JILLIAN
"You're playing with fire, Jillian.""Ikaw rin naman ah."He cursed. "If we go this far, hindi mo na ako mapipigilan pa."Tinitigan ko siya saka binigyan ng hagod ang baba naming dalawa."Fuck Jillian!" then he claimed my lips again.This time, their's no turning back.Nagmamadali ang kanyang mga kamay sa pagtanggal ng aking saplot. Na para bang magbabago pa ang isip ko.Bahagya siyang lumayo sa akin at matiim na pinasadahan ng tingin ang aking buong katawan matapos niyang matanggal ang lahat ng suot ko. Kaagad uminit ang aking pisngi ng mapansin kong balot na balot pa siya samantalang ako..."You're gorgeous, my love." sabi niya habang naglalakbay ang kanyang mainit na kamay. Pumipisil. Dumadama.Napaliyad ako ng biglang sakupin ng kanyang mainit na labi ang dibdib ko kasabay ng paghagod ng kamay niya sa kaselanan ko. Habang ang isa naman ay marahan na menamasahe ang isa kong dibdib.MARCO"Marco..?" narinig kong boses ni Jillian.Napahinto ako sa pagsasalita sabay atras papunta sa likod ng puno ng Oak."E-message mo ako kaagad kapag nasa bayan ka na, pupuntahan kita. Bilisan mo..." sabi ko sa pinsan ko habang nakatanaw sa tent ni Jillian pero pinagtawanan lang ako nito sa kabilang linya. I released a pissed groan. "Hindi ako nagbibiro sayo bro, I need that as soon as possible. Baka magbago pa ang isip ni Jillian."He laughed again. "Sinabi kong daanin mo sa santong paspasan pero hindi ko sinabing agad-agad." malakas itong tumawa ulit. "Grabe ang lupet mo talaga bro! Superb! Wala akong masabi. Tiyak hindi 'yon makalakad ngayon. Three years ka pa namang na bakante.""Gagooo! Siraulo! Napakarumi niyang utak mo!" sunod-sunod na singhal ko sa kanya na ikinalakas lalo ng tawa nito. Napangiti ako. "But thanks to the idea though... she's mine now. My soon to be Mrs. Del Carpio.""Marco..?" tawag ulit sa akin ni Jil
MARCONapalunok ako sa tanong niya sa akin. Hindi ako kumibo. Nanatili lang akong nakatingin sa unahan at patuloy sa paghakbang. Ramdam ko ang init ng kanyang mga matang nakatitig sa akin pero deadma lang ako. Kanina pa nagririgudon ang tibok ng puso ko sa subrang kaba at takot.Hindi pa rin ako makahanap ng bwelo kung pa'no ko sisimulan magsabi sa kanya. Baka bigla na lang siya magalit sa akin at 'yun ang kinatatakutan ko... ang magalit siya at 'di niya matanggap ang pagkatao ko. Hindi ko kakayanin 'yon. Hindi ko kakayaning mawala siya sa akin. Iniisip ko pa lang 'yon para na akong pinapatay, pa'no na lang pala kung nangyari na?Damn it, Arthur! Bakit pa kasi bumaba ng puno wala namang naitulong? Malilintikan talaga sa akin ang damuhong na 'yon."Do you have something to tell me, Marco?"Nahigit ko ang aking hininga sa tanong niya. Huminto ako sa paghakbang saka nakangiting tiningnan siya."I love you so much, Jillian." I kissed
MARCO"What's your plan after this?""A grand wedding ofcourse." I grinned."I'm sure Tita Isme will be shock..." he laughed. "...pero nasabi mo na ba kay Joyce ang totoo?""WHAT THE F*CK?!" nagulat pa siya sa malutong na mura ko. "Who give you permission to call my girl by her first name?"He laughed again. "So possessive...""Fuck off! You womanizer--"Malakas siyang napahagalpak ng tawa sa sinabi ko. Sinamaan ko siya ng tingin."Umayos ka Santiago. Baka paglamayan ka ngayon ng asawa mo." warning ko sa kanya na ikinalakas lalo ng tawa niya. Kalaunan umiiling na natawa na rin ako. "How is she anyway? Kailan mo siya ipapakilala kina Tita Vangie?"Umayos siya ng upo."She's fine... a little bit moody. She met Dad already but not my Mom yet." then he chuckled. "Laging mainit ang ulo niya ngayon sa akin. Tumakas nga lang ako sa kanya e. Ang alam niya nasa loob lang ako ng library, nagtatrabaho."
JILLIAN"Marco." mahina kong tawag sa kanya.Sinusuklay ko ng aking mga daliri ang malambot n'yang mga buhok habang nakahiga s'ya sa ibabaw ng aking mga hita at nilalaro naman ang kaliwa kong kamay ng kanyang mga kamay.It's been a week since he proposed to me and said yes to him. Gusto ko sanang umamin ng totoong nararamdaman ko sa kanya kaso may malakas na pwersang pumipigil sa akin na hindi ko mawari. Pakiramdam ko kasi may tinatago sa akin si Marco lalo't madalas ko siyang nahuhuling nakatitig sa akin. Na para bang may gusto siyang sabihin na iwan. Kapag tinanong ko naman siya kung ano ayaw naman magsalita. Tapos parang kabado pa siya lagi. Takot din sa akin. Nagsasalita na rin na mag-isa na parang may kaaway.Naguguluhan ako sa mga nakikita ko pero hindi naman nagbago ang pakikitungo niya sa akin. Lalo pa nga siyang nagiging clingy at maalaga sa akin. Kunti na lang talaga malapit na kaming magkapalitan ng mukha.Kung ano man ang tina
MARCOKinabukasan maaga akong umalis ng bahay, nagmamadaling pumunta ng bayan matapos ko magpaalam kay Nay Julie at makipag-usap saglit kina Arthur sa kakahuyan. Wala kasing palya ang tawag sa akin ni Wayne. Animoy may sunog at kailangan ng agaran na responde. Kahit tinadtad ko na ng text messages hindi naman nagre-reply at sige pa rin ng sige kakatawag sa akin."Ano na naman bang prob---lema--" natigilan ako ng makita ko ang itsura niya pagkapasok ko sa loob ng sasakyan. "...okey ka lang ba? Anong nangyari diyan sa mukha mo? Napaaway ka ba?""M-My wife was missing.""What the hell...!" bulalas ko. "Anong... missing? Nasaan sina Alex at Diego? Tsaka bakit ngayon mo lang sinabi sa akin? Kailan pa nangyari?" I bombarded him a questions but didn't recieved any response from him."F*ck it Wayne... say something!" singhal ko sa kanya ng ilang minuto na ang lumipas hindi pa rin siya umiimik. Parang tangang nanatili lang na nakatitig sa akin.
JILLIANNang makita ko kaninang nagmamadaling umalis ng bahay si Marco kaagad ko siyang sinundan. Pumunta siya ng kakahuyan.Hindi ko alam kung ano ang pinagkakaabalahan niya lately at masyado siyang busy. Kung sa pelikula missing in action siya palagi. Hindi ko mahagilap.And my damn curiosity pushed me to the edge of the cliff!Hindi ako makapaniwala sa aking mga natuklasan. He and his men may be careful and did it discreetly without my knowledge but still... my instinct is more powerful than their moves. Hindi ko alam kung kailan 'to nagsimula. Hindi ko rin alam kung normal lang bang makaramdam ng ganito ang mga kababaihan. Basta na lang kasi ako nagising isang araw na napakalakas na ng pakiramdam ko. Nang kutob ko. Or siguro dahil magpahanggang ngayon alipin pa rin ako ng bangungot ng nakaraan nina Itay at Inay? Hindi rin ako sigurado.But damn, here it is...! Ang kinatatakutan ko sa isang iglap ay nasa harapan ko na!"Did yo
JILLIANHis manly scent assaulted my nose. And his hot and tight embrace made me sobbed even more."I'm so sorry Love..." nahihirapan na bulong ni Marco sa aking punong tainga. "I'm so sorry... so sorry Love... I didn't mean to hurt you for hiding my real identity. Please don't judge me, my loves. Listen to me first, please..."Paulit-ulit na hinging paumanhin niya sa akin pero hindi ko siya pinansin. Ayaw kong makinig sa kanya. Nagpumiglas ako pero hindi niya ako pinapakawalan. Lalo lamang humigpit ang kanyang mga brasong nakapulupot sa akin. Nilubog niya pa ang kanyang mukha sa aking leeg."Bitawan mo ako, Marco! Ano ba?!""No... no... ayoko" paulit-ulit siyang umiling sa aking leeg. "No way... I don't wanna let you go. Not until you hear my explanation.""I don't wanna hear your damn explanation! Bitawan mo ako!""Jil naman please... listen to me first--""Ayoko! Lumayas ka! Ayoko ng makita pa ang p
MARCOParang ginigiling ng pinung-pino ang puso ko sa subrang sakit na naramdaman ko habang nakatanaw kay Jillian na tumatakbo't malakas na humahagulhol papunta sa kakahuyan. Alam ko papunta siya sa burol. Gusto ko sana siyang sundan pero mahigpit akong pinigilan ni Nay Julie sa aking braso at paulit-ulit na umiiling sa akin.Damn... hindi ko akalain na ganito pala katindi ng impact ng nagawa kong paglilihim sa kanya. How much more 'yong nasaksihan niya mismo ang panluluko ng kanyang sariling ama?F*cking sh*t Marco!! Napakaduwag mo kasi! Kung kailan pure 'yong intention ng babae saka ka naman naduwag. Langit na ang nakuha mo, lumagapak ka pa pabalik sa lupa! Damn man..."Bumalik ka na muna sa inyo, Marco. I'm sure miss na miss ka na ng pamilya mo. Ilang taong ka rin nawala. Malamang subra-subra ang pag-aalala nila sayo."Tiim bagang na naikuyom ko ang aking mga kamao habang nanatiling nakatanaw sa dinaanan ni Jillian. Ayokong umalis nang
CLEOFATRA MONTEFALCO POV2 DECADES AGOPapasok na kami sa Hotel ng mapansin kong wala ang inaanak kong si Fernan. Nagpalingalinga ako sa paligid pero hindi ko makita ang anino niya. Dali-dali akong lumapit kay Lian na busy sa kausap sa kanyang cellphone."Lian..." hinawakan ko siya sa kanyang braso. Marahas niya naman akong nilingon. "...where's Fernan?""Ok Mr. Ricaforte, see you tomorrow." she ended the call, kunot-noong tinitigan ako. "Anong nasaan si Fernan? Diba..." iginala ang paningin sa paligid saka muli akong tiningnan. "...kasama mo siya?""Ha?"Kaagad akong linukuban ng takot ng makita ko ang itsura niya."Damn it Cleo, tanungin mo sina Marga!"Mabilis kong hinablot ang braso niya ng akma niya akong tatalikuran."Saan ka pupunta?""Babalikan ko sa parking lot baka naiwan doon.""Anong naiwan mo sa parking lot?" sabad ni Eleanor na naglakad palapit sa amin."Anong meron?" ani ni Norman."Bakit ganyan ang itsura niyo?" tanong naman ni Stephano."Where's Fernan?"Napalunok ako
JILLIAN"Marco..?" tawag ko sa kanya ng magising ako sa kalagitnaan ng gabi na wala siya sa tabi ko. Dahan-dahan akong bumangon sa kama. "My loves?"Nagtungo ako sa connecting door ng kwarto ng anak namin pero wala siya. Inayos ko ang kumot ni Max saka lumabas ng kwarto."Marco?" tawag ko ulit sa kanya pero wala akong marinig na ano mang kaluskos at tugon sa kanya. "Saan na naman ba nagpunta ang lalaking 'yon?"Nagtatakang naglakad ako pababa ng hagdanan.Dalawang buwan na ang nakalipas mula ng ikasal kaming dalawa sa loob ng Hacienda. Kinabukasan pagkatapos ng kasal kaagad niya kaming dinala dito sa kabilang isla, sa bahay namin.Sa lugar kung saan ilang ulit nagkrus ang landas naming dalawa buong araw na puno ng inis sa isa't isa.Ang lugar na pinangarap kung bilhin noon at naghihinayang na ibininta ng mga magulang ng kaibigan kong si Jordan na ngayon ay pag-aari ko na. . .dahil kay Marco. Inilipat niya sa pangalan ko ang titulo ng lupa five years ago.Binili niya para sa sarili niy
JILLIAN"Napansin niyo ba 'yong asawa ng kapatid ni Kuya Pogi?""Sino? Si Shienna?""Oo.""O, ano na naman napansin mo?""Parang. . . may gusto siya sa pinsan ni Kuya Pogi."Nagkatinginan kaming lima sa sinabi ni Cheena.Kasalukuyan kaming nasa loob ng kwarto namin ni Marco, inaayusan ako ni Jordan para sa bonggang garden wedding ko. Si Cheena naman kay Mia, at si Blessie kay Jas. Si Margz, iwan kung saang lupalop na naman pumunta. Simula ng dumating dito noong nakaraang araw hindi na namin mahagilap.Hindi ko akalain na matagal ng pinagplanuhan lahat ni Marco ang kasal naming dalawa.It's been four years since he started to make this wedding plan!Akala ko minaniobra niya ang lahat in just two weeks. 'Yon pala, noon pa ready ang lahat. Ako na lang ang kulang.Nakokonsensya tuloy ako sa ginawa kong pagpapahirap sa kanya but still it's all worth it. And now, the wait is over. I'm getting married to Jeff Marco Del Carpio for real!Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Kanina
JILLIAN"Your Lola Cleo and my Mom Juliana were childhood bestfriend."Nagkatinginan kami ni Marco sa sinabi ng kanyang Daddy sabay tingin sa mga magulang ko na tahimik lang din na nakaupo sa katabi nilang sofa.Kasalukuyan kaming nasa sala lahat. Nakaupo ako sa pang-isahang sofa, nasa armrest naman si Marco at walanghiyang nakaakbay pa sa akin kahit nasa harapan namin ang mga magulang ko't magulang niya. Pasimple kong tinatanggal iyon pero binabalik niya naman ulit, hinihigpitan pa lalo kaya hinayaan ko na lang din.Alas dose na ako nagising kanina, mag-isa na lang sa kama.Ayaw ko pa sanang bumangon dahil antok na antok pa ako at nananakit ang aking buong katawan kaso nakakahiya naman sa mag-asawang Del Carpio kaya nagmamadali akong naligo't lumabas ng kwarto. Nagulat pa ako sa nabungaran ko pagtapak ko ng hagdanan at matanaw silang lahat na nasa sala.Masayang nagtatawanan habang nagpapakitang gilas naman si Max sa gitna nila. Bigla rin natigil ang in
MARCOPagkatapos kong makausap si Thur pinuntahan ko si Jillian sa kwarto. Natigilan pa ako sa aking narinig pagkalapit ko sa banyo, humahalo ang kanyang hikbi sa malakas na buhos ng tubig sa shower.Marahan kong kinatok ang pinto niyon."Love, are you okey?" tawag ko sa kanya mula sa labas.Kaagad din siya tumigil sa pag-iyak pero patuloy pa rin ang malakas na pagbuhos ng tubig mula sa shower."Jil..?" tawag ko ulit sa kanya ngunit hindi siya sumasagot.Biglang rumagasa ang takot at pag-aalala sa aking dibdib. Baka kung napa'no na siya sa loob kaya nagmamadaling kinuha ko ang susi sa drawer at binuksan ang banyo.Nagulat ako pagkabukas ko sa aking nakita.She's all naked, nasa tabi ng malakas na lagaslas ng shower. Padaskol niyang kinukuskos ng mabulang fishnet ang kanyang leeg habang impit na humahagulhol."Jillian!" malalaking hakbang ko siyang nilapitan. Pinatay ko ang shower. "What's wron
JILLIAN"Mama kooo!" malakas na sigaw ni Max pagkapasok namin ng Mansion sabay takbo palapit sa amin. "Daddy ko!"Kaagad ko siyang binuhat at pinupog ng halik sa kanyang mukha pati leeg. Gumaya din si Marco kaya malakas siyang nagtitili at humagikhik.Pagkahatid sa amin dito sa Hacienda ni Matt, kaagad itong bumalik ng Manila.Nasa himpapawid pa lang kami kanina halos hindi na ako makapaniwala sa subrang ganda ng tanawin na natatanaw ko sa ibaba lalo na ng makalapag kami sa rooftop ng bahay nila.Subrang lawak ng lupain na tinuturo sa akin ni Marco na pagmamay-ari daw ng mga magulang niya. Maraming mga ibat-ibang hayop akong nakita sa ranchong tinuro niya sa akin. Marami ding mga tao, kumakaway sila sa amin lalo na 'yong mga nasa tubuhan. Natawa pa siya ng sabihin kong atat na pumunta doon sina Margz at Mia para makapag-hunting ng poging ranchero.Pagtapak ko pa lang sa mansion nila nalula na ako sa subrang ganda. Lalo tuloy akon
JILLIAN"Nandun si Boss. . ." tinuro ni Thur ang kinaroroonan ng private plane sa pinakadulo pagkaparada ng sasakyan sa loob ng compound. "Hindi na kita sasamahan, kailangan kong bumalik sa Hospital.""Salamat Thur. Kung hindi kayo dumating--""You know na darating kami kahit anong mangyari." sabad niya. "But. . .sorry kasi na-late kami. Nagkaroon kasi ng aberya sa Salon ni Jordan kaya natagalan. Kahit nahabol kayo nina Jasmin at Kevin at iba pang tauhan, still, 'di sila sapat para sagupain ang nagkalat na mga tauhan ni Clark. Hindi ko akalain na nakalabas sila sa kulungan. Like damn. . .I forgot na anak pala siya ng isang Steves.""Anong atraso ng Lola Cleo ko sa kanila--"Sunod-sunod itong umiling."Si Boss na lang ang tanungin mo tungkol diyan. Sige na. Puntahan mo na 'yon, baka mainip, mayari na naman ako.""Sorry--""Nah--Its fine. Sanay na ako sa kanya. Ganun lang 'yon pero ang totoo super babaw ng luha no
JILLIAN"I. . .want to feel--touch you Clark." daing ko sa kanya habang paulit-ulit na minumura siya sa aking isip.Nag-angat siya ng tingin saka tinitigan ako sa aking mga mata. Bahagya pang nakaawang ang kanyang mga labi."Please. . ."Nakita ko pa siyang napalunok bago ako muling hinalikan, mapusok at nagmamadali.Siguro nadala siya sa pagtugon ko, pagpapaubaya at peke kong mga daing na para bang nagugustuhan ko ang ginagawa niya sa katawan ko kaya bigla niya na lang kinalagan ang pagkakatali sa aking mga kamay.Tinulungan ko pa siyang matanggal iyon ng maramdaman kong lumuwag na ang tali. Ipinulupot ko kaagad ang aking mga braso sa kanyang leeg at nakipagpalitan sa kanya saglit ng halik.Gusto kong bumunghalit ng iyak pero tiniis ko ang lahat. Sina Marco at Max ang tanging laman ng aking utak habang ginagawa ko iyon.I need to scape no matter what!!Nang masiguro kong tangay na tangay na siya, malakas ko siyang itinulak. Hindi niya inaasa
JILLIANKanina pa ako gising pagkaalis nina Inay at Max para ihatid ito sa eskwelahan pero nanatili pa rin ako sa higaan. Nakatulalang nakikipagtitigan sa kisame. Nag-iisip ng tamang approach kung paano ko kakausapin at haharapin sina Itay at Jas.Beep. . .Inabot ko ang phone ng tumunog iyon.BUDOL GANG:It's fine my loves. How are you anyway? Will go there and see you. I love you!Kumirot na naman ang puso ko sa sinabi niya.I need to make it up to him. To all of them. They owe me a lot. And also Max. . . I know both of them will be very happy once they see each other.Sigurado akong magagalit siya sa akin sa ginawa kong pagtatago kay Max sa kanya ng apat ng taon pero buong puso kong tatanggapin ang lahat ng sasabihin niya basta mapatawad niya lang ako. And will do everything whatever he want me to do. As long as na makakapagpasaya iyon sa kanya, sa anak namin. . . at sa puso ko, will do it with all my heart without thinking twice.Binaba k