"Hey, Alexus saan ka pupunta?" Agad-agaran na puna ni Demetri. Hinarangan ang daanan ni Alexus. Alexus bore his anguished eyes at them, nadedepina lalo ang pagkaka-abo ng mga mata nito lalo pa't walang kaemo-emosyon ang mukha nito. "Out of my way."Tumayo ang iba nang mapansin ang pagiiba ng aura ni Alexus. "You can't leave, Alexus." Sumabat si Z sa malagong na boses at seryosong paksa. "Tama si Z, hindi ka pwedeng umalis bro." Pagsasang-ayon rin ng iba. Ngayon ay para silang anak ni Alexus at sinasabihan ito na huwag umalis dahil ikakalungkot nila kapag aalis ito. Napabuntong hininga si Alexus, "What's with all the fuss? I have to find my dad!" Anggil ni Alexus sa pirming boses. Hindi kalakasan, ngunit sapat na para ma-aware ang iba sa takbo ng mood niya. "Hindi ka pwedeng magpadalos-dalos, King. Lalo pa ngayon na hawak mismo ni Benroe Edel Heart ang ama mo." Wika ni Leon at lumapit kay Alexus. May kinuha si Leon sa sariling bulsa at ibinigay ito kay Alexus. Napapatulala naman si
"Gago 'to, wala ba silang balak na pakainin tayo?" Bulalas ni Ace nang mag alas sais na ng gabi pero hindi pa rin sila dinalhan ng pang-tanghalian. Samantalang si Mia ay tahimik lang na nakaupo sa couch, tila may malalim na iniisip. Si Ace kasi ay tipong tao na hindu kaagad mapakali lalo pa't may kasama itong kagaya ni Mia na nagdadalang-tao. "Lintik, papatayin ba nila tayo sa gutom?" Naigulo niya ang sariling buhok bago naupo sa kaharap na sofa ni Mia. He looked at her with worry, "This is deadly frustrating." Bulong niya at napapahilamos sa mukha pagkatapos. "Hayaan mo na, Ace. Nasa kanila kung papakainin nila tayo." Sa sinabi ni Mia at kaagad na napapatayo si Ace at iritadong nag martsa patungo sa pintuan. "Hey, give us food you fvcking morons!" At pinagsusuntok nito ang pintuan. "Ang lakas niyo mangidnap pero hindi naman pala kayo nagpapakain! Lintik na sindikato kayo!" Tiyaka pinagsisipa ang pintuan. Gustong matawa ni Mia dahil sa inakto ni Ace, pigil niya ang ngiti pero sa
Napamulat si Denise nang makaramdam siya ng matinding sakit na tumama sa kaniyang sikmura, sabay ubo at suka ng dugo. "Arckk! Ugh!" She grunted as the pain scratched her insides. Hindi iyon natapos agad dahil sunod-sunod na umatake ang sakit sa kaniyang tiyan. Para siyang sinuntok ng paulit-ulit. Pakiramdam niya ay pati laman-loob niya ay maisusuka na niya. "Mabuti naman at gising ka na, impostora." Wika ng isang boses na kumakailan lang niya narinig. It was mocking her as if she's that most disgusted woman in humanity. Nakaupo siya sa isang silya, nakagapos ang mga kamay sa likuran habang ang mga paa ay nakagapos rin sa paanan ng silya. May nag-iisang ilaw din na nakatunghay sa ibabaw niya, sa mismong gitna ng silid. "You sleep too well, you know?" At humalakhak ang lalake. Napamulat si Denise at kaagad na pinamimilugan ng mata dahil sa nagkakarera na kaba. "S-Sino kayo?!" To the person, her voice is very much annoying and it hurts to the ears. "What a loud girl..." "W-Who are
Lumipas ang isang linggo na para lang walang nangyari. Kinuha si Ian ng dating mafia king na si Ursula o mas kilala ni Alexus bilang si Benroe Edelheart. Kasama nitong tinangay ay si Denise, ang impostor ng kaniyang dating rented wife na si Mia. Maliban pa doon sa dalawa niyang problema hindi niya rin mahagilap ang kaniyang ama at ang hulma niya ay nasa kamay din ito ng matanda na inugatan ng napakahabang galit, lungkot at pagkawasak ng kanilang pamilya noon. Napabuntong hininga si Alexus pagkatapos ay napapahilig sa barandilya ng teresa sa kaniyang silid na noon lang ay silid nila ni Mia. Sa dami ng available rooms na mayroon siya sa bahay ay hindi niya piniling lumipat ng silid sapagkat gusto niya pa ring maramdaman ang malalim na pagkamiss at pagsisisi niya para sa pagiwan dito. Sobra siyang nagsisisi dahil sa kaniyang ginawa at walang oras na lilipas na hindi niya maaalala ang luhaang mukha ni Mia bago sila nagkahiwalay. Alexus felt so lost this time. Isang linggo na ang na
Mia's POV Ilang linggo na kaya ang lumipas simula no'ng makidnap kami ni Ace? Isang linggo? Dalawa? O baka isang buwan na? Hindi ko kasi alam dahil matagal-tagal ko na ring hindi nasisilayan ang araw. Tanging nasa loob lang kami ng isang silid, kinukulong. Hindi naman sa sinasaktan kami ng mga taong dumukot sa'min, kahit papaano ay may puso rin ang mga 'yun at pinapakain kami, tiyaka dinadalhan ng mga damit. "Tingin mo Ace, ilang linggo na tayong nandito?" Nakaupo ako ngayon sa dulo ng kama namin, samantalang nagtutupi naman si Ace ng mga nilabhan niyang mga damit namin. Napakabait ni Ace at maaasahan talaga. Hindi niya ako pinapapabayaan at inaalagaan ng mabuti. Blessed nga ako at may kasama ako dito na magtatanggol sa'kin. "I'm not sure, pero I think dalawang linggo?" Nilingon ko siya at nakita siyang napapakibit-balikat. Marahil ay hindi siya sigurado sa kaniyang isinagot. "Naiisip ko lang, kailan kaya tayo makakalabas dito?" Imposible ang tinatanong ko pero hindi pa rin ak
Mabilis na nakarating si Alexus sa nasabing lugar. Tumigil ang kaniyang sasakyan sa mismong tapat ng lumang mansyon. Masyadong madilim at ang tanging ilaw na nagbibigay vision sa kaniya ay ang liwanag mula sa malaking buwan. Isinara niya ang pintuan ng kotse niya matapos bumaba at nagmasid. Walang katao-tao at masama ang kutob niya sa kakaibang katahimikan na namumutawi. Hindi kaya niloloko lang siya ng matandang iyon? Binunot niya ang kaniyang baril sa likod ng bewang niya at mariin iyong hinawakan habang matiim na tsini-tsek ang mga gawi sa bawat hakbang niya palapit sa mansyon. Kahit madilim ay klarong-klaro pa rin sa paningin niya ang paligid, malakas din ang senses niya at lubos siyang nag-iingat sa kaniyang mga ikinikilos. Kailangan niyang sulosyunan ito ng mag-isa at bawiin si Ian kahit na anumang mangyari. Hindi na niya papayagan pang may mangyari ulit na may mawala dahil lang sa kaniya. Masyado na siyang nahihirapan dahil sa tindi ng guilt na meron siya. At ngayon, nawala
Nang araw na iyon, hindi nagawang maipagpatuloy ni Mia ang kaniyang ginagawa. Sa huli ay, si Ace ang tumapos. Maging sa hapagkainan ay wala siyang ganang kumain at wala asa kaniyang sarili. Napuno ang kaniyang isipan sa pag-aalala tungkol kay Alexus. Aware siya sa reputasyon ng asawa niya, or shall we say, mahal niya kahit wala ng sila. Iba ang pag-aalala na kaniyang nadarama dahil hindi iyon madaling maampat. Kahit binigay na ni Ace ang lahat ng assurarance sa kaniya ay hindi pa rin magawang mapatahan ang kaniyang puso at utak. Paano kung may nangyaring masama dito? She usually don't believe such beliefs, lalo na't may nabasag na baso, aksidenteng nakagat ang dila o 'yung biglaang pagkadaplis ng kutsilyo sa kaniyang katawan. Pero sa kaniyang naramdaman, she can say na may nangyari talaga. Ramdam niya iyon at hindi niya iyon basta mabalewala. Ang nasa isip niya lang ay si Alexus. Ang mga taong dumakip sa kanila ay may galit kay Alexus. Paano kung nasaktan ito ng mga ito dahil
Makalipas ang isang buwan ay nagkamalay rin si Alexus. It was a hard run for him na muntikan na niyang ikinamatay. And it was a long run for his flesh to recuperate and patch up his wound. Nagising naman si Ian matapos ang tatlong araw na pagpapahinga. Hindi din naging simple dito ang lahat dahil sa lala ng mga natamo nito no'ng mga panahon na nasa kamay ito ng mga kalaban nila. Pagkagising ni Alexus ay madaling araw na. Hindi naman siya nagiisa dahil nando'n ang mga kaibigan niya sa silid. Binabantayan siya. Magkatabi naman sila ng kama ni Ian na ngayon ay natutulog na. He roamed his eyes and visualized the dimmed room. Humugot siya ng isang malalim na hininga at makailang beses na kumurap. Feeling his body that is still sore due to numerous of pain. Napakagat labi siya sabay pikit ng mariin dahil doon. How long has it been since he fall into coma? Iyon ang kauna-unahang tanong niya sa sarili. Gusto man niyang bumangon agad ay hindi niya na muna tino-tolerate ang sarili dahil sa
MIATwo years has already passed by... Today, my twins will turn to two years old. Everyone is busy preparing for our mini celebration, which is exclusive only for us family relatives. My mom, and my dad are here with us. Bumyahe pa talaga sila mula Sicily para maka-attend. Actually, galing kami doon last month. But we decided to go home this month dahil nga birthday ng mga anak namin. Isa pa, I'm 7 months pregnant with our third baby. And we will be naming this cute baby girl, Czaria Mixus. As I am watching Catherine and Monique busy on the decorations, I'm caressing my bulky stomach. "How about this set-up, ate?" Tawag sa'kin ni Catherine. Kaka-baba lang niya sa maiksi na hagdan na kaniyang pinatungan para magsabit ng series balloons. She looks tired but her smile said she's not. "Maganda, Cath. Gusto ko ang naisip mong decoration." komplimento ko sa kaniya. Patakbo naman siyang lumapit sa'kin. "Talaga? Magaling ako?" Cath has changed so much. She was once a hard-headed wom
"E-Ethel? B-Bakit... P-Papaanong buhay ka?" Nangangatal na tanong ni Harron nang siya'y magkamalay. Nakaupo si Ethel sa isang magarang couch sa magarang silid ng kaniyang secret base. Nasa likod niya naman si Hermes, nakatayo at matiim na nakatingin sa nakakatanda niyang kapatid na si Harron. "It's been a long time, brother." Kalmado ngunit may kaakibat na disgusto sa boses ni Hermes. "Hermes," naging madilim ang mukha ni Harron nang makita ang kapatid. "You fvcking bastard!" Pagmura niya agad dito, nang sunod-sunod na pumasok sa kaniyang isipan ang mga bagay na inagaw nito na dapate sa kaniya. "You are the reason why I am miserable! You ruined everything I worked on. You despicable ugly sh't! Untie me!" Tumayo si Ethel at nilapitan si Harron. She graced the path like a queen. Which Harron should fear. Huminto siya sa harapan nito at malakas itong pinatawan ng mag kambal na sampal sa mukha. "You're fussing like a fvcking dog. Do you know that?" Diretsyahan niyang sabi dito, ang ba
SA kalagitnaan ng madaling araw, nagising si Mia nang siya'y makaramdam ng pagkasakit sa puson. Naiihi siya. Ayaw nga niya sanang bumangon, sapagkat gusto pa niyang matulog, lalo pa't pagod na pagod ang kaniyang katawan. Animo'y binugbog ng dos por dos, mula ulo hanggang paa. Nanlalagkit ang mga mata na siya'y napabangon, pero siya'y napadilat na lamang nang maramdaman ang isang matigas na bagay ang nakapirming nakapulupot sa kaniyang tiyan. Nagtaka pa siya nang makita kung kaninong braso ito, pero nang matagpuan ang may-ari ng brasong 'yun, ay napapangiti na lamang siya. She brought her hand up to his head and caressed his hair lightly. Brushing it with the use of her fingers. "Hmmm..." He moved when he felt her touch, eventually embracing her tightly. She noticed that she's already dressed and not naked, most especially, nasa kama na sila at mukhang binuhat siya nito papunta sa penthouse nito. Matapos kasi ng nangyari sa kanila, hindi niya pansin na nakatulog na pala siya. P
(Warning: Explicit Scenes Ahead)Mia pushed her head back as she could feel the tingling sensation of her husband's tongue down to her chin, jaw and her neck. Licking every single inch.She can't help closing her eyes while biting her lips together. Naramdaman niya rin 'yung kakaibang daloy ng kuryente sa buong sistema niya. Nanginig siya dahilw sa init na pinatamasa sa kaniya ng asawa."Love..." She moaned in a deep and breathless tone. "Ohh..."Alexus l'cked her neck accountable to his desire before nibbling her skin like a vampire that svcks out blood from humans. It left love marks which mostly surrounding her neck. "I missed doing this to you, love..." He said while he's busy svck'ng, l'cking and n'bbling up to his heart content. "Ahh!" Mia gasp in shock, when Alexus destroyed her tops nefariously. Impatience can be read in his face, as his eyes that screamed burning desire for her were too hot which can no longer accept rejection. The veins from his arm up to his neck are prot
Three months later... In these three months, it was filled with monotonous and joyous wedding preparations. Nag e-enjoy si Mia sa proseso. Alexus was also a good participant. He did not let his wife take care of it alone. From choosing the best wedding churches in the Philippines, to choosing a good reception area, food tasting, cake options and on the make of wedding invitations were decided by the two of them. Masaya, dahil nagpapalitan sila ng likes and opinions towards their dream wedding. And now, they are in a well-known wedding gown boutique of Michelle Cinco. "Huwag ka na kaya pumasok, Mister?" She has asked her husband countless times already. Alexus held her hand after opening the car's door of the passenger's seat for her. "I'm not changing my mind, wife. Kung may dapat mang mauna na makita kang nakasuot ng wedding gown, it should be me." Napangiwi si Mia, talagang ayaw talaga nitong magpa-awat. "Hindi ka ba nag-aalala?" He closed the door and frowned at his wife, "
"Talaga po bang plano lang ang lahat ng 'yon dati, Ma?" tila hindi pa rin makapaniwala na tanong ni Mia sa ina niya. Nangingiti namang sumagot si Miranda sa anak, "Yes, dear. Everything was just a plan. Why? Are you still doubting the appearance of your father here?" Napanguso si Mia, at medyo pinalubo pa niya ang kaniyang pisngi. Kapagkuwan ay marahan siyang napapatango, nahihiya niya ring nilingon ang kaniyang Tatang. "Masyado kasing nakakagulat ang nangyari ngayong araw, nabigla ako." Lumundag naman ang tawa ni Mario, "Hahaha! Naintindihan kita, Inday. Napaghinalaan mo nga akong patay na umahon sa hukay, worst is pinaghalaan mo pa akong impostor." Napahalakhak din si Miranda matapos kumain ng cake, "Hahaha! She must've been wary with people who used to be using her face, Oliver." Namilog naman ang mga mata ni Mia nang makarinig ng isang pamilyar at kakaibang pangalan. "Who is Oliver, Ma?" kahit na may hinala na siya at kasalukuyang nakatitig sa Tatang niya ay nagtanong pa rin
MIA Para akong nasamid sa aking kinatatayuan, hindi makagalaw at hindi rin magawang ikurap ang mga mata dahil sa nag-uunahang pagkakagulat na aking nararamdaman ngayon. Namalik-mata lang ba ako? Si Tatang Mario, nakikita ko ngayon? No no no, siguro nanaginip lang ako ng gising! Napaka-imposible namang bumangon sa hukay ang patay. "Inday," dinig kong pagtawag niya. Humigpit ang kapit ko sa anak ko, takot na baka hindi ko na lang mamamalayan na mabitawan ko siya pag nagkataon. Laglag ang aking panga nang para bang naging barina sa aking tenga ang simpleng pag tawag niya sa'kin. There's no way na si Tatang 'to. Hindi siya ganito ka pogi at desente. Oo, baka kamukha lang niya. Tapos siya 'yung taong gusto akong linlangin. Napalunok ako ng mariin, pagkatapos ay mabilis na nilingon at hinatak ang asawa ko papunta sa bahay namin. "Wife, sandali. Why are you in a hurry?" tanong ng asawa ko sa'kin. Hindi ko siya nilingon at dire-diretso lang sa bahay. "Aren't you going to say somethin
"Let's have a month of vacation in Cebu, wife." Mia's attention were held back due to surprising offer that her husband has said. Mabilis siyang napalingon dito at ang gulat sa kaniyang mukha ay nanatili as she asked him for confirmation. Hindi lang niya basta na-miss ang Cebu, kundi sobrang na-mimiss. After all, kahit bali-baliktarin ang mundo, she grew up there and it became her homeland when she was still a baby. Royalty man siya or someone noble, pero hindi pa rin mababago ng kahit na sino man ang pagiging cebuana niya. It doesn't matter kung wala sa dugo. Basta she's a cebuana. "Seryoso ka? Paano ang trabaho mo?" nakaramdam naman siya ng kaunting pagka-lungkot dahil hindi niya naman pwedeng baliwalain ang reputasyon at responsibildad ng kaniyang asawa. May trabaho kasi ito na dapat atupagin. Unlike dati, kasama pa nila ang mga magulang niya at kapag may lakad silang dalawa, meron ang mga ito para pumalit. Pero ngayon, hindi na nila basta-basta magagawa iyon dahil no'ng nakara
Mia was surprised and in dazed when she heard her husband greeting her a very unfamiliar greetings to her? Ano ba kasi ang okasyon at bakit biglang may anniversary? Kaya ba naganap ang ganitong sorpresang ganap dahil sa tinatawag na anniversary?Lumarawan sa kaniyang mukha kung gaano siya nagulat at nagtataka sa asawa niya. Napansin naman ni Alexus ang pagtataka ng kaniyang asawa, tiningnan lang din nito ang boquet na ibinibigay niya. And before his wife could ask, inunahan na niya ito by expressing the words he wants her to hear. "It's been a year since the day you stepped into my life and caused havoc both in my mind and heart. You were my hired wife and I met you with a dark purpose. All my life, I never undertstand how love feels, and if it's not because of you, I would never understand and experienced how wonderful it is to be in love with such a woman like you." Mia was touched to hear it from her husband, dahil hindi niya naman inaasahan na maaalala pa nito ang una nilang tag