JILLIAN
Maaga akong nagising kinabukasan o mas tamang sabihin na hindi talaga ako masyadong nakatulog. Pagising-gising ako lalo't ang gulo ng lalaking 'yon sa kabilang kwarto. Pakiramdam ko nga sa mahabang upuan natulog si Marco dahil rinig na rinig ko ang pagmumura niya mula sa kinahihigaan ko. Hindi ko alam kung sino ang kaaway niya or kung ano ang ikinagagalit niya. Nabubuang na ata."Stop doing that Marco, will you?" sabi ko habang nakayuko pa rin, nakatitig sa aking plato at patuloy na kumakain.Kasalukuyan kaming nasa harapan ng hapag, nag-aagahan. Kanina pa ako 'di mapakali sa aking kinauupuan dahil harap-harapan akong tinititigan ng bastos na Marco na 'to habang nakakalukong nginingisian. Nagpapalipat-lipat pa naman ang mapanuksong tingin din ni Inay sa aming dalawa. Pakiramdam ko tuloy pinagkakaisahan nila ako.Naabutan ko silang dalawa masayang nagtatawanan sa kusina kanina. Hindi ko alam kung anong nakakatawang pinag-uusapan nila. Nag-oJILLIAN"Mmmmm." our moaned muffled inside our mouth while passionately kissing each other.Lalong lumalim ang paghalik niya sa akin kasabay ng paghigpit ng malabakal niyang braso na nakapulupot sa aking bewang at pagdiin ng katawan ko sa kanya. Then suddenly I felt his hard bulge poking at my belly. Nagulantang ako at kaagad nahimasmasan. Malakas ko siyang naitulak sa kanyang dibdib. Napaatras siya. Ganun din ako. Pareho pang nakabukas ang mga labi naming dalawa. We were both panting while staring at each other."T-This is not right, Marco.""Alin ang hindi tama?"Umiiling na napahawak ako sa aking ulo."Umuwi ka na lang." sabi ko sabay hakbang.Nilampasan ko siya pero kaagad niya rin napigilan ang aking braso."Saan ka pupunta?""Dito lang." tipid kong sagot sa kanya sabay bawi ng braso ko pero hindi niya iyon pinakawalan.Muli ko iyon hinatak pero lalo lamang humigpit ang pagkakahawak niya d
JILLIANHinanda ko na ang sarili ko sa sakit na maaari kong maramdaman oras na bumagsak ako sa damuhan pero ilang minuto na ang lumipas ay hindi iyon nangyari.Dahan-dahan akong nagmulat ng aking mga mata ng maramdaman kong nakalutang pa rin ako sa ere.Tiningnan ko si Marco. Nakangisi siya sa akin habang mahigpit na hawak ang baging. Naglakad siya palapit sa pwesto ko na hindi pinuputol ang titig sa akin. Nakasunod lang sa kanya ang aking mga mata hanggang sa huminto siya mismo sa lugar kung saan ako babagsak."Marco--Aaaaaaaaaaaaaah!" tili ko ng bigla niya na lang iyong binitawan.Mabilis akong bumulusok pababa. Halos takasan ako ng hininga sa ginawa niya."Gotcha!" narinig kong sabi niya ng lumanding ako mismo sa kanyang mga bisig.Adrenaline rash on my whole body. Trembling and scared. Ilang minuto akong nanatiling mariin na nakapikit nang maramdaman ko ang kanyang mainit na mga labing dumampi sa aking noo. I slowly opene
JILLIANMabilis lang iyon pero pakiramdam ko naalog ang aking utak. Pinagtawanan niya ako sa aking naging reaksyon kaya kaagad ko siyang nilayasan. Naglakad ako papunta sa burol. Tumatawang hinabol niya naman ako sabay akbay. Malakas ko siyang siniko sa kanyang tiyan."Argh!" daing niya habang sapo iyon ng isa niyang kamay. "Ang tulis ng siko mo, Love."Muli ko siyang siniko pero na sangga niya na iyon. Uulitin ko sana pero hinatak niya ako palapit sa kanyang katawan at pinanggigilan. Para na akong sinasakal ng kanan niyang braso na nakaakbay sa akin."Ano ba Marco...""Saan ba tayo pupunta Kamahalan?""Basta...""Saan nga?""'Wag ka ng magtanong. Sumunod ka na lang.""Hindi ka ba natatakot--WOW!" bulalas niya paglabas namin sa kakahuyan. Bahagya rin lumuwang ang pagkakahawak niya sa akin pagbungad pa lang namin sa burol. "What is this place?"Napangiti ako ng makita ko ang kanyang hindi makapa
MARCOMalalaking hakbang na binaybay ko ang daan pabalik sa bahay. Hanggat maaari ayaw kong iwan mag-isa si Jillian o kaya si Nay Julie. Lalo't nalaman ko mismo kay Suarez na hindi ang ama ni Jillian ang nagpapadala ng mga tauhan para bantayan silang mag-ina, kundi ang ama ni Kevin. Si Mayor Leandro Sarmiento. Isa sa mga protektor ni Mr. Chua at nagha-hunting ngayon kay Julius Montecellio, her father na na-framed up and was accused as a murderer sa pagkamatay ng asawa ni Mayor Sarmiento.Sa tingin ko clueless ang mag-ina at lahat ng tao dito. Pati sa bayan wala rin akong marinig na balita about sa kaso ng ama ni Jillian. Wild guess, Mayor Sarmiento did it discreetly. And I'm sure he's going to claim the justice of the death of his wife he's aching to have through his bare hands. And that's scared the hell out of me... for my Jillian and Nay Julie."Suarez?" gulat na bulalas ko ng mabungaran ko siyang nakatayo sa tabi ng malaking puno na pinagtaguan kanina
MARCOIlang minuto kong pinagsawa ang aking mga mata sa pagtitig sa maamo niyang mukha. Hanggang sa hindi ko na napigilan pa ang sarili kong haplusin ang kanyang pisngi at siilin ng halik ang nakaawang niyang mga labi. Napangiti ako ng bigla siyang dumilat. Marahas niyang hinawakan ang aking mukha at inilayo sa kanya."Marco..?" gulat na bulalas niya.I smiled. "Yes my love?""K-Kanina ka pa ba?""Kararating ko lang." sabi ko saka muling nilapit ang aking mukha sa kanya pero pinigilan niya iyon. "Why..?"She frowned. "Anong why? Bakit ka ba halik ng halik?""Why...? Don't you like my kiss anymore?"Pabalang niyang binitawan ang mukha ko sabay tayo."Anong akala mo nagustuhan ko ang halik mo?"I chuckled. "Hindi ba?" tumayo ako saka isinandig siya sa katawan ng puno.Sinamaan niya ako ng tingin. "Dala mo na ba 'yong kakailanganin natin?""Ikaw lang ang kailangan ko."M
JILLIAN"Akin na nga 'yang kamay mo, patingin ako.""Wala nga 'to. 'Di naman masakit.""Sabi ng patingin e!" hinablot ko ang kamay niyang pilit na tinatago sa akin."Awww--!""O.. akala ko ba 'di masakit?"Kasalukuyan kaming nasa loob ng tree house na ginawa ni Marco. Ilang araw din ang lumipas bago niya ito nabuo. Masyado siyang dedicated kaya natapos kaagad. Halos gabi na nga kami umuwi sa bahay e. Parang ayaw niyang iwan hanggat 'di natatapos. Ang kaso sugat-sugat naman ang kanyang mga kamay. Makailang ulit pang napukpok ng martilyo ang kanyang daliri. Natamaan pa ng lagare 'yong paa niya. Hindi marunong gumamit no'n, daig ko pa.Minsan napapaisip ako sa kanya. Iba kasi ang kutob ko sa pagkatao niya. Hindi ko matukoy kung ano pero parang may iba sa kanya. Simula kasi ng gumaling ang kanyang mga sugat at nagsimulang tumulong sa amin, parang wala siyang alam sa mga gawaing pang mahirap. Hindi ko alam kung tambay ba siya
JILLIAN"Nagso-sorry ka ba dahil... hinalikan mo ako?""Fuck NO!" mabilis na sagot niya sa akin. "I'm sorry 'cause I can't stop myself to kiss you, touch you, feel you." tinanggal niya ang kanyang kamay sa loob ng damit ko. "Ayokong matakot ka sa akin Jillian... that's why I'm sorry."Hindi ako nakaimik sa sinabi niya. Biglang uminit ang mukha ko. Pakiramdam ko ako itong may kasalanan dahil sa kalukuhan na ginawa ko kanina. He got carried away dahil pinagdiinan ko pa ang sarili ko sa kanya. Shit--ano bang pumasok sa utak ko at ginawa ko 'yon? Lalong lumagablab ang apoy sa aking mukha sa subrang pagkapahiya.Kaagad kong binaba ang aking mga hita ng mapansin ko ang posisyon naming dalawa. Bahagya siyang umatras at tinulungan akong makababa. Nanginginig ang mga tuhod ko habang inaayos ang pagkaka-hook ng bra ko. Hindi ako makatingin sa kanya ng deritso pagkatapos kong ayusin ang damit ko. Ramdam ko ang titig niya sa akin pero nanatili akong nakayuko. Nahagip pa ng
MARCOKinabukasan maaga akong nagising pero mas nauna pa rin bumangon sa akin si Nay Julie. Good thing, tulog pa si Jillian. Kaagad akong nagpaalam sa kanya saka nagtungo sa bayan.Malalaking hakbang na nilapitan ko ang itim na kotse ng pinsan ko."How's life budol gang?" nakakalukong bungad niya sa akin pagkaupo ko sa front seat.I gave him a dagger looks but he just laughed at me."Anong importanteng sasabihin mo at hindi ka magkandaugaga kakatawag sa akin?" tanong ko sa kanya. "Pinapahamak niyo ako ni Suarez sa mga pinanggagagawa niyo. Hirap na nga ako kakatago ng cellphone kay Jillian, walang palya pa ang tawag niyo."He laughed again. "Kasalanan mo naman 'yan. May pa lowkey-lowkey ka pang nalalaman, tuloy nabubuang ka ngayon kung pa'no sasabihin sa kanya ang totoo."I released a pissed groaned."Ano ba talagang importante--""Christian is at large." sabad niya."WHAT?!" gulat na gulat na b
CLEOFATRA MONTEFALCO POV2 DECADES AGOPapasok na kami sa Hotel ng mapansin kong wala ang inaanak kong si Fernan. Nagpalingalinga ako sa paligid pero hindi ko makita ang anino niya. Dali-dali akong lumapit kay Lian na busy sa kausap sa kanyang cellphone."Lian..." hinawakan ko siya sa kanyang braso. Marahas niya naman akong nilingon. "...where's Fernan?""Ok Mr. Ricaforte, see you tomorrow." she ended the call, kunot-noong tinitigan ako. "Anong nasaan si Fernan? Diba..." iginala ang paningin sa paligid saka muli akong tiningnan. "...kasama mo siya?""Ha?"Kaagad akong linukuban ng takot ng makita ko ang itsura niya."Damn it Cleo, tanungin mo sina Marga!"Mabilis kong hinablot ang braso niya ng akma niya akong tatalikuran."Saan ka pupunta?""Babalikan ko sa parking lot baka naiwan doon.""Anong naiwan mo sa parking lot?" sabad ni Eleanor na naglakad palapit sa amin."Anong meron?" ani ni Norman."Bakit ganyan ang itsura niyo?" tanong naman ni Stephano."Where's Fernan?"Napalunok ako
JILLIAN"Marco..?" tawag ko sa kanya ng magising ako sa kalagitnaan ng gabi na wala siya sa tabi ko. Dahan-dahan akong bumangon sa kama. "My loves?"Nagtungo ako sa connecting door ng kwarto ng anak namin pero wala siya. Inayos ko ang kumot ni Max saka lumabas ng kwarto."Marco?" tawag ko ulit sa kanya pero wala akong marinig na ano mang kaluskos at tugon sa kanya. "Saan na naman ba nagpunta ang lalaking 'yon?"Nagtatakang naglakad ako pababa ng hagdanan.Dalawang buwan na ang nakalipas mula ng ikasal kaming dalawa sa loob ng Hacienda. Kinabukasan pagkatapos ng kasal kaagad niya kaming dinala dito sa kabilang isla, sa bahay namin.Sa lugar kung saan ilang ulit nagkrus ang landas naming dalawa buong araw na puno ng inis sa isa't isa.Ang lugar na pinangarap kung bilhin noon at naghihinayang na ibininta ng mga magulang ng kaibigan kong si Jordan na ngayon ay pag-aari ko na. . .dahil kay Marco. Inilipat niya sa pangalan ko ang titulo ng lupa five years ago.Binili niya para sa sarili niy
JILLIAN"Napansin niyo ba 'yong asawa ng kapatid ni Kuya Pogi?""Sino? Si Shienna?""Oo.""O, ano na naman napansin mo?""Parang. . . may gusto siya sa pinsan ni Kuya Pogi."Nagkatinginan kaming lima sa sinabi ni Cheena.Kasalukuyan kaming nasa loob ng kwarto namin ni Marco, inaayusan ako ni Jordan para sa bonggang garden wedding ko. Si Cheena naman kay Mia, at si Blessie kay Jas. Si Margz, iwan kung saang lupalop na naman pumunta. Simula ng dumating dito noong nakaraang araw hindi na namin mahagilap.Hindi ko akalain na matagal ng pinagplanuhan lahat ni Marco ang kasal naming dalawa.It's been four years since he started to make this wedding plan!Akala ko minaniobra niya ang lahat in just two weeks. 'Yon pala, noon pa ready ang lahat. Ako na lang ang kulang.Nakokonsensya tuloy ako sa ginawa kong pagpapahirap sa kanya but still it's all worth it. And now, the wait is over. I'm getting married to Jeff Marco Del Carpio for real!Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Kanina
JILLIAN"Your Lola Cleo and my Mom Juliana were childhood bestfriend."Nagkatinginan kami ni Marco sa sinabi ng kanyang Daddy sabay tingin sa mga magulang ko na tahimik lang din na nakaupo sa katabi nilang sofa.Kasalukuyan kaming nasa sala lahat. Nakaupo ako sa pang-isahang sofa, nasa armrest naman si Marco at walanghiyang nakaakbay pa sa akin kahit nasa harapan namin ang mga magulang ko't magulang niya. Pasimple kong tinatanggal iyon pero binabalik niya naman ulit, hinihigpitan pa lalo kaya hinayaan ko na lang din.Alas dose na ako nagising kanina, mag-isa na lang sa kama.Ayaw ko pa sanang bumangon dahil antok na antok pa ako at nananakit ang aking buong katawan kaso nakakahiya naman sa mag-asawang Del Carpio kaya nagmamadali akong naligo't lumabas ng kwarto. Nagulat pa ako sa nabungaran ko pagtapak ko ng hagdanan at matanaw silang lahat na nasa sala.Masayang nagtatawanan habang nagpapakitang gilas naman si Max sa gitna nila. Bigla rin natigil ang in
MARCOPagkatapos kong makausap si Thur pinuntahan ko si Jillian sa kwarto. Natigilan pa ako sa aking narinig pagkalapit ko sa banyo, humahalo ang kanyang hikbi sa malakas na buhos ng tubig sa shower.Marahan kong kinatok ang pinto niyon."Love, are you okey?" tawag ko sa kanya mula sa labas.Kaagad din siya tumigil sa pag-iyak pero patuloy pa rin ang malakas na pagbuhos ng tubig mula sa shower."Jil..?" tawag ko ulit sa kanya ngunit hindi siya sumasagot.Biglang rumagasa ang takot at pag-aalala sa aking dibdib. Baka kung napa'no na siya sa loob kaya nagmamadaling kinuha ko ang susi sa drawer at binuksan ang banyo.Nagulat ako pagkabukas ko sa aking nakita.She's all naked, nasa tabi ng malakas na lagaslas ng shower. Padaskol niyang kinukuskos ng mabulang fishnet ang kanyang leeg habang impit na humahagulhol."Jillian!" malalaking hakbang ko siyang nilapitan. Pinatay ko ang shower. "What's wron
JILLIAN"Mama kooo!" malakas na sigaw ni Max pagkapasok namin ng Mansion sabay takbo palapit sa amin. "Daddy ko!"Kaagad ko siyang binuhat at pinupog ng halik sa kanyang mukha pati leeg. Gumaya din si Marco kaya malakas siyang nagtitili at humagikhik.Pagkahatid sa amin dito sa Hacienda ni Matt, kaagad itong bumalik ng Manila.Nasa himpapawid pa lang kami kanina halos hindi na ako makapaniwala sa subrang ganda ng tanawin na natatanaw ko sa ibaba lalo na ng makalapag kami sa rooftop ng bahay nila.Subrang lawak ng lupain na tinuturo sa akin ni Marco na pagmamay-ari daw ng mga magulang niya. Maraming mga ibat-ibang hayop akong nakita sa ranchong tinuro niya sa akin. Marami ding mga tao, kumakaway sila sa amin lalo na 'yong mga nasa tubuhan. Natawa pa siya ng sabihin kong atat na pumunta doon sina Margz at Mia para makapag-hunting ng poging ranchero.Pagtapak ko pa lang sa mansion nila nalula na ako sa subrang ganda. Lalo tuloy akon
JILLIAN"Nandun si Boss. . ." tinuro ni Thur ang kinaroroonan ng private plane sa pinakadulo pagkaparada ng sasakyan sa loob ng compound. "Hindi na kita sasamahan, kailangan kong bumalik sa Hospital.""Salamat Thur. Kung hindi kayo dumating--""You know na darating kami kahit anong mangyari." sabad niya. "But. . .sorry kasi na-late kami. Nagkaroon kasi ng aberya sa Salon ni Jordan kaya natagalan. Kahit nahabol kayo nina Jasmin at Kevin at iba pang tauhan, still, 'di sila sapat para sagupain ang nagkalat na mga tauhan ni Clark. Hindi ko akalain na nakalabas sila sa kulungan. Like damn. . .I forgot na anak pala siya ng isang Steves.""Anong atraso ng Lola Cleo ko sa kanila--"Sunod-sunod itong umiling."Si Boss na lang ang tanungin mo tungkol diyan. Sige na. Puntahan mo na 'yon, baka mainip, mayari na naman ako.""Sorry--""Nah--Its fine. Sanay na ako sa kanya. Ganun lang 'yon pero ang totoo super babaw ng luha no
JILLIAN"I. . .want to feel--touch you Clark." daing ko sa kanya habang paulit-ulit na minumura siya sa aking isip.Nag-angat siya ng tingin saka tinitigan ako sa aking mga mata. Bahagya pang nakaawang ang kanyang mga labi."Please. . ."Nakita ko pa siyang napalunok bago ako muling hinalikan, mapusok at nagmamadali.Siguro nadala siya sa pagtugon ko, pagpapaubaya at peke kong mga daing na para bang nagugustuhan ko ang ginagawa niya sa katawan ko kaya bigla niya na lang kinalagan ang pagkakatali sa aking mga kamay.Tinulungan ko pa siyang matanggal iyon ng maramdaman kong lumuwag na ang tali. Ipinulupot ko kaagad ang aking mga braso sa kanyang leeg at nakipagpalitan sa kanya saglit ng halik.Gusto kong bumunghalit ng iyak pero tiniis ko ang lahat. Sina Marco at Max ang tanging laman ng aking utak habang ginagawa ko iyon.I need to scape no matter what!!Nang masiguro kong tangay na tangay na siya, malakas ko siyang itinulak. Hindi niya inaasa
JILLIANKanina pa ako gising pagkaalis nina Inay at Max para ihatid ito sa eskwelahan pero nanatili pa rin ako sa higaan. Nakatulalang nakikipagtitigan sa kisame. Nag-iisip ng tamang approach kung paano ko kakausapin at haharapin sina Itay at Jas.Beep. . .Inabot ko ang phone ng tumunog iyon.BUDOL GANG:It's fine my loves. How are you anyway? Will go there and see you. I love you!Kumirot na naman ang puso ko sa sinabi niya.I need to make it up to him. To all of them. They owe me a lot. And also Max. . . I know both of them will be very happy once they see each other.Sigurado akong magagalit siya sa akin sa ginawa kong pagtatago kay Max sa kanya ng apat ng taon pero buong puso kong tatanggapin ang lahat ng sasabihin niya basta mapatawad niya lang ako. And will do everything whatever he want me to do. As long as na makakapagpasaya iyon sa kanya, sa anak namin. . . at sa puso ko, will do it with all my heart without thinking twice.Binaba k