"Sagutin mo," turan ni Juancho sa mababang boses.Bumuntonghininga siya pagkatapos magsalita. Ang kaniyang bawat paghinga ay medyo mabibigat, halatang iritado sa kung sinuman ang bigla-bigla na lang tumatawag sa oras na 'yon.Kaagad na kinuha ni Camila ang telepono na nasa ibabaw ng kaniyang tiyan at nang makita niyang pangalan ni Dominique ang nasa screen ay nag-alinlangan siya nang ilang sandali bago nagsalita, "Si Dominique ang tumatawag," malamig niyang sinambit.Mabilis na iminulat ni Juancho ang kaniyang mga mata at agad na kinuha mula sa kamay ni Camila ang telepono."Dom, bakit? May problema ba?" tanong niya pagkatapos pindutin ang answer button."Ang lakas ng ulan, Juancho. Kumukulog at kumikidlat pa. Sobrang natatakot ako..."Ang boses ni Dominique na humahagulgol sa iyak at tunog kaawa-awa ang bumungad mula sa kabilang linya.Sinulyapan ni Camila si Juancho."Wala ako sa hotel ngayon," sagot ni Juancho sa mababang boses. Kumpara kanina ay mukhang hindi na siya naiinip ngayo
Pakiramdam ni Camila, hindi na siya kailangan.Samantala, lumawak ang ngiti ni Lola Celestina dahil sa nakikita niyang maayos na pagsasama ng dalawang mas batang magkasintahan. Sobrang nasisiyahan siya na makita ang apo na hindi pinahihirapan ng kaniyang asawa. Nakaramdam siya ng ginhawa."Sobrang busy ninyong dalawa. Tumatanda na rin kayong pareho. Kailan niyo ba balak na magkaroon ng anak?" biglang tanong ng matandang babae. Tiningnan niya pareho sina Juancho at Camila habang sila'y kumakain.Bahagyang natigilan si Camila. Alam niya kasi na hindi gusto ni Juancho na pini-pressure siya ng mga matatanda patungkol sa pagkakaroon nila ng anak at nag-aalala siya na baka ma-misunderstand nito ang sinabi ng kaniyang lola kaya't mabilis siyang tumugon sa matanda, "Pinag-iisipan ko pa po ang tungkol sa bagay na ito, Lola. Maaari pong hindi ganoon kaganda ang lagay ng kalusugan ko ngayon kaya hindi pa rin ako nabubuntis. Huwag po kayong mag-alala gagawin ko ang lahat ng makakaya ko."Walang s
Kahit na gaano pa kalakas ang mga kamay ni Juancho ay hindi pa rin niya magawang mahawakan ng maayos ang kaserola. At dahil sa ginawa ni Camila na pagbuhos ng tubig na may kasama pang bigas, mas lalo pa tuloy bumigat ang laman ng kaserola kaya mas lalo ring nahirapan si Juancho na kontrolin ang paghawak dito. Hanggang sa nabitawan niya ito nang tuluyan. Ang tubig, bigas, mga tulya at mga gulay ay tumapon sa gas stove.Namatay ang apoy, ngunit ang shirt, suit pants at ang mamahaling leather shoes ni Juancho ay namantsahan na rin ng tubig na may halong bagoong at mantika.Ang ibang mga sahog na tulya at ibang mga gulay ay gumulong sa counter at ang iba'y gumulong pagbagsak sa sahig, na siyang gumawa ng malakas na ingay sa buong paligid.Si Camila naman na hawak-hawak pa rin ang kaldero ay hinaplos ang batok at umatras, mayroong pinaghalo-halong inosente, kaba at takot na nakabakas sa kaniyang magandang mukha. Subalit sa mga sandaling iyon ay gustong-gusto na siyang lapitan ni Juancho pa
Nag-init ang buong mukha ni Camila, pati rin ang kaniyang tainga ay sobrang pula na."Kung ayaw mong isuot, lumabas ka na lang na nakahubad..." sabi niya habang sinusubukan niyang pakalmahin ang kaniyang sarili.Lalabas na sana siya sa kuwarto nang bigla na lamang hinawakan ni Juancho ang kaniyang palapulsuhan at hinila palapit sa kanya.At dahil dito ay na out of balance si Camila, sa huli'y bumagsak siya sa mga bisig ni Juancho.Sa sobrang pagkataranta niya, hindi sinasadyang dumapo ang kaniyang kamay sa isang parte ng katawan ng lalaki na hindi niya dapat mahawakan.Mas lalong nag-init ang mukha ni Camila, ang kaniyang puso ay parang sasabog na. Kaagad niyang binawi ang kaniyang kamay na para bang napaso siya."A-anong ginagawa mo?! Tanghaling tapat, Juancho... Magbihis ka na n-nga!""You remember my size quite well," Juancho said as he lowered his eyes, staring at her.He was already in a terrible mood, but when he saw Camila preparing clothes for him at her place, his mood had su
Ngumiti si Doctor Castañeda pagkatapos niyang makuhanan ng pulso si Camila at binalingan si Lola Zonya."It seems there’s nothing wrong with her body, Ma'am. Have you been to the hospital for a checkup?" magalang niyang tanong.Tumango si Lola Zonya at sinenyasan niya si Camila na magkuwento.Ngunit tila nasa ibang bagay ang laman ng isipan ni Camila, kinailangan pa siyang sikuhin ng matandang babae upang bumalik ito sa realidad."Ilang beses na po akong nagpatingin sa doktor at nagpa-inject na rin pero hindi gumana," sagot niya sa malumanay na boses."I see. Kung ganoon ay dapat mong subukan ang acupuncture. Reresetahan din kita ng ilang mga gamot para ma-regulate ang iyong katawan," mungkahi ni Dr. Castañeda sa mahinahong kilos."Ganito lang ba talaga ito ka simple, doc?" Ang tono ni Lola Zonya ay tinatraydor ang kaniyang pag-aalinlangan.Pinanatili ni Dr. Castañeda ang kaniyang mahinahon na ekspresyon. "I’ve reviewed the medical records you provided, Ma'am. There doesn’t appear to
"Your husband is cheating on you!"Kasalukuyang nakahilig sa bench sa isang outpatient clinic si Camila habang iniinda ang sakit na dulot ng tusok ng karayom sa kanyang tiyan nang matanggap ang mensaheng ito mula sa kaniyang matalik na kaibigan na si Leila.She had just finished taking an egg-stimulating injection.Camila had black hair, fair skin and an oval face without a trace of blood, but the impact of her gorgeous appearance was not weakened at all. Nakukuha pa rin nito ang atensyon ng mga taong dumadaan sa clinic na iyon na bawat sandali’y napapatingin sa kanya.Malalim na bumuntonghininga si Camila at sa nanginginig na mga kamay ay binuksan niya ang larawang naka-attach kasama ng mensaheng natanggap mula sa kaibigan.It was Juancho Buenvenidez, her dear husband in the photo, holding a woman in a pink haute couture princess dress. Ang kuha sa litrato ay papalabas ang dalawa mula sa loob ng isang hotel.The man's originally cold and hard outline became extremely gentle the moment
Determinadong ipinukol ni Camila ang mga mata kay Juancho at gamit ang malamig na boses ay binitawan niya ang limang salitang iyon.Saktong pagkatapos magsalita ni Camila ay parehong naagaw ang atensyon nilang dalawa sa biglaang pag-iingay ng telepono ng lalaki.Hinugot ni Juancho mula sa bulsa ang kaniyang telepono. Kumunot ang noo nito nang masulyapan kung sino ang tumatawag."What's the problem?" aniya pagkatapos sagutin ang tawag.Hindi naririnig ni Camila kung ano ang sinasabi ng taong nasa kabilang linya ngunit kung ano man iyon ay mas pinadilim lang nito ang ekspresyong nakapaloob sa mukha ng lalaki."Pupunta na agad ako ngayon," dagdag pa nito sa malalim na boses.Naglakad si Juancho patungo sa pintuan at agad na nilisan ang kanilang silid. Hindi man lamang nito muling tinapunan ng tingin si Camila.Napairap na lamang ito sa kawalan at wala ng sinabi pa.Napagdesisyunan niyang huwag nang matulog pa at mukhang hindi na rin naman siya dadalawin ng antok.Tumayo ito, nag-impake ng
"Pakihintay na lamang ako sa baba, mag hahanda lang ako sandali, susunod ako."Malumanay na sinagot ni Camila ang assistant na naghihintay sa kaniyang pintuan.Pagkatapos niya itong makausap ay mabilis na itong naglagay ng katamtamang kolorete sa kaniyang mukha upang matakpan ang mga itim na bilog na namuo sa ilalim ng kaniyang mga mata. Suot ang malinis na commuter suit at pares ng sapin sa paa na may mataas na takong ay tuluyan na nga rin nitong nilisan ang silid at nagtungo sa ibaba ng kanilang estudyo.Malawak ang ngiti ni Camila habang naglalakad patungo sa kung nasaan ang nasabing kliyente.Sa malayo pa lamang ay bumungad na sa kanya ang pigura ng dalawang taong pamilyar sa kanya. Komportableng nakaupo at magkatabi ang dalawang panauhin sa kanilang malambot na sofa sa kanilang tanggapan.Ang suot na malawak na ngiti ni Camila ay unti-unting naglaho nang makumpirma kung sino nga ang mga ito. Gustuhin man nitong umatras at hindi na tumuloy pa ngunit huli na ang lahat para gawin pa
Ngumiti si Doctor Castañeda pagkatapos niyang makuhanan ng pulso si Camila at binalingan si Lola Zonya."It seems there’s nothing wrong with her body, Ma'am. Have you been to the hospital for a checkup?" magalang niyang tanong.Tumango si Lola Zonya at sinenyasan niya si Camila na magkuwento.Ngunit tila nasa ibang bagay ang laman ng isipan ni Camila, kinailangan pa siyang sikuhin ng matandang babae upang bumalik ito sa realidad."Ilang beses na po akong nagpatingin sa doktor at nagpa-inject na rin pero hindi gumana," sagot niya sa malumanay na boses."I see. Kung ganoon ay dapat mong subukan ang acupuncture. Reresetahan din kita ng ilang mga gamot para ma-regulate ang iyong katawan," mungkahi ni Dr. Castañeda sa mahinahong kilos."Ganito lang ba talaga ito ka simple, doc?" Ang tono ni Lola Zonya ay tinatraydor ang kaniyang pag-aalinlangan.Pinanatili ni Dr. Castañeda ang kaniyang mahinahon na ekspresyon. "I’ve reviewed the medical records you provided, Ma'am. There doesn’t appear to
Nag-init ang buong mukha ni Camila, pati rin ang kaniyang tainga ay sobrang pula na."Kung ayaw mong isuot, lumabas ka na lang na nakahubad..." sabi niya habang sinusubukan niyang pakalmahin ang kaniyang sarili.Lalabas na sana siya sa kuwarto nang bigla na lamang hinawakan ni Juancho ang kaniyang palapulsuhan at hinila palapit sa kanya.At dahil dito ay na out of balance si Camila, sa huli'y bumagsak siya sa mga bisig ni Juancho.Sa sobrang pagkataranta niya, hindi sinasadyang dumapo ang kaniyang kamay sa isang parte ng katawan ng lalaki na hindi niya dapat mahawakan.Mas lalong nag-init ang mukha ni Camila, ang kaniyang puso ay parang sasabog na. Kaagad niyang binawi ang kaniyang kamay na para bang napaso siya."A-anong ginagawa mo?! Tanghaling tapat, Juancho... Magbihis ka na n-nga!""You remember my size quite well," Juancho said as he lowered his eyes, staring at her.He was already in a terrible mood, but when he saw Camila preparing clothes for him at her place, his mood had su
Kahit na gaano pa kalakas ang mga kamay ni Juancho ay hindi pa rin niya magawang mahawakan ng maayos ang kaserola. At dahil sa ginawa ni Camila na pagbuhos ng tubig na may kasama pang bigas, mas lalo pa tuloy bumigat ang laman ng kaserola kaya mas lalo ring nahirapan si Juancho na kontrolin ang paghawak dito. Hanggang sa nabitawan niya ito nang tuluyan. Ang tubig, bigas, mga tulya at mga gulay ay tumapon sa gas stove.Namatay ang apoy, ngunit ang shirt, suit pants at ang mamahaling leather shoes ni Juancho ay namantsahan na rin ng tubig na may halong bagoong at mantika.Ang ibang mga sahog na tulya at ibang mga gulay ay gumulong sa counter at ang iba'y gumulong pagbagsak sa sahig, na siyang gumawa ng malakas na ingay sa buong paligid.Si Camila naman na hawak-hawak pa rin ang kaldero ay hinaplos ang batok at umatras, mayroong pinaghalo-halong inosente, kaba at takot na nakabakas sa kaniyang magandang mukha. Subalit sa mga sandaling iyon ay gustong-gusto na siyang lapitan ni Juancho pa
Pakiramdam ni Camila, hindi na siya kailangan.Samantala, lumawak ang ngiti ni Lola Celestina dahil sa nakikita niyang maayos na pagsasama ng dalawang mas batang magkasintahan. Sobrang nasisiyahan siya na makita ang apo na hindi pinahihirapan ng kaniyang asawa. Nakaramdam siya ng ginhawa."Sobrang busy ninyong dalawa. Tumatanda na rin kayong pareho. Kailan niyo ba balak na magkaroon ng anak?" biglang tanong ng matandang babae. Tiningnan niya pareho sina Juancho at Camila habang sila'y kumakain.Bahagyang natigilan si Camila. Alam niya kasi na hindi gusto ni Juancho na pini-pressure siya ng mga matatanda patungkol sa pagkakaroon nila ng anak at nag-aalala siya na baka ma-misunderstand nito ang sinabi ng kaniyang lola kaya't mabilis siyang tumugon sa matanda, "Pinag-iisipan ko pa po ang tungkol sa bagay na ito, Lola. Maaari pong hindi ganoon kaganda ang lagay ng kalusugan ko ngayon kaya hindi pa rin ako nabubuntis. Huwag po kayong mag-alala gagawin ko ang lahat ng makakaya ko."Walang s
"Sagutin mo," turan ni Juancho sa mababang boses.Bumuntonghininga siya pagkatapos magsalita. Ang kaniyang bawat paghinga ay medyo mabibigat, halatang iritado sa kung sinuman ang bigla-bigla na lang tumatawag sa oras na 'yon.Kaagad na kinuha ni Camila ang telepono na nasa ibabaw ng kaniyang tiyan at nang makita niyang pangalan ni Dominique ang nasa screen ay nag-alinlangan siya nang ilang sandali bago nagsalita, "Si Dominique ang tumatawag," malamig niyang sinambit.Mabilis na iminulat ni Juancho ang kaniyang mga mata at agad na kinuha mula sa kamay ni Camila ang telepono."Dom, bakit? May problema ba?" tanong niya pagkatapos pindutin ang answer button."Ang lakas ng ulan, Juancho. Kumukulog at kumikidlat pa. Sobrang natatakot ako..."Ang boses ni Dominique na humahagulgol sa iyak at tunog kaawa-awa ang bumungad mula sa kabilang linya.Sinulyapan ni Camila si Juancho."Wala ako sa hotel ngayon," sagot ni Juancho sa mababang boses. Kumpara kanina ay mukhang hindi na siya naiinip ngayo
Sa unang pagkakataon ay nagkumahog si Camila na tumakbo patungo sa kuwarto ni Juancho nang walang pakialam sa kahit anuman.Pagkarating niya sa kuwarto nito ay kaagad niyang binuksan ang pinto at pumasok. Ang kaniyang mga mata ay puno ng mga nagbabadyang luha.Nakuha niya agad ang atensyon ni Juancho, na kanina pa hindi natutuwa dahil sa problema tungkol kay Justin.Ngunit bago pa man makapagsalita si Camila ay malamig na siyang tinuya ni Juancho, "Sobrang natakot ka ba na paaalisin ko ang lalaking modelo mo, kaya't nagpunta ka rito at umiiyak sa'kin ngayon?""Si Lola Celestina, nahulog siya! Gusto ko lang humingi ng emergency leave para makauwi ako sa amin at makita ang kalagayan niya ngayon."Inignora ni Camila ang panunuya ng lalaki dahil ayaw na niyang makipagtalo pa. Ang tanging inaalala niya ngayon ay ang kondisyon ng kaniyang lola.Mabilis na naglaho ang sarkastikong ekspresyon sa mukha ni Juancho at kaagad siyang tumayo."Mauna ka na sa labas, susunod din ako," aniya sa seryos
"Magmula ba noong tinulungan ka niyang makakuha ng gamot na gusto mo hanggang sa ibibigay mo na sa akin ang gamot, nahiwalay na ba sa katawan mo ang cellphone mo?"Magsasalita pa lang sana si Kenneth nang maunahan siya ni Camila.Tahimik na nag-isip si Justin."Noong panahong sinusukatan ako ni Miss Helena, binigyan niya ako ng isang baso ng tubig. Pagkatapos kong inumin iyon, nakipagkuwentuhan siya sa akin hanggang sa makatulog ako nang ilang minuto..." biglang sinabi ni Justin pagkaraan ng ilang sandali.Pinasadahan ng dila ni Kenneth ang kaniyang labi bago nagsalita nang malalim. "Sino bang may alam kung ano talaga ang ginagawa mo sa loob ng kuwarto? Paniguradong hindi aaminin ng iyong designer na ginamit niya ang cellphone mo upang mag-send ng message para i-frame up ka pagkatapos mong mainom ang tubig na inalok niya."Huminto muna siya sandali sa pananalita bago muling nagtanong, "Pero ano nga bang benepisyo ang makukuha ni Helena sa pag-frame up sa'yo? Wala naman 'di ba?"Nag-ta
Tumango-tango si Leila."Tama ka, dapat nga siyang protektahan. Tutal mas better naman siya kaysa sa walang kwenta mong asawa, na saka lang magaling kapag nakikipag-sex sa'yo!" nababanas na turan niya.Muling uminit ang mga pisngi ni Camila dahil sa huling sinabi ng kaniyang kaibigan."Huwag na nga natin pag-usapan 'yan. Hindi pa naman ako sobrang inaantok kaya magbuburda na lang muna ako ng ilang kasuotan.""Sige, kung 'yan ang sabi mo," sagot ni Leila.Samantala, sa halip na bumalik si Kenneth sa sarili niyang kuwarto ay sa kuwarto siya ni Juancho nagtungo."Can't the problem be solved?" tanong ni Juancho sa malamig na tono habang umuupo siya sa harap ng mesa.Naglakad si Kenneth patungo sa harapan niya at padarag na ibinagsak ang mga kamay sa ibabaw ng mesa. Kadalasan ay hindi siya makikitang seryoso, ngunit sa unang pagkakataon ay naging seryoso siya."Katatapos lang namin mag-usap ng asawa mo at nakipagkasundo na ako sa kanya. Ayon kasi sa kanya, sa tingin niya'y wala namang inte
Umupo nang maayos si Justin sa sofa, na parang nagi-guilty."Mr. Fortaleza, nagtanong po ako sa team, kaso ang sabi nila naubos na raw 'yong uri ng gamot na nais kong ibigay kay Miss Villarazon. Nasubukan ko na kasi ang gamot na iyon noong nagka-injury ako sa paa at sobrang epektibo. Kaya nang nalaman ko po na wala rito sa loob ang gamot na iyon ay nagpabili na ako sa labas."Kinuha ni Leila ang gamot na sinasabi ni Justin na nasa ibabaw ng mesa at nag-search ng tungkol dito sa kaniyang telepono. Natuklasan niyang napaka mahal nito at mabibili lamang sa mga malalaking parmasya sa siyudad."Halika rito, Camila, subukan natin itong i-apply sa paa mo," sabi ni Leila habang nilalapag ang telepono sa mesa at tumingin kay Camila.Tinapunan muna ng tingin ni Camila si Justin bago siya dahan-dahang naglakad patungo sa sofa at umupo sa tabi ng lalaki."Justin, kung gusto mo pa talagang manatili sa programa na ito ay kailangan mong magsabi ng katotohanan, dahil kung hindi at lumabas sa imbestig