LOGINShare
Chapter 20
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Masaya akong lumangoy sa medyo malalim na parte ng sapa. Enjoy na enjoy ako sa lamig ng tubig. Kasalukuyan kaming nasa garden ng mansiyon. Saglit na bumalik si Levi sa kanilang bahay para kumuha ng pagkain namin.
Simula ng mamasyal kami sa paborito niyang lugar, sunod-sunod na ang paggala naming dalawa. Nahihiya na nga ako dahil halos wala na akong ginagawa sa mansiyon. At ayos naman kay Lola na mamasyal ako basta..si Levi ang kasama.
My grandparents are very fond of him. Hindi ko alam kung bakit. Kung titingnan, aliw na aliw sila kay Levi. At kung iisipin parang si Levi pa ang kanilang apo. Sa mga oras na magkasama kami, mas lalo ko siyang nakikilala. I saw his side that no one can see. Kaya mas lalo pa akong namamangha. I also met some of his friends. Kahit na hindi man ako makasabay sa estado ng buhay niya, panatag ako kahit papano na meron siyang mga kaibagan.
Isang hapon noon, nang maisipan ng mga kaibig
Related chapters
Wrong Time in a Right Place Chapter 21
Sumakit ang ulo ko kinaumagahan. Mabilis din ang tahip ng dibdib ko. Hindi na ako nakatulog matapos ang napakasamang panaginip na iyon. Gustong kong maiyak na hindi ko maintindihan. Dahil alam kong..may posibilidad magkatotoo lahat. Wala pang panaginip ko ang hindi nangyari.Huminga ako ng malalim. Imposibleng si Papa iyon. Baka namalikmata lang ako. Pero tila kay linaw ng mga pangyayari sa panaginip ko. As if I was destined to witness that scene. Bumangon ako at naisipang bumaba. It's 5:30 in the morning and I'm wide awake. Umpisa na din ng aming klase kaya naisipan kong magluto na lang ng almusal.Pagkatapos ay naligo ako at nagplantsa ng uniporme. Habang ginagawa ang mga dapat kong gawin lumulutang pa din ang isip ko. Ang tagal bago ulit ako nanaginip. Pero bakit..bakit?Naiiyak ako. Hindi ko dapat ipahalata iyon kay Lola. Siguradong pati siya ay maaapektuhan. Bago ako bumaba ay nagdasal ako kahit papano a
Wrong Time in a Right Place Chapter 22
Sumalampak ako sa kama pagkarating. Pagod na pagod ako. Nakailang tawag si Levi sa akin pero hindi ko na muna sinagot at tuluyan nang pinatay ang cellphone ko.I'm drained. Exhausted. Mabigat din ang pakiramdam ko. Nakaraos man ako ngayong araw, hindi pa rin maalis-alis ang agam-agam ko tungkol sa aking panaginip. Dagdagan pa ng involvement ni Levi sa iniisip ko.Hangga't hindi ko nahahanapan ng sagot ang puwedeng mangyari, hinding-hindi ako mapapanatag.Nag-ayos ako ng sarili bago bumaba at maghapunan. Mamaya, tatawagan ko si Papa. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula pero dapat ay may gawin ako kesa sa wala. Imposibleng simpleng panaginip lang iyon. Paano kung..Napapikit ako. Ayokong mag-isip ng kahit anong masama. Hindi ko man madalas nakakasama ang ama ko, mahal na mahal ko parin siya. Pero hindi ko naman dapat balewalain lang ang panaginip ko.Matapos ang hapunan ay nais
Wrong Time in a Right Place Simula
Everything happens for a reason. No matter how hard things seem to be, there will always be a reason for it.I believe that everyone was born because they had something good and sole purpose for this world. Pinanganak mang buo o kulang, may ibang klaseng kakayahan o normal, mayaman o mahirap, lahat ay may dapat punan sa mundong ating ginagalawan.Nothing happens by chance or by means of good or bad luck. Siguro, sa una maraming tanong kung bakit nangyari ang isang bagay, o bakit ikaw ang pinili para maranasan iyon. But along the way, when we finally realized that the circumstances that we experienced are the things that make us who we are, acceptance will follow.And while we accept the things that life throws us, good or bad, we tend to understand everything. Regardless of the events, the people, the time, the pain, the happiness that we encounter, life is what you make it.Let me
Wrong Time in a Right Place Chapter 1
A happy day. Yes, indeed it was a happy day for me. Hindi ko maiwasang mapangiti habang inaalala ang mga nangyari sa araw na iyon. Sa mga nagdaang buwan, nahaluan ng masayang disposisyon ang pang araw-araw ko. Tumingala ako at tila ba nakikisama ang mga dahon habang sumasayaw sa ihip ng hangin. Masaya. Sana mag tuloy-tuloy na. Napatigil ako sa paghakbang sa gilid ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong nakakasabay sa pag-abang na pumitik ang berdeng ilaw ng traffic light para makatawid. “Shea!” Napalingon ako. “Dito na kami dadaan, see you tomorrow!" sabay kaway ng tumawag sa akin. I smiled again and can’t help to wave back at them. "Mag-ingat din kayo." The green light flashed at nagsimula nang gumalaw ang mga naghihintay. Nakisabay ako sa pag uunahan
Wrong Time in a Right Place Chapter 2
"Almeda, Shea Jade."Napatayo ako nang tinawag ang aking pangalan. Isa-isang binibigay ng aming guro ang mga test papers. Kakatapos lang ng midterms kaya wala na masyadong ginagawa sa araw na iyon."Congratulations, you got a perfect score again. Just be consistent and you'll be good," pagpupuri ng teacher ko sa ScienceNahihiya akong napangiti at nagpasalamat. Bumalik ako sa aking inuupuan ng mapabaling ang lahat ng kaklase ko."Grabe naman Shea!""Turuan mo naman kami!""Congrats! Puwede bang mag pa tutor na lang sa'yo?""Hmmp! Pasikat na naman!"Iba-ibang reaksyon ang inaani ko sa tuwing nakakakuha ako ng mataas na score sa mga quizzes and exams. Tahimik na lang akong bumalik sa aking upuan at di na pinansin ang mga hinaing nila. May mga umiirap, may tila nagmamakaawa na at may namamangha pa din. Sanay na d
Wrong Time in a Right Place Chapter 3
Mabilis na lumipas ang mga araw at naging abala ako sa mga school activities. Sunod-sunod ang mga naging ganap sa aming paaralan kaya halos lahat kaming magkaklase ay sinusulit na ang mga araw na wala pang pasok.Halos makalimutan ko na din ang nangyari nung mga nakaraang linggo. Malimit na ding dumalaw ang mga panaginip ko dahil inaabala ko na lang ang aking sarili sa pag babasa at pag-aaral. Labis akong nagpapasalamat doon. Things are getting better I guess.Abala ako sa paglalakad-lakad at pagtingin sa kiosk ng mga seniors. Pansamantala akong umalis muna sa aming booth para makapaglibot na rin. Natutuwa akong pagmasdan ang mga nagbabantay sa booth nila habang sumasayaw para makakuha pa ng attention ng ibang mag-aaral. Ang iba naman ay halos habulin na ang mga prospect nilang costumers. Habang abala, naramdaman ko ang pag vibrate ng aking lumang cellphone. Kinuha ko iyon mula sa dala kong maliit na bag at binasa ang mensahe. Ga
Wrong Time in a Right Place Chapter 4
My father bought so many stuffs. Galing Maynila daw lahat ng iyon. Bumili din siya ng mga kakailanganin ko sa school. Damit, sapatos, mga gamit sa bahay at kung ano-anu pa. Habang nag-aayos ng kanyang mga dala, naupo ako sa kanyang tabi at tumulong na din."Sige na anak, magpahinga kana muna at mag-aral, ako na dito.""Kumusta ka Pa?" binalewala ko ang kanyang sinabi.Ang huli naming pagkikita ay noong nakaraang taon. Birthday ko iyon at naaalala ko pa na hindi din naman siya nagtagal. Bumalik din sa trabaho pagkatapos ng ilang araw. Pinagmasdan ko ang kanyang mukha. Malaki ang itinanda ni papa. Mas dumadami rin ang puti niyang buhok. Sa aming dalawa siya ang mas pagod. Hindi ko alam kung anong nang klase ng trabaho ang meron siya ngayon dahil hindi niya masyadong nababanggit.Isang beses narinig kong sinabi niya kay lola na nagsisilbi siyang driver ng isang mayamang pam
Wrong Time in a Right Place Chapter 5
Paulit-ulit akong namamangha sa natatanaw ko sa bakuran ng mga Chrysalis. Sa aking paglalakad, hindi ko namalayan na napapalayo na ako sa mansiyon. Lumingon ako at tinanaw ang pinanggalingan. Mabilis lang naman sigurong bumalik mamaya kaya pinagpatuloy ko na muna ang pamamasyal.Sa bandang kaliwa ng mansyon, may natanaw akong munting kakahuyan. Hindi naman gaanong masukal kaya naisipan kong lapitan iyon. Due to my curiosity, lakad-takbo ang ginawa ko, naeexcite sa kung ano ang puwedeng madatnan doon.I always love nature. Kahit hindi pa man ako nakakapunta ng ibang lugar, sa aming barrio mismo sapat na para hangaan ang mga tanawin. Medyo bulubundukin ang silangan ng Victorias. May mga magagandang ilog at sapa na kinagigiliwan ng mga naroon. Sa kanlurang bahagi naman ang mga dagat pero sabi ni Lola ay medyo malayo na daw iyon. Minsan ko na ring naisip na sana makapunta din ako sa ibang lugar. But I guess, okay na muna siguro ito.
Latest chapter
Wrong Time in a Right Place Chapter 22
Sumalampak ako sa kama pagkarating. Pagod na pagod ako. Nakailang tawag si Levi sa akin pero hindi ko na muna sinagot at tuluyan nang pinatay ang cellphone ko.I'm drained. Exhausted. Mabigat din ang pakiramdam ko. Nakaraos man ako ngayong araw, hindi pa rin maalis-alis ang agam-agam ko tungkol sa aking panaginip. Dagdagan pa ng involvement ni Levi sa iniisip ko.Hangga't hindi ko nahahanapan ng sagot ang puwedeng mangyari, hinding-hindi ako mapapanatag.Nag-ayos ako ng sarili bago bumaba at maghapunan. Mamaya, tatawagan ko si Papa. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula pero dapat ay may gawin ako kesa sa wala. Imposibleng simpleng panaginip lang iyon. Paano kung..Napapikit ako. Ayokong mag-isip ng kahit anong masama. Hindi ko man madalas nakakasama ang ama ko, mahal na mahal ko parin siya. Pero hindi ko naman dapat balewalain lang ang panaginip ko.Matapos ang hapunan ay nais
Wrong Time in a Right Place Chapter 21
Sumakit ang ulo ko kinaumagahan. Mabilis din ang tahip ng dibdib ko. Hindi na ako nakatulog matapos ang napakasamang panaginip na iyon. Gustong kong maiyak na hindi ko maintindihan. Dahil alam kong..may posibilidad magkatotoo lahat. Wala pang panaginip ko ang hindi nangyari.Huminga ako ng malalim. Imposibleng si Papa iyon. Baka namalikmata lang ako. Pero tila kay linaw ng mga pangyayari sa panaginip ko. As if I was destined to witness that scene. Bumangon ako at naisipang bumaba. It's 5:30 in the morning and I'm wide awake. Umpisa na din ng aming klase kaya naisipan kong magluto na lang ng almusal.Pagkatapos ay naligo ako at nagplantsa ng uniporme. Habang ginagawa ang mga dapat kong gawin lumulutang pa din ang isip ko. Ang tagal bago ulit ako nanaginip. Pero bakit..bakit?Naiiyak ako. Hindi ko dapat ipahalata iyon kay Lola. Siguradong pati siya ay maaapektuhan. Bago ako bumaba ay nagdasal ako kahit papano a
Wrong Time in a Right Place Chapter 20
Masaya akong lumangoy sa medyo malalim na parte ng sapa. Enjoy na enjoy ako sa lamig ng tubig. Kasalukuyan kaming nasa garden ng mansiyon. Saglit na bumalik si Levi sa kanilang bahay para kumuha ng pagkain namin. Simula ng mamasyal kami sa paborito niyang lugar, sunod-sunod na ang paggala naming dalawa. Nahihiya na nga ako dahil halos wala na akong ginagawa sa mansiyon. At ayos naman kay Lola na mamasyal ako basta..si Levi ang kasama. My grandparents are very fond of him. Hindi ko alam kung bakit. Kung titingnan, aliw na aliw sila kay Levi. At kung iisipin parang si Levi pa ang kanilang apo. Sa mga oras na magkasama kami, mas lalo ko siyang nakikilala. I saw his side that no one can see. Kaya mas lalo pa akong namamangha. I also met some of his friends. Kahit na hindi man ako makasabay sa estado ng buhay niya, panatag ako kahit papano na meron siyang mga kaibagan. Isang hapon noon, nang maisipan ng mga kaibig
Wrong Time in a Right Place Chapter 19
Hinihingal pa rin ako kahit na nakaakyat na kami. Hawak-hawak pa rin ni Levi ang kamay ko. Hinila ko iyon para kunin mula sa kanyang pagkakahawak pero nabigo ako. He's holding my hands firmly and amusement etched on his face while watching me. Tinitigan ko ulit siya ng masama. I even rolled my eyes. Napahalakhak lang ulit siya. "Medyo nahihirapan ka sa suot mo," puna niya nang makitang inaayos ko ang aking damit. "Hindi mo kasi sinabi na magha hiking pala tayo. Sana ay nakapag bihis ako ng mas kompotableng damit!" dabog ko. Ngumisi siya. Talaga lang Levi? Nakakatawa? "Gusto kong i-surprise ka kaya.." hindi niya itinuloy ang sasabihin. Kaya? Ngumiti lang siya at hinila ako papalapit sa tila isang cliff. My jaw dropped because of what I saw. Mula sa aming kinatatayuan, mabini ang hanging umiihip at tanaw na tanaw ang buong bay
Wrong Time in a Right Place Chapter 18
Kay bilis lang ng mga araw. I run to hug my grandfather. Na miss ko siya dahil ilang araw din kaming hindi nagkita. Sabado ngayon kaya naman umuwi kami sa aming bahay. Nilapitan ko rin ang pinakamamahal ko na pusa. He gave my feet some headbutts. I miss him too. At mas lalo lang siyang tumaba ngayon. Binuhat ko siya at pumasok na kami sa bahay. The past few days, si Lolo lang ang nag-aasikaso ng lahat sa bahay. Sa bukid man hanggang sa mga alaga naming manok. I know he's lonely being alone kaya naman sumigla siya ng makauwi na kami. Since that day, when Levi ditched me, hindi ko na siya nakitang umuwi ng ilang araw. Hindi rin kami nagkita bago kami umuwi. Maybe he's too busy with his work and..fiance. Hindi ko maikakailang hindi ako nagtatampo sa ginawa niya. But I do understand. Kaya naman mas alam ko na saan ko ilalagay ang expectations ko at kung saan ako lulugar. Isang buwan lang naman ang aming summer break at
Wrong Time in a Right Place Chapter 17
"Apo, halika na. Maghahapunan na tayo," pag-agaw ni Lola sa atensiyon ko. "Susunod po ako Lola." "Oh siya, 'wag kang magtatagal." "Opo." Ilang oras na akong napapatulala dahil sa mga sinabi ni Levi sa akin kanina. Hindi pa yata iyon napoproseso ng utak ko. Why would he even tell me that? And he's pissed because I talked to Ivan? Bakit gusto niya ba ako? Pinilig ko ang aking ulo. Imposible. Narinig ko na ipapakasal siya sa iba. Masyado lang akong assuming. Though there's a little part of me that's hoping na sana tama nga ako. Everything is new to me, even this foreign feeling. Hindi ko na kailangan i-deny pa. My heart's jumping whenever he's near, ang kaba ko tuwing nagkakausap kami, ang mga titig niyang hindi ko masuklian.. I know.. I know already. Ayaw ko mang pangalanan iyon dati pa lang, simula nang sinagip niya ako, ngayon kaya ko nang aminin sa sarili ko that I'm a
Wrong Time in a Right Place Chapter 16
Napabuga ako ng hangin. Iilan na lang ang mga manok na hindi pa nahuli. I look at them as they struggle with Ivan's hold. Tila ba hindi gusto ang panandaliang kalayaan nila. Medyo marami-rami ang nakawala kaya naman napahingal ako ng husto. Iilan din ang nahuli ko. Some if them are easy to catch while others are enjoying their run. Nang maubos nang ibalik sa kulungan ang mga nakawalang inahin, I realized na meron ding palang nakapuslit na tandang. He's quite aloof kaya medyo nahirapan akong hulihin siya. Sumuot pa sa bandang kakahuyan kaya hindi ko na nahabol. "Shea, hayaan mo na. Babalik naman 'yun dito. Ako na ang bahala diyan mamaya! " pagkuha ni Ivan ng atensiyon ko. I raised an approve sign on him. "Malapit ko nang mahuli. Asikasuhin mo na lang ang mga manok doon." Nag-aalinlangan pa siyang umalis pero sinenyasan ko siya na okay lang talaga. Nakita kong lumingon muna siya sa akin b
Wrong Time in a Right Place Chapter 15
Huling araw na ng klase at kinabukasan ay summer vacation na. Sa susunod na taon ay Grade 10 na kami. Napakabilis lang ng panahon. Nag-aayos ako ng aking locker at kinukuha ang mga gamit na nandoon. Gagamitin kasi iyon ng susunod na Grade 9 students. Sa kabilang building na kasi ang magiging classroom namin sa susunod na pasukan.Natagpuan ko din doon ang aking diary. Sinusulatan ko iyon ng mga panaginip ko at kung kelan nangyari ang mga aking nagiging pangitain. Speaking of, simula nang maaksidente ako, wala na rin akong masyadong panaginip. Medyo naibsan na rin ang takot ko dahil wala naman akong mapapala kung patuloy na magpapakaduwag ako.Bukas na din kami magsisimulang mamasukan sa mga Chrysalis. I guess I can enjoy my summer vacation there kahit papano. May mga kanya-kanyang plano na din sila Aia at Maureen kaya hindi rin siguro kami magkikita-kita."Punta kaming Prague eh. Pero ayaw ko sanang sumama," Aia pouted.
Wrong Time in a Right Place Chapter 14
Kinabukasan ay nagdesisyon na akong pumasok sa school matapos ang isang araw na pag-absent. Pinilit pa ako ni Lola na magpahinga pa pero tumanggi na ako. Marami na akong na miss na bagong lessons kaya ayaw ko nang madagdagan pa iyon.Pinagkaguluhan naman ako ng aking mga kaklase pagkarating ko ng classroom. Agaw-pansin kasi ang bandage ko sa ulo."Guys! Ano ba? Nakakadagdag kayo sa stress ni Shea. May nangyari lang kahapon, okay? Kaya alis na.. Alis!" pagtataboy sa kanila ni Maureen.I thanked her. Hindi din kasi ako sanay na pinagkakaguluhan. Ang nakakabigla lang ay dati parang wala naman silang pakialam sa akin. Pero ngayon biglang nagkaroon na. Meron talagang nangulit kung ano ang nangyari kaya naman napilitan akong magkuwento. Nasa labas kami ng room dahil sa isang outdoor activity. Tapos na ang grupo namin kaya naman nagkukuwentuhan na lang kami habang inaantay ang ibang grupo na matapos."Talag
