Umagang kay tang'na sa madaling araw, nagising si Ace sa pag vibrate ng cellphone niya. Napatalon pa siya sa kama niya dahil nadantayan niya ang cellphone niya na nasa ilalim lang ng tiyan niya. Nakadapa kasi siya. Humahangos na kinapa niya ito at tiningnan kung sinong demonyo ang nang-isturbo sa peaceful niyang pagpapahinga. "Lintik walang ganti, ang galunggong kong pinsan lang pala." Pagmura niya sabay kamot sa ulo niya. Akala niya kasi daga. Takot pa naman siya sa daga. [I can't be back and will be gone in a few weeks. This might sound insane, but I trust you with Mia. I'm jealous and mad at you, but for now, it's only you who I can trust with her. My black card is on its way. It'll arrive later at noon. Give it to her or you keep it for her,use it whenever she likes to eat something or she wants some things to purchase. Lastly, don't let her escape your vision. Keep an eye on her, danger is everywhere. We can't be at ease yet.] -C.A.MNaiiling na napapabuntong hininga nalang s
Pumasok sa loob ng baby store si Mia at wala sa sariling iginala ang paningin sa mga cute na gamit. Until her eyes caught those twining baby singlet na para sa babae at lalake na bata. Nilapitan niya iyon at inabot. She smiled as she was caressing the clothes. "Do you want that?" Tanong ni Ace na nasa likuran na niya pala. The uniformed beanie, apron, mittens, socks, shoes and overall also caught her attention. Isa-isa niya iyong iniabot. Isa para sa lalake at gayo'n din sa babae. "Do you think I'm weird, Ace?" Malagong niyang tanong sa kasama. Kahit kasi siya ay napapansin ang mga pagbabago sa katawan niya. Lalo na ang paglaki ng su'so niya. Na para bang nagkakalaman na at medyo bumibigat. "You were picky in terms of food. You're also nauseous and usually puke when you smell something bad to your nose, in fact those foods you see aren't bad..." Tiningnan ni Ace ang mga kinuha ni Mia at, "Huwag ka sanang magalit, pero ilang araw na din kitang ino-obserbahan." Mataman niyang pag-am
Sooner, Czar was fallen to darkness. Nakadilat siya pero ang paligid niya ay madilim. Hindi na niya ramdam ang katawan niya. And he could justify that he's now standing in different body from a different dimension."Who are you now?" Dinig niya ang boses ni Hayes. Iginala niya ang paningin sa paligid, but he couldn't find his friend. For a few seconds, tiningnan niya ang sariling katawan at gayo'n nalang ang pagkakagulat niya nang makita ang sarili na nakalutang. He swallowed hard. "I'm Czar Alexis Belmonte." Sagot niya, sapagkat ang katawan rin niya ay bumalik sa pagka-bata. "What are the things that surrounds you now?" Sunod nitong tanong. Seryoso at matiim. "There's none. Except darkness." The unexplainable silence lingers his hearing, he's like wearing a headphone with noise cancellation. Maliban doon ay wala na siyang naririnig except sa pag tick-tock ng antique necklace clock ni Hayes. "The time that passed, don't let it pass. We want to review a memory of the past that has
“NO! Czar, no please! Have mercy! Please hurt me, not my son!” puno ng takot na pagsusumamo ni Alexzander habang sapilitan na dinarag si Czar palapit sa kaniya sa gitna.“Dad!” sinubokan na labanan ni Czar ang mga ito, pero wala lang ang lakas niya sa mga ito at pinaluhod siya katabi ng kaniyang ama. Wala na ang piring sa bibig at malaya siyang pumalahaw sa pag-iyak. Bumalik kay Alexus ang takot na kaniyang nadarama ng mga gabing iyon. Umiiyak siya habang nakakuyom ang mga kamao. Nakatuon ang mga mata sa mga alaalang minsan na niyang hiniling na kalimutan no'ng bata pa siya.“Son!” Tawag ni Alexzander kay Czar at sinubokan na kumuwala, lumagda ng marka ang metallic hand cuffs na sa palapulsohan ni Alexzander, kahit anong pilit niya na kumuwala ay hindi pa rin siya makawala. Sapagkat matigas ang bagay na pumiring sa mga galamay niya. Para sana depensahan ang anak, ay napapikit nalang siya ng mariin. Sumunod ang mga luhang dulot ng paghihinagpis dahil sa magkakasunod na latigo na luma
"It's been a week since we took off duty, Duke. Can't we go back just yet?" Jia was really worried about Mia. Nasa harap siya ng Duke at kasama niya si Rebel. Sila ang mga private bodyguard a.k.a watcher ni Mia simula nitong huling limang taon. Sila ang pumalit sa kani-kanilang mga magulang na nag-retero na. Hindi naman sila nabuburo sa trabaho nila. They are having fun watching the Princess with it's normal life in Cebu.She's amusing them, totally erasing the job title they went after. Na tila ba hindi sila bantay at kapitbahay lang nito. Isa pa, lumaki itong maligalig. May prinsipyo. Hindi man mayaman pero at least may dignidad at marunong magpapahalaga sa mga bagay-bagay. Kahit maliit pa 'yan. But, it's just so sad dahil lumaki itong malayo sa tunay nitong pamilya. That she has to experience the difficulties of poverty. Lastly, she was fooled on purpose. "I hereby request to get back on our duty, Duke. We don't feel right when we're far from the Princess. Danger was after her
"Congratulations, Mrs Monteiro. You are pregnant." Natutuwang inanunsyo ng Ob-gyne doctor na naka-destino sa hotel and resort ni Ace at Alexus. Sa sumunod na araw no'ng namasyal sila sa mall ay agad silang kumonsulta sa isang Ob-gyne para makumpirma ang kalagayan ni Mia. At ang kanilang mga kuton ay siyang hindi inaasahan ni Mia na magkakatotoo. Despite being hurt and confused, there lies the happiness beneath her heart. Kahapon ay nawo-worry siya ng husto at paulit-ulit na tinatanong ang sarili if kung sakali na buntis siya, kaya ba niya? Kasama na roon ang maraming alalahanin ng pagiging isang magulang. Pero ngayon na lumabas na ang resulta sa urine test niya, at ngayon ay pinapanood nila ang mumunting bola sa tiyan niya through ultrasound. "We can't identify it's gender yet because the baby hasn't been fully formed. You see, its still in the embryo stage. Three weeks old. But don't worry, after five months we can be able to identify it." Pagpaliwanag ng OB na ikinatango ni Ace
After a week of being a busy proprietor, finally nag reached out din ang ama niya kay Jeff. Sinadya niya talagang magpaka-busy para lang hindi maalala ang mga bagay na makapagpa-baliw sa kaniya. Ni hindi na nga siya halos natulog. Maybe two to three hours, or worse one hour lang ang nakukuha niyang pahinga sa isang araw. Hindi din siya umuuwi sa bahay niya at nag-kampo nalang sa penthouse niya sa BGC. Pero kahit anong iwas niya, nami-miss niya pa rin ang taong mahal niya pero iniwanan niya. Mahal pa nga ba ang tawag do'n? He was being resonable kung bakit walang pagdadalawang isip niya na ginawa 'yun. Unang-una, ayaw niya munang isipin ang bagay na kailangan niyang mamili, and that he wants to give space for himself para makapag-isip ng mabuti at magagawa ang mga bagay na dapat niya ring pagtuonan ng pansin. And that is the capital of taking back his childhood memories na siyang nagawa na niya. Pangalawa, he doesn't want to cause difficulty to her. Ayaw na niyang magtago and he
Namilog ang mga mata ni Alexzander kasabay yata ng pagyanig ng kaniyang pinapaniwalaang akala. Tila tumigil din saglit ang pagtibok ng puso niya, at humihigit ang pag-hinga ng kusa. "Y-You're... W-What?" Nauutal at hindi makapaniwala si Alexzander. Alexus glared his dad, intently. "P-Papaanong... Y-You're just kidding me, right?" Bakas ang pagkakabagabag ng ama at mi-minsan ay umiiling. Napabuntong hininga si Alexus, "I'm not bluffing you here, dad. It's true. Kumakailan ko lang naalala ang nakaraan." Pag-amin niya. Ang mga mata ay nakatuon pa rin dito. "Ni hindi ko alam kung nasaan si Mama ngayon. This is why, nilapitan kita." Alexzander chuckled, but they both know that he was just faking it. Doesn't want to believe it. "T-That's impossible! How can possible it be?!" Nangangatal ang dila, nanginginig ang lalamunan habang ang puso ay hinaharumintado. Tumiim ang mukha ni Alexus at nanguyom ang mga kamay. As everything that he felt back then, came back like horror. Haunting his wh