Kabanata 1: Wild Night (R+18)

"F*ck this life!"

Patuloy lang sa pagpatak ang mga luha sa mga mata ni Chrisia Dimaranan dahil sa bigat ng nararamdaman niya habang hawak niya ang bote ng beer at nakatayo sa dalampasigan. Dama niya ang malamig na hanging dumadampi sa kaniyang mga balat.

"Bakit kailangang kayo ang magdesisyon para sa sarili ko? This is my life and no one can control me. Magpapakasal ako kung kailan ko gusto at hindi dahil sinabi ninyo!" patuloy niya sa pagsigaw. Gusto niyang ilabas lahat ng sama ng loob niya. "Damn!"

Muli niyang ininom ang beer na hawak hanggang sa maubos iyon. "I won't marry that old man! Never!" Saka niya ibinato sa dagat ang boteng hawak niya. "Mas pipiliin ko pang mamatay kaysa makasal sa hindi ko naman mahal."

Dahil na rin sa tama ng alak at sa bugso ng damdamin niya, mabilis siyang naglakad patungo sa tubig. Yumakap sa kaniya ang matinding lamig pero wala siyang pakialam.

"M-Miss! Miss, what are you doing? Are you going to kill yourself?"

Hindi niya pinansin ang boses ng lalaking iyon. Nagpatuloy siya sa paglakad. "Please, don't try to stop me dahil mas mabuti nang mamatay kaysa—"

"No, it's better to live and fight than to kill yourself and lost."

Naramdaman niya ang paghatak sa kaniya ng lalaki palayo sa malalim na bahagi ng dagat.

"Sino ka ba? Did I ask you to save me? Gusto ko nang mamatay kaysa mabuhay sa mundong ayaw ko."

"Ganoon na lang 'yon? It's because you're in a world that is not what you wanted, susuko ka na? You can change your world into your ideal one. Miss, alam kong unfair ang mundo pero marami pa ring dahilan para mabuhay," sabi ng lalaki habang pilit siya nitong pinipigilan.

"Bakit ba, huh? Ano bang pakialam mo kung magpakamatay ako? Do I know you? You don't even know me. Hinayaan mo na lang sana ako."

"Miss, I'm sorry pero hindi ko kayang makasaksi ng nagpapakamatay sa harap ko. Kung gusto mo, doon ka sa kabilang bahagi ng dagat, madilim do'n so no one can see you there and save you." Binitawan siya nito at lumayo sa kaniya.

Hindi siya nakaimik dahil sa sinabi nito. Nakita niyang nakarating na ang lalaki sa buhanginan at umupo roon. Hindi agad siya gumalaw. Kapagkuway, nagpasiya siyang umahon na rin. Marahil tama ang binata.

"Akala ko ba'y magpapakamatay ka?"

"Gusto ko sana pero nagbago ang isip ko." Umupo siya sa tabi ng lalaki. Saka lang niya nakita ang mukha nito at hindi maikakaila ang taglay nitong kaguwapuhan at kisig ng katawan nito. "Ginising mo ako sa katotohanan." Bumuntonghininga siya. "Tama ka, may magagawa pa ako para hindi sundin ang gusto nila para sa akin."

Pinagsalikop nito ang mga kamay habang direktang nakatingin sa dalampasigan. Nasa bahagi gilid sila ng dagat at wala ng tao roon dahil halos hatinggabi na rin.

"So, are you ok now? Kalmado ka na ba?"

Tumango siya. "Thank you nga pala for saving me." Nahihiya man siyang sabihin iyon pero marahil deserve iyon ng binata.

Ngumiti ito. "Maybe it was my job tonight, to save you."

"And you did."

Saglit na katahimikan ang namayani. Nayakap ni Chrisia ang sarili nang umihip ang malamig na hangin. Mas naramdaman niya iyon dahil sa basa niyang damit.

"Nilalamig ka ba?" usisa ng lalaki.

"No, I'm fine. Gusto ko nga 'yong ganitong pakiramdam. Gusto kong yakapin ng lamig hanggang sa maging manhid." Tumingala siya sa kalangitan.

Napakamot sa noo ang binata. "Wait me here." Tumayo ito at naglakad palayo. Napakunot noo lang siya.

Ilang sandali pa'y dumating ito. "Here." Iniabot nito ang tuwalya sa kaniya. Umupo ito sa tabi niya at nilapag ang ilang bote ng beer. Inabot nito ang isa. "Pampainit."

Tiningnan muna niya iyon bago kinuha. "Salamat." Muli siyang tumingin sa kalangitan. "Bakit ka nga pala nandito?" Kapagkuway, usisa niya.

"Ako?" Mapait itong ngumiti. "I need to breathe that's why I'm here. Sa totoo lang, I supposed to be married right now pero...pero hindi nangyari. Nakakatuwa nga, eh, kasi kung kailan araw ng kasal namin, saka nagbago ang isip niya." Umiling ito. "Tell me, hindi ba't ako dapat ang magpakamatay at hindi ikaw?" Tinungga nito ang bote na hawak. Napangiwi ito.

"Y-you mean, ikakasal ka sana today? I'm sorry to hear that. Hindi sa pagiging marites, pero ano'ng nangyari?" nahihiya niyang tanong. Alangan pa siyang yumuko.

"Ano'ng nangyari? Hindi ko rin alam dahil ang akala ko, mahal niya ako pero hindi siya um-attend sa mismong kasal namin. Hindi ko alam ang dahilan pero one thing is for sure, she doesn't love me anymore. Nakakatuwa, 'di ba?" Tumawa pa ito. "Ikaw, bakit ka nandito?"

Uminom muna siya sa bote bago mapait na ngumiti. "Gusto kong tumakas, takasan ang buhay na gusto nila para sa akin. Gusto ng pamilya kong pakasalan ko ang isang Bilyonaryong lalaki na hindi ko naman mahal."

"Wow! You're lucky. It's a life changing chance for you."

Ngumisi siya. "Ako, lucky? No! I don't want to marry an old man. Wala akong pakialam sa yaman niya o sa kung ano'ng kaya niyang ibigay sa akin. Hindi pa ako desperada para ibenta ang sarili ko, ang pagmamahal ko."

Natawa ang binata.

"Bakit ka tumatawa? May Nakakatawa ba sa sinabi ko?" inis niyang tanong.

"Wala. I just want to laugh kaysa naman pareho tayong maging malungkot dito, 'di ba?" Sumeryoso din ito. "How lucky we've met here. Halos pareho tayo ng pinagdadaan. We deserve to be happy, to be loved and unfortunately, hindi natin nakuha iyon. Nakakatuwa, 'di ba, na pinagtagpo tayo?"

Napangiti siya. "Siguro nga, we both unlucky in life kaya siguro nandito tayo, to comfort each other." Inangat niya ang bote. "Cheers?"

"Cheers!"

Natawa siya habang iniinom ang alak. Hindi niya namalayan ang sariling ini-enjoy ang company ng binata. Tumatawa siya at nakakalimutan ang kaninang iniisip niya.

Nagpatuloy sila sa pag-inom ng alak habang tila ba kilala na nila ang isa't isa ng matagal. Madali lang naman kasing makagaanan ng loob ang gwapong binata.

"Kapag ba bumalik ang fiance mo at gustong ituloy ang kasal, pakakasalan mo?" kapagkuway seryoso niyang tanong.

Saglit na natahimik ang binata at seryoso siyang tiningnan, saka umiwas ng tingin. "Dapat pa ba?" simpleng sagot nito.

"Eh, 'di ba, mahal mo pa rin siya?" Bahagya na niyang nararamdaman ang pagkahilo dulot ng alak.

"Sa tingin mo babalik pa siya?"

Siya naman ang natigilan. Kumibit-balikat na lang siya.

"Mahal ko siya, oo pero hindi na sapat ang pagbalik niya para sa aming dalawa." Bumuntonghininga ito. "Ikaw, have you already think what you're going to do after this night?" balik nito na bakas na rin ang tama ng alak.

Nag-isip siya, saka umiling. Akmang kukuha siya nang beer, saktong pagkuha rin ng binata kaya nagdikit ang kanilang mga kamay. Sa hindi malamang dahilan, nakaramdam siya ng kakaibang pakiramdam. Animo'y nagbigay iyon sa kaniya ng pagkailang. Nagkatinginan pa sila at halos ayaw nang maghiwalay ng kanilang mga mata.

Kapagkuway, naramdaman niya ang paghawak nito sa kamay niya. Hindi niya alam pero wala siyang makapang pagtutol. Ang init na dulot ng alak ay tila sumidhi sa hindi niya alam na dahilan. Bakit ganoon na lang ang epekto ng pagdikit ng kanilang mga balat?

"Help me to get over her," pabulong na sambit ng lalaki, bakas ang labis na sakit sa mga mata nito.

Wala siyang makapang salita. Kumurap siya at ang gwapo nitong mukha ang nanatili sa paningin niya. Makakapal ang kilay nito at may mahahabang pilik mata.

Tumaas ang hawak nito sa braso niya hanggang sa balikat. Dahan-dahang lumapit sa kaniya ang binata at marahil dahil na rin sa tama ng alak kaya hinayaan niya ito. Naramdaman na lang niya ang malambot nitong mga labi sa kaniya.

Pumikit siya. Napakapit siya sa braso nito. Hindi niya alam ang nararamdaman pero biglang uminit ang kaniyang katawan na tila sabik sa yakap at halik.

Gumalaw ang mga labi nito. Hinawakan ng binata ang batok niya at mas diniin iyon. Masuyo at puno ng ingat ang bawat hagod ng mga labi nito.

Nawala na rin sa katinuan ang utak niya at tuluyan siyang nadala ng kakaibang pakiramdam na iyon. Siguro dahil na rin sa magulo niyang buhay kaya hinayaan na lang niya kung saan patungo ang gabing iyon.

Kusang gumalaw ang labi niya para gantihan ang bawat hagod ng binata sa kaniya. Kumapit siya ng mahigpit sa balikat nito. Ang masuyo at puno ng ingat na halik, mas lumalim iyon. Kasunod ng hampas ng alon ang tunog ng bawat halik nito na tila ba isang bampirang sum!s****p ng dugo.

"Uh-uh!" mahinang ungol ng binata. Ang kamay nito'y nagsimulang maglakbay at hindi na niya iyon alintana. Wala na rin siyang pakialam kung nasaan man silang lugar.

Ang basa niyang damit ay nagbigay ng daan para madaling makapa ng binata ang parte ng kaniyang katawan. Pinasok nito ang mga palad sa hita niya. Bahagya pa siyang napaigtad dahil sa kiliti.

Mariin siyang napapikit nang makapa nito ang pagkababa3 niya na hindi niya alam kung bakit namamasa iyon.

"F*ck! You're wet," sabi nito at ngumiti.

Nahiya siya pero bago pa man siya makapag-react, hinalikan na naman siya nito habang banayad nitong hinihimas ang bagay na nasa pagitan ng kaniyang mga hita na nagbibigay ng kakaibang ligaya at kiliti sa kaniya. Napapaigtad pa siya sa tuwing nadadampian nito ang gitnang iyon.

Mayamaya pa'y mabilis na hinubad ng binata ang saplot nitong damit at sinunod nito ang kaniya at nalantad ang hubad niyang dibdib. Wala siyang hiyang naramdaman dahil nilamon na siya ng init ng gabi.

Muli na naman siyang pinaghahalikan ng lalaki at dahan-dahan siyang hiniga sa tuwalyang dala nito kanina. Wala na siyang pakialam kung sino ang lalaking iyon o dahil baka sa impluwensiya ng alak at sa kaniyang iniisip.

"We deserve to be happy tonight," bulong nito na nagpataas pa lalo sa kaniyang mga balahibo. Ngumiti lang siya dahil tila ba sabik ito sa mga labi niya. "I like your lips, Miss. So smooth."

Ang mga kamay nito'y agad naglakbay sa kaniyang dibdib at agad iyong hinimas na animo'y nagmamasa. Panadero ba ang binata at tila napakahusay nito roon dahil sa bawat hagod ng kamay nito, napapaigtad siya dahil sa kiliti at kakaibang sensasyong hatid niyon.

Mas lalo siyang nag-init nang maramdaman niya ang pagkalalaki nito na dumadampi sa kaniyang hita. Animo'y isang matigas na bagay iyon na nakatago sa suot nitong short.

"Sino ka ba? Bakit kaya mong iparamdam sa akin ang ganitong ligaya?" kapagkuway tanong niya.

"Because you deserve to be happy."

"Who are you?"

"You'll know me later." Saka hinalikan na naman siya nito kasunod ng pagbaba ng kamay nito sa pagkababae niya. Hinimas-himas nito iyon kahit may suot pa siyang underwear. Pakiramdam niya'y lalong namamasa ang parte iyon.

"F*ck!" Mabilis na naghubad ng short ang lalaki. Pumilantik ang matigas nitong pagkalalaki at napalunok siya ng makita iyon. Hinawakan nito ang sariling pagkalalak! at marahan iyong hinimas saka binalingan nito ang kaniyang mga hita.

Inalis ng lalaki ang underwear na suot niya. Ngumisi ito, saka tumingin sa kaniya. Hinalikan siya nito pababa sa kaniyang leeg at huminto iyon sa dalawang bukol sa dibdib niya. Hinalikan niya ang dalawang iyon at saka tila sanggol na s******p ang ut*ng niyon. Napaigtad siya at nakagat ang pang-ibabang labi.

"Uh-urg!" ungol niya.

"Uh-argh!"

Napahigpit ang pagkakahawak niya sa buhok ng binata nang bumaba pa sa pusod niya ang mga labi nito hanggang sa dumeretso iyon sa noo ng kaniyang pagkababa3. Walang pasubali nitong nilantakan ang namamasang bahagi iyon.

"Arg-Uh!" ungol niya. Pakiramdam niya'y may sasabog sa loob niya dahil sa ginagawa nito. Hindi niya alam kung saan babaling dahil sa matinding ligaya at sensasyong pinararamdam nito. Ni hindi na nila alintana kung nasaan sila.

Umigtad siya nang maramdaman niya ang matigas na dila ng lalaki na pinapasok sa bukana ng kaniyang pagkababa3. Mababaliw siya sa pinararamdam nitong ligaya na noon lang niya nagawang maramdaman.

"Ugh-ugh!" patuloy niya sa pag-ungol habang pinagsasawaang lasapin ng lalaki ang kaniyang pagkababa3.

Nang magsawa ito roon, hinalikan na naman nito ang dalawang bundok sa kaniyang dibdib at muli siyang hinalikan sa labi habang ramdam niyang tinututok nito ang matigas na bagay na iyon sa kaniyang bukana. Dahan-dahan ang ginagawa nitong pagpasok.

Nakagat niya ang pang-ibabang labi nang maramdaman niya ang pagpasok ng ulo nito sa kaniya. Nakaramdam siya ng bahagyang kirot. Ilang sandali pa'y pinasok na nito ang pag-aar! nito. Napangiwi siya sa matinding hapdi na animo'y may napunit doon.

Hindi muna ito gumalaw sa ibabaw niya. Hinalikan siya nito saka, dahan-dahang umulos.

"Damn!" paimpit niyang mura. "Ugh!"

"I'm sorry," sambit nito at huminto.

"No, just continue what you're doing," pigil niya at hinalikan ito.

Sinunod nito ang kaniyang sinabi. Muli itong gumalaw. Ang kirot na naramdaman niya au utay-utay napalitan ng kakaibang ligaya at sarap. Bumilis pa ang bawat pag-ulos nito sa kaniya. Tila ba sa bawat pagpasok ng bagay na iyon sa kaniya, nakikiliti siya na parang may sasabog sa loob niya.

"Ahhh-ahh!" ungol nilang dalawa na kapwa nilamon na ng init ng gabi at tawag ng kanilang mga laman.

"I-I'm coming!" at ilang ulos pa nga ang ginawa nito, kasunod ang pagputok ng likido sa kaniyang loob. Pakiramdam niya'y dinala siya ng binata sa isang paraiso, sa mundong gusto niya.

Kapwa sila naubusan ng lakas.

"I'm Errol."