga sinabi ni Levi sa akin kanina. Hindi pa yata iyon napoproseso ng utak ko. Why would he even tell me that? And he's pissed because I talked to Ivan? Bakit gusto niya ba ako? Pinilig ko ang aking ulo. Imposible. Narinig ko na ipapakasal siya sa iba. Masyado lang akong assuming. Though there's a little part of me that's hoping na sana tama nga ako. Everything is new to me, even this foreign feeling. Hindi ko na kailangan i-deny pa. My heart's jumping whenever he's near, ang kaba ko tuwing nagkakausap kami, ang mga titig niyang hindi ko masuklian.. I know.. I know already. Ayaw ko mang pangalanan iyon dati pa lang, simula nang sinagip niya ako, ngayon kaya ko nang aminin sa sarili ko that I'm a

  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 16

    Napabuga ako ng hangin. Iilan na lang ang mga manok na hindi pa nahuli. I look at them as they struggle with Ivan's hold. Tila ba hindi gusto ang panandaliang kalayaan nila. Medyo marami-rami ang nakawala kaya naman napahingal ako ng husto. Iilan din ang nahuli ko. Some if them are easy to catch while others are enjoying their run. Nang maubos nang ibalik sa kulungan ang mga nakawalang inahin, I realized na meron ding palang nakapuslit na tandang. He's quite aloof kaya medyo nahirapan akong hulihin siya. Sumuot pa sa bandang kakahuyan kaya hindi ko na nahabol. "Shea, hayaan mo na. Babalik naman 'yun dito. Ako na ang bahala diyan mamaya! " pagkuha ni Ivan ng atensiyon ko. I raised an approve sign on him. "Malapit ko nang mahuli. Asikasuhin mo na lang ang mga manok doon." Nag-aalinlangan pa siyang umalis pero sinenyasan ko siya na okay lang talaga. Nakita kong lumingon muna siya sa akin b

  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 15

    Huling araw na ng klase at kinabukasan ay summer vacation na. Sa susunod na taon ay Grade 10 na kami. Napakabilis lang ng panahon. Nag-aayos ako ng aking locker at kinukuha ang mga gamit na nandoon. Gagamitin kasi iyon ng susunod na Grade 9 students. Sa kabilang building na kasi ang magiging classroom namin sa susunod na pasukan.Natagpuan ko din doon ang aking diary. Sinusulatan ko iyon ng mga panaginip ko at kung kelan nangyari ang mga aking nagiging pangitain. Speaking of, simula nang maaksidente ako, wala na rin akong masyadong panaginip. Medyo naibsan na rin ang takot ko dahil wala naman akong mapapala kung patuloy na magpapakaduwag ako.Bukas na din kami magsisimulang mamasukan sa mga Chrysalis. I guess I can enjoy my summer vacation there kahit papano. May mga kanya-kanyang plano na din sila Aia at Maureen kaya hindi rin siguro kami magkikita-kita."Punta kaming Prague eh. Pero ayaw ko sanang sumama," Aia pouted.

  • Wrong Time in a Right Place    Chapter 14

    Kinabukasan ay nagdesisyon na akong pumasok sa school matapos ang isang araw na pag-absent. Pinilit pa ako ni Lola na magpahinga pa pero tumanggi na ako. Marami na akong na miss na bagong lessons kaya ayaw ko nang madagdagan pa iyon.Pinagkaguluhan naman ako ng aking mga kaklase pagkarating ko ng classroom. Agaw-pansin kasi ang bandage ko sa ulo."Guys! Ano ba? Nakakadagdag kayo sa stress ni Shea. May nangyari lang kahapon, okay? Kaya alis na.. Alis!" pagtataboy sa kanila ni Maureen.I thanked her. Hindi din kasi ako sanay na pinagkakaguluhan. Ang nakakabigla lang ay dati parang wala naman silang pakialam sa akin. Pero ngayon biglang nagkaroon na. Meron talagang nangulit kung ano ang nangyari kaya naman napilitan akong magkuwento. Nasa labas kami ng room dahil sa isang outdoor activity. Tapos na ang grupo namin kaya naman nagkukuwentuhan na lang kami habang inaantay ang ibang grupo na matapos."Talag

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status