“Ano ang bibilhin natin ngayon?” In-open ni Menard ang app para makita kung saan banda ang palengke na pupuntahan nila. “Mga gulay at isda lang. Nakabili na ako ng mga karne na gagamitin natin. Walong putahe ang ihahanda ko.” Isda? Ibig sabihin ba kailangan pa katayin ni Graciella ang isda na buhay? It’s too troublesome and yet his wife is doing extra just to please her family. And eight dishes? How can she possibly prepare those in a short notice? “Pwede mo naman ako tulungan. Saan ka ba magaling para doon kita i-assign?” Tanong ni Graciella. “Well, I’m quite good at eating.” Humagalpak ng tawa si Graciella. Na-surprise siya sa sagot ni Menard. Kahit naman malamig medyo ito makitungo sa kanya, may humor din naman pala ito. Sa lahat ng pwede isa got nito bakit iyon pa? Kumunot ang noo ni Menard. Wait, does his wife think he knows how to cook? “Hindi ko akalain marunong ka pala magpatawa.” Napailing na lang si Graciella. Diret
"Hello?" Menards’ voice is cold. Kinakabahan na si Trent sa kabilang linya dahil sa boses ng pinsan. “Kuya, nasa unit niyo na ba kayo? Nandito ako sa baba ng building,” saad ni Trent. Nakasimangot si Menard. He clearly said dinner. What is his younger cousin doing? It’s not barely three thirty in the afternoon! Sanay na si Menard na mabagal kumilos ang pinsan. Nilagay nito ang bilis sa maling pagkakataon. The nerve! “Kuya, naghanda ako ngayon. Hindi ka mapapahiya sa pamilya ng asawa mo,” pagmamalaki ni Trent. Needless to say, he is excited to meet his ordinary sister-in-law. May gagampanan lang naman siyang isang role. “Saan ka na kasi? May mga dala akong supply dito.” Lalong nalukot ang gwapong mukha ni Menard. “You still need to wait. Pauwi pa lang kami ng ate mo. We went to the market.” Halos lumuwa ang mata ni Trent. What news! Menard Tristan Young, the heir to the Young Group of Company is in the market. Kung malalaman ng iba niyang pinsan
Nasa loob na sila ng sasakyan ni Menard. “Don’t ever call me Mr. Young in front of my cousin. Baka magduda siya at magsumbong sa nanay ko,” sabi ni Menard. Pababa na sila ng sasakyan nang may narinig silang sigaw. “Kuya Menard!” Sumilay ang ngiti sa labi ni Trent. Gusto niyang pagtawanan ang minivan na sasakyan ng pinsan. Talagang tinodo nito ang pagpapanggap na mahirap. Kung anong amusement ang naramdaman ni Trent, siya namang disappointment ni Menard. Paano at nakasuot ng branded sportswear ang pinsan. Neon green naman na sapatos ang suot nito. Masyadong masakit sa mata ang mga suot ni Trent. Hindi nito sinunod ang gusto ni Menard. Kahit paano gumaan ang pakiramdam ni Graciella. Mukha kasing approachable ang pinsan ng asawa. Dumungaw ito sa bintana ng sasakyan. “Kuya Menard, hipag,” bati nito sa dalawa. Natawa na lang si Graciella lalo at namaluktot ito sa pagbati sa kanilang mag-asawa. “Hello,” nahihiyang saad ni Gra
Kinagat na lang ni Trent ang kanyang dila. Matalas nga pala ang pandinig ng kanyang pinsan at nakalimutan iyon. Bakas sa mukha ang takot na baka bigla na lang siyang sakalin ng pinsan. Napatingin si Graciella sa reaksyon ni Trent nang tumikhim ang asawa. Bumulong sa kawawang si Trent. “Ganyan ba palagi si Menard? Bakit parang pinaglihi siya sa sama ng loob?” Nakikita ni Graciella na palaging binu-bully ang asawa ang pinsan nito. Halata naman na takot nga si Trent sa asawa niya. Kumawala ang isang pilyong ngiti sa labi ni Trent. Lumapit sa hipag at gumanti ng bulong. “Oo, ate. Daig pa niya ang babaeng nag-me-menopause. Very fierce.” Kahit paano natutuwa siya na mabait at approachable ang asawa ng pinsan. Para siyang nakatagpo ng isang kapatid na babae sa katauhan nito. Si Oliver Trent Young ang pinakabata sa mgapipinsan na Young. Walong taon na mas bata ito kaysa sa kay Menard. Kaka-graduate niya lang mula sa college at ine-enjoy ang buhay. Though, isang s
Itinabi ni Trent ang hinuhugasan na carrots. “Ah, yan ba ate? Mga marinated na chicken wings at thighs ang mga ‘yan.” “Kailangan ko pala itong ilagay sa freezer para hindi masira.” Nagmamadali na binuksan ang supot at nilabas ang mga karne na nasa mga plastic containers. Isalansan ni Graciella ang mga iyon sa loob ng freezer. Na-impress siya nang makita na may label pa ang mga iyon kung kelan ito mag-e-expire. Halos lumuwa ang mata niya nang may makita pa siyang tomahawk steak. Ano at ang mahal ng mga cuts ng karne na dala ng pinsan ng asawa? “Binili ko ang mga ‘yan, ate nang sinabi ni kuya na pupunta ako dito,” saad ni Trent. Nakita niyang mukhang nahalata ng hipag na mamahalin ang mga ‘yon. “Don’t worry, affordable lang ang mga ‘yan since naka sale iyan nang binili ko,” paliwanag niya. “Oh, akala ko mamahalin. Naku, ang hirap kumita ng pera, Trent. Kailangan maging praktikal ka sa lahat ng bagay.” “Gusto ko lang matikman mo ang mga natikman ko na
Nagpakilala si Harry kay Menard. “Ako pala ang bayaw ni Graciella.” Inabot ang kamay nito at malugod naman na tinanggap ni Menard. Isang simpleng hello lang ang sagot ni Menard. Inoobserbahan ang kaharap lalo at nalaman niyang ito ang nagsasabi sa asawa nito na naghihirap ang Spectron. Bumaling kay Rowena si Menard. “Ikaw pala ang pinsan ni Graciella. Rowena, right?” Nahiya si Rowena lalo at kalong ang anak na si Leya. Saglit niyang binaba ang anak para tanggapin ang nakahandang kamay ni Menard. “Hello, kuya Menard,” mahinang usal ni Rowena. Si Leya naman ay kumapit sa mga binti ni Menard. Nagtataka ang mga naroon lalo at takot lumapit sa mga tao ang bata. Pero, komportable ito kay Menard. Nagsasalita si Leya pero hindi nila maintindihan. Tila binabati nito ang matangkad na si Menard. Hindi mahilig sa bata si Menard pero magaan ang loob sa pamangkin ng asawa. Yumuko siya at may kinuha sa kanyang bulsa. Inilagay iyon sa munting kamay ni Leya. Napasi
“Kailangan niyo magtipid para sa kinabukasan. Magastos magpakasal pero kailangan niyo pag-ipunan. Kailangan niyo pa bumili ng sasakyan at bahay bago man lang isipin na magkaroon ng anak. At saka nasaan ba ang mga magulang mo at ano ang mga trabaho nila?” Sunod sunod ang mga tanong at pangaral ni Roger sa dalawa. Gusto niyang ipakita sa mga ito na may karapatan siya na pangaralan ang dalawa lalo at siya ang mas nakatatanda. Napailing si Menard. Baka ma-stroke ang tiyuhin ng asawa kapag nalaman nito na nagkalat sa buong Pilipinas ang mga mansion nila. “May bahay naman ang pamilya ko at doon ako nakatira bago ako nag-umpisa magtrabaho,” saad ni Menard. “Dito na muna kami sa unit na ito ni Graciella ngayon na magkasama na kami.” Umarko ang kilay ni Lupita. Akala niya parehas lang sila ng sitwasyon ng nobyo ng pamangkin. “Bakit kailangan sa abroad pa manirahan ang mga magulang mo?” Tanong pa rin ni Roger. “Kailangan na rin nila magpahinga at ayaw
“Handa ka na ba? ‘Pag pumasok na tayo, isipin mo ng kasal na tayo.” Tumayo nang matuwid si Menard Young. Hindi pa rin pumapasok sa loob ng munisipyo ang binatang si Menard Young at si Graciella Gomez. Kapwa sila estranghero sa isa’t isa at ngayon heto sila at nagbabalak magpakasal. Namumula ang mata ni Graciella. Naiiyak siya sa totoo lang pero determinado na siya. Ito lang ang naiisip niyang paraan para tuluyan ng lumaya sa poder ng kanyang tiyahin- si Lupita. Kipkip ang kanyang malaking bag at laman niyon ang kanyang mga dokumento. Dilaw ang suot niya na damit. Mahigpit ang hawak niya sa kanyang mga dokumento at tiim ang kanyang mga mata. Doon siya humuhugot ng lakas para sa desisyon na ilang beses na niyang pinag-isipan. Parang sirang plaka ang mga sermon ng kanyang tiyahin na paulit-ulit na naririnig niya. “Kaya walang magkagusto sayo dahil wala namang espesyal sayo!” panlalait pa nito sa kanya. Pinasadahan siya nito ng tingin at nanghahamak ang bawat
“Kailangan niyo magtipid para sa kinabukasan. Magastos magpakasal pero kailangan niyo pag-ipunan. Kailangan niyo pa bumili ng sasakyan at bahay bago man lang isipin na magkaroon ng anak. At saka nasaan ba ang mga magulang mo at ano ang mga trabaho nila?” Sunod sunod ang mga tanong at pangaral ni Roger sa dalawa. Gusto niyang ipakita sa mga ito na may karapatan siya na pangaralan ang dalawa lalo at siya ang mas nakatatanda. Napailing si Menard. Baka ma-stroke ang tiyuhin ng asawa kapag nalaman nito na nagkalat sa buong Pilipinas ang mga mansion nila. “May bahay naman ang pamilya ko at doon ako nakatira bago ako nag-umpisa magtrabaho,” saad ni Menard. “Dito na muna kami sa unit na ito ni Graciella ngayon na magkasama na kami.” Umarko ang kilay ni Lupita. Akala niya parehas lang sila ng sitwasyon ng nobyo ng pamangkin. “Bakit kailangan sa abroad pa manirahan ang mga magulang mo?” Tanong pa rin ni Roger. “Kailangan na rin nila magpahinga at ayaw
Nagpakilala si Harry kay Menard. “Ako pala ang bayaw ni Graciella.” Inabot ang kamay nito at malugod naman na tinanggap ni Menard. Isang simpleng hello lang ang sagot ni Menard. Inoobserbahan ang kaharap lalo at nalaman niyang ito ang nagsasabi sa asawa nito na naghihirap ang Spectron. Bumaling kay Rowena si Menard. “Ikaw pala ang pinsan ni Graciella. Rowena, right?” Nahiya si Rowena lalo at kalong ang anak na si Leya. Saglit niyang binaba ang anak para tanggapin ang nakahandang kamay ni Menard. “Hello, kuya Menard,” mahinang usal ni Rowena. Si Leya naman ay kumapit sa mga binti ni Menard. Nagtataka ang mga naroon lalo at takot lumapit sa mga tao ang bata. Pero, komportable ito kay Menard. Nagsasalita si Leya pero hindi nila maintindihan. Tila binabati nito ang matangkad na si Menard. Hindi mahilig sa bata si Menard pero magaan ang loob sa pamangkin ng asawa. Yumuko siya at may kinuha sa kanyang bulsa. Inilagay iyon sa munting kamay ni Leya. Napasi
Itinabi ni Trent ang hinuhugasan na carrots. “Ah, yan ba ate? Mga marinated na chicken wings at thighs ang mga ‘yan.” “Kailangan ko pala itong ilagay sa freezer para hindi masira.” Nagmamadali na binuksan ang supot at nilabas ang mga karne na nasa mga plastic containers. Isalansan ni Graciella ang mga iyon sa loob ng freezer. Na-impress siya nang makita na may label pa ang mga iyon kung kelan ito mag-e-expire. Halos lumuwa ang mata niya nang may makita pa siyang tomahawk steak. Ano at ang mahal ng mga cuts ng karne na dala ng pinsan ng asawa? “Binili ko ang mga ‘yan, ate nang sinabi ni kuya na pupunta ako dito,” saad ni Trent. Nakita niyang mukhang nahalata ng hipag na mamahalin ang mga ‘yon. “Don’t worry, affordable lang ang mga ‘yan since naka sale iyan nang binili ko,” paliwanag niya. “Oh, akala ko mamahalin. Naku, ang hirap kumita ng pera, Trent. Kailangan maging praktikal ka sa lahat ng bagay.” “Gusto ko lang matikman mo ang mga natikman ko na
Kinagat na lang ni Trent ang kanyang dila. Matalas nga pala ang pandinig ng kanyang pinsan at nakalimutan iyon. Bakas sa mukha ang takot na baka bigla na lang siyang sakalin ng pinsan. Napatingin si Graciella sa reaksyon ni Trent nang tumikhim ang asawa. Bumulong sa kawawang si Trent. “Ganyan ba palagi si Menard? Bakit parang pinaglihi siya sa sama ng loob?” Nakikita ni Graciella na palaging binu-bully ang asawa ang pinsan nito. Halata naman na takot nga si Trent sa asawa niya. Kumawala ang isang pilyong ngiti sa labi ni Trent. Lumapit sa hipag at gumanti ng bulong. “Oo, ate. Daig pa niya ang babaeng nag-me-menopause. Very fierce.” Kahit paano natutuwa siya na mabait at approachable ang asawa ng pinsan. Para siyang nakatagpo ng isang kapatid na babae sa katauhan nito. Si Oliver Trent Young ang pinakabata sa mgapipinsan na Young. Walong taon na mas bata ito kaysa sa kay Menard. Kaka-graduate niya lang mula sa college at ine-enjoy ang buhay. Though, isang s
Nasa loob na sila ng sasakyan ni Menard. “Don’t ever call me Mr. Young in front of my cousin. Baka magduda siya at magsumbong sa nanay ko,” sabi ni Menard. Pababa na sila ng sasakyan nang may narinig silang sigaw. “Kuya Menard!” Sumilay ang ngiti sa labi ni Trent. Gusto niyang pagtawanan ang minivan na sasakyan ng pinsan. Talagang tinodo nito ang pagpapanggap na mahirap. Kung anong amusement ang naramdaman ni Trent, siya namang disappointment ni Menard. Paano at nakasuot ng branded sportswear ang pinsan. Neon green naman na sapatos ang suot nito. Masyadong masakit sa mata ang mga suot ni Trent. Hindi nito sinunod ang gusto ni Menard. Kahit paano gumaan ang pakiramdam ni Graciella. Mukha kasing approachable ang pinsan ng asawa. Dumungaw ito sa bintana ng sasakyan. “Kuya Menard, hipag,” bati nito sa dalawa. Natawa na lang si Graciella lalo at namaluktot ito sa pagbati sa kanilang mag-asawa. “Hello,” nahihiyang saad ni Gra
"Hello?" Menards’ voice is cold. Kinakabahan na si Trent sa kabilang linya dahil sa boses ng pinsan. “Kuya, nasa unit niyo na ba kayo? Nandito ako sa baba ng building,” saad ni Trent. Nakasimangot si Menard. He clearly said dinner. What is his younger cousin doing? It’s not barely three thirty in the afternoon! Sanay na si Menard na mabagal kumilos ang pinsan. Nilagay nito ang bilis sa maling pagkakataon. The nerve! “Kuya, naghanda ako ngayon. Hindi ka mapapahiya sa pamilya ng asawa mo,” pagmamalaki ni Trent. Needless to say, he is excited to meet his ordinary sister-in-law. May gagampanan lang naman siyang isang role. “Saan ka na kasi? May mga dala akong supply dito.” Lalong nalukot ang gwapong mukha ni Menard. “You still need to wait. Pauwi pa lang kami ng ate mo. We went to the market.” Halos lumuwa ang mata ni Trent. What news! Menard Tristan Young, the heir to the Young Group of Company is in the market. Kung malalaman ng iba niyang pinsan
“Ano ang bibilhin natin ngayon?” In-open ni Menard ang app para makita kung saan banda ang palengke na pupuntahan nila. “Mga gulay at isda lang. Nakabili na ako ng mga karne na gagamitin natin. Walong putahe ang ihahanda ko.” Isda? Ibig sabihin ba kailangan pa katayin ni Graciella ang isda na buhay? It’s too troublesome and yet his wife is doing extra just to please her family. And eight dishes? How can she possibly prepare those in a short notice? “Pwede mo naman ako tulungan. Saan ka ba magaling para doon kita i-assign?” Tanong ni Graciella. “Well, I’m quite good at eating.” Humagalpak ng tawa si Graciella. Na-surprise siya sa sagot ni Menard. Kahit naman malamig medyo ito makitungo sa kanya, may humor din naman pala ito. Sa lahat ng pwede isa got nito bakit iyon pa? Kumunot ang noo ni Menard. Wait, does his wife think he knows how to cook? “Hindi ko akalain marunong ka pala magpatawa.” Napailing na lang si Graciella. Diret
Knowing his cousin Menard, mas madali na sundin na lang ang gusto nito kaysa sa kontrahin ito. Takot nga halos lahat ng mga pinsan niya rito. Batas ang bawat sabihin nito. “May dapat pa ba akong tandaan? Nothing else?” Tanong ni Trent. “Be comfortable. Baka makahalata ang asawa ko na asiwa ka.” Kinagabihan, umuwi si Menard na may decoration na ang dining area at ang living room. Kahit paano nagkaroon ng buhay ang unit nila. Abala sa pagpupunas si Graciella ng table at nakasuot pa ito ng rubber gloves. Tagaktak ang pawis nito habang pinunusan iyon ng face towel. Nakasalansan na rin ang samu't saring kutkutin at mga prutas sa isang coffee table na nasa living room. Naalala tuloy niya ang kanilang housekeeper sa Canada na si Aling Meniang. “Busy ka talaga ngayon at nag OT ka na naman,” pansin ni Graciella. Alam naman niya na bihira lang magbago ang schedule ng asawa. “Mas mabuti sana kung tumawag ka na lang mga cleaner at housekeeping
Nginuya na lang ni Menard ang waffle. Masarap din naman kahit paano. Wala na siyang choice kundi kainin iyon. “By the way, huwag mo ng pabayaran kay Rowena ang nasirang suit. Ako na ang bahala doon. Kliyente namin ang lalaking ‘yon.” “Paano mo nalaman na kliyente mo nga ‘yon?” Curious si Graciella. Ang lakas naman ng radar ni Menard kung ganun. “Tumawag kasi ang pinsan ko at nakwento niya ang tungkol kay Rowena. Doon ko napagtagpi na pinsan mo nga ang nakasamaluha ng kliyente ko.” “Kailangan pa rin bayaran ni Rowena ang two thousand na sinabi ng mama,” matigas na saad ni Graciella. “Saan nga ba nagtatrabaho ang pinsan mo?” “Assistant siya ni Lambert Alferez.” Napatango na lang. Napakaliit lang pala ng mundo. At nakakatakot pala ng boss ng pinsan ni Menard ayon na rin sa kwento ni Rowena. “Si Lambert Alferez ba ang tinutukoy ng pinsan ko na may ari ng suit?” Tumango si Menard. “Salamat at napakiusapan mo pala ang boss