Prologue

“S-Sandali lang, Wyatt,” kinakabahan na sabi ni Madison nang hinila siya ni Wyatt papunta sa masters bedroom nila sa bagong bahay nila mag-asawa.

Katatapos lang ng kasal nila. Pagkatapos nila sa reception kanina ay dumiretso sila dito, pero hindi niya inaasahan na magiging ganito ang binata. Pagkadating nila ng bahay ay malakas siya nitong hinila palabas ng kotse hanggang sa pagpasok nila sa bahay. Nagulat pa siya dahil sa malakas na pagsara nito sa pinto. Akala nga niya ay masisira ‘yon.

Napaigik siya dahil sa higpit nang hawak nito sa kamay niya. Ramdam na ramdam niya ang galit mula sa binata. Alam naman niyang hindi gusto ng binata na magpakasal sa kanya at alam niyang napipilitan lang ito dahil pinagbantaan ito ng mga magulang na mawawalan ng mana ito kapag hindi nagpakasal sa kanya.

“N-Nasasaktan ako, Wyatt,” sabi niya pero parang bingi ang binata at hindi nakikinig sa kanya.

Patuloy pa din siya nitong hinihila at halos madapa na siya sa bilis nang paglalakad nito. Halos lumabas na ang puso niya sa dibdib sa sobrang kaba nang tuluyan na silang makapasok sa kwarto nila mag-asawa.

“Wyatt, ano ba—” hindi na niya natapos ang sasabihin nang itulak siya nito sa kama.

Nagulantang siya sa ginawa nito. Sa tagal-tagal na magkakilala nila ay kahit kailan ay hindi naging ganito ang binata sa kanya. May pagkapilyo ito, at babaero pero kahit kailan ay hindi siya nito binastos dahil kahit para silang aso’t-pusa na nagbabangayan araw-araw ay malaki pa din ang respeto nito sa kanya. Pero ngayon ay hindi na niya nakikita ang respeto sa mukha nito. Galit at pagkamuhi ang nakikita niya dito ngayon dahilan para mas matakot siya.

Napalunok siya nang unti-unti na nitong hinubad ang suot nitong tuxedo. “W-Wyatt…”

“What?” matigas nitong tanong. “Puro ka Wyatt, Wyatt. Wala ka na bang ibang bukambibig kung hindi ang pangalan ko? Are you that f*cking in love with me?” 

“B-Bakit ba hindi na lang natin subukan ang pagiging mag-asawa natin?” Bumangon siya saka niyakap ang bewang nito.

Naramdaman niyang namumuo na ang luha sa mga mata niya pero mas pinili niyang pigilan ito. Ayaw niyang makita ng binata ang pag-iyak niya dahil mas makakadagdag lang ito sa inis nito.

“I promise you, I will do anything you want. Gagawin ko ang lahat para mahalin at mag-work ang relasyon natin.” Nagulat siya nang itulak na naman siya nito.

“I told you, I don’t f*cking like it. I don’t f*cking love you!” Sumikip ang dibdib niya sa sakit dahil sinabi nito. Wala na atang mas sasakit pa sa nangyayari ngayon. Ang marinig sa lalaking simula pa pagkabata ay mahal na niya na hindi siya nito mahal. “Ilang beses ko nang sinabi sa ‘yo na ayokong magpakasal. Ayokong matali. I don’t want to lose my f*cking freedom! Bakit ba hindi ‘yon mapasok-pasok diyan sa mga utak niyo?” malakas nitong sigaw.

Ramdam na ramdam niya ang galit nito na ngayon lang nito inilabas. Napayuko na lang siya at tahimik na umiyak. Alam naman niya, eh. Alam niyang hindi siya nito mahal at ayaw nitong magpakasal sa kanya. Pwedeng hindi matuloy ang kasal nila kapag hindi siya pumayag. But what can she do? She loves Wyatt so much na kahit alam niyang magagalit ito ay pumayag pa din siya.

It was an opportunity to her. Iniisip niya kasi na kapag kasal na sila ng binata ay may karapatan na siyang pagbawalan ito sa mga bagay na nakasanayan na nito gaya ng pambabae nito. Confident siya na kapag kinasal na sila ay mababago niya ang binata, na gagawin niya ang lahat para mahalin din siya nito.

“Ito ang tatandaan mo, Madison, I will never ever gonna f*cking love you!” Napapikit na lang siya sa masasakit na salitang sinabi nito. “At kung sa tingin mo ay mapagbabawalan mo ako sa mga gusto ko ay nagkakamali ka.”

Bigla siyang napatingin dito. “What do you mean?”

Ngumisi ito. “I will still stay a womanizer even if I’m married to you.”

Bigla siyang napatayo. “You can’t do that, Wyatt. You can’t cheat on me. Mag-asawa tayo sa harap ng tao at sa harap ng Diyos.”

“Pero sa mga mata ko ay hindi.” Nanigas siya sa sinabi nito. Bahagya siyang napaatras nang tingnan siya nito nang masama at dahan-dahan na lumapit sa kanya. “Para sa akin ay walang silbi ang kasal na sinasabi mo. Para sa akin ay asawa lang kita sa papel.” Napahinto siya sa pag-atras ng wala na siyang maatrasan. Huminto din ang binata sa paglapit sa kanya ng isang dangkal na lang ang nasa pagitan nila. “Ito ang tatandaan mo, Madison.” Napasinghap siya nang haplosin nito ang kanyang pisngi. “You can’t change the womanizer who name Wyatt Rodriguez. I won’t change just because I am married to you.”

Hindi alam ni Madison kung ilang segundo siyang nakatayo habang nakatulala sa kawalan. Hindi niya namalayan na nakaalis na pala si Wyatt sa kanyang harapan. Bigla na lang siyang napaupo sa sahig at tulalang nakatingin dito. Tumulo ang mga luha niya. Napakuyom siya ng kamao saka napapikit.

Paanong naging ganito ang ikinalabasan nang pagpayag niya na makuha ang binata? Gusto lang naman niyang maging masaya. Ang maikasal sa lalaking mahal niya. Ang kasama itong bumuo ng pamilya at kasamang tumanda. Simple lang naman ang pangarap niya, pero bakit parang ang hirap abutin?

Bakit ba kasi sa lahat ng minahal niya ay isa pang-womanizer? Pero kahit alam niyang babaero ito ay mahal niya pa din ito. She loves Wyatt Rodriguez for what and who he is. She was loving a womanizer.