How difficult is to trust in God’ Timing and Blessing? Sometimes we want certain things and want it right now. But everything is awarded at the right time by God. Have patience, faith, and trust in God’s Actions! He has a plan for you and you will get it at the perfect time!
Alas tres na ng madaling araw, tulog na si Cristel sa sofa habang tahimik na pinagmamasdan ni Lorie ang kulubot na muka ni Aling Cristina. Hindi niya maiwasang maluha sa tuwing naiisip niya ang pag mga pagkukulang niya sa tagapag- alaga. Itinuring siya nitong tunay na anak, at ito na rin ang naging pangalawa niyang ina. Si Aling Cristina na ang nagpalaki, pagbigay payo at nagpamulat sakaniya kung gaano kalupit ang mundo para sa mga taong mahihina. Si Cristina din ang gumabay sakaniya noong natututo pa lamang siya lumakad hanggang sa tahakin niya ang landas ng buhay may asawa.
Ang tagapag-alaga na ang kasangga niya sa lahat ng bagay at nagiging unan niya sa oras ng ka
𝙸 𝚜𝚝𝚊𝚛𝚝𝚎𝚍 𝚠𝚛𝚒𝚝𝚒𝚗𝚐 𝚝𝚑𝚒𝚜 𝚌𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚛 𝚊𝚝 2:35 𝙰𝚖 𝚝𝚑𝚒𝚜 𝚍𝚊𝚢 (𝙽𝚘𝚟𝚎𝚖𝚋𝚎𝚛 15, 2021), 𝚊𝚗𝚍 𝚒𝚝'𝚜 𝚊𝚕𝚛𝚎𝚊𝚍𝚢 𝚏𝚒𝚗𝚒𝚜𝚑𝚎𝚍 𝚊𝚝 ,5:13 𝙰𝚖. 𝙶𝚘𝚍 𝚒𝚜 𝚙𝚘𝚠𝚎𝚛𝚏𝚞𝚕 𝚊𝚗𝚍 𝚑𝚎 𝚐𝚊𝚟𝚎 𝚖𝚎 𝚜𝚘 𝚖𝚞𝚌𝚑 𝚒𝚍𝚎𝚊 𝚊𝚗𝚍 𝚕𝚘𝚝𝚜 𝚘𝚏 𝚒𝚖𝚊𝚐𝚒𝚗𝚊𝚝𝚒𝚘𝚗 𝚝𝚘 𝚏𝚒𝚗𝚒𝚜𝚑 𝚝𝚑𝚒𝚜 𝚜𝚝𝚘𝚛𝚢. ❤️ 𝙳𝚘𝚗'𝚝 𝚏𝚘𝚛𝚐𝚎𝚝 𝚝𝚘 𝚕𝚎𝚊𝚟𝚎 𝚊 𝚛𝚎𝚟𝚒𝚎𝚠 𝚊𝚗𝚍 𝚟𝚘𝚝𝚎. 𝚃𝚑𝚊𝚗𝚔 𝚢𝚘𝚞 𝚜𝚘 𝚖𝚞𝚌𝚑 𝚏𝚘𝚛 𝚢𝚘𝚞𝚛 𝚞𝚗𝚍𝚢𝚒𝚗𝚐 𝚜𝚞𝚙𝚙𝚘𝚛𝚝. 𝙼𝚊𝚢 𝚝𝚑𝚎 𝙶𝚘𝚍 𝚋𝚕𝚎𝚜𝚜 𝚞𝚜 𝚊𝚕𝚕. ❤️ 𝙻𝚊𝚜𝚝 𝚌𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚛 𝚗𝚊 𝚊𝚗𝚐 𝚔𝚊𝚜𝚞𝚗𝚘𝚍. 𝙼𝚊𝚕𝚊𝚙𝚒𝚝 𝚗𝚊 𝚝𝚊𝚢𝚘𝚗𝚐 𝚖𝚊𝚐𝚙𝚊𝚊𝚕𝚊𝚖 𝚔𝚊𝚢 𝙻𝚊𝚗𝚍𝚎𝚛 𝚊𝚝 𝙻𝚘𝚛𝚒𝚎😭🤧
Unfortunately, love does not always provide you with the happy ending you desire.You might be deeply in love with someone and still know in your heart that they will never offer you the kind of attention and effort that you deserve. Knowing that you were merely supposed to make the other person better for the next person is one of the most difficult things to accept in life. It doesn't imply there was something wrong with you; it just means they lacked the tools to assist you to continue the healthy and happy relationship you desired. You may have had every intention of staying with this person for the rest of your life, you may even have plans with them, and you may have believed you'd discovered the love of your life, but you must understand that sometimes that is the only reason you cross paths with some individuals. Yes, you and that person we're meant to be together, but you weren't meant to stay together because they were simp
Maagang gumising si Lorie upang maghanda ng almusal. Soot ang isang manipis na pantulog, at kulay pink na apron. Hotdog, ham and bacon ang kaniyang niluto, syempre hindi mawawala ang pancake na may chocolate syrup sa ibabaw. Kape ang paboritong inumin ng asawa sa umaga, habang gatas naman ang sakaniya. Lorie was the happiest woman when she married Lander. At sa mga araw, buwan at taong nagdaan, masasabi niyang wala siyang pinagsisihan na binigyan niya ito ng pangalawang pagkakataon at pinakasalan niya ito. Lander is caring, loving and thoughtful. Palagi siya nitong iniisip bago ito magdesisyon sa isang bagay at palaging kinukuha nito ang pagsangayon niya kapag may gagawin ito. But was he said before was true, he isn't perfect. They have a happy marriage life but its not always rainbows and happiness. Nag-aaway sila minsan sa mga bagay na hindi nila maintindihan parehas, lalo na kapag nagseselos ito sa mga kliyente niyang mayama
Paano mo ba malalaman ang tunay na halaga ng buhay? Kapag ba nasa bingit ka na ng kamatayan o ’pag naranasan mo na ba ang sinasabi nilang pangalawang buhay? Eh, paano naman ang sinasabi nilang pagmamahal? Sabi nila, may iba’t ibang klase ng pagmamahal sa mundo. May pagmamahal para sa pamilya, may pagmamahal na para sa kaibigan, may pagmamahal na para sa karelasyon, may pagmamahal para sa sarili, at ang pinakamahalaga ay ang pagmamahal para sa Diyos. Pero paano nga ba masasabi na nagmamahal ang isang tao? Kapag ba ito’y masaya? Kapag nasasaktan? Kapag nagsasakripisyo? O kapag handang ibigay ang lahat para sa taong mahal kahit hindi nito kayang suklian ang pagmamahal na binibigay mo? May pagmamahal na masaya. May pagmamahal namang malungkot. May pagmamahal na nagsasakripisyo, at may pagmamahal na ipinipilit lamang. Masasabi kong karamihan diyan ay naranasan ko na. Living my life is like living
It was 2004 when it’s all started. Maaga akong gumising upang maghanda sa unang araw ko bilang isang college student. Excited din akong makita ulit sina Mira, Cassey, at Mark na s’yang mga kaibigan ko. We knew each other since highschool, school mate ko sina Mira and Mark who were in higher grade level and Cassey was my classmate back then. Mira and Mark are twins pero ang layo ng mukha nila sa isa’t isa dahil praternal twins sila. I packed my things before I go downstairs. Dad is there, as usual reading a newspaper while sipping on his cup of coffee. Nang makaupo ako sa tabi niya ay saka niya lang binaba ang binabasa niya. “Good morning, my princess, how’s your sleep? Are you excited for college?” sunod-sunod na tanong sa akin ni Daddy. Dad is such a good man. He is caring husband, a diligent son to his father, and above all, a loving father. That’s why I swear to myself that I will marry
It’s so hard to forget the pain, but it's even harder to forget the days when sweetness was still around us. But, we can’t be better if everyday is filled with happiness. We learn so little from peace. The worst part of holding the memories is not the pain. It’s the loneliness we can get from keeping ourselves remembering them. There are wounds inside us that will never heal or can be healed but it takes time. I heaved a deep sigh and diverted my thoughts from those memories that are still haunting me until now. Months had passed by, my performance in school was going smooth. Everything is under controlled— nothing to worry about, and nothing to be scared of. I already built a friendly relationship to Feli and Cristoff. Maliban sa kanilang dalawa, wala na akong ini-entertain na iba sa music club. I don’t know, maybe they don’t like me or we didn’t have the same vibes. Lalo na si Rylander—ang President namin. Masiyado siyang seryoso sa bu
Ang bilis ng panahon. Tatlong taon na pala ang nakalipas. Graduation is coming. Sa mga nakalipas na taon ay masasabi kong iba’t ibang pagsubok ang pinagdaanan ko. Marami ring nangyari na hindi ko inaasahan. Katulad na lang ng pagkakaroon ng boyfriend ni Cassey. Si Feli at Cristoff naman ay nagka-aminan na rin ang feelings kaya ayon nasa dating status na sila. Si Mira naman ay naging isang ganap ng nurse. At si Mark naman ay Engineer na. H Habang ako? Ito nakukuntento na lang sa panonood sa mga kaibigan ko na maging masaya. Kung tinatanong niyo kung kamusta kami ni Lander. Ang sagot diyan ay wala. Dahil nang matapos ang ang commemoration ng 10th death year anniversary ng mga estudyanteng namatay sa sunog sa University, naglaho na lamang si Lander na parang bula. Let’s go back 3 years ago. Naging matagumpay at maayos ang performance namin kay
Araw ng linggo, oras ng siyesta. Abala lahat ng mga katulong sa bahay dahil ngayong araw magaganap ang ika’tlong anibersaryo namin ni Lander. Sa loob ng tatlong taon ay masasabi kong hindi maganda ang pagsasama namin. Dahil ang mga binitawang salita ni Lander saakin noon ay pinanghahawakan niya parin hanggang ngayon. Pero katulad ng sabi ko, wala akonh balak na sumuko. Magkatulong na sinabit ng dalawang kasambahay ang puting kurtina na may burdang bulaklak.Ang sahig ang paulit-ulit na pinakintab, ang mga nakasabit na paintaings ay paulit ulit ding pinunasan hanggang sa ito’y luminis.Mga sariwang bulaklak ng rosas ay maingat na pinapatong sa mesa at sa gilid ng bintana. Halos mapa ngiti ako ng maamoy ko ang putahe na pinahanda ko. Ang paburitong ulam ni Lander— ang Caldereta.“Ma’am Lorie! Tingnan niyo po ang rosas na ito!” tawag ni Cristel saakin. Tumatakbo ito palapit saakin habang
“L-Lander” sabi ko ng makita ko ang asawa ko sa labas ng pintuan namin. Nanatili siyang tahimik saka diretchong pumasok sa loob. Kukunin ko sana ang gamit niya pero baka magalit na naman siya kapag hinawakan ko siya o ano mang gamit niya. “Kakauwi lang nila Mama at Papa, May tinabi akong pagkain para sayo. Kumain ka muna.”“Kumain nako” malamig na sabi niya. Natahimik nalang ako ng diretso siyang umakyat sa hagdan papunta sa kwarto niya. Ayaw niya talaga tumabi saakin kahit sa pagtulog.Mabilis akong kumilos at naglagay ng gatas sa baso. Kumatok pa muna ako bago pumasok, naghuhubad na siya ng kanyang coat ng maabutan ko. Inilapag ko sa side table ang baso ng gatas at tiningnan siya.“Hinahanap ka pala ni Papa kanina tinatanong niya kung kaylan ka darating dahil kakausapin ka niya. Ganon din si Mama, dadaan daw sila dito pag-uwi nila galing sa Canada” maingat kong kwento. &l
Maagang gumising si Lorie upang maghanda ng almusal. Soot ang isang manipis na pantulog, at kulay pink na apron. Hotdog, ham and bacon ang kaniyang niluto, syempre hindi mawawala ang pancake na may chocolate syrup sa ibabaw. Kape ang paboritong inumin ng asawa sa umaga, habang gatas naman ang sakaniya. Lorie was the happiest woman when she married Lander. At sa mga araw, buwan at taong nagdaan, masasabi niyang wala siyang pinagsisihan na binigyan niya ito ng pangalawang pagkakataon at pinakasalan niya ito. Lander is caring, loving and thoughtful. Palagi siya nitong iniisip bago ito magdesisyon sa isang bagay at palaging kinukuha nito ang pagsangayon niya kapag may gagawin ito. But was he said before was true, he isn't perfect. They have a happy marriage life but its not always rainbows and happiness. Nag-aaway sila minsan sa mga bagay na hindi nila maintindihan parehas, lalo na kapag nagseselos ito sa mga kliyente niyang mayama
Unfortunately, love does not always provide you with the happy ending you desire.You might be deeply in love with someone and still know in your heart that they will never offer you the kind of attention and effort that you deserve. Knowing that you were merely supposed to make the other person better for the next person is one of the most difficult things to accept in life. It doesn't imply there was something wrong with you; it just means they lacked the tools to assist you to continue the healthy and happy relationship you desired. You may have had every intention of staying with this person for the rest of your life, you may even have plans with them, and you may have believed you'd discovered the love of your life, but you must understand that sometimes that is the only reason you cross paths with some individuals. Yes, you and that person we're meant to be together, but you weren't meant to stay together because they were simp
How difficult is to trust in God’ Timing and Blessing? Sometimes we want certain things and want it right now. But everything is awarded at the right time by God. Have patience, faith, and trust in God’s Actions! He has a plan for you and you will get it at the perfect time! Alas tres na ng madaling araw, tulog na si Cristel sa sofa habang tahimik na pinagmamasdan ni Lorie ang kulubot na muka ni Aling Cristina. Hindi niya maiwasang maluha sa tuwing naiisip niya ang pag mga pagkukulang niya sa tagapag- alaga. Itinuring siya nitong tunay na anak, at ito na rin ang naging pangalawa niyang ina. Si Aling Cristina na ang nagpalaki, pagbigay payo at nagpamulat sakaniya kung gaano kalupit ang mundo para sa mga taong mahihina. Si Cristina din ang gumabay sakaniya noong natututo pa lamang siya lumakad hanggang sa tahakin niya ang landas ng buhay may asawa. Ang tagapag-alaga na ang kasangga niya sa lahat ng bagay at nagiging unan niya sa oras ng ka
The purpose of life is not to be happy. It is to be useful, to be honorable, to be compassionate, to have it make some difference that you have lived and lived well and death refers to the end of life, we all go through this sad occurrence, and it is unavoidable. We have to accept death, but for as long as you are alive, you should live your life to the fullest and make sure to enjoy it. Buong gabi na hindi nakatulog si Lorie, sa kadahilanang iniisip niya pa rin ang lahat ng nangyari. Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman. Ang bilis ng kabog ng dibdib niya, daig niya pa ang taong uminom ng dalawang tasa ng kape. Ang paghalik sakaniya ni Lander ay nararamdaman niya parin hanggang ngayon. Ang malambot nitong labi ay nararamdaman niya parin sa kaniyang labi hanggang ngayon. Ang paghawak nito sa kaniyang pisngi ay nagbibigay kilabot sa kaniyang buong sistema. Para bang kinuryente ang buong niyang katawan. "AHHHHHHH! KUM
The decisions we make have a significant impact on our lives. Make the proper decisions every day so we may live an authentic life that reflects who we want to be. Make decisions that are gutsy and bold. Making decisions is difficult, especially when the choice is between where you should be and where you want to be. Choices, Chances, and Changes are the three Cs of life. You must decide whether or not to take a chance, or your life will remain unchanged. Linggo na ang lumipas, naging maayos ang takbo ng buhay ni Lorie, sa wakas ay nakumbinsi na niya ang kaniyang sarili na muling buksan ang kaniyang puso at muling bigyan ng pagkakataon si Lander upang patunayan nito ang sarili. Wala namang sinayang na oras at panahon si Lander sa nagdaang mga araw. Nang gabing iyon ay naging maingay ang pag-uusap nila dahil sa pag-iyak ni Lorie. Madilim na gabi, malamig na simoy ng hangin. Kasabay ng pagsayaw ng mga sanga ng puno sa
The life cycle of a rose can be related back to our own lives. We go through phases of growth, pruning and rough winters that can leave us bare but in the end, we (like roses) will regrow and prosper again. MAAGANG gumising si Manang Cristine upang mag handa ng kanilang almusal, ganon na rin ang dadalin nilang pagkain—ngayong araw na kase magaganap ang plinano ni Lorie at Cristel na magiging bonding nilang tatlo. Sabay sabay silang nag salo-salo sa hapag. Wala namang mapaglagyan ang saya ni Cristel dahil sa wakas sa hinaba-haba ng taon ay muli niyang nakasama si Lorie sa hapag kainan maging sa mga galaan. Kung dati ay hanggang sa mall lang silang gumagala ngayon naman may balak silang pumunta sa Laguna upang mamasyal at magsaya sa Enchanted kingdom. Habang maiiwan naman si Marvy upang asikasuhin ang kumpanya. Ngayong bum
MALAYO pa lamang ay tanaw na ni Lorie ang isang malaking bahay kung saan nakatira ang tunay niyang magulang na si Marvy. Dalawang araw na ang lumipas, bago tuluyang makalabas ng hospital si Lorie. Habang naiwan naman ang pamilya ni Lander doon upang tapusin ang ilan pang mga test na isasagawa sa katawan ni Lander, dahil si Lander ang mas napuruhan sa nangyaring aksidente."May surpresa ako sa'yo." Wika ni Marvy. Napangiti naman si Lorie sa sinabi ng ama."Hindi na po ako makapag hintay." Sagot niya na may malalaking ngiti sa labi. Gusto niya agad malaman kung ano ang surpresang iyon."Naghihintay si Manang Cristina at Cristel sa bahay" sagot ng ama. Bahagya namang ngumiti si Lorie kahit na ang totoo ay hindi niya maalala ng itsura ng pangalang binanggit ng ama.Samantala, wala namang mapaglagyan ang halo-halong emosyong nararamdaman ni Cristina ng matanggap ang mensahe galing kay Marvy. Nung una ay h
KABANATA XIX: FLASHBACKS TULALA si Lorie na nakatingin sa pigura ng lalaking matagal na niyang gustong makita. Pagkamulat pa lang ng mata niya ay hindi na niya malaman kung ano ang nararamdaman. Iba't-ibang emosyon ang nararamdaman niya. Tuwa,lungkot,panghihinayang at kasabikan. Kahit na masama at panget ang mga ala-ala na bumalik sakanya,hindi niya masasabing lahat iyon ay panget. May mga suportado,mapagmahal at tunay siyang kaibigan at meron siyang Ama na mabait,naunawain at higit sa lahat ay maunawain. "D-Daddy" Unang banggit niya Hindi napigilan ni Marvy ang maging emosyonal habang nakatitig sa muka ng anak. Isa-isang tumulo ang luha sa kaniyang mga mata at saka maibilis na niyakap ang anak. Hindi maluwag,hindi rin mahigpit. Sakto lang upang maramdaman ni Lorie ang pagmamahal ng isang ama. Puno ng pananabik at kasiyahan ang puso ni Marvy. Binalewala niya ang mga katanungan sa isipan. Ang
ABALA ang lahat ng trabahador ng Esperro group of company, sa pamamalakad ni Lhinelle. Ngayong araw na kase ang ika-limang anibersaryo ng tagumpay nila sa industriya. Puno ng iba't-ibang kulay ng ilaw na nagpapadagdag sa ganda ng paligid. Ang mga upuan at lamesa at presentableng naka-ayo. Rosas ang ginamit na bulaklak na siyang nakalagay sa isang vase na nakapatong sa bawat gitna ng lamesa.Samantala,abala din sa pag-aayos si Lander— naghahanda sa pagpunta sa hotel kung saan gaganapin ang 5th year anniversary ng kumpanyan ng pamilya niya. Ganon rin si Marvy,masaya siya sa tagumpay na narating ng kaniyang kaibigan. Walang halong hinanakit o kahit na inggit. Dahil naniniwala siya darating din ang araw na magtatagumpay siya,kahit hindi kahit tayog at kasing bilis ng iba. Ang mabuting puso pa rin ang nagtatagumpay sa huli.May isang oras pa sa paghahanda. Lander is wearing a with polo and a black slacks and coat. Sim