Nang malaman ng Duke na nagawang magtagumpay ng kaniyang mga tao na iligtas ang kaniyang anak ay kaagad niyang iniwan ang trabaho, inimporma ang kaniyang asawa at pasensyoso na naghihintay sa airport. Walang katulad ang kasiyahan niya ngayon dahil sa wakas ay makikita niyanag muli ang kaniyang anak, matapos ng iilang buwan ng huli nilang pagkikita. "She's so beautiful in person..." namamanghang sambit ng kaniyang asawa na si Mirabela. "Yes, she is. And she's like you." natutuwang sagot ni Hermes sa asawa, at kagaya niya ay hindi din nito magawang ilayo ang mga mata mula sa anak na matagal na nilang inaasam na makasama."I'm not dreaming Hermes, right?" Hindi pa rin makapaniwala na nasa harapan na ang kaniyang anak. Matapos ang mahabang panahon na pagkakawalay, hindi niya ito inaasahan na darating. Nabalot ng kasiyahan ang kaniyang puso, ang lahat ng lungkot simula no'ng iniatas nila ang anak sa ibang tao sobrang napakasakit sa kaniya, bilang ina nito. ---Mia's POVNang marating ko
Princess Kassidy's POVI just arrived at the house and entered the western gate. As I heard mom and dad are expecting a guests that's why I went home as early as possible. I know that they haven't told me to be present because like they said, it's not something important. But I don't want to be rude, I'm a Princess and welcoming guests to our home is my duty as an heiress of the Guillbeaux's heritage. "Good noon, Princess." my personal maid here in the house greeted me. I nod at her before exiting the car. "Good morning! Is my parents' visitor arrived?" "Yes, Princess. They arrived twenty minutes ago." It's just so sad that I'm late, will I be able to make it if I go and greet them? Isn't it shameful for a princess to float late? "But they are still at the main door, I think they're discussing something important." "That's new. Why are they there, when they can talk things over lunch?" this is the first time that I heard about it. As I know, my parents cater their visitors inside
Mia's POVNagising ako at unang bumungad sa'kin ay ang natutulog na si Ace dito sa gilid ng kama. Hawak niya ang aking kanang kamay. Napatingin ako sa paligid at napansin na gabi na. Madilim na sa labas at mula dito sa aking puwesto ay makikita ko ang malayong buwan. Base sa nakakubit na dextrose sa aking kamay ay napag-alaman kong nasa hospital ako. Maingat akong bumangon, pero kahit anong ingat ko ay nagawa ko pa ring nagising si Ace. "Sorry, if nagising kita." pagpapaumanhin ko sa kaniya. Nagkusot siya ng kaniyang mga mata sabay iling, "It's fine. Kanina ka pa ba gising?" "Ngayon lang. Ilang oras ba akong tulog?" Tumayo siya sa kaniyang kinauupuan at nagtungo sa malapit na mesa. Nagsalin ng tubig sa mababasaging baso. "You were unconsious for six hours. About the babies, they're fine. It was good that we're able to rush you here in the hospital." bumalik siya at ibinigay sa'kin ang kinuha niyang tubig. "Uminom ka muna. You must be exhausted for hours that you were asleep." Ki
Monique's POV Kasalukuyan akong naghuhugas ng mga pinggan nang marinig kong bumukas-sara ang pintuan ng unit na nilalagian namin. Sa ganitong klase ng oras ay hindi na ako magtataka kung si Reden or si Race ang dumating dahil ganitong oras naman sila bumabalik mula sa kani-kanilang get-a-go. "Nakabalik na po pala kayo sir, ano po ang gusto niyong kainin para sa tanghalian? Ipaghahanda ko po kayo, total patapos na rin naman ako sa aking ginagawa." sabi ko nang walang lingonan habang binabanlawan ang mga kutsara. Pero natapos na lang ako sa pagbabanlaw ay wala man lang akong natanggap na sagot na ipinagkibit-balikat ko na lang. Dumiretso siguro si Sir sa silid niya. Kumuha ako ng baso at para sana punasan iyon bago ilagay sa lalagayan nang may biglang kumuha ng baso at pamunas sa mga kamay ko. "You've worked much already. That's enough." ang kaniyang malalim at seryoso na boses ay nanunuot sa aking tenga, habang ang kaniyang natural na pang-amoy ay hinihigop ng aking pang-amoy. Sa h
Pagkaalis mismo ni Denise ay saka lang naman nagsibalik ang mga kaibigan ni Alexus mula sa airport. Sinundo nila si Jeff, Reden, Race, at ang dalawa pang kaibigan nila na nakasama nila sa Abu Dhabi. Naglalakad na palabas si Denise at nakasuot na ng hoody nang papasok naman ang magkakaibigan. Napapalingon si Jeff kay Denise, pero dahil naka hoody ang dalaga ay hindi alintana ni Jeff ang kaniyang nakita. "Finally, nakarating din!" Pahiyaw na reklamo ni Adam at patalong umupo sa sofa ng sala ng pribadong silid ni Alexus. "Jetlags are the worst." Napapahilot ng kaniyang sentido si Raven at kagaya ni Adam ay diretso din itong tumungo sa couch at tumihaya. "I'll sleep first, saka na ako maki-intriga." tinabunan niya ng kaniyang face towel ang sariling mga mata at nakatulog agad. "Ang dalawang walanghiya, hindi man lang dumaan sa taong naka-confine at diretso practice sa pagkamatay." kuda ni Reden at naglakad papunta sa kama, kung nasaan si Alexus tahimik na nakaupo at naatutok lang sa is
"Shhh" Tila isang estatuwa si Tres na hawak ng isang babae. Nakasuot ito ng itim na maskara, malinis na nakatali ang mahaba at may pagka wavy nitong buhok. Ang kaniyang mga mata ay nagmistula namang glue na nakadikit lamang dito. Samantalang ang babae ay mainam na tiningnan ang kaniyang pinanggalingan, sinisigurado kung may mga nakasunod pa. "Sino ka?" binitawan siya ng babae at tinanong. Hindi kaagad naka-react si Tres dahil tila nawili siyang titigan ito. Mata pa lang ang nakikita, pero ang klase ng mata nito ay insik ngunit matalas. Mahaba ang pilik mata at hindi naman kakapalan ang brows nito. Bumaba ang kaniyang tingin sa nakatakip na ilong ng babae, at base sa hubog no'n ay hindi rin iyon matangos, hindi naman pango, subalit katamtaman lang. Matangkad naman ito, at hindi pandak. Kung ibabase niya sa tangkad niya, ang tangkad nito ay hanggang chin niya. "I'm asking, who are you?" naiinip na usal ng babae. Napakurap-kurap siya na parang natauhan. "A-Anong sabi mo?" ginawang
Habang abala sa kaniyang problema si Alexus, sa Sicily naman ay naabala si Mia ng kaniyang mga tunay na magulang. Sadyang hindi siya nito tinitigilan at araw-araw na inabala. No matter how sympathetic they are to her, hindi pa rin talaga nagbabago ang tingin niya sa mga ito. Napaka presko pa ng lahat sa kaniya and at every time na nakikita niya ito ay nagiinit ang kaniyang mga mata dito. Kung nitong mga nakaraan ay bumisita ito na may dalang mga goods para sa buntis ay ngayon naman ay kinukulit siyang mag shopping para sa mga kagamitan ng mga hindi pa naisilang niyang anak. "How about we go shopping for baby clothes?" suhestiyon ng ni Ma'am Mirabella. Malawak ang ngiti nito at kitang-kita ang kasiyahan nito. "That'll be great, tita. Mainam na maagang maghanda habang hindi pa masyadong malaki ang tiyan ni Mia." masiglang pag sang-ayon naman ni Ace. Minsan talaga ay iniisip niya kung kakampi ba niya o kaaway ito. Masyado kasi itong jolly sa mga parents niya. It's not like she claime
Martes sa Pilipinas, nadatnan ni Kent si Alexus na nagbibihis ng damit. Isinara niya ang pintuan na nakakunot ang noo. "Are you escaping?" lumapit siya kay Alexus at diretsyahang nagtanong. "I'm not, I demand to be discharged." kasuwal na sagot ni Alexus at maingat na isinuot ang puti nitong shirt. "Pinayagan ka ba?" Ang alam kasi ni Kent ay mag stay si Alexus sa hospital ng dalawang buwan bago ma discharged. "Hindi ka pa tuloyang magaling, anytime maaaring mabinat ang sugat mo." "My problems are far more important than my wounds, marami na akong sinasayang na panahon, I can't stay bedridden and wait for bad news." Hindi kasi ugali ni Alexus ang maghintay na walang ginagawa. Tingin niya naman ay kaya na niyang gumalaw-galaw, tiyaka ang ibang mga sugat niya ay magaling na, maliban na lang sa kaniyang dibdib na matagal kung maghilom. Tumagos kasi ang kahoy no'n, at ang sugat niya ay sagad rin sa kaniyang likuran. Bali dalawa ang kaniyang tahi, isa sa likod, isa naman sa harap. Maaari
MIATwo years has already passed by... Today, my twins will turn to two years old. Everyone is busy preparing for our mini celebration, which is exclusive only for us family relatives. My mom, and my dad are here with us. Bumyahe pa talaga sila mula Sicily para maka-attend. Actually, galing kami doon last month. But we decided to go home this month dahil nga birthday ng mga anak namin. Isa pa, I'm 7 months pregnant with our third baby. And we will be naming this cute baby girl, Czaria Mixus. As I am watching Catherine and Monique busy on the decorations, I'm caressing my bulky stomach. "How about this set-up, ate?" Tawag sa'kin ni Catherine. Kaka-baba lang niya sa maiksi na hagdan na kaniyang pinatungan para magsabit ng series balloons. She looks tired but her smile said she's not. "Maganda, Cath. Gusto ko ang naisip mong decoration." komplimento ko sa kaniya. Patakbo naman siyang lumapit sa'kin. "Talaga? Magaling ako?" Cath has changed so much. She was once a hard-headed wom
"E-Ethel? B-Bakit... P-Papaanong buhay ka?" Nangangatal na tanong ni Harron nang siya'y magkamalay. Nakaupo si Ethel sa isang magarang couch sa magarang silid ng kaniyang secret base. Nasa likod niya naman si Hermes, nakatayo at matiim na nakatingin sa nakakatanda niyang kapatid na si Harron. "It's been a long time, brother." Kalmado ngunit may kaakibat na disgusto sa boses ni Hermes. "Hermes," naging madilim ang mukha ni Harron nang makita ang kapatid. "You fvcking bastard!" Pagmura niya agad dito, nang sunod-sunod na pumasok sa kaniyang isipan ang mga bagay na inagaw nito na dapate sa kaniya. "You are the reason why I am miserable! You ruined everything I worked on. You despicable ugly sh't! Untie me!" Tumayo si Ethel at nilapitan si Harron. She graced the path like a queen. Which Harron should fear. Huminto siya sa harapan nito at malakas itong pinatawan ng mag kambal na sampal sa mukha. "You're fussing like a fvcking dog. Do you know that?" Diretsyahan niyang sabi dito, ang ba
SA kalagitnaan ng madaling araw, nagising si Mia nang siya'y makaramdam ng pagkasakit sa puson. Naiihi siya. Ayaw nga niya sanang bumangon, sapagkat gusto pa niyang matulog, lalo pa't pagod na pagod ang kaniyang katawan. Animo'y binugbog ng dos por dos, mula ulo hanggang paa. Nanlalagkit ang mga mata na siya'y napabangon, pero siya'y napadilat na lamang nang maramdaman ang isang matigas na bagay ang nakapirming nakapulupot sa kaniyang tiyan. Nagtaka pa siya nang makita kung kaninong braso ito, pero nang matagpuan ang may-ari ng brasong 'yun, ay napapangiti na lamang siya. She brought her hand up to his head and caressed his hair lightly. Brushing it with the use of her fingers. "Hmmm..." He moved when he felt her touch, eventually embracing her tightly. She noticed that she's already dressed and not naked, most especially, nasa kama na sila at mukhang binuhat siya nito papunta sa penthouse nito. Matapos kasi ng nangyari sa kanila, hindi niya pansin na nakatulog na pala siya. P
(Warning: Explicit Scenes Ahead)Mia pushed her head back as she could feel the tingling sensation of her husband's tongue down to her chin, jaw and her neck. Licking every single inch.She can't help closing her eyes while biting her lips together. Naramdaman niya rin 'yung kakaibang daloy ng kuryente sa buong sistema niya. Nanginig siya dahilw sa init na pinatamasa sa kaniya ng asawa."Love..." She moaned in a deep and breathless tone. "Ohh..."Alexus l'cked her neck accountable to his desire before nibbling her skin like a vampire that svcks out blood from humans. It left love marks which mostly surrounding her neck. "I missed doing this to you, love..." He said while he's busy svck'ng, l'cking and n'bbling up to his heart content. "Ahh!" Mia gasp in shock, when Alexus destroyed her tops nefariously. Impatience can be read in his face, as his eyes that screamed burning desire for her were too hot which can no longer accept rejection. The veins from his arm up to his neck are prot
Three months later... In these three months, it was filled with monotonous and joyous wedding preparations. Nag e-enjoy si Mia sa proseso. Alexus was also a good participant. He did not let his wife take care of it alone. From choosing the best wedding churches in the Philippines, to choosing a good reception area, food tasting, cake options and on the make of wedding invitations were decided by the two of them. Masaya, dahil nagpapalitan sila ng likes and opinions towards their dream wedding. And now, they are in a well-known wedding gown boutique of Michelle Cinco. "Huwag ka na kaya pumasok, Mister?" She has asked her husband countless times already. Alexus held her hand after opening the car's door of the passenger's seat for her. "I'm not changing my mind, wife. Kung may dapat mang mauna na makita kang nakasuot ng wedding gown, it should be me." Napangiwi si Mia, talagang ayaw talaga nitong magpa-awat. "Hindi ka ba nag-aalala?" He closed the door and frowned at his wife, "
"Talaga po bang plano lang ang lahat ng 'yon dati, Ma?" tila hindi pa rin makapaniwala na tanong ni Mia sa ina niya. Nangingiti namang sumagot si Miranda sa anak, "Yes, dear. Everything was just a plan. Why? Are you still doubting the appearance of your father here?" Napanguso si Mia, at medyo pinalubo pa niya ang kaniyang pisngi. Kapagkuwan ay marahan siyang napapatango, nahihiya niya ring nilingon ang kaniyang Tatang. "Masyado kasing nakakagulat ang nangyari ngayong araw, nabigla ako." Lumundag naman ang tawa ni Mario, "Hahaha! Naintindihan kita, Inday. Napaghinalaan mo nga akong patay na umahon sa hukay, worst is pinaghalaan mo pa akong impostor." Napahalakhak din si Miranda matapos kumain ng cake, "Hahaha! She must've been wary with people who used to be using her face, Oliver." Namilog naman ang mga mata ni Mia nang makarinig ng isang pamilyar at kakaibang pangalan. "Who is Oliver, Ma?" kahit na may hinala na siya at kasalukuyang nakatitig sa Tatang niya ay nagtanong pa rin
MIA Para akong nasamid sa aking kinatatayuan, hindi makagalaw at hindi rin magawang ikurap ang mga mata dahil sa nag-uunahang pagkakagulat na aking nararamdaman ngayon. Namalik-mata lang ba ako? Si Tatang Mario, nakikita ko ngayon? No no no, siguro nanaginip lang ako ng gising! Napaka-imposible namang bumangon sa hukay ang patay. "Inday," dinig kong pagtawag niya. Humigpit ang kapit ko sa anak ko, takot na baka hindi ko na lang mamamalayan na mabitawan ko siya pag nagkataon. Laglag ang aking panga nang para bang naging barina sa aking tenga ang simpleng pag tawag niya sa'kin. There's no way na si Tatang 'to. Hindi siya ganito ka pogi at desente. Oo, baka kamukha lang niya. Tapos siya 'yung taong gusto akong linlangin. Napalunok ako ng mariin, pagkatapos ay mabilis na nilingon at hinatak ang asawa ko papunta sa bahay namin. "Wife, sandali. Why are you in a hurry?" tanong ng asawa ko sa'kin. Hindi ko siya nilingon at dire-diretso lang sa bahay. "Aren't you going to say somethin
"Let's have a month of vacation in Cebu, wife." Mia's attention were held back due to surprising offer that her husband has said. Mabilis siyang napalingon dito at ang gulat sa kaniyang mukha ay nanatili as she asked him for confirmation. Hindi lang niya basta na-miss ang Cebu, kundi sobrang na-mimiss. After all, kahit bali-baliktarin ang mundo, she grew up there and it became her homeland when she was still a baby. Royalty man siya or someone noble, pero hindi pa rin mababago ng kahit na sino man ang pagiging cebuana niya. It doesn't matter kung wala sa dugo. Basta she's a cebuana. "Seryoso ka? Paano ang trabaho mo?" nakaramdam naman siya ng kaunting pagka-lungkot dahil hindi niya naman pwedeng baliwalain ang reputasyon at responsibildad ng kaniyang asawa. May trabaho kasi ito na dapat atupagin. Unlike dati, kasama pa nila ang mga magulang niya at kapag may lakad silang dalawa, meron ang mga ito para pumalit. Pero ngayon, hindi na nila basta-basta magagawa iyon dahil no'ng nakara
Mia was surprised and in dazed when she heard her husband greeting her a very unfamiliar greetings to her? Ano ba kasi ang okasyon at bakit biglang may anniversary? Kaya ba naganap ang ganitong sorpresang ganap dahil sa tinatawag na anniversary?Lumarawan sa kaniyang mukha kung gaano siya nagulat at nagtataka sa asawa niya. Napansin naman ni Alexus ang pagtataka ng kaniyang asawa, tiningnan lang din nito ang boquet na ibinibigay niya. And before his wife could ask, inunahan na niya ito by expressing the words he wants her to hear. "It's been a year since the day you stepped into my life and caused havoc both in my mind and heart. You were my hired wife and I met you with a dark purpose. All my life, I never undertstand how love feels, and if it's not because of you, I would never understand and experienced how wonderful it is to be in love with such a woman like you." Mia was touched to hear it from her husband, dahil hindi niya naman inaasahan na maaalala pa nito ang una nilang tag