JILLIAN
"Akin na nga 'yang kamay mo, patingin ako.""Wala nga 'to. 'Di naman masakit.""Sabi ng patingin e!" hinablot ko ang kamay niyang pilit na tinatago sa akin."Awww--!""O.. akala ko ba 'di masakit?"Kasalukuyan kaming nasa loob ng tree house na ginawa ni Marco. Ilang araw din ang lumipas bago niya ito nabuo. Masyado siyang dedicated kaya natapos kaagad. Halos gabi na nga kami umuwi sa bahay e. Parang ayaw niyang iwan hanggat 'di natatapos. Ang kaso sugat-sugat naman ang kanyang mga kamay. Makailang ulit pang napukpok ng martilyo ang kanyang daliri. Natamaan pa ng lagare 'yong paa niya. Hindi marunong gumamit no'n, daig ko pa.Minsan napapaisip ako sa kanya. Iba kasi ang kutob ko sa pagkatao niya. Hindi ko matukoy kung ano pero parang may iba sa kanya. Simula kasi ng gumaling ang kanyang mga sugat at nagsimulang tumulong sa amin, parang wala siyang alam sa mga gawaing pang mahirap. Hindi ko alam kung tambay ba siyaJILLIAN"Nagso-sorry ka ba dahil... hinalikan mo ako?""Fuck NO!" mabilis na sagot niya sa akin. "I'm sorry 'cause I can't stop myself to kiss you, touch you, feel you." tinanggal niya ang kanyang kamay sa loob ng damit ko. "Ayokong matakot ka sa akin Jillian... that's why I'm sorry."Hindi ako nakaimik sa sinabi niya. Biglang uminit ang mukha ko. Pakiramdam ko ako itong may kasalanan dahil sa kalukuhan na ginawa ko kanina. He got carried away dahil pinagdiinan ko pa ang sarili ko sa kanya. Shit--ano bang pumasok sa utak ko at ginawa ko 'yon? Lalong lumagablab ang apoy sa aking mukha sa subrang pagkapahiya.Kaagad kong binaba ang aking mga hita ng mapansin ko ang posisyon naming dalawa. Bahagya siyang umatras at tinulungan akong makababa. Nanginginig ang mga tuhod ko habang inaayos ang pagkaka-hook ng bra ko. Hindi ako makatingin sa kanya ng deritso pagkatapos kong ayusin ang damit ko. Ramdam ko ang titig niya sa akin pero nanatili akong nakayuko. Nahagip pa ng
MARCOKinabukasan maaga akong nagising pero mas nauna pa rin bumangon sa akin si Nay Julie. Good thing, tulog pa si Jillian. Kaagad akong nagpaalam sa kanya saka nagtungo sa bayan.Malalaking hakbang na nilapitan ko ang itim na kotse ng pinsan ko."How's life budol gang?" nakakalukong bungad niya sa akin pagkaupo ko sa front seat.I gave him a dagger looks but he just laughed at me."Anong importanteng sasabihin mo at hindi ka magkandaugaga kakatawag sa akin?" tanong ko sa kanya. "Pinapahamak niyo ako ni Suarez sa mga pinanggagagawa niyo. Hirap na nga ako kakatago ng cellphone kay Jillian, walang palya pa ang tawag niyo."He laughed again. "Kasalanan mo naman 'yan. May pa lowkey-lowkey ka pang nalalaman, tuloy nabubuang ka ngayon kung pa'no sasabihin sa kanya ang totoo."I released a pissed groaned."Ano ba talagang importante--""Christian is at large." sabad niya."WHAT?!" gulat na gulat na b
MARCO"Haay, in love Te? Tulala? Lakas ng tama?" sunod-sunod na sabi nito habang umiiling. Nilingon kami ni Cheena saka muling binalingan si Jillian. "Or natutulog ng gising? Alin doon sa sinabi ko ang natumpak kong sakit mo ngayon?"Sinimangutan niya ito. "Anong sakit ang pinagsasasabi mo diyan?" sabi niya sabay hablot ng t-shirt na hawak ni Blessie. "May malalang sakit na tumama sayo." nilingon ulit si Cheena. "Pahiram nga ng stethoscope ni Tay Pio at e tse-check ko kung anong klaseng virus ang tumama sa dibdib ni Jillian."Tumawa si Jillian. "Siraulo. Bakit meron ka nito? Pumunta ka ba sa Resort diyan sa kabila?"Namewang si Blessie sa harapan niya. "Bakit hindi namin kayo mahagilap dito sa bahay niyo? Saan kayo pumupunta ni Kuya Marco at isang linggo kayong nawala?""Hindi ba sinabi sa inyo ni Inay?""Sabi ni Nay Julie hindi niya alam kung saan kayo pumun--""O... nandito pala kayong dalawa." biglang sabad
JILLIANNaupo ako paharap kay Marco at nakangiting nakatitig sa kanya habang inaayos at tinitipa-tipa niya ang gitara.Hmmm... mukhang marunong nga.Napatango-tango ako sa aking isip.Maya-maya nilingon niya ako at matamis na nginitian. Kaagad akong napatitig sa kanyang mga labi.Damn those lips... Naipilig ko ang aking ulo ng lumapad lalo ang kanyang ngiti kasabay ng pagragasa ng alaalang nagyari sa amin sa loob ng tree house."Hindi pa nga ako nagsisimulang kumanta kinikilig ka na sa akin. Pa'no na lang pala kung--""Tse! Tumahimik ka." sikmat ko sa kanya.He laughed wholeheartedly. Napatingala ako sa kakahuyan ng magsiliparan ang mga ibon. Nabulabog sa lakas ng tawa ni Marco.Muli ko siyang nilingon ng magsimula siyang magtipa ng gitara. Kaagad naman namula ang mukha ko ng kindatan niya ako.Shet puso kalma... kindat lang 'yan.Kastigo ko pa sa aking sarili pero hindi ko mapigilan k
JILLIAN"You're playing with fire, Jillian.""Ikaw rin naman ah."He cursed. "If we go this far, hindi mo na ako mapipigilan pa."Tinitigan ko siya saka binigyan ng hagod ang baba naming dalawa."Fuck Jillian!" then he claimed my lips again.This time, their's no turning back.Nagmamadali ang kanyang mga kamay sa pagtanggal ng aking saplot. Na para bang magbabago pa ang isip ko.Bahagya siyang lumayo sa akin at matiim na pinasadahan ng tingin ang aking buong katawan matapos niyang matanggal ang lahat ng suot ko. Kaagad uminit ang aking pisngi ng mapansin kong balot na balot pa siya samantalang ako..."You're gorgeous, my love." sabi niya habang naglalakbay ang kanyang mainit na kamay. Pumipisil. Dumadama.Napaliyad ako ng biglang sakupin ng kanyang mainit na labi ang dibdib ko kasabay ng paghagod ng kamay niya sa kaselanan ko. Habang ang isa naman ay marahan na menamasahe ang isa kong dibdib.
MARCO"Marco..?" narinig kong boses ni Jillian.Napahinto ako sa pagsasalita sabay atras papunta sa likod ng puno ng Oak."E-message mo ako kaagad kapag nasa bayan ka na, pupuntahan kita. Bilisan mo..." sabi ko sa pinsan ko habang nakatanaw sa tent ni Jillian pero pinagtawanan lang ako nito sa kabilang linya. I released a pissed groan. "Hindi ako nagbibiro sayo bro, I need that as soon as possible. Baka magbago pa ang isip ni Jillian."He laughed again. "Sinabi kong daanin mo sa santong paspasan pero hindi ko sinabing agad-agad." malakas itong tumawa ulit. "Grabe ang lupet mo talaga bro! Superb! Wala akong masabi. Tiyak hindi 'yon makalakad ngayon. Three years ka pa namang na bakante.""Gagooo! Siraulo! Napakarumi niyang utak mo!" sunod-sunod na singhal ko sa kanya na ikinalakas lalo ng tawa nito. Napangiti ako. "But thanks to the idea though... she's mine now. My soon to be Mrs. Del Carpio.""Marco..?" tawag ulit sa akin ni Jil
MARCONapalunok ako sa tanong niya sa akin. Hindi ako kumibo. Nanatili lang akong nakatingin sa unahan at patuloy sa paghakbang. Ramdam ko ang init ng kanyang mga matang nakatitig sa akin pero deadma lang ako. Kanina pa nagririgudon ang tibok ng puso ko sa subrang kaba at takot.Hindi pa rin ako makahanap ng bwelo kung pa'no ko sisimulan magsabi sa kanya. Baka bigla na lang siya magalit sa akin at 'yun ang kinatatakutan ko... ang magalit siya at 'di niya matanggap ang pagkatao ko. Hindi ko kakayanin 'yon. Hindi ko kakayaning mawala siya sa akin. Iniisip ko pa lang 'yon para na akong pinapatay, pa'no na lang pala kung nangyari na?Damn it, Arthur! Bakit pa kasi bumaba ng puno wala namang naitulong? Malilintikan talaga sa akin ang damuhong na 'yon."Do you have something to tell me, Marco?"Nahigit ko ang aking hininga sa tanong niya. Huminto ako sa paghakbang saka nakangiting tiningnan siya."I love you so much, Jillian." I kissed
MARCO"What's your plan after this?""A grand wedding ofcourse." I grinned."I'm sure Tita Isme will be shock..." he laughed. "...pero nasabi mo na ba kay Joyce ang totoo?""WHAT THE F*CK?!" nagulat pa siya sa malutong na mura ko. "Who give you permission to call my girl by her first name?"He laughed again. "So possessive...""Fuck off! You womanizer--"Malakas siyang napahagalpak ng tawa sa sinabi ko. Sinamaan ko siya ng tingin."Umayos ka Santiago. Baka paglamayan ka ngayon ng asawa mo." warning ko sa kanya na ikinalakas lalo ng tawa niya. Kalaunan umiiling na natawa na rin ako. "How is she anyway? Kailan mo siya ipapakilala kina Tita Vangie?"Umayos siya ng upo."She's fine... a little bit moody. She met Dad already but not my Mom yet." then he chuckled. "Laging mainit ang ulo niya ngayon sa akin. Tumakas nga lang ako sa kanya e. Ang alam niya nasa loob lang ako ng library, nagtatrabaho."
CLEOFATRA MONTEFALCO POV2 DECADES AGOPapasok na kami sa Hotel ng mapansin kong wala ang inaanak kong si Fernan. Nagpalingalinga ako sa paligid pero hindi ko makita ang anino niya. Dali-dali akong lumapit kay Lian na busy sa kausap sa kanyang cellphone."Lian..." hinawakan ko siya sa kanyang braso. Marahas niya naman akong nilingon. "...where's Fernan?""Ok Mr. Ricaforte, see you tomorrow." she ended the call, kunot-noong tinitigan ako. "Anong nasaan si Fernan? Diba..." iginala ang paningin sa paligid saka muli akong tiningnan. "...kasama mo siya?""Ha?"Kaagad akong linukuban ng takot ng makita ko ang itsura niya."Damn it Cleo, tanungin mo sina Marga!"Mabilis kong hinablot ang braso niya ng akma niya akong tatalikuran."Saan ka pupunta?""Babalikan ko sa parking lot baka naiwan doon.""Anong naiwan mo sa parking lot?" sabad ni Eleanor na naglakad palapit sa amin."Anong meron?" ani ni Norman."Bakit ganyan ang itsura niyo?" tanong naman ni Stephano."Where's Fernan?"Napalunok ako
JILLIAN"Marco..?" tawag ko sa kanya ng magising ako sa kalagitnaan ng gabi na wala siya sa tabi ko. Dahan-dahan akong bumangon sa kama. "My loves?"Nagtungo ako sa connecting door ng kwarto ng anak namin pero wala siya. Inayos ko ang kumot ni Max saka lumabas ng kwarto."Marco?" tawag ko ulit sa kanya pero wala akong marinig na ano mang kaluskos at tugon sa kanya. "Saan na naman ba nagpunta ang lalaking 'yon?"Nagtatakang naglakad ako pababa ng hagdanan.Dalawang buwan na ang nakalipas mula ng ikasal kaming dalawa sa loob ng Hacienda. Kinabukasan pagkatapos ng kasal kaagad niya kaming dinala dito sa kabilang isla, sa bahay namin.Sa lugar kung saan ilang ulit nagkrus ang landas naming dalawa buong araw na puno ng inis sa isa't isa.Ang lugar na pinangarap kung bilhin noon at naghihinayang na ibininta ng mga magulang ng kaibigan kong si Jordan na ngayon ay pag-aari ko na. . .dahil kay Marco. Inilipat niya sa pangalan ko ang titulo ng lupa five years ago.Binili niya para sa sarili niy
JILLIAN"Napansin niyo ba 'yong asawa ng kapatid ni Kuya Pogi?""Sino? Si Shienna?""Oo.""O, ano na naman napansin mo?""Parang. . . may gusto siya sa pinsan ni Kuya Pogi."Nagkatinginan kaming lima sa sinabi ni Cheena.Kasalukuyan kaming nasa loob ng kwarto namin ni Marco, inaayusan ako ni Jordan para sa bonggang garden wedding ko. Si Cheena naman kay Mia, at si Blessie kay Jas. Si Margz, iwan kung saang lupalop na naman pumunta. Simula ng dumating dito noong nakaraang araw hindi na namin mahagilap.Hindi ko akalain na matagal ng pinagplanuhan lahat ni Marco ang kasal naming dalawa.It's been four years since he started to make this wedding plan!Akala ko minaniobra niya ang lahat in just two weeks. 'Yon pala, noon pa ready ang lahat. Ako na lang ang kulang.Nakokonsensya tuloy ako sa ginawa kong pagpapahirap sa kanya but still it's all worth it. And now, the wait is over. I'm getting married to Jeff Marco Del Carpio for real!Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Kanina
JILLIAN"Your Lola Cleo and my Mom Juliana were childhood bestfriend."Nagkatinginan kami ni Marco sa sinabi ng kanyang Daddy sabay tingin sa mga magulang ko na tahimik lang din na nakaupo sa katabi nilang sofa.Kasalukuyan kaming nasa sala lahat. Nakaupo ako sa pang-isahang sofa, nasa armrest naman si Marco at walanghiyang nakaakbay pa sa akin kahit nasa harapan namin ang mga magulang ko't magulang niya. Pasimple kong tinatanggal iyon pero binabalik niya naman ulit, hinihigpitan pa lalo kaya hinayaan ko na lang din.Alas dose na ako nagising kanina, mag-isa na lang sa kama.Ayaw ko pa sanang bumangon dahil antok na antok pa ako at nananakit ang aking buong katawan kaso nakakahiya naman sa mag-asawang Del Carpio kaya nagmamadali akong naligo't lumabas ng kwarto. Nagulat pa ako sa nabungaran ko pagtapak ko ng hagdanan at matanaw silang lahat na nasa sala.Masayang nagtatawanan habang nagpapakitang gilas naman si Max sa gitna nila. Bigla rin natigil ang in
MARCOPagkatapos kong makausap si Thur pinuntahan ko si Jillian sa kwarto. Natigilan pa ako sa aking narinig pagkalapit ko sa banyo, humahalo ang kanyang hikbi sa malakas na buhos ng tubig sa shower.Marahan kong kinatok ang pinto niyon."Love, are you okey?" tawag ko sa kanya mula sa labas.Kaagad din siya tumigil sa pag-iyak pero patuloy pa rin ang malakas na pagbuhos ng tubig mula sa shower."Jil..?" tawag ko ulit sa kanya ngunit hindi siya sumasagot.Biglang rumagasa ang takot at pag-aalala sa aking dibdib. Baka kung napa'no na siya sa loob kaya nagmamadaling kinuha ko ang susi sa drawer at binuksan ang banyo.Nagulat ako pagkabukas ko sa aking nakita.She's all naked, nasa tabi ng malakas na lagaslas ng shower. Padaskol niyang kinukuskos ng mabulang fishnet ang kanyang leeg habang impit na humahagulhol."Jillian!" malalaking hakbang ko siyang nilapitan. Pinatay ko ang shower. "What's wron
JILLIAN"Mama kooo!" malakas na sigaw ni Max pagkapasok namin ng Mansion sabay takbo palapit sa amin. "Daddy ko!"Kaagad ko siyang binuhat at pinupog ng halik sa kanyang mukha pati leeg. Gumaya din si Marco kaya malakas siyang nagtitili at humagikhik.Pagkahatid sa amin dito sa Hacienda ni Matt, kaagad itong bumalik ng Manila.Nasa himpapawid pa lang kami kanina halos hindi na ako makapaniwala sa subrang ganda ng tanawin na natatanaw ko sa ibaba lalo na ng makalapag kami sa rooftop ng bahay nila.Subrang lawak ng lupain na tinuturo sa akin ni Marco na pagmamay-ari daw ng mga magulang niya. Maraming mga ibat-ibang hayop akong nakita sa ranchong tinuro niya sa akin. Marami ding mga tao, kumakaway sila sa amin lalo na 'yong mga nasa tubuhan. Natawa pa siya ng sabihin kong atat na pumunta doon sina Margz at Mia para makapag-hunting ng poging ranchero.Pagtapak ko pa lang sa mansion nila nalula na ako sa subrang ganda. Lalo tuloy akon
JILLIAN"Nandun si Boss. . ." tinuro ni Thur ang kinaroroonan ng private plane sa pinakadulo pagkaparada ng sasakyan sa loob ng compound. "Hindi na kita sasamahan, kailangan kong bumalik sa Hospital.""Salamat Thur. Kung hindi kayo dumating--""You know na darating kami kahit anong mangyari." sabad niya. "But. . .sorry kasi na-late kami. Nagkaroon kasi ng aberya sa Salon ni Jordan kaya natagalan. Kahit nahabol kayo nina Jasmin at Kevin at iba pang tauhan, still, 'di sila sapat para sagupain ang nagkalat na mga tauhan ni Clark. Hindi ko akalain na nakalabas sila sa kulungan. Like damn. . .I forgot na anak pala siya ng isang Steves.""Anong atraso ng Lola Cleo ko sa kanila--"Sunod-sunod itong umiling."Si Boss na lang ang tanungin mo tungkol diyan. Sige na. Puntahan mo na 'yon, baka mainip, mayari na naman ako.""Sorry--""Nah--Its fine. Sanay na ako sa kanya. Ganun lang 'yon pero ang totoo super babaw ng luha no
JILLIAN"I. . .want to feel--touch you Clark." daing ko sa kanya habang paulit-ulit na minumura siya sa aking isip.Nag-angat siya ng tingin saka tinitigan ako sa aking mga mata. Bahagya pang nakaawang ang kanyang mga labi."Please. . ."Nakita ko pa siyang napalunok bago ako muling hinalikan, mapusok at nagmamadali.Siguro nadala siya sa pagtugon ko, pagpapaubaya at peke kong mga daing na para bang nagugustuhan ko ang ginagawa niya sa katawan ko kaya bigla niya na lang kinalagan ang pagkakatali sa aking mga kamay.Tinulungan ko pa siyang matanggal iyon ng maramdaman kong lumuwag na ang tali. Ipinulupot ko kaagad ang aking mga braso sa kanyang leeg at nakipagpalitan sa kanya saglit ng halik.Gusto kong bumunghalit ng iyak pero tiniis ko ang lahat. Sina Marco at Max ang tanging laman ng aking utak habang ginagawa ko iyon.I need to scape no matter what!!Nang masiguro kong tangay na tangay na siya, malakas ko siyang itinulak. Hindi niya inaasa
JILLIANKanina pa ako gising pagkaalis nina Inay at Max para ihatid ito sa eskwelahan pero nanatili pa rin ako sa higaan. Nakatulalang nakikipagtitigan sa kisame. Nag-iisip ng tamang approach kung paano ko kakausapin at haharapin sina Itay at Jas.Beep. . .Inabot ko ang phone ng tumunog iyon.BUDOL GANG:It's fine my loves. How are you anyway? Will go there and see you. I love you!Kumirot na naman ang puso ko sa sinabi niya.I need to make it up to him. To all of them. They owe me a lot. And also Max. . . I know both of them will be very happy once they see each other.Sigurado akong magagalit siya sa akin sa ginawa kong pagtatago kay Max sa kanya ng apat ng taon pero buong puso kong tatanggapin ang lahat ng sasabihin niya basta mapatawad niya lang ako. And will do everything whatever he want me to do. As long as na makakapagpasaya iyon sa kanya, sa anak namin. . . at sa puso ko, will do it with all my heart without thinking twice.Binaba k